FILMWERELD
jean LECLERCQ-BKAEM
Verwarmings=
installatie
Kelen
Mazout
Gas
F. LACANTE
GRAND BAZAR
De Wonderdoktoor
UIT DE PROGRAMMA'S
Daarom laat al uw schilderwerken uitvoeren bij:
Soezingestraat 8 I E P E R
De grote oppervlakten worden in een
recordtijd met de pistool afgewerkt i
Voor Uw
met
17, Rijseistraat, YPER
Bestek op aanvraag
- VOOR
De rantsoenering van de zeep
Compensatiebons voor
oude beden boven de 65 jaar
UW KINDERWAGENS -
wendt U tot
14 Boterstraat IEPER - Tel. 463
DE LAATSTE MODELLEN, VANAF 995 fr.
V
HET VPEKSCH NIEUWS» Bil. 8
ET GEVOLG VAN EEN LEUGEN
(«LOVE LETTERS»)
Bft Jennifer Jones en Joseph CoMen.
(Frans gesprokeni.
Twee Britse officier^i. een sentimentele
lan Quinton. en een fuiver. Roger Mor-
nd. bevinden zich met hun regiment
.een dorpje onmiddellijk achter de
lurlijn. op het Italiaanse oorlogsfront.
Ten prooi aan heimwee, schrijft Alan,
ider de naam van Roger Morland, lief-
sbrieven aan Victoria, een meisje in
tgeland. doch wanneer Roger hem be
nt dat hij van plan is Victoria te hu-
en. berouwt hij het zich meer dan ooit.
Terug naar Engeland wegens opgelopen
vetsuren. verneemt hij aldaar dat zijn
•iend onder geheimzinnige omstandig-
;den vermoord werd. Victoria werd van
oord beschuldigd en liep één jaar ge-
ingenisstraf op
Zijn geweten dat hem niet met rust laat.
vingt hem tot nader onderzoek en hij
idekt ten slotte Victoria, die sedert de
oord het geheugen verloor en bij een
riendin inwoont onder de naam van
Singleton.
Hij wordt verliefd op haarzij treden
in de echt en gaan samen hun intrek ne
men in Alan's landhuis.
Enige tijd later, terwijl Victoria in de
tuin bessen plukt, en plots haar handen
met het rode sap besmeurd ziet, krijgt
haar geheugen een schokopnieuw be
seft zij de tragische omstandigheden van
de moord, doch steeds herinnert zij zich
haar werkelijke naam niet. Zij meent
zelfs dat Alan verliefd is op een zekere
Victoria.
Wanhopig gaat zij op zoek naar haar
tante van wie zij een brief ontdekt had.
waarin van Victoria spraak was. Zij
vindt haar tante terug in het huis der
misdaad en hier wordt voor haar alles
helder.
Zij verneemt nu de ware toedracht
toen Roger haar wegens de liefdesbrieven
sloeg, werd hij door haar tante neerge
stoken.
Gezien de tante met lamheid geslagen
is. wordt zij niet vervolgd voor de moord.
En niets kan nu nog het geluk van de
twee jonge mensen beletten.
E'en toneel uit de film «Leren Sterven» (Hitler's children)
Eigenaars... Nu de lonen verhoogd zijn is het in Uw voordeel
MEER WERK te kunnen laten uitvoeren VOOR DE ZELFDE PRIJS
Laatste nieuwigheid Bijzonder geschikt voor
het witten van muren, crépi en olieverf.
(132)
NACHTCLUB
met Charles Coburn. Robert Paige,
en Ginny Simms.
Na een woelige ontmoeting in de trein
van Chicago, vinden de Adjunkt-Com-
missaris. Bob Wendell en de beeldschone
maniertjes wegstopt.
De Politie tracht reeds lang Marty ge
vangen te nemen want zijn bedrijvigheid
is gekendjammer dat er geen klaar
blijkelijke bewijzen bestaan.
Ondertussen zijn Bob en Lee op elkaar
verliefd geworden. hetzelfde ongeluk
wendt U in volle vertrouwen
tot het oud gekende huis
(2)
Lee Appleby elkander toevallig terug in
de Skyline Club die zich in de Stad der
Grote Slachthuizen bevindt.
