iROOSKRlfi DE MINNEZANGER Zij sterven niet meer! LAP1 N EOL Huis QVICK OSCAR Claeyssens- Titeca Charles Kesteloot Occasie Meubelen Cesar MOTTRIE hei vochtig en kiüig weder en de VROUWEN PILLE Wed. Witdouck Zoons 12. ONS MENGELWERK Nr 23 plotselinge doling der temperatuur In olie apolheken 4Fr de doos-8 Poeders 10fp.dedoos-25 Poed Teruggewonnen oud papier is werk voor de arbeiders. LU VRAAGT CRISTAL - CHAUDFONTAINE het volmaakt tafelwater Depot BROUWERIJ J. Cr C. DONCK VOOR HET CHROMEEREN NIKKELEEREN EN VERLAKKEN VAN ALLE STUKKEN wende men zich tot IEPER. In het- goedkoopste Meubelhuis bij Pierre CHRISTIAENS 6 en 10, Noordlaan YPER Zonnebekesteenweg, 61 TER APOTHEEK DELANOTE LANGEMARK. Ijlóeting .LRadloj Doorgangstraat, 26 Tel. 485 IEPER HERSTELLINGEN van alle MERKEN GEWAARBORGD. VERVOER - VERHUIZINGEN AUTO - TAPISSIÈRE 118, Dickebuschsteenweg, 118 YPER Telefoon 189 koopt alle slach van 105, Veurnesteenweg, 105 - Yper. 30, MALOULAAN YPER HET YPERSCHE 2 -1-1942 door HENDRIK CONSCIENCE (Vervolg) Ik richt eene bede tot u, heer, zeide hij. O, weiger niet ze te verhooren Het is mij smar telijk, eenen burcht te verlaten, waar ik de groot moedigste gastvrijheid heb genoten. Nu moet ik weder, door het onverbiddelijk noodlot voortge- zweept, in de wereld gaan zwerven, treuren, lij den, vernederd worden, verre van mijn vader land, van mijne ouders, van alwat mij dierbaar is op aarde. Het gepeins, dat ik uit enkel dank baarheid, uit enkel opoffering u het leven heb ge red, zou mij eene bron van moed en van troost zijn... en gij wilt rnij betalen O, laat mij de gelukkige herinnering mijner daad geheel en zui ver behouden Met drie of vier dezer goudstuk ken ben ik voor zeer langen tijd tegen allen nood beveiligd. Behoud het overige geld, ik smeek u. heer Dat ik miJn éeld terugneme Onmogelijk. Het zou zijn alsof ik eene gift uit uwe handen ontving, morde Ser Gunther half spijtig. Welnu, heer, geloof mij ik raak het geld niet meer aan sprak Wilfried met eene vonk van fiere beradenheid in de oogen. Mijn gansche leven zal ik met dankbaarheid aan uwe edel moedigheid denken maar mijne ziel heeft noo~ dig te weten, dat men insgelijks op Rotsburg eene dankbare herinnering van den armen minnezan ger behoudt. Gij wilt mij dus tot erkentenis dwingen sta melde Ser Gunther, door den beheerschenden blik des jongelings verbaasd. Dwingen niet, heer maar gij zijt te edel moedig om eenen onbetaalden dienst te vergeten, al ware hij u ook door eenen man van lage ge boorte bewezen. Het geld is u gegeven het hoort u toe. Laat ons dan te zamen er over beschikken, heer, zeide de jongeling. Dat jonkvrouw Ba- silissa, die zoo gaarne noodlijdenden ter hulpe komt, den ganschen schat in aalmoezen uitdeele. Het zal haar een geluk zijn, zulke milde welda den te kunnen rondstrooien, en de dankgebeden der armen zullen mij in mijn bitter leven de be scherming des hemels verwerven. Maar gij zelf zijt arm, bemerkte Ser Gun ther ontroerd het bezit van zulk een schat maakte u rijk Rijk herhaalde Wilfried met eenen be geesterden glimlach. Weten, dat jonkvrouw Ba- silissa, telkens dat zij een geldstuk in de hand van eenen noodlijdende nederlegt, aan mij zal denken... welke rijkdom voor mijne treurende ziel De burchtheer, alhoewel deze woorden hem de den sidderen, veegde zich eenen traan van ont roering uit de oogen. Hij gaf zijne toestemming tot het voorstel, nam de goudstukken van de tafel en stak ze terug in zijne tasch. In alle geval zou hij Basilissa van dit geld slechts spreken na het vertrek des minnezangers. OpgepastBl) de eerste kentee- kenen van verkoudheid, koorts, (huivering door het gansche li chaam vermoeidheid, pijn in de lenden enzgrijpt dadelijk in. om de nakende kwaal te bestrijden. Enkele ROOS KRUIS POEDERS zijn voldoende om de pijn te ver drijven, de kwaal tegen te wer ken en U volledig op te beuren j 1 Algemeen 0«pot. Apolh.OÊPOORTERfe - S'NiklacS'Waas i' Dan, onder voorwendsel dat hij zijne dochter, die daarboven zoo eenzaam zat te treuren, gezel schap moest houden, wenschte hij den jongeling goeden nacht en verliet de zaal. Wilfried dacht nog eenigen tijd met het hoofd op de handen aan Basilissa en aan zijn vertrek, en verliet dan insgelijks de zaal, om zijne treu rige mijmering in eenzaamheid te gaan voort zetten. VI. Wilfried van Isersteen stond te midden der eet zaal, gereed om te vertrekken, en hield met be drukt gelaat de oogen naar eene deur gericht. Gedurende het ontbijt had Ser Gunther