Walter Tavenier-Beddeleem
PARMENTIER
Robert
DE VERGIFTIGDE COCKTAIL
UW
BOEKHOUDING
uw
BELASTINQSZAKEN
uw
SOCIALE
WETTEN
De H. Robert Clinckemaille ten grave gedragen
HET YPEBSCH NIEl'WS Blz. 4 21-1»-195«
EEN VERDIENSTELIJKE LOOPBAAN
Zoai» vre reeds in ons vorig nummer
mededeelden, overleed alhier vorige week
Donderdag in de ouderdom van 68 jaar
heer ere-arrcndissementscommissaris Ro
bert Clinckemaille.
Geboren Ieperling was hij in onze stad
een geliefde figuur, en vooral bij de Ieper-
lingen die de eerste wereldoorlog hebber,
meegemaakt stond hij zeer in aanzien
Immers op 1 December 1899 in dienst
getreden in de burelen van wijlen heer
Merghelynck de toenmalige arrondisse
mentscommissaris was hij nog immer in
deze functie toen de grote wereldbrand
uitbrak.
In 't begin van Oktober 1914 werd de h. I
Merghelynck door de Franse militaire
overheid, verplicht zijn kasteel te verlaten
en tan dan af en gedurende gans de be-
schieting van leper, achtte de h- Clincke
maille het zijn plicht, zich ter beschikking
te houden van de bevolking. Hij werd
namelijk gelast met de bevoorrading der
gemeenten en het bezorgen der nodige
gelden voor de uitbetaling der militiever
goedingen
In het begip van Mei 1915. gedurende
de geweldige beschieting en brandstich
ting van leper kon hij de archieven van
zijn burelen in veiligheid brengen te Wa-
tou en hielp tevens aan het weghalen van
de registers der hypotheek
Gedurende de laatste vijandelijke aan
val op Kemmel en de beschieting van
Boeschepe. gelukte hij er in de oorkonden
van twee gemeenten uit het arrondisse
ment. te redden.
Het was dan ook om deze bewijzen van
dapperheid en plichtsbesef, dat aan de
heer Clinckemaille het burgerlijk erete
ken van le klas 1914-1915 verleend werd
Op 2 September 1919 kwam de h. Clin
ckemaille zich van Watou opnieuw te
leper vestigen in een der eerste barakken
op het Minneplein, aldus blijk gevend van
zijn vertrouwen in de heropbouw van
onze geliefde stad.
Het was dan ook tot algemene voldoe
ning der bevolking dat hij op 21 Oogst
1920 tot arrondissementscommissaris be
noemd werd, ambt dat hij tot in Oktober
1947 met volle toewijding bekleedde. Ver
melden we echter dat hij tijdens de be
zetting om zijn vaderlandse houding door
de Duitsers uit zijn ambt werd ontzet.
De heer Clinckemaille nam actief deel
aan het leven van onze stad en was bene
vens voorzitter van het Nationaal Werk
der Oorlogsinvalieden. nog voorzitter van
het Schuttersverbond 't Zuid-Westland
endervoorzitter van de Kon. Handboog
maatschappij Sint Sebastiaan. bestuurs
lid van de Koninklijke Hofbouwmaat-
schappij. lid van het comité der oud-
leerlingen van het Atheneum en van de
Middelbare Scholen, en verder nog lid
van talrijke maatschappijen.
Om zijn nooit versagende activiteit en
grote verdiensten, was hij o. m. in het be
zit van volgende titels en onderscheidin
gen commandeur in de Kroonorde, of
ficier in de Leopoldsorde, drager van de
Medailie van het Nationaal Herstel het
burgerlijk ereteken van le klas, de me
daille van le klas voor diensten bewezen
aan de landbouw de medaille van le
klas voor sociale voorzorg de erkente-
lijkheidsmedaille van het N. V L. de
herinneringsmedaille van het eeuwfeest
tan *s lands onafhankelijkheid, en tal
van andere Belgische en buitenlandse on
derscheidingen.
