Conseil Communal d'Ypres
te laten beschimmelen tot
dus bewezen dat de Staat niet meer
schuldbrieven
in I955'
uirt is aus W"-»
beweert dat hij geen geld bezit.
vermij
verloren
Het is
betaalt Hij
^Vij dringen niet aan, maar wij hebben het
11 te vragen wat de toestand der geruineer-
geteisterden is tegenover de belastingen
L steeds grooter worden.
jndien men onze raadgevingen had aanhoord
dan had men veel geldverkwistingen kunnen
ij den waar zijn de kolossale sommen
met het hout, met de brieken en al
het andere?
De Regeering noodigt ons uit de middelen
in te studetren om de gelden te bekomen
noodig voor het vereffenen der vergoedingen.
Wij zullen heel gaarne onze meening laten
hennen op voorwaarde dat er rekgnimg mede
gehouden worde want, wanneer het voor
keurrecht werd aangevraagd werd het ons
plechtig beloofd, maar naderhand bleef dit
voorkeurrecht zonder gevolg.
De geteisterden die niets meer bezaten,
noch huizen, noch meubelen, noch materiaal,
u'och machienen, had men moeten oordeelen
en betalen vóór al dezen die niets anders dan
wollen matrassen of koperen voorwerpen ver
leren hadden.
In veel gevallen is het tegenovergestelde
gebeurd.
Wat er ook van zij, zal het verleden geen
foeternis aan den bestaanden toestand brengen
en, zonder de minste bijbedoeling, geven wij
vrij en vrank onze bescheiden meening te ken
nen over hetgeen er moet gedaan worden om
nit den doolhof te geraken.
Wanneer, bij den wapenstilstand, tot de
alggmeene verwondering, de marken door den
Belgischen Staat hernomen werden tegen
i fr. 25, waren deze ter beurs gekwoteerd
aan den prijs van 5o centiemen. Men zou
waarachtig zeggen dat deze bewerking, zoo
noodlottig voor den Staat, vergeten is, men
zou zelf zeggen dat het een geheiligde
zaak is waaraan niemand durft raken. Wat
ons betreft, geteisterden, wij willen wel den
sluier laten vallen over de herkomst dezer
marken maar wij willen aan den Staat zoo
wel als aan de neerleggers de gelegenheid
erschaffen zich in eer .en rt cht te herstellen.
Iedere mark werd dus hernomen aan j5
centiemen boven de eigenlijke waarde. De
bewerking van den Staat was regelmatig en
wij zullen niet, zooals de Soviets van Mos
cow, die schulden verloochenen. Maar tus-
sehen de milliarden neergelegde marken zou
men een gedwongen leening van een derde
curineri aangaan met aan de neerleggers
schuldbrieven te overhandigen.
Deze zouden dus niet benadeeligd worden.
Welaan, heeren neerleggers, een mooi ge-
öaar, stelt zelf dien maatregel voor, het land
■zaler U dankbaar om zijn en de verzoening
sal kunnen geschieden tusschen de slacht
offers van den oorlog en deze die er meer of
®in voordeel uitgetrokken hebben.
2) Een laatste leening door het Verbond
er Coöperatieven. Dat ware de redding. Dit
verbond heeft aan het land overgroote dien
ten bewezen en kost niets aan den Staat.
le instelling moet in leven gehouden worden
aan de uitbetaling van den laatsten
«ent.
Het is onbegrijpelijk dat sommige middens
°tde spoedige verdwijning van het Verbond
8er)eigd zijn.
Ons derde voorstel is zeer netelig en heel
niet populair 't is het leggen van een
zeker
v^dere. eenige en voorloopige belasting
het herstel der verwoeste gewesten.
