HUMOR AVONDGLOED door HET YFEESCH NIEUWS Blx 11 6-12-1952 De jonge vrouw stierf twee jaar oa het huwelijk bij de geboorte van een dochter tje Blanche genaamd. Haar echtgenoot, iood gewaand, werd echter al die jaren ioor Alan in een kerker van het slot ge zangen gehouden Blanche die in het kasteel is opgegroeid, niet bekend met het feit dat haar eigen -.ader. zo dicht in haar nabijheid, er ge vangen wordt gehouden. Haar oom heeft het voornemen haar uit te huwelijken aan de man die hij .-oor baar zal uitzoeken, en Blanche be rust hierin. Gedurende lange jaren heeft Alan ge duld geoefend tot Blanche de leeftijd be reikt zou hebben om haar in het huwelijk •je verbinden met de grootste schurk die hij in Frankrijk kon vinden. Zijn keus .iel op Denis de Beaulieu. verdorven, zich aan de drank te buiten gaand, afstamme ling van een vermaarde Franse familie. Door een list weet hij Denis naar het gasteel te lokken, waar hij hem in een kerker laat werpen tot hij erin zal toe stemmen met Blanche te trouwen. Maar tegen Alan's verwachtingen, wor den de jongelui hevig verliefd op elkaar. Alan ziet zijn plannen verijdeld en wil Blanche en Denis verhinderen te ontko men. Door tussenkomst van Voltan. oude trouwe dienaar, die als slachtoffer valt. worden beiden van de dood gered. AANDACHT Verlangt U geen moeilijkheden met uw mazoutkachel of centrale ver warmingsapparaten. gebruikt alleen de Speciale Esso Mazout j Te verkrijgen bij Is. TANHIBüWBKHü fZB*& Zodbr j Olf. verdeler der Esso producten Kaai West 6 - IEP ER - Tel. 253 Trouwe en spoedige bediening ten I huize. (7053) TMSTISMOM Wanneer een toerist zijn land verlaat wijdt hij altijd een bijzondere aandacht aan de zaken welke in het buitenland an ders zijn dan in eigen land. Welnu, wie een vliegtocht zou maken met de vlieg tuigen van de «British Overseas Airways Corporation zou kunnen vaststellen dat hij bij het eten in deze vliegtuigen geen andere vorken krijgt dan met drie tan den. Naar het schijnt zou de mode van deze vorken opnieuw opkomen. Sedert tweehonderd jaar is dit gebruik inder daad uit de mode en toch wint het weer veld Het gebruik van vorken is betrek kelijk jongvóór de 16e eeuw vindt men er geen sporen van in de werken over wellevendheid. Voordien waren vorken echte rariteiten en het is maar in de 17e eeuw dat men geregeld hoort spreken van het gebruik der vorken, vooral in Italië waar het gebruik wel het vroegst voor komt. Toch duurt het weeral een eeuw einde der 17e eeuw dat in de inven tarissen het aantal vorken dat van de lepels evenaart. Tot op het einde van de volgende eeuw waren het dan nog vorken met drie tandenlater werden het vor ken met vier tanden, zoals wij ze nu ge bruiken Naar het schijnt zouden de vrou wen voorstander zijn van de drie tanden, omdat deze vorken gemakkelijker reini gen en omdat ze eleganter zijn. Een Italiaan. Graaf Gaetano Marzotto. een wol-industrieel, heeft een project op gemaakt dat een omwenteling zou kunnen teweeg brengen in het Italiaanse toerisme. Van de traditie afwijkend zou hij met Zijn voetstel de «dode seizoenen» in het toe risme willen uitschakelen, en iets tot stand brengen waarbij de hotels heel het jaar door zouden kunnen werken. Om dit te verwezenlijken zou de vacantie der ar beiders moeten uitgebreid worden tot twee maanden. Hoe is zo iets mogelijk, volgens de heer Marzotto Hij lost de kwestie op met de 1800 werkuren per jaar dit is inderdaad ongeveer bet huidige aan tal werkuren (in Italië). Maar om deze uren te presteren zou men het huidige systeem der 48 uren moeten opgeven en aan de arbeider toelaten tot 10 uren per dag te werken. Zo zou iedereen zich een soort lopende rekening van werkuren kun nen vormeniedere zes maanden zou dan afgerekend worden en de overblijvende dagen zouden dan eenvoudig vacantie- dagen zijn. Dat het voorstel heel interes sant is voor het sociaal toerisme is zeker, maar of het in de praktijk ooit te ver wezenlijken is... that 's an other question Wat is toerisme De Académie inter nationale du Tourisme welke haar