DE LIEFDE BEGINT MET 40
SOCIAAL BUREAU, v. z. w. d
MATRASSEN
ALBERT SLOSSE
door
PAMELA WYNNE
HET YPERSCH NIEUWSBii 11 17-4-1954
SPIJSKAART VOOR DE GANSE WEEK.
IONDAGGevulde eieren Ossen
staartsoep Lamscoteletten Spi
nazie Gekookte aardappelen
Diplomaatpudding.
MAANDAG: Asperges met ossentong
Ossenstaartsoep Biefstuk Sla
Frites Fruit
DINSDAGStokvis met mosterdsaus
Gekookte aardappelen Broodpud
ding-
WOENSDAGGebakken lever Ge
stoofde uien Gekookte aardappelen
Pannekoekjes.
DONDERDAG: Witloof in schotel me:
hesp en kaassaus Aardappelpuree
Vanillevla.
VRIJDAGGekookte schelvis Boter
saus Gekookte aardappelen
Rijstpudding.
ZATERDAGGebakken bloedworst
Appelmoes Gebakken aardappelen
Ha ve rmo u tkoek j es
VOOR DE LEKKERBEKKEN.
Gevulde eieren
Benodigd 8 eieren. 20 gr. boter. 25 gr.
geraspte oude kaas, 25 gr. van dezelfde
kaas in kleine blokjes gesneden. 1 lepel
tomatenpuree, een krop sla. peper en
zout
BereidingKook de eieren hard (onge
veer 10 minuten). Laat ze afkoelen en
snijd ze overdwars doormidden. Roer de
boter tot room. Neem de dooiers uit de
eiwitten, wrijf ze door een zeef. en ver
meng ze met de tot room geroerde bo
ter. Verdeel deze massa in tweeën, roer
door de ene helft de geraspte kaas en
door de andere helft de tomatenpuree.
Maak beide mengsels op smaak met peper
en zout en vul er de eiwitten mee op.
Strijk de bovenkant glad met een nat
gemaakt mes. Garneer de eieren met het
kaasmengsel met een blokje kaas en die
met het tomatenvulsel met een klein tak
je peterselie. Leg ze op de gewassen sla
bladeren of geef de sla er apart bij.
Nota. De eihelften zullen niet om
vallen wanneer men er van onder een
klein puntje afsnijdt.
Diplomaatpudding
Benodigd1/2 liter melk. 75 gr. suiker,
1/4 vanillestokje. 3 eierdooiers. 100 gr
rozijnen. 50 gr. sucade. 50 gr. biscuits. 20
gr. gelatine en 1 1/4 dl slagroom.
BereidingRoer de eierdooiers met de
suiker tot een gladde massa. Ontdoe de
rozijnen van de steeltjes, was ze in lauw
water, zet ze op met kokend water en laat
ze 10 minuten koken. Laat ze in een zeef
goed uitdruipen. Snijd intussen de sucade
in kleine stukjes. Breng nu de melk met
de vanille langzaam aan de kook. week
er. als ze lauw geworden is. even de bis
cuits in en giet hem roerende bij de eier
dooiers. Laat de massa flink roerende
even binden, doch niet koken. Week de
gelatine 10 minuten in koud water, knijp
ze uit en los ze daarna op in de vloei
stof. die van het vuur genomen is. Laat
de massa enigszins bekoelen en doe er
de sucade en de rozijnen bij. Voeg deze
massa nu bij de stijfgeklopte room. laat
hem. af en toe roerende geleiachtig wor
den en leg hem laag om laag met de ge
weekte biscuits in een met ongeklopt ei
wit omgespoelde vorm. maar zorg dat de
eerste en laatste laag niet uit biscuits be
staan. Stort de pudding na bekoeling op
een vochtige schotel en dien hem op zon
der saus.
Nota. In plaats van in de melk. kan
men de biscuits ook weken in rum of ma
rasquin.
Asperges met ossentong
Benodigd1 kgr. asperges. 200 gr. ge
sneden. gerookte ossentong. wat truffels,
geknipte peterselie, een paar eetlepels
mayonnaise.
