Een Paard op Zolder
in LAPIERE'S Ziad'Hondtstraat
2
WINTERHULP - KRONIEK
IEPERSCH KRONIEKSKE
St Maartens Tconeelgroep leper
Gezelschap Rita Coucke
opnieuw fe Yper op 15 Maart
STAD YPER
Contracten voor levering
van late Aardappelen in 1942
Ter gelegenheid van KATTEFEEST, ZONDAG 1 MAART 1942
c;roeit CO^JCEHT on C \ll \IH<;TAV0\I>
ZONDAG 8 MAART Groote Z WGW I.It^ I ltl.l
I
durend herhaalde handelingen.
Geweld komt hier niet te pas. Alle bandelooze
pogingen, die we kunnen aanwenden, moeten op
een mislukking uitloopen. Alleen de gestadige,
volhardende arbeid van eiken dag kan stap voor
stap ons doel doen bereiken.
Zoo is het geduld onder alle omstandigheden de
kracht om te wachten.
Zonder geduld kan men zijn beginsel niet vol
houden.
Moest gij het werk der natuur willen verhaas
ten, loopt gij groot gevaar het te bederven. Gij
wilt graan oogsten, geef het den tijd om te rijpen.
DENK daarom niet, dat geduld iets te maken
heeft met langzaamheidgeduld moet met ijve
rig werken gepaard gaan.
De geduldige zit nog zijn studiën te voltooien,
wanneer de ongeduldige reeds lang in de maat
schappij is. Het komt er echter niet op aan te we
ten. wanneer iemand in de maatschappij komt,
maar wel hoe. T
Eerst moeten de grondslagen gelegd worden.
£op werkt liet geduld en komen de stevigste mo
numenten te voorschijn.
Wie niet te vergeefs wil leven, weze niet onge
duldig.
Als er zoovelen mislukken is het grootendeels
aan hun ongeduld te wijten.
De geduldige weet, dat hij niet te spoedig resul.
taten van zijn arbeid moet verwachten en wie
reeds geslaagd is, heeft ervaren, dat de kunst van
het weisla sen bestaat in te weten hoe lang men
moet wachten.
De oproering van Als de Bruine Aarde
Alhoewe. verleden week in een andere kron ek reeds
gewezen werd op deze laatste vertooning, willen wij er
deze week toch nog een paar woorden over zeggen. En
wel het volgende
Voo.eerst moe.en wij dezelfde klok laten hooren, die
reeds zoo dikwijls gek.onxen heeft, nl. over het feit dat
de zaal in geen enkele der vertooningen voldoende bezet
was. De fout ligt u.tsluitend hieraan, dat ons Iepersch
publiek radicaal bedorven is, en wel door de revue's,
d.e tot voor enkelen tijd nog steeds sche ing en inslag
waren bij ons theaterbezoekend publiek. Wij staan nog
ver van het doel afons tooneel minnend publiek heeft
nog een lange scholing, een harde opvoeding op het ge
bied van tooneel voor den boeg. We weten dat dit niet
in een paar maanden kan komen, maar toch hopen we
dat het inz cht van de schouwburgbezoekers in de na
bije toekomst eenlgsz.ns zal. veranderen en dat zij meer
belangstelling aan den dag zullen leggen, als er we ke-
lijk goede stukken zullen gespeeld worden. En dat het
laatst opgevoerd spel een stuk was van hoog gehalte,
■bewijst het geestdriftige vei slag dat we van een be
zoeker ontvingen en dat we hieronder dan ook over
drukken.
Na een korte uitweiding over de bezetting der zaal
drukt onze toevallige medewe ker z:'ch als volgt uit:
Hebben allen, die in de zaal aanw ezig waren, wei den
Inhoud van het stuk begrepen Ik geloof het niet.
andets zou men op een der hoogtepunten, nl. wanneer
boer Koerdsen zijn zoon Geert een slag in het aange
zicht geeft, niet gelachen hebben. Indien men er aan
denkt dat Geert zich zoo maar moet laten slaan omdat
hij de waa held zegt. dan is dat niet zóó belachelijk.