Lee is het nichtje van Kolonel Appleby,
een keurige gentleman en een fijn heer
tje. die in het kaartenspelen uitmunt.
Bob verneemt dat Lee in de nachtbar
van Marty Martin zingtMartin is een
gangster die zijn ware rol achter mooie
overkomt de kolonel en de tante van Bob.
Mevrouw Butch. dewelke de millioenen
van de familie beheert.
Wanneer de diensten van Bob bezwa
rende stukken bij Marty aangeslagen heb
ben, worden de zaken zeer ingewikkeld.
Om aan het gerecht te ontkomen, maakt
Marty gebruik van een der gemeenste
trukjes. Hij stuurt een photo naar Bob
van zijn zuster Gloria, waardoor haar
goede naam in opspraak kan gebracht
worden. Marty behoudt de film van de
photo met het inzicht alzo aan alle ach
tervolging te ontsnappen.
Hij heeft nochtans buiten de handigheid
en de kennis van de kolonel gerekend.
Want tijdens een kaartpartijtje. hetwelk
de gangsterverliest, maakt men zich
van Marty's sigarettenkoker meester, die
de photo-film bevat.
De Kolonel heeft de eer van Gloria
gered. Bob. Lee. tante Butch en de Kolo
nel kunnen zich nu gans aan hun geluk
toewijden.
Met net oog op de rantsoenering van in
landse zeepproducten voor de maand Ja
nuari 1948 worden geldig gemaakt
1) De zegels F3 en P3 der zeepkaar:.
2) De speciale zegels FR en PR
Een zegel F3 of een speciaal zegel FR
reeft recht op een stuk toilet- of huis
houdzeep.
Een zegel P3 geeft recht op 250 gr.
waszeep (zachte zeep of zeeppoeder).
Een speciaal zegel PR geeft recht op
125 gr. waszeep (zachte zeep of zeep-
ooeder)
De zegels Fl. PI. F2 en P2 der zeep-
kaart zijn waardeloos vanaf 12 Januari
1948. Deze zegels moeten uiterlijk op 20
Januari 1948 door de kleinhandelaars aan
de grossiers of fabrikanten afgegeven wor
den. De grossiers en fabrikanten moeten
gezegde zegels uiterlijk op 31 Januari 1948
laten geworden aan het Ministerie van
Economische Zaken en Middenstand. Al
gemene Directie van Handel en Nijver
heid. Dienst voor de Distributie. Lopiza-
laan, 177. te Brussel.
Talrijke oude lieden zijn onwetend over
het feit. dat zij in bepaalde gevallen recht
hebben op de compensatiebons. voor zo
ver zij niet onderworpen zijn aan de bij
gevoegde personeelsbelasting.
Inderdaad, het art. 9 van het besluit,
van 15 November 1947 vermeldt uitdruk
kelijk. dat ten persoonlijke titel, de,per
sonen. die ouder zijn dan 65 jaar van
het stelsel der compensatiebons kunnen
genieten voor zover er geen afhoudingen
plaats hebben, op hun inkomen en daar
door onderworpen zijn aan de bijgevoeg
de personeelsbelasting.
Duidelijker nog dan de voorgaande tekst,
haalt de onderrichting daaromtrent aan.
dat zelfs in gevallen waar het gezinshoofd
geen recht heeft op het stelsel der com
pensatiebons. zekere leden van het gezin
dit recht wel mogen opvorderen, wanneer
zij onder de toepassing vallen van het
hierboven vermelde artikel.
Aldus is het van belang eraan te herin
neren, dat ouden van dagen, die ten on
rechte hun compensatiebons werden ont
nomen, een klacht mogen indienen bij het
gemeentebestuur.
De personen die vrijgesteld worden van
de bijgevoegde belasting, zijn deze wier in
komen de 25000 fr. niet overschrijdt. In
gemeenten beneden de 30000 inwoners
werd dit inkomen bepaald op 30.000 fr%
en in al de andere gemeenten reikt het
inkomen tot 40.000 fr.
Voor de gezinshoofden, die minstens 3
minderjarige kinderen ten laste hebben,
worden bovengenoemde bedragen ver
hoogd met 1/5 voor ieder kind ten laste.
