HUMOR
AVONDGLOED
door
HET YFEESCH NIEUWS Blx 11 6-12-1952
De jonge vrouw stierf twee jaar oa het
huwelijk bij de geboorte van een dochter
tje Blanche genaamd. Haar echtgenoot,
iood gewaand, werd echter al die jaren
ioor Alan in een kerker van het slot ge
zangen gehouden
Blanche die in het kasteel is opgegroeid,
niet bekend met het feit dat haar eigen
-.ader. zo dicht in haar nabijheid, er ge
vangen wordt gehouden.
Haar oom heeft het voornemen haar
uit te huwelijken aan de man die hij
.-oor baar zal uitzoeken, en Blanche be
rust hierin.
Gedurende lange jaren heeft Alan ge
duld geoefend tot Blanche de leeftijd be
reikt zou hebben om haar in het huwelijk
•je verbinden met de grootste schurk die
hij in Frankrijk kon vinden. Zijn keus
.iel op Denis de Beaulieu. verdorven, zich
aan de drank te buiten gaand, afstamme
ling van een vermaarde Franse familie.
Door een list weet hij Denis naar het
gasteel te lokken, waar hij hem in een
kerker laat werpen tot hij erin zal toe
stemmen met Blanche te trouwen.
Maar tegen Alan's verwachtingen, wor
den de jongelui hevig verliefd op elkaar.
Alan ziet zijn plannen verijdeld en wil
Blanche en Denis verhinderen te ontko
men.
Door tussenkomst van Voltan. oude
trouwe dienaar, die als slachtoffer valt.
worden beiden van de dood gered.
AANDACHT
Verlangt U geen moeilijkheden met
uw mazoutkachel of centrale ver
warmingsapparaten. gebruikt alleen
de
Speciale Esso Mazout
j Te verkrijgen bij
Is. TANHIBüWBKHü fZB*& Zodbr
j Olf. verdeler der Esso producten
Kaai West 6 - IEP ER - Tel. 253
Trouwe en spoedige bediening ten
I huize. (7053)
TMSTISMOM
Wanneer een toerist zijn land verlaat
wijdt hij altijd een bijzondere aandacht
aan de zaken welke in het buitenland an
ders zijn dan in eigen land. Welnu, wie
een vliegtocht zou maken met de vlieg
tuigen van de «British Overseas Airways
Corporation zou kunnen vaststellen dat
hij bij het eten in deze vliegtuigen geen
andere vorken krijgt dan met drie tan
den. Naar het schijnt zou de mode van
deze vorken opnieuw opkomen. Sedert
tweehonderd jaar is dit gebruik inder
daad uit de mode en toch wint het weer
veld Het gebruik van vorken is betrek
kelijk jongvóór de 16e eeuw vindt men
er geen sporen van in de werken over
wellevendheid. Voordien waren vorken
echte rariteiten en het is maar in de 17e
eeuw dat men geregeld hoort spreken van
het gebruik der vorken, vooral in Italië
waar het gebruik wel het vroegst voor
komt. Toch duurt het weeral een eeuw
einde der 17e eeuw dat in de inven
tarissen het aantal vorken dat van de
lepels evenaart. Tot op het einde van de
volgende eeuw waren het dan nog vorken
met drie tandenlater werden het vor
ken met vier tanden, zoals wij ze nu ge
bruiken Naar het schijnt zouden de vrou
wen voorstander zijn van de drie tanden,
omdat deze vorken gemakkelijker reini
gen en omdat ze eleganter zijn.
Een Italiaan. Graaf Gaetano Marzotto.
een wol-industrieel, heeft een project op
gemaakt dat een omwenteling zou kunnen
teweeg brengen in het Italiaanse toerisme.
