HOU VAST WERELDGEBEUREN OMAPHAMKSLUK NIEUWS- EN AANKONDIGINSS6LAD VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER. 5e JAARGANG Np 44 PRIJS 3 Fr. ZATERDAG 4 OKTOBER 1952 VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS VERKIEZINGSCAMPAGNE IN AMERIKA Leest en verspreidt HET YPERSCH NIEUWS MET DE GLIMLACH VIER COUDEN BRUILOFTEN TE LANCEMARK HET YPERSCH NIEUWS BESTUl'R EN REDACTIE: 34. BOTERSTRAAT. YPER Ito. 540 Postcheckrek.461.73 (L. DUMORTTER ABONNEMENTSPRIJS 1 JAAR 135 fr. 6 MAAND 70 fr. Vorige week zijn talrijke jonge mannen terug naar huis gekeerd, de soldatenzak op de rug. Terug thuis na een kampperiode van vier weken in bezet Duitsland. Gelukkig thuis hebben de meesten gezucht, nadat ze weer eens hebben kunnen erva ren, na die vier weken scheiding, en spijt al hun morren soms, dat het toch nergens beter is dan thuis Deze manceuvers, die Hold Fast of in het Nederlands Hou vastbe titeld werden, zijn een succes gewor den. aldus de militaire waarnemers. Het bewijs werd geleverd dat weder- opgeroepenen, in een korte tijdspan ne gevechtsklaar kunnen gemaakt worden en dat ze door een degelijk en aangepast vervoer spoedig in de gevechtslinies kunnen ingezet wor den. En als we de berichten nagaan over de massale ontplooiing van dui zenden vrachtwagens en zware rups wagens op de Duitse wegen, wat tij dens d;e manasuvers op onberispelijke wijze uitgevoerd werd, dan moeten we ook beamen dat het een militair succes werd. Doch dat is niet alles, er is ook nog een andere zijde aan de medaille ver bonden en zoals gewoonlijk is deze nu ook zo mooi niet. Daar het hier gaat om wederopgeroepenen, die se dert jaren reeds in het gewone bur gerleven teruggekeerd waren, dienen we hun indrukken met een zeker voorbehoud te aanvaarden, als zijn de te subjectief. Toch zijn er wel een paar beschouwingen, die de algeme ne aandacht verdienen. Men zegt soms wel eens dat de lief de langs de maag gaatvoor de een voudige piot, alias de Belgische zand- stuiver is dat zeker het geval. Wel nu, over dat punt waren bijna allen eensgezind om te zeggen dat de be voorrading veel te wensen overliet. Te weinig eten en bijna altijd koud Wanneer men in de aanval ging, was de keuken nergens meer te bekennen, slechts de cantine bleef trouw op post, omdat, zo zeggen onze mannen, er daar te betalen vielVoeg daar bij dat de rugzakken der soldaten met de keuken meegevoerd werden, zodat het weinige proviand dat som mige vooruitzienden weggeborgen hadden, ook niet kon aangesproken worden. Er werden dus arme dagen geleden. Warme drank, of liever «lauwe», werd om de twee dagen uitgedeeld, wat met de aanhoudende regen en koude zeker niet van aard was om het moraal van onze jongens op het zenith te brengen. Het zijn nu weliswaar ook geen zuigelingen meer, die voortdurend aan moeders Papfles moeten trekken, doch een goed gevulde maag is toch een eer ste vereiste om goed gehumeurde en tevreden soldaten te hebben. Het weder stelde zich nu ook eens nukkig aan en van op zijn slechtste zijde. Dit was een tegenvaller waar mee de leiding niets te maken heeft zij kon het alleen een welkome factor noemen om de weerstand der jongens n°g grondiger na te gaan. Het werd echter ook een gelegenheid om enke le onvolkomenheden aan het licht te brengen, namelijk de regenkledij. Nu het leger bijna volledig op zijn Amerikaans ingedeeld werd, vraagt men zich af, waarom ook niet de kle dij van de Sammie aangenomen werd. Iedereen weet immers dat deze tegen de regen op degelijke wijze uitgerust is, in tegenstelling met de Brit, dus °°k onze Belgische soldaat, die zich met het allesbehalve comfortabele tentzeil moet behelpen. Aldus was na