1922).
ziel
I
Verrijzenis
YPER OP
Wervik
T eraardbestelling
bestaande
lllewe ge.
VeSiJ?
1 eetle gel-
>uwen
Une économie. Rétablir
le canal d’Ypres a l'Yser
Het waren nochtans niet al onze vrienden, die ons
lazen of niet en lazen vijanden hadden wij ook. En
dat kon niet uitblijven daar wij veel meer kritiek
moesten neerschrijven dan lofzangen uitbazuinen.
het getal
en
vraag,
Komen, April 1922.
taak der herstel-
journalisme mee te
IV erack Robert,
den Yzer, op 1-
>gs-
en uit-
De Schrijver,
G. DESAVER
Juich thans, Menschheid Alleluia
De hemel hoort de zegepsalmen,
Die vreugd verwekken verre en na,
En jublend door het heelal galmen
Alleluia
En ’t albezielend zegepralen
Wii leder hart in heil herhalen
i van stad,
het Brand-
afhalen
ons weekblad
uw vertrouweling worden. Het
weze van langs om meer het orgaan ‘aller geteisterden
wier verdediging het steeds met hart en ziel op zich
nemen zal.
Komt tot
budget de 1922 pour la restaura-
ne constituent qu’une tromperie et
on est bien décidé a laisser dormir l’af-
(Paaschdichtje voor
Hij is verrezen Alleluia
Juich, Menschheid bij het blij herleven,
En zing der eeuwen hooglied na,
Zoo zcet als ’t eens werd aangeheven.
Alleluia
Lijk Jezus had zijn woord gegeven,
Is Hij verrezen tot het leven
der^twee oplossin,gen bekomti
1 n(>g te
berekend
ons. Er
uwe mede-
een anderen kant de Rechtbank van Q
werpt de zaak uitsluitelijk op den inhoud
van7 ’t konirakt dat de geteisterde verbindt
’’’■et den
sta*t degetei.
schadever-
artikels
len (zoo-
in dien artikel voor niemand uitzondering gemaakt.
De bevoegde plaatselijke Staatsoverheden treden dit
gedacht bij, doch voor de toepassing zijn ze niet over
eenstemmend.
De H. Koninklijke Hoogcommissaris
gevraagd werd als deze interest, krachtens
kontrakt met den Staat, aan de weerde der
bouwen niet mocht bijgevoegd worden tot
der weerde 1914, verklaart dat het uitsluitelijk
delijke zake is die de eigentlijke schade der geL
niet aangaat en dat de oplossing in zijne bev0 Ji
niet valt, maar wel toekomt aan den Betalinc j
Brussel.
Van
schade
voer 1
Staat. Immers door deze overeenkomst f
sterde enkel alle rechten af betrekkelijk de
goeding maar geene rechten tot toepassing van
der wet die hem voordeel zouden kunnen verleen,
als art. 14 voor de geteisterden die hun eigen hu' k
woonden in 1914.) e
Bij geval de zaak eene
begeeren de bovengemelde Bestuurleden dan
weten tol welken datum de interest zou i
worden.
Betrouwende op een gunstig onthaal hunner
bieden zij aan den Heer Minister met hunnen vooraf
gaanden dank de hulde van hunnen diepen eerbied
Namens het Bestuur
De dd. Voorzitter,
H. VERMEULEN
Brief gezonden aan den Heer Minister van
Huishoudkundige Zaken te
Brussel.
De Bestuurleden der Maatschappij van geteisterden
Yper-op nemen de eerbiedige vrijheid Ued. te vra
gen zoo de geteisterden die door den Staat heropbou
wen en een vonnis verkregen hebben tot schatting der
weerde van 1914 niet zoowel recht hebben op den inte
rest dier weerde sedert 1 Januari1920, als de andere
geteisterden die bouwen op hunne eigene rekening.
Krachtens art. 50 der wet van 6 September 1921
in algemeene vergadering besproken schijnen de eenen
zoowel recht te hebben als de anderen immers er wordt
weder, schaarden zich dichte drommen toeschouwers
Verleden Zondag namiddag had de teraardbestelling
plaats van Vanacker Joseph en IVerack Robert, twee
Werviksche jongens gevallen aan den Yzer, op het ve
van eere.