U zult er ook een grote keus vinden in PLOOIWAGENS, PARKEN,
KINDERSTOELEN, enz... aan de voordeligste prijzen. (41)
NS FEUILLETON
door Jos. JANSSEN
De lach verdwijnt even van hun
ïider gezichten.
•Fn langzaam zegt ie: «Ik ook...
)e.n waart gij... vijftien...»
Zó goed weet ie het nu weer, of
gisteren gebeurd ware.
Hun gedachten gaan samen terug
aar ginder, naar de kermesse te
ynkel Isidoor's.
«En gij waart er achttiene.
yleindigt het meiske 'n beetje ver-
ard.
Even zwijgen ze allebei, terwijl ze
tekaar met bhje ogen aankijken.
Het is 'n momentje heel stil in
uis.
Alleen de zware tik van 'n oude
angklok breekt de stilte.
Plots "schrikt het meiske op, lacht
eer helder, zodat haar witte tan
en tussen haar kersrode lippen blin-
en
Maar 'k late u daar staan, ge-
jk of dat ge... Zet u, kozijn Steven,
?t u. Hier zie. En welk geluk van
hier te zien. Zet u. En ge gaat "n
lazeke bier drinken, 'n Hele wan-
elinge van Ballegem statie naar
ter. hé
Thea heeft Stevens hoed afgeno-
ien. z'n valies op'zij gezet, 'n stoel
yoruit geschoven.
«Ja, zucht Steven. "t is
jna twee uren ver. Enne... nog al-
id geen tram
'n Tram lacht het meiske.
Och. we weunen hier aan "t einde
-m de wereld. Er komt hier nooit
-en levende ziele.
En guitig voegt z'er aan toe
Zal ook wel daarom zijn, dat ik
■zijn Steven in zolange niet meer
gezien heb
«Misschien, nichtje.» lacht
de jonge doktoor.
«En dan die universiteit, hé?...
Daar en peinzen ze niet meer aan...
aan de kermesse te nonkel Isidoor's.
Steven voelt de bedoeling.
'n Beetje ernstiger antwoordt ie
«Wie weet?»
Ja, die universiteit. Daar heeft ze
zóveel van gehoord.
Die studenten Allemaal niet
verder te betrouwen, dan men ze ziet.
Zou hij óók
In haar stemmetje klinkt 'n tikje
weemoed. doorheen het luchtig
toontje. Daar hebben ze... wat
anders te doen. aan de universiteit,
die studenten...
De jonge doktoor gooit het op n
lachje.
Nichtje, ge zijt nog altijd het
zelfde spotvogeltje gebleven, geloof
ik?»
Misschien
Och. met welk recht zoekt ze hem
uit te horen omtrent z'n studenten
tijd
Met 'n ruk loopt ze de deur uit.
'k Zou 't bier vergeten.
En weg is ze. keuken en kelder in.
met de oude blauwaarden kan.
Steven kijkt rond. Het ziet er ge
zellig uit. De rood-tichelen vloer is
helder geschuurd en bestrooid met
wit zand, waarin z'n nichtje met de
borstel allerhande arabesken tekende.
Daar, de schone oude Vlaamse
haard met op het berd de bebloemde
pronkteljoren.
Links het trapke dat naar de voute
kamer leidt. Rechts de lakast met het
Lieve-Vrouwebeeld onder glazen
stolp en de koperen kandelaars.
Het witte tafelblad is helder blank
geschuurd. De biezen stoelen staan
ordelijk langs de wanden. In de ven
sterkozijnen bloeien de geraniums en
de geldbeurzekes, achter kraakwitte
gordijntjes.
Wat is 't heerlijk, na zolang door
de brandende zonne te hebben ge
lopen, nu in die koele, heldere kamer
te zitten.
Daar herleeft 'n mens van.
Klabetterend met haar lichte kloef-
kes komt Thea de kelder uit met 'n
schuimende kan bier.
En terwijl ze in de kast 'n bierglas
zoekt, zegt ze lachend Wat gaat
vader staan kijken.
Nu pas denkt Steven aan kozijn
Manten.
't Is waar. hoe is 't met kozijn
Manten
Goed.
Nog altijd gezond
Gelijk 'n vis in 't watere.
