E ROODE LAMP
W aar zeg ster
e
j
K.
fpersch Blijspel in een Bedrijf
23-2-24
’t Ypersche
iüi
Boxing
den
Vrij vertaald naar het Engelsch
Is. ACHTERGAEL
van rekening, die grijze
wat hij weten wilde
Miel.Ewel, ’k zyn kontent, maar je mengt
het aan niemand vorsbabbelen wè ’t moet
oender us bluven.
Tjeppen. Van eigen
Marie. Tand voor toenge is goê avis.
Miel. ’k Gan ’t in één asem uiteen doen
om nieten te vergeten. Je meug me nieoender-
breken, wè
Jim. Cheer up i
Tjeppen. ’k Betalen tournée, up ’t
succès
Jeannetje vult de glazen, kind.
Jeannetje. 't Zelfde, meneers
Allen gelijk. Ja, Jeannetje.
Miel. Horkt en zwygt’k Begunnen aan
de profetie van Madame Plata voor 't jaar
vier en twintig.
’t Eerste met Carnaval revolutie up Mont
martre.
De Soviët van de Meenenpoorte refuseert
van de contributiën te betalen zoolange ofdat
er geen trottoirs en zyn en zoolange de knod-
dige route nie treffelijk vermaakt en is.
’t Tweede Aan de ander poorten van de
steê maken ze ook Soviêts voor dezelfste re
den. Maar ze zyn da zoo geweldig nie. De die
van de Meenenpoorte bezien de andere van
uut d’hoogte met een air de monpris.
’t Derde De steê decideert van de kelde-
ringen te doen kuischen van ooi d’huuzen die
nog moeten herupgebouwd zyn. De menschen
die dat karweitje moeten doen krygen be-
zoendere casque tegen de gazen.
’t Vierde De gazecompagnie belooft van
heur beste te doen en de die van den electriek
ook.
’t Kost ol gelyk azo nie bluven deuren, enè?
Jeannetje (brengt de glazen). Santjes
meneers 1
Allen gelijk. Alia, santé wè Up junder
gezoendheed 1
Miel. Drinkt en zwygt 1
’t Vuufde Ze stichten te Yper
Cluboender ’t voorzitterschap van
Nieuwjaarkampioen Cinq a l’heure
Tjeppen. Oe bluf je
Miel. Ga je zwygen
’t Zesde E groote manifestatie van de aan
nemers en architecten tegen sommige eige
naars die ol jaar of twee in hunder huus
weunen en die, niettegenstaande dat ze ooi
hunder geld getrokken hén van den remploi,
leelyk vergeten van hunder schulden te beta-
u met den dag van morgen den kop niet meer
te breken geloof mij, ik spreek van onder
vinding, dan staan uw schaapkens op ’t
droog uw broodje is gebakken
En daar hij zoo sprak, nam de listige oude
schelm, snuifje op snuifje uit eene zwart
kleurige doos met eenen akelig grijnzenden
d aodskop er op afgebeeld, voorwaar een zin
nebeeld even zoo terugstootend als deszelfs
bezitter. Daarenboven, telkens ik mijn glas
ledig dronk, stak hij den mageren klauw, naar
de brandewijnflesch uit, en schonk hetzelve
aanstonds boordvol. Weldra scheen mij zijne
krassende stem slechts nog een onduidelijk
geruisch, dat van onder de aarde opsteeg. Al
de voorwerpen in de herberg dansten en
schijverden voor mijne oogen als midden
eenen wentelstroom. Eindelijk smoordronken,
knikte mijn hoofd op de borst en ik zonk weg
in eenen diepen slaap.
Het kon alsdan omstreeks middag zijn.
Wat gedurende het overige van den dag met
mij plaats greep is mij onbekend. Naderhand
heb ik immer gedacht, dat men den eenen of
anderen slaapdrank met den genever, dien ik
dronk, gemengd had.