Van de traditie afwijkend zou hij met Zijn
voetstel de «dode seizoenen» in het toe
risme willen uitschakelen, en iets tot stand
brengen waarbij de hotels heel het jaar
door zouden kunnen werken. Om dit te
verwezenlijken zou de vacantie der ar
beiders moeten uitgebreid worden tot
twee maanden. Hoe is zo iets mogelijk,
volgens de heer Marzotto Hij lost de
kwestie op met de 1800 werkuren per jaar
dit is inderdaad ongeveer bet huidige aan
tal werkuren (in Italië). Maar om deze
uren te presteren zou men het huidige
systeem der 48 uren moeten opgeven en
aan de arbeider toelaten tot 10 uren per
dag te werken. Zo zou iedereen zich een
soort lopende rekening van werkuren kun
nen vormeniedere zes maanden zou dan
afgerekend worden en de overblijvende
dagen zouden dan eenvoudig vacantie-
dagen zijn. Dat het voorstel heel interes
sant is voor het sociaal toerisme is zeker,
maar of het in de praktijk ooit te ver
wezenlijken is... that 's an other question
Wat is toerisme De Académie inter
nationale du Tourisme welke haar zetel
heeft te Monaco houdt zich bezig met het
samenstellen van een internationale woor
denlijst van het toerisme. In 1951 schreef
zij met dit doel een wedstrijd uit om de
kortste bepaling te vinden voor toeris
me De bepaling mocht niet meer dan
200 woorden tellen en mocht in vijf ver
schillende talen worden opgesteld. Na
meer dan duizend antwoorden te hebben
onderzocht heeft nu de Academie onlangs
beslist de eerste prijs toe te kennen aan
de Heer Roger de Meyer, adjunct-direc
teur van de Dienst voor Toerisme in Bel
gisch Kongo te Brussel Het antwoord
dat de prijs wegkaapte luidde als volgt
(wij vertalen uit het Frans) Het geheel
der menselijke verplaatsingen en der ac
tiviteiten welke er uit voortspruiten, ver
oorzaakt door de veruitwendiging en de
verwezenlijking van de zucht naar ont
snapping (le désir d'évasion) welke in
verschillende graden in elk individu slui
mert Een beetje ingewikkeld voor de
leek. maar toch zeer juist.
De bekroonde kreeg een gouden medail
le. een geldsom en een vacantie te Monaco.
Een uiterst interessant initiatief en iets
werkelijks nieuws op het gebied van toe
risme werd genomen door de Algemeen
Nederlandse Vereniging voor Vreemdelin
genverkeer Het betreft een Molenrond
rit waaraan alleen zullen mogen deel
nemen zij wier familienaam in verband
staat met de molens of het molenbedrijf.
Naar het schijnt is het project van deze
tour ongeveer klaar en zouden de molen
rondritten plaats hebben elke Vrijdag
van 15 Mei tot 15 Juni 1953. Deze ritten
zouden uitgaan van Amsterdam en een
weg volgen doorheen Nederland en langs
molens van allerlei formaat, uitzicht en
bouw. Ook de beroemde kaasmarkt van
Alkmaar zou op het programma staan.
Klaarblijkelijk is deze innovatie een pro
pagandamiddel en daarom zal de prijs dan
ook zo laag mogelijk gehouden worden.
In elk geval als speciale lente-attractie
in het schone Nederland, kan het niet
anders of het opzet zal succes hebben.
Helaas, het zal alleen zijn voor de Van
der Meulens. de Mulders, de Mullers. de
Meuniers. de Dumoulins, de Millers, enz.
Kan dergelijk initiatief niet nagedaan
of aangepast worden voor leper, waar bv.
eens al de dragers van namen waarin
leper voorkomt de Van lepers, de Yper
mans. de Van Ypersele's. de Van Ieperens.
e a. In een groots opgevatte toeristische
dag zouden komen verbroederen
viator
GEVONDEN VOORWERPEN
Een oud vrouwke meldt zich op het
bureel van gevonden voorwerpen
Mijnheer, zegt ze aan de beambte,
ik heb een briefje van 1000 fr. verlorea-
Hebt ge het nummer opgeschreven 7
vraagt hij.