enkele dagen regen de ganse uit rusting doornat en dienden de solda ten met natte klederen rond te lopen, daar ze slechts een broek als verver- *ing konden krijgen. De omstandig heden hebben dus wel een grote rol gespeeld, doch het zal voor de hogere legerleiding zeker een nuttige vin gerwijzing geweest zijn, waaruit ze ePgetwijfeld hun conclusies zullen hunnen trekken. Het gaat nu een maal niet op, zich blind te staren op getallen van mannen, het komt er echter vooral op aan de kwaliteit en de gesteldheid van die mannen te on derzoeken. Door de inzet van ma chines tracht men vooral mannen te sparen en onnodige verliezen te ver mijden. Indien men langs de andere kant echter verwaarloost een goede moraal bij de troepen in stand te hou den, dan heeft het eerste ook geen zin. Zeker, in oorlogsomstandigheden komt daar nog het verlangen naar zelfbehoud bij, dat men nu zelfs met de getrouwste weergave van allerlei hindernissen moeilijk kan opwekken, doch er dient vooral nadruk op ge legd dat voor de mannen iets gedaan wordt, dat men om hen bekommerd is en dat ze niet aan hun lot worden overgelaten. Tenslotte is er nog een tekortko ming, waaraan vele soldaten zelf schuld hebben, doch die niettemin de aandacht verdient, ten einde een gun stige oplossing te vinden, namelijk het schoeisel. Iedereen weet dat elke soldaat bij zijn afzwaaien zijn plunje mee naar huis krijgt, waaronder ook zijn schoenen. Sommigen oge lukkige en kostbare uitzonderingen trachten die schoenen in goede staat te houden, doch het leeuwen aandeel doet ze na enkele weken aan om naar het werk te gaan, om te gaan vissen, enz... Met het gevolg dat vele schoenen bij de wederoproe- ping totaal onbruikbaar zijn. Dus ko men er nieuwe schoenen bij te pas, met al de ongemakken daaraan ver bonden. Aldus hoeft het niet te ver wonderen dat thans na enkele dagen de effectieven tot op de helft vermin derd waren, wegens gekneusde voe ten en pijnlijke gezwellen. En als men weet dat voor een infanterist zijn schoenen al evenveel betekenen als zijn geweer, is het dus zeker nood zakelijk dat hier een oplossing ge vonden wordt, alhoewel de moeilijk heden van dit probleem zeker niet dienen onderschat te worden. Waren deze manceuvers globaal gezien een succes, het neemt niet weg dat er nog tal van problemen zijn die een oplossing vergen en die o. i. van overwegend belang zijn om bij een onverhoedse aanval met succes de aanrander terug te slaan. Immers, wat wapens en aantal betreft, daar in zijn de krachten meestal gelijk, het komt echter op de onderdelen en kleine bijzonderheden aan. Want wat baat het dat men over een krachtige machine beschikt, als ergens een klein onderdeeltje ontbreekt, waar mede men het gevaarte in gang moet houden. Van op het platform van rijn verkiezingstrein begroet generaal Eisenhower de menigte in een klein stadje van Kentucky. WESTERSE STRIJDKRACHTEN VOLDOEN NOG NIET BIJ EVENTUELE RUS SISCHE AANVAL ZOUDEN VERSCHILLENDE LANDEN OPGEGEVEN WORDEN GEEN EINDE IN KOREA MOSSADEGH BLUFT DE TAAIE IN EGYPTE BREUK TUSSEN WAFDPARTIJ EN REGERING GeneraaJ Ridgway verklaarde aan Ame rikaanse dagbladschrijvers, dat de grote Mainbrace-vlootoefeningen bewezen heb ben. dat de westerse strijdkrachten in geen enkel opzicht geschikt zijn om aan een onmiddellijke en grootscheepse aan val het hoofd te bieden. De generaal wees op de zwakke dek kingstroepen van de westerse landen en zei, dat de geallieerde regeringen het onmisbare minimum moeten verschaffen. Ridgway verklaarde, dat de geallieer den er niet kunnen op rekenen in de eerstkomende 12 maanden over een ver plaatsbare reserve aan landstrijdkrach ten te kunnen beschikken. Bij een ge