|t!|
biilg
t
U'
I 18®
I F"
1 1
pi
Wp-
ili
E'
aa
dfj
■sat
LIEFDESTRIJD
Vrij naar het Engels door A. L. Breghts
u
De
w
ove
d
Jj
1>F|s
v Ns
*n„
pill
wL
"Oft;
k:
ie»ei.
I
I <dt
[•ffilec.
ielN.
le
m bl
I i
CV
ddlai
•>hi.
j
mke
do
te*a
vnk'
K. f)e
kdiie;
naie;
Mil'
Ic'
d<
re
vd.u
K
dl«
si >ol
M
l»F,
HET YPERSCH NIEUWS BU. 16 2S-10-1949
WINTERSMFJES
SPUSKAART VOOR DE GANSE WEEK.
ZONDAGGevulde Tomaten Kerry-
soep Kalfsgebraad Witloof
Gekookte Aardappelen Vanille
room met vruchten.
MAANDAGBalletjes van koud kalfs
gebraad Spinazie Aardappel
puree Citroenrijst.
DINSDAG AllerheiligenGarnalen-sala
de Tomatensoep Gebraden kip
Appelcompote Gebakken aard
appelen Fruit.
WOENSDAG: Biefstuk Sla Frites
Broodpudding.
DONDERDAG: Varkenslapjes Witte
Boontjes Zure Saus Gekookte
Aardappelen Gestoofde Peren.
VRIJDAGGekookte Tarbot Boter
saus Gekookte Aardappelen
Ommelet met confituur.
ZATERDAG Gebraden Worst Savoye-
kool Gekookte Aardappelen
Karnemelkpap.
VOOR DE LEKKERBEKKEN.
Vanilleroom met Vruchten. Beno
digd een halve liter melk. een pakje
vanillepudding. 30 gr. suiker. 25 gr. bo
ter, 100 gr. vingerbiscuits. Als vruchten
een sinaasappel. 2 bananen. 1 appel en
3 eetlepels suiker.
BereidingDe sinaasappel wordt ge
peld. van de witte velletjes ontdaan en
daarna in plakjes gesneden, waaruit men
de pitten verwijdert. De appel wordt ge
schild. het klokhuis wordt verwijderd en
de vrucht in blokjes gesneden. De bananen
worden gepeld en in schijfjes gesneden.
De gesneden vruchten worden in een
compoteschaal gedaan en met de suiker
overstrooid. We gieten er een scheut rhum,
cognac of kirsch bij en laten nu enige
tijd intrekken.
Het puddingpoeder wordt nu in een
kopje melk opgelost. De overige melk
wordt aan de kook gebracht en het op
geloste puddingpoeder er al roerend door
geroerd. Om de smaak te verheffen een
snuifje zout bijvoegen.
Wij blijven de pudding roeren tot de
massa dik wordt en voegen er dan de
reeds tot smelten gebrachte boter bij.
De koekjes worden verkruimeld en on
der de pudding geroerd. We blijven de
pudding nu kloppen tot ze goed afge
koeld is en gieten haar dan over de
vruchten. Wordt samen met beschuitjes
opgediend.
Balletjes van koud Kalfsgebraad.
We snijden het kalfsvlees in kleine stuk
jes en hakken het geheel fijn of draaien
het door een vleesmolentje. Dan laten
we een stuk boter smelten, laten er fijn
gestampte beschuit lichtjes in bruinen en
vermengen dit met het vlees, een paar
eierdooiers, het stijfgeklopte eiwit, kruid
noot en zout. Met deze vleesmassa ma
ken we langwerpige kroketjes, wentelen
ze in losgeklopt ei en paneermeel en la
ten ze in boter of vet goudgeel bakken.
Deze balletjes zijn lekker bij alle groen
ten. vooral bij spinazie.
KEUKENGEHEIMEN.
Gevogelte
In verhouding tot de voedingswaarde
is gevogelte een duur voedingsmiddel. En
zo komt het. dat het bij onze dagelijkse
voeding weinig voorkomt, maar meestal
zijn plaats vindt op het menu van Zon
en Feestdagen. Maar dan zijn we ook
zeker, dat een mals kippetje of ander
gevogelte ons een heerlijke maaltijd zal
bezorgen.