L et. 's een uitgemaakte zaak dat wij door de
(le ?^j!nb'en verpletterd worden maar, gelijk
heeftat^ s°Hciariteit onder al de Belgen
moe^ men volstrekt de
tebo^^^^delen v^n(^en om België herop
bloej^Ven'.Want ons *anc* za' dan alleen weer
"»an Clwai"ieer ieder .Un toestand
-zi' t:Cn oorlog zal herteld z
yn tegenwoordig 4 soorten van Belgen:
1) Deze die door den oorlog niet geleden
ie ben of ten minste deze die geen stoffelijke
verliezen hebben.
2) Deze die kleine, gedeeltelijke verliezen
e iben en die door eigen middelen, door een
kleine opoffering zich hebben kunnen her
stellen.
3) De geteisterden die volledig werden
vergoed.
4) De laatste het kleinste deel deze
die zich moeten herinrichten en die daarvoor
nog het noodige niet ontvangen hebben.
De solidariteit, volgens de wetten der
natuur, eischt dat de 3 eerste het kleinste
gedeelte ter hulpe snellen.
Indien wij grondig die opoffering onder
zochten dan zou gansch België er nut uittrek
ken want de toekomst van ons land hangt af
van zijn herleving.
Wij doen dit laatste voorstel voor wat hij
waard is maar wij dringen ten zeerste aan
opdat een bijzondere commissie, in overeen
stemming met de bevoegde overheden, de 3
bovenvermelde voorstellen zou instudeeren of
andere indien het noodig is.
Gij kent allen onzen toestand wij gaan
regelrecht naar den ondergang, het verwoeste
land zal niet meer herleven wij doen dus
een krachtdadigen oproep aan al degenen die
niet willen sterven zonder al de middelen in
ons bezit uiigeput te hebben.
Dit verslag werd ter goeder trouw opgesteld,
zo»derhaat tegen wie ook, niet met het doel
te dramatiseeren, maar om de aandacht te
vestigen van de verantwoordelijke overheden;
wij beoogen een onbaatzuchtig ideaal de
herwording van België. Aan dezen die ons
verwijten met hardnekkigheid den eerbied
voor onze rechten te eischen zeggen wij wat
zoudt gij doen indien de dood aan uwe deur
kwam kloppen Zooals onze heldhaftige strij
ders waarvan men ook den moed vergeet-
zoudt gij zeggen gij gaat niet door
Gansch de Natie richt zich op tegen U
't is ons erfdeel, wij willen het redden.
Men beschuldigt ons alles in 't zwart te
zien, ('t ware moeilijk iets wat dof is schitte
rend te vinden) maar 't is een grove dwaling,
't is in het optimisme dat wij de noodige
macht hebben geput om sedert 1918 te strijden
voor den terugkeer onzer verwoeste gewesten
in de oasis van België en wij zweren hier des
duren eed de wapens niet neer te leggen
alvorens al de geteisterden voldoening zullen
bekomen hebben.
Wanneer men de zaken grondig onderzoekt
dan stelt men vast dat de geteisterden eigen
lijk geen ropden duit ontvangen want alles
moet herbrui kt worden in het belang van het
Land en dat zij, heel dikwijls, nog moeten
leenen om zich volkomen te herstellen.
De ondergang van een geheele streek
moeten wij kost wat kost vermijden.
Wij, de ware geteisterden van Vlaanderen,
wij hebben ree* fop leven zoowel als al onze
Belgische broeders.
Wij beknibbelen niets en niemand wij
vestigen de aandacht op een onontwarbaren
toestand die wij weer recht willen maken door
een onbaatzuchtige en verrechtvaardigde me
dewerking waarvan de overheden al het
belang zouden moeten beseffen. Deze die
stokken in de wielen steken zullen ervan de
verantwoordelijkheid dragen als het te laat is.
Zich offeren voor zijn land dat zich weert
tegen de krampen van de dood is eene edele
taak waaraan geen enkel burger, waardig van
dien naam, zich onttrekken mag.