beurlijke aanval in dit tijdsbestek zouden zij een maximaal gebruik moeten maken van de verplaatsbaarheid van lucht- en zeemachten om de te zwakke landstrijd krachten te steunen. Toen men de generaal vroeg of het mo reel van het westen naar zijn mening verzwakt is, zei hij, dat hij integendeel een stellige verbetering had waargeno men Hij besloot geen critiek te willen uitbrengen omdat het menselijkerwijze gesproken misschien onmogelijk was meer te doen dan gedaan werd voor het op de been brengen van de strijdkrachten. West-Europa uitte Zaterdag te Straats burg zijn vrees, dat sommige landen zul len overrompeld worden door de Rus sische legers, volgens de bestaande ver- dedigingsstrategie tegen een eventuele Sovjet-aanval. Met een verpletterende meerderheid (67 tegen 2 stemmen bij 8 onthoudingen) steunde de consultatieve vergadering van de Raad van Europa een eis dat alle leden van de NATO. in geval van een aanval door Rusland, zouden verdedigd worden. Deze actie kwam rechtstreeks in bot sing met de hoge militaire plannenmakers, die van mening zijn. dat een verdediging tegen het superieure Russische leger op een vastgestelde linie voor 't Westen even- Is het leven van president van de U.S.A. niet altijd eTen rooskleurig, er ij.,n toch ogenb'ikken die veel vergoeden. Ten bewijze daarvan de brede glimlach van president Truman, die de hand drukt van twee actrices uit India, bij een ontvangst op het Witte Huis. goed een zelfmoord zou betekenen als de poging van Frankrijk om in de tweede wereldoorlog de Maginotlinie te houden. De vergadering aanvaardde de resolu tie. nadat de afgevaardigden de vrees had den uitgedrukt, dat de strategie van de Westelijken, in geval van een agressie, de overgave van Noord-Duitsland. Nederland en België voorziet. De Duitse socialisten stemden tegen het voorstel. De Zweedse afvaardiging ont hield zich. In de resolutie werd ook opgemerkt dat de sociale en economische toestand in Europa moet verbeterd worden, voor aleer zijn militaire macht kan versterkt worden. Ondertussen verklaarde generaal Omer Bradley te Washington dat. indien Rus land een aanval deed in Europa, de Wes telijke strijdkrachten zich waarschijnlijk achter de Rijn zouden moeten terugtrek ken. Indien er Duitse strijdkrachten bij de Europese verdedigingsgemeenschap wer den gevoegd», zei hij. «zou er ten Oosten van de Rijn een verdedigingslinie kunnen gehouden worden Het schijnt wel zeker te zijn, dat Tru man een einde wenst te maken aan de gevechten in Korea. Weliswaar kost de strijd aldaar niet zo heel veel meer (be trekkelijk gesproken, natuurlijk) en kan men Korea als een oefenveld voor de troepen beschouwen, zo ongeveer als Spanje het oefenterrein is geweest voor Hitler's troepen vóór 1939. Maar op het ogenblik is de komende presidentsver kiezing de hoofdzaak. Het Amerikaanse volk is die steeds voortsmeulende oorlog beu- Men gaat zich steeds meer afvragen, of hij, door een betere politiek niet had kunnen vermeden worden, en ook, of hij, eenmaal aangevangen, niet met meer energie tot een_ goed einde had kunnen gebracht worden. De republikeinen ma ken gebruik van die stemming en het zou een mooi ding zijn voor Truman en voor de democratische partij als men in de laatste dagen voor de verkiezing nog een wapenstilstand kon afsluiten. Mnar gemakkelijk zal dat niet gaan. Als men de Chinese radio geloven mag. zou het thans zelfs al zeker zijn dat men de hoop op een akkoord moet opgeven. Want beide partijen blijken onverzoen baar: de communisten eisen alle gevan genen terug en de Amerikanen willen de krijgsgevangenen vrij laten beslissen en willen ze geenszins dwingen naar de com munisten terug te keren. 