Als U gevogelte gaat kopen, weet U
dan een goede keus te doen Ziehier en
kele kenmerken, die U hierbij zullen
helpen.
In de regel is het vlees van jonge die
ren smakelijker dan dat van oude. Daar
om verkiezen we voor gevogelte, dat we
willen braden, steeds jonge exemplaren.
Een jonge kip heeft zaehte schubben
aan de poten. Bij oudere kippen worden
deze hard en hoornachtig.
Ook aan het borstbeen kan men mer
ken of de vogel jong is. het moet gemak
kelijk in te drukken zijn. omdat het nog
uit kraakbeen bestaat.
De kippen met de witste en fijnste huid
zijn de beste.
De Mechelse koekoek en de Brusselse
poularde worden als de fijnste soorten
aanzien.
Bij jonge hanen zijn de sporen aan de
poten weinig ontwikkeld.
Jonge zwemvogels herkent men aan het
gemakkelijk inscheuren der zwemvliezen.
Van sommige dieren, b. v. eendvogels,
is het vlees van de wilde soort smakelij
ker dan dat van de tamme. Om een wil
de van een tamme eend te onderscheiden
heeft men een gemakkelijk kenmerk bij
een wilde eend is het vlees donkerrood,
terwijl dit van een tamme eend licht
roze gekleurd is.
HUISHOUDELIJKE WENKEN.
De Afwas
Voor we met afwassen van het vaat
werk beginnen, spoelen we eerst de vuile
voorwerpen wat af. Vooral zeer vette
borden en schalen moeten vooraf met
heet water afgespoeld worden, daar an
der- ons zeepsopje direct bedorven zou
zijn.
Ook de kookpannen worden dadelijk,
nadat ze leeggemaakt zijn. te weken ge
zet En dit liefst met warm water, daar
koud water het emaille van een warme
pan zou doen springen. Pannen, die aan
gezet zijn. moeten zeker flink geweekt
wordenMet schuurpoeder en een pan-
nenborstel kunnen we dan deze pannen
V ijf charmante modellen geven U hierboven een idee van de verscheidenheid en
de goede smaak, die het meest karakteristiek zijn voor de nieuwe wintersnufjes.
Onze dames kunnen er nu zich, naar harte door laten beïnvloeden, maar... ze dienen
ook wat aan hun geldbeugelte denken
gemakkelijk schoon krijgen, zonder scher
pe voorwerpen te moeten gebruiken, die
de pannen bekrassen en beschadigen.
Gebruik voor de afwas een goed zeep
sopje. en was af in volgende volgorde
1. kristal en glaswerk; 2. tasjes; 3. vor
ken en lepels4. messen5. borden
6- schalen7. pannen.
Zorg er steeds voor een weinig lelie
olie in huis te hebben om U te kunnen
behelpen bij eventuele brandwonden.
Bij gebrek hieraan, en zo het slechts
lichte brandwonden betreft, kunt U zich
ook behelpen door op de wonden een
weinig koffiedik te leggen en ze daarna
in te strijken met glycerine.
Koffiedik kan eveneens dienen om de
huid der handen zacht en blank te hou
den. Wrijf de handen in met koffiedik
en spoel ze daarna in lauw water af.
ONS WEKELIJKS PRAATJE.
Overwegingen bij een bezoek
aan St Niklaas
Hoewel ons nog enkele weken van het
Sinterklaasfeest scheiden, heeft deze
grote kindervriend toch nu reeds zijn
intrek in de grootwarenhuizen der stad
genomen.
Hele verdiepingen zijn herschapen in
een toverachtige dromenwereld, waar
zelfs een volwassen mens onder de indruk
komt. En als dit met ons reeds zo is. wat
moet er dan wel omgaan in dat kleine
hartje van het kind, dat aan moeders
hand. al deze heerlijkheden aanschouwt.
