I
ilk
I
I r
if III
I
I
II
ll
I
0. Dumortier
111!
DE VRIJBUITER
tooneelspel in 3 bedrijven van Hans Martin,
en het luimige blijspel ZIJ MAG NIET
TROUWEN van Karel van Rijn.
I
de souhaits et de
TOONEELNIEUWS
Komt te verschijnen
’■‘i i
Installation du nouveau Curé
a Bas Warnêton
i I il jii
Bll
i
V. O. S. Y P E R
Op Zondag 2 en Maandag 3 Decem
ber, geeft de tooneelmaatschappij PuiNEN-
troost hare tweede vertooning in de feest
zaal Yper Palace Groote Markt. Worden
opgevoerd
Met de medewerking van Mejufler Irma
Clay «uit Gent en de welwillende medewerking
der Juffers MTimmerman, H. Vermeersch en
G. Valcke uit stad onder de leiding van den
Heer F. Debondt.
Geen moeite zal er gespaard zijn om van
deze vertooning eene ware kunstvoorstelling
te maken.
Hendrik weet dat mijn hart hem in God nabij
blijven zal....
Eene wijl daarna was die eerbiedwaardige
man verdwenen. In mijn hart liet hij een ge
voel van eerbied en bewondering na.
Ik was thans met Hendrik alleen. De avond-
duisternis zakte, een afstand van 20 kilome
ters scheidde ons van zijne geboortestad.
Het was te laat opdat wij nog bij tijds den
trein zouden bereiken die er ons heenvoeren
zou. Overigens was het hier noodig voorzich
tig te werk te gaan. Eene zoo plotselinge ver
schijning, hadde zijns vaders wankelende ge
zondheid te zeer geschokt. Zachtjes aan,
moest ik hem de glanzende hoop van dit
zalige wederzien voorspiegelen. Wij besloten
des anderdaags vroeg te vertrekken. Hendrik
zou in een naburig huis wachten. Eens dat
zijn vader genoegzaam voorbereid was, liet
ik hem daar roepen. Intusschen kon hij in
mijne woon vernachten.
Aan tafel, gedurende het avondmaal wei
gerde Hendrik stellig een glas wijn te aan
vaarden nóóit of nooit zouden hem nog
geestrijke dranken van welken aard ook, de
lippen raken. Dien aangaande had hij eenen
plechtigen eed gedaan, en deze eed zou hij
onder geene voorwaarde breken. Dat ik niet
aandrong, begrijpt men licht. Ik was innig
door de diepzinnigheid zijner overwegingen,
de juistheid van zijn oordeel en meer nog
door zijne zedigheid getroffen. Men gevoelde
dat een zwaar gewicht op zijn hart drukte, en
dat het denkbeeld zijner voorgaande dwa-
dingen hem immer vóór den geest zweefde.
■h II
Het Mengelwerk TE VELDE
gedurende zoovele weken onze lezers gebo
hield, en onlangs eindigde, komt in ba
deel te verschijnen.
Een mooi bundeltje op schoon papier, 1
prachtige penteekening als titelblad, is
heden af te verkrijgen, aan den geringenpr
van 3 fr. 50 bij den drukker-uitgever
Yperstraat, 21, Poperingl
Boterstraat, 17, Yper.
Met innig zielsgenoegen bestadigde ik, dat de
bittere levenservaring zijn zedelijk wezen her
schapen had en dat de goddelijke lichtfakkel
van het geloof zijner kindschheid, in zijne
slechte dagen bijna uitgedoofd, thans op
nieuw voor zijne oogen in de volle reinheid
van haren oorspronkelijken glans schitterde.
Hoe langer ik met hem sprak, hoe meer ik
overtuigd werd, dat hij zich gestadig onder
Gods alziende oog gevoelde. Voor mij stond
het vast, dat hij voortaan onwankelbaar den
weg van eer, plichten deugd bewandelen zou.