En dat doet er haar ineens aan den
ken, dat kozijn Steven nu sedert 'n
paar jaar doktoor is. Ze kan 't bijna
niet geloven. Hij... doktoor?...
«Ja, t is waar ook, ge zijt nu
doktoor. hé
Steven knikt.
«En woont ge nog altijd in
Brussel
Even aarzelt ie «"Voor 't ogen
blik, ja... Maar... Tr ga d'r misschien
weg.
Het meiske kijkt op, terwijl ze
Steven's bierglas aan t volschen
ken is.
Weg? Enne... waar naartoe?
'k Weet het nog niet
En langzaam voegt ie er bij
'k Zoeke naar.naar 'n post in de
buiten.
In de buiten denkt Thea.
Gingen de zaken misschien
niet in Brussel vraagt ze stil.
De jonge doktoor haalt z'n schou
ders op 't Kon beter. In de stad,
daar is 't al, of... niets.»
Dat is waar. Niks gedaan voor
mensen gelijk wij, dat stadsleven.
Neen 't, nichtje. Zonder bluf
en blaai komt ge daar niet ver.
Het doet haar goed Steven dat te
horen zeggen.
«En daarom ga 'k m'n geluk
eens elders beproeven.besluit
de jonge doktoor.
Ineens ritst 'n blijde gedaente door
Thea's hoofdje. Waarom zou kozijn
Steven...
Kom naar hier, kozijn. Hier
en hebben we nog geen doktoor.
Steven lacht. Kijk, dat heeft z'n
nichtje nu eens onmiddellijk geraden.
't Is daarvoor, dat ik eens
overgewaaid ben.
Ja vraagt het meiske. En
haar hartje staat even stil van de
klare blijdschap.
Dat ware wel. dat.
En eer ze zelf beseft wat ze zegt.
flapt ze 't er uit
«Ge zoudt eerst 'n tijdeke bij
ons kunnen inwonen.
Dat is meer dan Steven hopen
durfde.
Als kozijn Manten dat zou
goedvinden
Daar had het meiske niet aan ge
dacht. Vader houdt niet veel van fa
miliebezoek, en noch minder van
me risen met hoeden op en 'n wit
boordje aan.
Maar och, kozijn Steven ziet er zo'n
brave jongen uit. Met dié zou vader
wel over weg kunnen.
Wel zeker.zegt ze, 'n beet
je onvast.
«En nichtje Thea?» vraagt
Steven, met 'n tinteling :n zijn ogen.
«Ik?» Er komt 'n blos op
ieder van haar wangen.
Waarom niet
Onwillekeurig doet ze even haar
ogen dicht. Misschien wel, omdat ie
niet zien zou wat er in haar hartje
omgaat.
Dan schudt ze 't van haar af. over
mant zich, schuift het bierglas naar
hem toe en lacht
Toe, drink nu 'n keer.
Drinkt ge niet mee
Lachend schudt ze haar hoofdje
Ik en mag niet te vela bier drin
ken.
Maar met kozijn Steven wil ze
toch eens tikken. Ze haalt 'n glas uit
de kast.
Steven kijkt haar na Waar
om niet
'k Zou kunnen tè plezierig
worden, kozijn.-antwoordt ze.
terwijl ze haar glas volschenkt.
Gezondheid, kozijn.
Gezondheid, nichtje.
Zachtjes stoten de glazen tegen
een, terwijl ze elkaar in de ogen
kijken.
Ineens weten ze niet meer wat ge-
zeid.
Er is hen allebei plots iets over
komen, en ze weten nog niet bepaald
wat.
Hoger en hoger rijst de koorn-
schelf boven het nu vlakke land.
Met 'n vlugge zwaai tilt Wiesten
de koornbundels met z'n riek de
hoogte in en gooit ze boven op
schelf voor de voeten van het boertje-
die ze zwierig op hun plaatse tast.
Het paard staat loom te kwispel
staarten om de lastige vliegen te ver
drijven. Van tijd tot tijd stampt het
de kwaadste dazen van zich af, staai
dan weer te knikkebollen.
(Vervolgd
Yera*two«rdeiijfce «itffeyec
L DUMORTIBR. 34. Boterstraat. Yf#
