TE VELDE
It
L Iie-:
I -51
15-9-23
’t Ypersche
H. Masquelin, P. Ledoux, T.
Louage, conseillers
La Fete Patriotique de Comines
et ce que le vieux Gibus en a retenu
algemeen
*en
doet hoesten.
Op onze wandeling rond de hoeve vinden
wij verschillende plaatsen waar duitsche
kanonnen hebben gestaan. Op twee dier stel
lingen liggen er nog heele stapels achterge
laten amunitie en ron 1 dien voorraad die in
allerhaast schijnt verlaten geweest te zijn,
MM. J.-B. d’Ennetières, Bourgmestre
V. Cousin, Maire de Comines (Nord) H.
Serruys, Haut Commissaire Royal A. Van
Elslande-Catteau, Conseiller Provincial Ch.
Van Elslande-Victoor, Juge Fr. Deweirdt,
Conseiller Provincial L. Venant, Commis
saire de l’État A.-J. Stryman, sculpteur du
monumentLe Capitaine Wellens, délégué
Anglais D. Soete et P. Van Raes, Êchevins
et G. Vanneste, secrétaire; J.-B. Delporte.
curé J. Schoutteten, Adjoint au Maire de
Comines-France et les Conseillers Béague,
Behaegel, Roussel, Goeman etc. A. Boom,
A. Laton, J. Geuten, membres du Comité
exécutif
Waerembourg et F.
L. Geuten, directeur de la V allée de la Lys
Et. Leien, O. Roels et H. Houpe, institu-
teurs L. Morel, receveur A. Becquart et
H. Defoer, employés communaux.
Entretemps la Grand’Place était envahie
par une immense foule compacte. L’enceinte
réservée aux families des Héros et Victimes
civiles regorgeait de monde, tandis que la
grande estrade, pour les chorales et les cen-
taines de fillettes et de garqons, semblait
ployer sous le poids des phalanges artistiques.
Et ce fut au milieu de cette mer de vagues
figées humaines, que le gigantesque cortège
de plus de quarante sociétés et groupes vint
se frayer un chem.in vers le foyer de la fête.
La police dut faire des prodiges d’efforts,
pour ranger et contenir ces hordes d’honneur
qui défilaient devant le monument, tandis que
les anciens combattants y dressèrent une haie
mouvante de drapeaux tricolores et de fanions
étincelants.
Mais voici le Président Geuten, qui esca
lade le pied du monument et prononce un
fort beau discours, présentant le monument a
la ville de Comines.
Le voile tombe en ce moment et montre
la Patrie victorieuse.
Bien des larmes ont coulé pendant cette
touchante cérémonie.
M. le Bourgmestre descend de la tribune
d’honneur, et répond au Président avec une
eloquence et une protestation patriotiques, si
ardentes et convaincues, que chacun en ce
grand instant se sentait her d’etre Beige
Après avoir reen le monument au nom de
la Ville, l’orateur cede la parole a son collè-
La rencontre de Gibus avec Ibis a la fête
Me Comines ne fut d’abord que fort froide, a
cause de l’épithète de maniaque que celui-ci
ravait laucé a celui-la Mais tout s’arrangea,
Sorsque Ibis reconnut qu’il avait voulu dire
enthousiaste a I’execs
Cependant, il fut convenu que Gibus, pour
cette fois-ci, tiendrait la plume dans le journal
de la Région d’Ypres
Comme l’enthousiaste admirateur de la
iFête de Comines, n’arriva que vers 2,3o h.
i de l’après-midi, Ibis voulut bien lui dormer
l ies renseignements du matin, et tout alia bit n.
L’aurore n’avait pas encore doré 1’orient
llorsque Comines fut secoué par une vingtaine
Me coups successifs d’artillerie qui rappelaient
admirablement les tonnerres des gros canons
de 14, i5, 16 et 17.
