NAAR NIEUWE WEGEN?
WERELDGEBEUREN
ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
VOOR HET AP-RONHMSSEME NT YPER.
5e JAARGANG Nr 37
PRIJS 3 Fr.
VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1952
VERSCHIJNT ELKE WEEK *S ZATERDAGS
ANDRE NOYELLE TE IEPER CEVIERD
INDONESISCH HUWELIJK
TE LONDEN
BEGRAFENISPLECHTIGHEID VAN EVA PERON
HET YPERSCH NIEUWS
BESTUUR EN REDACTIE 34. BOTERSTRAAT. YPER
T*L 500 Postcheckrek. 461.73 (L. DUMORTIER)
ABONNEMENTSPRIJS
1 JAAR 135 fr. 6 MAAND70 fr.
I>e gevierde kampioen André Noyelle omringd van de hh. burgemeester Vanderghote,
afgevaardigde B.WB. Vandekerkhove, zijn ploegmakker en vriend Lucien Victor
en voorzitter van de Yperse Wielrijdersclub Doutrelant, gekiekt na de ontvangst
ten stadhuize temidden overheidspersonen, supporters en vrienden.
Het hoog gezagsorgaan van de
Kolen- en Staalgemeenschap werd
deze week te Luxemburg ingesteld.
Dit geschiedkundig feit ging gepaard
met een bescheiden plechtigheid. Dit
alleen reeds moet ons verheugen,
want te veel in het verleden zagen
we allerlei organismen en overeen
komsten tot stand komen, die met
veel tamtam werden aangekondigd
en met groots vertoon van wal sta
ken, maar die daarmede al hun beste
poeder schenen verschoten te heb
ben, zodat we tevergeefs konden
wachten naar de eerste werkelijk
tastbare resultaten.
De Kolen- en Staalgemeenschap is
een proef en als dusdanig is het
moeilijk vooraf te bepalen hoe de
toestand zich zal ontwikkelen. Daar
om was het een wijze beslissing met
deze .zaak op bescheiden wijze van
wal te steken, zodat men ook geen
valse hoop opwekte resultaten te be
reiken, die wellicht nooit zullen kun
nen verwezenlijkt worden. De on
dervinding leert ons algauw onze
verwachtingen niet al te hoog te
stemmen, want dan is een mogelijke
ontgoocheling altijd te pijnlijker en
lastiger om verwerken. In het tegen
overgestelde geval echter is elk be
komen resultaat hoe klein ook
des te aangenamer en hoopvol.
Deze Kolen- en Staalgemeenschap
is een eerste stap naar een Verenigd
Europa. Om die reden reeds wen
sen we vurig dat in de eerste maan
den zich een zekere vooruitgang zou
aftekenen, die de enthousiasten in
hun idealisme zou komen sterken en
die de weifelaars zou winnen voor
de goede zaak. Immers, de man van
de straat vraagt geen holle woorden
en veel gepraal, aan den lijve wil
hij ondervinden dat een zaak goed
of slecht is. Woorden hebben soms
overredingskracht genoeg, kunnen de
massa opzwepen, doch als de resul
taten op zich laten wachten, smelt
dit enthousiasme als sneeuw voor de
zon. Aan daden echter smaakt ieder
een voldoening, omdat zij spreken
voor zichzelf en een meer betrouw
baar effect hebben dan het meest
welsprekende betoog.
Een Verenigd Europa, het klinkt
nog zo vaag en zo ver af. Hoe zou
den we ons voor die zaak kunnen
wsfrm maken
En toch ligt daar voor ons oude
werelddeel een kern tot een betere
verstandhouding, een uitgangspunt
voor een gelukkiger leven, onder be
tere voorwaarden. Doch dan zullen
wij iets van ons eng provincialisme
moeten prijsgeven, willen we tot die
beslissende stap zien overgaan. Eng
provincialisme en niet zonder reden
wij spreken met gloed over een be
tere verstandhouding, over vrede op
de wereld voor allen en ons ganse
doen van elke dag is in flagrante te
genspraak met deze woorden. We er
geren ons over alles en nog wat, als
het niet met onze eigen taal, en onze
eigen zeden strookt. We willen rots
vast ons eigen standpunt verdedigen
en behouden wat loffelijk is
doch verliezen daarbij uit bet oog
dat ook anderen van de degelijkheid
van hun standpunt kunnen over
tuigd zijn, omdat ze zoals wij ook
trouwens het nooit anders gezien
of geleerd hebben.