Wijlen Heer Robert CLINCKEMAILLE
ere-arrondissementscommissaris.
DE BEGRAFENIS
Onder een grote volkstoeloop had
Maandag 11. de begrafenis plaats. Aan het
sterfhuis waren talrijke vrienden en be
kenden opgekomen en toen de rouwstoet
zich omstreeks 10.30 uur in beweging zet
te, bemerkten we o. m achter de diepbe-
proefde familie de hh. Lommez. provin
ciaal griffierOllevier. bestendig afge
vaardigde; Tombeur. arrondissementscom
missaris van leper Botte, arrondisse
mentscommissaris van Brugge-Oostende
Devos. arrondissementscommissaris van
Roeselare - TieltCarre, procureur des
KoningsBellangé. luitenant der Rijks
wacht Isaï Gruwez. voorzitter van het
verstandhoudingscomité der oudstrijders
en gelijkgesteldenVan der Mersch. se
cretaris van het N. W. O I.Aimé Gru
wez. lid van het comité N. W. O. I.Van
Winsen bestendig secretaris van het N.
W. O. I. en N V. I.. en verder bijna alle
burgemeesters, secretarissen en ontvan
gers der gemeenten van ons arrondisse
ment alsmede een peloton veldwachters,
onder geleide van brigadier Dekeuwer
Aan kop van de stoet werden de vlag
gen van de maatschappijen aangesloten
bij het verstandhoudingscomiteit der oud -
strijders en gelijkgestelden, deze van St
Sebastiaan en van de Koninklijke Hof-
bouwmaatschappij gedragen, gevolgd van
bestuur en leden
P De rouwfloersen werden gehouden door
de hh Lauwers provinciaal voorzitter
van de hofbouwmaatschappijen en E. Bie-
buyek. ondervoorzitter van N W.O I
Na de plechtige lijkdienst te 10-30 uur
in de Sint Niklaaskerk. begaf de stoet zich
naar het stedelijk kerkhof, waar bij het
open graf. door de h. Jos. Van der Mersch
volgende afscheidsrede uitgesproken werd:
(Jn i/rand ami des invalides militair es des
deux ouerres rient de les Quitter.
L'Oeuvre Nationale des Invalides de guer
re de l arrondissement d'Ypres. dont il ttait
le président-fondateur, et la Federation des
Invalides de guerre, dont il était le meil-
leur protecteur, s'inclinent avec respect,
emotion, reconnaissance, devant le cercveil
de Mr Robert CLINCKEMAILLE. lis com-
prennent Que la disposition de ce grand
caeur, out leur était pro/ondément attaché
et entiérement dévoué. représente pour eux
un deuil cruel et pénible. lis savent
qu'ils perdent un ami fidéle, un guide sur.
une óme généreuse, sensible i leurs souf-
frances. a leurs dé tresses.
Lorsqu'en Novembre 1920. quelQues in
valides, anciens combattants et personna-
lités au caeur généreux, se sont réunis dans
le baraquement. établi sur la Plaine d'A-
mour. servant d'église provisoire, pour con-
stituer, dans l'arrondissement d'Ypres, un
comité de l OU-l.G.. Mr Robert CLINCKE
MAILLE. d'un vote unanime, füt porté i
la présidence de ce nouvel organisme. De-
puis cette date et jusqu'aux derniires se-
m(lines, qui ont précédé son décis, le re-
grettv défunt se donna totalement ef avec
un complet désintéressement, la tóche
qu'il avait assumée. Si l'on devait revoir
les procés-ver ba ux des séances mensuellei
du Comité, bien peu seraient trouvés ne
portant pas la signature lie son Président.