zetel heeft te Monaco houdt zich bezig met het samenstellen van een internationale woor denlijst van het toerisme. In 1951 schreef zij met dit doel een wedstrijd uit om de kortste bepaling te vinden voor toeris me De bepaling mocht niet meer dan 200 woorden tellen en mocht in vijf ver schillende talen worden opgesteld. Na meer dan duizend antwoorden te hebben onderzocht heeft nu de Academie onlangs beslist de eerste prijs toe te kennen aan de Heer Roger de Meyer, adjunct-direc teur van de Dienst voor Toerisme in Bel gisch Kongo te Brussel Het antwoord dat de prijs wegkaapte luidde als volgt (wij vertalen uit het Frans) Het geheel der menselijke verplaatsingen en der ac tiviteiten welke er uit voortspruiten, ver oorzaakt door de veruitwendiging en de verwezenlijking van de zucht naar ont snapping (le désir d'évasion) welke in verschillende graden in elk individu slui mert Een beetje ingewikkeld voor de leek. maar toch zeer juist. De bekroonde kreeg een gouden medail le. een geldsom en een vacantie te Monaco. Een uiterst interessant initiatief en iets werkelijks nieuws op het gebied van toe risme werd genomen door de Algemeen Nederlandse Vereniging voor Vreemdelin genverkeer Het betreft een Molenrond rit waaraan alleen zullen mogen deel nemen zij wier familienaam in verband staat met de molens of het molenbedrijf. Naar het schijnt is het project van deze tour ongeveer klaar en zouden de molen rondritten plaats hebben elke Vrijdag van 15 Mei tot 15 Juni 1953. Deze ritten zouden uitgaan van Amsterdam en een weg volgen doorheen Nederland en langs molens van allerlei formaat, uitzicht en bouw. Ook de beroemde kaasmarkt van Alkmaar zou op het programma staan. Klaarblijkelijk is deze innovatie een pro pagandamiddel en daarom zal de prijs dan ook zo laag mogelijk gehouden worden. In elk geval als speciale lente-attractie in het schone Nederland, kan het niet anders of het opzet zal succes hebben. Helaas, het zal alleen zijn voor de Van der Meulens. de Mulders, de Mullers. de Meuniers. de Dumoulins, de Millers, enz. Kan dergelijk initiatief niet nagedaan of aangepast worden voor leper, waar bv. eens al de dragers van namen waarin leper voorkomt de Van lepers, de Yper mans. de Van Ypersele's. de Van Ieperens. e a. In een groots opgevatte toeristische dag zouden komen verbroederen viator GEVONDEN VOORWERPEN Een oud vrouwke meldt zich op het bureel van gevonden voorwerpen Mijnheer, zegt ze aan de beambte, ik heb een briefje van 1000 fr. verlorea- Hebt ge het nummer opgeschreven 7 vraagt hij. Neen. meneer, zegt het oudje, niet aan gedacht, maar ge kunt het steüi® erkennen want ik plooi ze steeds in viert PRETTIGE REKLAME Op een kerkhof bij New-York staat een grafzerk met het volgend opschrift Hier zal eenmaal M. James Jonnes de eeuwige rust genieten. Thans leeft hij nog en heeft een grote schoenwinkel m de Franklinstreet 150 UIT HET KINDERMONDJE Jantje Vader wonen er mensen «i» de maan Vader Ja. Jantje, tenminste zoveel als op de aarde- Jantje Wat moet dat daar dan eea gedrang zijn als het halve maan is. NAAR DE BEGRAFENIS Bejaarde man Werkt hier een zekere bediende Janssen 7 Directeur Een jonge kerel van zeven tien jaar. ja. Bejaarde man Kan ik hem even spreken, mijnheer, 'k ben zijn grootvader Directeur Het spijt mij vriend, hij is luist naar uw begrafenis. HENGELDRAMA Twee mannen stonden te vissen, maar kregen geen beet. Toen voegde zich een jongetje bij die onmiddellijk een grote aan de haak sloeg maar de vis terug in 't water wierp. Wat doet ge nu. zei een der mannen Even daarna haalde de jongen een flin ke snoek op. eveneens terug in 't water Ben je gek. schreeuwden de mannen. Neen. zei de jongen, wij hebben thuis maar een klein braadpannetje Feuilleton «Het Ypersch Nieuws» 2 PAMELA WYNNE KORTE INHOUD VAN WAT VOORAF GING Hoofdstuk I Na de thee zit Mevrouw Latimer in Gloucester House bij het vuur te mijme ren. Zij denkt aan haar jeugd op de pas torie in de buurt van Yarmouth, aan haar huwelijk met Jasper Latimer, twintig Jaar geleden, en hun