WERELDGEBEUREN OE POLITIEKE TOESTAND De kunst van geven en van, krijgen ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER 2c JAARGANG Nr 6 FRiJS 2 Fr. ZATERDAG 15 JANUARI 1949 VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS Laat de linkerhand niet weten wat de rechter doet De 40 t. h. nog geblokkeerde Gelden Leest elke week HET YPERSCH NIEUWS BtsTUR EN REDACTIE: 34. BOTERSTRAAT, YPER Tel. 500 Postcheekrek.461.73 (L. DUMORTIER) ABONNEMENTSPRIJS EEN JAAR 100 FR. Het geven is op onze wereld, vol van egoisme, een zo zeldzaam ver schijnsel geworden, dat de weinige lichtpunten, waarop het nog kan bo gen, ons des te meer schitterend voorkomen. Nochtans wie zou onze wereld dit gemis aan naastenliefde kunnen euvel duiden Komen we niet zo pas uit een monsterachtige oorlog, waar elkeen alleen nog voor zichzelf zorgde, waar de macht van de ster ke hoogtij vierde Het egoïsme heeft in die jaren welig kunnen woeke ren, want het werd algemeen aan vaard dat de een zich ten koste van de andere verrijkte, dat de een ten onder ging, terwijl de andere fortuin maakte. Dat dit fortuin met het bloed en het zweet van de anderen door drenkt was, bleek geen beletselgeld behield immers geen reuk en wie het had, stond er altijd best voor Het moet ons dan ook niet zo erg verwonderen dat de mooie deugd van naastenliefde meestal verdrongen werd, om niet te zeggen in het kwaad gestikt. Nochtans, op elke regel zijn er de uitzonderingen die hem komen bevestigen, en in dit geval zijn de uitzonderingen er dus te loffelijker voor. Want wars van alle oorlogs geweld en gekonkel, waren en bleven er de échte mensen, die voort het geven als een kunst beschouwden en beoefenden. Geven immers is een kunst, die, als ze goed beoefend wordt, ons veel ge noegen kan verschaffen. Daarom be hoeft men niet altijd rijk te zijn, be hoeft men niet over een onmetelijk fortuin te beschikken, zodat het geven ons geen last veroorzaakt en niet de minste invloed heeft op de zwaarte onzer beurs. Het geven wordt immers niet beoordeeld naar de omvang, maar wel naar de manier waarop het gebeurt. Ons inziens verdient de rijke, die een vorstelijke gift doet, alleen maar om zich beter te laten opmerken en des te meer lof toegezwaaid te wor den. half niet zoveel waardering als de onbekende schenker, voor wie de kleine bijdrage die hij deed, toch reeds een opoffering was. Want waar de eerste alleen zijn eigen egoïsme ten toppunt dreef, gaf de tweede en kel met het goede doel voor ogen. En niettegenstaande het voor hem oen opoffering zal betekend hebben, zal hij er genoegen van gesmaakt hebben, een genoegen dat alleen op offering ons kan brengen. Zou de vorstelijke gift van de mil- lionna.r kunnen opwegen tegen het werk, het voortdurend geven van haarzelf, dat het zustertje der armen, dat ouden en zieken verzorgt, dage lijks doetZou deze soms afstotende arbeid met geld kunnen betaald wor den, als daar niet was de dankbare blik van de verpleegde, die niets an ders te geven heeft dan zijn dank baarheid. Dit zustertje immers geeft niet enkel één deel van haar zelf, doch haar ganse wezen en ziel, haar leven is één geven. AI haar vreugde ligt bevat in het geven, het offeren van haar jeugd en gezondheid en dit onkel en alleen uit liefde voor haar evenmens, haar evennaaste. Ons geven kan nooit datzefde peil bereiken, want daartoe is voiledïge verloochening van zichzelf vereist en wij blijven nog altijd te veel mens daarvoor, t.t.z. behept met allerhan de ondeugden en gebreken. De daad van geven zal nochtans goed zijn, als uitgaat van het hart en n.et een loutere berekening is. Want wanneer we geven, zonder