Een stoet, waaraan al de Maatschappijen
alsmede de Gendarmen, de Tolbeambten en 1
weerkorps in kleedij, deel namen, ging de lijken
naar den Reekehoek, waar de ouders van de twee ge
sneuvelde helden wonen. Niettegenstaande het gure
ons, Vrienden Lezers, schrijft tot
zal altijd iets goeds overgenomen worden uit
deeling.
Wij waren maar een handsvol Onze taak was niet
altijd gemakkelijk! Onze weg was soms hobbelig als
de uwe. Vereenigt uwe krachtinspanningen met de onze!
In onze eendracht zal ’t geheim onzer eindoverwinning
liggen DIXIT.
De hoop moet
wezen
van
^eu
restauration coüteraii done actuellement quelque chose
comme 500 millions. De ce chiffre bien prés de la
moitié revient a la magonnerie, soit 250 millions, dont
au moins I 30 millions passent au compte briques. Eiablir
la quantité de briques importées soit par chemin de Ier
ou par tram est une chose assez difficile a faire, mais il
n’est nullement exagéré d’admettre que la moitié des
oriques viennent de regions, telles que le littoral, le pays
de Boom, d’oü le transport peut se faire par eau. Des
briques pour une va' ur de 60 a 70 millions arriveraient
done par cette voie si le canal était répare.
Or, que constatons-nous en ce moment? Les briques
du pays de Boom (grand format) sont livrées a Wer-
vicq, Comines, Warneton a raison de 105 francs le
mille contre 125 francs, prix payé a Ypres, soit une dif-
férence de prix de prés de 2 0%et il se passe actuel
lement cè phénomène que des briques débarquées a
Warneton et transportées a Ypres par auto-camion re-
viennent a meilleur compte que celles expédiées directe-
ment par chemin de fer.
En ce qui concerne le transport des briques du littoral,
il résulte d’informations prises que l’avantage du trans
port par eau serait d’environ 10 francs par mille
briques.
En appliquant ces 20 et ces 10 a la somme de 65
millions, valeur des briques importables par voie d’eau,
on arrive a une somme qui serait suffisante a couvrir la
majeure partie des frais de restauration du canal. La
véritable économie réside done a rétablir le plus vite pos
sible nos communications par eau et non a les retarder.
Avant la guerre, tout le sable employé a la construc
tion et aux routes arrivait par le canal. Actuellement,
tout ce transport doit se faire par tram ou chemin de fer.
On estime entre 50.00Ö et 100.000 tonnes la quantité
de sable qu’on déchargera a Ypres cette année. Par eau
le transport coüterait 1 0 francs la tonne moins cher, nous
a ceriifié un importateur. Nous laissons au lecteur le
soin de calculer l’énorme économie a réaliser de ce chef.
Pour les bois, le transport par chemin de fer revient
a plus de 20 francs les 1000 kilos. Par eau, le cofit
n’en serait que d’un tiers. Si I’on songe qu’environ 20
du cofit d’une construction passe en bois brut, on se rend
compte du bénéfice énorme que le transport par eau
ferait réaliser.
F aut-il mentionner encore d’autres matériaux de con
struction Faut-il parler du charbon, du pétrole, de
1’essence, des grains Faut-il appliquer ces calculs aux
diverses communes se trouvant dans le cas de la ville
d’Yprcs Faut-il rappeler-qu’il existait dans notre Ypres
de jadis un commerce florissant grace a notre canal
Faut-il aussi, pour la centième fois, redire que ce com
merce ne peut reprendre son extension que si on lui rend
la vie possible, que si on lui rend ses communications
par eau avec le restant du pays
Il nous semble que les chiffres cités ci-dessus démon-
trent suffisamment l’extrême urgence de la restauration
de notre canal, et que s’il y a dans notre région des éco
nomies a réaliser dans le cofit de la restauration e’est
par cette voie-la qu’il faut y aboutir.
Il parait en effet, qu’a Bruxelles ou s’émeut du ofit
de la restauration du pays dévasté. On s’échine a dé-
couvrir les économies a réaliser, on parle de rogner sur
les coefficients et on refuse de rétablir notre canal
Pourtant, les données qu’on y possède sur les coefficients
des différentes communes du pays dévasté doivent per-
mettre de juger de la nécessité des communications par
eau.
Le fait est la, évident Le canal ferait économiser
10 fois plus de millions que n’en coüterait sa remise en
état.
Mais veut-on voir clair a Bruxelles
On est tenté d’en douter.
