Wat meer gezond verstand
WERELDGEBEUREN
DE POLITIEKE TOESTAND
ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
5e JAARGANG Nr 11
PRIJS 3 Fr.
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1952
VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER.
VERSCHIJNT ELKE WEEK *S ZATERDAGS
HET YPERSCM NIEUWS
pïSTlfK EN REDACTIE: Zi. BOTEKM K \AT. PER
T„L jtt Postcheekrek.461 73 iL. IJ FM(MUTER)
ARONNKMENT8PBUS
1 JAAR 135 fr6 MAAND 7» fr.
Ksmngin Elizabeth II. verliet Clarence House om zich naar Sandringham Norfolk
te begeven, waar zij van haar vader afscheid nam. Een politieagent kijkt door
het venster van de auto.
In deze tijd van geestelijke ontred
dering, waar zelfs de meest stabiele
waarden twijfels doen oprijzen, in
een wereld waar het gezond verstand
voor goed verbannen schijnt en men
de nieuwste verdelgingsmiddelen als
de triomf van de wetenschap begroet,
is het nodig dat elk voor zichzelf
tenminste, nuchter redenere en zich
een goed bepaalde gedragslijn uit-
tekene.
Nooit was het uitzicht op de toe
komst zo hopeloos. Twee wereldmach
ten strijden om de wereldsuprematie,
en daar omheen draait gans het ver
dere wereldgebeuren. Onder de mom
van allerlei vredelievende doelein
den en schuil gaand achter een rek
baar vrijheidsbegrip wordt de we
reld van links naar rechts geslingerd
en legt men zich er vooral op toe de
mensen uit hun verband te rukken.
De meest alarmerende berichten en
de reinste onzin, worden langs de
mond van betrouwbare woordvoer
ders de wereld ingezonden en voor
gesteld als de onverbloemde waar
heid. Sommige onthullingen zijn
zo naïef en helemaal doordrongen
van de welgekende propaganda-at-
mosfeer van tijdens de bezetting, dat
we onwillekeurig moeten glimlachen
wanneer ze ons toevallig onder ogen
vallen. Op zulke ogenblikken zouden
we wensen dat radio, pers en derge
lijke nooit het levenslicht hadden ge
zien, vooral dan voor de rubrieken en
gedeelten die op het wereldgebeuren
betrekking hebben. Volgens die be
richten zijn we iedere dag, op zijn
minst wel een paar maal, nauwelijks
aan een derde wereldoorlog ontsnapt
en is ons de onvermijdelijke uitbar
sting telkens voor de volgende dag
•f de volgende week beschoren.
Onder dergelijk klimaat, waar men
van ieder van ons zelfmoordcandida-
ten tracht te maken, zoekt men een
•plossing te vinden voor een immer
groter wordende werkloosheid. Elke
aieuwe regering spiegelt zich voor
°P dit netelig vraagstuk de oplossing
Ie zullen vinden, doch geen enkele
durft terugkeren naar de bron, waar
alleen degelijk werk kan verricht
worden. Men lapt en smeert en het
Wijkt achteraf dat al die middeltjes
voor een houten been bestemd wa-
ren, waar ze van nul en gener waar
de zijn.
De belastingen worden voortdurend
boger opgevoerd, alhoewel minder
uitgaven voorzien zijn voor nuttige
werken. Slechts de bewapening is nog
van tel en zij slokt de meeste staats
inkomsten als een hongerig monster
naar binnen. De bedragen die hieraan
besteed worden, zijn werkelijk fan
tastisch en doen een mens mijmeren.
ant hoe gemakkelijk ware het
niet van dat geld aan eenieder een
wein.ig meer weelde te verschaffen.
luxe daarom, doch wat meer
comfort. wat meer gemak.
Doch die oplossing is misschien te
nenvoudig «te simplistischzal
n^n beweren om kans van slagen
*e hebben. En toch heeft men ons
reeds op school voorgehouden dat het
daarom niet nodig was in het water
springen, als onze buurman het
deed, om onze solidariteit te betui
gen. Deze regel blijkt echter jn staats
zaken niet te gelden
We wonen in een klein land, met
kleine middelen en toch hebben we
iedere dag meer het gevoel dat men
alhier de fabel van La Fontaine ver
geten is, waar er spraak is van de
kikker die zich zo groot wilde maken
als de koe... met het gekende gevolg.