Want ja, veel moedertjes brengen met
hun kleintjes reeds een bezoek aan St
Niklaas en zijn indrukwekkende speel
goed-uitstalling.
Ik vroeg me af of het wel verstandig
was. Daarom heb ik mij een uurtje tus
sen de bezoekende moeders en kinderen
opgehouden, om te proberen een ant
woord op deze vraag te krijgen.
't Is misschien vreemd, maar het eer
ste wat mij opviel was, dat er heel veel
verschillende soorten moeders zijn. Ik
heb er gezien met onbeduidend, met ver
standig, verlegen en onverschillig gezicht
met blanke, verzorgde handen, met vuur
rode nagels, en met handen, die er eer
lijk voor uitkwamen, dat ze werken kun
nen.
Ik zag er moeders, die met hun kin
deren meegenoten van alles wat ze za
gen. Deze moedertjes kon je het aan
zien, hoe dankbaar ze waren zo 'n na-
middagje met de kinderen in deze won
dere atmosfeer door te brengen, en eens
een paar uur aan iets anders te mogen
denken, dan aan de zorgen-van-elke-
dag»
Dan waren er ook de onverschillige
moeders, die de kinderen haastig mee
trokken van de ene rayonnaar de
andere, en op wier gezicht duidelijk te
lezen stondHoe eer we hier weg zijn,
hoe lieverHet was klaarblijkelijk, dat
deze moeders dit bezoek als een onaan
gename plicht beschouwden.
Nog andere, chique aangekleed, die hun
kinderen alleen maar bij heel dure din
gen lieten kijken en zelf rondliepen met
een verveeld gezicht, voorzeker spijtig,
dat ze deze namiddag het thee-uurtje
met de vriendinnen moest missen.
'k Zag daar een forse moeder, met
aan haar hand een meisje van een jaar
of zes. Dit kind was vol bewondering
(en welk meisje van haar leeftijd zou
dit niet geweest zijn voor een prach
tige beweegbare pop, die een kleed droeg
van witte organdi met kantjes en strik
jesmooie kousjes en... zowaar echt le
deren schoentjes aanhad. Even keek oo*
de moeder met een vertederd gelaat t-.'
dit mooie poppekind. Maar... het duujï
niet lang, zodra zij de prijs in het "7*
kreeg verstrakte haar gezicht. Met eT?
ruk trok-zij het meisje weg en zei 'Dr
«Kom. die pop is niets voor U. daarvoj
zijt ge lang niet braaf genoeg geweest
Zeer zeker is deze moeder, die
het leven misschien wat hard en bitj» j
is geworden, zich er niet van bewust «m|
een slag ze daar aan het gevoelige kitf
toebrengt. Dit kind is niet alleen ïe.
drietig. omdat deze prachtige pop
de hare zal worden; maar ik lees
opeens angst in haar mooie kmderog,.
als ze tersluiks een blik werpt in de ric-~
ting waar Sint Niklaas op zijn troor. yt'.
angst omdat de Heilige Man de ruA J
luid uitgesproken woorden van moeder
wel eens gehoord kan hebben, en «Hi-J
nu zeker zal denken, dat zij een stout eg
ondeugend meisje is. Nee, aan dit kind
heeft dit bezoek zeker geen goed gedaan.
Het volgende beleefde verleden jaar e<T-
vriendin van mij, met haar vijfjar.3
zoontje, Kareltje.
Dit kind werd, een paar weken voc-
het Sint Niklaasfeest. ook eens meega',
nomen voor een bezoek aan de grote
man. Nadat de kleine Sinterklaas per.
soonlijk een handje mocht geven, had hij
met blozende wangen en bedeesd stem!
metje gezegd, dat hij graag een «jeep.
auto» wilde hebben, waarop de Heilige
Man ernstig met het grijze hoofd knikte
Kareltje was in de wolken, Sint Niklaas
had toegestemd, dat hij een auto zou
krijgen, en na nog een bezoek aan de
speelgoedafdeling, trok moeder met een
overgelukkig kind naar huis. Er werd
een auto gekocht, een mooi speelgoed
jeep-autootjeeen duur ding dat op.
gewonden kon worden en over de keu
kenvloer kon snorren.
