II
liii
•■f
I I
C. Dumortierf
rue d’Ypres, 21, Poperi^l
PI:
Leest en verspreidt t
Hf
I
I
lil
'■p II
Fif/i h
I
Fournitures de Bureau et W
if;h
Onze Helden
Laat, rnij toe, veelvuldige lezers van ’l Ypersche,
U deze enkele woorden toe te sturen, ’k Hoop dat
ge ze wel zult aanvaarden en misschien, wie weet
al, zullen ze deze dagen te pas komen. Zorgt ge
voor uw helden Eerbiedigt ge hunne slaap
plaats Versiert ge ze
Zorgt voor onze helden Na. dezen langdurigen
oorlog zijn allen min of meer reeds hersteld, maar
’wie zijn ze die om zoo te zeggen nog geen schade
vergoeding getrokken hebben: «Onze Martelaren».
Twee, drie jaren zijn reeds vervlogen na den wa
penstilstand en hoe talrijk zijn de graven nog
waar noch bloem noch kroon ’n is. Veel, zeer veel!
Mocht er ooit een bloemke groeien.
Over ’t graf waarin ge ligt. (Gezelle).
Ja, zoo wij het niet doen, die hunne broeders
zijn, wie zal er voor zorgen. Hunne graven zijn
bedekt met gras en kruiden. Immers de natuur
zorgt er voor. Hier en daar staat er een wild blóe-
meken, onschuldig zooals hij die op dezelfde
plaats zijn bloed vergoot. Is dat onze dankbetui
ging jegens onze dierbare strijders Gelijk een
kind die de schoonste bloemen plukt uit, een hof
en ze naar moeder brengt, zoo ook, zij kwamen
met de roode bloem van hun hart vol leven en
brachten ze naar Moeder «Ons Vaderland». Het
Vaderland had gewenkt en niets kon hun tegeh-
houden, ze moesten vooruit om het te dienen. Ze
liepen gevaar, ze vielen, ze vergoten bun bloed,
en wij, zouden we te kort schieten aan onzen
plicht
Vrienden, wanneer gij het land geheffend hebt
waar een onzer helden begraven ligt, hebt ge niets
gevoeld aan uw hart, of is het misschien ongevoelig
geworden Neen, denk ik, zoo is ’t niet. Eh wel,
dan vooruit met spade en bloemen. Geef een deel
uws vadren grond aan uw broeders die vielen voor
ons welzijn en dat van ’t Vaderland. Maakt' van
dit plaatsje een heilige grond, bedekt met bloemen
kranzen.
Weet ge een graf langs een weg of in een ver
loren hoekje, gij, Vlaamsche volk, zendt er uw
kinderen naar toe. Plukt bloemen en legt ze met
grooten eerbied op het graf van een dezer. Onder
houdt het, bidt er eenige oogenblikken, God zal
er U voor beloonen.
Deze week hoorde ik een vreemdeling zeggen
’t Is wonderbaar, die Vlamingen hebben toch
veel moed, overal waar men gaat, waar men ziet,
üaar vaa
'r zijn.
YPER
Ge moet niet gaan kijken
Ik was zoo op mijn gemak een wandelingsken
aan ’t doen, toen ik op het stalieplein een buiten
gewoon heen- en weerrijden van autos bemerkte;
ook een geheele zwerm hooggeplaatste personen,
met hunne buis aan en chic uitgeborsteld, had
bijzonderlijk mijn aandacht getrokken, daar allen
er zeer geestig uitzagen en rechts en links handen
gaven, vergezeld van alle slach van officieele salu-
aden en fransche complimenten. Ik dacht in mijn
eigen: verdikke, daar moet yoorzekers iels bij
zonders op gang zijn, of den duivel houd de keerse,
om zoo eene mobilisatie van buizen Ie veroorzaken
Het verwonderde mij nogtans dat ze mij voor
die omstandigheid niet vermaand hadden, daar
het altijd de gewoonte geweest was Poorteklokke
te doen luiden voor de bijzonderste feesten van
Yper.
Gelijk ik alzoo.die komedie aan ’t bekijken was,
kwam Tjeppen daar voorbij en ’k zag dat die af
faire hem ook intrigeerde. Hewel Klokke, zegt hij,
wat is dat nu nog voor iets en ten zien er nog
geen van de minste katten uit, hé Maar hebben
die mannen toch chanse van zoo alle dagen Zon-
•altijd dezelfde die 't schaap van
de Staatszak is plat voor t...'1""’
is buitengewoon opgeblazen
ander dommigheden.
Is ’t waar of geen waar
succes d’une opération de cetle envergure si l’opi-
nion publique n’y est pas préparée
M. Levie est un homme trop averti des choses
financières, il a donné trop de gages de son atta-
chement a la federation des Cooperatives qui est,
après tout, sou oeuvre, pour qu’on puisse supposer
une minute qu’il irait compromettre de leis inté
réts dans mie vague speculation electorale.