Het stuk boeit van het begin tot het einde. Aanstonds
wordt men gewaar dat er iets erg zal gebeuren. Net
zooa'.s in De Vlaschaard van Streuveis, staat hier de
boer tegenover zijn zoon. Het oude wil zich niet dtor
'het nieuwe la'en verdringen. De zoon. die het werke
lijke 'even ziet. weet zijn wil door te drijven om recht
te bekomen. H j wil Slmon. de ondergang van het do.-p.
bestrijden en vindt op zijn weg zijn eigen vader. Tus-
scfien belden staat de moeder, die haar zoon tenvojle be
groot. maar ook haar man moet gehoorzamen Den ;s
er nog Geerts vrouw. In haar heeft hij zijn liefde tot de
bruine aa de overped. agen. Zij is voor hem als die
Sarde zelf. Hij houdt van beide omdat ze zijn leven zijn.'
Hij heeft de aarde lief cmdat hij daar het zaad kan
weroen. dat k ernen zal en het gouden graan zal voort
brengen. i
Tenslotte komt het hoogtepuntGeert wordt door
S mor. geschoten. Dan komt ook de boer los. H:j g ijpt
zijn geweer en zal zijn zoon weken. De stervende Geert
heeft nog één wensch te mogen :usten jn de bruine
aarde.
Alle spelers verdieren lof. ze leefden werkelijk in hun
rolvooral de heeren Ve beke. Deroninck en Ver-
meersch Gerard, alsook Juffrouw Brackez en Mevrouw
M. Desramault hebben prachtig hun man (of... vrouw)
ges'aan.
De loshe'd waarmede J. Deconlnck optreedt is op
vallend. Ik denk vee'eer dat hij zich in een boeren-
keuken ergens :n V'aande-en dacht, dan wel in een
sehouwburg. Dat was peen spel. het was werkelijk
leven. .Tn'fr Magda B ackez was de Vlaamsrhe boerin,
vol mctelkden vror hen die lijden en verla'en zijn.
De d'chter van Drie'uik ve-dien' alle lof wat hij
ons heeft gegeven als de zoon die recht wil. dn- alleen
de waarhe d kan d'enen. d e de b:uine aa-de l'ef heeft,
is s'of om men'g uur nog na te der ken en in te z'en dat
er In lener werke'l'k nog menschen zijn die voo- de
kunst nog iets ten bes'e hebben We hebben hem van
veel ziiden kunnen bek'iken a's l'efhebberde zoon. als
oovl'esende kerel. In bewondering voor zlin geliefde,
als boer. als stevende maar vooral als symbool van
re"M en waa.he'd.
Gre'a. z'in ver'oofde en late- zlin vrouw (Mevr. M.
Des-amault) ve-d:ent ook een b'izonder woordie. Haar
d-oeffieid om Wil'em. haar vreugde a's ve loofde, haar
angst om het wepb'liven van Geeri. en haar woede op
Si"1 on. wa 'en kunstvol weergegeven.
Doe", de koe er (Hr Vermee sch Ge-a-d) mag ook
een o'uimnie onstr iken Heeft oo't ie-^ard 'anders een
koe'e- zóó m°es'erl'jk dom uitgebeeld Ik geloof van
rie». De heer Lesaee Leo was de man d:e door het ver
lies van z:in vrouw veel had pe'eden er voo- w'e het
zwaar was een dcchte- te hebben a's Mia 'Mevr. Le-
sage). Be^en mo«en pe'oofd evenals Me'. Dee'e-cq als
Jo de boerenmeid Indien a*'e dorpsonderw1ize-s er
maar zoo s'erht teren moes*°n üutnr»n als Krebhel,
dan zou he* on het dorp wel dlkwi'ls kerm's z'jn onder
de jeued. Vermeerseh Albert bracht het er goed af als
d° man d«® z'in brood moet verdienen b:j iemand d'en
hij niet l'jden ken
De ande-pc kunnen samen vernoemd worden, gezien
ze maa- erke'e oogenb'ikken op het tooneel waren.