Son assiduité a nos reunions était exem-
plaire. J'ai gardé le souvenir ému de l'une
de nos derniires séances laquelle le dé
funt assistait. Le reconduisant son do
micile et constatant sa fatigue, je lui con-
seillais de ne plus. provisoire ment. pnrti-
ciper nos deliberationsII me répondit,
avec un sourire triste, mals avec une fer-
meté dans la voix J'ai renoncé ioutes
mes autres reunions, mals aussi longtcvips
que mes forces le per mettent. je ne vals
pas abandonner les invalides
De par ses fonctions de Commissaire
d'Arrondissement, qu'il exerga du rant de
nombreuses années. Mr CLINCKEMAILLE
disposait de moyens efficaces pour venir
en aide aux invalides militaires et faire re
connoitre leurs droits. Pro/itant de ses dé
pt acements dans l'arrondissement, prés des
Administrations Communales. II rechercha
et établit. dans chaque localité. un délé-
gué de l'OJVJ.G.. avec mission de renseig-
7!er le Comité sur la situation et les be-
soins des invalides. Soucieux également de
faire respecter les dispositions légales. il
intervint. maintes fois, prés des Admini
strations Communales de son ressort, pour
qu'elles ne per dent pas de vue les droits
reconnus des invalides ou les faire revenir
sur des décisions Qui n'avaient pas respec-
GLAS IN LOOD V uk AUX DART
Tempelstraat 4 - YPER »u Rot du caoutchouc - Tel. 324
GLAS EN SPIEGELS REPARATIES
té ces droits.
Ce bel esprit de découement a ceux qui
au cours des deux guerres. se sont sacri-
fiés pour leur pa trie et leurs concitoyens.
n avait pas échappé aux dirigeants de l O
NJG et de la F JIJ. a Bruxelles. Ces deux
organismes ont tenu de remettre a Mr
Robert CLINCKEMAILLE leur décoration
propre, en témoignage de leur reconnais
sance et la Princesse Jean de Mérode. Pré
sidente de rO-N l.G.. a bien voulu sasso-
Cier. ce matin, par télégramme, au deuil
qui frappe les proches du défunt et la gran
de familie des invalides.
Vous nous avez quittés, mon cher Pré
sident. beaucoup trop tót, hélas mais ro-
tre souvenir restera parmi nous comme
un exemple de dévouement, de désintéres
sement et de véritable charité.
Celui, qui a fait de la charité son prin
cipal commandement et a prononcé, avant
de rejoindre le Ciel. ces belles paroles ai-
mez-vous les uns les autres comme je vous
ai aimés vous donnera la récompense éter-
nelle promise l'óme droite et généreuse.
Puisse la reconnaissance que tous les in
valides éprouvent et témoignent, en ce
jour. itre un riconfort et une consolation
dans le deuil cruel qui frappe Madame
CLINCKEMAILLE, ses enfants et sa fa
milie. Ou'ils veuillent bien itre assurés que
leur douleur est ressentie et partagée par
tous ceux qui. comme eux, ont apprécié.
admiré et aimé le défunt.
Aan de diepbeproefde Mevrouw, Kinders
en familie Clinckemaille. biedt Het
Ypersch Nieuws» zijn innige blijken van
deelneming aan.
N. S. B. - NIEUWS
In de bestuursvergadering van Donde,
dag 12 Oktober wordt volgende mou!
algemeen goedgekeurd
Het bestuur der afdeling leper drukt de
wens uit dat de IJzertoren met een 'ui
sluitend nationaal en Belgisch karaktè-
zou heropgebouwd worden en dat de Na
tionale kleuren zouden tegenwoordig ujn
en de Vaderlandse liederen uitgevoerd tj.
dens de herdenkingsbetogingen.
Gemeentebesturen aan de Eer
Lommel Het gemeentebestuur M
Lommei heeft volgende maatregels getrof
fen
1) Gratis concessie op het Kerkhof van
grond voor een ere-begraafplaats.
2) Toekenning van een belangrijke aar
lijkse toelage.
