de la Faculté de Médecine de Lille
et de l'École Dentaire de Bruxelles
57, Eue de Dixmude, 57 - a YPRES.
CONSULTATIONS tous les jours de 8 h.
a 12 h. et de 2 h. a 6 h. Le Dimanche de 9 h.
a 12 heures.
^Hibanken
voor oorlogsschade, juist door te strenge opvat-
t?*"1
i lie"
sommige voorschriften, aan vele lieden recht onthield
deed gelooven dat zij slachtoffers waren van
fiiitra'fe
«i
strictement appliquée. Malgré toutes ces interven-
parlementaires, la situation s'cst aggravée de plus en
handelwijze. (Zeer wel op verschillende banken).
Ie président. La parole est 4 M. Debunne.
t Debunne. - Messieurs, de nombreuses interpellations
été développées dans cette enceinte au sujet des retards
"ortés dans le paiement des dommages de guerre. Tous
f inistres des affaires économiques et des finances qui se
succédés ont toujours, a l'occasion de ces discussions,
de belles promesses. Nombre d'ordres du jour ont été
par lesquels les sinistrés obtenaient une certaine satis-
>|ion morale, recevaient l'assurance que justice leur serait
|e et que la législation sur les dommages de guerre serait
ésormais
ons
lus.
Aussinous demandons-nous si les sinistrés, qui n'ont pas
„core été indemnisés, bien qu'ils soient en possession d'un
igement régulier, peuvent encore espérer obtenir quelque
[0SC Ne doivent-ils pas plutót abandonner tout espoir et
ïüjlnuer 4 souffrir en silence Ces pauvres gens sont assu-
,ment bien 4 plaindre, d'autant plus que ceux qui ont été
ayés les premiers, en 192 J et 1921, alors que le franc valait
ncore 40 4 50 centimes, appartenaient, pour la plupart, 4 la
[asse aisée. Si ceux qui n'ont encore rien obtenu sont un
mr dédommagés, ils seront payés sur la base du franc 4
centimes. Voil4 comment les sinistrés sont égaux devant
loi li y aura deux sortes de sinistrés beiges les uns ont
payés4raison de 50 centimes par franc de dommages de
iierreles autres 4 raison de 14 centimes par franc.
Dois je rappeler que ceux qui ont été payés les premie s
taient tous des sinistrés bien protégés, qu'ils appartenaient 4
iclasse aisée Sans doute, quelques sinistrés de la classe
mvrière ont obtenu reparation.
U. Jacquemotte. C'est ce que l'on appelle la politique
e l'union sacrée
M. Debunne. Vous êtes revenu RiresNous sommes
tès heureux de le constater et nous espérons que vous allez
ontinuer 4 faire acter votre présence, comme vous l'avez
lit au commencement de la cession dernière.
MJacquemotte. Vous oubliez une chose c'est que je
me contente pas de promesses faites par le gouvernement
laevous appuyez. Puisque vous parlez du franc 4 14 centimes
:t de la situation spéciale des petits sinistrés, n'oubliez pas
[ue vous êtes responsable de cette situation, au même titre
|ue le ministre des finances, puisque vous avez voté la
lévalorisation du franc 4 14 centimes.
M. Debunne. Le Compte rendu analytique prendra
icte de votre interruption le pays saura ainsi que vous avez
ité présent a la séance d'aujourd'hui. (On rit.)
J'ai dit tout a l'hture que ceux qui avaient été payés les
iremiers étaient ceux qui avaient de la protection. Mais, au
Int et a mesure que nous nous éloignons de la fin de la
guerre ou de la signature de l'armistice, les droits des
sinistrés sont de plus en plus méconnus. Aucun ministre des
finances n'a jamais déclaré, en pleine Chambre, que le gou
vernement n'avait pas d'argent pour régler les dommages de
guerre, mais on nous a dit dans les couloirs vous savez
bien que la caisse est vide Vous ne vous rendez pas compte
fin bouleversement qui s'est produit parmi les sinistrés,
surtout en Flandre, depuis que l'on a pris pour régie de ne
plus payer les dommages de guerre.
Vous n'avez pas idéé des difficultés avec lesquelles sont
aux prists les sinistrés. Ceux-ci doivent quelquefois de fortes
sommes4 leurs entrepreneurs. Ils sont, croyez-le bien, dans
une situation réellement digne d'intérêt ils attendent an-
heusement l'argent qu'on leur a proinis.
M. Van Walleghem.Pour faire face a leurs obligations.
IA. Jacquemotte. Je vous ferai remarquer, monsieur
Debunne, que M. Van Walleghem fait acter sa présence.
\Riresi.
M. Van Walleghem. Vous êtes plus souvent absent que
ïioi.
M. Debunne. Je vous ferai remarquer, monsieur Jacque
motte, que l'observation que je vous ai adressée tout a l'heure
uété faite sans méchanceté de ma part.
