FILMWERELD
De Wonderdoktoor
UIT DE PROGRAMMA'S
waren'
KET YPERSCH NIEUWS Biz 8 28-8-1948
CINEMA OUD IEPER
DRONKEN LOT
met Gennaine Rouer, Bernard Lancret
Henri Bosc en Jacqueline Daix
Charlotte Lamarche wordt veroordeeld
onder beschuldiging haar zoon Claude ver
giftigd te hebben. Jean Berthelin. een
vriend van Charlotte, belooft over haar
twee dochters, Claire en Louise, te zul
len waken.
Ongeveer op hetzelfde tijdstip wordt een
arbeider uit de steengroeve verzorgd door
dokter Marignan. wegens vergiftiging. Het
betreft hier een zelfde geval als voor de
kleine Claude.
Jaren gaan voorbij, Claire en Louise
werden in een pensionaat ondergebracht,
doch daar ze slecht behandeld worden, be
sluiten ze nu te vluchten. Rond dat tijd
stip wordt Charlotte Lamarche terug in
vrijheid gesteld Zij zoekt 'Jean Berthelin
op, om haar kinders op te eisen, maar de
ze kan haar niet helpen, daar de twee
meisjes de vlucht genomen hebben.
Daar deze niet over voldoende geld be
schikken om de trein naar Parijs te ne
men. besluiten ze dat Louise alleen met
de trein zal gaan. Claire van haar kant
bereikt de grootstad in het rijtuig van
een verdacht individu. Zij komt terecht
in een zogezegde naaiwinkel, die in wer
kelijkheid niets anders is dan een huis
van slechte zeden.
Bii het in vrijheid stellen van Charlotte
nebben de dagbladen nogmaals de ganse
zaak opgerakeld De steengroevenarbeider
die door dokter Marignan werd verzorgd,
zoekt zijn zoon. Gauthier Marignan op. en
legt hem uit dat zijn geval veel overeen
stemming vertoonde met dat van Claude
waarvoor de moeder ten onrechte ver
oordeeld werd.
Gauthier ziet daarop het dossier van de
arme vrouw na. Zijn vader treft hem zo
aan en een hevige woordenwisseling ont
staat. waarop de 'zoon het huis verlaat
en zich naar de plaats van het drama
begeeft om er een onderzoek in te stel
len. De vader verschijnt hier ook en kan
niet anders dan bekennen dat hij een vals
medisch rapport opstelde, dat Charlotte
deed veroordelen.
De dokter zal met alle middelen trach
ten te beletten dat zijn zoon deze zaak
kenbaar zou maken. Gauthier heeft een
der meisjes teruggevonden in een ver
dacht lokaal, maar wanneer het meisje
de naam verneemt van de dokter die haar
verzorgt, neemt zij de vlucht.
Dokter Marignan had met zijn zoon een
laatste onderhoud in de kliniek, van waar
hij wanhopig wegvlucht. Krankzinnig ge
worden, slaat hij de hand aan zichzelf in
de steengroeve, oorzaak van gans het dra
ma. Hij wordt overgebracht naar het huis
van Jean Berthelin, waar Charlotte La
marche. haar twee dochters en Gauthier
ook aanwezig zijn. En hier zal de vader
sterven, na van iedereen vergiffenis be
komen te hebben.
CONCOKDIA FILM:
S fi WJtn/t,
CINEMA OUD IEPER
DE HARTSTOCHT VAN
Dr. HOHNER
met Suzanna Foster, Turhan Bey en
Boris Karloff
Tien jaar geleden verdween op geheim
zinnige wijze de Prima Donna Marcel
lina Gans alleen, zit Dr. Hohner, de
Schouwburgarts, in de verlaten theater-
kleedkamer van Marcellina hij droomt
van de mooie "artiste en ineens verschijnt
hem de slanke gestalte van Marcellina en'
hoort hij haar stem triomf-arias aanhef
fen uit de opera De Toverstem
Hij wordt door de Directeur Seebruck
uit zijn droom gewekt, die hem mede naar
zijn kantoor lokt. Wanneer beiden de bi
bliotheek voorbij gaan horen zij plots
een stem. even mooi als die van Marcel
lina, die juist het aria uit de «Toverstem»
zingt. Het is Angela, een jonge en nog on
bekende kunstenares. Dr. Hohner is ge
schokt en noemt dit een «heiligschennis»
Angela bekomt een kontrakt in de ope
ra en haar eerste optreden is een ware
triomf. De ganse avond is Dr. Hohner
door de schoonheid der jonge artiste be
toverd en denkt steeds de stem van Mar
cellina te horen.