3) Toekenning van een buitengewone
er. belangrijke geldelijke toelage aan de
0 S. van Lommel - centrum voor het vie
ren van hun 30-jarig bestaan.
4) Bij overlijden van een O. S. word-
a) de vlag half-top gehangen op het ee.
meentehuis
b> de gemeenteraad is officieel vertegen-
woordigd op de begrafenis
c) de onkosten voor de lijkwagen worde-
gedragen door de gemeente.
Banket van 11 November
Het banket heeft plaats om 13 uur in het
I hotel Regina aan de prijs van 65 fr al.
j les inbegrepen.
1 Inschrijving voor 5 November bij de
schrijver. Haiglaan. 7. HET BESTUUR.
Vertrouwt
aan de best gekende Firma der
streek
expert-boekhouder
I
43, Maloulaan YPER
Tel. 781
Talrijke referenties
in de streek.
Vraagt een bezoek zonder verbintenis.
(3802)
20
Zal ik eens op zijn benen dan
sen stelde Alan edelmoedig voor.
De krachttermen, die opstegen, de
den hem maar van zijn voornemen
afzien.
Hier is dat ongeluksding hijgde
Jimmy, die ademloos uit zijn hori
zontale houding omhoog kwam. Hij
wierp een nijdige blik op de onschul
dige oorzaak van de kruippartij. Plot
seling werden zijn ogen glazig, hij
werd spierwit, slaakte een kreet en
liet het flesje weer uit zijn vingers
vallen zodat het onwillekeurig weer
op de oude plaats terecht kwam.
Alan slaakte een juichkreet die
een Indianenstam op oorlogspad geen
oneer zou hebben aangedaan. Hij viel
op zijn buik maar Jimmy trok hem
hardhandig weer overeind. Hoe kom
jij aan dat ding snauwde hij met
overschietende stem.
Alan probeerde zich los te wringen
maar Jimmy gaf geen kamp.
Nou, geef eens antwoord
Alan trok een schuldbewust ge
zicht.
Van Oma zei hij aarzelend.
Heeft Oma jou dat flesje gege
ven vroeg zijn oom ongelovig.
Nou, gegeven heeft ze het me
niet. ik... eh. ik heb het uit haar ka
mer weggenomen. Maar wat geeft
dat nou. oom.zei Alan overredend.
het is toch leeg
Jimmy sloeg geen acht op deze ver
ontschuldiging.
«Wanneer heb je dat weggeno
men vroeg hij als een moderne
inquisiteur.
Alan voelde nattigheid. Daarnet
zei hij kleintjes. oma sliep en ze
heeft er niets van gemerkt. Maar ik
zal het wel weer teruggevenzei
hij boetvaardig.
Nee. dat hoeft nietzei Jimmy
edelmoedig. hier heb jij een kwart
je en de koekjes en nou als de drom
mel naar de nurse, begrepen
«Jjjja, oom», hakkelde Alan met
een weemoedige blik onder het bed
door JACK HOLT
Maar hij trok toch gehoorzaam af.
Zeg. wat heb jij verbaasde
Mike zich.
«God... O, God!...» kreunde Jim
en hield zich krampachtig aan de
stoelleuning vast. Mike voelde dat
een ijzige koude langs zijn benen
optrok en zijn hele lichaam in bezit
ram.
Hij schoot uit het bed, gleed uit
over een kleedje en kwam met een
bons op het zeil terecht.
Verdommegiftigde hij en
wreef de pijnlijke plek.
Maar zelfs dit intermezzo scheen
Jimmy niet uit zijn verstarring te
doen ontwaken. Zuchtend hees Mike
zich op zijn buik en viste het ver
loren voorwerp onder het ledikant
uit. Het was een gewoon medicijn-
flesje, gesloten met een kurk, maar
op het etiket prijkten de onheilspel
lende woorden Chloraal Met een
suf gevoel van ontzetting zakte
hij op het bed neer.