Al wat een kiem des levens houdt,
Gevoelt de kracht tot blij ontwaken I
Het gras in ’t veld, de boom in ’t woud
Ontspruiten bij het zonneblaken
Alleluia
Al wat de dood eens scheen te staren.
Wordt tot nieuw leven nu herbaren I
Hij is verrezen vol van Majesteit,
Na al de smart van ’t ijsiijkt lijden
'Het grootste wonder eens voorzeid,
Bracht aarde en hemel tot verblijden
Alleluia 1
Hij is uit ’t rotsengraf verrezen
En heeft zijn Almacht klaar bewezen 1
op den doortocht van den stoet, en honderden inwone
van stad, waaronder de verschillige overheden van
vik, volgden den lijkwagen, na de bloedverwante
C’est un fait bien connu de tous ceux qui s’intéres-
sent au relèvement de notre chère contrée que les trois
millions inscrits au
tion de notre canal
qu’en haut lieu
faire.
Des faits récents le prouvent a suffisance et il nous
faudra des actes avant que les sinistrés soient amenés a
changer leur opinion sur la bonne foi du Gouvernement
dans cette question.
Compressions et économies, tels sont les prétextes in-
voqués.
Comprimez et économisez dans vos travaux nouveaux,
dans vos travaux de luxe, mais ne commettez pas le
crime de rogner sur les crédits qui doivent permettre au
pays dévasté de reprendre sa place au foyer beige, telle
est la réponse des sinistrés.
Et puis... y a-t-il vraiment économie a ne pas exécu-
ter un travail d’une telle urgence? C’est la question que
se posent sans cesse tous ceux qui, habitant le pays dé
vasté, en connaissent un peu plus que certains augures
de la capitale.
En effet, calculons. Prenons, par exemple, comme
base, le coüt de la reconstruction d’Ypres. Les dom-
mages sont, dit-on, estimés a environ 100 millions. La
formaat en ’t getal bladzijden vergrootte
lezers groeide aan.
Maar nooit zal men ons het verwijt kunnen toesturen
persoonlijke aanvallen neergepend te hebben. Nooit tot
den persoon zelf, maar wel tot wat hij deed of niet en
deed, tot zijn nalatigheid, zijn misslagen, zijn onwetend
heid of zijn onbevoegdheid, daar waar deze het al
gemeen belang tegenwerkten, richtten zich onze blaam
en onze misnoegdheid.
Een persoonlijke aanval kan immers niets dan laf
hatelijk wezen.
Mogen wij zeggen dat wij er
altijd in geslaagd heb
ben alle grieven weg te nemen en alle hinderpalen uit
den weg te ruimen
Zulks ware verwaandheid Nochtans mogen wij
op meer dan een zegepraal fier zijn. Wie Yper en om
streken zag in 1920 en deze nu ziet, tot het leven, als
voormalig, wederkeeren en de bevolking gedurig en ge
durig ziet aangroeien, moet de wanhoop en de zwart
galligheid uit het hart verbannen en zich tot onze denk
wijze bekeeren
Er is reeds veel goeds tot stand gekomen. In minder
tijds dan we het noodig dachten, zal onze streek wezen,
bloeiend en voorspoedig als weleer. De hoop moet ons
allen bezielen en we moeten overtuigd wezen dat voor
velen, zoo niet voor allen, de langste tijd van hun ban-
nelingschap.voorbij is.
Van zijne stichting af was ons weekblad een vrije
tribuun op twee punten na open aan. allen die er
gebruik van maken wilden. Te weinig talrijk zijn zij, die
zich in dien zin tot ons gewend hebben. En onze veront
schuldiging ligt bij de hand de zware
ling liet hun den tijd niet aan ons
doen.
Nochtans vrienden lezers, laat ons toe een oproep te
doen tot U, wie gij ook zijn moget Stelt ons op de
hoogte, van wat er rondom U gebeurd, deelt ons uwe
grieven, wenschen en verlangens mede.
In ieder kanton, in ieder stad, in ieder gemeente, in
ieder gehucht moeten wij medewerkers hebben, die ons
edel doel begrijpend, ons helpen in de verwezenlijking
ervan.
Ons weekblad moet
En bij het hopend opstaan, uit den dood,
O, Volk van Vlaandren wil verrijzen 1
Door werk en moed, stijg uit den nood,
En kom uw heilig Recht bewijzen
Alleluia
Alleluia
H rgalm dan om U te prijzen
’t Is ’t plechtig uur van ’t blij verrijzen
P. Denys.
i