BereidingMaak de asperges schoon,
maar laat ze in hun geheel en kook ze
In ongeveer 3 kwartier in water met zout
gaar. Neem ze met een schuimspaan voor
zichtig uit het kookvocht en laat ze uitlek
ken en afkoelen. Snijd de ossentong in
kleine stukjes, doch houd enige plakjes
voor garnering achter.
Leg de asperges laag om laag met de
fijn gehakte ossentong op een schotel en
bedek de bovenste laag. die uit asperges
moet bestaan, met dikke mayonnaise.
Garneer de bovenkant met geknipte pe
terselie. rondjes van truffel en schuin ge
legde reepjes van ossentong.
VOOR DE PAAST.AFEL
Pasen is het feest van verjongd leven I
en blijde lente, daarom mag noch het
paasdiner. noch de tafelschikking iets j
zwaarmoedigs hebbenalles moet er vro- i
lijk en fris uitzien- Voor het dekken ge
bruikt men liefst een effen licht gekleurd
linnen tafelkleed met bijpassende vinger
doekjes- Over het tafelkleed legt men
kruiselings gele en zacht-groene linten
In de aldus ontstane ruiten plaatst men
dan de borden en schalen van het ser
vies. Als bloemversiering gebruikt men
katjes, narcissen, gele of lila tulpen en
gele watten kuikentjes. Tegenwoordig kan
men ook tafelkleden van papier kopen.
Deze zijn met toepasselijke figuurtjes be
drukt en vragen dus geen verdere ver
siering. Het papier geeft de indruk van
glanzend damast en maakt werkelijk een
zeer mooi effect.
Het is een gewoonte gebleven de kinde
ren met Pasen te verrassen met gekleurde
eieren. De eieren worden daartoe op de
gewone manier hard gekookt in water,
dat een ander, liefst natuurlijk, kleur-
middel bevat De kleurmiddelen kan men
bij de drogist verkrijgen. Om de eieren na
het kleuren een mooi glanzend uitzicht
te geven, zal men ze. na afkoeling, met
een stukje spekzwoord of een lapje met
olie afwrijven.
Wil men de eieren met bonte figuurtjes
beschilderen, dan doet men dit na het ko
ken met waterverf.
Gekleurde eieren worden In kleine
mandjes gelegd.
Vanzelfsprekend zal het voorgerecht van
ons paasdiner bestaan uit gevulde eieren.
Gewoonlijk plaatsen we deze eieren op
een bedje van frisse slablaadjes. Maar
om nu eens een echt paas-effect te ver
krijgen dienen we de gevulde eieren op
in groene papieren geplisseerde caisses.
die we in de winkel kunnen kopen Na
tuurlijk geven we de sla er dan bij in
een aparte glazen schaal.
BENT U EEN ZUINIGE HUISVROUW?
Wij kennen allemaal het spreekwoord
Met zuinigheid en met vlijt bouwt men
huizen als kastelenWel over de vlijt
van de huisvrouw zullen wij het hier niet
hebben. Maar hoe staat het met de zui
nigheid Wordt er niet veel te veel brood
weggegooid, terwijl er van oud brood toch
zulke smakelijke gerechten te maken zijn
En waarom beperkt u het gebruik van
pistolets en boterkoeken niet tot de Zon
en feestdagen
Draait u de gasvlam lager, wanneer er
stoom uit de pan komt en kookt u wel
met weinig water Dat laatste is boven
dien beter omdat de voedingsstoffen meer
Voor het bijhouden hunner SOCIALE VERPLICHTINGEN
wenden alle handelaars, werkgevers, landbouwers, enz. zich to
Lange Torhoutstraat 13, te IEPER
<Soc Sekret aangenomen bij M B. van 7-3-44. onder Nr 515>_
behouden blijven.
Bewaar uw levensmiddelen nooit lan
ger dan nodig is en verwerk de restjes tot
smakelijke hapjes. Nog veel te veel gaat
er in ons land verloren aan bederf. De
houdbaarheid van onze levensmiddelen
wordt bedreigd door insecten, warmte,
vocht. e. d. Kijk daarom regelmatig uw
voorraden na goed bewaren is huishoud
geld sparen
Neem als broodbelegging eens wat ra
dijs. ramenas. geraspte wortel, appelen
en peren en in het voorjaar de kleinere
vruchten.
Tot slot nog een goede raadU kunt
beter, wat meer besteden aan melk. zui
vel. fruit e. d.. dan aan snoeperijen.
