De kracht van het zwijgen WERELDGEBEU REN ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER. 2e iaARCANG Nr 27 PPIJS 2 F? ZATERDAG 11 JUNI 1949 VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS STORT 54 Fr. ONMIDDELLIJK BESCHIKBAAR één groot lot van 2 1/2 millioen één groot lot van 1 millioen twee loten van 1/2 millioen drie loten van 1/4 millioen en 34.419 loten van 200 tot 100.000 frank hetzij een totaal van ACHTTIEN MILLIOEN KOLONIALE LOTERIJ TWEE YPERSE GESNEUVELDEN TEN GRAVE GEDRAGEN Een indrukwekkende plechtigheid. HEÏ YPERSCH NIEUWS «BSTLLK EN REDACTIE: 34. BOTERSTRAAT, YPER .,w Postcheckrek.461.73 (L. DUMORTIER) ABONNEMENTSPRIJS EEN JAAR 10« FR. Denk nu niet dat we het zwakke geslacht ertoe zouden willen aanzet ten haar grootste kracht te putten :n het zwijgen het ware het onge ëvenaard redenaars- en overtuigings talent al te zeer miskennen. Ten an dere. beschouwen de meeste vrou wen het zwijgen niet als een kracht, die ze bij hun man zoeken te ont dekken En verder gaat meestal hun wijsgerige opvatting niet. Doch daar willen we het nu niet over hebben. We beschouwen alleen het zwijgen in het algemeen, zonder bijbedoelingen. Het zwijgen is een mooie deugd, die maar al te weinig beoefend wordt, laat staan naar waarde geschat. Want het is nu eenmaal de gewoon te dat onze wereld zich door hol- sprakerige woorden laat beïnvloeden en de diepe betekenis van het zwij gen niet vat. Nochtans ligt soms in het zwijgen meer overtuigingskracht verscholen, dan in het meest wel sprekende woord. Wanneer gij eenmaal het geluk hebt mogen smaken van een goede vriend, hetzij vrouw of man, dan zult ge ondervonden hebben dat op veel ogenblikken van diepgevoeld samenzijn en samenhoren, het min ste woord storend aanvoelde. Men vond zijn hechtste banden in het zwijgen. Eén oogopslag was voldoen de om duizenden gevoelens, die ons bestormden, te vertolken. Ons zwij gen had alsdan meer betekenis dan het langste betoog het ooit zou kun nen gehad'hebben. Ons zwijgen was pIspirWTT" was begrijpen, niet van mond tot mond, maar van hart tot hart, van het ene innerlijke tot het andere. Het harmonieus samengaan van dezelfde gevoelens, maakte de inspanning tot het spreken overbodig, ja ongewenstIn het zwijgen kwa men de gevoelens het best tot hun recht, spraken zij hun eigen taal, beter dan de woorden van mensen het vermogen. In ogenblikken die een tekenen de wending aan ons leven hebben gegeven, die als het ware ons leven gevormd hebben, zijn er zaken die voor altijd in onze ziel gegrift wor den. Woorden die op dat ogenblik gesproken werden, zullen vervagen, doch de zwijgende uitdrukking van een gezicht, blijft als een onver gankelijk beeld voor ogen hangen, laat altijd verder de fascinerende kracht werken, die er toen van uit ging. Zwijgen adelt de mens. Wie in ge- I zeischap altijd te pas of te onpas l het hoge woord voert, wie door zijn welbespraaktheid voortdurend de aandacht op zich trekt, zal nooit de zelfde invloed uitoefenen op zijn om geving als de zwijgende toehoorder, die slechts spreekt als het hoogst nodig is of gewenst. Hij zal wellicht net middenpunt niet zijn van het gezelschap, omdat hij zich eerder in Öe schaduw houdt, doch zijn karig jtoord zal een blijvende indruk na- Mten. omdat het door zijn gewone fw 'Jgzaamheid nog meer onderlijnd wordt. Zijn woorden zullen niet door Pe wind gedragen worden, om als p>ok uiteen te dwarrelen en te ver regen. doch omdat ze gesproten zijn Pit lang en diep nadenken, zullen ze p vrucht zijn van de beeldhouwer r ze onvergankelijk uit steen heeft Behouwen, tot nut en aandenken voor het nakomelingschap. I Zwijgen op zichzelf is een kracht, er is ook veel kracht toe no- P1?