Neen. meneer, zegt het oudje, niet
aan gedacht, maar ge kunt het steüi®
erkennen want ik plooi ze steeds in viert
PRETTIGE REKLAME
Op een kerkhof bij New-York staat
een grafzerk met het volgend opschrift
Hier zal eenmaal M. James Jonnes de
eeuwige rust genieten. Thans leeft hij
nog en heeft een grote schoenwinkel m
de Franklinstreet 150
UIT HET KINDERMONDJE
Jantje Vader wonen er mensen «i»
de maan
Vader Ja. Jantje, tenminste zoveel
als op de aarde-
Jantje Wat moet dat daar dan eea
gedrang zijn als het halve maan is.
NAAR DE BEGRAFENIS
Bejaarde man Werkt hier een zekere
bediende Janssen 7
Directeur Een jonge kerel van zeven
tien jaar. ja.
Bejaarde man Kan ik hem even
spreken, mijnheer, 'k ben zijn grootvader
Directeur Het spijt mij vriend, hij
is luist naar uw begrafenis.
HENGELDRAMA
Twee mannen stonden te vissen, maar
kregen geen beet. Toen voegde zich een
jongetje bij die onmiddellijk een grote
aan de haak sloeg maar de vis terug in
't water wierp.
Wat doet ge nu. zei een der mannen
Even daarna haalde de jongen een flin
ke snoek op. eveneens terug in 't water
Ben je gek. schreeuwden de mannen.
Neen. zei de jongen, wij hebben
thuis maar een klein braadpannetje
Feuilleton «Het Ypersch Nieuws» 2
PAMELA WYNNE
KORTE INHOUD
VAN WAT VOORAF GING
Hoofdstuk I
Na de thee zit Mevrouw Latimer in
Gloucester House bij het vuur te mijme
ren. Zij denkt aan haar jeugd op de pas
torie in de buurt van Yarmouth, aan haar
huwelijk met Jasper Latimer, twintig Jaar
geleden, en hun thuiskomst van de prach
tige huwelijksreis in Zwitserland.
Dat was in Juli en alhoewel het toen
ongewoon koud was geweest, had er geen
vuur gebrand om haar te verwelkomen.
Van Mei tot einde September brandde er
geen vunr in huis en dat was al die jaren
zo gebleven.
Hoofdstuk n
Vijf jaren na het huwelijk werd hun
enig kind geboren, een meisje. Daar zij
tekens van uitputting vertoont, geeft de
verpleegster haar, op last van de dokter,
wat eognac. i< O, laat me toch met rust,
zegt Mw Latimer, het is zo rustig en zo
hemels
Ja, maar uw dochter heeft uw
zorg nodig.Dr Willoughby hield
mevrouw Latimer's hand stevig vast
in zijn eigen warme hand. Zo had
hij een groot deel van de nacht al
gezeten. Dr Willoughby hield van
mevrouw Latimer en hij verafschuw
de haar man. Die plotselinge inzin
king was vol betekenis voor de zwak
ke kracht, die deze vrouw nog aan
het leven bond. Zij verlangde niet
om te levenzij was moe, dodelijk
moe van dat leven. Dr Willoughby
wist het. ofschoon mevrouw Latimer
er nooit de kleinste toespeling op
had gemaakt.
O, is het een meisje En toen
deed mevrouw Latimer haar ogen
open. Zij was zo bang geweest, dat
het een jongen zou zijn. Zij glimlach
te even vaag, toen zij haar het kind
je gaven. Zij drukte haar zachte lip
pen op het kale bolletje en dacht er
aan hoe het geschreeuwd had, toen
het de koude lucht van de nog kou
der wereld had gevoeld. Maar nu
huilde het niethet bewoog zich en
sputterde als een klein diertje, zo
zacht als zijde. En Dr Willoughby
ging vroeg op die herfstmorgen naar
huis, heel voldaan, dat mevrouw La-
timer niet zou sterven. En hij ver
telde het aan zijn vrouw, terwijl hij
zijn toiletkamer in- en uitliep. Me
vrouw Willoughby stond slaperig
gebukt over het gaskomfoor, waarop
zij iets warm maakte, dat haar man
kon drinken.
«Ja. maar ik begrijp niet, waarom
je ze 'n vreselijke hekel aan hem
hebt.Mevrouw Willoughby was
jong en zij zag er dromerig en lief
uit met haar slaperig gezichtje.