Helpt ons wij zullen U helpen
LOUIS GEUTEN
Bestuurder der S. Vvoor Oorlogschade
Het Leiedal te IVervik
Alwie titels of mandaten met herbeïeg
gaat uitwisselen hij den Agent der
Schf-U is bedeler
Doet het niet l Bewaart ze
Séance du Samedi 10 Octobre 1925
La séance s'ouvre a 2 h. 45. Sont présents:
MM. Colaert, bourgmestre, président Van
der Mersch, Sobry, Declercq, échevins
D'Huvettere, Bouquet, Lemahieu, Van Nieu-
wenhove, Delahaye, Donck, Glorie, Van
Alleynnes, conseillers Versailles, secrétaire.
Absents Iweins et Delhem.
Dès l'ouverture de la séance, les élèves des
écoles communales et adoptées, qui ont passé
avec succès leur examen du 3e et 4e degrés,
sont présentés par leurs professeurs.
M. le bourgmestre, devant les conseillers
debout, leur adresse les félicitations d'usage
et leur remet les diplömes mérités.
1. Le proces-verbal de la séance précé
dent» (5 septembre 1925) est adopté s-ans ob
servations.
2. Voirie communaleAcquisition de ter
rain. II s'agit de homologuer une des ex
propriations négociée par la Commissio* des
expropriations et nécessitées par les rectifi
cations et élargissements des rues.
3. Concessions de terrains au cimetière.
Approuvé.
4. Hospices civils. Échange de terrain.
Approuvé.
5. Hospices civils. Vente d'un terrain d
bdtir. Approuvé.
6. Hospices civils. Location ptiblique de
biens ruraux. Approuvé.
7- Hospices civils. Fixation du prix de la
journée d'indigentTCe prix est fixé par les
Hospices a Höpital N. D. fr. 7,93 Mater-
nité fr. 12 Orphelinat Sainte Elisabeth fr.
3,5o Orphelinat de garqons fr. 3,5o
Institut St Antoine a Locre fr. 3,5o.
Approuvé.
8. Bureau de bienfaisance. Location publi-
que d'une ferme. Pour une ferme de 23
hectares environ, le fermage annuel offert a
été de 2i.5oo francs Approuvé.
g. Bureau de bienfaisance. Échange de
terrain d Reninghe. Approuvé.
10. Cours d'eau. Convention. II s'agit du
ruisseau allant du Posthoorn au Boterplas et
qui parfois oocasionne des inondations. II est
proposé par les riverains d'un cöté de céder
a la ville la bande de terrain nécessaire pour y
ériger des berges.
Un échange de vue a lieu. L'objection prin
cipale consiste dans le fait que les riverains
de l'autre cóté de l'eau ne seront pas protégés
par la berge. En cas d'inondation, ils seraient
plus inondés que jadis. Ne faudrait-il pas
faire des propositions analogues aux proprié-
taires de l'autre cöté
La convention est adoptée.
iq. - Finances. Credits supplémentair es.
M. l'Echevin des P'inances se voit contraint
pour des travaux divers a solder, a deman-
der un crédit de 72.861 fr. a inscrire au bud
get de 1926. Parmi ces travaux se trouvent le
transfert des livres de la bibliothèque, de Ia
Caserne a l'Ecole moyenne, des travaux a
faire au Paddegatbeek, etc.
M. Van Nieuwenhove est d'avis que l'accès
a la bibliothèque sera si difficile a l'Ecole
moyenne, que le public ne pourra jamais s'y
rendre.
M. Van Alleynnes réclame pour la biblio
thèque un local définitif et convenable, et
constate que la Ville n'obtient guère en fait
de dommages de guerre ce qui lui revient,
ïii bassin de natation, ni Pabis de Justice, ni
Hotel Merghelynck.
M. Sobry constate que la bibliothèque fone-
tionne, tnais il est regrettable que nous
n'ayons aucu.n local pour l'abriter. En atten
dant, nous pouvons abriter nos livres a l'Ecole
moyenne, oü ils seront accessibles deux jours
par semaine.
M. D'Huvettere rend hommage au bibliothé-
caii'e hi. toy
Celui-ci réclame un ouvrier tous les qukize
