Kerstmis... Nieuwjaar...
Wat ook zijn ouderdom is, schenk 1
hem e
en...
LIEFDESTRIJD
SIDIN MOELEH of HET CROTE GELUK IN HET LEVEN
HET SCHEERAPPARAA T VAN DE HOP EP NE MAN
VERKOOP, DEMONSTRATIE EN "SERVICE"Bif
MASSCHELEIN
E. ODENT
STEVENS Gebroeders
KOLONIALE LOTERIJ
Lening tot Wederopbouw
Drukkerij DUMORTIER
Vrij naar het Engels door A. L. Breghts
HET VPER^CH NIEUWS Blz. 11 17-12-1949
kfcV ARABISCHE VERTELLING
In een donkere hoek van het oerwoud
auisde een arme houthakker met zijn
rouw- Het leven was hard. het hout der
men ook. De ellende was groot. Toen
zei Sidin Moeleh op een morgen tot zijn
vrouw:
Weet*j€, vrouw, we zullen nu net
,p,eekwoord op de proef stellenveran
dering brengt geluk Wij verlaten op
-taande voet de streek hier en wenden
#--ze schreden waarheen God ze voeren
2a 1
De vrouw antwoorddeJe bent van
e verstand beroofd, man! Waarheen zou
God onze schreden leiden Onze hut
zouden we verlaten? Neen dat zuUen
we niet doen. NooitOns bos kennen we.
en hier blijven we.»
Maar Sidin Moeleh was vast besloten
hij dacht aan het brandende eelt zijner
handen Geen dag langer wilde hij in
het bos blijven, dat even duister en on
doordringbaar als zijn toekomst was.
De volgende morgen verlieten Sidin en
zijn vrouw hun hut. Ieder droeg een en
ander van hun armzalige have op de
schouder Verscheidene dagen marcheer
den zij zo. Op een avond kwamen zij aan
de rand van het woud en zij zagen een
onmetelijke woestijn voor zich. Uitgeput
maakten zij halt. om het laatste stukje
brood te delen.
De volgende morgen waren zij er al
vroeg bij om hun tocht te vervolgen,
toen Sidin Moeleh. terwijl hij zich boog
om zijn bundel weer op te nemen, in het
zand een oud. gescheurd boek vond, een
soort heilig Boek. zoals de derwisjen er
een hebben.
c In heel mijn leven heb ik nog nooit
iets gevonden zei Sidin tot zijn vrouw,
a Daarom zweer ik bij mijn hoofd, dat ik
deze vondst in ere zal houden.
Je bent gek man.riep zijn vrouw.
hebben wij nog niet genoeg te dragen
En wil je dat oude ding nu ook nog mee
slepen Neen. dat zul je niet doen Nooit
Hier. neem deze bundel op en meer niet
't Is al goed.antwoordde Sidin en
nam het boek toch mee.
En verder ging de tocht. Nog dagen
lang. Het ging door doornen, kreupelhout
en struikgewas, door onafzienbare zand
duinen. dwars door de oneindige woes
tijn Eindelijk kregen zij een stad in het
zicht. Buiten de stadsmuur, in een ver
iaten hut. vonden zij een toevlucht. Ter
wijl de vrouw de bundels uitpakte, zat
Sidin Moeleh al voor de hut om het ge
vonden boek te bestuderen. Hij verveelde
zich aldaar reeds een hele tijd met het
boek op zijn knieën, toen er een man
voorbijkwam. Deze hield Sidin. die ogen
blikkelijk weer in zijn boek ging lezen,
voor een heilige derwisj. Daarom haalde
de voorbijganger, naar het gebruik van
het land. een geldstuk voor de dag en
wierp het Sidin toe.
En zo ging het éénmaal, tweemaal en
meermalen. Sidin vond deze soort be-
bezigheld heel voordelig. De volgende da
gen was hij van 's morgens vroeg totdat
het donker werd. voor zijn hut te vinden,
met aardacht studerende in zijn boek- De
aalmoezen vloeiden niet spaarzaam, zij
waren volmaakt toereikend om Sidin's
honger te stillen en ook voor zijn vrouw
schoot er altijd wat over.
Zo vergingen de dagen en de een was
gelijk aan de ander- Sidin Moeleh prees
het spreekwoord dat zegtVerandering
brengt gelukWant zonder een vinger
te verroeren, hoopte hij spoedig een rijk
ma.i te worden.