Toen ik des anderdaags vroeg, in den mor
gen ontwaakte, keek ik even verbaasd rondom
mij, als was ik hier zoo op eens uit de lucht
gevallen. Mijne hersens waren duizelig, mijn
hoofd woeg even zwaar als een kanonbal.
Hoe ik ook mijne denkvermogens poogde bij
een te zamelen, ik kreeg geen klaar besef van
mijnen toestand. Ik lag op een hoopje wolle
of katoen uitgestrekt tusschen eene menigte
die
Rrt
e *er als op zijnen bloedeigen vader
jege *na'ven- Daarom, toon u steeds dankbaar
]S ^eer Uurwekker, bewijs goedwillig
'■lij v leei Uurwekker de kleine diensten die
an u begeert. Doet gij dat, dan hoeft gij
op elkander gestapelde pakken en zakken»
koffers en kisten. De kamer of juister gezegd,
het kleine magazijn waar ik mij bevond,
paalde achter aan de kroeg. Een eng kruis
raampje liet er met moeite het daglicht bin
nen kruipen. Rondom mij was alles even stil
als in een graf. Eensklaps hoorde ik eene
deur open piepen. Zijn kattengezicht tusschen
despleet stekende. Kameraad, heer Uur-
wekker wacht u riep de kleine grijze waard.
Ik sprong op, reinigde zoo goed ik kon
mijne kleederen van de vlokjes wolle of katoen
die er aan kleefden, en klom daarna met
angstig kloppend hart den zoldertrap op die
naar Uurwekkers kamer leidde.
Nauwelijks ging ik er binnen of daar be
merkte ik eenen man wiens aandenken mij
thans nog huiveren doet, zoo vreeselijk was
zijn uitzicht, zoo duidelijk stond het Caiins-
merk op zijn voorhoofd geprent. Deze kerel
sterk gebouwd als een herkuul, had een ros
sen verwilderden haarbos, stekelige knevels,
kleine groenachtige grijze oogen onder de
borstelige wenkbrauwen. Een afgrijselijk lit-
teeken, waarschijnlijk het gevolg van eenen
messteek, doorkloofzijne linkerwang, hetgeen
zijn reeds terugstootend gezicht nog afschuwe
lijker maakte.
Hij verliet juist de kamer toen ik die .bin
nentrad zijn wantrouwige blik viel in ’t voor
bijgaan op mij eene siddering doorliep
mijne ledematen het was de blik van eenen.
tijger, die zijne prooi beloert. Of leefde ik nog
ioo jaren nooit of nooit gaat mij die schrikke
lijke oogslag uit het geheugen. (7 Vervolgt.^
Miel. - Da ’k lotje gan winnen...
Jeannetje. - En vergeten te zeggen wanneer?
Berten. Nateurlijk.
Miel. Nu toet den daren.
k Hén Madame Plata aangesprokenen heur
gepiloteerd...
Jim. O shocking I...
Miel. No shocking heur gepiloteerd
over de markt en met heur ’t beste plekje
uutgekozen, rechtover de Kasserie.
Berten. En toen
Miel. Maar en zy zoo onverduldig nie.
Lat myn spreken...
1 jeppen. ’k Gan nog demi drinken...
Jeannetje. E minutje, Tjeppen...
Miel. ’k Hén heur toen gevraagd da ze
myn up en eeuwig zwygen ’t een en ’t ander
zou confieeren over Yper.
Marie. Je moê maar durven
Jeannetje (brengt Tjeppen’s demi). Santé
Tjeppen
Tjeppen (tot Jeannetje). Merci
(tot Marie) De stoutste kwezels zuupen de
beste eiers...
Jim. Eggs and chips...
Jeannetje. Ze gan nu maar twee en tjes-
tig centiemen.
Berten. Ja maar, en toen
Miel. We zyn toen in groote café ge
gaan waardat er in den dag bykan nooit
levende ziele te zien en is en w’hên daar elk
porto gedronken.