Hetgeen ze -*e*en was gced gedaan, dat heeft ook Gie-
len onde vonden
Wa' bre-et de Winterhuloeroeo voor de toekomst?
Een deve'tik stuk. da' spreekt van ze'f. Van de spe'ers
wee* 'k b'' vop baa* dn' ze hun er 'Ul'ei s'aan. maar
wat de rol van het publiek zal zijn Dat is wat anders...
KATTEFEEST.
Zoo komt er toch iets van feestelijkheden terecht ter
gelegenheid van 't KattefeestEr komt immers een
foorHet zal zeker niet zijn zooals de leperlmgen dat
gewoon wa.en Maar toch, ongemerkt zal het nu niet
heelemaal voorbijgaan. En de jeugd zal er niet om treu
ren dat er minder is dan vóór den oorlog, maar met
genoegen de gelegenheden te baat nemen die er zijn.
Dat goede nieuws had zich ten andere reeds spoedig in
haar milieu's verspreid vóór iemand anders er iets van
wist. Zoo zal, vóór het schaatsen heelemaal vergeten is,
een andere aantrekkelijkheid weer voor nieuw ver
maak zorgen.
LEVEN EN PHILOSOPHEEREN.
Reeds de derde maand van het jaar De tijd vliegt
snel. gebruikt hem wel, zegt 't oude en wijze rijmpje.
En het leventje gaat zijn gang. Slapen, we.-ken en eten.
De dag gaat vcorb.j als een rook. De melkboer en de
bakker die komt. en de loopjes naar den winkel. De
discussies over schoenen, kolen en brood en af en toe
eens de gazet die ons spreekt van geweldige dingen, die
ver van ons gebeuren en die menigeen moe hebben ge
maakt, omdat er e»ken dag zulke zaken gebeuren en
nog geen verbetering in ons eigen bestaan hebben ge
bracht. Want men mag wel met de belangwekkendste
dingen op allerlei geb.ed voor den dag komen, het
staat vast dat ze de menschen niet zoo erg interesseeren
of dat anders het geval was. Iedereen is eiken dag
te. veel bekommerd met allerlei zaxen, die in gewone
omstandigheden meestal heei banaal wa.en, maar nu
uitgegroeid zijn tot vraagstukken van groote beteekenis
In ons leVen. Het essent.eelste is toch altijd van eerst te
léven en daarna kunnen we phtlosopheeren. Zet al
de beeldhouwwerken van Michelangelo en de schilde
rt, en van Rubens voor .emand a.s die mensch den dag
van morgen niet verzeke.d is, zal hij ze waa.sch.jnlijk
geen blik gunnen, of het moet een kunstliefhebber van
groot formaat zijn.
DE TOEKOMST TE GEMOET.
Maar het eerste wat we moeten vermijden is onzen
moed te laten zinken. Wanneer dit gebeurt, is het de
eerste oorzaak van alle ongelukken. Veel liever alles
met een licht ha:t aanpakken, zoo mogelijk met een
giinuach op de lippen. Met een beetje moed de moeilijk-
heten b.j den kop vastpakken en ze niet kwader zien
dan ze zijn, is al veel gewonnen. Het ergste is nu al
voorbij.
We loopen met rassche schreden naar den vrede en
den normalen tijd. De zwartkijkers, die tegen klippen
en be.gen het tegenovergestelde beweren, ve.d.enen
meer medelijden-dan een straf. Want meestal zijn het
wat al te gemakkelijk ontmoedigde menschen die den
hamer laten vallen. Wat baat ontmoediging We moe
ten erdoor en we gaan erdoor. Daar valt nu niet aan te
tornen. Als leden van eenzelfde volk geven we elkaar
de hand en zoo gaat het nog veel beter. Want dit is
een plicht die niet uit het oog mag verlo. en worden
elkander helpen. Alle haat, alle oneenigheden en alle
twisten moeten uit den weg geru.md worden. Wat hij
ook zij. als iemand den grond onder zijn voeten zijn
land kan noemen., is hij onzen broer. Hand in hand
gaan we naar betere tijden.