Hem aanhoorende, doorvloeide eene innige
vreugde mijn hart, bij het denkbeeld dat die
zoon die zoovele gebeden en tranen gekost
had, weldra aan het hart van eenen vader rus
ten ging, wiens levensavondstond hij troosten
en ophelderen zou. In aanzien van dit ver
dwaalde schaap, langs het steile en hobbelige
pad des lijdens en der gewetenswroeging tot
zijnen stal teruggekeerd, begreep ik beter dan
ooit den verheven zin der troostvolle woorden
van Dezen die eens uit den Hemel daalde om
het zondarige menschdom te redden, namelijk
dat er in de hemelen meer vreugde voor
eenen boetvaardigen zondaar heerschen zal,
dan voor gg rechtvaardigen die geene boet-
veerdigheid behoeven.
Na het avondmaal, keerden wij in mijne
studiekamer terug. Ik vreesde dat ik Hendrik
doen blozen mocht, zoo ik in het bijzijn mijner
vrouw en kinderen de kiesche snaar van zijn
verleden aangeraakt hadde. Daar zaten wij
nu gansch alleen, een vroolijk vuur brandde
in de kachel. Ik beieverde mij om zijn ver-
nombreuses inscriptions
félicitations.
Diverses personnalités étrangères ont vou u
témoigner leur sympathie au distingué curé en
rehaussant la cérémonie de leur présence.
Pour finir la fête, M. l’abbé Candaele dans
un toast des mieux réussi, remercia tons les
invités de l’honneur qu’ils lui avaient fait en
assistant a son installation de curé de Bas-
Warnêton.
Beknopte inhoud
Bram Verburg en zijne vrouw Annie heb
ben twee loges Loekie, de verloofde van den
zoon van den dominéé en Rudolf Verburg,
een eigen neef van Bram. Doch Rudolf is zel
den in het kleine stadje met zijne vrije
natuur houdt hij meer van de groote stad en
al hare vermaken.
Annie, de vrouw van Bram, was destijds ver
loofd geweest met Rudolf, maar verkoos dan
toch maar dezes veel ouderen oom tot echtge
noot om zich een makkelijk en aangenaam
leventje te verzekeren. Immers Bram was
rijk en Rudolf had niets dan z’n jeugd en
z’n werkkracht. Dat alles was Rudolf te
machtig geweest en met de wanhoop in
’t hart was hij de wijde wereld ingetrokken
met het vaste voornemen zich een vrij en
onafhankelijk bestaan te veroveren. Hierin
was hij dan ook gelukt Loekie is, zon
der zich veel rekenschap der dingen te
Dimanche, 25 Novembre, parune splendide
journée ensoleillée, la commune de Bas-
Warnêton a fait une magnifique et enthou
siaste réception a son nouveau curé M. l’Abbé
G. Candaele, ancien vicaire de Notre Dame
a Ostende.
Un imposant cortège est allé le recevoir a
la limite de la commune, au hameau Mai-
Cornet pour le conduire au centre du
village.
A son arrivée, une gentille petite fillette lui
présenta la houlette pastorale, puis M. Joye,
bourgmestre, en excellents termes lui souhaita
la bienvenue au nom de l’Administration
communale et de toute la population M. le
Curé lui répondit trés aimablement, lui assu-
rant de tout son dévouement au bien-être
spirituel et temporel de ses nouveaux parois-
siens.
Le cortège se mit, alors, en marche vers
le centre et la place. II se composait d’un tres
nombreux groupe de cavaliers de cyclistes
des enfants des écoles, costumés en bergers
et bergères chantant des vivats en langant les
uns des papillons de papier, les autres agitant
des drapelets des Autorités communales
des membres du Conseil de Fabrique d’église;
du comité scolaire de la familie du nouveau
pasteur et du clergé. L’ Harmonie Royale
de Warnêton a bien voulu prêter son bien-
veillant concours et rehausser la fête par
l’exécution d’entrainantes marches.
Devant l’église, magnifiquement décorée de
chronogrammes et de festons, un gargonnet
offrit les clefs de l’église, puis M. Lesafïre,
Président des marguilliers, lui présenta ses
souhaits de bienvenu et de bonheur et les
voeux de prompte reconstruction de l’église.
