Kerstmis... Nieuwjaar... Wat ook zijn ouderdom is, schenk 1 hem e en... LIEFDESTRIJD SIDIN MOELEH of HET CROTE GELUK IN HET LEVEN HET SCHEERAPPARAA T VAN DE HOP EP NE MAN VERKOOP, DEMONSTRATIE EN "SERVICE"Bif MASSCHELEIN E. ODENT STEVENS Gebroeders KOLONIALE LOTERIJ Lening tot Wederopbouw Drukkerij DUMORTIER Vrij naar het Engels door A. L. Breghts HET VPER^CH NIEUWS Blz. 11 17-12-1949 kfcV ARABISCHE VERTELLING In een donkere hoek van het oerwoud auisde een arme houthakker met zijn rouw- Het leven was hard. het hout der men ook. De ellende was groot. Toen zei Sidin Moeleh op een morgen tot zijn vrouw: Weet*j€, vrouw, we zullen nu net ,p,eekwoord op de proef stellenveran dering brengt geluk Wij verlaten op -taande voet de streek hier en wenden #--ze schreden waarheen God ze voeren 2a 1 De vrouw antwoorddeJe bent van e verstand beroofd, man! Waarheen zou God onze schreden leiden Onze hut zouden we verlaten? Neen dat zuUen we niet doen. NooitOns bos kennen we. en hier blijven we.» Maar Sidin Moeleh was vast besloten hij dacht aan het brandende eelt zijner handen Geen dag langer wilde hij in het bos blijven, dat even duister en on doordringbaar als zijn toekomst was. De volgende morgen verlieten Sidin en zijn vrouw hun hut. Ieder droeg een en ander van hun armzalige have op de schouder Verscheidene dagen marcheer den zij zo. Op een avond kwamen zij aan de rand van het woud en zij zagen een onmetelijke woestijn voor zich. Uitgeput maakten zij halt. om het laatste stukje brood te delen. De volgende morgen waren zij er al vroeg bij om hun tocht te vervolgen, toen Sidin Moeleh. terwijl hij zich boog om zijn bundel weer op te nemen, in het zand een oud. gescheurd boek vond, een soort heilig Boek. zoals de derwisjen er een hebben. c In heel mijn leven heb ik nog nooit iets gevonden zei Sidin tot zijn vrouw, a Daarom zweer ik bij mijn hoofd, dat ik deze vondst in ere zal houden. Je bent gek man.riep zijn vrouw. hebben wij nog niet genoeg te dragen En wil je dat oude ding nu ook nog mee slepen Neen. dat zul je niet doen Nooit Hier. neem deze bundel op en meer niet 't Is al goed.antwoordde Sidin en nam het boek toch mee. En verder ging de tocht. Nog dagen lang. Het ging door doornen, kreupelhout en struikgewas, door onafzienbare zand duinen. dwars door de oneindige woes tijn Eindelijk kregen zij een stad in het zicht. Buiten de stadsmuur, in een ver iaten hut. vonden zij een toevlucht. Ter wijl de vrouw de bundels uitpakte, zat Sidin Moeleh al voor de hut om het ge vonden boek te bestuderen. Hij verveelde zich aldaar reeds een hele tijd met het boek op zijn knieën, toen er een man voorbijkwam. Deze hield Sidin. die ogen blikkelijk weer in zijn boek ging lezen, voor een heilige derwisj. Daarom haalde de voorbijganger, naar het gebruik van het land. een geldstuk voor de dag en wierp het Sidin toe. En zo ging het éénmaal, tweemaal en meermalen. Sidin vond deze soort be- bezigheld heel voordelig. De volgende da gen was hij van 's morgens vroeg totdat het donker werd. voor zijn hut te vinden, met aardacht studerende in zijn boek- De aalmoezen vloeiden niet spaarzaam, zij waren volmaakt toereikend om Sidin's honger te stillen en ook voor zijn vrouw schoot er altijd wat over. Zo vergingen de dagen en de een was gelijk aan de ander- Sidin Moeleh prees het spreekwoord dat zegtVerandering brengt gelukWant zonder een vinger te verroeren, hoopte hij spoedig een rijk ma.i te worden. Gp een dag kwam een dikke negerin op Sidin toegelopen. De