hem gezegd, dat Basilissa nog ziekelijk was en slechts voor eenige oogenblikken beneden zou kunnen komen om hem vaarwel te wenschen. Nu was de burchtheer zijne dochter gaan halen, en het pijn lijk afscheid was aanstaande. Alhoewel de jongeling sedert den avond te vo ren niet opgehouden had. zijnen plicht te over wegen en daarin sterkte genoeg meende geput te hebben om zijne ontsteltenis te verbergen, klopte het hart hem nu geweldig en verschrikte hem het gepeins, dat hij Basilissa voor de laatste maal ging aanschouwen. Hij poogde echter weder al zijnen moed te ver zamelen en hief het hoofd met eenen glim van beradenheid op, als ware hij er in gelukt, zich gelaten aan de meedoogenlooze noodzakelijkheid te onderwerpen... Maar daar hoorde hij het gerucht van voetstap pen op de trap Hij sidderde en week aehteruit... en toen hij Basilissa aan de hand haars vaders zag verschijnen, ontsnapte hem een doffe zucht van angst en medelijden. De jonkvrouw was zeer bleek en had lang ge weend. Daarvan getuigden hare roodgeweende oogen en iets zoo mistroostigs en zoo hopeloos' in haar gelaat, dat de hardvochtigste mensch zelf deernis met de lijdende maagd zou gevoeld heb ben. Zij staarde ten gronde en scheen niet in de zaal te durven vooruitkomen maar Ser Gunther leidde haar tot op eenige stappen van den min nezanger en zeide vöor haar Meester, mijne dochter, alhoewel zeer ziek, wilde u niet laten vertrekken zonder u eene laat ste maal haren dank te betuigen voor uwe lessen in de bevallige kunst en bovenal voor den opper sten dienst, welken gij haren vader hebt bewe zen. Verschoon haar, indien zij door mijnen mond u vaarwel wenscht. Hare zenuwen zijn zoo trefbaar geworden, dat het spreken in deze om standigheid haar te diep zou ontroeren. God be hoede u, meester, en gunne u eene goede reis De jongeling had gedurende deze aanspraak zijnen angstigen blik op de maagd gevestigd ge houden. Al hare leden beefden, en hij zag, dat ze nauwelijks nog op hare beenen kon staan. Daar hij zwijgend bleef, zeide Ser Gunther op strengen toon Meester, heb medelijden met mijne zieke dochter. Vermits gij toch vertrekken moet, maak het afscheid kort, ik bid u. Met eene stem, die door ontsteltenis was ver doold, stamelde Wilfried Edele jonkvrouw, ach, hoe smartelijk is het mij, op mijne treurige reis het denkbeeld te moe ten mededragen, dat gij ziek zoudt kunnen wor den Nimmer, nimmer zal een uur van mijn le ven voorbijgaan, zonder dat ik dankbaar mij uwe edelmoedige gastvrijheid herinnere. Verhoort God mijn onophoudend gebed, dan zult gij gene zen en gelukkig zijn. Denk soms ook nog eens aan den armen minnezanger... Vaarwel, vaarwel!» Tranen borsten uit zijne oogen, en alsof deze zwakheid hem eensklaps een besluit deed nemen, stapte hij met haast naar de deur, zonder zelfs de hand te drukken, die de burchtheer hem aan bood... Maar pijnlijke gillen en verwarde nood kreten deden hem plotselijk stilstaan en zich om- keeren. Hij zag Basilissa, die met geweld naar hem wilde toekomen en als zinneloos worstelde, om uit haars vaders armen te ontsnappen. Tusschen vele onduidelijke klachten riep zij verstaanbaar «Blijf, blijf!... Vader, weerhoud hem! O, dood mij niet Op haar gekerm kwamen vier of vijf dienaars en meiden in de zaal geloopen. Ser Gunther, ver vaard van de schande, die hem en zijn kind be dreigde, wilde haar met geweld uit de zaal lei den maar de wanhoop leende haar bovennatuur lijke krachten zij weerstond hem en kreet met de bevende handen uitgestrekt Wilfried, medelijden O, verlaat mij nietIk zal sterven... Ja, vader, ik weet, dat ik misdoe maar ik ben onmachtig... Hij gaat weg met mijne ziel. met mijn leven Doe hem blijven Wilfried, Wilfried ('t Vervolgt) wonderbaar tegen achter- of wegblijven der maandstonden. MICHEL, Apoth., 102. Wetst. Brussel. Terugbet. 37 fr. Drukkerij Dumortier, 34, Boterstraat, Yper Tel. 500 8, Lombaardstraat, YPER. Tel. 253. (3129; U kunt gemakkelijk de konijnen redden en U aldus een smakelijk voedsel verschaffen. Geeft ze daarom LAPINEOL redt ze zeker Schrijft ons en Lapineol wordt U vrachtvrij ten huize besteld. Locale ontvangst in recht- streeksche versterking mer een ongeëvenaarde muziek- weergave, veel getrouwer dan- al hetgeen gij tot hiertoe ge hoord hebt. in binnen- en buitenland met Verzorgd werk. Matige prijzen. 4-1 koninklijkstraat BRUSSEL r Tel: 17.80.t2-13: OFFICIEELE VERTEGENWOORDIGER

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1942 | | pagina 12