De Geneesheer verzoekt Angela in zijn
Kabinet te komen, ten einde haar stem
banden te onderzoeken. De jonge vrouw
is wantrouwig door het geheimzinnige
dat in het kabinet van de dokter rond
zweeft. te'meer daar zij bemerkt dat Hoh-
r.i-r een bijzondere invloed op haar heeft
Die magnetische invloed is zo sterk dat zij
hem. onbewust belooft, nooit meer te zin
gen.
De volgende dag moet zij nochtans voor
de pers optreden Haar stem verheft zich
heerlijk en volmaakt, maar ineens breekt
deze, daar Dr Hohner in de zaal geko
men is en haar hevig bezietzij doet alle
pogingen, maar tevergeefs en kan geen
enkel geluid meer uiten.-Zij is erg onge
lukkig en. wanhopig ijlt zij weg.
Dr. Hohner beweert dat zij haar car
rière voorlopig moet staken, indien zij
haar stem niet voor altijd wil verliezen.
Haar vrienden trachten haar ervan te
overtuigen dat haar stem gaaf gebleven
is, maar dat zij alleenlijk het slachtoffer
is van Hohner's noodlottige invloed.
Deze gelukt er echter in, haar in zijn
woring te lokken.en staat op het punt
Angela te wurgen wanneer haar vrienden
plots binnendringen en haar uit de klau
wen van het monster verlossen.
Opnieuw zingt zij de «Toverstem» en
de' toeschouwers juichen haar geestdrif-
tig toe.
Dokter Hohner waakt echterlangsheen
de. verluchtingsbuizen die zijn vertrekken
mét de schouwburg verbinden vangt hij
haar stem op Hij komt telepathisch met
haar in verbinding, en zij voelt werkelijk
zijn duivelse macht, die haar stilaan,
maar zeker, verlamt
Zij staat op het punt te bezwijken, maar
is moedig en kampt dapper want
vrienden en geliefde zijn tegenwoordig
o wonder, overwint; haar stem
neg zuiverder en vuriger als voor}
Haar triomf is onnoemlijk groot
overgelukkig
Dr. Hohner voelt dat zijn prooi hem
snapt. Wild van woede snelt hij naar'""
geheime kamer waar. het gebalsemd
der verdwenen Marcellina zich bevirSf
In zijn onstuimigheid gooit hij een b-
dende lamp omver de vlammen ve-"'*'
den het monster alsook het lijk van
eerste slachtoffer, terwijl. in de scW?
burg, de betoverende stem van An?
zich triomfantelijk verheft.
CINEMA FLORA:
DE TWEE TIJGERS
met Massimo Girotti, Alanova
en Sandro Ruffini
Darma. het kind van Ada en Tremal
werd ontvoerd door de Thugs. Destijds
had haar vader, de schone Ada uit hun
handen gerukt en nu wilden deze wrede
"wurgers het kleine meisje bestemmen
voor de gewijde rol die haar moeder ver
vuld had.
Onmiddellijk waarschuwt Tremal-Naik.
Sandokan de TijgerSandokan zeilt
naar Calcutta om er zijn vriend te ont
moeten en hem naar zijn dochter te hel
pen zoeken.
Maar de Thugs waken de aankomst van
Sandokan gaat niet ongemerkt voorbij.
Een van hen komt op het schip, en laat
zich doorgaan als een priester. Op behen
dige wijze poogt hij te weten te komen,
welk het doel van de reis is, maar onze
vrienden hebben een Thug geroken en zijn
op hun hoede. Tijdens een feest, gegeven
ter ere van een godheid die door de Thugs
aangeboden wordt, herkennen Sandokan
en zijn makkers de valse priester en
achtervolgen hem, maar terwijl zij op
het punt staan hem gevangen te nemen,
verdwijnt de akelige kerel achter een
groep bajaderen.
Achter de jonge meisjes, komen de ge
wapende Thugs nader, die zich op San-
dokan's groep werpen maar deze vuurt
op zijn tegenstanders, en in weinig tijd
hebben de vroegere zeerovers de aanhan
gers van deThugsekte uit de weg geruimd.
Doden en gewonden blijven op het slag
veld. Uit een donkere hoek hoort men het
gekreun van een bajaderezij is gewond
en is niet met haar vriendinnen kunne,,
vluchten. Zij wordt op het schip van Sar'
dokan gebracht en zorgvuldig verzorg
Door de edelmoedigheid van deze manrU
getroffen,, onthult zij haar geheim
is de dochter van een Rajah van Lahor 1
haar naam is Surama de Thugs hebbes I
haar ganse familie uitgemoord. Overtui-i i
van de eerlijkheid van Sandokan. voor I
wie zij buiten dankbaarheid, een grote
bewondering koestert, verstrekt Surama I
kostbare inlichtingen over de gewocn;»- .1
en de schuilplaatsen van de Thugs
Ondertussen komt Sandokan te we;t- I
dat de valse priester de volgende dag he» I
offer van een weduwe zal bijwonen dit
volgens de wrede Indische gewoonte 0d
het lijk van haar man zal verbrand won I
den.