Jim (tot Jeannetje). Jenny, two ports,
please.
Jeannetje. All right, Jim.
Tjeppen. ’k Hén te noene moluwe geëten
en ’k zoün de zeè uutdrinken. Jeannetje, nog
demi
Berten. Voor myn kartje bleèk...
Miel. En Madame Plata begost te ver
tellen van ooi dat er in Yper in ’t korte ga
gebeuren.
Marie. ’t Is zeker nooit geen waar
Hoe weet ze zy dat
Berten. ’t Is voyante lyk Madame Blan
che, Madame de Thèbes...
Jim. ...and Lloyd Georges...
Jeannetje (brengt den drank). Santjes,
meneers
Allen gelijk. Merci. Up junder gezoend
heed A vouch Santé
Miel. ’t Is oprecht kurieus
Marie. Vertelt kè ètwot, Mieltje.
(vervolg)
XIII
,En... weg was Uurwekker... Ik bleef
®een. Veel tijds, om over mijnen toestand
te denken, had ik niet. De kleine grijze
las met zijn kattengezicht draaide gedurig
mij. Op krassenden toon stuurde hij mij
J wlei slimberekende vragen toe. Zichtbaar
bij voor doel mij Uurwekkers persoon-
Ijeid onder de prachtigste kleuren af te
Milderen.
T°en voor slot
^uter alles wist
ais Utri bum jonge kameraad, besloot hij,
t een aar geluk moet gij het aanzien dat
W *OevaM’ge omstandigheid u heer Uur-
ba ïer tOt vr’end maakte. Gij moogt uw
Je kussen heer Uurwekker is een man
nien niet eiken dag en niet in elke straat
l0eb Heer Uurwekker bezit een gouden
Alwie zijn vriend wordt, mag op heer
—er als op zijnen bloedeigen vader-
•Men. Jeannetje, nog demi
L (tot Miel). You drink a port, sir
tfiel. - Ba ja ’k.
fiiu (tot Jeannetje). - Jenny, two ports,
use.
0(stoeffer). ’k Hén vandage Madame
|,ta gezien...
TjeppenMadame Plata
Ja, Madame Plata, ken je ze nie
■fyppen. Nog nooit van gehoord, ’k Hén
den troep nogol vele plata geëten... Maar
adame Plata Ken je gy da schepsel,
>rten
forten. - Neen ’k...
jeannetje voor myn nog demi
Jiannetje. Rechtuut, Bertje.
Hiel. ’t Is eene die de kaarten slaat,
jarzegster
Marie. Madame Mica, zeker
Neen, neen, Madame Plata.
Tjeppen. Mé wien houdt je gy den aap
Miel. Mé niemand...
Ze kwam uut de Rostens en ging up infor-
itie achter voordeelig emplacement up de
[arkt voor de naaste Kattefeeste...
(tot Jim) You understand
Jim. - O yes Kattefeest, plenty made-
loisels in the carrousel
Jeametje (brengt de glazen). Santjes,
meers...
Allen ondereenMerci A vouch Santé
lpjunder gezoendheed
Berten (tot Miel). En toen
Miel. Ewel, ’k hén heur aangesproken...
Jim. Gevraagd ft You promenade
Miel. Neen, neen...
Tjeppen. Is ’t schoon vrouwmensch
ilfel. ’k Zoün ’t wel gelooven... Verleden
lomer stoend ze met heur barakke aan de
lidi te Brussel.
Meteenige maten waren we in den draai
»we trokken daarbinnen om uze planète te
horen slaan.
Tjeppen. En wuk heè ze joen vorzeed
SÜAutü KÜtói'èUSi
DOOR
llur ~*j“ -
tooneel verbeeldt een moderne herbergzaal. 't Man-
zitrond de stove te rocken en te babbelen.
onen MARIE, de bazin JEANNETJE, haar
,llS TJEPPEN, beenhouwer MIEL, bediende
ueermaker en JIM, engclschman.