Wij schijnen al te zeer de verhou
dingen uit het oog te verliezen en
dit zou ons wel eens fataal kunnen
worden, als het niet reeds het ge
val is.
Daarom zegden we reeds hoger dat
eik voor zichzelf een goedomlijnde
gedragslijn moet vaststellen en in
dien het enigszins mogelijk is, moe
ten de goede ^lementen uit de maat
schappij zich samenbundelen om een
degelijk en bereikbaar doel na te
streven.
Waarom we dit allemaal schrij
ven Wel, we woonden onlangs
een algemene vergadering bij van
een vaderlandse groepering en het
moest ons van het hart dat we ge
troffen zijn geworden door de geest
die er heerste. Waar er in onze troe
bele tijden mag verwacht worden,
dat daar tenminste eensgezindheid
zou primeren, in het belang van de
goede zaak, werden we slechts een
pijnlijke verdeeldheid gewaar, die
zeker niet het gewenste klimaat is
voer grootse verwezenlijkingen. Ze
ker, soms is de discussie te verkiezen
boven een klakkeloos ja-geknik, want
uit de botsing der gedachten straalt
het licht, doch overdaad schaadt in
alles en het is onbetwistbaar dat een
onweder ons de zaken helemaal niet
klaarder zal doen zien.
In de omstandigheden waarin we
ons thans bevinden, dient eens en
voor goed een duidelijk onderscheid
gemaakt tussen het idealisme dat
onze daden moet leiden en de ma
teriële voordelen, die sommigen er
van verwachten en die spijtig genoeg
wel eens hoofddoel zijn geworden.
In vrede te leven in een vrij land,
is hetgeen wij ons altijd voor ogen
moeten houdendat zullen de be
zettingsjaren ons dan toch wel ge
leerd hebben Dit ideaal zullen we
echter moeilijk kunnen verwezenlij
ken als we ons hals over kop in een
bewapeningsavontuur zullen werpen
om een der grotenter wille te
zijn, want dan komt er van vrijheid
ook niet veel in huis. Voor een klein
land als het onze. komt het er op aan
nuchter te denken en de lessen van
vroeger, de voorbeelden van andere
kleine landen, zoals bvb. Zwitserland,
indachtig te zijn. Doch eerst en voor
al is het nodig dat er onder de be
volking zelf eensgezindheid heerse en
dan zeker onder het beste gedeelte
van dit volk. dat de eer moet kunnen
opeisen «leiding» te geven. Daarcm
betaamt het dat elk van ons wat wa
ter in zijn wijn zou doen en omge
keerd. opdat die eendracht en samen
werking bereikt worde, die er nodig
is om opbouwend werk te verrichten,
waaraan ons land zozeer behoefte
heeft.
DE WEG NAAR DE AFGROND-
Zijne Heiligheid de Paus richtte een
radioboodschap tot de burgers van Rome
en drong er op aan. dat de Eeuwige Stad
het voorbeeld moet blijven geven Wij
mogen niet doof blijven en li dra am toe
zien tegenover een wereld, die steeds
maar onbewust voortgaat op de weg naar
de afgrond, waar harten en geesten, zo
goede als kwade, waar gehele volken en
zelfs de gehele beschaving dreigen ten
onder te gaan. zo verklaarde Z. H de
Paus
De bestendiging van omstandigheden,
welke naar onze stellige mening, op ieder
ogenblik tot een catastrophe kan leiden,
en waarvan de oorsprong moet gezocht
worden in de godsdienstige lauwheid van
zovele lieden in het lage peil van het
openbare en particuliere zedelijk leven,
in de stelselmatige vergiftiging van de
simpele zielen, van wie men. na eerst
hun gevoelen voor de werkelijke vrijheid
te hebben verdoofd, de harten vergiftigd
mag de goeden niet onbewust laten tre
den in hetzelfde spoor, als lijdzame toe
schouwers van een stormachtige toekomst,
zo sprak de H. Vader.
Daarna deed de H. Vader nogmaals een
oproep tot de gelovigen en noemde het de
hoogste tijd om de verwerpelijke luste
loosheid af te schudden. Het is tijd, dat
alle goede lieden, al degenen, die begaan
rijn met het lot van de wereld, zich be
zinnen en de gelederen sluiten. Pius XII
verklaarde, dat hij het aan zijn pauselijke
taak verplicht is. de heraut te zijn van
een door God gewilde schonere wereld.