Sandokan en zijn bende slagen er in
weduwe te redden en de Thug te vangen I
Het is pas na hem bedreigd te hebben zi i
lijk te begraven zonder het te verbrandt
(wat, volgens het Indisch geloof, hem dt i
eeuwige vervloeking zou bezorgen) dat de
valse priester er eindelijk toè besluit ;e I
spreken. Zo vernemen onze vrienden di
er een geheime doorgang bestaat die rech:
streeks naar de tempel leidt.
Sandokan beslist strijd te leveren Zi;
doortrekken de jungle en beleven duiztr..
den avonturen ingevolge de valstrikken I
welke de Thugs op hun weg plaatsen
De valse priester slaagt er dan nog I
in te vluchten, en daarna worden Surama I
en Tremal-Naik door de Thugs ge vanger
genomen. Maar eindelijk overwint Sando-
kan iedereen en alles.
Tremal-Naik en Darma. die nu vrij zijr. I
komen aan boord, terwijl Sandokan en j
Surama eindelijk begrijpen welk een dier
gevoel hen aan elkaar bindt.
ONS FEUILLETON
36
door Jos. JANSSEN
Manten slaat de armen over de
borstWat gaat ge nu weer van
mij maken, hé
Niets, niets, man. lacht Ste
ven nu hardop. Ge zijt 'n schoon
specimen genoeg.
Manten schijnt te blijven haperen
aan dat vreemde woord specimen
En ook de burgemeester kan er
schijnbaar geen weg mee.
Maar Manten gooit het weer op 'n
lachje «Ja ja, burgemeester, ie
slacht onze Paster. Als ie niet durft
zeggen, wat dat ie peist, toens zegt
ie het In 't latijn.
Kent doktoor Steven latijn.
Manten informeert Verkarre
nieuwsgierig.
Opgepast, denkt het boertje,
hier liggen voetangels en schietge
weren.
Latijn lacht ie Och ja,
hier en daar 'n woordeke, dat ie af
luisterde in de kerke.
«Zo!... Ja... ja...schudde
bolt Verkarre.
Vlug stapt Manten naar 'n minder
gevaarlijk onderwerp over.
«Drink nog 'n keer uit, burge
meester. Op doktoor Steven's ge
zondheid
«Ja... ja!...» lijmt Verkarre
Manten na.
Allei toe. ieffrouwe Margriete,
keer uw glas maar 'n keer omme.
Jonge meiskes hebben daar deugd
van.
Margfiete lacht verlegen, terwijl
ze haar lieftallig handje boven haar
glas houdtNiet te vele, Man
ten. Ik en kan er niet goed tegen.
Vadere weet het wel, newaar?... M'n
herte en m'n hoofd
Veelbetekenend drukt de maagd
haar hand tegen haar herte en tegen
haar hoofd.
Verwonderd kijkt Manten haar
aan.
Ineens is de burgemeester heel ern
stig geworden «Ja... ja... ja...
lispelt ie. Eigenlijk-... e... had ik
doktoor Steven 'n keer willen spre
ken over m'n dochter...
Margriete?!...»
Met 'n hoofdknikje beduidt ie het
meiske, dat ze best voor 'n momen
tje naar buiten zou gaan.
Manten heeft de burgemeester's
bedoeling nog beter begrepen.
«Thea!... roept ie, toon gij
ieffrouwe Margriete onze zwijne-
jongen 'n keer.
'n Nest van twaalf
Ge kunt er... 'n ure staan op kij
ken. ieffrouwe.
Met 'n vriendelijk duwke in hun
rug leidt Manten de meiskes naar
de deur.
Kom, ieffrouwe.helpt
Thea.
Als de meisjes in de stallen ver
dwenen zijn komt Manten bij de
burgemeester terug.
Deze kucht 'n paar keren, stoot er
'n paar vettige: Ja... ja... ja's uit,
maar schijnt niet goed te weten, hoe
ie de boodschap moet uitpakken.
Manten, die brandt van nieuws
gierigheid, zal hem 'n handje helpen.
Hapert er somtemets entwat
met ieffrouwe Margriete, burge
meester vorst ie.