Een eerste stap naar een betere
verstandhouding moet dan ook en
in de eerste plaats van onszelf uit
gaan. Niet steeds a priori verwerpen
wat we ongewoon vinden of wat met
onze landaard niet helemaal strookt.
Trachten we ook het andere stand
punt van uit een nieuwe gezichte
hoek te beschouwen, het goede er
uit te waarderen en het minder goe
de niet onvoorwaardelijk afkeuren
Ons eigen standpunt voor een wis
selwerking vatbaar maken, moet als
uitgangspunt dienen.
We noemen onszelf voorstanders
van een Verenigd Europa, doch elk
voor zich zou zijn eigen theorieën
willen zien primeren, hetgeen met
een elke samenwerking van bij de
aanvang reeds onmogelijk maakt.
Laten we leren water bij onze wijn
te doen of ook soms wijn bij het
water, en dan zal er reeds veel weg
afgelegd zijn in de goede richting.
We begrijpen het genoeg, alles is
in de werkelijkheid niet zo eenvou
dig, elk land heeft zijn tradities en
geschiedenis, zijn eigen instellingen
en organismen waarvan het slechts
node afstand wil doen. De laatste
wereldoorlog bracht echter het be
wijs dat samenwerking mogelijk is,
indien langs weerszijden de goede
wil daartoe aanwezig is. Veel men
sen en dan wel in het bijzonder de
leiders van de massa, hebben uit
deze beproeving echter de nodige
lessen niet getrokken. Ze zijn na de
oorlog zich opnieuw op een stug na
tionalisme gaan beroepen, dat elke
weg naar samengang onherroepelijk
afsluit.
Indien ze handelden in geweten,
kunnen we hen daarvoor de steen
niet werpen.
Toch dienden ze te begrijpen dat
buitengewone omstandigheden bui
tengewone maatregelen vereisen en
wat in oorlogstijd mogelijk was.
moet des te meer tot een werkelijk
heid kunnen uitgroeien vooral waar
het nu het algemeen welzijn en de
voorspoed van alle lagen der bevol
king betreft.
De Kolen- en Staalgemeenschap is
op bescheiden wijze van wal gesto
ken. Wij willen de eerste resultaten
niet vooruitlopen, doch we willen
hier sluiten met de wens. dat deze
eerste verstandhouding vruchten zou
mogen opleveren, opdat deze stap
door andere en meer gedurfde zou
gevolgd worden, ten bate van dit
mooi ideaalvrede, veiligheid en
welstand voor allen
«DE WESTERSE VERDEDIGING EIST
24 MAANDEN DIENSTPLICHT n OOR
DEELT GENERAAL RIDGWAY
Op de eerste persconferentie, die hij
heel*, gehouden sedert bij opperbevelheb
ber van de Atlantische strijdkrachten in
Europa werd. heeft generaal Ridgway ver
klaard, dat het Atlantisch opperbevel in
de uitvoering van zijn verdedigingsop
dracht prijzenswaardige vorderingen heeft
gemaakt. Hij heeft ook verklaard, dat
dt bedreiging tegen de Westerse wereld
geenszins is afgenomen, omdat de mid
delen waarover de Atlantische gemeen
schap beschikt onvoldoende zijn ten op
zichte van sommige hoogst belangrijke
uitzichten van haar verdediging. De
grootste moeilijkheden, waaraan het At
lantisch bevel het hoofd heeft te bieden
zijn volgens de generaal de vorming van
kaders en de vraagstukken betreffende
o m. het aanleggen van bases, en vlieg
velden.
Wat de Amerikaanse politiek en de ge
allieerde strategie betreft verklaarde ge
neraal Ridgway dat hij niet op de hoogte
is van een gebeurlijke wijziging in de
politiek van de Verenigde Staten op het
gebied van de verdediging van West-Eu
ropa. De huidige verdedigingsstrategie zal
naar zijn mening niet veranderen.
Dit vraagstuk wordt onafgebroken be
studeerd.
Op de vraag of het te Lissabon gestelde
doel. nl. de oprichting van 50 geallieerde
divisies (25 actieve en 25 van de reserve)
voor het einde van 1952 zal verwezenlijkt
zijn. antwoordde de generaal dat hij de
Atlantische mogendheden in staat acht
hun verbintenissen na te komen.
Wat betreft het cijfer van 96 divisies,
dat voor het einde van 1954 is voorzien,
onderstreepte generaal Ridgway dat de
ramingen, die verder reiken dan 1952.
geen verbintenissen zijn. maar louter tot
aanwijzing strekken.
