Caisse Commerciale de Roulers
Tijdperk van 27 September tot II October 5,60% 's jaars
Voorheen G. DE LAERE C°
HALFMAANDELIJKSCHE REKENINGEN
Moederzorg en Vrouwenleed
.Te
te
j^aison-Alfort trachtte een moeder
erStikken met haar twee kinderen,
oorzaak van die wanhopige daad.
Ar#^!5 te]t tegenwoordig 146 honderd-
'tade oudste is 120 jaar.
jarig6"' n
tyfoon heeft een trein van Tokio
""^6" abij Hamamatsu (Japan) omver-
-a So reizigers zijn gedood of gewond.
is het dak van een school te
afgewaaid.
Hrr vliegtuigen werden in het militair
•tveld nabiJ Na8°ya zwaar beschadigd
f|,egV hunner werden totaal vernield.
T Toysjasji stortte een school in 12
a ren zijn gedood en 20 ernstig gekwetst.'
^Huizen werden overstroomd een kleeder-
k te Hamaksu is vernield 6 arbeiders
'lJden gedood en 25 gekwetst.
^Veertig gebouwen, waaronder het poli-
liekommissariaat, werden te Tosjigi (in
hida) verwoest 3 politieagenten en ver-
cheidene andere personen werden zwaar
gekwetst
Te Kawasjki, nabij Yokohama vergingen
ttvee schepen en 5 leden der bemanning ver
dronken-
De bliksem heeft bijna het geheele dorp
Grandnaves, nabij Moutiers, (Frankrijk)
verwoest.
Een man werd gedood. Twintig woningen,
die zeventien huisgezinnen herbergden wer
den een prooi der vlammen. Honderd vijftien
personen zijn dakloos.
- Te Lorient (Frankrijk) werden bij leger-
oefeningen door het ontploffen van een granaat
drie personen gedood en drie gekwetst waar
van een zeer erg.
- Te Calcutta (Engelsch Indie) werden
l35 mahometanen gedood of gekwetst in een
onderling gevecht. i5o personen werden aan
gehouden.
- Te Denver (Colorado Ver. St. v. Noord.
Amerika) ontspoorde de reizigers trein Salt-
Lake City (Iowa)-Denver.
i5 personen werden gedood en 5o gekwetst
iraarvan 25 zeer erg. De locomotief, de
goederenwagen, twee wagons en een slaap
wagen vielen in de Arkansasrivier.
OORLOGSHERI> INERirSfOEIN
In de onmiddellijke nabijheid van Gent en
toch heelemaal te velde, van alle woonsteden
1 dagelijksch menschenverkeer afgezonderd,
staat er een oud kasteel. Het is zeer schilder
achtig met zijn hoekige en kantige gebouwen
01 zijne twee gelijke hooge torentjes, waar
rond in 't schemeruur vledermuizen vliegen.
Halfverborgen staat het achter en tusschen
slaghout en stammen van reuzenboomen, in
We'ker kruinen het mutserdnest van de eksters
a's n zwarte bol in de nog naakte twijgen het
°°g aantrekt, voordat in vol ontloken lente-
Sr0en de meerle en de nachtegaal zingen en de
2evenzanger het laatst aankomend zang-
egeltje (voor half Mei) zijn levensheil uit
jubelt.
''aast de stallingen, met den gevel naar
aardweg, staat een laag huisje, ook dag-
teekenend
uit vroeger tijd, met kleine venster-
1 jes in het geveltje zonder deur. Een groote
jan°ft Verleent ingang tot het klein binnenhof,
g.SWaar men in de woning treedt.
Ian/"3 te^ens a^s ,1b vroeger, het bochtig
gen Wfje^e met dicht bijeenstaande knotwil-
hVarn ^encb in het open groene veld voorbij-
°p er een i°nêe vrouw door de
uaaiwg3^6 poort aan de waschtob, of, eenig
z'ngend doen(^e' °P een stoel zitten, stil
2e Iïle': den voet een wieg schommelend.
geZOn^,as een mooie vrouw, een beeld van
Milken611 prille Jeuf?d. Haar oogen
scW„ Van levenslust en op haar mond
"cen 1
verschi' andere uitdrukking te kunnen
Ook j^6n dan die van tevredenheid.
aarman, dien ik soms op het binnen
hof zag, was een kloeke, krachtige, dertigja
rige kerel een vent als een boom, zei eens
een andere arbeider van hem.
Wat later speelde er een kindje aan den
ingang der poort en zat er een kleiner op den
arm der moeder en nog wat later liepen de
twee oudsten alkander na en zat het dei de in
een stoeltje, onbewust nog van het leven, het
gestoei aan te kijken.
En telkens ik voorbijkwam, was het mij als
een weldoende veropenbaring der mogelijk
heid van onverdeeld menschenheil.
Als ik Zulma, de jonge vrouw, aan den
drempel zag, kon ik niet nalaten het woord
tot haar te richten, al ware het maar geweest
om den zweem van glimlach om dat mooie
mondje, in dat blij gelaat, te zien. Ook de
twee oudsten, twee knapen, kenden mij, en
gaven mij een plaksken 't is te zeggen de
hand.
De krijg brak uit. De man, gewezen kanon
nier, nog niet vrij van dienst, moest naar de
grens als lar.dverdediger.
Maanden zijn sedertdien verloopen dezen
namiddag voerde mijn weg mij daarheen. Ik
zag het oud kasteel tusschen de stammen der
hooge kruinen staan, met alle luiken dicht, in
de drukkende, sprekende verlatenheid der
niet meer bewoonde gebouwen.
