Op den Drempel van 1940
BANK van BRUSSEL
2» jaar, N 41 6 Januari 1940
20' Année, N' 41 6 Janvier 1940
- - Weekblad -
voor het Arrondissement Yper
Journal hebdomadaire
de l'Arrondissement d Ypres
Agentschap te Yper, 13, d'Hondtstraat.
YPERSCHE
Be.ieer, Opstel en Aankondigingen 34, Boterstraat, 34, YPER.
Abonnement 21 fr. 00 per jaar Buitenland 32
Men kan inschrijven in alle Belgische postkantoren.
Ir.
lel jOÜ
40 ct. het nummer.
Naamlooze artikels geweigerd
LA REGION
D'YPRES
Redaction Administration et Publicité 34, rue au Beurre, YPREs»
Abonnement21 fr. 00 par an Étranger 32 fr.
On peut s'abonner dans tous les bureaux de po-=te Beige-
40 ct. Ie numéro.
Lies articles non signés sont refuses
lel joo
•e schrijvers van Nieuwjaars-beschouwingen
hebben dit jaar een bijzonder drukkende taak.
Zij kunnen niets moois boekstaven, weinig goeds
voorspellen, en de gebruikelijke hoopvolle noot»
voor hun slotzinnen kwalijk in oprechtheid vin
den. Een verschrikkelijk jaar ligt achter Europa,
en een sombere tijd ligt voor ons oude wereld
deel in het onmiddellijke verschiet. 1939 was het
jaar van Polen's en Finland's overrompeling, die
nog schokkender waren dan de kort daaraan
voorafgaande inlijvingen van Oostenrijk en Tsje-
ehoslowakije1940 zal voortzetting zien van den
deswege losgebarsten oorlog, en vervulling der
merkwaardige voorspelling van Napoleon in zijn
Mémoires de St' HélèneEuropa zal eerlang
worden verdeeld in niet meer dan twee vijandig
tegenover elkander staande groepen. Het zal niet
langer zijn verdeeld in landen en volkeren, maar
door opinies...» Tenzij een wonder gebeurt zullen
de komende maanden dezen strijd tusschen opi
nies in vollen gang zien, om niet te zeggen ko
mende jaren, in stede van maanden; wapengeweld
aooals de wereld nog nooit aanschouwde zal uit
maken welke opiniezal zegevieren. Er zijn
eukple kleine lichtpuntjes, die een zwak sprankje
hoop laten op redding door een tijdigen vrede te
elfder ure. Doch de vooruitzichten hierop zijn
niet zeer bemoedigend.
«Opinions» noemde Napoleon ze; maar.dat is
«en te slap woord. Het gaat niet om meeningen,
maar om scherpe tegenstellingen, om beginselen
van de allereerste orde. In ons werelddeel zijn
machten opgerezen die met een politiek van ge
weld doeleinden najagen die voor honderden mil-
Koenen der meest beschaafde Westerlingen in en
"•uiten Europa geheel en al onaanvaardbaar zijn.
Twee van Europa's machtigste landen besloten
den strijd tegen die machten te aanvaarden, en
voor de vernietiging dezer politiek van geweld
hebben hun bewoners eensgezind hun goed en
bloed over, in de overtuiging dat zij een bedrei
ging vormt voor elk klein vrij volk, en uiteinde
lijk voor elk groot volk, voor geheel Europa, en
voor de gansche wereld. Zij zijn bereid alles in te
zetten om aan deze bedreiging voor goed een ein
de te maken. Zij grepen, na lang aarzelen, na
vele vruchtelooze pogingen tot schikking door
•verleg, met weerzin naar het zwaard en nu
moet het zwaard uitmaken welke opinion» voor
taan in Europa het menschenlot zal beheerschen.