Hij is een ellendige bruut. Ik kan
bet niet precies uitleggen, maar hij
is het, dat staat vast. Mijn vader
haatte zijn vader zoals ik het hem
doe. Hij is kleingeestig en beknibbelt
haar. Die vrouw heeft een honden
leven bij hem. Toen zij daar zo neer
lag en mijn hand vastklemde, had
ik wel om haar kunnen huilen.
Nu. maar hij geeft haar alles wat
zij nodig heeft. Ik bedoel, dat zij een
rijtuigje bezit ten minste haar
man heeft het. Haar kleren zijn altijd
keurig in orde. Haar huis is mooi en
nu heeft zij ook een baby,argu
menteerde mevrouw Willoughby, ter
wijl zij zich bukte om het gas af
te draaien en met het pannetje in
haar hand naar een tafeltje liep.
«Ja, maar wat beduidt dat, als er
niets anders bij komt Dr Wil
loughby zag er jeugdig en jongens
achtig uit in zijn gestreepte pyjama.
Maar er waren donkere kringen om
zijn ogen, want hij was angstiger ge
weest voor de bevalling van mevrouw
Latimer, dan hij zichzelf wel had
willen bekennen. Iets in die zwakke
vrouw had zijn meelijden gaande ge
maakt. Hij had begrepen, dat zij er
naar verlangde om te sterven, en
sommige vrouwen stierven dan in
derdaad in zulk een gevaL Zij gleden
weg juist op het ogenblik dat je ze
veilig waande. Dr Willoughby deed
een paar schreden voorwaarts en
nam de kop Ovomaltine aan uit de
hand zijner vrouw. Spring gauw in
bed,zei hijdan doe ik het licht
uit en als ik dit heb opgedronken,
spring ik er ook in. Gosjemijne, wat
ben ik moe Dr Willoughby geeuw
de vermoeid.
«Je bedoelt, dat zij hem niet lief
heeft.Mevrouw Willoughby vleide
haar blonde hoofd gemakkelijk op
het kussen. Zij staarde naar haar
man, die tussen het ledikant en de
gloeiende gaskachel in stond. Som
mige vrouwen hebben het helemaal
niet nodig om iemand lief te heb
ben, zei zij«zij vinden het veel
prettiger en gemakkelijker om niet
te beminnen.
«Ja, maar mevrouw Latimer be
hoort niet tot die aangename abnor
maliteiten, zei Dr Willoughby zijn
kopje leegdrinkend en in de wase
mende leegheid ervan kijkend. «Zij
is menselijk, bijna pijnlijk menselijk.
Zij vindt het heerlijk om tot iemand
op te zien en zich te hechten en al
die dingen te doen... wel, die jij
doet,eindigde hij ondeugend en
lachend ging hij de gaskraan dicht
draaien.
«Ja. maar zij kan die dingen niet
doen, zij heeft de verkeerde ge
trouwd. zei mevrouw Willoughby.
veilig tegen de brede schouder van
haar man rustend. «Zij had dat eer
der moeten bedenken. Waarschijnlijk
heeft zij meneer Latimer getrouwd
om zijn gelder waren hopen kin
deren in de pastorie en een minder
maakt al verschil.
O. jullie vrouwen zijn zo hard als
een spijkerDe dokter strekte zich
uit en genoot van het gevoel nu eens
languit te kunnen liggen, na zes uur
van zwaar werk.
Nee, dat zijn we nietwe zijn al
leen maar vreselijk redelijk,zei zijn
vrouw praktisch. Mevrouw Latimer
krijgt veel terug voor wat zij geeft.
Je moet je niet verbeelden dat de
goddelijke liefde je zo maar te deel
valt. Dat is een extra'tje,zei me
vrouw Willoughby, giegelend onder
de dekens.
«Jou afschuwelijke kleine cynicus
ga slapen, het begint al licht te wor
den. De dokter lachte slaperig, ter
wijl hij naar het zachte handje van
zijn vrouw zocht. Hij viel in slaap
met dat handje onder zijn wang de
Willoughby's hielden buitengewoon
veel van elkaar.
