E ROODE LAMP W aar zeg ster e j K. fpersch Blijspel in een Bedrijf 23-2-24 ’t Ypersche iüi Boxing den Vrij vertaald naar het Engelsch Is. ACHTERGAEL van rekening, die grijze wat hij weten wilde Miel.Ewel, ’k zyn kontent, maar je mengt het aan niemand vorsbabbelen wè ’t moet oender us bluven. Tjeppen. Van eigen Marie. Tand voor toenge is goê avis. Miel. ’k Gan ’t in één asem uiteen doen om nieten te vergeten. Je meug me nieoender- breken, wè Jim. Cheer up i Tjeppen. ’k Betalen tournée, up ’t succès Jeannetje vult de glazen, kind. Jeannetje. 't Zelfde, meneers Allen gelijk. Ja, Jeannetje. Miel. Horkt en zwygt’k Begunnen aan de profetie van Madame Plata voor 't jaar vier en twintig. ’t Eerste met Carnaval revolutie up Mont martre. De Soviët van de Meenenpoorte refuseert van de contributiën te betalen zoolange ofdat er geen trottoirs en zyn en zoolange de knod- dige route nie treffelijk vermaakt en is. ’t Tweede Aan de ander poorten van de steê maken ze ook Soviêts voor dezelfste re den. Maar ze zyn da zoo geweldig nie. De die van de Meenenpoorte bezien de andere van uut d’hoogte met een air de monpris. ’t Derde De steê decideert van de kelde- ringen te doen kuischen van ooi d’huuzen die nog moeten herupgebouwd zyn. De menschen die dat karweitje moeten doen krygen be- zoendere casque tegen de gazen. ’t Vierde De gazecompagnie belooft van heur beste te doen en de die van den electriek ook. ’t Kost ol gelyk azo nie bluven deuren, enè? Jeannetje (brengt de glazen). Santjes meneers 1 Allen gelijk. Alia, santé wè Up junder gezoendheed 1 Miel. Drinkt en zwygt 1 ’t Vuufde Ze stichten te Yper Cluboender ’t voorzitterschap van Nieuwjaarkampioen Cinq a l’heure Tjeppen. Oe bluf je Miel. Ga je zwygen ’t Zesde E groote manifestatie van de aan nemers en architecten tegen sommige eige naars die ol jaar of twee in hunder huus weunen en die, niettegenstaande dat ze ooi hunder geld getrokken hén van den remploi, leelyk vergeten van hunder schulden te beta- u met den dag van morgen den kop niet meer te breken geloof mij, ik spreek van onder vinding, dan staan uw schaapkens op ’t droog uw broodje is gebakken En daar hij zoo sprak, nam de listige oude schelm, snuifje op snuifje uit eene zwart kleurige doos met eenen akelig grijnzenden d aodskop er op afgebeeld, voorwaar een zin nebeeld even zoo terugstootend als deszelfs bezitter. Daarenboven, telkens ik mijn glas ledig dronk, stak hij den mageren klauw, naar de brandewijnflesch uit, en schonk hetzelve aanstonds boordvol. Weldra scheen mij zijne krassende stem slechts nog een onduidelijk geruisch, dat van onder de aarde opsteeg. Al de voorwerpen in de herberg dansten en schijverden voor mijne oogen als midden eenen wentelstroom. Eindelijk smoordronken, knikte mijn hoofd op de borst en ik zonk weg in eenen diepen slaap. Het kon alsdan omstreeks middag zijn. Wat gedurende het overige van den dag met mij plaats greep is mij onbekend. Naderhand heb ik immer gedacht, dat men den eenen of anderen slaapdrank met den genever, dien ik dronk, gemengd had. Toen ik des anderdaags vroeg, in den mor gen ontwaakte, keek ik even verbaasd rondom mij, als was ik hier zoo op eens uit de lucht gevallen. Mijne hersens waren duizelig, mijn hoofd woeg even zwaar als een kanonbal. Hoe ik ook mijne denkvermogens poogde bij een te zamelen, ik kreeg geen klaar besef van mijnen toestand. Ik lag op een hoopje wolle of katoen uitgestrekt tusschen eene menigte die Rrt e *er als op zijnen bloedeigen vader jege *na'ven- Daarom, toon u steeds dankbaar ]S ^eer Uurwekker, bewijs goedwillig '■lij v leei Uurwekker de kleine diensten die an u begeert. Doet gij dat, dan hoeft gij op elkander gestapelde pakken en zakken» koffers en kisten. De kamer of juister gezegd, het kleine magazijn waar ik mij bevond, paalde achter aan de kroeg. Een eng kruis raampje liet er met moeite het daglicht bin nen kruipen. Rondom mij was alles even stil als in een graf. Eensklaps hoorde ik eene deur open piepen. Zijn kattengezicht tusschen despleet stekende. Kameraad, heer Uur- wekker wacht u riep de kleine grijze waard. Ik sprong op, reinigde zoo goed ik kon mijne kleederen van de vlokjes wolle of katoen die er aan kleefden, en klom daarna met angstig kloppend hart den zoldertrap op die naar Uurwekkers kamer leidde. Nauwelijks ging ik er binnen of daar be merkte ik eenen man wiens aandenken mij thans nog huiveren doet, zoo vreeselijk was zijn uitzicht, zoo duidelijk stond het Caiins- merk op zijn voorhoofd geprent. Deze kerel sterk gebouwd als een herkuul, had een ros sen verwilderden haarbos, stekelige knevels, kleine groenachtige grijze oogen onder de borstelige wenkbrauwen. Een afgrijselijk lit- teeken, waarschijnlijk het gevolg van eenen messteek, doorkloofzijne linkerwang, hetgeen zijn reeds terugstootend gezicht nog afschuwe lijker maakte. Hij verliet juist de kamer toen ik die .bin nentrad zijn wantrouwige blik viel in ’t voor bijgaan op mij eene siddering doorliep mijne ledematen het was de blik van eenen. tijger, die zijne prooi beloert. Of leefde ik nog ioo jaren nooit of nooit gaat mij die schrikke lijke oogslag uit het geheugen. (7 Vervolgt.