Wat de duur van de dienstplicht be
treft verklaarde de generaal, dat deze
eenvormig op twee jaar zou moeten vast
gesteld worden voor de gehele Atlanti-
sche gemeenschap, wegens het aantal en
de ingewikkeldheid van de moderne wa
pens.
Doch de deskundigen v> a de F.urupese
Verdedigingsgemeenschap, die op ver
zoek der Belgische regering nu Dinsdag
te Parijs, bijeenkwamen, konden thans
geen eensgezindheid over de duur van
de militaire diensttijd bereiken, zodat de
wens van generaal Ridgway nog niet in
vervulling gaat.
DE HOGE AUTORITEIT VAN
HET SCHUMAN-PLAN.
Met vaste stem en zonder merkbare
ontroering heeft de h. Monnet zondag
ochtend in het gastvrije Luxemburg het
hoog gezagsorgaan van de Europese kolen-
en staalgemeenschap, waarvan hij de
voorzitter is, ingesteld.
Elk onzer is benoemd, zegde hij. niet
door zijn regering doch in onderlinge
overeenstemming door de zes regeringen
En verder verklaarde de h. Monnet nog
Wij zullen ons ambt uitoefenen in volle
dige onafhankelijkheid, in het algemeen
belang van de gemeenschap.
Dit geschiedkundige ogenblik, dat wel
licht de oprichting inleidt van een ver
enigd Europa, is in de grootste eenvoud
voorbijgegaan.
Staatshoofden waren er niet aanwezig.
Enkel een paar honderd Luxemburgers,
die kwamen toekijken toen de leden van
het hoog gezagsorgaan en de genodigden
voor de plechtigheid in het Stadhuis van
Luxemburg toekwamen.
In de namiddag heeft de Luxemburgse
regering het hoog gezagsorgaan ontvan
gen en 's avonds heeft zij haar een feest
maal aangeboden.
Zoals bekend hebben in het Hoge Ge
zag zittingde HH. Monnet. voorzitter
(Frankrijk). Franz Etzel (Duitsland) en
Albert Coppé (België), ondervoorzitters;
Léon Daum (Frankrijk). Heinz Potthof
(Duitsland). Dirk Spierenburg (Neder
land). Albert Wehrer (Groothertogdom).
Enzo Giacchero (Italië) en Paul Finet
(België), leden.
DE GEBEURTENISSEN IN EGYPTE.
Ali Maher. de Egyptische eerste-minis
ter verklaarde in zijn radiorede, dat
Egypte verenigd is om één doel te die
nen de stichting van een vrije en waar
dige gemeenschap.
Het eerste middel om dit doel te be
reiken. is een verbetering van de levens
standaard van alle burgers, tot op een
peil. dat de positie van het land waar
dig is.
Om dat te bereiken, moet het gehele
land zo spoedig mogelijk gemobiliseerd
worden, aldus Maher. Wij doen een be
roep op allen. Egyptenaren of niet, die
over geld en technische middelen beschik
ken. om ons onafhankelijk te maken.
Maher vroeg vervolgens aan de poli
tieke leiders hun partijen weder in te
richten en nauwkeurige programma's
uit te werken. Gij moet openhartig aan
het publiek zeggen wat er gebeurt, want
het werd al te lang in het duister ge
laten.
De politieke partijen moeten wederin-
gericht worden of verdwijnen. De leden
van de partijen moeten niet aan hun lei
ders gehoorzamen, hetgeen neerkomt op
dictatuur, maar de leiders moeten luiste
ren naar de leden, de ware democratie.
ervolgde Maher.
Wij zijn de meningsverschillen, de we
derzijdse beschuldigingen en politieke
moorden, de vrijheidsbeperkingen en de
gevangenzettingen beu. en de smokkel
van Egyptisch geld naar het buitenland
heeft reeds te lang geduurd. Het mag niet
meer voorkomen, dat buitenlandse vrien
den gedwongen worden het land te ver
laten. besloot de eerste-minis ter
MILITAIRE CONFERENTIE TE
MADRID:
Volgens gezaghebbende kringen zou
Spanje weigeren de bases aan de V. S te
verkopen of te verpachten, doch in geval
van oorlog zouden ook de landen van de
N A.T.O. van de faciliteiten er van ge
bruik mogen maken.
Deze kringen gaven de minimum eisen
van Spanje als volgt weer
1. De Spaanse souvereiniteit moet vol
ledig geëerbiedigd worden.
2. In tijd van vrede en van oorlog moet
het gebruik van de bases gemeenschappe
lijk zijn.