gedachte aan een mogelijke beloning of wederdienst, zal onze verdienste groot zijn, hoe kiein de gift ook was die we deden. W at onze rechterhand geeft moet on ze linkerhand niet noodgedwongen weten. Wij moeten het niet altijd van de daken schreeuwen dat we dit of gedaan hebben, dat .we deze of gene geholpen hebben, want. wat we ook aan goeds mochten doen, ons uit bazuinen zal het in de oren van de omstaanders schril en vals doen klin ken en dit zal het in werkelijkheid ook wel zijn. Wanneer nu echter het geven een kunst is. dan is het krijgen, het ont vangen van de gift er niet minder lastig om. Zegt men immers niet Het is heilzamer te geven, dan te moeten krijgen Dit betekent dat het geven nog altijd een graad van weelde veronderstelt, een toestand waar men zich het geven kan ver oorloven. Het krijgen daarentegen geeft ons meestal een gevoel van onmacht, van minvermogen. Want een gift, hoe goed ze ook moge be doeld zijn, legt ons een zedelijke verplichting op, verlangt van ons, willens nillens, dankbaarheid. En hoewel we soms droefheid in het hart gevoelen, niet om de gift zelf, of om het gebaar, maar wel om het feit van het moeten krijgen, kunnen we niet anders dan vreugde veinzen, dan dankbaarheid, om hetgeen ons ge schonken werd, niet als verdienste, maar uit medelijden. Vooral een rijke gift, die we ons anders niet of moeilijk zouden kun nen veroorloven, geeft ons dit ge voel van onmacht, van machteloos toezien, dat we ons deze weelde niet door onszelf konden verschaffen, maar ze uit de handen van anderen moesten ontvangen voor onszelf, soms voor een gezin. De vreugde van zijn kroost, moet de man aan het hart gaan, omdat hij niet bij machte lijkt hen hetzelfde, alleen maar door zijn armen, zijn knoestige vuisten te ver schaffen. Dan is het lastig te ontvan gen. En voor de gever is hier veel iet vereist om zijn geschenk de no dige belangloosheid bij te zetten. De manier van geven speelt een grote rol om het ontvangen ervan te beïnvloeden. Zo was er een man, die zeer vermogend was. Ieder jaar bedeelde hij zijn talrijke vrienden met rijke geschenken dit was een loffelijk gebaar, want hij werd er door niets toe verplicht en zijn vrien den waren er hem dan ook zeer dank baar voor. Doch de tijden werden slechter, ook voor deze rijke man, en zo zag hij zich met droefheid in het hart gedwongen, zijn giften te verminderen. Zijn vrienden echter waren er hem des te meer dankbaar om, daar ze ook zijn nieuwe toestand kenden, en waar zijn weelderige giften voor hem slechts een genoe gen hadden betekend, hadden deze bescheidener geschenken nu echter een zekere opoffering gevergd. En zij loofden hem met meer aandrang en verheugden zich over het bezit van zulk een goede vriend. «Wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeftwordt zo mooi door de volksmond gezegd, en dit gezegde bevat oneindig veel waarheid, want de gift wordt niet geschat naar haar grootte en luister, maar wel naar haar verhouding tot de gever. Het ge schenk van een arme man, hoe klein het ook weze, bezit meer verdienste, dan de schitterende gift van hem die rijk met geld en goederen gezegend werd. Beiden schenken weliswaar met dezelfde geestesgesteldheid, doch waar het de eerste moeilijk en zwaar valt, betekent het voor de tweede slechts een kleine inspanning, die geen merkbare gevolgen heeft. Om te eindigen, laten we nooit vergeten dat men onze gift niet zal schatten naar haar omvang, maar wel naar de omstandigheden en de ma nier waarop we ze doen. Als we dit altijd indachtig zijn, zal ons ge schenk, hoe gering het ook weze, altijd gretig aanvaard worden en zul