J'ai sous les yeux une list.- de quarante et une personnes
absolument dignes d'intérêt et qui réclaffient en vain le
Payement de leurs dommages de guerre. Depuis des mois on
'enr a fait savoir qu'ils obtiendraient bientót satisfaction.
^•es gens ont attendu impatiemment ne voyant pas venir
argent, ils se sont adressés de nouveau au ministère et de
n°uve.les promesses leur ont été faites. Comment peut-on
''aiter des gens de la sorte Je préférerais qu'on ne fit pas
4e Promesses. Cette fa?on d'agir n'est pas digne d'un gou-
,ernement.
JacquemotteVous étiez d'accord pour la révision
dommages de guerre de plus de 500,000 jrancs, et vous
avez abandonné cela pour participer au gouvernement.
Missiaen. Ce n'est pas exact. Nous n'avons pas
aband°nné cette idée. Une proposition de loi a été déposée,
mais les sections de la Chambre l'ont repoussée au surplus,
vous
M.
Fran
ne'iez pas 14 pour appuyer notre proposition.
Jacquemotte. Vous faites partie du gouvernement
cqui-Houtart-Vandervtlde. Vous portez done la respon-
sabilité de ses actes.
Missiaen.
Propositi,
Vous n'étiez pas ici pour appuyer notre
'non. Vous n'y connaissez rien.
Dejardin. m. Jacquemotte n'était pas ici pour
Mdre ,es P^its sinistrés.
Jacquemotte. je veux bien que l'on compare les
ences 4 ia Chambre du parti socialiste 4 celles du partl
""Uuniste.
M n 'l pr^s'^ent- Cesse7, je vous prie, ces interruptions..
ebunne seul a la parole.
M Debunne. Je n'insisterai pas d'avantage, car je veux
être bref. Je prie M. le ministre d'examiner avec bienveillance
le dossier de ces quarante et une personnes dont je viens de
Parler. Je me permets de lui faire également cette sugges
tion Ne pourrait-on rendre comme régie que tous les dom
mages de moins de 5,000 fr. seraient tout d'abord liquides
Je crois que de cette manière, nous donnerions satisfaction
aux plus malheureux.
J espère que l'honorable ministre tiendra compte de nos
observations. Notre but a été tout simplement d'assurer le
respect de la loi de réparation des dommages de guerre, que
nous avons tous votée.
M. le président. La parole est a M. Missiaen.
De heer Missiaen. Mijne heeren, ik had graag gezien
dat een debat plaats greep, waar het vraagstuk der oorlogs
schadevergoeding, vooral voor wat de likwidatie ervan
betreft, besproken zou geworden zijn. Er is immers heel
veel daarover te zeggen.
Maar aangezien de interpellatie alleen betrekking heeft op
de vertraging in het uitbetalen der oorlogsschadevergoeding
en het niet-uitbetalen der interesten, zal ik mij bepalen tot
deze twee vraagstukken, hopende bij de bespreking der
begrooting van financiën, mijne andere opmerkingen te kunnen
voorbrengen.
Vooreerst houd ik er aan te herinneren dat meermalen
beloften werden gedaan door de verschillende ministers die
aan het hoofd der diensten van oorlogsschade stonden. Er
werd, namelijk door al de vorige regeeringen gezegd dat in
België nooit twee soorten van geteisterden zouden zijn.
Ik geloof niet dat heden nog een minister mag gevonden
worden, die deze belofte zou durven herhalen. Wij moeten
inderdaad vaststellen dat er nog talrijke geteisterden zijn, die
vruchteloos aan de deur van het minister e komen kloppen
om de uitbetaling van hunne oorlogsschade te bekomen,
terwijl anderen reeds sinds jaren voldoening hebben be
komen.
Mijn vriend Debunne komt het daareven te zeggen diegene
die de eerste schadeloosgesteld werden, waren de meest
begoeden, vooral de groote geteisterden, dewelke betaald
wer ten met franken die 60 of 70 centiemen waard waren,
terwijl heden de geteisterden, die schadeloos gesteld worden
en zullen zijn, franken ontvangen die maar 13 of 14 centiemen
waard zijn.
Er is geene vergelijking mogelijk tusschen deze twee
soorten van geteisterden degene die schadeloos werden
gesteld over vier of vijf jaar, en degenen die nog moeten
schadeloos gesteld zijn.