HOOFDSTUK III
Maar mevrouw Latimer genas niet
zo snel als de dokter gemeend had.
En ten laatste was hij gedwongen
om een onderhoud te verzoeken aan
die bleke man met zijn pafferig ge
zicht aan wie hij zo 'n hekel had.
Een gesprek met de verpleegster had
dit noodzakelijk gemaakt. Mevrouw
Latimer had volgehouden dat zij
geen vuur in haar kamer wilde heb
ben. Het was te koud, had de zuster
gezegd die er geërgerd en koud had
uitgezien in haar mooie, witte ver
pleegsters kostuum. Het was bijna
einde September en de avonden wa
ren uiterst koud. Spoedig zou me
vrouw Latimer op mogen zitten en
des morgens moest zij gewassen wor
den in een temperatuur, die veel te
laag was. Ook moest de zuster haar
's nachts de baby brengen om gevoed
te worden, en het was ellendig om
daar twintig minuten te zitten be
vriezen.
Geen vuur Maar dat begrijp ik
niet.Dr Willoughby was warm en
gloeiend door de buitenlucht binnen
gekomen en had niet gemerkt dat er
geen kachel brandde. Natuurlijk
moet er een vuur zijnwat voor
moeilijkheid is daarmee
Ik weet het niet, maar toen ik
het opperde, begon mevrouw Latimer
tp huiveren en toen te huilen, dus
Tsf ik het verder op. Maar het is nu
waarlijk nodig, anders zal zij nog kou
vatten en ik eveneens,zei de zus
ter, die boos was en moe en uit haar
humeur, omdat Gloucester geen aan
genaam verblijf was om een zieke
te verzorgen. Klaarblijkelijk geld ge
noeg.. en toch niets geen comfort en
iedereen zenuwachtig bang voor een
der anderen.
Ik zal met meneer Latimer spre
ken. morgen voor hij naar zijn bu
reau gaatom tien uur zal ik hier
zijn.» Dr Willoughby ging heen en
voelde zich niet op zijn gemak. Sinds
de baby was geboren had hij meneer
Latimer nog niet gezien, want toen
hij op die koude herfstavond, nu
veertien dagen geleden gekomen was,
had mevrouw Latimer zijn hand ge
grepen en hem gevraagd haar man
niet te storen
Waarom niet Het zal hem niet
hinderen. Laat hij er maar eens wat
van zien,zei Dr Willoughby 'kortaf.
De verpleegster had pas om hem ge
stuurd toen het hoogst noodzakelijk
was, en mevrouw Latimer had kleine
kraaltjes van zweet op haar boven
lip.
O, nee, hij zou moe zijn voor
morgen,had mevrouw Latimer ge
pleit en zo smekend, dat de dokter
toegegeven had. Maar na een zware
arbeid van zes uur was hij kwaad ge
weest en had het aan de verpleeg
ster overgelaten om aan mevrouw
Latimer's man te gaan vertellen, dat
hij een dochter had.
«Als de man mij nodig heeft, dan
moet hij maar om me sturen,had
hij tot zichzelf gezegd.
Maar dit was een ander geval. De
gezondheid van zijn patient stond op
het spel en eveneens het evenwicht
van de buitengewoon goede verpleeg
ster. En lang voor tienen liep Dr Wil
loughby de volgende morgen de laan
naar Gloucester House op. Zijn rij
tuigje bleef voor het hek. Meneer
Latimer hield er niet van om de spo
ren van de wielen in zijn gladde grint
te zien, had hij een maand of wat
van te voren aan de dokter gezegd.
Maar alles liep glad van stapel.
Vuur in de kamer van de patient,
zeker. Waarom niet Het pafferige
gezicht van meneer Latimer stond
kalm. Een lief dochtertje, alles zo als
het moestheerlijk.
Ik kan er niet achter komen,
waarom zij geen vuur wil.De dok
ter sprak kortaf. Hij wantrouwde die
vriendelijkheid van meneer Latimer.
