Gebruikt de KLEUREN en VERNISSEN
«Franco-Belffe
De Vieeschhaile
Ypres - St-Sebastien
STAD
YFE^
op ieder heropgebouwd deel
Aan den AbeeEe
«ewijs v-,
heerschte,
gebied.
In tegenstrijd met hetgeen wij over eenige
weken ter goeder trouw medegedeeld hebben,
liggen de werken der Vleeschhalle niet stil.
Zooveel te beter.
erré (35o.
meats c._
FABRIEK Legein Gebr’j Brugge.
DepotVANDE LANOHTE, Dixmu- -
destraat, Yper.
Vrouwe Sackefoone omtrent 100 kilos
en wel ne goe meter hooge komt met haar
dochter Flavietje van Godsvelde, waar dat ze
zoo wel geweest hadden binst den oorloge.
«Vos cartes d’identitédreunde de stem
me van den gendarm.
Moeder da je moet joen densiteitkaarle toogen
aan meneert mommelde Flavietje.
N. d. R. Over veertien dagen hebben wij
over hetzelfde onderwerp een schrijven ingelascht
dat een geheel ander gedacht verdedigde.
Het is met de meeste voldoening dat wij nu dit
schrijven hier aanveerdenOnze lezers zullen
alzoo de twee verschillige oogpunten kennen.
Bouwhmde daar gelatenmoeten wij bestati-
gen dat de oude Yperlingen meer gave vonden in
den ouden St Pieterstoren dan in den nieuwen.
De oude toren was een goede kennis van over
lange jaren en het spijt de Yperlingen hem te
zien vervangen door wat vreemds. Het is nog
iets van het Yper van vóór den oorlog dat ver
dwenen is.
bob,
Ier
“nhrekk,
en r’len Ovei'ouds de afgebrande kerk en
ninnen» oorspronkelijker! trant niet
aMat d WaS he* zeer waarschijnlijk
aente ko dor groeven van bergstee
ën kant S]C kwam en dat langs nen ande-
peteen krieken beterkoop kwamen en
pij daarb'n\'''el’jker Om bewerken voegen
J en ai keer dien men had voor den
romaanschen stijl die veel te zwaar en te
duister vorenkwam op het oogenblik dat de
bouwkunst, tot in hare minste bijzonderheden
ontwikkeld, maar altijd en gedurig streefde
naar licht en zwier.
Ook mogen wij van geluk spreken dat het
onderdeel van den toren, de eeuwen trotsee-
rende,' ons in zijnen zuiveren oorspronkelijken
romaanschen stijl is overgebleven zoo kun
nen wij ons een gedacht maken van de pracht
en de grootschheid van dat gebouw in den
tijd dat het één en hetzelfde kunstwerk uit-
mlek.
Bij de herstelling in 1912 zou het natuurlijk
eene dwaasheid geweest zijn de kerk afgebro
ken te hebben dan moest men zich tevreden
stellen de bestaande deelen te lappen en aan
een te faasselen opdat het toch een weinig aan
iets zou geleken hebben.
Maar waarom aarzelen, nu dat de duitsche
kanonnen juist de kunstelooze deelen plat
schoten, om ons het kunstigste over te laten
als model voor de herbouwing der vernietigde
deelen Waarom heeft men dat niet in acht
genomen Waarom daarvan niet geprofiteerd??
Nochtans ’t gaapte lijk nen oven, ’t vroeg zoo
schoon om nu eens en voor goed in zijnen
oorspronkelijken stijl herbouwd te worden,
bijzonderlijk dat binnen in de kerk de pilaren
der kruisbeuk, ook in romaanschen stijl, ge
deeltelijk waren blijven staan Waarom deed
men het niet IVaar.om
Hoe schoon zou dat niet geweest zijn, van
gansch de verwoeste streek, maar alléénlijk
in Yper, een zoo prachtig kunstwerk herscha
pen te zien, dat de bewondering van eiken
mensch zou verwekt hebben
Helaas I hoe waren wij verwonderd het
verkeerde te zien gebeuren eene zoo schoone
gelegenheid vei waarloozen om ’t zelfde van
1914 terug te zetten waarlijk ’t was niet
noodig dat werk in handen te geven van zoo
een bekwamen kunstenaar om het zoo gewel
dig in den pot te zien lappen.