len wij er spontaan dankbaarheid voor mogen in ontvangst nemen. Tsjang Kai Sjek (in 't midden) gaat naar het gestoelte van waar hij, te Nankin, zijn nieuwjaarsboodschap zal uitspreken- TWEE GEBEURTENISSEN BEHEERSEN THANS DE BELANG STELLING VAN DE WERELDOPINIE: TRUMAN'S BOODSCHAP AAN HET AMERIKAANSE KONGRES EN HET ONTSLAG VAN MARSHALL EN LOVETT, DIE VERVANGEN WORDEN DOOR HET TWEEMANSCHAP ACHESON - WEBB. President Truman heelt thans een rede gehouden voor het Kongres der Verenigde Staten, waarin hij een programma van zijn regering heeft toegelicht, waardoor het eenieder duidelijk is geworden dat de New Dealvan zijn voorganger Roo sevelt in omvang en gezonde opvattingen overtroffen wordt. Het programma van president Truman omvat de volgende acht punten 1) Maatregelen ter bestrijding van de inflatie, handhaving van het prijzentoe- zicht, zuinige verdeling der grondstoffen en mogelijke leningen ter bevordering van de aankoop of de vervaardiging van no dige artikelen waaraan een tekort is 2) Maatregelen, waardoor de belastin gen met ongeveer 4 milliard dollar (176 milliard fr.) kunnen worden verhoogd 3) Dadelijke afschaffing van de Taft- Hartleywet. betreffende de bedrijvigheid van de vakbonden en haar vervanging door de Wagner Act». De president heeft er echter op gewezen dat deze oude wet ten dele zou moeten gewijzigd worden om wilde werkstakingen te verhinderen. 4) Uitbreiding van de voordelen van de maatschappelijke veiligheid, ten ein de de oude gepensionneerden, zieken en werklozen er van te laten genieten. 5) Invoering van een nationale verze keringsregeling, teneinde ieder Ameri kaans burger de mogelijkheid te bieden, zich in geval van ziekte behoorlijk te la ten verplegen 6) Verhoging van de regeringshulp aan de scholen. 7) Bijzondere wetgeving ter oplossing van het woningvraagstuk 8) Uitwerking van een volledig pro gramma, betreffende de burgerrechten van de persoon, met dien verstande, dat het treffen van willekeurige maatregelen ten opzichte van negers en andere minderhe den verboden is. Daaruit komt duidelijk naar voor. dat Truman zich rekenschap geeft van de grote werkelijkheid, dat hij zijn herver kiezing te danken heeft, spijt alle tam tam-propaganda en spijt alle Gallup-mis- peilingen en misvoorspellingen, aan nie mand minder dan aan de kleine man, cffe kleine Amerikaanse burger de forgot ten manwaarover Roosevelt sprak. Deze kleine man van de straat herkoos Truman, omdat hij begreep dat' een over winning van de partij der big business een heropleving van het kapitalisme zou betekend hebben, met als gevolg het weg vallen van alle bescherming voor de so ciaal-zwakken en het vrijlaten van het absolutisme van het private profijt. Tru man. die nu andermaal aan het bewind is. van het sterkste en het rijkste land ter wereld, heeft begrepen, dat hij nu een tijdperk van sociale rechtvaardigheid in luiden moet. Truman heeft zulks zeer goed uitgedrukt, wanneer hij in zijn boodschap zegdedat het Amerikaanse volk bij de laatste verkiezingen zijn wil te kennen gegeven heeft, dat het lot van de natie niet meer in handen van een kleine groep bevoorrechten mag berusten. Aldus staat het nu vast, dat Amerika de arbeidende klasse bizonder zal steu nen en verdedigen, dat onder de stuwing van Truman de Verenigde Staten de weg V3n de sociale vooruitgang zullen opgaan. En het ontslag van Marshall Begrijpelijker wijze heeft dit ontslag de wereld door grote sensatie verwekt. Ge ruchten doen de ronde, dat de voorge wende reden gezondheidsredenen slechts diplomatieke zet is. waaraan ech ter niet veel geloof mag gehecht worden. Het is wél een feit dat