On l’accuse encore d’avoir fait (omber Ie cours
des titres de l’Emprunt,
Les chiffres répondront aussi a cette accusation.
Le 12 septembre les litres de l’Emprunt étaient
cotés 214-215. Après les comptes rendus de la
reunion de Termonde les cours descendent a
peine.
Le 13 on cote successivement: 214 1/2, 215’214.
Le 14 on cote ertcore 213 3/4 213 1/2.
G’est le 14 que le Soir souligne dans un article
„de notre confrère Patris, Fimporlance de la nou
velle lancée a Termonde par M. Levie. Les cours
flèchissent a peine, car le 15 on cote 211 1/2 et le
16, 212 3/4.
Par contre le 21 on constate une brusque chute
a 206, qui s’accentue a 203 le 21 et 202 le- 22.
Pourquoi Paree que le ministère des Finances
vient de lancer sa publicité pour l’Emprunt a 6 p.
c., tout simplement
Les titres de l’Emprunt des Régions Dévastées
ont, au contraire, admirablement soutenu ce choc;
nous les voyons a 205 1/2 le 26 sept. tandis que
le 3 p. c. beige tombe autrement vite: c’est forcé.
II y a actuellement en bourse de la rente 3 p. c. a
vendre plus que le marché ne peut en absorber.
Que prouverait au surplus une baisse des titres
des Régions Dévastées plus accentuée Ces titres
ne sonl-ils pas amenés.a perdre de leur valeur au
fur et a mesure que les tirages s’effectuent N’est-
•ee pas une preuve éloquente de la faveur qu’ils ont
gardée que de les voir encore a un cours aussi
ferme
On le voit: il ne reste rien des accusations lan-
cées a la légere contre un homme qui, dans tont
ceci. n’a obéi qu’ii une préoccupation: assurer aux
cooperatives de sinistrés des ressources qui leur
permettent d’au'gmenter encore le chiffre de leiirs
paiements, faire en sorte qu’elles puissent accen-
tuer leur féconde activité. P. Beaupain.
11 I
mogen zijn
Zoudt ge gel doven Tjeppen dat ik het niet weet;
zou het vandaag zijn dat men den eersten steen
legt van Sint Maartens
i’t Is misschien wel de venditie van de ijdel kas
der geteisterden, antwoordde Tjeppen, en daarmeê
was hjj w'eg al greeten. Ik bekeek hem gaan en
riep hem na: farceur
Nu, om-voorts te vertellen, ik kon om den dui
vel niet peizen vyat dat al mocht beteekenen, en
ik rischierde die heeren le volgen om te zien waar
zij zoo al naartoe gingen.
Zoo ging men langs over de markt recht naar
den Frigo; ja ja. naar den fameusen Frigo oche-
blief.
Vele kurieuzeneuzen en kommeeren stonden
daar recht over den arme-menschen-vervrozen-
vleesch-kelder te kijken en ik informeerde rechts
en links om te weten waarom die hooge wereld
in beweging gebracht werd, wel denkende dat het j
toch nooit voor een beete vervrozen vleesch was,
noch om de Yperlingen plezier te doen dat al die
vreemde schuffelaars, tot zelfs van Brussel, zich
hadden willen derangeeren, maar wel voor een
bijzonder reden die ik al rap in de gaten had.
Zoo vernam ik dat het was om propaganda te
maken voor den Frigo, met dien ten langen laat-
sten in te stellen, omdat men vreesde omtrent na
een jaar bestaan, dat die instelling niet genoeg
geprezen zijnde, een ware fiasco zou kunnen wor
den.
Jammer genoeg dat men bet muziek had verge
ten te vragen om het feest op te luisteren en den
tralala een beetje te vermeerderen gelijk bij de
tandentrekkers die wij eertijds op de markt zagen
opereeren en dat. gratis voor niet.’
Ik bemerkte algauw dat het een demokratiek
feest was, daar de bijzonderste demokraten van
de streek daar als aristokraten ronddroeien om
voor het demokratiek vleesch propaganda te ma
ken onder het demokratiek volk. En dat is ook
verstaanbaar, de grootste klappers zijn juist deze
die niet gewoon zijn frigo te eten en zij trachten
hem te verkletsen om zooveel mogelijk versch
vleesch te hebben voor hun eigen zeken, en dat
volgens de beste regels van de broederlijkheid.
Daar ik ook maar rijk genoeg ben om frigo te
knagen, dacht ik dat die affaire pij soms had
kunnen jnteresseeren en om dien reden trok ik
binnen om dat eens goed af te stooven.