Un jeune écolier, au nom de ses condisciples,
complimenta trés heureusement le curé.
Le Rév. M. Delaere, doyen d’Ypres, pro-
céda a la cérémonie liturgique et présenta,
dans une belle allocution, le nouveau pasteur
a ses paroissiens.
Sur tout le parcours du cortège un grand
nombre d’arches detriomphe étaient dressées,
portant des inscriptions ou chronogrammes
en l’honneur du nouveau pasteur. Toutes les
maisons étaient abondamment pavoisées et
ornées .de guirlandes de ifeurs ainsi que de
trouwen op te wekken, en stelde hem w
scheidene vragen voor. Waarom liet hii°
zoo lang in eene pijnelijke onzekerheid nopt
zijn lot Een enkele brief van hem aan zij»
vader hadde dezen laatste eindelooze smadf
gespaard Waarom maakte hij in Ne"
geen gebruik van de aanbevelingsbrieven
door de vooruitziende bezorgdheid ZÜD®Ï’
ter hand gesteld Hoe kwam het
naam nergens in den register van en J,
lijken stand of der vreemdelingen m 111
voorkwam
U dit te verklaren, Mijnheer,
omstandig verhaal mijner ballingsc ap
antwoordde hij, voorwaar eene s0”
schiedenis Ik vrees dat zij u
lang inboezemen zou....
Hierin bedriegt gij u, Hendrik-
hoevele ongelukkige jongeling611
huidigen dage van het rechte SP°° eI)(|
den de duisternissen des onge°
dronkenschap 1 Gewis een re6
haal uwer gevaarten in Amei'^
eenen leiddraad aan de hand 0
len onder hen tot God en op
matigheid terug te brengen.
'htzinnig'^
- ok
den<u'
het PlicbI'
In zulk geval, Mijnheel- zja11111
en ik doe het volgaarne, U1
woord. deze° L
Het zieltreffend verhaal
denkwaardigen avond gedaan-
hier trouw medegedeeld. N 1?[1voOr?
den, leest het met aandacht,
weegt het wel.
geven veel van Rudolf gaan hoU;W^ 1
ergernis van hare vriendin Ann 1
haren verloofde Jan, die hier?* I
erg veronachtzaamd wordt. Bij R ^jk I
komst verneemt hij het harteloos I
zijn oom jegens Kees een oude wm. Van
fabriek. Bram die niet altoos zo
gedaan heeft als nu, wordt door Vr°Ol“
neef Rudolf er toe gedwongen Kees'111 e'gen
dig sommetje te verzekeren. Zooniet?3ar'
een klein schandaal losbreken in llij
midden. 1 Vr°onj
Loekie is al meer en meer van Rudolf
houden, maar wanneer zij hem ,n gajJ
intiem gesprek met Annie betrapt
zich diep rampzalig en wil zich wreken 7
zal, ineen naamloos schrijven aan Bram!
bijeenkomst verklappen.
Bij Annie komt weer het oude gevoel v
liefde voor den Vrijbuiter boven
deze blijft onverschillig hij gevoelt no?
mer te veel en te goéd al de smart, al
ellende die hij om haar geleden heeft. Me
voelt hij zich aangetrokken tot Loekie
hoort beter bij hem. Loekie heeft zichrèke
schap gegeven dat eene verbintenis met b
voor beiden ongelukkig zal wezen en geö
hem daarom z’n woord terug. Zij zal haarl(
binden aan dat van Rudolf en hem nog aai
stonds volgen op zijne nieuwe zwerftocht)
wat ook de goede gemeente over haar gedra
moge zeggen. Annie is diep ongelukkig, ma;
is toch niettegenstaande hare groote M
voor Rudolf, vol bewondering voor Loeli
omdat deze nu aandurft waarvoor zij vroej
geweken is.
Bram is tevreden over het verloop d
zaken hij hoopt zijne vrouw terug te winnet
die hij zich reeds gansch verloren waande.
Een liefhebber.
w
.1.
i f
b
til A