thuiskomst van de prach tige huwelijksreis in Zwitserland. Dat was in Juli en alhoewel het toen ongewoon koud was geweest, had er geen vuur gebrand om haar te verwelkomen. Van Mei tot einde September brandde er geen vunr in huis en dat was al die jaren zo gebleven. Hoofdstuk n Vijf jaren na het huwelijk werd hun enig kind geboren, een meisje. Daar zij tekens van uitputting vertoont, geeft de verpleegster haar, op last van de dokter, wat eognac. i< O, laat me toch met rust, zegt Mw Latimer, het is zo rustig en zo hemels Ja, maar uw dochter heeft uw zorg nodig.Dr Willoughby hield mevrouw Latimer's hand stevig vast in zijn eigen warme hand. Zo had hij een groot deel van de nacht al gezeten. Dr Willoughby hield van mevrouw Latimer en hij verafschuw de haar man. Die plotselinge inzin king was vol betekenis voor de zwak ke kracht, die deze vrouw nog aan het leven bond. Zij verlangde niet om te levenzij was moe, dodelijk moe van dat leven. Dr Willoughby wist het. ofschoon mevrouw Latimer er nooit de kleinste toespeling op had gemaakt. O, is het een meisje En toen deed mevrouw Latimer haar ogen open. Zij was zo bang geweest, dat het een jongen zou zijn. Zij glimlach te even vaag, toen zij haar het kind je gaven. Zij drukte haar zachte lip pen op het kale bolletje en dacht er aan hoe het geschreeuwd had, toen het de koude lucht van de nog kou der wereld had gevoeld. Maar nu huilde het niethet bewoog zich en sputterde als een klein diertje, zo zacht als zijde. En Dr Willoughby ging vroeg op die herfstmorgen naar huis, heel voldaan, dat mevrouw La- timer niet zou sterven. En hij ver telde het aan zijn vrouw, terwijl hij zijn toiletkamer in- en uitliep. Me vrouw Willoughby stond slaperig gebukt over het gaskomfoor, waarop zij iets warm maakte, dat haar man kon drinken. «Ja. maar ik begrijp niet, waarom je ze 'n vreselijke hekel aan hem hebt.Mevrouw Willoughby was jong en zij zag er dromerig en lief uit met haar slaperig gezichtje. Hij is een ellendige bruut. Ik kan bet niet precies uitleggen, maar hij is het, dat staat vast. Mijn vader haatte zijn vader zoals ik het hem doe. Hij is kleingeestig en beknibbelt haar. Die vrouw heeft een honden leven bij hem. Toen zij daar zo neer lag en mijn hand vastklemde, had ik wel om haar kunnen huilen. Nu. maar hij geeft haar alles wat zij nodig heeft. Ik bedoel, dat zij een rijtuigje bezit ten minste haar man heeft het. Haar kleren zijn altijd keurig in orde. Haar huis is mooi en nu heeft zij ook een baby,argu menteerde mevrouw Willoughby, ter wijl zij zich bukte om het gas af te draaien en met het pannetje in haar hand naar een tafeltje liep. «Ja, maar wat beduidt dat, als er niets anders bij komt Dr Wil loughby zag er jeugdig en jongens achtig uit in zijn gestreepte pyjama. Maar er waren donkere kringen om zijn ogen, want hij was angstiger ge weest voor de bevalling van mevrouw Latimer, dan hij zichzelf wel had willen bekennen. Iets in die zwakke vrouw had zijn meelijden gaande ge maakt. Hij had begrepen, dat zij er naar verlangde om te sterven, en sommige vrouwen stierven dan in derdaad in zulk een gevaL Zij gleden weg juist op het ogenblik dat je ze veilig waande. Dr Willoughby deed een paar schreden voorwaarts en nam de kop Ovomaltine aan uit de hand zijner vrouw. Spring gauw in bed,zei hijdan doe ik het licht uit en als ik dit heb opgedronken, spring ik er ook in. Gosjemijne, wat ben ik moe Dr Willoughby geeuw de vermoeid. «Je bedoelt, dat zij hem niet lief heeft.Mevrouw Willoughby vleide haar blonde hoofd gemakkelijk op het kussen. Zij staarde naar haar man, die tussen het ledikant en de gloeiende gaskachel in stond. Som mige vrouwen hebben het helemaal niet nodig om iemand lief te heb ben, zei zij«zij vinden het veel prettiger en gemakkelijker om niet te beminnen. «Ja, maar mevrouw Latimer be hoort niet tot die aangename abnor maliteiten, zei Dr Willoughby zijn kopje leegdrinkend en in de wase mende leegheid ervan kijkend. «Zij is menselijk, bijna pijnlijk menselijk. Zij vindt het heerlijk om tot iemand