Het conflict is ternauwernood begonnen, en nie
mand weet waarheen het kan voeren, noch hoe
ver het om zich zal grijpen. Niemand weet ook
met zekerheid hoe het zal eindigen. Beide par
tijen beweren natuurlijk zeker te zijn van de
•verwinning maar dat is .een gewoon verschijn
sel. Doch zooals de zaken op het oogenblik staan
ziet de toeschouwer één land, met een machtig
leger, vastberaden, min of meer desperaat, en
economisch tamelijk uitgeput door zijn militaire
voorbereidingen, staan tegenover twee militair
en economisch sterke wereldrijken, die van over
den ganschen aardbol allerlei hulp in menschen
en materiaal kunnen betrekken omdat zij de
zeeën beheerschen. En Sea Power, aldus leerde
de gezaghebbende Amerikaansche schrijver Ma-
han, beslecht op den duur eiken belangrijken
•orlog. Waaruit men zoude opmaken dat het
Derde Rijk weinig kans heeft op uiteindelijke
•verwinning. Maar allerlei verrassingen en des
perate zetten blijven mogelijk en hoe langer de
••rlog duurt, des te meer zal Europa uitgeput
worden en verwilderen.
Wij spraken zooeven van enkele lichtpuntjes,
van zwakke sprankjes hoop. Zij bestaat uit kleine,
j zeer kleine kansen op vrede te elfder ure. Wij
slaan haar niet bijster hoog aan, maar zij mogen
niet onvermeld blijven. Sedert de oorlog werd
verklaard wordt onophoudelijk aan den vrede
gewerkt. Ieder zoekt naar mogelijkheden hem in
de kiem te smoren, cok al geeft iedereen zich
rekenschap van de bijna onoverkomelijke moei
lijkheden. Z. H. de Paus, HH. MM. onze Koningin
en de Koning der Belgen, Mussolini, Roosevelt en
tal van invloedrijke Duitschers werken allen voor
dit doel, zijn doorloopend aan het werk om zoo
mogelijk het onheil af te wenden dat allen be
sluipt en bedreigt. Het zal misschien wel worden
tegengesproken, doch wij weten dat nog in de
laatste weken gepreciseerde Duitsche vredesvoor
stellen werden doorgegeven aan de Geallieerden.
Duitschland verklaarde zich o. m. bereid tot her
stel van Tsjechoslowakije en Polen. De Geallieer
den lieten weten dat dit niet genoeg is. Meer nog
dan om herstel dier landen, dat in hun oog van
zelf spreekt, gaat het om waarborgen voor per
manente ontwapening, om algeheel prijsgeven
eener op verovering en overheersching doelende
politiek van dreigen en dreigen. De Geallieerden
geven de voorkeur aan voortzetting van den oor
log boven voortbestaan van zich telkens herhalen
de dreigementen, die Europa nu al twee eeuwen
lang in onrust houden en van eene spanning in
de andere zenden. Zij eischen dat het daarmede
nu voor goed uit moet zijn. D faut en finir, zeg
gen de vastberaden Franschen. It must stop for
ever, getuigen de niet minder vastberaden Brit
ten.
Maar nu is ongelukkigerwijs expansie door oor
log reeds sedert bijna twee eeuwen hoeksteen,
eerst van Pruisisch, en later van Duitsch politiek
streven en men schijnt niet van zins, en niet in
staat, dien hoeksteen te vervangen door een an
deren. Ware het anders, Vrede zoude binnen Eu
ropa's bereik liggen. Behalve rechtzetting van ge
daan onrecht in Polen en Bohemen, is verder
niets noodig dan eerlijke, all-round ontwapening,
afzwering van agressie, en oprechte aanvaarding
der beginselen van internationale arbitrage en
samenwerking. Maar Duitschland's tegenstanders
beweren dat Duitschland deze essentieele vredes
voorwaarden vooral thans niet zal aanvaarden
omdat zijn regiem vooralsnog de beginselen van
machtsontplooiing en machtsgebruik blijft pre
diken. Men moet evenwel releveeren dat de Ge
allieerden deze essentieele vredesvoorwaarden
Naamlooze Vennootschap
De Bank beveelt U het
HUREN VAN HAAR BRANDKASTEN aan om
U te vrijwaren tegen risico van diefte en brand.
Zij stelt te uwer beschikking hare
GEBLINDEERDE ZALEN voor de BEWARING
onder verzegelde omslag of kisten, van
nwe KOSTBARE VOORWERPEN (kunstwerken,
schilderijen, zilverwerk).