0 Voor enkele dagen heeft de Ir aan se Eerste-Minister Dr Mossadegh geantwoord op de voorstellen die hem op 30 Augus tus door Truman en Churchill werden overgemaakt, in een gemeenschappelijke Brits-Amerikaanse poging om het geschil over de Perzische petroleum uit het slop te helpen. Gehoopt werd dat deze voorstellen te Teheran gunstig zouden worden onthaald en wellicht de basis zouden kunnen vor men voor het aangaan van nieuwe be sprekingen. Van Britse zijde werden in derdaad nieuwe en verstrekkende toege vingen gedaan die een ernstige inover- wegingneming van Iraanse zijde verdien den Mossadegh echter betoont zich uit zonderlijk taai en bezwijkt voor geen en kele argumentatie. Zijn antwoord en de daarin vervatte tegenvoorstellen werden door Churchill en Eden nog niet van nabij onderzocht, maar de commentaren in de Britse pers tonen duidelijk genoeg aan dat zij voor Londen volkomen onaan vaardbaar zijn. Zoals men weet, had de Egyptische re gering in het kader van de zuiveringsac tie van de politieke partijen besloten, dat Moestafa Nahas als voorzitter van de Wafdpartij diende af te treden wanneer deze partij haar aanvraag tot erkenning zou indienen. Hierop werd in de ochtenduren in de woning van dhr. Nahas een vergadering gehouden van het comité van de Wafd partij. In deze vergadering is volgend be sluit genomen Aangezien de Wafdpar tij er thans zeker van is dat men voor nemens is haar te bestrijden en haar te vernietigen, besluit zij bijgevolg niet het verzoek om vergunning in te dienen zoals door de Minister van Binnenlandse Zaken geëist Zij weigert zodoende zich te onderwer pen aan de wet op de zuivering van de politieke partijen. Een regeringswoordvoerder verklaarde daaropDe Wafd wordt als ontbonden beschouwd en heeft geen wettelijke rechts positie De bevelhebber van het garnizoen van Kaïro heeft de alarmtoestand in de Egyp tische hoofdstad afgekondigd, naar aanlei ding van het optreden van de Wafdpartij. Het radiogebouw en de voornaamste offi ciële gebouwen te Kaïro worden door de troepen bewaakt. SPECTATOR Dinsdag werden te Langemark de gou den huwelijksjubilea gevierd van August Moeyaert-Moeyaert. Leopold Descamps- Vanderhaeghe. Arthur Desodt-Morent en Emiel Brouckaert-Blomme Na een plech tige dankmis opgedragen in de parochie kerk, werden de jubilarissen en hun fa milieleden door het muziekkorps naar het gemeentehuis begeleid, waar ze werden ontvangen door burgemeester Dumoulin. omringd door de leden van het schepen college en de gemeenteraad. De burge meester sprak een redevoering uit. waar na de erewijn werd geschonken en het gebruikelijk geschenk werd overhandigd. De flinke jubilarissen kunnen allen bo gen op een talrijk nakomelingschap Au gust Moeyaert - Romanie Moeyaert. on- derscheidelijk geboren op 11 April 1871 en 19 Februari 1874, hadden 11 kinderen, waarvan er nog 10 in leven zijn. Ze tellen 33 kleinkinderen. Leopold Descamps-Van- derhaeghe. geboren op 11 Februari 1875 en 9 Juli 1875 hadden 8 kinderen, waar van nog 6 in leven, ze hebben 12 klein kinderen en 4 achterkleinkinderen Ar thur Desodt - Emma Morent. geboren op 11 Juli 1876 en 20 Juli 1875, hadden 7 kin deren waarvan er nog 3 in leven zijn. terwijl ze 4 kleinkinderen hebben. Emiel Brouckaert - Urbanie Blomme. geboren op 7 Juni 1879 en 15 April 1884. hadden 9 kinderen, waarvan nog 6 in Jeven. Ze tellen daarbij 14 kleinkinderen en 3 ach terkleinkinderen. De jubilarissen omringd door hun familieleden m< u-. oaar rechts: A. Desodf-Morent, A. n v a n j - loeyaert en L- Descamps-A anderhaeghe. Op de tweede njE. Brouckaert-Blomme.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1952 | | pagina 1