Zich nogmaals tot de Romeinse burgers
richtend, wier rechtstreekse herder hij is.
verklaarde hij. dat hij aan hen. in de
eerste plaats, de standaard van deze nieu
we wereld wenst toe te vertrouwen
De H. Vader kondigde vervolgens aan.
dat hij de kardinaal-vicaris belast heeft
met de leiding te nemen van dit werk van
Opstanding en Zieleheilen hij besloot
met de verklaring, dat. zo zijn omroep
gehoor vindt, Rome opnieuw zijn eeuwen
oude opdracht van geestelijke leidster der
volken zal vervullen.
DE OORLOG IN KOREA.
Goede met minder goede en slechte be
richten wisselen zich voortdurend af over
de vredesconferentie in Korea.
De stafofficieren die de kwestie van de
krijgsgevangenen bespreken (punt 4). zijn
het met elkander eens geworden omtrent
drie paragrafen van het geallieerde ont
werp. De in betwisting zijnde kwesties
de vrijwillige repatriëring en de termijn,
welke voor de uitwisseling moet worden
bepaald, zijn in beraad gehouden.
De overeenkomst bevestigt de keuze van
Panmoendjon als eerste uitwisselingscen
trum. met dien verstande dat eventueel
nog andere plaatsen kunnen aangewezen
worden. De communisten hebben boven
dien ten dele hun instemming betuigd met
de paragrafen betreffende de instelling
van een gemengde commissie voor de uit
wisseling van de krijgsgevangenen en de
instelling van gemengde Rode Kruis-groe-
pen een aan weerskanten van de li
nies ter vergemakkelijking van de uit
wisseling.
De UNO-officieren hebben een commu
nistisch voorstel verworpen, er toe strek
kende. het maandelijks contingent voor
de aflossing op 25.000 man te brengen
Kolonel Don Darrow heeft medegedeeld
dat het door de UNO gevorderde mini-
mum-cijfer 40 000 bedroeg en het aantal
aanvoerhavens tien.
Over het algemeen zijn de waarnemers
van oordeel, dat hoewel in het begin van
weerszijden uiting was gegeven aan de
wens. zo snel mogelijk een oplossing te
vinden, de besprekingen thans opnieuw
zinloos en dubbelzinnig worden
WESTERSE POLITIEK IN HET
VERRE OOSTEN.
De grote vraag is. welke houding de
verantwoordelijke bestuurslichamen van
Washington tegenover Peking zullen aan
nemen. Tot dusver heeft het Staatsdepar-
tement het regime van Mao Tse Toeng
niet erkend Zulks belet echter niet dat d"
aanwezigheid van de Chinese communis
tische soldaten in Korea een onweerleg
baar feit is. en dat men van Amerikaanse
zijde het bestaan van de communistische
regering van Peking wel zal moeten toe
geven. wil men dat eenmaal een einde
aan de strijd wordt gemaakt.
In de New York Herald Tribune
vraagt de om zijn gematigdheid gunstig
aangeschreven Amerikaanse journalist
Walter Lippmann. zich af of de Verenig
de Staten, bereid zullen gevonden wor
den een politieke regeling te discussiëren
met Communistisch China. In zijn opinie
zijn er twee mogelijkheden ofwel hebben
"Ie Verenigde Staten besloten het regime
van Mao Tse Toeng uit te roeien, zoafs zij
dat reeds eerder met dat van Hitier de
den. ofwel zal er met de vertegenwoor
digers van Peking moeten gepraat wor
den.
Lippmann maakt zich ongerust over het
officiële stilzwijgen, dat sedert de Chines-
interventie in Korea, desbetreffend in
acht werd genomen. Volgens hem zou een
politiek van omverwerping van het eom-
j mumstiseh regime in China en bijgevolg
j de onvoorwaardelijke capitulatie welke
1 daarmee onvermijdelijk zou gepaard gaan.
volledig uit de boze zijn. In het nationa
listisch regime van Tsang Kai Sjek heeft
hij geen greintje vertrouwen om het weer
in het Chinese vasteland ingevoerd te zien
Voor hem heeft de Kwomintangpolitiek
definitief schipbreuk geleden.
VEEL WERK AAN DE EUROPESE
WINKEL.