3- De Spaanse strijdkrachten hoofd
zakelijk het leger en de luchtmacht
moeten moderne uitrusting krijgen.
4. De Spaanse economie moet voldoen
de gesteund worden om de normale uit
voering van het hulpplan voor Spanje
toe te laten.
Steeds volgens dezelfde kringen wer
den geen juiste cijfers vernoemd, doch
vermits de betaling door de V. S. zal ge
schieden. zullen de flnanciëringsdetails
hoofdzakelijk in Amerikaanse handen
zijn
Naar verluidt zouden Spaanse autori
teiten hun eisen als gerechtvaardigd be
schouwen omdat
1. Spanje in de tweede wereldoorlog
neutraal is gebleven.
2 De Spaanse regering sinds lang anti
communistisch is,
3. De V. S. West-Europa, de gewezen
vijanden van Amerika Duitsland en Italië
incluis, mild hebben bijgestaan.
4. De geografische ligging van Spanje
van strategisch belang is. Bovendien heb
ben de Spaanse troepen volgens deze
kringen een ongeëvenaarde gevechtswaar-
M G L.
Ze wezen cr op. dat Spanje in geval
van oorlog automatisch een oorlogvoeren
de natie zou worden en dat de Spaanse
steden, evengoed als de lucht- en vloot-
bases die door de V. S. zouden worden
gebruikt, voor de vijandelijke aanvallen
zouden openstaan.
Om die reden moet de Spaanse rege
ring moderne wapens voor haar strijd
krachten hebben.
Deze autoriteiten wezen er op. dat
Spanje in geval van oorlog aan de Wes
telijke geallieerden een zeker bruggen
hoofd biedt, geen eiland zoals Engeland
en geen onzeker gebied zoals Noord-
Afrika
KONING TALAL AFGEZET.
Het afzetten van koning Talal maakt
een einde aan een tragisch jaar voor de
Jordaanse troon en de Hasjemietische dy
nastie. een jaar dat begon met de moord
op koning Abdoellah. Talals vader, cp
20 Juli 1951. toen hij in een moskee van
Jeruzalem ging bidden.
Het maakte tevens een einde aan een
koninklijk schandaal, waarin men het be
leefd had dat Talal in Zwitserland jacht
ging maken op de schuilplaats van zijn
echtgenote koningin Zain. die gevlucht
was uit vrees voor zijn aanvallen van
Een 19-jarige inboorlinge van Bali, Kar-
tika AufTandi, trad te Londen in het hu
welijk met de Indonesiër R. M. Saptohu-
dojo. Het huwelijk had plaats volgens
Oosterse zeden. We zien hier het koppel
bij het verlaten van het gemeentehuis.
woede
De nieuwe koning Hoessein II was met
zijn moeder in Zwitserland toen het
nieuws hem bereikte.
De gedwongen troonsafstand van Talal
kwam minder dan een maand nadat een
van zijn machtigste steunpilaren in de
intrige van het Midden Oosten, de gewe
zen koning Faroek van Egypte, hetzelfde
lot onderging. Er blijven in het Midden
Oosten thans zeven koningen over, waar
van er drie minderjarig zijn.
Buiten Hoessein de Tweede zijn er nog
de zes maanden oude koning Ahmed
FOead van Egypte, koning Feisal van Irak.
die ook nog maar een schooljongen is
en die een neef is van Hoessein, de Sjah
van Iran. koning Abdel Aziz Ibn Saud van
Saudi Arabië, de Ihman Ahmed van Je
men en koning Idris van Lybië.
Op het ogenblik dat zijn vader werd
vermoord, bevond Talal zich in Zwitser
land. waar hij voor zijn geestesziekte
werd verzorgd Zijn jongere broeder.
Emir Naïf. werd regent. Toen reeds uitte
men veronderstellingen of Naïf of zelfs
Hoessein niet tot koning zouden worden
uitgeroepen in de plaats van Talal. om
wille van de gezondheidstoestand van
deze laatste.
Onlangs werd gemeld, dat het gedrag
van Talal gevaarlijk werd. De koningin
en haar gevolg weigerden korte tijd ge
leden nog uit Zwitserland naar Amman
terug te keren uit vrees voor het abnor
male gedrag van de koning.
SPECTATOR
ArrenUnle'werVVainiE-Ta Peron' de "eerste sociale assistente» van
arbeiderssyndikaat te B^os" MrLTTu ,de
afTnii rfi» i.„ Aires. De lijkkist was geplaatst op een kanon-
Ken Adoor arbeiders in wit hemd en blauwe broek.
