bijblad
aan
if êy&é
Katholiek Volksgezind deekblad
Vastenbrief
YPER en ARRONDISSEMENT
Gustavus-Joseplius Waffslaert
«81% Hi I
Schikkingen voor den Vasten.
WERVICK
Jaarvergadering van de Sociale Instellingen
DERDE JAAR N° 8
Wekelljksche Oplage 5 500 nummers
ZONDAG 18 FEBRUARI 1912.
G. Bras-Tavernier,
Doctor in de Godheid,
Bisschop van Brugge,
Zeer lieve Broeders,
Van overouds zijn de geloovigen ge
woon de leeraarende Kerk, dat is den
L'aus en de Bisschoppen, of met een
woord de geestelijke Overheid, met den
eerbiedigen en lieflijken naam te begroe
ten van onze Moeder de H. Kerk.
Het schijnt Ons allernuttigst de redens
te overwegen van die benaming, bijzon
derlijk hedendaags daar sommige chris
tenen maar al te veel schijnen te deelen
in de algemeene verzwakking van den
eerbied voor het gezag, en daar noch
tans de eerbiedige en liefdevolle ver
kleefdheid aan de H. Kerk, ten allen tijde
noodzakelijk ter zaligheid, nu meer dan
ooit van noode is tot heil en welstand van
eenieder en van gansch de samenleving.
De Kerkelijke Overheid verdient in
derdaad dien zoeten naam van Moeder.
Zij is het, die vooreerst ons het boven
natuurlijk leven der zielen schenkt, Pas
hadden wij het daglicht gezien, of daar
verwachtte ons die geestelijke Moeder
om ons door het doopsel tot hare kinde
ren aan te nemen, ja, ons tot kinderen
Qods te herscheppen en erfgenamen des
hemels, verrijkt met al de schatten der
genade die ons bekwaamen tot het berei
ken van het eeuwig geluk.
Niet een oogenbhk van ons bestaan
verlaat ons die goede Moeder.
Vóór onze geboorte reeds, bekommerd
met ons welzijn, hield ze onze ouders
hunne plichten voor van liefde en zorg, naar
ziel en lichaam, jegens hunne kinderen.
Bij 't ontluiken van ons verstand, kwam
zij aanstonds, door onze ouders en hare
priesters, ons in de zalige leering van
Christus onderwijzenzij leerde ons den
goeden God kennen, hem aanbidden en
beminnen, door gebed aanroepen zij
leidde ons op in godvruchtigheid en
bereidde ons tot het gebruik der HH. Sa
cramenten, ten einde ons in onschuld en
zuiverheid van zeden te bewaren en in
eer en deugd te doen opgroeiengeduren
de gansch ons leven leidt zij ons als bij
der hand, te midden der duisternissen en
gevaren der wereld, tot het waar geluk
hier en hiernamaals,
Jmmers onze Moeder de H. Kerk is het,
en zij alleen, die de waarheid en de goede
zeden verkondigt, beschermt, bewaart en
voortzet. Zonder hare goddelijke leering,
londer hare heilzame geboden zonder
de goddelijke genademiddelen die zij
alleen toedient, ware sedert lang het
menschdom weerom in de duisternis van
alle dwalingen en in eenen modderpoel
van zedeloosheid gedompeld, en de wereld
tot eenen warlboel van barbaarschheid en
onheil weer vervallen.
De H. Kerk is dus waarlijk onze Moe
der: zij schonk ons het overnatuurlijk le
ven, zij bewaart het ons, zij onderwijst,
gebiedt en geleidt ons, zij spijst onze zie
len zij mint ons, zoo niet eene aardsche
moeder hare kinderen ooit beminnen kon.
Zij verspreidt het licht der eenige ware
beschaving, de wereld rond, door hare
zendelingen, die ten koste van al wat hun
duurbaar is, ja, ten koste van hun bloed
en leven tot de uiteinden der aarde de
blijde boodschap van het Evangelie dra
gen. En o schande, soms in hun eigen
land, dat zij uit liefde tot God en de zie
len verlaten hebben, komen de vijanden
van godsdienst, van Kerk en samenleving,
verraders aan hun eigen vaderland, die
helden met smaad en laster overladen
Altoos was de Kerk ook, als ware Moe
der, eene bron van liefde, en vol mede
dogen en bermhertigheid jegens al dat
zwak of krank, verdrukt of ongelukkig is.