Van in Augustus zijn de eigenaren naar den
vreemde gevlucht.
Ik ging voorbij.
De poort van 't hoveniershuisje was ook
gesloten.
Laat ik toch eens weten of de vrouw nog
hier is en hoe ze 't stelt. Ik keerde eenige
stappen terug.
De gordijntjes hangen nog even keurig ge
plooid achter de groenachtige ruitjes, maar
de appel van de ingangsklink is niet, als
vroeger, blinkend opgewreven...
Ja, ze was er, ik hoorde een lichten klomp-
stap over de steenen van het hofje komen.
En nu schrok ik letterlijk. Was zij dat het
miezerig, gekrompen figuur met het bleek ge
zicht en de doffe oogen Zij dat beeld van
jonkheidsbloei eertijds
En zij glimlachte mij als vroeger toe, hare
gave tanden in de verdunde lippen sterker
ontblootend.
Die glimlach sneed mij door het hart. Hij
trof pijnlijker dan een bittere klacht zou heb
ben gedaan.
Hoe ze het stelde, of ze nieuws had van
haar man
En ze snikte eens zonder tranen, sprakeloos
het hoofdje schuddend, dra met de verfijnde
handen haar wangen bedekkend toen ze zei
Neen, niets, geen brief, geen boodschap
En ik moest binnengaan. In het.keukentje
was het warm de dekschijf van het kacheltje
gloeide zelfs. Een ijzeren bed stond aan den
wand onder den tikkenden horlogeslinger, en
in dat bed zaten de twee oudste kinderen
rechtop. Ze speelden met houtblokjes en spar
retjes uit een speeldoos, aan de toppen groen
geverfd, en ander breekbaar tuig, op Klaas
dag gekregen zeker.
Die twee waren reeds drie weken ziek, nu
aan de beterhand. Ze moesten warm gehouden
worden. Het kon aanstekelijk zijn, wat ze
hadden daarom was de kleinste weggedaan,
op haar geboortedorp, bij een getrouwde zus
ter. De dokter wist niet goed waaraan ze
leien misschien kwam het van het gruis-
brood, dat vele kinderen niet verteren konden.
En zij vertelde mij wat haar leven was
altijd thuis, altijd alleen. Zij zag schier nie
mand dan den geneesheer, die om de twee
dagen verscheen.
Geburenbezoek
O, daar was ze bang voor. Ze verlangde er
in het eerst naar, nu niet meer. Ze moest al
den kommer van zich werpen uit liefdé voor
haar kinderen, voor wie ze ook noodig was,
en kon het toch niet. En ze schudde als in
wanhoop het hoofd.
Dat ze niet kon, was haar aan te zien.
Ze volgde den loop van haar eigen gedach
ten, als in vergetelheid van mijn bijzijn.
De kinderen mogen niets drinken dan
melk. Ik... wat mij betreft, eet schier niet...
Petrool kan ik niet vinden zoodra het avond
wordt, moet ik mijn huiswerk tastend doen.
Ik spaar zelfs mijn nachtlichtje... En met
den blik wees ze een half uitgebrand pitje
aan', in een glaasje vet, dat op de tafel stond.
Ze poogde te glimlachen om het rampzalig-
komische van zooveel nood.
In eens zei ze, zich vermannend Ik dank
u, dat ge gekomen zijt.
Doch, hoe hier troost aan te brengen, te
bemoedigen
Ik trachtte dat te doen, maar denk niet, dat
ze luisterde.
En dan, na lang zwijgen, begon ze weer
De dokter heeft mij voorspeld dat ik geen
drie maanden meer te leven heb, indien het
zoo voortgaat.
Slapen kan ik niet of weinig. Wij hebben
immers voortdurend slecht weder gehad, al
tijd regen en stormen. Heel den nacht hoorde
ik den wind zoeven door de hooge boomen,
soms ook een slag het was zeker een schalie
of een steen, die van de torentjes afgerukt
werd. Maar ik schrok toch telkens als ware
het een schot geweest. Dat hield mij wakker.
Och, en bij windstilte is het al even slecht
wie zou er kunnen slapen als ge in 't donker
uren op uren het kanon hoort, dat misschien
uw man doodschiet
Ik keerde terug langs het bochtig weegje,
met de knotwilgen omzoomd, in sombere
stemming van machteloos wereldwee, dat mij
als een tweede, figuurlijk floers van rouw
omhulde in bet werkelijk grijze floers van den
winterdag.
18 Januari igi5 Virginie Loveling.
Uit In Oorlogsnood «J.
ere - Kruis
We vernemen met genoegen dat, M\ Louis
Ameel, pasteibakker te Brielen, het Eere-
Kruis gewonnen heeft, in den wedstrijd te
Brussel van 8 Augustus laatstleden, voor het
maken van Brugsche achten en macarons.
Hartelijk proficiat.
BERICHT
Het Kantoor van Belastingen Yper, ic
sectie, is overgebracht van de Lange Thou-
routstraat naar de St Jacobstraat, 54.
De Ontvanger,
A. MAERTEN.
Rangesloten bij de BRNQUE DE BRÜ^(ELLE$ (Kapitaal 200.000.000 - Reservefonds 94.440.000)
Rekeningen 6 maanden 5,75 p. h. 1 jaar 6,00 p. h.
ticb
id j
ilfder tijd