Dat hebben en zullen wij nooit verstaan.
Dat men dacht besparingen te doen omdat
de plans van de herstell ng van 1912 nog
bestonden, is toch geen reden om die dwaas
heid te begaan had men niet veel beter
betaald en een goed bestudeerd ontwerp laten
maken dat geheel de kerk in romaanschen stijl
voorzag Men deed het wel voor den toren
en is men daar niet tot een prachtigen uitslag
gekomen
En indien men het deed voor ’t een, waar
om het niet gedaan voor ’t ander
Hoe merkwaardig en hoe kunstig zou dat
werk niet geweest zijn in zijn geheel Want
men moet oprecht blind zijn en absoluut geen
kennis van zaken hebben, om niet te zien dat
St Pieters toren een echt pronkjuweel is in
zijnen aard efene massa die drukt op ’t ge
moed, een stuk dat bewondering verwekt, in
een woord, een echte perel aan Yper haar
kroon.
Dat er misschien Yperlingen zijn die liever
den ouden toren hadden zien heropmaken,
dat kan wel zijn, maar de redens die ze voren
houden zijn zoodanig armzalig dat ze de
moeite niet weerd zijn in acht genomen te
worden gelukkiglijk dat ’t meesten deel on
zer stadsgenooten kunstgevoel genoeg hebben
om een werk te schatten naar zijne weerde en
te begrijpen dat indien de oude toran mis
schien wat lichter was van vorm, de nieuwe
nu-wel tienmaal schooner is van stijl en van
eenheid.
Wij mogen dus het werk van den toren
goedkeuren en bewonderen, maar het is spijtig
dat wij het werk van de kerk integendeel
moeten afkeuren en misprijzen omdat wij vin
den dat het eene eeuwige misgreep zal blijven,
van nevens zoo een prachtig kunstwerk als
den toren een briekoven herschapen te zien
waarvan de weerde op kunstgebied uitkomt
op eene groote O.
Is dat niet jammer, bijzonderlijk dat het
voor altijd te laat is
Is ’t waar of is ’t geen waar
POORTEKLOKKE.
Ge moet eens gaan kijken
Sedert eenigen tijd kan men zich van langs
om beter een gedacht maken van het uitzicht
onzer praalgebouwen, die stillekens, maar
zeker, uit den grond rijzen.
Wij kunnen voor ’t oogenblik best oordee-
'en over hetgeen St Pieterskerk zal zijn, om
dat ze verst in den heropbouw gevorderd is.
Iedereen weet dat die kerk in den loop der
eeuwen meermalen afgebrand en heropge
bouwd werd en zoo komt het dat ze zoodanig
veel wijzigingen onderging dat ze ten langen
Matste aan niets meer geleek, daar ze meteen
samengesteld was uit alle slach van materialen
o men aan de hand kreeg om haast je zeere
den heropbouw te doen.
R>e afwisseling van bouwstoffen en die
®engelmoes van stijlen, zijn een klaarblijkend
van de armoede die dan in Yper
zoowel op kunst- als op financieel
°ok staat er
Wt^t; ieterS’ zoowel langs binnen als langs
v en’ het kenmerk van die armoede en die
’kt'rT*1 l°OZ’ng’ en ten ’s n'et te verwonderen
v §eb°uw met den on^er oogpunt
unst, eene echte nulliteit geworden was.
Ver v was zoodanig waar dat men zich
lc t geveelde rond het kerkhof hooge
^en *e Pinten om de leelijke muren
aan het zicht der voorbijgangers te
Indic-
°ren in
J^Pbonwde,
uitbati:
La Société Royale de St-Sébastien a repris
ses exercices de tir a la perche. Ce n’est pas
évidemment une nouvelle qui va re nplir l’uni-
vers d’émoi, mais dans notre petit coin des
Flandres ce petit événement a une grande
signification. C’est, en réalité, une partie de
l’ancienne vie d’Ypres qui ressuscite de la
mort. L’ur.e après l’autre, nos sociétés d’agré-
ment se reconstituent, et elles sont aussi uti
les, aussi indispensables même, a la vie d’une
villè que les maisons des habitants eux-mêmes.