Zij was het, die het onrecht uit de
voordien heidensche wereld allengskens
deed verdwijnen, namelijk de slavernij,
het miskennen van de weerdigheid der
vrouw, van de heiligheid des huwelijks,
en heden nog doet zij
de heidensche volkeren die zij tot het
christendom bekeert.
De H. Kerk heeft ten allen tijde tallooze
eh wondere inrichtingen weten daar te
stellen tot het beoefenen van al de werken
van bermhertigheid. Wie zal ze opsommen,
de menigvuldige kloosterorders, de gestich
ten van allen aard, die zij op den aard
bodem rondgezaaid heeft voor zieken,
kranken, weezen, ouderlingen, voor allen
met een woord die hulp of troost ver
zoeken.
Eindelijk, welke instelling ter wereld
heeft, zooveel als de H. Kerk, bijgebracht
tot vrede, welstand, voorspoed der volke
ren, tot vooruitgang van letteren, weten
schap en kunst?
dood. Zoodanig, zegden Wij zooeven,
de liefde der H. Kerk voor de zielen.
Hoe innig dus moeten wij onze Moeder
de H. Kerk beminnen, hoe vast moeten
Gedenken wij ook, Z. L. B., de smerten
onzer Moeder de H. Kerk, die zij voor ons,
voor de zaligheid der zielen, voor het heil
van 't menschdom uitgestaan en gedurig
nog te verduren heeft. Ja, zij baart hare
kinderen in pijn, zij brengt ze op met
zuren arbeid, lijden en verdriet. Ziet van
den beginne af de HH. Apostelen, hoe
hetzelfde onder wij haar aankleven Ja, als het de Kerk
en hare heilige zending geldt, alles moe
ten wij ook uit wederliefde hopen, alles
durven, alles opofferen, alles lijden, om
nooit een duimbreed van haar af te wij
ken om, veeleer, onze geestelijke Over
heid in alle omstandigheden ter zijde te
staan, met al onze middelen behulpzaam
te zijn, ze te verdedigen, en met haar te
strijden voor de zaligheid der zielen, voor
het heil van ons vaderland, voor het alge
meen welzijn van het menschdom.
Let wel op dit woord, Z. L. B.: Is het
altijd waarheid dat er buiten de Kerk
geene zaligheid is. Wij aarzelen niet te
zeggen dat hedendaags alwie de H. Kerk
niet -innig en volkomen, zonder eenig
voorbehoud aankleeft, gevaar loopt schip
breuk te lijden in het geloof en in het
verderf te stortende dwaalleer immers
is heden zoo menigvoud en zoo verspreid,
de christelijke zeden zoo bedreigd en
reeds aangetast, en de wanorde zoo nabij,
dat zonder dien vasten en betrouwvollen
steun
het ergste te vreezen hebben voor elkeen
zij gezwoegd en geleden hebben om het van ons, geestelijken of wereldlijken, zoo-
geloof te verkondigen, en allen bloedge- wel als voor de christene samenleving,
tuigen der waarheid gestorven zijn. Ziet, p>e almachtige en bermhertige God
alle eeuwen door, hunne opvolgers, Pau- geweerdige dit onheil van ons af tekeeren.
zen en Bisschoppen, wat zij al gewrocht
en verduurd hebben om zielen te winnen.
Willen wij die gunst verwerven, zoo j
moeten wij jdoor christelijke versterving
en boetveerdigheid, door het strenger
onderhouden en volgen van de geboden
en raden der H. Kerk ons des te meer j
van de booze wereld onthechten, daar
deze meer overhelt tot wellust en wulpsch-
heid; ons des te meer begeven tot gods
dienstigheid, en zonderling tot het vieren
vari den dag des Heeren, ten koste van
wat meer opoffering, daar de godvergeten
wereld van den godsdienst meer en meer
schijnt af te dwalen.
Ziet hedendaags nog uwe Opperherders
allen bereid, naar het voorbeeld van den
goeden Herder, hun bloed en leven te
geven voor de schapen hun toevertrouwd.