vrouw was zeer opgewonden, haar ogen puilden uit hun kassen. Heilige derwisjriep de vrouw hem toe. de sultan heeft Aaar u ge vraagd De sultan vroeg Sidin wantrouwig, c Naar mij Wat wenst hij dan Hij wil met u spreken Goto Ik kom mompelde de voor malige houthakker, en maakte zich ang stig gereed om te gaan. Hij ging de hut binnen, omhelsde zijn vrouw en zei daar bij plechtigAllah alleen weet. of ik terug zal komen Daarop begaf hij zich naar het paleis van de sultan. Hij werd ontvangen alsof hij inderdaad een heilige derwisj was en me! de aan een pasja toekomende waardigheid behandeld. Heilige man. zei de sultan tot hem. er is vandaag een diamant van mijn dochter verdwenen, toen zij in het bad was. U bent een heilige. Brengt gij mij ie diamant weer terug 1 «Hm... ja... verheven sultan.» ant woordde Sidin. ik zal er over naden ken en u dan het antwoord brengen... Wanneer vroeg de sultan en zijn ogen fonkelden van kwaadheid. «Verheven sultan... In... Over een week Sidin had weer wat moed gevat en hij vervolgde Jawel, verheven sultan, over een week zal ik u zeggen, waar de ver dwenen diamant is... Hadja Sala... 'n Kleinigheidje Goedantwoordde de sultan. tot over een week dus. Maar wanneer gij mij in het ootje neemt, dan weet ge wat u te wachten staatWat verlangt ge voor uw nadenken Verheven sultan, dat men mij zeven gemeste kippen geveverklaarde Sidin moedig. Maar in stilte dacht hijDat ziet er slecht uit. De dood heeft mij te pakken. Maar het spreekwoord zegtwie hongerig sterft, sterft tweemaal De sultan liet hem de kippen geven en zeide hem dat hij nu kon vertrekken. Maar nauwelijk was Sidin van de on derste trede van de eretrap getrapt of de negerin vertoonde zich en wierp zich aan zijn voeten. Heilige almachtige manvleide zij, heb erbarmen met mij. Ked mij. Ik ben verloren. Al mijn spaarpenningen zal ik u geven als gij mij helpt Wat wilt gij van mij vrouw vroeg hij streng, want hij giste reeds wat er zou komen. Heilige. ging de negerin voort, uw -TT^iWU 20, rue de la Gare COMIN'ES 9. rue de Lille WARNETON Van den Peereboomplaats 7 IEPER boek heeft het u reeds gezegd. Ik. Sala. ben de dievegge Nu moest Sidin bij zichzelf lachen. Hij had namelijk tot de sultan gezegd hadja sala hetgeen kleinigheid be duidt Het betekent echter ookHet is Sari Hij hief de vinger op en dreigde Pas op. negerin Sala Heilige, ik zweer u... ik zal het nooit weer doen... Ik zal nooit weer een dia mant van de prinses stelen!...» Sidin Moeleh zei echterNeem de diemant. wikkel hem in brood en geef dat aan een gans in de hoenderhof te eten. Vergeet niet de gans met een rocd bandje om een der poten te kenmerken. Over acht dagen kom ik terug, en dan zal alles in orde komen De negerin beloofde met woorden van dank, dat zij zou doen wat de heilige haar bevolen had. en Sidin Moeleh ging in het besef zijner waardigheid heen. Een week later was hij weer in het paleis. Waar is de diamant van mijn doch ter vroeg de sultan enigszins bars aan Sidin. Verheven sultan, volg mij naar de hoenderhof en ik zal u de dievegge aan wijzen... en daar gekomen, wees hij op een gans: «Hier... dat is zij... Dat men haar buik opene De grote winners van de 17e schijf 1949 van de Het toeval heeft aan de biljetten ln tien den verdeeld toegekend het supergroot lot van twee en een half millloen, de twee loten van een half millloen, twee loten van een kwart millloen, zeven loten van 100.000 fr., zeven loten van 50.000 fr. en tien loten van 20.000 fr. Op datum van 9 