S’imagine-t-on une ville, un village, sans so
ciétés Cela existe-t-il Les sociétés d’agré-
ment ne sont pas des superfluités, elles consti
tuent au contraire les liens qui unissent les
citoyens, sans elles la vie n’y serait pas possi
ble. L’homme est fait pour vivre en société,
et qui dit société dit sociétés
St-Sébastien était la plus ancienne de nos
sociétés. Sa rentrée en activité aura fait plaisir
a tous les anciens Yprois, comme il leur fait
plaisir de voir revivre tout ce qui vivait ici
jadis, comme ils. ont pris plaisir a constater.
qu’Ypres Hoekje aussi avait repris sa vie, il y
a quelques mois.
Dimanche dernier 25 Mai, a eu lieu a la
perche de St-Sébastien, leTir au Roi. Vingt-
huit tireurs prenaient part au concours. Pour
un début c’est énorme, inespéré. Depuis 25
ans ce chiffre n’avait plus été atteint. Au 17*
tour, le maitre-oiseau fut abattu par M. Aimé
Van Nieuwenhove, le sympathique échevin de
la ville, qui fut proclamé Roi pour un terme
de trois ans.
Cette double inauguration de la perche et
du Roi fut fêtée le soirpar un banquet a 1’hotel
Skindies. Les convives en étaient juste au
dessert quand 1’harmonie Ypriana reve
nant de la lete de Dranoutre, faisait son entrée
place de la,Gare. Apprenant que leur vice-
président venait d’être promu au grade de
Majesté les musiciens, sans se donner le
temps de reprendre haleine, vinrent donner
une aubade sous les fenêtres de; I’Hotel. Cet.
incident imprévu ne fit qu’aviver la bonne gaité
qui règna jusqu’a la fin du banquet.
Encore une bonne journée pour Ypres.
- ooo fr.) et la reconstruction des ba-
du service des écluses (3oo.oo® fr.)
Les éternelles victimes
Comme les Allemands sont loin de payer ce
a’ilsnous doivent, M. Theunis a résolu d’ef-
■ctuer des coupes sombres 11 lui était impos
able de biffer d’un trait de plume toutes les
enses prévues, mais il a décidé que 1’Etat
esserrerait les cordons de sa bourse. Ainsi
it décidee Cette politique de compression si
rofondément attentatoire aux intéréts des
inistrés de la Flandre Occidentale et de na-
ure a entraver la reprise des affaires dans
10tre province, si éprouvée depuis dix ans.
’Etat Beige, se trouvant dans une situation
niancière difficile, a décidé tout simplement
]e differer le payement des indemnités de
ruerre dues aux particuliere et de retarder
’execution des travaux publics dans les ré-
dons dévastées. Les habitants de ces régions
■ont done triplement saqrifiés
i)ils ont été privés pendant et après la
juerre de I’usage de leurs biens
2) ils voient reculer de plus en plus l’achè-
rement de la reconstitution de leurs propriétés
privées
3) ils sont dépourvus jusqu’a une date indé-
terminée de I’usage normal de l’outillage éco-
nomique national qui existait avant la guerre
dans leur région, et dont la reconstruction
est retardée pour raison d’économie. En d’au-
trestermes, les Beiges des régions dévastées,
les citoyens qui ont le plus souffert depuis dix
ans des faits et des conséquences de la guerre
sont sacrifis une fois de plus sur 1’aulel de la
patrie. On leur dit tout haut zXttendez done
encore pendant une ou quelques années les
reparations auxquelles vous avez droit 1
Etl’on semble ajouter tout bas Depuis dix
ans que vous attendez, vous devez être en-
trainés a ce genre de sport et c’est pourquoi
nous faisons appel a vous plutót qu’a ceux de
vos compatriotes que la guerre a enrichis
Georges Paquot.