Ziet onzen Heiligen Vader den Paus
Pius X, wat hij al gedaan en geleden
heeftom de goddelijke leering ongeschon
den te bewaren, om ze namelijk tegen de
listige aanvallen van het modernismus
te verdedigenwat al, om de [rechten der
Kerk tegen hare vervolgers te beschermen;
wat al, om de geloovigen van kindsge
beente af tot de HH. Sacramenten, zon
derling tot de ;H. Communie, uit te noo-
digen; om de geloovigen tot inniger deel
neming in de kerkelijke diensten en tot
diepere godvruchtigheid aan te zetten.
Z. L. B., dit zij genoeg om ons te her
inneren wat al goed wij aan de Kerk
verschuldigd zijn.
Gaan we nu over tot de plichten die
wij, al ware 't enkel uit dankbaarheid,
jegens onze Moeder de H- Kerk *e vervul
len hebben.
is de Kerk onze Moeder, zoo zijn wij
onderdaan toe, en niet slechts de hoogere ^oes! X'volgens
Overheid, over de rechten der Oversten
te oordeelen, en als wilden dezen hun
recht willekeurig te buiten gaan.
geen morrende, gedwongene gehoorzaam
heid dulden; zij vergt kinderlijke, eenvou-
dige, gewillige en liefdevolle onderdanig
heid.
Is de H. Kerk onze Moeder, zij verdient
nog onze liefde, verkleefdheid, behulp
zaamheid.
Het moederhert is als het zinnebeeld
van onuitputbare liefde, eene liefde waar
niemand aan weerstaat en die als bij
noodzake wederliefde afdwingt, eene liefde,
boven alle andere, die alles hoopt en durft, meenen aan de geloovigen van ons
alles doorstaat en verduurt, sterker dan de Bisdorn wederom te moeten herinneren dat de vas-
Watou.
y,
Uk
AANKONDIGINGEN
Gewone aankondigingen 10 c. per reke:
Rechterlvke aankondigingen: 1 jt, de reke,
Groote en langdurige aankondigingen: volgens overeenkomst
DRUKKER-UITGEVER
BOTERSTRAAT. 62, YPER.
INSCHRIJVING
Voor een heel jaar: 2.50 fr. - Prijs per nummer 2 centiemen.
De inschrijvers wenden zich tot den Uitgever; of tot onze gazetver-
koopers.
door de bermhertigheid Gods en de genade van
den H. Apostolijken Stoel,
aan de Geestelijken en de Geloovigen van ons
Bisdom, zaligheid en zegen.
is
tendagen, buiten den veertigdaagschen Vasten, zijn:
de Woensdagen, Vrijdagen en Zaterdagen van Qua
tertemper; de Vigiliedagen vóór Sinksen, vóór On-
z:-Lieve-Vrouw Hemelvaart, Allerheiligen en Kerst
dag en dan nog, dat het op al de Vrijdagen van
het jaar verboden is vleesch te eten, behalve op
Kerstdag en de. Besnijdenis O. H. (1 Januari), als
deze feestdagen op eenen Vrijdag vallen.
VIII. Ingezien de tijdsomstandigheden en inge
volge de bijzondere macht, Ons verleend door zijne
Heiligheid den Paus van Rome, laten Wij toe aan
al onze diocesanen, dit jaar vleesch te eten, zelfs
meermaal daags, op Sint Marcusdag en de drie
Kruisdagen.
Om dezelfde beweegredenen en ingevolge dezelf
de macht, vergunnen wij insgelijks aan al onze dio
cesanen, tot aan den Vasten van het toekomend
jaar, vleesch te eten, zelfs meermaal daags, op al de
Zaterdagen van het jaar die geene vastendagen zijn
IX. Aan alle pastors en biechtvaders staan wij de
macht toe, van den vasten en het vleeschderven, 't
zij ten volle 't zij ten deele, te ontslaan, ofwel deze
verplichtingen in andere godsdienstige werken te
veranderen, op voorwaarde dat de aanvraag op
eenige goede reden steune, en niet enkel voorkome
uit vrees der christene versterving. Deze toelating
kan slechts voor den termijn van één jaar ge
geven worden.
Zieke en weeke lieden zullen hunne handelwijze
schikken volgens de voorschriften van een gewe
tensvollen geneesheer.