- Het kost ons inderdaad soms °P postcheckrekening 461.73 (L. Dumortier, leper) en U ont- vangt «Het Ypersch Nieuws» elke Zaterdag morgen vanaf s. week tot einde Dec. 1949. een zware inspanning onze mond het zwijgen op te leggen, daar waar we best een vloed van woorden zouden kunnen verwerken. Vooral wanneer we woedend zijn, zouden we ons hart willen verlichten, door een onbere deneerde woordenstroom, en dan denken we er zelfs niet aan dat deze schijnbare verlichting ons in wer kelijkheid bezwaart. Veel indruk wekkender zal op dat ogenblik ons zwijgen zijn, want het zal niet al leen onszelf eer aandoen, doch ook achting verwerven. Doch daarvoor is c-en grote overwinning op onszelf nodig, een overwinning die slechts de vrucht kan zijn van een voort durende en aanhoudende inspan ning. En dat wordt niet op één dag bereikt Wanneer het zwijgen een grote kracht heeft, dan is het echter voor veel mensen ook een last. En wel om de volgende reden iemand heeft een misdaad begaan, iets buitenge woon geraffineerds, dat slechts het werk van een door en door verdor ven persoon kan zijn, een duivel in eigen persoon. De dader wordt aan gehouden, doch geen enkel bewijs is tegen hem te vinden, alleen een gewettigd vermoeden. Hij heeft ech ter geen enkele fout begaan en niets zal hem doen veroordelen en toch eindigt hij met alles te bekennen. Hoe heeft hij het zover weten te brengen Het moordende zwijgen heeft hem er toe verplichtOpge sloten in een cel, niet de minste be trekking hebbend met een levend wezen, alleen gelaten met zichzelf en met zijn geweten, moet de alom tegenwoordige stilte, waarin hij zelfs het kloppen van zijn eigen hart hoort, het groeien van zijn wjroeging. hem zodanig naar de keel grijpen, dat hij de stilte als twee knellende handen aanvoelt, waarvan de been- derige vingers hem langzaam maar zeker de keel toeduwen. Hij zal zich voelen als een vis op het droge, naar adem snakkend, adem die de grote ruimte hem niet kan en wil geven. Dit zal de woorden uit zijn ziel ruk ken, woorden die zijn doodsvonnis zullen tekenen, doch die hem van die klemmende greep om zijn keel zul len verlossen. En hij zal eindigen met te beken nen, hoe ongelooflijk het soms ook moge schijnen. Het zwijgen was hem echter te machtig, een zwijgen waarin hij alleen de stem van zijn wroeging hoorde. Dit moet ons toelaten de grote kracht, die van het zwijgen uitgaat te peilen, en moet ons er toe aan zetten ons onverantwoord getater in veel omstandigheden te beteugelen, om meer de mooie en krachtgevende deugd van het zwijgen te beoefenen, en dit is nu niet alleen voor de vrou wen, doch ook voor veel mannen voor de winners van de Trekkifig op Dinsdag 21 Juni te Morlanwelz. (1782) Op 25 Mei 1940 viel André Degeyter, ge boren je Sint Denis (Fr.) op 29 Januari 1919. zoon van Petrus en Celina Dubois te Meenen in de slag van de Leie. De dag daarna, op 26 Mei 1940. viel een an dere jongen van de Kruisstraat, ditmaal te Zarren. Het was Firmin Deruyter. ge boren te Court-Pau. Puy de Dome op 15 Januari 1916. zoon van Firmin en Louise Dassonville. Twee jongens gaven hun leven voor hun land. ze stierven als helden opdat wij vrij zouden mogen leven. Dit mocht niet ver geten worden en toen het bekend werd dat het stoffelijk overschot van die twee jon gens naar hun haardstede zou overge bracht worden, toen sloegen de mannen van Crescendo en van het Feestcomi- teit van de Kruisstraat en Handelswijk, de handen