Toen de grote dag aanbrak, werden
de geschenken, met de auto op kop. net-
jes op de tafel gerangschikt, en stonden
vader en moeder zich al te verheugen
over het gelukkig gezichtje, dat hun kind
zeker zou zetten bij het zien van het
prachtig geschenk.
Helaas... toen het kind de auto zag
begonnen zijn lipjes te trillen en zi n
oogjes vulden zich met tranen: «Nee,
Moeke, zo 'n auto heb ik niet bedoeld,
maar wel zo één waar ik in kan zitten,
zoals Sint Niklaas ze in Brussel had.»
Moet ik U nog vertellen, hoe de ouders
van Kareltje zich op dat ogenblik voel-
den
Met bovenstaande voorbeelden voor
ogen, zou ik U deze raad willen geven:
laat uw kinderen niet teveel luxe-speel
goed zien, als uw beurs het niet toelaat
deze dure stukken te kopen. Dan zal,
met Sint Niklaasdag, ook eenvoudig en
goedkoper speelgoed vreugde in uw huis
brengen.
Het Sinterklaas-sprookje wordt tegen
woordig wel heel mooi voorgesteld, maar
er is ook een groot gevaar aan verben
den. Daarom moeten wij, moeders, met
veel tact en overleg te werk gaan Want
het is toch onze bedoeling de kinderen
gelukkig te maken, en zeker niet ze on
tevreden of afgunstig te stemmen.
TANTE DINA.
(Nadruk, ook gedeeltelijk, verboden).
17
i
tt
s
Linda vond eindelijk de spraak
terug
Ik heb u toch gezegd... neen,
Sybil, dit is het toppunt
Maar wat scheelt er dan aan,
vroeg Sybil, houdt ge niet van dit
kleed
Ik houd er van op de goede
plaats, doch zeker niet hier, in dit
huis.
Waarom dan toch
Kindlief, kijk eens in de spie
gel, wilt ge hebben dat de oude
Beaoeïn en zijn zoon u zo zien
Miss Summers, hoe vervelend,
iedereen draagt toch zulke kleren,
denkt ge werkelijk dat mannen daar
bij stilstaan Ge hebt vreselijke ge
dachten.
Ik spreek van inboorlingen, zei
Linda ten einde geduldnu is er
niets meer aan te doen. maar houd
i in 's hemelsnaam die sjaal goed
rond u.
Door de grote hal werden ze naar
een zaal van enorme afmetingen ge-
brachtgrote lusters, met sterke,
1 riet overkapte lampen goten een
1 zee van licht over met rode pluche
overtrokken meubelen, tafels met
marmeren blad en in ontelbare spie-
i gels. Hier waren de verschillende
f gasten bijeen, een andere sheik,
1 gekleed als Mahomet en zijn zoon,
1 Mrs Lacy, Mrs Sanders en haar man
die Linda nog niet gezien had, en een
lief meisje, hun dochtertje, alsook
Jack Daintry en Tony Severing.
Hussein, zeer beleefd, kwam on
middellijk naar Sybil en zei
Ik verheug mij u welkom in
het huis van mijn vader te heten.
Dank u, zei ze, haar koude ogen
gericht op Tony, die met Jack en het
andere meisje eveneens naar haar
toe kwamen. Dag Tony. Ze nam de
kennismaking met Mrs Sanders en
haar dochtertje achteloos aan. en be
gon onmiddellijk tot Tony Severing
te spreken. De anderen spraken met
Hussein, die deze avond veel opge
wekter dan naar gewoonte scheen.
Hij glimlachte, liet daarbij zijn
schitterend witte tanden zien, doch
zijr. ogen deelden niet in die blijd
schap ze waren steeds op Sybil ge
vestigd, die Tony gewoon annexeer
de en de rest niet wilde zi^n.