Zij raadt U aan uwe TITELS in ZEKERHEID
TE PLAATSEN bij haar in VRIJE BEWARING.
nog nooit officieel hebben gesteld, hoewel velen
hunner voormannen dit in hun redevoeringen
vaak hebben gedaan. Hun regeeringen schijnen
overtuigd dat zulke voorstellen vooreerst nutte
loos zouden blijken, en waarschijnlijk zouden
worden opgevat als bewijs van zwakte en gebrek
aan zelfvertrouwen. Ook beroepen zij zich op de
onmogelijkheid na opgedane ervaringen langer af
te gaan op beloften of verzekeringen. Zij weige
ren langer met zich te laten sollen, en geven tel
kens opnieuw duidelijk te kennen om welk hoofd
punt het gaat. Zij zeggen dat dit Duitschland's
achtste aanvals-oorlog is sedert 1864, Frankrijk's
derde verdedigingsoorlog tegen Duitschland se
dert 1870, Engeland's tweede continentale ver
dedigingsoorlog in 25 jarenen dat het nu voor
goed uit moet zijn. II faut en finir. Duitschland
zal aan dien, evenmin agressieven als vernede
renden eisch moeten toegevenanders gaat de
oorlog door. De kans op snellen vrede ligt dus in
handen van denzelfden Führer die zoo vaak
plechtig heeft verklaard dat hij vrede wil.
II faut en finir. En als de oorlog werkelijk flni
is, wat krijgen wij dan Een verstandig, vereend
streven van eendrachtig samenwerkende volke
ren, om de vele problemen die het menschdom
belagen tot oplossing te brengen (Wells schreef
dezer dagen, niet zonder recht, dat deze oorlog
niet eens de grootste onzer tijd- en strijdvragen
is.) Of een nieuwe, rationeel opgezette algemeene
wereldorde Er zijn allerlei plannen voor het
rechtzetten eener wereld die bedenkelijk uit de
loodlijn is. Eén ervan is een plan voor Euro-
peesche Federatie. Het denkbeeld is niet nieuw
integendeel, het is vele eeuwen oud, minstens
even oud als het visioen aangaande den Leeuw en
het Lam. In onzen eigen tijd hebben wij het zien
uitwerken in den vorm van den mislukten Vol
kenbond. Dan hebben wii Pan-Europa van Cou-
denhove-Kalergi, Vrede door Recht, de Oxford
Beweging, enz. Waarschijnlijk omdat de Volken
bond mislukte, doordien hij te veel wilde omvat
ten, en doordien het hem ontbrak aan leger en
politie, d. i. aan de macht waarop in laatste ont
leding alle gezag berust, wil men thans andere
wegen, en bovenal kleiner opzet. Enkelen zien in
het nauwe financieel-economisch samengaan van
Frankrijk en Engeland, gevoegd bij hun politiek
en militair accoord, het begin en de kern van een
komende Europeesche, althans West-Europeesche
Federatie. Daar verschijnen reeds vele opstellen
en boeken over, en lieden van gezag, onder hen
Sir Norman Angell, houden zich zelfs reeds bezig
met de uitwerking van plannen en bijzonderhe
den. De dingen waarvoor de Geallieerden het
zwaard uit de scheede trokken zouden grondsla
gen van den Bond of van de Federatie moeten
zijn afzweren van alle agressie, vrijheid van het
individu, van geloof, woord en gedachte, gelijk
heid voor de wet van iedereen, onverschillig van
welke overtuiging, ras, of nationaliteit. En de
plannen voor onderdeelen omvatten een Federale
weermacht en politie, regeling van het Koloniale
vraagstuk, vrijhandel binnen de Federale Gren
zen, Federale munteenheid, en zoo voort, tot aan
een Federale voer- of bijtaai toe, die wederzijdsch
begrijpen van heterogene bevolkingen zoude ver
gemakkelijken. Binnen het kader der fundamen-
teele wetten zouden de aangesloten volkeren hun
eigen gang gaan, hun eigen levens leven, hun eigen
culturen verder ontwikkelen. En de Federatie
zoude open zijn voor elk land dat de Federale
Grondwet zonder voorbehoud aanvaardt. Elk
land is vrij zich aan te sluiten of niet, zooals het
wilEngeland en Frankrijk zouden in elk geval