Marshall een zwa re operatie heeft doorstaan, die hem zeer zeker nog gedurende enkele maanden tot volledige rust zal dwingen. Doch ander zijds lijdt het geen twijfel, dat de door Marshall getrokken lijn in zake buiten landse politiek door zijn opvolger zal voortgezet worden Immers, het staat bui ten alle betwisting dat Marshall de grote organisator was van het Westers offensief tegen Rusland. Het mag immers geen mo ment uit het oog verloren worden, dat ook in de toekomst nog zeer lang over het Marshallplan zal gesproken worden, en dat het beslist dank aan Marshall was dat de Westerse volkeren opnieuw zelfver trouwen in de toekomst gekregen hebben En toch... toch mag het niet algeheel a's verzinsel beschouwd worden, dat de ziekte van Marshall als voorwendsel tot het onverwachte ontslag, genomen werd. Want het lijkt ook ons wel aannemelijk dat het ontslag van Marshall en vooral zijn vervanging door Dean Acheson een bewijs is. dat Truman voortaan op internationaal gebied zinnens is zijn persoonlijke in- vloéd sterker te doen voelen Want. tenslotte komt het ganse geval hierop neerde militairen hebben in Amerika plaats moeten ruimen voor de burgerInderdaad, de Amerikaanse ge neraals waren er in geslaagd tijdens de laatste jaren een aanzienlijke invloed in het Amerikaanse openbaar leven te ver werven. Toen enkele maanden terug het ontslag van Marshall reeds eenmaal werd overwogen, is onmiddellijk de naam van Eisenhower als zijn opvolger genoemd ge worden. Doch dat was ook een generaal, en dan nog wel een van het allergrootste formaatPresident Truman heeft nu zijn keus laten vallen op een burgerDean Acheson,een gewiekt advokaat en diplo maat. Deze burger blijkt daarenboven alle nodige referenties te bezitten om werkelijk een grote belofte vóór de toe komst te zullen zijn. Als onderstaatsse- kretaris van financiën, onder-staatssekre- taris van Buitenlandse Zaken en voorzit ter van talrijke internationale organismen heeft hij de jongste jaren een vooraan staande rol in het Amerikaans openbaar leven vervuld. In verband met het ontslag van de ge neraal Marshall verdient het onze bizon- dere aandacht ook in het oog te houden dat nog een ander vooraanstaand militair zijn ontslag in het Witte Huis heeft inge diend, namelijk generaal Smith, Ameri kaans ambassadeur te Moskou Welke grote gevolgtrekking wordt daar uit nu reeds genomen Geen mindere dan de volgendeTruman wil beproeven tot een ontspanning te komen met Rusland Om deze zienswijze te staven volstaat het even te herlezen wat we verleden week schreven, namelijk dat Truman ver klaarde. dat er zekere heerschappen van het Kremlin het goed zouden voor hebben en dat er met deze vooraanstaande Mos koumannen zou te praten vallen. Alleen de toekomst zal uitwijzen in hoe ver deze voorspellingen juist waren en. ook in hoever de heftige vroegere afra ding van generaal Marshall gegrond was. SPECTATOR. VRIJGAVE VERWACHT Een Brussels dagblad bericht uit private bron dat de vrijgave van de 40 t. h nog geblokkeerde gel den nog voor het einde van de maand zou geschieden Men herinnert er aan dat minis ter Eyskens reeds enkele maanden geleden de verbintenis aanging van de 40 t. h. nog geblokkeerde gelden zo spoedig mogelijk vrij te geven. Sedertdien ligt de zaak ter stu die en de minister wacht nog en- kei op het gunstige ogenblik om zijn belofte in te ruilen Dit gun stig ogenblik betreft zowel de toe- siand van de geldmarkt als van d»e van de Schatkist, en zelfs van zekere psychologische factoren De eigenlijke beslissing werd dus nog niet getroffen, maar hangt in ce lucht. De juiste datum waarop.het vrij geven zal