Gp een dag kwam een dikke negerin
op Sidin toegelopen. De vrouw was zeer
opgewonden, haar ogen puilden uit hun
kassen. Heilige derwisjriep de vrouw
hem toe. de sultan heeft Aaar u ge
vraagd
De sultan vroeg Sidin wantrouwig,
c Naar mij Wat wenst hij dan
Hij wil met u spreken
Goto Ik kom mompelde de voor
malige houthakker, en maakte zich ang
stig gereed om te gaan. Hij ging de hut
binnen, omhelsde zijn vrouw en zei daar
bij plechtigAllah alleen weet. of ik
terug zal komen
Daarop begaf hij zich naar het paleis
van de sultan. Hij werd ontvangen alsof
hij inderdaad een heilige derwisj was
en me! de aan een pasja toekomende
waardigheid behandeld.
Heilige man. zei de sultan tot hem.
er is vandaag een diamant van mijn
dochter verdwenen, toen zij in het bad
was. U bent een heilige. Brengt gij mij
ie diamant weer terug 1
«Hm... ja... verheven sultan.» ant
woordde Sidin. ik zal er over naden
ken en u dan het antwoord brengen...
Wanneer vroeg de sultan en zijn
ogen fonkelden van kwaadheid.
«Verheven sultan... In... Over een
week
Sidin had weer wat moed gevat en hij
vervolgde Jawel, verheven sultan, over
een week zal ik u zeggen, waar de ver
dwenen diamant is... Hadja Sala... 'n
Kleinigheidje
Goedantwoordde de sultan. tot
over een week dus. Maar wanneer gij
mij in het ootje neemt, dan weet ge wat
u te wachten staatWat verlangt ge voor
uw nadenken
Verheven sultan, dat men mij zeven
gemeste kippen geveverklaarde Sidin
moedig. Maar in stilte dacht hijDat
ziet er slecht uit. De dood heeft mij te
pakken. Maar het spreekwoord zegtwie
hongerig sterft, sterft tweemaal
De sultan liet hem de kippen geven en
zeide hem dat hij nu kon vertrekken.
Maar nauwelijk was Sidin van de on
derste trede van de eretrap getrapt of
de negerin vertoonde zich en wierp zich
aan zijn voeten. Heilige almachtige
manvleide zij, heb erbarmen met
mij. Ked mij. Ik ben verloren. Al mijn
spaarpenningen zal ik u geven als gij
mij helpt
Wat wilt gij van mij vrouw vroeg
hij streng, want hij giste reeds wat er
zou komen.
Heilige. ging de negerin voort, uw
-TT^iWU
20, rue de la Gare
COMIN'ES
9. rue de Lille
WARNETON
Van den Peereboomplaats 7
IEPER
boek heeft het u reeds gezegd. Ik. Sala.
ben de dievegge
Nu moest Sidin bij zichzelf lachen. Hij
had namelijk tot de sultan gezegd
hadja sala hetgeen kleinigheid be
duidt Het betekent echter ookHet is
Sari Hij hief de vinger op en dreigde
Pas op. negerin Sala
Heilige, ik zweer u... ik zal het nooit
weer doen... Ik zal nooit weer een dia
mant van de prinses stelen!...»
Sidin Moeleh zei echterNeem de
diemant. wikkel hem in brood en geef dat
aan een gans in de hoenderhof te eten.
Vergeet niet de gans met een rocd bandje
om een der poten te kenmerken. Over
acht dagen kom ik terug, en dan zal alles
in orde komen
De negerin beloofde met woorden van
dank, dat zij zou doen wat de heilige
haar bevolen had. en Sidin Moeleh ging
in het besef zijner waardigheid heen.
Een week later was hij weer in het
paleis.
Waar is de diamant van mijn doch
ter vroeg de sultan enigszins bars aan
Sidin.
Verheven sultan, volg mij naar de
hoenderhof en ik zal u de dievegge aan
wijzen... en daar gekomen, wees hij
op een gans: «Hier... dat is zij... Dat
men haar buik opene
De grote winners
van de 17e schijf 1949 van de
Het toeval heeft aan de biljetten ln tien
den verdeeld toegekend het supergroot
lot van twee en een half millloen, de twee
loten van een half millloen, twee loten
van een kwart millloen, zeven loten van
100.000 fr., zeven loten van 50.000 fr. en
tien loten van 20.000 fr.