Het is niet alleen veel goedkoper, maar
ook veel gezonder. En dat er in ons land
nog behoorlijk gesnoept wordt, bewijzen
de aanhoudende drukke verkoop aan de
snoepafdelingen in de warenhuizen en de
overvolle etalages van de banketbakkers.
27, VaodeBpeereboompl. leper - Tel. 441
ONS WEKELIJKS PRAATJE
Oude Paasgebruiken
Er wordt de laatste tijd veel gesproken
en geschreven over het invoeren van een
nieuwe jaarkalender. Iedere datum zou
dan eik jaar op dezelfde dag vallen. Ook
Pasen krijgt dan een vaste datum en zou
dus niet meer, zoals dat hans het geval
is. op de eerste Zondag na de Lente-volle-
maan vallen. En daarmee zal dan weer
iets van het traditionele paasfeest ver
dwijnen. Echte en chocoladen paaseieren
zullen dan nog het enige overblijfsel zijn
van vele schilderachtige overoude Paas-
gebruiken.
In het verleden werd het Paasfeest,
evenals Kerstmis, vooral als een vreug
defeest voor de jeugd beschouwd en de
Kerk deed daar braaf aan mee door het
vertonen van Paasspelen waarin verklede
geestelijken medewerkten, spelen dia later
met de Passie-spelen samensmolten. Men
begroette in die oude tijden de lentezon,
die nieuw leven uit de aarde te voorschijn
toverde, met dansen, optochten, spelen en
vreugdevuren. Men stelde daa 1
overwinning van de Lente op de Wint*
plastisch voor. door een gevecht tegen
een pop. die tot besluit van het feest ver
brand werd. De thans nog gebruikelijke
paasvuren in Nederland. Denemarken en
Noord-West Duitsland zijn hier nog een
overblijfsel van.
Een ander oud gebruik was het rond
dragen van t Palm-pasen dit zijn stok
ken waaraan koek, broodjes, sinaasappe
len. vijgen, enz gestoken zijn en versierd
worden met papieren vlaggetjes en palm
takjes. Dit behoorde stellig tot de heiden
se Paasgebruiken wij immers hechten gro
tere waarde aan de palmtakjes. Heden
worden gewijde palmtakjes bewaard als
een kostbaar embleem, zij moeten niet al
leen het huis tot volgende Pasen tegen blik
sem en brandgevaar beschermen, maar zij
worden ook gebruikt om de dingen in
buis bij ziekte of onweer met wijwater te
besproeien.
Een andere gewoonte, die ook in de
vergeethoek geraakt is. bestond er in dat
ouders en kinderen in de vroege ochtend
van tweede Paasdag elkaar in bed tracht
ten te verrassen door elkaar met een ge-
zondheidbrengende tak te bewerken Wat
dan natuurlijk een bron van groot jolijt
werd.
Heden is tweede Paasdag de dag der
begankenissen. Overal in het Vlaamse
land hebben bedevaarten plaats, de be
gankenis van Hakendover is wel de voor
naamste. Duizenden voetgangers en rui
ters nemen er aan deelallen trekken
midden door de velden en vertrappelen
het uitschietend graan. En de boeren
Zij laten rustig gebeuren, want een oude
legende verhaalt dat een boer. die zijn
veld voor de bedegangers had afgesloten,
dat jaar slechts ledige aren oogstte.
Welke gewoonten zich ook handhaven
of welke ook verloren gaan, toch is het
weer Pasen en dit betekent de heropstan
ding uit de dood het terug licht worden
na een lange duisternis het hoopvol te-
gemoetgaan van een nieuwe lente- en zo
mertijd. TANTE DIN A
(Nadruk, ook gedeeltelijk, verboden).
Verantwoordelijke uitgever
l dVmortier. 34, Boterstraat. leper
Feuilleton Het Ypersch Nieuws 5
Ja, ik weet het.