geschieden zal bepaald worden bij een ministerieel besluit. Het is niet waarschijnlijk dat aan het vrijgeven bepaalde voorwaar den zullen verbonden zijn. Het nauwkeurig bedrag van de nog geblokkeerde 40 L h. vermin dert nog iedere dag door vrijgaven in gevolge vroegere maatregelen, en wordt op dit ogenblik geschat op 2 milliard fr- McM Indien we de kranten en sommige po litieke woordvoerders mogen geloven, dan is onze regering de val nabij geweest, door een conflict tussen de twee ministers Duvieusart en De Groote. Deze twee mi nisters konden het plots niet langer meer met elkander eens worden ze betwistten elkaar zekere bevoegdheid. Doch, zoals zulks in het verleden reeds meermaals het geval was, kwam de heer Spaak bemidde lend tussen en wist de opgehitste gemoe deren te bedaren, zodat het conflict nu weer bijgelegd is en er niet verder over een mogelijke regeringscrisis kan gespro ken worden de politieke hemel is weer opgeklaard En... er is verder plaats tot een nor maal geredetwist tussen beide regerende partijen en een scherper wordende op positie van de twee niet regerende par tijen. Boven dat alles blijft echter het werk- lozenprobleem dominerenInderdaad, op een andere plaats in dit blad, wezen we reeds op het feit dat de jongste officiële cijfers van het aantal werklozen ver de driehonderd duizend zijn overschreden. Er is dus genoeg gepraat geworden. Alle politieke partijen wedijveren thans om het de arbeiders diets te maken, dat zij en zij alleen iets voor de werklozen en de arbeid en de welvaart van het land dedtn en nog doen! Wat verkiezings propaganda Immers, het feit blijftde groie ft erkloosheid kon niet vermeden worden zonder het budget in het honderd te sturen Dat wil natuurlijk geenszins zeggen, dat er nu niet moet gesnoeid wor den dat de politiek nu geen andere wegen dient op te gaan De twee regerende par tijen weten zulks drommels goed en be- ere n zich dan ook, uit alle krachten om perk en paal te stellen aan het hui dig opgaan der werkloosheid maatrege len werden reeds besproken en ten dele vastgelegd In de Algemene Raad der Belgische So cialistische Partij, die voor enkele dagen vergaderde, sprak De Kinder o. m. over de echte oorzaken der werkloosheid en wees op het volgendede kommunisten klagen het Marshallplan aan, de katho lieken en liberalen klagen de hoge uit gaven aan, maar de socialisten wijzen op het feit dat er tienduizenden werklozen zijn. terwijl gehele streken nog verwoest liggen In het visbedrijf zijn 15 000 gezin nen betrokken en toch alhoewel de aan voer van Belgische vis groot genoeg is voor het binnenlands gebruik, laat men Denemarken nog ontzaglijke hoeveelheden invoeren. Maar toen de regering om uitleg werd gevraagd antwoordde de minister van Bui tenlandse handelWij moeten Deense vis afnemen of wij krijgen geen Deense boter meerEn waar de socialisten werk, meer werk voor de arbeiders wen sen, antwoorden sommige katholieken maar er is geen voldoende geld om dat werk te betalen Een zeer bizondere toon slaat De Standaard n aan, waar hij o. m. schrijft Het is niet waar. dat de werkloosheid op zichzelf een zo grote ramp is, er ligt een grond van waarheid in de redenering van sommige industriëlen, dat er een ze ker aantal werklozen moet zijn, daar het niet goed is dat op de arbeidsmarkt de vraag het aanbod steeds zou overtreffen Daarmee is natuurlijk geenszins gezegd dat dit blad de huidige overgrote werk loosheid goedpraat. Want wij hebben de indruk dat niemand deze hachelijke toe stand goedpraten kan noch wil en dat (Vervolg op blz. 2)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1949 | | pagina 1