in elkaar, om aan die jongens, kin- de rs van hun wijk. een laatste treffende blijk van hulde te brengen Dit hadden ze met hun bloed verdiend en ze zouden het hebben ook Vrijdag 11. werd het stoffelijk over schot van André Degeyter naar leper overgebracht en Zaterdag dit van Firmin Deruyter Een rouwkapel werd opgericht in de zaal Familiekring op de Kruis straat. waar de lijken opgebaard werden Zondagvoormiddag omstreeks 11 uur. kwam kapitein Samyn. afgevaardigde van kolonel Vandendriessche. bevelhebber van de provincie, alsmede de leden van de gemeenteraad, het stoffelijk overschot van de gesneuvelden begroeten. Door het in richtend comiteit werden bloemen neer gelegd. alsmede een bloemenkrans van de firma Picanol. waar Degeyter werkzaam was. De Sint Michielsschool, vertegenwoor digd door talrijke leraars en leerlingen, kwam er eveneens bloemen neerleggen. De erewacht werd opgetrokken door oud-stri.'ders, die daarna afgelost werden door de turners van de Sint Michie's- turnkring. waar André Degeyter eertijds eveneens in de bres stond. Tot 13 uur was er een ongehoorde toe loop van bekenden en vrienden van de twee helden, die hen een laatste groet wilden brengen DE BEGRAFENISPLECHTIGHEID Maandag 11. werd om 9 uur op de Dik- kebuschsteenweg de lijkstoet gevormd. Voorop gingen de Sint Michielsturners, ge volgd door de vlaggen der vaderlandse groeperingen, aangesloten bij het Ver- standhoudingscomiteit der oud-strijders en gelijkgestelden. van «Ypriana». bolders. K. W B. - Kruisstraat. Daarop werden de kruisen gedragen, de talrijke bloemen en kransen, alsmede de eretekens van beide afgestorvenen. Dan volgde de gees telijkheid. Achter de lijkwagens gingen kapitein Samyn. de familieleden van de gesneu velden. burgemeester J. Van der Ghote. schepenen en leden van de gemeenteraad, een afvaardiging van de rijkswacht, de le den van het inrichtend comiteit. en tal rijke vrienden en bekenden. Bij het lichten van de lijken werd door de klaroenen van de Sint Michielsturn- kring het Te Velde geblazen. Op gans de doortocht van de li kstcet. hingen de vlaggen halfstok. Te 10 uur had in Sint Niklaaskerk de indrukwekkende rouwdienst plaats. Voor het offer hield E P. Philemon een tref fende gelegenheidstoespraak. Aan de of ferande zelf scheen werkelijk geen einde te zullen komen. Een enorme menigte van vrienden en bekenden had er aan gehou den deze laatste vriendenblijk te brengen. Op het stedelijk kerkhof hield de heer Albert Vermeersch. namens Crescendo en het feestcomiteit van Handelswijk en Kruisstraat, volgende toespraak Kapitein, Achtbare Families, Heer Burgemeester, Eerwaarde Heren, Mevrouwen, Mijnheren, In naam van het Feestcomité Handels wijk-Kruisstraat, en de Toneelgroep Cres- Een beeld van de plechtigheid op het stedelijk kerkhof. AMERIKAANSE EN RUSSISCHE PLANNEN TE PARUS BEKEND GEMAAKT ONAANVAARDBARE SOVJET-VOORSTELLEN SEDERT EEN JUNI GEEN ENKELE TREIN MEER IN DE WESTER SE ZONE VAN BERI.UN AANGEKOMEN AMERIKAANS PLAN VOOR EEN VERDEDIGINGSFRONT TEGEN HET KOMMUNISME SAMENZWERING TE PARIJS BENELUXBESPREKINGEN TE BRUSSEL. Er komt meer klaarheid in de plannen van de Westerse en de Oosterse mogend heden Inderdaad, thans werden te Pa rijs. tijdens de vergaderingen der «VIER» de Amerikaanse en Russische plannen bekend gemaakt. Officieel werd bekend gemaakt, dat de Amerikanen wensen dat het bestuur van Groot-Berlijn in staat zou gesteld wor den doelmatig zijn functie uit te oefenen en dat in afwachting van de goedkeuring van een bestendige grondwet, het bestuur van de stad zou uitgeoefend worden