Op datum van 9 December, moesten nog
slechts 2 tienden van het supergroot lot
van twee en een half millloen geïnd wor
den. Ze werden verkocht of gewonnen te
Ampsln, Athus, Bols du Luc, Deurne, Ju-
met. La Louvière, Luik, Marchlenne-au-
Pont. Paturages.
Het millloen werd aan een geheel biljet
toegekend, evenals een lot van 250.000 fr.,
vijf loten van 100.000 fr., vijf loten van
50.000 fr. en 5 loten van 20.000 fr.
Andere plaatsen waar loten van minstens
20.000 fr. gewonnen werden Antwerpen
(2 loten), Boschvoorde, Brussel (7 loten),
Dlegem, Feluy Arquennes, Gentbrugge, Le-
deberg. Lier, Luik, Mollem, Mormont, Mui
zen (Mechelen), Namen, Ooigem, Rumes,
Solgnies, Veewijde, Vervlers, Zomergem,
Zoutleeuw, Oostende.
Onder de winners vindt men een wis
selagent, een beenhouwer, een herbergier,
een haarkapper, een haarkapster, een be
velhebber, handelaars, een kleermaakster,
een vertinner, een bewaker, een fruithan
delaar, een monteur, een pastelbakker, een
professor, een gepenslonneerd postmeester,
personen zonder beroep, meerdere potjes
(2550)
le SCHIJF
EEN LOT VAN 1000 000 FR.
Trekking van 10 December
De uitslag van de 106e trekking van de
Lening tot Wederopbouw (le schijf) luidt
1.000 000 fr.Reeks 982 nr 934.
De andere obligaties van die reeks zijn
betaalbaar met 1.000 fr.
2e SCHIJF
EEN LOT VAN 1.000 000 FR.
Trekking van 14 December
De uitslag van de 46e trekking van de
Lening tot Wederopbouw (2e schijf) luidt
1.000 000 fr.Reeks 6896 nr 411.
500.000 fr.Reeks 6631 nr 603.
De andere obligaties van die reeksen
zijn betaalbaar met 1.000 fr.
CONTROLEBOEKEN voor BEEN
HOUWERS REGISTERS voor de
verkoop van ALCOHOL (nieuw mo
del) zijn steeds te verkrijgen ter
Boterstraat 34 - IEPER
24
Wat is er vroeg ze.
Hij antwoordde niet, doch met
een vlug gebaar nam hij haar hand,
stopte er iets in, en vouwde ze weer
toe. Even zijn voorhoofd met de
vingeren aanrakend liep hij terug
naar zijn wagen, sprong erin en in
een oogwenk was hij in de nacht
verdwenen.
Kaye was, Goddank, nog niet te
rug hij was die middag met Michel
en Alberta eveneens naar Abou Ab
bas gereden om dat flat te bekijken
en hen daarna even verder te bren
gen en hen enige kennissen te laten
begroeten.
Gelukkig, dat nog niemand
hier is, riep Sybil, toen ze met Lin
da het huis binnen ging. Miss Sum
mers, ik denk dat wij niet moeten
vertellen, dat wij het huis zijn bin
nen gegaan, wat denkt u Ik bedoel,
wij konden het eigenlijk niet helpen.
Het was natuurlijk tegen onze
wil, antwoordde Linda, doch Hussein
weet wat hij wil.
Dat doet hij zeker, antwoord
de haar Sybil.
Ik zal Majoor Kaye de geschie
denis wel vertellen, ging Linda ver-
der. Ik geloof toch, dat het beter is
te zeggen dat wij een ogenblik zijn
binnen gegaan, als men even na
denkt klinkt het onwaarschijnlijk
het niet gedaan te hebben.
Ja, Majoor Kaye is zo eigen
aardig...
Hebt ge liever dat hij het niet
weet. Sybil Laat het aan mij over
ik vermoed dat als hij hoort wat er
niet de wagen gebeurd is, dat hij
aan niet veel anders meer denken
zal.
Dat is mogelijk, gaf Sybil treu
rig toe. Ik loop naar boven om mij
te verkleden, ik zal mij beter voe
len om voor zijn Majesteit te ver
schijnen. als ik een warm bad ge
had heb. Ze ging dus naar boven
en deed haar deur zorgvuldig op
slot. Ze opende haar hand en, daar
lag in haar rozige handpalm een
kleine gouden snuifdoos met paar-
len bezet.