op te zien en zich te hechten en al die dingen te doen... wel, die jij doet,eindigde hij ondeugend en lachend ging hij de gaskraan dicht draaien. «Ja. maar zij kan die dingen niet doen, zij heeft de verkeerde ge trouwd. zei mevrouw Willoughby. veilig tegen de brede schouder van haar man rustend. «Zij had dat eer der moeten bedenken. Waarschijnlijk heeft zij meneer Latimer getrouwd om zijn gelder waren hopen kin deren in de pastorie en een minder maakt al verschil. O. jullie vrouwen zijn zo hard als een spijkerDe dokter strekte zich uit en genoot van het gevoel nu eens languit te kunnen liggen, na zes uur van zwaar werk. Nee, dat zijn we nietwe zijn al leen maar vreselijk redelijk,zei zijn vrouw praktisch. Mevrouw Latimer krijgt veel terug voor wat zij geeft. Je moet je niet verbeelden dat de goddelijke liefde je zo maar te deel valt. Dat is een extra'tje,zei me vrouw Willoughby, giegelend onder de dekens. «Jou afschuwelijke kleine cynicus ga slapen, het begint al licht te wor den. De dokter lachte slaperig, ter wijl hij naar het zachte handje van zijn vrouw zocht. Hij viel in slaap met dat handje onder zijn wang de Willoughby's hielden buitengewoon veel van elkaar. HOOFDSTUK III Maar mevrouw Latimer genas niet zo snel als de dokter gemeend had. En ten laatste was hij gedwongen om een onderhoud te verzoeken aan die bleke man met zijn pafferig ge zicht aan wie hij zo 'n hekel had. Een gesprek met de verpleegster had dit noodzakelijk gemaakt. Mevrouw Latimer had volgehouden dat zij geen vuur in haar kamer wilde heb ben. Het was te koud, had de zuster gezegd die er geërgerd en koud had uitgezien in haar mooie, witte ver pleegsters kostuum. Het was bijna einde September en de avonden wa ren uiterst koud. Spoedig zou me vrouw Latimer op mogen zitten en des morgens moest zij gewassen wor den in een temperatuur, die veel te laag was. Ook moest de zuster haar 's nachts de baby brengen om gevoed te worden, en het was ellendig om daar twintig minuten te zitten be vriezen. Geen vuur Maar dat begrijp ik niet.Dr Willoughby was warm en gloeiend door de buitenlucht binnen gekomen en had niet gemerkt dat er geen kachel brandde. Natuurlijk moet er een vuur zijnwat voor moeilijkheid is daarmee Ik weet het niet, maar toen ik het opperde, begon mevrouw Latimer tp huiveren en toen te huilen, dus Tsf ik het verder op. Maar het is nu waarlijk nodig, anders zal zij nog kou vatten en ik eveneens,zei de zus ter, die boos was en moe en uit haar humeur, omdat Gloucester geen aan genaam verblijf was om een zieke te verzorgen. Klaarblijkelijk geld ge noeg.. en toch niets geen comfort en iedereen zenuwachtig bang voor een der anderen. Ik zal met meneer Latimer spre ken. morgen voor hij naar zijn bu reau gaatom tien uur zal ik hier zijn.» Dr Willoughby ging heen en voelde zich niet op zijn gemak. Sinds de baby was geboren had hij meneer Latimer nog niet gezien, want toen hij op die koude herfstavond, nu veertien dagen geleden gekomen was, had mevrouw Latimer zijn hand ge grepen en hem gevraagd haar man niet te storen Waarom niet Het zal hem niet hinderen. Laat hij er maar eens wat van zien,zei Dr Willoughby 'kortaf. De verpleegster had pas om hem ge stuurd toen het hoogst noodzakelijk was, en mevrouw Latimer had kleine kraaltjes van zweet op haar boven lip. O, nee, hij zou moe zijn voor morgen,had mevrouw Latimer ge pleit en zo smekend, dat de dokter toegegeven had. Maar na een zware arbeid van zes uur was hij kwaad ge weest en had het aan de verpleeg ster overgelaten om aan mevrouw Latimer's man te gaan vertellen, dat hij een dochter had. «Als de man mij nodig heeft, dan moet hij maar om me sturen,had hij tot zichzelf gezegd. Maar dit was een ander geval. De gezondheid van zijn patient stond op het spel en eveneens het evenwicht van de buitengewoon goede verpleeg ster. En lang voor tienen liep Dr Wil loughby de volgende morgen de laan naar Gloucester House op. Zijn rij tuigje bleef voor het hek. Meneer Latimer hield er niet van om de spo ren van de wielen in zijn gladde