Linda zat naast Mrs Sanders, die
er een leuke vriendelijke Dame uit
zagze dronken een cocktail, die
een der bedienden had aangeboden,
en Linda keek naar het groepje
jonge lui. Andermaal werd ze de
koude rilling gewaar van de dag,
waarop Hussein voor de eerste maal
op La Tranquillité gekomen was.
Ze was er zeker van dat Sybil's lief
talligheid indruk op hem maakte,
doch ze hield niet van zijn blik, en
wenste vuriger dan ooit dat Sybil
niet van Jdeed veranderd had. Indien
ze maar voort wil gaan haar sjaal
om haar te houden, dacht ze, is het
nog zo erg niet, en zo bestudeerde
ze Sybil terwijl ze met Mrs Sanders
praatte. Ze kon gissen waarom Sybil
dat kleed had aangetrokkenze had
het natuurlijk voor Tony gedaan.
Arm, dom kindWat ook Tony's
reactie op het kleed kon zijn Lin
da twijfelde of er wel enige reactie
zou zijn, want hierin deelde ze de
opinie van Sybil in zake gewaagde
kledij, zo lang het Europeanen gold
Sybil volgde de verkeerde weg om
de kwijnende belangstelling van de
jongen op te wekken. Ze nam hem
geheel in beslag, gaf hem de kans niet
iets tegen iemand anders te zeggen,
wierp zich in één woord voor zijn
voeten.
Ze zal het nooit leren, dacht Lin
da. toen een bediende het gezelschap
naar de eetzaal voorging.
Majoor Kave had Miss Summers
gewaarschuwd, dat het avondmaal
iets als een vuurproef zou zijn. Toch
was ze niet op de werkelijkheid voor
bereid. Ook deze zaal baadde in
licht, El Bedawi's electrische instal
latie was nieuw, en hij scheen er erg
trots op te zijn. De lange tafel was
bekleed met damast, in het midden
stond een enorme schaal met
vruchten, twee lange slingers tube
rozen liepen van het ene eind van
de tafel naar het andere, en op regel
matige afstanden stonden kleine, on
diepe zandbakjes met veelkleurige
viooltjes. Kristallen vazen, glazen,
Zilveren schotels, in één woord het
was schitterend
Mahomet El Bedawi zat aan het
hoofd van de tafel, zijn zoon aan het
andere eind, Majoor Kaye aan de
rechterzijde van de gastheer, de an
der; sheik aan de linker kant. Hus
sein had Linda aan zijn rechterzijde,
de jonge Tony zat tussen Linda en
Sybil. De rest van het gezelschap zat
een beetje naar willekeur gerang
schikt. Het diner begon.
Er waren niet minder dan vijftien
gerechten het begon met drie soor
ten soep, vis gekookt in een heerlijk
gekruide saus, naast koude vis, even
eens smakelijk, hors d'ceuvres, een
grote kalkoen opgevuld met vruch
ten, koude en warme dranken, fruit,
chocolade. De wijn was buitengewoon
goea doch het hoofdgerecht bestond
uït een schaap, in zijn geheel op een
enorme zilveren schotel opgebracht,
dc kop in twee gespleten om de sap
pige hersenen te laten zien. De scho
tel werd aan al de gasten aangebo
den, eerst aan de oude Mahomet, die
een grote portie van het vlees nam
en met een grote lepel hersens
schepte dat was te veel voor Sybil.
Het was te veel voor al de Engelse
gasten, die hun spijzen liever op een
andere manier zien opdienen, doch
ze verborgen angstvallig hun ge
dachten en gevoelens. Sybil daaren
tegen beheerste zich niet, deed er
trouwens geen moeite voor.
Vermoeid, verblind door al het
licht, verdoofd door de sterke geuren,
ontsteld van de reusachtige hoeveel
heden voedsel, die reeds opgediend
werden, geprikkeld omdat Tony niet
op haar vleierijen inging, kwaad op
alles en tegen allen, werd haar het
zien van dat schaap met openge
spleten kop te machtig, het was de
laatste druppel, die de maat deed
overlopen.
In de stilte, ingevallen doordat het
gesprek verstomde bij het rondgaan
van de reuzenschotel, klonk haar
stem luid en schril
Hoe afschuwelijk riep ze.