BETERE TIJDEN.
Beteie tijden, ja. maar dan niet alleen betere tijden
dan nu. maar betere tijden dan vroeger. Een ideale
maatschappij is natuurlijk onmogelijk. De ideale mensch
moet nog geboren worden, laat staan dat iedereen het
zou zijn. Maar geweldige gebeurtenissen zooals we heb
ben meegemaakt en nog meemaken, werpen zoo eens
alles overhoop, en het is maar met het omkee en van
alles dat de vu-ligheid ook te voorschijn komt. Daarbij
heeft dat ons veel doen nadenken. Or.ze gedachten,
zienswijzen en meeningen hebben een geweid-ge evo-
iuüe ondergaan. We hebben ons leven van vóór den
oorlog met andere oogen leeren bekijken, en wie teen
niet zag dat er veel moest ve anderen, ziet het ten
minste nu. Deze veranderingen, die moeten doorgevoerd
worden, zijn zoo geweldig dat we van een ware revo
lutie kunnen spreken. Een revolutie in v.ede, een natio
nale revolutie kunnen we zeggen. En vermits dit woord
ons aan Frankrijk doet denken, kunnen we maar z.jn
nieuwe leuze erbij van pas brengen Travail. Familie,
Pa trie
DE ARBEID.
Wij ook moeten terug naar den arbeid. De arbeid
die weistand brengt aan de massa en die het kunnen
van ons volk tot uiting brengt, de arbéid die ons ge
meenschappelijk bezit rijker maakt en ons een voor
name plaats onder de volkeren moet bezo gen.
W'j moeten opnieuw eerbied leeren hebben voor den
arbeid. Arbeiden op gelijk welk gebied is het nuttigste
en het edelste wat we kunnen doen. Door arbeid be
halen we een overwinning op onze lagere natuur die
zich ertegen verzet.
Aile groote figuren uit de wereldgeschiedenis, en de
hedendaagsche groote menschen die later in de geschle-
den.sboeken een voorname plaats zullen hebben; ve. -
heeriljkten of verheerlijken den arbeid. Christus zelf
heeft ons het voorbeeld gegeven door als arbeiderszoon
op de wereld te komen en als arbe.der het groots.e deel
van zijn leven door te brengen.
We moeten opnieuw ee.bled leeren hebben voor den
arbeider. Daarmede hedoelen we we onderlijnen dit
nog eens den arbeider*'in de breedste beteeRêrfla van
het woord, maar vooral den handarbeider, omdat hij
vóór dén oorlog min of meer geminacht werd. De ar
beider is de kern van onze maatschappij.
We moeten veel meer belangstelling voor hem heb
ben Hoe gaarne spreek dk met handarbeiders., onder
vraag ik hen over hun werk. over hun verdienste, over
hun maatschappelijken toestandof de vrouw en de
kinderen het goed hebben, hoe ze wonen, of ze gemak
kelijk rondkomen. En als ik hun verlaat, druk ik hun
dan gaarne de hand met een aanmoedigend t Dag
vriend
We moeten den arbeider naar zijn waarde behande
len.
DE FAMILIE.
Ook de familie was bij ons In verval geraakt In
Frankrijk was het nog erger gesteld. Daardoor ging het
zoo geweldig vlug den berg af. En daarom heeft het als
tweede woocd in zijn leus geschreven: Familie.
Maar niet enkel bij onze zu'derburen, doch eveneens
bij ons, in .Vlaanderen waar het er steeds op dit gebied
zoo goed had gestaan, kwam het kwaad invreten.
De gemak- en genotzucht vierde vóór flen oorlog hoog
tij en we meenden dat het steeds zoo zou blijven voort
duren. Deze illusie is plots als een broze spiegel aan
stukken geslagen. Het was een plotseling koud stortbad-
En nu zijn we ontnuchterd. Nu gaan we terug naar het
sterkere, hét hardere leven. Hardheid is ons noodig. In
de hardheid zullen we sterkere menschen worden en
zullen we met meer moed onze plichten leeren ver
vullen v
We moeten terug naar de familie die de cel is van de
maatschappij.