Ce terrible réveil fut l’ceuvre des frères
I Jonville et de quelques autres anciens com-
I battants qui’ avaient un plaisir fou a faire
■•tbranler lesbords de la Lys comme ils 1’avaient
jfaitjadis sur les rives de 1’Yser
Les Cominois, au saut du lit, constatèrent
Lavec bonheur tons les indices d’un beau jour.
I Ln effet, pas un nuage au ciel bleu, et un
j soleil de pur or monta bientót triomphant sur
l-j^Mzon plein de splendeur.
zijn er plassen gestold bloed te bespeuren,
roodgeverfde zwachtels van gekwetsten, ja
zelfs nog hersenen van stuk geschoten sche
dels.
Bij ’t terugkeeren word ik aangesteld om
met eene sectie de laatste eer te bewijzen bij
de begrafenis van eenige burgers en soldaten
die daar zullen ter aarde besteld worden.
Roerloos, ongevoelig aan den neerplassen-
den regen staan mijne mannen den stoet af te
wachten, die langzaam, gevolgd door eene
ongewone menigte volks, kerkewaarts komt.
De geweren gaan in de hoogte en ’t volk
voelt zich tot tranen toe bewogen bij ’t zien
van de m ;t demtionde driekleur bedekte
doodskisten, die naar hunne laatste rustplaats
geleid worden met militaire eer door eigen
soldaten bewezen, na zulke lange verdrukking.
Na den dienst ga ik op zoek naar mijn
vriend. Nergens te vinden.
Rosse, hebt gij sergeant Peet niet ge
zien
Jawel, sergeant.
Waar
Wij stonden hier samen te klappen toen
hij René Diels zag voorbij rijden. Sakker-
domme 1, zei hij, ik moet een velo hebben I
en daarmeê liet hij mij staan en trok het
dorp in.
Meer moet ik niet weten René ging zonder
twijfel naar Sysseele en Jef is een rijwiel gaan
zoeken en ook naar Amandine gereden.
Tot mijne groote verbazing zie ik ze beiden
eenigen tijd later naar het pachthof afkomen.
Ze schijnen in een ernstig gesprek gewikkeld
gde
pega 4
n’§e r-
Ert’ die de
Wen,
I naPpen Of
Et Comines réveille, se prépara a la fête 1
Les drapeaux tricolores de Belgique et de
France apparurent aux balcons, et les ham
mes des couleurs rivalisaient avec les rayons
du soleil resplendissant.
Bientót aussi, les clairons et les tambours
des sociétés locales se hrent entendre et un
brillant cortège se forma bientót rue de la
Paix pour conduire les Autorités locales a la
messe dite en plein air sur la Place Ste Anne
déja envahie par une foule compacte.
L’autel pour la cérémonie religieuse était
dressé sur la tribune d’honneur, prés du
Monument aux abords d’un square de heurs,
de palmiers et d’arbrisseaux lauriers, formé
par le Directeur du Coin de terre, M. Defoer,
qui avait a sa disposition les serres et les par
terres de M. Lagast de Courtrai.
La cérémonie se déroula au milieu d’un
respectueux silence ensoleillé majestueuse-
ment par l’astre en toute sa gloire, et envoüté
par l’immensité du bleu firmament.
Après l’Évangile, M. le curé Delporte prit
la parole et prononqa un éloquent panégéri-
que qui émut tons les coeurs tandis que les lar
mes perlaient aux yeux de bien des assistants.
A l’issue de la messe eut lieu la bénédiction
émouvante du beau Monument.
L’Harmonie Communale et la Lyre Cominoise
couronnèrent les solennités du matin par un
fort beau concert-aperitif.
L’après-midi, vers 3 heures on était sorti
de table, et la grande fête commenqa. Un
immense cortège se forma du cótédela France
et de toutes parts affluaient en foules joyeuses
les amis et les curieux des grands alentours.
Des programmes et des photos furent vendus
a foison, tandis qu’une animation fébrile fit
frémir les coeurs et les murs de la Cité.