December, moesten nog slechts 2 tienden van het supergroot lot van twee en een half millloen geïnd wor den. Ze werden verkocht of gewonnen te Ampsln, Athus, Bols du Luc, Deurne, Ju- met. La Louvière, Luik, Marchlenne-au- Pont. Paturages. Het millloen werd aan een geheel biljet toegekend, evenals een lot van 250.000 fr., vijf loten van 100.000 fr., vijf loten van 50.000 fr. en 5 loten van 20.000 fr. Andere plaatsen waar loten van minstens 20.000 fr. gewonnen werden Antwerpen (2 loten), Boschvoorde, Brussel (7 loten), Dlegem, Feluy Arquennes, Gentbrugge, Le- deberg. Lier, Luik, Mollem, Mormont, Mui zen (Mechelen), Namen, Ooigem, Rumes, Solgnies, Veewijde, Vervlers, Zomergem, Zoutleeuw, Oostende. Onder de winners vindt men een wis selagent, een beenhouwer, een herbergier, een haarkapper, een haarkapster, een be velhebber, handelaars, een kleermaakster, een vertinner, een bewaker, een fruithan delaar, een monteur, een pastelbakker, een professor, een gepenslonneerd postmeester, personen zonder beroep, meerdere potjes (2550) le SCHIJF EEN LOT VAN 1000 000 FR. Trekking van 10 December De uitslag van de 106e trekking van de Lening tot Wederopbouw (le schijf) luidt 1.000 000 fr.Reeks 982 nr 934. De andere obligaties van die reeks zijn betaalbaar met 1.000 fr. 2e SCHIJF EEN LOT VAN 1.000 000 FR. Trekking van 14 December De uitslag van de 46e trekking van de Lening tot Wederopbouw (2e schijf) luidt 1.000 000 fr.Reeks 6896 nr 411. 500.000 fr.Reeks 6631 nr 603. De andere obligaties van die reeksen zijn betaalbaar met 1.000 fr. CONTROLEBOEKEN voor BEEN HOUWERS REGISTERS voor de verkoop van ALCOHOL (nieuw mo del) zijn steeds te verkrijgen ter Boterstraat 34 - IEPER 24 Wat is er vroeg ze. Hij antwoordde niet, doch met een vlug gebaar nam hij haar hand, stopte er iets in, en vouwde ze weer toe. Even zijn voorhoofd met de vingeren aanrakend liep hij terug naar zijn wagen, sprong erin en in een oogwenk was hij in de nacht verdwenen. Kaye was, Goddank, nog niet te rug hij was die middag met Michel en Alberta eveneens naar Abou Ab bas gereden om dat flat te bekijken en hen daarna even verder te bren gen en hen enige kennissen te laten begroeten. Gelukkig, dat nog niemand hier is, riep Sybil, toen ze met Lin da het huis binnen ging. Miss Sum mers, ik denk dat wij niet moeten vertellen, dat wij het huis zijn bin nen gegaan, wat denkt u Ik bedoel, wij konden het eigenlijk niet helpen. Het was natuurlijk tegen onze wil, antwoordde Linda, doch Hussein weet wat hij wil. Dat doet hij zeker, antwoord de haar Sybil. Ik zal Majoor Kaye de geschie denis wel vertellen, ging Linda ver- der. Ik geloof toch, dat het beter is te zeggen dat wij een ogenblik zijn binnen gegaan, als men even na denkt klinkt het onwaarschijnlijk het niet gedaan te hebben. Ja, Majoor Kaye is zo eigen aardig... Hebt ge liever dat hij het niet weet. Sybil Laat het aan mij over ik vermoed dat als hij hoort wat er niet de wagen gebeurd is, dat hij aan niet veel anders meer denken zal. Dat is mogelijk, gaf Sybil treu rig toe. Ik loop naar boven om mij te verkleden, ik zal mij beter voe len om voor zijn Majesteit te ver schijnen. als ik een warm bad ge had heb. Ze ging dus naar boven en deed haar deur zorgvuldig op slot. Ze opende haar hand en, daar lag in haar rozige handpalm een kleine gouden snuifdoos met paar- len bezet. Hoe durft hijWat een driest heid!... Maar o, wat een prachtig ding. Hoe rijk moet hij zijn... Nu mijn beste, ik hoop dat ge tevreden bent, zei Linda