Grpote koppen spraken daar slagw ater en nadat
men het publiek de hersens gevuld h,ad met alle
slach van redevoeringen en oneindig veel cijfers,
vond men noodzakelijk dat publiek de liere te
vullen met franschbroodjes mét frigo..., verschoo-
ning, mét hespe daartusschen en ge moogt zeker
zijn dat dit demokratiek ontbijt oneindig veel
bijval genoot bij iedereen. Men zegde mij dat men
IIILI
p
’t zijn overal bloemen van alle kleuren k Had
er kunnen bijvoegen, uitgenomen op de graven.
Wel dan,-vooruit In plaats van ’s Zondags daar
te gaan rond loopen, langs bier, langs daar ge
bruikt eenige oogenblikken van dezen tijd en
bezoekt een graf. Zijt er overtuigd van, uw voor
beeld zal nagevolgd worden en een belooning zal
II hiernamaals geschonken worden.
’k Dehk dat het veel goed zou doen moesten de
moeders en meesteressen dit eens voorlezen in de
klas, want ’t is waarlijk pijnlijk te zien hoeveel
graven verwaarloosd zijn en niet bezorgd zijn.
Hoop.
Impressions en tons ^nre-
Maison S. Lafont^l
dal deed om de invités vaiTver^^^
verplichten hun geld le veHeeren
rants van Yper, daar de bazen al 2
en ie rap rijk zouden worden. 0
T Is zelfs jammer dal men dien
laars hunnen koepon van 2“ klas
no8 gratifk;
1 wrre te heb^
laaide, en daarbij hen nog'^."5
hunne moeite van zoo verre te h tiea
men. 'ebben
Ten anderen, ten komt toch on
ken aan; len ware maar dat bii J'*11 ha,ff
Daar liet in de zalen wat friJC
koud, door de nabijheid van >t''as, zep
koerzen, niettegenstaande huntien 1
spraak en de w arme toejuichingen
toch niet genoeg verwarmen en datf
eenige glazen champagne (leest w'JV01
het bloed heler in beweging zouden b
En inderdaad, ’I gedacht kon niet
den zijn want niet één invité die er i
het geklank en het geklink en het
het kristaal (en dat zonder ’t minste val t
deed mij bijkans deuken dat ik inVmLli
mijn klokkenkot wederom gekeerd w -1
de karillontorre.
Heeft de frigo niet veel succès G
champagne boter, ge moogt. het zèkei
De animatie kwam Zoo wederom onder!
len die begosten babbelen en kwakgaaiend-
ren en zien vergingen en ’t was waarliji
schoone les voor alle Yperlingen, te zien w<
lieste manier was om alle gedachten te vets
in één blok Lot. meerder eer en welstand y-
Ypert je.
Zonder lachen, ’t was hert roerend de ofl
vriendischap te zien die daar heersebte enh
zooveel gold niet gekust daar had ik mij dj
kunnen feliciteeren, maar ik vOnd dat dei
latie alreeds genoeg gekost had en dat men
dag te mogen vieren Waarom zou dat nu wel ver]oren onkosten had kunnen vermijden
dat er nog zooveel Yperlingen buiten op
zitten.
Ook kon ik het niet meer kroppen envert
verliet ik met baast een schouwspel dat mij
walgen: ’t was niet, genoeg dat de invités:
pagne dronken, het personeel waserookrag
aangevlogen en niet voor een klein beetje.
Bokke en ’k liep in mijn vlucht flak op(
pen die, het feest vernomen hébbende, jut
te wege was eene kurieuse pinte te pakker.
Hewel, waar gaa je?
Nen keer gaan kijken, zei Tjeppen.
Luistert, beste vriend, antwoordde if
indien ik, in andere omstandigheden, u ao
korde eens te gaan kijken, in het tegen»
geval raad ik u aan niet te gaan kijtaJ
anders, moest ge dat zien, miek ge u. w!
ópschietende karakteere, voorzeker’ graai
ware gij. die met al uw gelijk, nog ongelijki
halen.' Én Tjeppen bij den arm grijpende.f'
hem meè langs de St-Jakobstraat naar del
waar wij in de Drie Koningeneenenfe
pot lekker biertje gingen pakken.
Santé. Tjeppen. a vouch
- Santé. Klokke, (en na een goê tenge'.v
minsten drinken van ons geld, en
bij terwijl hij zijn glas naar het licht W
is'Ion minste zoo lekker als FrigochaniPj
zoo kostelijk niet; ook ik peis wel rtal 1,11
die champagne, per glas had doen betalen,
zekers zooveel geen flesschen, den kop w
geschoten geweest zijn.
- Dal is waar. Tjeppen. ge spreek >1
-Ja. ja. antwoordde hij,dat ie al*
stief wel, maar 'I zijn wij.
mogen helpen betalen hetgeen di -
felaars hebben helpen uitdrinken.en
hij weg al greeten.
Tjeppen had toen nog
gelijk, ’t zün
t d’hist»*
dnolaars als
voor c»*
Poorl^
ill®!
r
#1
9
im