Maar zij had een te mooi karak
ter om altijd samen mee te zijn,
vervolgde Winifred. Dat is te zeg
gen voor iemand die zo impressiona-
bel is, als jij bent. Zij heeft je mee
gesleept zij heeft je opgenomen en
gevormd. Zij heeft je tot een copie
gemaakt van zichzelveen dat toch
ook weer niet. Zichzelf zonder ka
rakter. Een levenloos iets. Ethel, je
hebt hier twintig jaar lang gewoond
wat heb je gedaan
Hoe bedoel je dat wat ik gedaan
heb Onder Ethel's blanke huid
verbreidde zich een lichte blos.
«Je bent kwaad.
Volstrekt niet.
Jawel, maar ik ben er niet zeker
van of het niet goed voor je is,zei
Winifred langzaam. Dus ga ik ver
der. Gedurende twintig jaar heb je
in Tangmere gewoond en in dit be
koorlijke huis. Van een jong meisje
ben je een vrouw geworden achter
in de dertig. Ethel, wat heb je in die
twintig jaar gedaan Wat heb je ge
voeld Wat heb je ondervonden
Heeft een grote hartstocht je beroerd
Liefde bijvoorbeeld Ben je ooit ver
liefd geweest, Ethel
«Je weet heel goed van niet.»
En veronderstel je, dat je het
ooit zult worden
Neen.
En je bent van plan zo in je
Kraf te gaan Niet gewekt, zonder
ondervinding, onervaren Niet aan
geraakt door de grote dingen van het
leven En toch tevreden Ethel
Niet iedereen kan zo maar ver
liefd worden,zei Ethel driftig. Zij
was plotseling recht gaan zitten in
haar stoel. Daarenboven heb ik het
oooit nodig gehad, daar ik bij tante
was. Het is steeds zo heerlijk ge
weest. zo gelukkig, zo vrij van al
dat... van al die soort van dingen!
0 ik weet wel. dat jij me onbedui
dend en kleurloos en zo vindt. En
dat het dwaas van mij is om naar
huis te gaan en er de rest van mijn
«ven door te brengen. Maar wat kan
anders doen Tante leefde om zo
'e zeggen voor mij, als je begrijpt
h°c ik dat bedoel. Ik bedoel, dat ik
'Det niets iets te maken had. Zij was
er en ik had haar slechts te volgen.
Bleek van aandoening tuurde Ethel
over de glimmende tafel met zijn zil
ver en vrolijk servies.
Ga voort.
«Wat is er nog te zeggen Ethel
schoof rusteloos heen en weer. Bo
vendien praat jij over verliefd wor
den. Stel je voor. dat ik eens verliefd
werd, wat een meewarig mal schep
sel zou ik dan zijn. Wie zou er ooit
verliefd kunnen worden op mij Ik
ben zeven en dertig en zie er veel
ouder uit. Waar zijn de mannen, die
klaar staan om verliefd te worden
op een vrouw van zeven en dertig
Zoals de zaken nu staan, zijn er niet
eens genoeg mannen op de wereld.
Voor de jongeren, bedoel ik.
Dat is waar.
Waarom hoon je mij dan zo
riep Ethel bitter. Al de zelfbeheer
sing van de vrouw van middelbare
leeftijd was verdwenen. En Winifred
keek haar aan, denkend dat Ethel
waarlijk mooi kon zijn. Mooie tan
den. Een zachte, licht-rode mond.
Donkere ogen, ver van elkaar. Het
leek wel, of Ethel gebalsemd was,
dacht Winifred. Het was eigenaardig.
Gebalsemd in de kalme tevredenheid
van het alledaagse leven. Goed voed
sel veel frisse lucht, niets om de rus
tige klaarheid der dagen te versto
ren. Want het voelen van de dingen
maakte je oud, dacht Winifred wrang.
Gevoelens, die je verscheurden als
je wakker was en het nog sterker
deden, wanneer je trachtte te slapen.
En dat was alles langs het meisje ge
gaan. Het was net als een dier zon
derlinge verhalen, die je las over
bergbeklimmers, die in een gletscher-
spleet waren gevallen om dertig jaar
later ontdekt te worden, precies zoals
zij er eens uitzagen, bewaard door
het onveranderlijke ijs van hun graf.
Hier was Ethel Seddon, die er bijna
net uitzag als twintig jaar geleden,
toen zij hierheen was gekomen...
Er was iets ongerijmds in, vond
Winifred, ongeduldig geworden.