grint te zien, had hij een maand of wat van te voren aan de dokter gezegd. Maar alles liep glad van stapel. Vuur in de kamer van de patient, zeker. Waarom niet Het pafferige gezicht van meneer Latimer stond kalm. Een lief dochtertje, alles zo als het moestheerlijk. Ik kan er niet achter komen, waarom zij geen vuur wil.De dok ter sprak kortaf. Hij wantrouwde die vriendelijkheid van meneer Latimer. Dr Willoughby was min of meer een psycholooghet was de wetenschap der toekomst, zei hij altijd tot zich zelf wanneer hij zich voelde beïn vloed door al dat moderne gepraat over research Maar het is een feit dat zelfs het opperen van een vuur te laten aanleggen in haar ka mer, mevrouw Latimer in een toe stand van zenuwachtigheid brengt, die heel ongewoon is. Kunt U hier de reden van zeggen Nee, dat kan ik niet, zei meneer Latimer kortafbehalve dat mijn vrouw de koude altijd zeer sterk schijnt te voelen. Soms heb ik er wel eens een stokje voor moeten steken. Maar nu Natuurlijk moet er nu een vuur zijnik zal er zelf het bevel toe geven. Er een stokje voor steken Waar- j°m zou u dat doen?» De dokter sprak plotseling op vrij ruwe toon. Hij begon de dingen te begrijpen. Mevrouw Latimer, zoals de meeste hoogst zenuwachtige naturen, had heel wat warmte nodig om haar gees telijk op te houden. Deze man had iets tegen een vuur en maakte ruzie, als het brandde. Ruzie was voor ie mand van mevrouw Latimer's gestel bijna een kwelling. Het zette zich vast in haar geest en bleef daar. Al les, alles om dat te vermijden. Alles, zelfs haar eigen welbehagen... zelfs haar eigen intelligentie. Dr Willough by begon medelijden te krijgen met dat kleine roze bundeltje boven in de wieg. Wat voor een kans had een kind onder zulke omstandigheden ge boren Maar toen troostte hij zich door de gedachte dat dikwijls het moeder-instinkt een vrouw tot een tijger maakt. Zij vocht voor haar kind en dikwijls versloeg zij de man, die het 'kind in het leven had geroe pen. In dit geval zou zo iets kunnen gebeuren. Dr Willoughby hoopte vu rig, dat het het geval zou zijn, toen hij de verzorgde' witte vinger op de bel zag drukken en de onderdanig heid van het dienstmeisje zag, dat de bel beantwoordde. Maar later toen hij in de toilet kamer stond, met zijn rug tegen de deur, die naar de slaapkamer voerde, en haastig de kaart der temperatuur doorkeek hem door de verpleegster gegeven, voelde hij zich niet zo hoop vol. Tussen het gekraak van kranten papier en het zachte neerleggen van hout en kolen, hoorde hij een stem die luid spcak. Hij opende de deur en ging naar binnen. Plotseling ver dween de hele mevrouw Latimer. Zij was onder het dek gekropen en bleef daar bewegingloos liggen totdat de meid met een paar handige duwtjes haar taak had beëindigd, een lucifer bij het vuur had gebracht en ver dween. Wel, dat is vrolijkDe dokter had de zuster een teken gegeven, die nu na de meid de kamer verliet. Hij liep naar het bed en trok de dekens weg. «Kom, kom, kom,» zei hij be daard. «Ja, maar u begrijpt het niet. Ik zeg u, dat ik het niet kan verdra gen.Mevrouw Latimer stikte half en rukte aan het laken. Ik kan geen ruzie verdragen iets in me blijft dan stilstaan. Iets achter in mijn nek zal springen. Zeg haar, dat zij het vuur weer dooft, ik smeek het u.Me vrouw Latimer was op het punt van een toeval te krijgen. Fn ofschoon dokter Willoughby het zeer druk had, gaf hij meer dan een half uur van zijn kostelijke morgen om deze dwaze vrouw tot kalmte te brengen. Maar toen hij in zijn kar retje stapte, dacht hij, dat er toch niet veel was, of de antieken hadden het al geweten. Welk beter middel was er. om je razend gek te maken dan het voortdurend neervallen van een waterdruppel midden op je hoofd Misschien zou je het pen paar dagen kunnen uithouden. Er. dan zou ju een stamelend wezen w jrden zon der een aasje verstand. Slechts een gebed slechts een krankzinnig ge bed voor verlossing. Tot elke prijs. Ten koste van alles. (Vervolgt)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1952 | | pagina 11