Mais voila que de nouveau les canons ton-
nent C’est que le Lieutenant-Général
Biebuyck, qui représente la Familie Royale,
arrive en gare. Une suite d’autos vient après
celle de M. Verthé dans laquelle le sympa-
thique Général prend place et se dirige vers
la Place StJ Anne, oü la grandiose cérémonie
de l’Inauguration du Monument va se dérou-
ler. La tribune d’nonneur, décorée de bran
chages, de vtrlure et de guirlandes patrioti
ques s’emplit. On y voit aux cótés du Repré
sentant 'du Roi
korte, bevelende woorden gebiedt de Kolonel
zulke vernielingswerken te staken, de wapens
niet meer te verlaten en elk bij zijne eenheid
te |alijven. En zoo worden onze geburen van
de kamp gered.
In den namiddag worden Jef Peet en ik uit-
genoodigd om er koffie te gaan drinken en, ter
gelegenheid onzer welwillende tusschenkomst
en der onverwachte redding,- worden wij
beschonken met de laatste fiesch champagne
die in den kelder bleef.
Ter oorzake dezer feiten worden wij ver
plicht buiten het dorp te gaan legeren en daar
worden ons kwartieren aangewezen.
Mijn vriend Peet en ik worden ingekwar-
tierd op eene kleine hoeve, bij zeer brave
oude menschen, die nog leven zooals in den
ouden tijd. Groote keuken met ouderwetsche
stoelen en banken, groote kasklok en openhaard
waar moedertje duchtig stookt onder een
grooten ijzeren, zwartberookten ketel vol
kaarnemelkpap. Boven de schouw van den
open haard staan vijf, zes oude borden, en
veel blinkend koperwerk vadertje zit in een
rieten zetel met welbehagen te trekken aan
een kort steenen pijpje gestopt met een groo
ten kop, zoodat de zware tabakrook u bijtend
in de keel grijpt en
I ^agboek-Roman uit het laatste offensief
door Lodewijk Arend.
Waerschoot Nieuwe Vriendschap.
(vervolg)
I Hebben die menschen partij getrokken
meègewerkt voor den vijand vragen wij
Pan de oudjes.
I Neen, neen, Mijnheer, enkel herberg ge-
I, J,en’ b'er en wijn verkocht aan de soldaten
lender meer.
L Goed, dan maar gauw gewerkt. Kunt gij
I dngs den koer binnen
I Ja, Mijnheer
I.’j i-i zu^en seffens al verhuizen wat zeer
EeUre)aar 's zonder dat men het ziet. Sluit
I ba hr-1 lu’ken en rap aan ’t werk.
Igf K Wb aan sleepen en dragen
lVerhrannen’ Porcelein en beelden worden
;Oej^ 'n een’ge minuten tijfls. Zoolang wij
'lcnde niet hooren afkomen duurt
K. u>zing voort. Eindelijk na een half uurt-
^ensbuiten zien.
°neh die gehoord heeft wat er gaan-
juist aangereden voor de breek-
die inderdaad begeleid is van
■- annen en vrouwen van ’t laagste
anderen opruien tegen wie ze
°m zelf aan de bestraffing te
°m meê te plunderen. Met
-•i handgeklap onthaald. Bestuurder
ffitvoeders werden geluk gewenscht door
je leden van het feestkomiteit en onzen sym-
atieken Georges werd met bloemen beladen.
Hotel de la Digue had voor onze
muziekanten ook een schoon programma
voorbehouden, 't Was een waar feestmaal.
gr werd eer gedaan aan de tafel. Toasten
en heildronken ontbraken niet.
pan was het open hof. Over duinen en zee
weerklonk de welgekende Ypersche taal.
Welk prachtige uitstap. Rond 8 ure vertrok
de special naar Yper en ’t was tot weder
mens» dat vloeide uit alle monden.
Dank aan de talrijke eereleden die ons
muziek hebben vergezeld. Dat geeft moed en
-X is zeer aangenaam.
Op Zondag 7 Oktober 1923 allen naar
Vlamertinghe-kermis. Ypriana is er
□itgenoodigd en geeft er een schoon Concert.