Heb je het gezien vroeg Jim
hees.
«Wat raar...» antwoordde Mike
stuntelig.
«Wie had dat ooit gedacht, tante
Amalia als gifmengster.
Ben je helemaal betoeterd Je
kunt dat oude mens toch zo maar
niet beschuldigen.
Je hebt het toch zelf gehoord.
Alan heeft het in haar kamer gevon
den
«Wat bewijst dat nou. Daar kim
nen wel duizend verklaringen voor
zijn.
Jimmy die begon te wankelen tus
sen fel ongeloof en bange overtui
ging. zocht naar een sigaret en be
gon zenuwachtig te roken.
Wat moeten we nu doen vroeg
hij angstig, terwijl zijn ogen om
steun bij Mike vroegen.
Eerst ons hoofd laten afkoelen
zei deze. terwijl hij in een geweldige
niesbui losbarstte.
Kruip onder de dekens, zo vat
je weer een kou beangstigde Jimmy
ich.
«Och wat...» snauwde Mike en
reep vastberaden zijn broek.
«Ze zal toch haar eigen familie
juwelen niet stelen», overdacht Jim
my, hoewel, nou je er over na-
aenkt... ze zeurde de hele tijd over
datverzekeringsgeldZijn stem
ming sloeg weer neer.
Nog al wiedes. Zou jij ook doen
als je in haar plaats was», en Mike
schoot in zijn jasje.
Verdraaid onlogisch om zo 'n be
wijsstuk te laten rondslingeren. We
moeten ons onmiddellijk met de po
litie in verbinding stellen. Die moet
het zaakje maar uitzoeken.
Kalm aan. Doe niets overhaast
adviseerde Mike hem, terwijl hij in
zijn kast rommelde naar een grote
zakdoek. Plotseling draaide hij zich
met een slag om en leunde spierwit
tegen de kastdeur.
God, wat zijn we een stel suf
ferds kreunde hij opgewonden
Jimmy keek hem met opengespalk
te ogen aan, hij nam zijn vriend vor
send op. Zegzei hij bevreemd,
wat is er
Mike schudde hem opgewonden bij
de schouders. «Ze sliep, zei Alan, ze
sliep, snap je niet wat dat kan be
tekenen. Laat het in je stomme her
sens doordringen
God allemachtig fluisterde
Jimmy. Hij was niet in staat om
hardop te spreken. Een wurgende
angst snoerde zijn keel.
Met een sprong veerde hij op en
rende de kamer uit. Mike holde hem
achterna. Met een ruk trok Jimmy
de deur op het einde der gang open
Hij voelde de zenuwachtig snuivende
adem van zijn vriend in zijn nek
De kamer was pikdonker.
Draai het licht aan grauwde hij
Mike tastte langs de kille muur. Hij
vond een schakelaar en draaide, de
tanden op elkaar. Klikzei het
ding. maar er kwam geen licht. De
donkerte grijnsde hem aan.
Stop gesprongenbeet Jimmy
kort. Blijf hieren hij rende de
gang af. Een beetje trillend stond
Mike in de gapende opening van de
deur. Hij dwong zichzelf tot rustig
adenken. Misschien maakten ze zich
nodeloos ongerust, en hadden ze zich
laten opzwepen door een onberede
neerde angst.
Maar diep in hem priemde een
»v..»viw v-v.»* oaiiöfl, iCl O Lllllliy lid U. W Iiuuiuaai.
ellende overtuiging dat daar in de terwijl hij zich het zweet van het
dreigende duisternis de dood loerde, voorhoofd afwiste. Zwijgzaam daal-
die. wanneer hij
«Wanneer de heren Lord Delmore
op de hoogte willen brengen zal ik
de politie en de dokter opbellen».
De inspecteur is bij de commis
saris», zei Jimmy nauw hoorbaar.
zou
toeslaan om hem te vermorzelen.