Jij bent verontwaardigd over
mij,zei Ethel eensklaps. Zij was op
gestaan. Maar zo onbekwaam als
jij me vindt, ben ik niet Ik heb al
les nagezien, wat van mij is gewor
den na de dood van tante. Ik heb al
mijn condoleance-brieven beantwoord
en gezorgd voor het opbergen der
meubelen en zo al meer. Ik heb ge
toond, niet zo onbenullig te zijn, als
jij wel denkt.
Maar Winifred luisterde niet. Dus
Ethel was van plan de meubelen in
bewaring te geven Het rustig aan
vaarden van haar toekomst was dus
niet zo zeker als wel scheen Opge
borgen meubelen deden denken aan
een tijd, waarin die meubelen weer
gebruikt zouden worden. Er was dus
hoop voor Ethel. Was die er Dat
zich opbergen in de boezem van een
bijna onbekende familie was dus niet
zo absoluut, als het wel leek.
Lieve,zei zij, het is mijn be
doeling niet om hard te zijn.Er
was nu iets heel prettigs in het door
de buitenlucht verweerde gezicht,
dat glimlachte over de tafel heen.
Maar men moet verstandig zijn.
Je hebt een zeer afgezonderd, bijna
kloosterachtig leven geleefd, Ethel.
Ik kan je dat niet kwalijk nemen.
Het is een mooi leven geweest. Juf
frouw Seddon was een uitstekende
gastvrouwen zeer belezen. Je hebt
alles gekregen wat je zowel lichame
lijk als geestelijk nodig had. Ten min
ste, dat geloof ik,en Winifred glim
lachte nu een beetje wrang, hoe
wel het mij geen voldoening gege
ven zou hebben. En nu zal je leven
even tegenovergesteld worden als de
polen van elkaar zijn. Bedenk, dat
je niet moet verwachten, dat het je
voldoening zal schenken of gelukkig
maken. Vooral in het begin niet. En
ik voor mij hoop, dat het je niet vol
daan en gelukkig zal maken. Niet in
het begin en evenmin later, Ethel.
«Je hebt liever niet, dat ik naar
Wimbledon ga
Natuurlijk heb ik het liever niet.
Maar ik heb een gevoel, dat ik
het moet proberen.
Of ben je soms bang iets anders
te proberen
Waarschijnlijk. Ethel's donkere
ogtn vulden zich met tranen, c Dat
is het juist,zei zij. Ik ben hier be
dorven en kan nu moeilijk beslis
sen. Ik ben slechts de schaduw van
tanteik weet. dat ik dat ben, daar
in heb je volkomen gelijk. En het
gaan naar Wimbledon ligt nu voor
mij het meest voor de hand. Ik kon
niet besluiten om iets anders te doen.
Eerlijk, ik kon het niet.
«Ik begrijp het.» Winifred nam
een sigaret uit haar étui dat zij bijna
gedachtenloos in het slot drukte. Ik
begrijp het. Ik begrijp het werkelijk, I
Ethel en misschien is het wel het I
beste wat je doen kunt, het te pro
beren. En met je opgeborgen meu
belen en je eigen inkomen, is er geen
reden om daar te blijven, wanneer
je het liever niet doet.
Neen.
En als je de dag van je vertrek
hebt vastgesteld, laat het me dan we
ten. Dan neem ik je mee in mijn wa
gentje. Ik moet toch naar de stad en
ik kan even goed over Wimbledon
rijdet). Ook je bagage kan mee.
Meen je het
Natuurlijk,en nu kwam Wini
fred's prettige stralende glimlach te
voorschijn. Ethel, zei zij, je bent
een baby, anders niet. Ga nu mee
naar de tuin, ik zou graag een stuk
of wat van je planten overnemen.
Ik ken een van de mensen van de
firma Woodruff en Wilson en hij zegt,
dat, wanneer ik het hem bijtijds laat
weten, wat ik hebben wil, hij erop
zal letten dat ik ze krijg om ze in
de herfst te kunnen uitpoten.
Volgens jou zal ik tegen die tijd
zelf wel weer hier terug zijn,zei
Ethel spottend, en zij lachte even,
toen zij uit haar stoel opstond.
Dan kun je net zoveel als je wil
uit mijn tuin krijgen,zei Winifred
hartelijk. Zij liep om de lage tafel
met zijn wijd uitstaande poten en
stak haar arm door die harer vrien
din.