Ik doe beroep op den heer minister om de uitbetaling te
bespoeden,bijzonderlijk aan de kleine geteisterden en wanneer
het waar is dat er in zijn depar, ment het inzi, ht bestaat
geene interesten meer uit te betale >«»dat van dit gedacht zou
afgezien worden. Het ware immers eene nieuwe groote
onrechtvaardigh id de Belgen, die geld hebben moeten
ontleenen om zich te herstellen, daar de Staat hen niet
betaalde, ook nog den last zouden te dragen hebben van den
interest dezer leeningen.
ik zou ook de aandacht van den achtbaren minister willen
vestigen op den buitengewonen moeilijken toestand waarin
vele geteisterden verkeeren. Steunende op de stellige beloften
die hen werden gedaan in de vonnissen, alsook door de
beloften der vroegere ministers, hebben een groot getal onder
hen hunne woningen hersteld. Zij trekken niets van hunne
schadevergoeding en de aannemers eischen hun geld.
Ook de aannemers beschikken niet altijd over groote
kapitalen. Zij hebben moeten krediet vragen bij hunne leve-
ranch rs van bouwmaterialen, en nu ziet men daardoor de
eene moeilijkheid na de andere oprijzen. Eerst en vooral,
moeilijkheden voor de geteisterden zeiven, omdat zij hun
geld dat hun toekomt niet op tijd ontvangen om hunne
aannemers te betalen dan, moeilijkheden voor den aannemer
die zijn leverancier van bouwstoffen niet kan voldoen, en
daaruit gedurig dreigementen van processen, waaraan nie
mand schuld heeft tenzij de Staat, omdat deze niet op tijd
het geld uitkeert dat hij aan de geteisterden schuldig is.
Wanneer wij hier komen spreken vjn vertraging in de be
talingen klinkt dit nogal vaak. Ik zal dus enkele feiten aanha
len om beter te laten zien in hoever deze uitbetalingen soms
vertraagd zijn.
Ziehier namelijk een brief van eene weduwe die reeds
sedert 1921 aandringt om de uitbetaling te bekomen der
schadevergoedingen die haar verschuldigd zijn. Die vrouw
is zelve een slachtoffer van den oorlog;, zij is een tweede
maal door den oorlog getroffen, daar haar man is gedood
door de oorlogsgebeurtenissen, en zij was een derde maal
slachtoffer, als men er rekening van houdt dat haar huis met
zijn inboedel gedurende den oorlog vernietigd werd.
Deze weduwe dringt sedert 1921 aan om het herstel harer
woning te bekomen, maar vruchteloos. Laatst ontving zij een
brief waarin haar gezegd wordt dat er nog talrijke oudere
zaken moeten vereffend worden, en ze nog wat, geduld moet
hebben. Indien zulks waar is, dat nog talrijke zaken moeten
vereffend worden, welke vóór 1921 aangevangen werden,
dan zal men ten minste de geteisterden niet kunnen verwijten
dat ze klagen en protesteeren zonder redens.
De heer Dierkens. - 't Is de gewone formuul.
De heer Missiaen Een tweede geval een klein nijveraar
heeft zijne fabriek door de oorlogsgebeurtenissen zien ver
nietigen. Na veel aandringen links en rechts, nadat verschil-
lige experten de schade die hij ondervonden had zijn komen
bepalen, bekomt die man eindelijk, op 4 November 1925,
een vonnis van de rechtbank. Hier ook, op ons aandringen
om toch een eerste deel uitbetaald te krijgen, bekomt die
man het antwoord dat hij nog wat moet wachten totdat een
aantal oudere zaken vereffend zijn geweest. Intusschen wer
den zijne meer gelukkige konkurenten uitbetaald, hebben
zich hersteld op de manier zooals de eerst betaaiden het
konden doen. Nu nemen zij nog den ongelukkige op den
hoop toe zijne klienten af, en wanneer deze eindelijk er in
zal gelukken zijne zoo lang verwachte vergoeding te ontvan
gen, zal hij evenals een beginneling mogen aanvangen met
zich een nieuwe klienteel te zoeken En dat noeint men geene
twee soorten van geteisterden scheppen.
Ziehier een derde geval een oude tachtigjarige vrouw, die
ook haar huisje door den oorlog heeft zien vernietigen, heeft
sinds 14 October 1925 een vonnis bekomen, zonder echter
tot op dit oogenblik een centiem vergoeding te ontvangen om
de door haar ondergane schade te herstellen. Wij kunnen
zoo talrijke gevallen aanhalen, maar daar mijn spreektijd
beperkt is, wil ik over die gevallen niet langer uitwijden en
liever een oogenblik spreken over den toestand waarin de
nijveraars verkeeren. Een groot deel werden uitbetaald (om
niét te zeggen allen) in titels op naam. Deze worden niet
uitgewisseld door het departement van financiën, noch door
de Federatie van kooperatieven voor oorlogsschade. Die
nijveraars worden verzocht zich te wenden tot de Nationale
Vereeriiging van handelaars en nijveraars, die uitsluitend
werd gesticht om geld te verstrekken op bedoelde titels.