door middel van de bij de voorlopige grond wet van Groot-Berlijn voorziene bestuurs organisaties. De overheid van Berlijn zou de wetgevende, uitvoerende en rechter lijke macht moeten uitoefenen. De be zettende mogendheden zouden enkel de nauwkeurige bevoegdheid van zekere kwesties voorbehouden- De lijst van deze vraagstukken, welke hier van minder be lang is voor ons internationaal overzicht, wordt dan in het Amerikaans plan opge geven. Visjinsky. de Russische afgevaardigde, heeft van zijn kant voorstellen ingediend voor de regeling van de Berlijnse kwes tie en van het muntvraagstuk. Hij ver zocht de goedkeuring door de raad van de Vier van een reeks schikkingen met het oog op het houden van verkiezingen in de gehele stad onder vierlandentoe- zieht Verder gaf hij een opsomming van de kwesties, die ofschoon zij zouden be handeld worden door de gemeenteraad en het magistraat, zouden onderworpen blijven aan de goedkeuring van de inter- geallieerde kommandatura. Kortom de Russen wensen een uitgebreid toezicht te behouden op verschillende uitzichten van de bedrijvigheid van Berlijn. Hoe werd er op deze voorstellen gere ageerd De Westerse mogendheden heb ben zonder omwegen de Sovjet-voorstellen verworpen, daar Rusland anders Berlijn politiek en ekonomisch in zijn greep zou krijgen en tegen de Westerse opvattingen zou inzetten. Terwijl de Westerse mo gendheden opkomen voor grotere bevoegd heden voor het Berlijns stadsbestuur, trachtten de Russen de Grote Vier nog meer gezag te geven dan bij het einde van de oorlog. Kortom er werd nog geen akkoord be reikt. maar een woordvoerder uit Parijs verklaarde, dat de «Vier» ondanks de meningsverschillen, die op het eerste zicht moeilijk bij te leggen schijnen, waar schijnlijk uiteindelijk toch tot een over eenkomst zullen komen, nopens een ver gelijk voor Berlijn. Immers, zo voegde dezelfde zegsman er bij. het is bemoedi gend te weten dat de vier ministers in cendo, wacht mij de droeve taak een laat- ste eregroet te brengen tot onze duurbare oorlogshelden. Ten strijde voor het land en het volk, voor de rust van dat land en de vrijheid van dat volk zijn zij opgetrok ken. Bewust van hun plicht, in het volle besef van hun taak naar het onbekende akelig avontuur. Wanneer de storm enigs zins was geluwd zijn zij die de doden dans hebben overleefd teruggekeerd naar hun ouderlijke haard. Naar Firmin Deruyt- ter en André Degeyter werd ook uitgezien maar helaas zij kwamen niet weer. In het woest geweld van de strijd en in een roes van wanhoop hebben zij gestreden tot het laatste. Zij vielen als dappere soldaten op het veld van eer. Het noodlot trof de besten onder ons, want jonge frisse kerels als Firmin Deruytter en André Degeyter, moet U gekend hebben in de dageraad van het leven en wanneer zoveel heerlijke horizon ten nog voor hen open klaar den, om te be grijpen van welke betekenis het is geweest dat jonge leven in de strijd te werpen, hel offer te brengen van dat jonge leven voor het Vaderland. Als simpele werkjongen was Firmin Deruytter schoon en groot in zijn eenvoud. Voor zijn Ouders was hij een goede zoon die het geluk van het familie leven zo diep begreep en zo hoog op prijs stelde, voor al wie hem kende was hij een oprechte vriend, voor het vaderland een trouw soldaat. Wanneer de militaire ope raties aldus waren geëvolueerd dat zijn stellingen waren opgesteld in zijn eigen landstreek, is hij te Zarren gesneuveld op 26 Mei 1940 in het zicht van de haven op de vooravond van het einde. André De geyter viel te Meenen op 25 Mei 1940. In volle borst