Hoe durft hijWat een driest
heid!... Maar o, wat een prachtig
ding. Hoe rijk moet hij zijn...
Nu mijn beste, ik hoop dat ge
tevreden bent, zei Linda tot zich
zelf, terwijl ze voor de spiegel staan
de bezig was de haren op te doen
op de vreselijk ingewikkelde manier,
die Eve Lacy en menig andere dame
in Abou Abbas tot wanhoop bracht.
Dit Egyptisch avontuur is geen suc
ces, het gaat van kwaad tot erger.
Haar gezicht in de spiegel flikker
de, en Linda schudde het hoofd, neen,
lach niet, het is niet leuk. Het beeld
gehoorzaamde maar al te gewillig,
de langwerpige ogen werden breder
en de zachte, blijde mond verstarde.
Van de zijde der velden, achter
de mangobomen gelegen, drong het
geluid van een vliegtuigmotor door.
die aan het warm draaien was kort
daarna volgde het rustige rythmi-
sche brommen, werd sterker, oorver
dovend boven het huis, dat er van
daverde, en verminderde spoedig
naarmate het vliegtuig zich verwij
derde. Linda liet haar handen met
een hopeloos gebaar in de schoot
zakken... Kaye, ik bemin u toch zo
teder, wat moet ik toch doen, zucht
te ze, nu kan ik onmogelijk Egypte
nog verlaten. Ik had nooit naar hier
moeten komen, neen, was ik maar
nooit gekomen
Het was een dwaze geschiedenis
dit avontuur, het was erger zelfs,
een romantische echt jonge-meisjes-
achtige manier van handelenLinda
schold zich zelf voor krankzinnig uit.
terwijl ze voor de spiegel zat. Hoe
kon ik mij zo iets voorstellen, hoe
kon ik hoóen Een vrouw van mijn
leeftijd Zonder enig medelijden on
derzocht ze iedere lijn van haar g
laat zoals het haar in het vroe<?e
morgenlicht toescheen. Ja, Belinda
Summers, ge hebt gekregen wat ge
verdient
Ze was naar Egypte gekomen, om
dat de herinnering aan een man er
haar toe dreef, omdat die her
innering een obsessie geworden was,
terwijl de man klaar en duidelijk
bewezen had nooit meer aan haar
gedacht te hebben. Ze was onder heel
valse voorspiegelingen naar hier ge
komen, en de onverschilligheid van
Kaye trad met de dag beter aan het
licht. Dat was haar straf
Ze was noch nederig, noch over
gevoelig in zake zedenleer, doch
wijsheid en ondervinding hadden
haar leren begrijpen en verdraag
zaam gemaakt. Ze was inderdaad een
echt menselijke vrouw, die van veel
goede dingen hield maar niet veel
lust voelde zichzelf of anderen te
censureren. Maao ze had een gewe
ten
Het was haar mogelijk de houding
van Abou Abbas te haren opzichte
te veroordelen, doch ze kon alleen
toegeven, dat de dames een onfeil
baar instinkt volgdenze was wer
kelijk niet wat ze scheen te zijn. Ze
had wel degelijk een nevenbedoeling,
~>n, of ze het toegaf of niet, het ge
drag van die dames had een verlam
mende invloed op haar, en dat deed
op zijn beurt, met een zelfde uit
werking, de onverschilligheid van
Kaye aangroeien.
Nu weet ik het, zei Linda tot
zichzelf. Ik kwam, zag hem... en heb
wat ik zocht. Nu het zo is, dien ik
er rekening mede te houden. Ze
richtte zich op. ze was geen zwakke-
linge, iemand die treurt omdat een
man haar niet aan wil kijken, zij
zou er zich zonder aarzelen naar
gedragen.
Dit was evenwel niet alles, ze had
zich in een strik gewerkt, moest er
de gevolgen van dragen doch, on
gelukkiglijk had ze ook andere men
sen in die strik gevangen, en dat zon
der en buiten hun schuld. En, haar
eigen probleem op de achtergrond
schuivend, begon ze deze zijde van
de medaille te bekijken. Ja. dat Esvp-
tisch avontuur bracht verwikkelin
gen.