HET VADERLAND.
We moeten ook terug naar het Vaderland. De belan
gen van hef vaderland moeten alles primeeren. Vóór
den oorlog werden te veel ondergeschikte .belangen en
zelfs schadelijke instellingen gediend. Er was te veel
partijpolitiek, er moesten te veel vriendjes tevreden
gesteld worden, en te veel personen, die verantwoorde
lijke posten bekleedden, lieten zich gemakkelijk de
zakken vullen. Het belang van de gemeenschapwerd
daaraan ondergeschikt. Moet het dan verwonderen dat
we op een of andere manier naar de failliet renden
We moeten ons Vaderland leeren kennen om er te
meer van te houden. Wè moeten zijn schoone geschiede
nis bestudeeren, we moeten het bezoeken, zijn kunst
leeren kennen, zijn groote figuren bestudeeren en de
duizende facetten van zijn leven beschouwen.
Eerst dan zullen we e.- leeren van houden en de be
langen ervan vóór alles stellen.
Fernand DE BRUYN.
OP ZONDAG 8 MAART 1942, te 17 uur
In de feestzaal van het St VIncentius College,
Ingang St Jacobstraat
OPVOERING VANt
Klucht in 3 Bedrijven.
door P. GERDAS
Kaarten te verkrijgen en te nummeren in St Maar-
tenspatronaat, Lange Meerschst aat, op Zondag ln eh
8" Maart, telkens van 11 tot 12 uur.
Op 15 Maart, te 15 u. en 19 uur, zal het gezelschap
RITA COUCKE optreden met het bekende blijspel
«DE DAMES MET DE GROENE HOEDJES».
In de hoofdrollenJan Cle-ex (K. N. S Brussel),
Tiliy Gryson (K. N. S.), Cl. Van Outryve (K. N. S.).
Roger Van Cauwenbergh en andere.
Ik denk het nuttig de aandacht van mijne medebur
gers te vestigen op het fe:t dat het aan de particulieren
toegelaten is met landbouwers overeenkomsten te sluiten
voor het aan.eggen van een voo. raad late aardappelen
voor een tijdperk van ACHT MAANDEN te beginnen
met de MAAND NOVEMBER 1942 van ten hoogste 120
Kilogram per persoon deel uitmakend van hun gezin.
Daar in 1941 tal onzer medeburgers in de onmogelijk
heid waren dergelijke overeenkomst te sluiten, heb ik
oesioten dat de personen, den 1941 desaangaand: geen
vrije overeenkomst hebben gesloten cf zieh nu in de
onmogelijkheid bevinden dergelijke overeenkomst te
sluiten, z ch mogen aanmelden op het LANDBOUW-
BUREEL BEVOORRADINGSDIENST, BOTERSTRAAT,
:en eir.de door de bem.ddeling van bewusten dienst
dergel.jke overeenkomst te kunnen, treffen.
De formulie. en zullen, mits voorlegging van de rant-
soeneeringskaarten van het gezin en betaling der som
van één frank stuk, in vijfvoud op het Bureel van den
Landbouwd enst moe en afgehaald en er. behoorlijk
door het gezinshoofd onderteekend, terug besteld wor
den.
Het is nochtans wenschelijk, ten einde de moeilijk
heden der bevoorrading op te lossen, dat een'eder zich
van nu af aan inspanne om op eigen initiatief met eenen
bepaalden landbouwer een contract af te sluiten.
De datum vanaf denwelken de formulieren ter be
schikking der bevolking zullen kunnen gesteld worden,
zal zoo spoedig moge'ijk bekend gemaakt worden.
Yper. den 19 Februari 1942.
De Burgemeester, J. Vanderghote.
Ksinl goed vorunrmtl - Oi-miken 1"» Kou»