Er kwamen deze week een aantal zeer
belangrijke dagen voor de Europese ge
dachte. Na het debat te Bonn krijgt men
nu de bespreking van de verdedigingsge
meenschap in de Nationale Vergadering
te Parijs. Dan komen de drie ministers
van Buitenlandse Zaken van Washington.
Londen en Parijs bijeen in de Londense
hoofdstad Of Adenauer tot het overleg
zal worden toegelaten, weet men nog niet.
In ieder geval zal het verblijf van de
Bondskanselier te Londen, in verband
met de begrafenis van Koning George VI.
wel niet zonder enige diplomatieke acti
viteit voorbijgaan. Van Londen gaat het
dan naar Lissabon, waar het nog niet
bestaande Europese leger in het kader
van het Noord-Atlantisch pact moet wor
den ingepast. Intussen zoeken de finan
ciële deskundigen te Parijs een accoord
over de milliardenbijdrage van Duitsland,
waardoor dan ook de last der andere
Europese landen min of meer zal be
paald worden.
Veel werk aan de Europese winkel Wat
de zaken echter zo bijzonder moeilijk
maakt, is dat de betrokken mogendheden
vrijwel alle ook nog elders grote zorgen
hebben. Er is niet alleen ons aller moei
lijkheden in Korea, waar er nu al sedert
maanden iedere dag twintig dertig mi-
nute.i over de modaliteiten van een nog
altijd vrij onwaarschijnlijke wapenstil
stand geconfereerd wordt, maar er zijn
ook nog aparte zorgen voor sommige lan
den
ER KOMEN AMERIKAANSE BASES
IN SPANJE.
D woordvoerder van het Staatsdepar-
tement heeft verklaard dat de Amerikaan
se regering in een naaste toekomst een
groep militaire deskundigen naar Spanje
hoopt af te vaardigen om de ambassa
deur der Ver. Staten te Madrid in zijn
orderhandelingen met de regering van
Generaal Franco bij te staan.
Gp een gestelde vraag werd geantwoord
dat het doel van deze onderhandelingen
is eea overeenkomst te sluiten waarbij
aan de Ver. Staten, vloot- en luchtbases
op Spaans grondgebied worden ter be
schikking gesteld.
ADENAUER
WAAGT ZICH AAN VOORSPELLINGEN.
In een rede te Freiburg heeft kanselier
Adenauer verklaard dat Frankrijk en
Duitsland hetzelfde lot delen. Het zou een
tragische dwaling zijn te geloven, aldus
Adenauer, dat men zich kan beschermen
door Duitsland te neutraliseren. Voor de
redding van Europa is het geboden de
spons te halen over het verleden en. te
genover het gemeenschappelijke doodsge
vaar. een Europa tot stand te brengen
waar welvaart, vrede en veiligheid heer
sen.
Gisteren. Vrijdag 15 Februari 1952, werd
de Engelse Vorst. Koning George V, be
graven. Hierboven nog een foto van de
overleden koning en zijn echtgenote.
Na te hebben beklemtoond dat «enkel
een Westelijke gemeenschap het zal mo
gelijk maken de vrede en de vrijheid te
gen het Oosten te verdedigen ging de
kanselier verderIndien het Westen
zich niet versterkt zullen degenen, die
vandaag neen of zonder mij zeg
gen. morgen met een Sovjetster op de
borst lopen
De kanselier heeft er de sociaal-demo
cratische partij vervolgens van beschul
digd de belangen van haar partijgan
gers boven die van het volk te plaatsen
er op wijzende dat de houding der sociaal
democratische afgevaardigden tijdens de
debatten over de Duitse bijdrage tot de
Europese verdediging aanleiding heeft
gegeven tot grote ongerustheid wat de
toekomst der democratie in Duitsland
betreft
SCHERPE ITALtA./.VSF, NOTA
AAN RU.SLAND.
Naar aanleiding van het zoveelste Rus
sische veto in de Veiligheidsraad tegen
de opneming van Italië in de UNO. heeft
Italië een nota aan Rusland overhandigd
waarin ten scherpste geprotesteerd wordt
tegen de Russische houding jegens Italië
en die in sommige Italiaanse kringen als
ten opzegging van het vredesverdrag met
Rusland gevoeld werd.
In strijd met bepaalde berichten heeft
Italië niet formeel en evenmin volledig
't vredesverdrag met de USS.R. opgezegd
Italië heeft zich in een mondelinge mede
deling aan de Sovjetambassadeur te Rome
beperkt tot de verklaring, dat Italië de ver
plichtingen van dit vredesverdrag niet
zal blijven vervullen, indien de USS R
de door haar aangegane verbintenis. «Ita-
lië's verzoek tot opneming in de UNO te
steunen niet nakomt.