De jonge Severing legde zijn arm
onmiddellijk waarschuwend op haar
knie, en zei zacht, zodat zij alleen
het kon verstaan
Zwijg, ge moogt niets zeggen,
neem er een kleinigheid van, ge
hoeft er niet van te eten.
Ik kan er niets van nemen, het
is verschrikkelijk, zei ze.
Als enig antwoord nam de jongen
vork en lepel en legde een klein
stukje op haar bord, en op het zelfde
ogenblik brak langs alle kanten het
gesprek weder los, iedereen praatte
terzelfdertijd.
De oude Mahomet, die geen En
gels verstond en in het Araabs met
Kaye en de andere sheik zat te pra
ten, begreep niets van hetgeen ge
beurd was, doch Hussein had alles
gezien en begrepen. Voor het ogen
blik deed hij alsof hij niets wist,
doch later, als ze allen in een andere
zaal waren om een kop koffie te drin
ken, ging hij naar het meisje toe,
dat een ogenblik alleen op een divan
zat en nam naast haar plaats, zeg
gend
Ik betreur, Miss Grey-Jones, dat
ge niet hield van een gerecht, dat
wij als ons nationaal gerecht be
schouwen.
Ik vond het afschuwelijk, ant
woordde ze. Waarom wordt het zo
opgediend
Dat is nu eenmaal de gewoonte
zei hij.
^at 's 6611 barbaarse gewoonte,
zegde ze er onmiddellijk op. Ze liet
haar sjaal zakken, zat in het volle
licht, zo goed als half naakt, ongeloof
lijk aantrekkelijk.
Hussein was minder verwonderd
naar zo te zien dat zijn oude Vader,
wiens harde ogen zijn sterke afkeu
ring verrieden, zodra hij het meisje
aldui vanaf de plaats waar hij nog
steeds met Kaye zat te spreken, zag
zitten. Mahomet El Bedawi's opvoe
ding was niet even modern als die
van zijn zoon, die in zijn jonge jaren
een officiële school bezocht en een
trouw bezoeker van cinema's was.
Daar had Hussein menige vrouw zo
gekleed als Sybil nu was gezien, en
zijn eerbied voor de geziene filmster
ren en die voor Sybil waren even
groot. Eerbied heeft evenwel weinig
met aantrekkingskracht te maken, en
Hussein verslond dan ook letterlijk
met de ogen het lieve gezichtje en
de hagelblanke armen en schouders
Het is waar zei hij, wij Bedoeï-
nen worden zo nu en dan als bar
baren beschouwd, doch ik beloof u.
een volgende maal zal men geen ge
heel geroosterd schaap meer opdie
nen.
Dat is heel lief en vriendelijk
van U, doch ik durf zeggen dat er
geen volgende maal zal zijn.
Bedoelt U daarmede dat U een
volgende maal zoudt weigeren te
komen
Ik zal het erg druk hebben, ant
woordde ze arrogant, ik heb vee
vrienden in Abou Abbas, dus ik denk
niet dat het gemakkelijk zal gebeu
ren, dat wij elkander weder zullen
zien.
En toch zal het gebeuren, en
binnen kort nog wel, zei hij-
Mogelijk, antwoordde Svb
schouderophalend. Wilt U mijn kople
even wegzetten
Hij nam het kopje aan, stond op
om het op een tafeltje te gaan ze
ten, en Sybil nam de gelegenhei
waar om naar Tony Severing en
andere jonge lui te gaan.
Hussein draaide zich om en meT
te dat ze weg was, opnieuw in
sprek met Tony. Zonder een
spier
van zijn gelaat te vertrekken i>eP
hij door de zaal en ging zich na*y__
Miss Summers zetten. Linda had
verre alles gezien, en om het eJ^~
he®
zins goed te maken ontving ze
vriendelijker dan haar werkelijk
was. Had hij het gevoeld Ze v
het zich af, maar hij moest het tt
gevoeld hebben. (Verve P
Verantwoordelijke uitgever
L DUMORTIER 34 Boterstraat