getroffen door 21 moordende kogels viel hij als een held van de legen darische slag van de Leie, welke in de an nalen van de geschiedenis niet moet wijken voor de roemrijkste veldslagen. Aan hem hebben wij nog fris zoveel heerlijke her inneringen. Als medestichter en lid van Crescendo was hij steeds in de bres, steeds ten dienste, steeds bereid. Hij was een stichtend voorbeeld van kristelijke over tuiging. Alles was goedheid en liefde in hem, als een rechtschapen zoon was hij de trots van zijn gezin. In alles was hij een eenvoudige, stille vrome jongen uit het volk, waarvoor hij zijn leven veil had. Vrienden Firmin Deruytter en André De geyter, de hulde welke de Handelswijk- Kruisstraat U vandaag brengt, en de wei nige woorden welke wij bij uw open graf in naam van uw vrienden en geburen met de beste gevoelens nog kunnen brengen, zijn niet bij machte om de grootheid van uw liefde, om de vele verdiensten van uw offer, volledig te belichten. Hier in de kille grond van uw eigen bodem, zal uw stoj- felijk overschot een laatste rustplaats vinden doch deze stille dodenakker zal vol zijn van de stralende heerlijkheid van uw grote daad die storm en tijd trotserend ten aanschijn van alle volkeren en alle geslachten, getuigen zal van uw liefde voor land en volk. Wij die weer de vrije lucht mogen inademen, wij die in de edelste zin mochten blijven genieten van het leven, dat spijt alles zo schoon en zo waard is. wij danken U en wij zullen V nooit ver geten. Vaarwel Vrienden Firmin en André. mocht het God behagen U op te nemen in zijn hemelse regimenten en mochten uw dode ogen Zijn eeuwig licht aanschou wen. Met het blazen van het Te Velde word de/e roerende plechtigheid besloten. André en Firmin. rust in vredeMoge uw offer niet te vergeefs geweest zijn a Het Ypersch Nieuws» biedt aan beide families van deze jonge Ieperse helden zi;n diepgevoelde blijken van deelneming aan. bezadigde bewoordingen hebben gespro ken. Er is echter opnieuw een schaduwzijde door de nieuwe onhebbelijke toestand te Berlijn zelf. Inderdaad sedert 1 Juni is er in de westelijke sectoren geen enkele trein meer aangekomen. Op de lijn Helm- stedt-Berlijn zouden reeds ruim veertig goederentreinen opgehouden worden, door een spoorwegstaking en de weigering van het bestuur der spoorwegen onder Rus sisch toezicht, de stakers toe te laten de treinen uit West-Duitsland naar Berlijn te brengen om ze te lossen. De Ameri kaanse overheid heeft dan ook, best be grijpelijk, protest bij de Russische over heid aangetekend. Daar Is dan nog een tweede schaduw zijde namelijk, dat de Verenigde Staten het andermaal dringend noodzakelijk ach ten dat een aantal Atlantische en Stille Zuidzee-mogendheden samen met Ameri ka en Westerse mogendheden een ge meenschappelijke politiek zouden voe ren ten opzichte van de Chinese kom- munisten. De kwestie zou zelfs reeds ter sprake gekomen zijn op bijeenkomsten van de Amerikaanse, Britse en Frame hoge Kommissarissen, die de Parijse con ferentie bijwonen. Naar vernomen wordt zouden de Britten en Fransen het de Ame rikanen in deze besprekingen hebben dui delijk gemaakt, dat zij geen voorstanders zijn van een te hardnekkige houding je gens de Chinese kommunisten. In elk ge val, dit duidt er wel op, dat de Westerse mogendheden nog steeds niet te veel van de besprekingen te Parijs verwachten en integendeel het nodig blijven oordelen hoe diplomatisch ook uitgedrukt een verdedigingsfront tegen het Kommunis- me op te richten (zie vervolg blz. 2)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1949 | | pagina 1