«Ja... ja... ja. knikt Verkarre
ernstig. Sedert 'n dag of achte
klaagt ze, dat heur herte ondertus
sen zo... geweldig jaagt... Enne... dat
ze 'n keer zou willen onderzocht wor
den door... doktoor Steven.»
Zo Geen slecht gedacht, bur
gemeester. geeft Manten toe,
terwijl ie z'n kozijn betekenisvol
aankijkt.
Steven meent te moeten zeggen,
dat het 'n ere voor hem is.
Ja, ja gaat de burgemees
ter voort, Maar... e... ik gelove...
dat er daar... entwat anders achter
zit.
Verwonderd kijkt Steven op. Wat
wil de burgemeester daarmee zeg
gen.
Maar Manten schijnt al direct te
raden waar de hond eigenlijk ge
bonden ligt. En terwijl ie met de
hand langzaam over de kin strijkt,
mompelt ieJa, 't vrouwvolk,
daar en kent ge nooit het fijne van.
Neen 't, Manten.beaamt
Verkarre.
«Daarom ook geloof ik. dat...
dat Margriete voor entwat anders bij
doktoor Steven wil zijn.
Met 'n monkellachje wendt Ver
karre zich hierbij tot de jonge dok
toor. die ineens maar al te goed be
grijpt waar de burgemeester naar
toe wil.
Manten begrijpt dit natuurlijk
nog 'n beetje beter dan Steven.
Maar hun verbazing is zo groot,
dat ze geen van beiden eerst 'n be
hoorlijk antwoord vinden.
Zo aarzelt Steven.
Ha lijmt Manten hem na.
De burgemeester lacht genoegzaam
voor zich heen: «Ja... ja... ja...
Die jonge meiskes, newaar Man
ten
Ja. burgemeester, grinnikt
Manten, dat zijn blijde mysteries
of... droevige mysteries.»
Manten's antwoord doet Verkarre
lachen, dat z'n buikske ervan om
hoog hutst.
«Ja... ja... ja!... Zo is 't Man
ten.
Nog altijd niet bekomen van z'n
verbazing zit Steven er bij, of ie 't
in Keulen heeft horen donderen.
Wat, die blaaskaak wil hem z'n
dochter opsolferen Die lange, droge
horlogekast
Hij heeft veel goesting om die ver
waande baas Ganzendonck vlak in
't gezicht uit te lachen.
«Ik zou Margriete zelve wel
van die... hertziekte genezen heb
ben. lijst Verkarre verder, als
't nodig geweest ware.
Maar... knikt ie Steven lachend
toe. ik vind het niet nodig.
Enne... ik en heb d'r niks tegen,
dat... doktoor Steven haar... geneest.
Al moest het... de helft van mijn
fortuintje kosten. Voor mijn enigste
dochter en zou dat niet tè vele zijn.
lacht ie betekenisvol.
Daar valt niet meer aan te twij
felen de burgemeester komt Steven
zn dochter op 'n gouden schaaltje
presenteren.
Manten ziet er sterretjes van.
Steven weet niet. of ie lachen of
vloeken moet.
De burgemeester schijnt voldaan
ivri I
over 't effect, dat z'n woorden be
kwamen.
En om ze nog 'n beetje klem bij
te zetten voegt ie er langzaam, maa
op ieder woordje steunende, aan
toe Dat ware voor doktoor Ste
ven 'n schone zake, als ie mijn doch-
tertje van haar hertziekte kon ge'
nezen.
Maar... 'n slechte, als ie daar nie-
in gelukte.
De insinuatie is duidelijk
noeg
Nijdig gaat Steven er op in:
Hoezo
Wel, zeker. lijst Verkam
langzaam. Als doktoor Steven bur
gemeester Verkarre helpt, toe
moet ie ook voor niks meer benau
zijn. ,j
Ge weet goed genoeg, hoe dat
gaat de dag van vandage. 't Gerec_
steekt geerne z'n neuze in alle s°f
ten van zaken, waar dat het n et
gevraagd wordt, newaar En ja-
dat is altijd onaangenaam voor
betrokken personen.
Nerveus zit Steven op z n
te bijteri. Hij zou die venijnige
met plezier 'n lap om de oren geU
als ie mocht.
Zo hebben we hier 't geval
had van Serre Vermast,
Verkarre, de beenhouwer, die_^
en dan 'n keer 'n kalf of n
slachtte, die niet al te... ëez'
Hewel, 'k en heb dat nooit
ten, tot op de dag dat Serre
stelde voor de Gemeenteraad
(Vervo-f-
Verantwoordelijke uitgever
L. DUMORTIKR 34 Beterstraat-
hé-
zond e'