HOOFDSTUK VII
Nu was eindelijk alles voorbij. De
hoog opgepakte vrachtauto's met de
meubels, handig volgedragen door het
werkvolk met hun zwarte voorscho
ten, rode gezichten en strohalmen
tussen hun haren, waren weggere
den. Clara en Emily waren vertrok
ken, achterom kijkend en wuivend
uit hun wagen, zolang zij de nicht
van haar oude meesteres nog konden
zien. Ethel en Winifred stonden voor
de gesloten deur van Lavender Cot
tage, en deden alsof zij niet zo ellen
dig waren, als zij eigenlijk waren.
Als het maar niet regende.
Ethel keek een beetje triestig naar
het grasveld. Zij had een hekel aan
regenhet regende bijna nooit in
Tangmere. De regen spatte op de
bloemhoofdjes van de rozen en maak
te ze zwaar neerhangend en vlekke
rig. Hij droop langs de kleine glas
ruiten en verzamelde zich in de hoe
ken bij de ijzeren omlijstingen. Met
ergerlijke eentonigheid drupte hij
uit de dakgoot in de grote groene re
genton. Om de regen prettig te vin
den. diende je binnenshuis te zijn,
dacnt Ethel met een ongelukkig ge
voel.
Binnenshuis, dicht bij een vuurtje,
al was het dan ook Juni. Met iemand,
die je genegen was in de stoel tegen
over je. Misschien bezig met een pa-
tiencespelmet een pijnlijke steek
bij haar hart moest Ethel denken
aan de handen met de korte vingers,
die zo handig met het nette pakje
kaarten bezig waren. Ethel, kind
lief. houd eens even op met lezen
om me te zeggen, of je bij het einde
van het spel rood op zwart mag leg
gen... Dat onthoud ik nooit.» Heer
lijke avonden met dichtgetrokken
gordijnen en een geur van geroosterd
brood, dat in de lucht scheen te zwe
ven. De radio, een heel goede, die
nu nutteloos was geworden, want het
huis in Wimbledon was niet aange
sloten op het electriciteitsnet. Het
verrukkelijke gevoel van zo 'n avond,
iets wat je niet goed kon beschrijven.
Vredeeen bestaan dat afgesloten
was geweest van al de dingen, die
hinderlijk waren en stoorden en je
ellendig maakten. Een teerheid... een
verfijnde atmosfeer... O, het was heel
gemakkelijk voor Winifred om te zeg
gen, dat het een soort van leven was
geweest, waarmede men onmogelijk
door kon gaan, dacht Ethel hartstoch
telijk. Maar het was het enige leven,
dat waard was geleefd te worden.
Met door tranen verblinde ogen buk
te zij zich om een bemodderd stuk
krantenpapier op te rapen, dat op het
pad lag.
Nu, zullen we gaan Winifred's
stem klonk vrolijk en zakelijk. In
alle geval zou Ethel deze avond het
warm en gezellig hebben, besloot zij.
Wat haar lot in Wimbledon zou zijn,
daaraan durfde Winifred niet den
ken. Dat zou voornamelijk afhangen
van de voorjaarsschoonmaak, meen
de zij lakoniek. Na de schoonmaak
zouden er stellig geen vuren meer
zijn achter de vooruitstekende stan
gen van de verschillende haarden.
Want zij kende mevrouw Seddon.
Maar... en toen Winifred haar hoofd
ophief om te voelen, of het nog re
gende, klonk uit de appelboom een
verrukkelijk gorgelende zang.
Luister eens naar die schat van
een lijster,zei zij snel.
«Ja.» Ethel zocht tersluiks naar
haar zakdoek.
Hij zegt, dat je gauw hier terug
zult zijn,zei Winifred plotseling.
Ik voel het, Ethel. Huil niet, lie
ve...
Ik weet het. Het is alleen maar,
omdat...» Toen hief Ethel haar nat
te ogen op naar de druipende appel
boom. Dit is het einde van alles,
zei zij hartstochtelijk.
Helemaal niet. Ik geloof, dat het
het begin is,zei Winifred ferm. Zij
greep de slappe hand van haar vrien
din en trok ze beslist door haar arm.
(Vervolgt)