TE VELDE It L Iie-: I -51 15-9-23 ’t Ypersche H. Masquelin, P. Ledoux, T. Louage, conseillers La Fete Patriotique de Comines et ce que le vieux Gibus en a retenu algemeen *en doet hoesten. Op onze wandeling rond de hoeve vinden wij verschillende plaatsen waar duitsche kanonnen hebben gestaan. Op twee dier stel lingen liggen er nog heele stapels achterge laten amunitie en ron 1 dien voorraad die in allerhaast schijnt verlaten geweest te zijn, MM. J.-B. d’Ennetières, Bourgmestre V. Cousin, Maire de Comines (Nord) H. Serruys, Haut Commissaire Royal A. Van Elslande-Catteau, Conseiller Provincial Ch. Van Elslande-Victoor, Juge Fr. Deweirdt, Conseiller Provincial L. Venant, Commis saire de l’État A.-J. Stryman, sculpteur du monumentLe Capitaine Wellens, délégué Anglais D. Soete et P. Van Raes, Êchevins et G. Vanneste, secrétaire; J.-B. Delporte. curé J. Schoutteten, Adjoint au Maire de Comines-France et les Conseillers Béague, Behaegel, Roussel, Goeman etc. A. Boom, A. Laton, J. Geuten, membres du Comité exécutif Waerembourg et F. L. Geuten, directeur de la V allée de la Lys Et. Leien, O. Roels et H. Houpe, institu- teurs L. Morel, receveur A. Becquart et H. Defoer, employés communaux. Entretemps la Grand’Place était envahie par une immense foule compacte. L’enceinte réservée aux families des Héros et Victimes civiles regorgeait de monde, tandis que la grande estrade, pour les chorales et les cen- taines de fillettes et de garqons, semblait ployer sous le poids des phalanges artistiques. Et ce fut au milieu de cette mer de vagues figées humaines, que le gigantesque cortège de plus de quarante sociétés et groupes vint se frayer un chem.in vers le foyer de la fête. La police dut faire des prodiges d’efforts, pour ranger et contenir ces hordes d’honneur qui défilaient devant le monument, tandis que les anciens combattants y dressèrent une haie mouvante de drapeaux tricolores et de fanions étincelants. Mais voici le Président Geuten, qui esca lade le pied du monument et prononce un fort beau discours, présentant le monument a la ville de Comines. Le voile tombe en ce moment et montre la Patrie victorieuse. Bien des larmes ont coulé pendant cette touchante cérémonie. M. le Bourgmestre descend de la tribune d’honneur, et répond au Président avec une eloquence et une protestation patriotiques, si ardentes et convaincues, que chacun en ce grand instant se sentait her d’etre Beige Après avoir reen le monument au nom de la Ville, l’orateur cede la parole a son collè- La rencontre de Gibus avec Ibis a la fête Me Comines ne fut d’abord que fort froide, a cause de l’épithète de maniaque que celui-ci ravait laucé a celui-la Mais tout s’arrangea, Sorsque Ibis reconnut qu’il avait voulu dire enthousiaste a I’execs Cependant, il fut convenu que Gibus, pour cette fois-ci, tiendrait la plume dans le journal de la Région d’Ypres Comme l’enthousiaste admirateur de la iFête de Comines, n’arriva que vers 2,3o h. i de l’après-midi, Ibis voulut bien lui dormer l ies renseignements du matin, et tout alia bit n. L’aurore n’avait pas encore doré 1’orient llorsque Comines fut secoué par une vingtaine Me coups successifs d’artillerie qui rappelaient admirablement les tonnerres des gros canons de 14, i5, 16 et 17. Ce terrible réveil fut l’ceuvre des frères I Jonville et de quelques autres anciens com- I battants qui’ avaient un plaisir fou a faire ■•tbranler lesbords de la Lys comme ils 1’avaient jfaitjadis sur les rives de 1’Yser Les Cominois, au saut du lit, constatèrent Lavec bonheur tons les indices d’un beau jour. I Ln effet, pas un nuage au ciel bleu, et un j soleil de pur or monta bientót triomphant sur l-j^Mzon plein de splendeur. zijn er plassen gestold bloed te bespeuren, roodgeverfde zwachtels van gekwetsten, ja zelfs nog hersenen van stuk geschoten sche dels. Bij ’t terugkeeren word ik aangesteld om met eene sectie de laatste eer te bewijzen bij de begrafenis van eenige burgers en soldaten die daar zullen ter aarde besteld worden. Roerloos, ongevoelig aan den neerplassen- den regen staan mijne mannen den stoet af te wachten, die langzaam, gevolgd door eene ongewone menigte volks, kerkewaarts komt. De geweren gaan in de hoogte en ’t volk voelt zich tot tranen toe bewogen bij ’t zien van de m ;t demtionde driekleur bedekte doodskisten, die naar hunne laatste rustplaats geleid worden met militaire eer door eigen soldaten bewezen, na zulke lange verdrukking. Na den dienst ga ik op zoek naar mijn vriend. Nergens te vinden. Rosse, hebt gij sergeant Peet niet ge zien Jawel, sergeant. Waar Wij stonden hier samen te klappen toen hij René Diels zag voorbij rijden. Sakker- domme 1, zei hij, ik moet een velo hebben I en daarmeê liet hij mij staan en trok het dorp in. Meer moet ik niet weten René ging zonder twijfel naar Sysseele en Jef is een rijwiel gaan zoeken en ook naar Amandine gereden. Tot mijne groote verbazing zie ik ze beiden eenigen tijd later naar het pachthof afkomen. Ze schijnen in een ernstig gesprek gewikkeld gde pega 4 n’§e r- Ert’ die de Wen, I naPpen Of Et Comines