Zachte stappen naderden. Haastig
wendde hij zich om en bespeurde
Stevens, die met vragend opgetrok
ken wenkbrauwen naderde.
Hakkelend verklaarde Mike waar
om hij daar wachtte, zonder echter
zijn bange vermoedens uit te spre
ken. De butler keek hem achterdoch
tig en onderzoekend aan, streek een
lucifer af en ging kalm de kamer
binnen.
De lamp zit los in de fitting
mompelde hij, «het is zo verholpen,
even vastdraaien Enkele seconden!
die uren schenen te duren gingen
voorbij. Het licht overstroomde de
kamer en Mike's angstige ogen vlo
gen door de ruime vierkante, moder
ne en tevens behaaglijk ingerichte
kamer. Zijn blikken werden onweer
staanbaar getrokken naar de roer
loze gestalte, die rustig in de leun
stoel bij de tafel zat. Ternauwernood
slaagde hij er in een uitroep van
schrik te onderdrukken. Zijn voeten
w eigerden hun dienst, de zenuwspan
ning manifesteerde zich door een
loodzwaar gevoel in armen en benen
Grote goedheidfluisterde de
butler en was in één stap bij de stoel
Als door een waas bemerkte Mike
hoe hij zich over de hertogin heen-
boog. behoedzaam de pols voelde en
zich dan weer doodsbleek oprichtte.
Hare Genade is gestorven mom
pelde hij eerbiedig. Mike kreeg een
aanvechting om in lachen uit te bar
sten maar beheerste zich
Jimmy kwam hijgend aangesto
ven... Aan de stop mankeert niets
stamelde hij. «wat...» Zijn mond
-akte onwijs open... «Dus toch»,
steunde hij. Met klauwende vingers
greep hij zich aan de deurstijl vast
Stevens sloop de kamer uit, sloot
de deur en draaide demonstratief de
sleutel om. die hij daarna in zijn
zak stak
den de vrienden de trap af.
In het salon zat de familie vreed
zaam bij elkaar. Don zat rustig te
genieten van een Henry Clay en
blies peinzend de kunstig gevormde
rookwolkjes omhoog. Fay verdiepte
zich in een modetijdschrift, geassis
teerd door Eve en Doris, die ijverig
een model uitzochten voor de ko
mende voorjaarsgarderobe. In een
hoek zaten Lord Delmore en de ad
vocaat om een klein tafeltje dat een
schaakbord torste en redeneerden
diepzinnig over de stelling der ivo
ren figuren. Lord Delmore keek op
toen zijn zoon en Mike de kamer bin
nentraden. Hij wuifde vriendelijk
met de hand. Kijk. daar hebben we
de patiënt ook weer. Voel je je wa'.
beter Plotseling schrok hij op en
staarde z'n zoon aan.
Wat heb je, Jimmy Je ziet er
uit alsof je een spook gezien hebt
Jimmy slikte behoedzaam. Zes
paar verschrikte ogen richtten zich
op hem.
«Don...» stamelde hij verward
het is verschrikkelijk beroerd voo.
ie, maar...
Alan gilde Fay ontzet.
Alan is veilig bij de nursezel
Mike haastig.
Don vloog op en strooide de 85
om zich heen.
Verdomme, kerel, zeg dan wat er
is
«Je moeder... ze is dood».
Er heerste een ogenblik 'n dodeiüK
stilzwijgen. De pendule op de schoor
steenmantel tikte duidelijk hoorbaar
voort. Dat was het enige geluid da
de stilte verstoorde.
Don wendde zich naar de de
Mike plaatste zich voor de ingang 01
belette Don naar boven te storme11-
«Je kunt beter hier blijven,
zei hij vriendelijk. ik vrees
Jimmy gelijk heeft. Je kunt tocfi
niet bij haar Stevens heeft de d^*
afgesloten». (VervolgW