Dr Willoughby was min of meer een
psycholooghet was de wetenschap
der toekomst, zei hij altijd tot zich
zelf wanneer hij zich voelde beïn
vloed door al dat moderne gepraat
over research Maar het is een
feit dat zelfs het opperen van een
vuur te laten aanleggen in haar ka
mer, mevrouw Latimer in een toe
stand van zenuwachtigheid brengt,
die heel ongewoon is. Kunt U hier
de reden van zeggen
Nee, dat kan ik niet, zei meneer
Latimer kortafbehalve dat mijn
vrouw de koude altijd zeer sterk
schijnt te voelen. Soms heb ik er wel
eens een stokje voor moeten steken.
Maar nu Natuurlijk moet er nu een
vuur zijnik zal er zelf het bevel
toe geven.
Er een stokje voor steken Waar-
j°m zou u dat doen?» De dokter
sprak plotseling op vrij ruwe toon.
Hij begon de dingen te begrijpen.
Mevrouw Latimer, zoals de meeste
hoogst zenuwachtige naturen, had
heel wat warmte nodig om haar gees
telijk op te houden. Deze man had
iets tegen een vuur en maakte ruzie,
als het brandde. Ruzie was voor ie
mand van mevrouw Latimer's gestel
bijna een kwelling. Het zette zich
vast in haar geest en bleef daar. Al
les, alles om dat te vermijden. Alles,
zelfs haar eigen welbehagen... zelfs
haar eigen intelligentie. Dr Willough
by begon medelijden te krijgen met
dat kleine roze bundeltje boven in
de wieg. Wat voor een kans had een
kind onder zulke omstandigheden ge
boren Maar toen troostte hij zich
door de gedachte dat dikwijls het
moeder-instinkt een vrouw tot een
tijger maakt. Zij vocht voor haar
kind en dikwijls versloeg zij de man,
die het 'kind in het leven had geroe
pen. In dit geval zou zo iets kunnen
gebeuren. Dr Willoughby hoopte vu
rig, dat het het geval zou zijn, toen
hij de verzorgde' witte vinger op de
bel zag drukken en de onderdanig
heid van het dienstmeisje zag, dat
de bel beantwoordde.
Maar later toen hij in de toilet
kamer stond, met zijn rug tegen de
deur, die naar de slaapkamer voerde,
en haastig de kaart der temperatuur
doorkeek hem door de verpleegster
gegeven, voelde hij zich niet zo hoop
vol. Tussen het gekraak van kranten
papier en het zachte neerleggen van
hout en kolen, hoorde hij een stem
die luid spcak. Hij opende de deur en
ging naar binnen. Plotseling ver
dween de hele mevrouw Latimer. Zij
was onder het dek gekropen en bleef
daar bewegingloos liggen totdat de
meid met een paar handige duwtjes
haar taak had beëindigd, een lucifer
bij het vuur had gebracht en ver
dween.
Wel, dat is vrolijkDe dokter
had de zuster een teken gegeven, die
nu na de meid de kamer verliet. Hij
liep naar het bed en trok de dekens
weg. «Kom, kom, kom,» zei hij be
daard.
«Ja, maar u begrijpt het niet. Ik
zeg u, dat ik het niet kan verdra
gen.Mevrouw Latimer stikte half
en rukte aan het laken. Ik kan geen
ruzie verdragen iets in me blijft dan
stilstaan. Iets achter in mijn nek zal
springen. Zeg haar, dat zij het vuur
weer dooft, ik smeek het u.Me
vrouw Latimer was op het punt van
een toeval te krijgen.
Fn ofschoon dokter Willoughby het
zeer druk had, gaf hij meer dan een
half uur van zijn kostelijke morgen
om deze dwaze vrouw tot kalmte te
brengen. Maar toen hij in zijn kar
retje stapte, dacht hij, dat er toch
niet veel was, of de antieken hadden
het al geweten. Welk beter middel
was er. om je razend gek te maken
dan het voortdurend neervallen van
een waterdruppel midden op je
hoofd Misschien zou je het pen paar
dagen kunnen uithouden. Er. dan zou
ju een stamelend wezen w jrden zon
der een aasje verstand. Slechts een
gebed slechts een krankzinnig ge
bed voor verlossing. Tot elke prijs.
Ten koste van alles. (Vervolgt)