réveille, se prépara a la fête 1 Les drapeaux tricolores de Belgique et de France apparurent aux balcons, et les ham mes des couleurs rivalisaient avec les rayons du soleil resplendissant. Bientót aussi, les clairons et les tambours des sociétés locales se hrent entendre et un brillant cortège se forma bientót rue de la Paix pour conduire les Autorités locales a la messe dite en plein air sur la Place Ste Anne déja envahie par une foule compacte. L’autel pour la cérémonie religieuse était dressé sur la tribune d’honneur, prés du Monument aux abords d’un square de heurs, de palmiers et d’arbrisseaux lauriers, formé par le Directeur du Coin de terre, M. Defoer, qui avait a sa disposition les serres et les par terres de M. Lagast de Courtrai. La cérémonie se déroula au milieu d’un respectueux silence ensoleillé majestueuse- ment par l’astre en toute sa gloire, et envoüté par l’immensité du bleu firmament. Après l’Évangile, M. le curé Delporte prit la parole et prononqa un éloquent panégéri- que qui émut tons les coeurs tandis que les lar mes perlaient aux yeux de bien des assistants. A l’issue de la messe eut lieu la bénédiction émouvante du beau Monument. L’Harmonie Communale et la Lyre Cominoise couronnèrent les solennités du matin par un fort beau concert-aperitif. L’après-midi, vers 3 heures on était sorti de table, et la grande fête commenqa. Un immense cortège se forma du cótédela France et de toutes parts affluaient en foules joyeuses les amis et les curieux des grands alentours. Des programmes et des photos furent vendus a foison, tandis qu’une animation fébrile fit frémir les coeurs et les murs de la Cité. Mais voila que de nouveau les canons ton- nent C’est que le Lieutenant-Général Biebuyck, qui représente la Familie Royale, arrive en gare. Une suite d’autos vient après celle de M. Verthé dans laquelle le sympa- thique Général prend place et se dirige vers la Place StJ Anne, oü la grandiose cérémonie de l’Inauguration du Monument va se dérou- ler. La tribune d’nonneur, décorée de bran chages, de vtrlure et de guirlandes patrioti ques s’emplit. On y voit aux cótés du Repré sentant 'du Roi korte, bevelende woorden gebiedt de Kolonel zulke vernielingswerken te staken, de wapens niet meer te verlaten en elk bij zijne eenheid te |alijven. En zoo worden onze geburen van de kamp gered. In den namiddag worden Jef Peet en ik uit- genoodigd om er koffie te gaan drinken en, ter gelegenheid onzer welwillende tusschenkomst en der onverwachte redding,- worden wij beschonken met de laatste fiesch champagne die in den kelder bleef. Ter oorzake dezer feiten worden wij ver plicht buiten het dorp te gaan legeren en daar worden ons kwartieren aangewezen. Mijn vriend Peet en ik worden ingekwar- tierd op eene kleine hoeve, bij zeer brave oude menschen, die nog leven zooals in den ouden tijd. Groote keuken met ouderwetsche stoelen en banken, groote kasklok en openhaard waar moedertje duchtig stookt onder een grooten ijzeren, zwartberookten ketel vol kaarnemelkpap. Boven de schouw van den open haard staan vijf, zes oude borden, en veel blinkend koperwerk vadertje zit in een rieten zetel met welbehagen te trekken aan een kort steenen pijpje gestopt met een groo ten kop, zoodat de zware tabakrook u bijtend in de keel grijpt en I ^agboek-Roman uit het laatste offensief door Lodewijk Arend. Waerschoot Nieuwe Vriendschap. (vervolg) I Hebben die menschen partij getrokken meègewerkt voor den vijand vragen wij Pan de oudjes. I Neen, neen, Mijnheer, enkel herberg ge- I, J,en’ b'er en wijn verkocht aan de soldaten lender meer. L Goed, dan maar gauw gewerkt. Kunt gij I dngs den koer binnen I Ja, Mijnheer I.’j i-i zu^en seffens al verhuizen wat zeer EeUre)aar 's zonder dat men het ziet. Sluit I ba hr-1 lu’ken en rap aan ’t werk. Igf K Wb aan sleepen en dragen lVerhrannen’ Porcelein en beelden worden ;Oej^ 'n een’ge minuten tijfls. Zoolang wij 'lcnde niet hooren afkomen duurt K. u>zing voort. Eindelijk na een half uurt- ^ensbuiten zien. °neh die gehoord heeft wat er gaan- juist aangereden voor de breek- die inderdaad begeleid is van ■- annen en vrouwen van ’t laagste anderen opruien tegen wie ze °m zelf aan de bestraffing te °m meê te plunderen. Met -•i handgeklap onthaald. Bestuurder ffitvoeders werden geluk gewenscht door je leden van het feestkomiteit en onzen sym- atieken Georges werd met bloemen beladen. Hotel de la Digue had voor onze muziekanten ook een schoon programma voorbehouden, 't Was een waar feestmaal. gr werd eer gedaan aan de tafel. Toasten en heildronken ontbraken niet. pan was het open hof. Over duinen en zee weerklonk de welgekende Ypersche taal. Welk prachtige uitstap. Rond 8 ure vertrok de special naar Yper en ’t was tot weder mens» dat vloeide uit alle monden. Dank aan de talrijke eereleden die ons muziek hebben vergezeld. Dat geeft moed en -X is zeer aangenaam. Op Zondag 7 Oktober 1923 allen naar Vlamertinghe-kermis. Ypriana is er □itgenoodigd en geeft er een schoon Concert.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche (1925-1929) | 1923 | | pagina 5