Plechtige Communie
La CHEVROLET 1938
Drukkerij Dumortier
11 litres au 100 km.
Distributeur direct César Mottrie
PATERNOSTERS
KERKBOEKEN
GEDACHTENISSEN
34, Boterstraat, Yper - Tel. 500
est la voiture la plus ÉCONOMIQUE
que j'ai jamais eue
et de plus....
e est une voiture VRAIMENT compléte.
1 'Kssai est gratuit
Boulevard Malou, 28 - 30, YPRES - Tel. 149
storm in geweld heeft afgenomen, dat de schommelingen minder hevig
zijn.
Den daarop volgenden morgen voelen wij ons, na het bad, heel
frisch en totaal genezen. Wat komt het leven dan weer heerlijk voor.
Nu rolt de boot nog slechts weinig Het tempees tlawaai ligt vol
ledig stil.
Wij loopen naar het bovendek. Welgemoed Er zijn reeds een zes
tal passagiers op het dek. In de verte doorheen een grijzen nevel
ontwaren wij land, de kaap Villano, het eindpunt van de gevreesde
Golf, die in niets aan haar beruchte faam is tekortgekomen.
HET GRAF IN DE GOLVEN
Tegen zeven uur is het weder heelemaal opgeklaard. De zee ver
zacht hoe langer hoe meer. Alles wijst op een mooien dag. De omstan
digheden zijn er spijtig genoeg niet naar, om er ons erg over te ver
heugen. Immers straks wordt den verongelukten matroos aan de golven
toevertrouwd.
Zeven uur
De bemanning staat op het middendek verzameld Een vijftigtal
passagiers .kijken toe, waaronder een tiental journalisten die tot Lissa
bon meevaren.
Daar komt de kapitein aan, gevolgd door twee zee-officieren. Na
hen volgen vier matrozen, met de lijkbaar waarover een Belgische
vlag hangt op de schouders.
Voor het midden der linksche verschansing wordt halt gehouden.
Al de omstaanders ontblooten zich het hoofd. Een broeder er is geen
enkel priester aan boord bidt halfluid het De Profundis en een
paar andere laatste gebeden. De nationale vlag wordt verwijderd. Het
lijk van den ongelukkige in een ruw zeilen doek genaaid rust op
een breede plank.
Een kort bevel van den kommandant- snijdt de stilte Een, twee
drie...» fluisteren de lijkbaardragers. De plank met het lijk, wordt
opgeheven, een halve meter over de reeling.
In Gods naambeveelt de kapitein, en het lijk glijdt van de
plank en schiet bliksemsnel de golven in. Een drietal kunstbloemen
worden nagegooid...
Dat is alles.
De beruchte Golf van Gaskonje heeft eens te meer een menschen-
offer opgeëischt.
Wij kijken de plaats na, waar het lijk in 't water verdween. Wij
denken even aan de verloofde van den de zee geofïerden nu werkt ze
misschien vroolijk aan de voorbereiding van den trouwdag, van hem
die nooit meer huwen kan.
De bemanning en de toeschouwers zijn zeer onder den indruk van
deze treurige gebeurtenis. Menig verweerde zeebonk pinkt een traan
weg.
EIGENAARDIG TAFEL-UITZICHT
Het is half acht"! De bel rinkelt voor het eerste ontbijt.
De eetzaal biedt een eigenaardig uitzicht aan op ieder tafel zijn
een stel houten raampjes vastgemaakt, om in het eene de tas tegen
wegschuiven of omklikken te behoeden, in het andere het ontbijtbord,
in een derde het boterschaaltje, in een vierde den suikerpot, in een
vijfde de broodschaal, enz... enz...
Ruim de helft der plaatsen blijven onbezet. Er heerscht een ge
drukte stemming.
LUILEKKERE ZON
In den namiddag zijn we eindelijk uit de ons tragische Golf van
Gaskonje.
De zee is nu weer heelemaal kalm. De boot rolt niet meer. De zon
pikt in een azuur-blauwe lucht.
Het is lekker warm op het bovendek. De passagiers zeezieken
en gezonden liggen er lui uitgestrekt, op hun ligstoel. Zachte gra-
mofoonmuziek deint door de lucht. Zeemeeuwen krijschen zwevend en
klapwiekend over het dek, en in zwerm achteraan de boot.
Het is een heerlijk zonneweertje.
Eerst nu genieten we echt het behagelijke van een fijne zeereis
het Dolce Farniente
SPAANSCHE KUST ZICHTBAAR
Links, in de verre verte, ontdekken wij weldra de Spaansche
kustNiets dan bergen, en nog bergen Massaal tusschen zee en lucht.
De Albertville legde nu reeds 900 mijlen af. Nog 200 mijlen, en
we ankeren te Lissabon, de hoofdstad van Portugal. Wij denken aan
onze familie en vrienden. Wij schrijven hen alvast een eersten brief
of 'n groetkaartje, welke wij in Lissabon zullen posten. Er is veel, heel
veel te schrijven. Gelukkig kan ons treurig wedervaren voor ons slui
ten met een happy-end.
's Avonds kijken wij naar twee, drie vuurtoren-luchten. Wij ma
ken ons 't rythme der preciese neer- en wegstrijkende lichtbundels der
Portugeesche kustseinen eigen... en droomen uit, overheen de donkere
wateren.
DANSMUZIEK WEERKLINKT
Alle treurigheid is vergeten.
Walsmuziek montert ons plots uit de droomerijen op
Een vroolijke passagier laat 'n paar schlagers uit zijn gramofoon
opklinken. Men kijkt besluiteloos toe
u 1-Tnlln TIpprpn w
Zicht op een overdekt wandeldek van de paketboot Albertville
Dansen a. u. b.
Noodigt de Dames uit
Een Charlestone wordt opgezet
Twee jonge heeren springen vooruitZij zwaaien, hei-hoi-hei roe
pend, wild armen en beenen, op maat der muziek. Passagiers wippen uit
de ligstoelen recht. Anderen verwijderen zich van de reeling. Allen
naderen om hen heen. Men trapt lichtjes, ter plaatse, mee. Men klapt
rythmisch in de handen. Men roept en zingtEr wordt begeesterend
gelachen. Er is atmosfeerVroolijke Ietwat uitbundige.
Een One-step weerklinkt
Heerlijk eenige mooi galmt hij in den laten avond, in het vale licht
van het dek, doorheen het zachte geklots der zeebaren, en het zoevend
getjokkesnok der machines
Passagiers vormen zich tot paartjesMen tracht te dansen Maar
even rolt de boot en doet de dames waggelen. Er wordt gewoon ryth
misch gestept!... Geen figuren! Geen fantasie!...
Andere platen worden gedraaid: Fox-trot, Walz, Tango... de eene
na de andere Tot laat in den avond
Dan wordt het weer stil op het dek en in de hutten Maar stil, hed
stil ruischt toch nog op 't laatste
«Good Night!... Good Night!...»
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
Jef Van Wynsberghe.
I*rix a pai-tir tie 32.900 in*.