Nochtans, wanneer de nijveraars zich wenden tot die maat
schappij, ontvaggen zij regelmatig als antwoord, dat er geen
geld in kas is en dat dus niets kan uitbetaald worden. Echter
wil men hun andere titels in de plaats geven, waarop, zoo
wordt gezegd, zij misschien in de eene of andere bank geld
kunnen bekomen. Als wij ons niet bedriegen is de Nationale
Maatschappij in nauw verband met de Nationale Bank, en,
zoo die titels eenigszins waarborg bieden,zou het logisch zijn
dat in de eerste plaats de Nationale Bank voorschotten zou
geven. Maar als wij aan de Nationale Bank vragen of dit
kan gebeuren, dan antwoordt zij, ofwel dat zulks in de tegen
woordige omstandigheden niet mogelijk is, ofwel dat zij
inlichtingen zal nemen om te zien of er iets kan gedaan wor
den. In afwachting bevinden zich de nijveraars, waarvan
vele bezig zijn met het heropbouwen van hun fabriek, in een
weinig aangename toestand bij gebrek aan geld kunnen zij
niet verder de aangevangene werken worden stilgelegd
groote schade wordt daardoor veroorzaakt en daarbij kan
de kleine nijveraar ergens eene hypotheek op zijn half opge
bouwde eigendom nemen, wanneer hij zijne familie en zich
zelve het noodige wil geven, 't Is de eenige uitkomst die hij
ziet.
Men heeft altijd beweerd dat het gebrek aan geld de
eenige reden was waarom het uitbetalen der oorlogsschade
niet sneller van de hand ging, en wij moeten het gelooven.
Wij hebben immers ondervonden dat de Staat in groote
geldelijke moeilijkheden heeft verkeerd. Nochtans, in ver
schillende onderhandelingen, die plaats hebben gehad in het
ministerie van financiën zelve, met de heeren bestuurders
der Federatie van geteisterden en met parlementairen, wer
den verscheidene voorstellen gedaan om den Staat aan geld
te helpen.
Steeds werd geartwoord, dat de opgegeven gedachten
onuitvoeibaar waren, en dit zonder zelf te onderzo.ken
wat de grond der vooruitgezette gedachten bevatte. Maar
wanneer wij aan den minister vroegen wat hij in de plaats
zou stellen, antwoordde hij eenvoudig: Men zal bestudeeren.
Wie heeft niet reeds bestatigd dat wanneer de Staat geld
noodig heeft voor onvoorziene uitgaven, dat hij er altijd
weet te vinden. Alleen voor het uitbetalen der geteisterden,
die schoone roerende daad van nationale solidariteit, wordt
geen uitweg gevonden. En wat nog vreemder voorkomt, 't is
dat in de begrooting genoegzame kredieten voorzien waren,
om de betalingen voort te zetten. Wij hopen dat de heer
minister ons zal uitleggen wat er van dit geld geworden, die,
volgens de toenmaals uitgebrachte belofte, in de eerste
plaats zou dienen om de kleine getêisterden uit te betalen.
En om te eindigen, mijne heeren, wil ik voor de zooveelste
maal opzoeken waar de bron is van deze moeilijkheden
Onmiddellijk na den wapenstilstand werden de marken uitge
wisseld boven hunne eigenlijke waarde. Milliarden werden
gegeven aan oneerlijke personen, aan speculateurs, aan
woekeraars, aan smokkelaars, enz allen personen die geen
recht hadden op de uitwisseling van hunne marken. Welnu,
wij vragen nogmaals aan de regeering dat zij die zaak zou
onderzoeken wij vragen aan den minister van financiën na
te zien in welke vo rrwaarden deze uilwisseling heeft plaats
gehad, en wie ervan heeft genoten. Van dergelijk onderzoek
hebben de eerlijke menschen niets te vreezen, en de anderen
verdienen niet de minste toegevendheid.
In tegenstelling van hetgene daar zoceven beweerd werd,
hebben wij aan de Kaïner voorgesteld al de dossiers van
oorlogsschade, boyen 500,000 frank, te doen herzien
ongelukkig werd dit voorstel door de regeering niet gesteund,
en werd het in de Kamerafdeelingen verworpen welnu, als
de regeering zich bij dit voorstel niet kan aansluiten, dan
yragen wij haar ten minste, ons voorstel betreffende de
uitwisseling der marken met welwillendheid te onderzoeken,
met den vasten wil rechtvaardigheid te doen geschieden
Wij zijn overtuigd dat het geld dat dit voorstel zou bezor
gen, meer dan voldoende zou zijn oin al de geteisterden,
welke tót hiertoe vruchteloos op uitbetaling wachten, vol
doening te schenken, en zelf, rekening houdende met de
waardevermindering van onzen frank, in veel breedere mate
dan zulks tegenwoordig het geval is. t Vervolgt