tot zich zelf, terwijl ze voor de spiegel staan de bezig was de haren op te doen op de vreselijk ingewikkelde manier, die Eve Lacy en menig andere dame in Abou Abbas tot wanhoop bracht. Dit Egyptisch avontuur is geen suc ces, het gaat van kwaad tot erger. Haar gezicht in de spiegel flikker de, en Linda schudde het hoofd, neen, lach niet, het is niet leuk. Het beeld gehoorzaamde maar al te gewillig, de langwerpige ogen werden breder en de zachte, blijde mond verstarde. Van de zijde der velden, achter de mangobomen gelegen, drong het geluid van een vliegtuigmotor door. die aan het warm draaien was kort daarna volgde het rustige rythmi- sche brommen, werd sterker, oorver dovend boven het huis, dat er van daverde, en verminderde spoedig naarmate het vliegtuig zich verwij derde. Linda liet haar handen met een hopeloos gebaar in de schoot zakken... Kaye, ik bemin u toch zo teder, wat moet ik toch doen, zucht te ze, nu kan ik onmogelijk Egypte nog verlaten. Ik had nooit naar hier moeten komen, neen, was ik maar nooit gekomen Het was een dwaze geschiedenis dit avontuur, het was erger zelfs, een romantische echt jonge-meisjes- achtige manier van handelenLinda schold zich zelf voor krankzinnig uit. terwijl ze voor de spiegel zat. Hoe kon ik mij zo iets voorstellen, hoe kon ik hoóen Een vrouw van mijn leeftijd Zonder enig medelijden on derzocht ze iedere lijn van haar g laat zoals het haar in het vroe<?e morgenlicht toescheen. Ja, Belinda Summers, ge hebt gekregen wat ge verdient Ze was naar Egypte gekomen, om dat de herinnering aan een man er haar toe dreef, omdat die her innering een obsessie geworden was, terwijl de man klaar en duidelijk bewezen had nooit meer aan haar gedacht te hebben. Ze was onder heel valse voorspiegelingen naar hier ge komen, en de onverschilligheid van Kaye trad met de dag beter aan het licht. Dat was haar straf Ze was noch nederig, noch over gevoelig in zake zedenleer, doch wijsheid en ondervinding hadden haar leren begrijpen en verdraag zaam gemaakt. Ze was inderdaad een echt menselijke vrouw, die van veel goede dingen hield maar niet veel lust voelde zichzelf of anderen te censureren. Maao ze had een gewe ten Het was haar mogelijk de houding van Abou Abbas te haren opzichte te veroordelen, doch ze kon alleen toegeven, dat de dames een onfeil baar instinkt volgdenze was wer kelijk niet wat ze scheen te zijn. Ze had wel degelijk een nevenbedoeling, ~>n, of ze het toegaf of niet, het ge drag van die dames had een verlam mende invloed op haar, en dat deed op zijn beurt, met een zelfde uit werking, de onverschilligheid van Kaye aangroeien. Nu weet ik het, zei Linda tot zichzelf. Ik kwam, zag hem... en heb wat ik zocht. Nu het zo is, dien ik er rekening mede te houden. Ze richtte zich op. ze was geen zwakke- linge, iemand die treurt omdat een man haar niet aan wil kijken, zij zou er zich zonder aarzelen naar gedragen. Dit was evenwel niet alles, ze had zich in een strik gewerkt, moest er de gevolgen van dragen doch, on gelukkiglijk had ze ook andere men sen in die strik gevangen, en dat zon der en buiten hun schuld. En, haar eigen probleem op de achtergrond schuivend, begon ze deze zijde van de medaille te bekijken. Ja. dat Esvp- tisch avontuur bracht verwikkelin gen. Brutale meidZijn er hier dan geen mannen genoeg rond haar, dat ze Michel niet met rust kan laten Het is haar onmogelijk, geloof ik, één man in vrede te laten. Doch dat kon de enige reden niet zijn waarom Sybil van de eerste dag af