Brutale meidZijn er hier dan
geen mannen genoeg rond haar, dat
ze Michel niet met rust kan laten
Het is haar onmogelijk, geloof ik,
één man in vrede te laten. Doch dat
kon de enige reden niet zijn waarom
Sybil van de eerste dag af haar spel
met Michel was begonnen, en er de
gehele week mee door was gegaan.
Sybil moest geraakt geweest zijn
door, en kwaad op twee andere man
nen haar voogd en Tony Severing.
Kaye had geen woord meer gerept
over het voorgevallene tijdens het
diner bij de El Bedawi's, en zijn ma
nier van optreden tegenover zijn
pleegkind was als vroeger, misschien
wel met een tikje hardheid, want bij
die gelegenheid was zijn genegen
heid, die toch al niet groot was, eer
der afgenomen, en Sybil had het
maar al te goed gemerkt. Majoor
Kaye had dus geen al te goed ge
dacht van haar, er zat wel een beetje
wrok achter. Wat Tony betreft, het
was maar al te duidelijk, dat hij zich
niet meer druk om haar maakte. En
door een en ander begreep Linda
vaarom Sybil's houding tegenover
hem ook veranderd was.
Sybil had reeds veel eerder ge
voeld hetgeen Linda pas op het ver
jaringsfeest gemerkt had verlaten
door Tony, afgekeurd door haar
voogd, hoewel nog meer dan popu
lair bij de andere jonge mannen,
ioch geen vooruitgang makend bij
één van hen, had ze zich voorgeno
men hen allen een lesje te geven,
hen het gelag te laten betalen en
zich weder op de voorgrond te wer
ken. door het inpalmen van de schone
Michel. Ze zouden eens zien wat ie
mand, die toch iets was in de wereld,
van haar dacht, en die iemand zou
Miss Summers' eigen broer zijn. Met
een kon ze dan haar rekening met
diens vrouw vereffenen, terwijl Miss
Summers het natuurlijk evenmin
aangenaam zou vinden. In haar cot
tage had ze er reeds niet veel van
moeten hebben, en het haar ook dui
delijk laten voelen.
Linda, terughoudend, proberend
het niet op te merken, was wel ge
dwongen geweest het te zien, en al
de doeleinden van het meisje te gis
sen.
Nu, dacht ze, ik kan haar toch
niet geheel en al ongelijk geven, ik
veronderstel zelfs dat negen van de
tien meisjes hetzelfde zouden doen,
doch dat neemt niet weg dat het een
indroevige geschiedenis is. Hoe kan
ik dat die jongen aan zijn verstand
brengen Wat kan ik eigenlijk doen
En wat met Alberta
Langzaam ging ze naar beneden
en de tuin in. Het was nog geen ne
gen uur. Een licht briesje deed bloe
men en planten heen en weder wie
gen, en de zon glinsterde in de wa-
terleidingetjes. Michel, in een wit
flanellen pak, zat met Sybil onder
één der bomen te babbelenzij had
een lichtblauw kleedje aan, de kleur
harer ogen, de haren met een lint
van dezelfde kleur opgebonden, op
de wijze zoals men dat gewoonlijk
bij kleine meisjes doet. Die twee,
alsmede Linda in haar mousseline
kleed, kleur van rijpe maïs, pasten
geheel in het kader van de mooie
tuin, waarin Alberta, gekleed in een
pak van sterk grijs linnen, werkelijk
een valse toon aansloeg. Ze zat in
de zon, rechtop, zoals naar gewoonte.
Goede morgen, Belinda, hoe is
het
Goede morgen, mooie dag hé
Het zal erg warm worden, en
Alberta wiste haar gezicht met een
praktische grote zakdoek af.
Natuurlijk, zei Linda lachend,
als ge ook volop in de zon gaat zitten.
Wij zijn naar Egypte gekomen
om de zon te hebben, klonk het kor
daat met een schuinse blik naar Mi
chel, die onder de bomen zat.
Het is toch verstandiger in het
begin niet te overdrijven, deed haar
schoonzuster opmerken, wacht tot
November of December. Mrs Sanders
heeft mij verteld, dat het dan wer
kelijk koel wordt, zelfs nu en dan
koud in December.
Ik hoop dat ze gelijk heeft, ant
woordde Alberta, op een toon, die
aan duidelijkheid niets te wensen
overliet.
(Vervolgt)