SPECTATOR
EEN JAMMERLIJKE BLUNDER >i
VAN DE REGERING.
Volksgazethet Antwerpse socialis
tische dagblad schrijft onder bovenstaan
de titel o.m.
Spijtige vergissing kunnen wij zeker
degene noemen, die de Belgische regering
beging toen zij de jonge Koning Boude-
wijn. die haar raad en voorlichting in
zijn eerste bewindsjaar voorzeker meer
nodig heeft dan gelijk welk staatshoofd,
ofwel afried de begrafenis van koning
George VI bij te wonen, ofwel met niet
genoeg aandrang aanspoorde zich naar
Londen te begeven voor deze plechtigheid,
waaraan het rouwende Britse Rijk de al
lergrootste sentimentele waarde hecht.
De vergissing is des te jammerlijker.
omdat de Koning der Belgen, die zich
door zijn 17-jarige broeder prins Albert
van Luik laat vertegenwoordigen, het eni
ge gekroonde hoofd van Europa is. dat niet
naar Londen zal gaan. De drie Scandina
vische staatshoofden, onder wie de 80-ja-
rige Haakon van Noorwegen, zullen er
zijn. De Koningin van Nederland zal met
haar echtgenoot naar Engeland reizen.
De Koning van Griekenland zal hetzelf
de doen. Ook de Groothertogin van Lux
emburg zal aanwezig zijn. Andere rege
rende vorsten zijn er niet meerVan alle
landen die tijdens de oorlog op leven en
dood met het Britse Rijk waren verbon
den, is alleen België niet door rijn eer
ste burger vertegenwoordigd, dan wan
neer wij 1. onze onafhankelijkheid aan
Engeland hebben te danken2. in 1914
onmiddellijk door de Britten werden ge
holpen toen de Duitsers hier binnenruk
ten 3. in 1940 nogmaals werden bijge
staan 4. in 1944 hoofdzakelijk door Brit
se troepen werden bevrijd.
HET STANDPUNT
DER C.V P-REGERING.
Over hoger geciteerde regeringsblunder
werd in de Kamer door oud-minister Ca-
mie! Huysmans geïnterpelleerd.
De heer Van Houtte. Eerste-Minister.
heeft bij deze gelegenheid de socialists*
van antwoord gediend, door het volgea-
de regeringsstandpunt mede te delen
De voorzitters van Kamer en Senaat
evenals de regering, drukten reeds hua
deelneming uit in de rouw van Groot-
Brittannië. België wil op waardige wijze
vertegenwoordigd zijn op de begrafenis.
De regering vaardigt er de Eerste-Minis
ter en de min. van Buit. Zaken af. Ook
dé stafchefs van land- en luchtmacht. Het
staatshoofd vaardigt zijn broeder, de erf
prins af. vergezeld door de grootmaar
schalk van het Hof en leden van de ci
viele en militaire huizen.
Het is niet gebruikelijk dat het staats
hoofd persoonlijk een plechtigheid bij
woont in een vreemde hoofdstad, voor
aleer hij aldaar officieel werd ontvan
gen De koning was ook niet op de be
grafenis van Gustaaf V van Zweden, zija
grootoom. Niemand merkte toen iets op
Vrijdag zal de vorst de Dienst bijwo
nen. die ter nagedachtenis van George VI
te Brussel zal worden opgedragen.
De regering betreurt de voorstelling
van de socialisten, die slechts politieke
doeleinden nastreven en die het aandeel
willen minimiseren van de Belgische deel
name in de Britse rouw.
WAT DE MOTIE VAN WANTROUWEN
BETEKENDE.
Daarop werd een motie van wantrou
wen ingediend, en daar tal van C V P.-er»
afwezig waren, luidde de uitslag84 stem
men voor het vertrouwen en 91 er te
gen. De socialisten jubelden en op de
vraag van Larock (soc.) Hebt gij niets
te zeggen antwoordde de Ecste-Mi-
nisterJawelIk zal u vooreerst zeg
gen dat gij op een wijze die niet hele
maal fair is hebt gehandeld Wij namen
aan dat de interpellatie onmiddellijk dcor-
(zie vervolg volgende b'z