haar spel met Michel was begonnen, en er de gehele week mee door was gegaan. Sybil moest geraakt geweest zijn door, en kwaad op twee andere man nen haar voogd en Tony Severing. Kaye had geen woord meer gerept over het voorgevallene tijdens het diner bij de El Bedawi's, en zijn ma nier van optreden tegenover zijn pleegkind was als vroeger, misschien wel met een tikje hardheid, want bij die gelegenheid was zijn genegen heid, die toch al niet groot was, eer der afgenomen, en Sybil had het maar al te goed gemerkt. Majoor Kaye had dus geen al te goed ge dacht van haar, er zat wel een beetje wrok achter. Wat Tony betreft, het was maar al te duidelijk, dat hij zich niet meer druk om haar maakte. En door een en ander begreep Linda vaarom Sybil's houding tegenover hem ook veranderd was. Sybil had reeds veel eerder ge voeld hetgeen Linda pas op het ver jaringsfeest gemerkt had verlaten door Tony, afgekeurd door haar voogd, hoewel nog meer dan popu lair bij de andere jonge mannen, ioch geen vooruitgang makend bij één van hen, had ze zich voorgeno men hen allen een lesje te geven, hen het gelag te laten betalen en zich weder op de voorgrond te wer ken. door het inpalmen van de schone Michel. Ze zouden eens zien wat ie mand, die toch iets was in de wereld, van haar dacht, en die iemand zou Miss Summers' eigen broer zijn. Met een kon ze dan haar rekening met diens vrouw vereffenen, terwijl Miss Summers het natuurlijk evenmin aangenaam zou vinden. In haar cot tage had ze er reeds niet veel van moeten hebben, en het haar ook dui delijk laten voelen. Linda, terughoudend, proberend het niet op te merken, was wel ge dwongen geweest het te zien, en al de doeleinden van het meisje te gis sen. Nu, dacht ze, ik kan haar toch niet geheel en al ongelijk geven, ik veronderstel zelfs dat negen van de tien meisjes hetzelfde zouden doen, doch dat neemt niet weg dat het een indroevige geschiedenis is. Hoe kan ik dat die jongen aan zijn verstand brengen Wat kan ik eigenlijk doen En wat met Alberta Langzaam ging ze naar beneden en de tuin in. Het was nog geen ne gen uur. Een licht briesje deed bloe men en planten heen en weder wie gen, en de zon glinsterde in de wa- terleidingetjes. Michel, in een wit flanellen pak, zat met Sybil onder één der bomen te babbelenzij had een lichtblauw kleedje aan, de kleur harer ogen, de haren met een lint van dezelfde kleur opgebonden, op de wijze zoals men dat gewoonlijk bij kleine meisjes doet. Die twee, alsmede Linda in haar mousseline kleed, kleur van rijpe maïs, pasten geheel in het kader van de mooie tuin, waarin Alberta, gekleed in een pak van sterk grijs linnen, werkelijk een valse toon aansloeg. Ze zat in de zon, rechtop, zoals naar gewoonte. Goede morgen, Belinda, hoe is het Goede morgen, mooie dag hé Het zal erg warm worden, en Alberta wiste haar gezicht met een praktische grote zakdoek af. Natuurlijk, zei Linda lachend, als ge ook volop in de zon gaat zitten. Wij zijn naar Egypte gekomen om de zon te hebben, klonk het kor daat met een schuinse blik naar Mi chel, die onder de bomen zat. Het is toch verstandiger in het begin niet te overdrijven, deed haar schoonzuster opmerken, wacht tot November of December. Mrs Sanders heeft mij verteld, dat het dan wer kelijk koel wordt, zelfs nu en dan koud in December. Ik hoop dat ze gelijk heeft, ant woordde Alberta, op een toon, die aan duidelijkheid niets te wensen overliet. (Vervolgt)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1949 | | pagina 11