^ Miel. - Da ’k lotje gan winnen... Jeannetje. - En vergeten te zeggen wanneer? Berten. Nateurlijk. Miel. Nu toet den daren. k Hén Madame Plata aangesprokenen heur gepiloteerd... Jim. O shocking I... Miel. No shocking heur gepiloteerd over de markt en met heur ’t beste plekje uutgekozen, rechtover de Kasserie. Berten. En toen Miel. Maar en zy zoo onverduldig nie. Lat myn spreken... 1 jeppen. ’k Gan nog demi drinken... Jeannetje. E minutje, Tjeppen... Miel. ’k Hén heur toen gevraagd da ze myn up en eeuwig zwygen ’t een en ’t ander zou confieeren over Yper. Marie. Je moê maar durven Jeannetje (brengt Tjeppen’s demi). Santé Tjeppen Tjeppen (tot Jeannetje). Merci (tot Marie) De stoutste kwezels zuupen de beste eiers... Jim. Eggs and chips... Jeannetje. Ze gan nu maar twee en tjes- tig centiemen. Berten. Ja maar, en toen Miel. We zyn toen in groote café ge gaan waardat er in den dag bykan nooit levende ziele te zien en is en w’hên daar elk porto gedronken. Jim (tot Jeannetje). Jenny, two ports, please. Jeannetje. All right, Jim. Tjeppen. ’k Hén te noene moluwe geëten en ’k zoün de zeè uutdrinken. Jeannetje, nog demi Berten. Voor myn kartje bleèk... Miel. En Madame Plata begost te ver tellen van ooi dat er in Yper in ’t korte ga gebeuren. Marie. ’t Is zeker nooit geen waar Hoe weet ze zy dat Berten. ’t Is voyante lyk Madame Blan che, Madame de Thèbes... Jim. ...and Lloyd Georges... Jeannetje (brengt den drank). Santjes, meneers Allen gelijk. Merci. Up junder gezoend heed A vouch Santé Miel. ’t Is oprecht kurieus Marie. Vertelt kè ètwot, Mieltje. (vervolg) XIII ,En... weg was Uurwekker... Ik bleef ®een. Veel tijds, om over mijnen toestand te denken, had ik niet. De kleine grijze las met zijn kattengezicht draaide gedurig mij. Op krassenden toon stuurde hij mij J wlei slimberekende vragen toe. Zichtbaar bij voor doel mij Uurwekkers persoon- Ijeid onder de prachtigste kleuren af te Milderen. T°en voor slot ^uter alles wist ais Utri bum jonge kameraad, besloot hij, t een aar geluk moet gij het aanzien dat W *OevaM’ge omstandigheid u heer Uur- ba ïer tOt vr’end maakte. Gij moogt uw Je kussen heer Uurwekker is een man nien niet eiken dag en niet in elke straat l0eb Heer Uurwekker bezit een gouden Alwie zijn vriend wordt, mag op heer —er als op zijnen bloedeigen vader- •Men. Jeannetje, nog demi L (tot Miel). You drink a port, sir tfiel. - Ba ja ’k. fiiu (tot Jeannetje). - Jenny, two ports, use. 0(stoeffer). ’k Hén vandage Madame |,ta gezien... TjeppenMadame Plata Ja, Madame Plata, ken je ze nie ■fyppen. Nog nooit van gehoord, ’k Hén den troep nogol vele plata geëten... Maar adame Plata Ken je gy da schepsel, >rten forten. - Neen ’k... jeannetje voor myn nog demi Jiannetje. Rechtuut, Bertje. Hiel. ’t Is eene die de kaarten slaat, jarzegster Marie. Madame Mica, zeker Neen, neen, Madame Plata. Tjeppen. Mé wien houdt je gy den aap Miel. Mé niemand... Ze kwam uut de Rostens en ging up infor- itie achter voordeelig emplacement up de [arkt voor de naaste Kattefeeste... (tot Jim) You understand Jim. - O yes Kattefeest, plenty made- loisels in the carrousel Jeametje (brengt de glazen). Santjes, meers... Allen ondereenMerci A vouch Santé lpjunder gezoendheed Berten (tot Miel). En toen Miel. Ewel, ’k hén heur aangesproken... Jim. Gevraagd ft You promenade Miel. Neen, neen... Tjeppen. Is ’t schoon vrouwmensch ilfel. ’k Zoün ’t wel gelooven... Verleden lomer stoend ze met heur barakke aan de lidi te Brussel. Meteenige maten waren we in den draai »we trokken daarbinnen om uze planète te horen slaan. Tjeppen. En wuk heè ze joen vorzeed SÜAutü KÜtói'èUSi DOOR llur ~*j“ - tooneel verbeeldt een moderne herbergzaal. 't Man- zitrond de stove te rocken en te babbelen. onen MARIE, de bazin JEANNETJE, haar ,llS TJEPPEN, beenhouwer MIEL, bediende ueermaker en JIM, engclschman.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche (1925-1929) | 1924 | | pagina 5