X. Ten einde te voldoen aan het verlangen van
den Heiligen Vader, moeten Wij de geloovigen, die
van deze toelating zonden gebruik maken, aanwak
keren om daarvoor andere goede werken te doen,
Op onze geestelijke Overheid, wij htizoHderlyk het gebod van. het vasten en van
net vleeschderven stiptelnk te onderhouden,
t GUSTAVUS-JOSEPHUS,
Bisschop van Brugge
Op bevel Zijner Doorl. Hoogw.
H. Mahieu, Kan.-Secret.
Ingevolge bijzondere macht, welke Wij van den
H. Stoel ontvangen hebben, vergunnen Wij, gedu
rende den aanstaanden Vasten, de volgende dispen-
satiën of toelatingen
I. Het is toegelaten boter en zuivel te gebruiken,
alsook afgesmolten vet, op al de dagen van den
Vasten. 1
II. Het is toegelaten eieren te eten alle dagen,
uitgenomen op Asschen-Woensdag en Goeden-
Vrijdag. Degenen, die verplicht zijn te vasten, mo
gen, buiten de Zondagen, maar éénmaal daags
eieren eten, te weten in den voornaamsten maaltijd,
en niet in de collatieen zulks moeten zij ook
onderhouden op de andere vastendagen van het
jaar. Op al de dagen van den Vasten, is het toege
laten eieren te gebruiken tot het bereiden van an-
haar eerbied en gehoorzaamheid schuldig, dere spijzen.
Niet een rechtschapen, maar slechts een III. Wij staan het gebruik van vleesch toe op den
ontaard kind kan zijne moeder eerbied en Zondag, Maandag, Dinsdag, Donderdag en Zater-
onderdanitrheid ontzegen Laten we nooit dag van iedere week uitgenomen °P den Zaterdag
onueraanigneia ontzeggen. Ldten wemooit yan Quatertemper (2 Maart) en den zaterdag der
die christenen navolgen die aan de in- Qoede-Week. Degenen, die verplicht zijn te vasten,
Waarom de katholieke turners aangeval
len werden. - Over veer:iendagen was het de beurt
aan onze katholieke turners van in het rood blad
De Werkman aangevallen en beschimpt te wor
den.
Deze jongelingen, zoo schrijft de hoogvereerde
roode volksvriend in zijn blad, die in St-Paul (het
katholiek volkshuis) verheerenzijn «revolutionai
ren noch min noch meer 't Is nu uitgekomen
Zeg eens, volksvriend, sedert wanneer bestaan er
katholieke revolutionairen en waarom zijn zij
geen anarchisten
En zeggen dat er in het zelfde nummer van het
roodblad der wervicksche socialisten, onder een
godlasterend artikel met vette letters gedrukt staat
Leve de sociale republiek het is te zeggen met
andere woorden weg met het koningdom, weg
met de kloosters, weg met de vrijheid, leve de re
volutie, leve de anarchie Wat zegt gij daarvan
Zou men nu niet met redenen denken dat de Volks
vriend, het hoofd verliest
't Moet algelijk zijn dat de katholieke turners ferm
in den weg van de socialisten loopen, want volks
vriend zegt verders nog dat de turners in hun laatst
uitstapje krapuleuze manieren haddenVer
schooning, Mijnheer, indien ik u durf tegenspreken,
maar onze turners hebben zich overal, als deftige
jongelingen, gedragen, en nergens viel er iets op
hun gedrag te zeggen. Waarom dan deze verwijtin
gen Was het misschien omdat zij dorsten zingen
van Wij zijn gezworen klerikalen
Wij strijden tegen socialen
't En kan niet anders wezen Nu nog eens nader
wendige of uitwendige eerde geestelijke mogen, buiten de Zondagen, maar éénmaal daags erover gesproken, Volksvriend. Gij zegt dat de ka-
1 u 1Jten maal- -
ook voor
Overheid verschuldigd te kort komen, ze vleesch eten, te weten in den voornaamsten maal
somtijds durven beknibbelen of ten min-ti\d' e" niet in.de fllatie>' en dit geldt ook vo°'
jj. u u j vleeschsop en jeugd,
ste, als zij aangerand wordt, beschaamd
J 9 IV. Het is verboden, zelfs aan degenen die mo-
i zijn ze te verdedigen. Nooit, en nu min gen vleesch eten, vleesch en visch te eten in een en
dan ooit, mogen wij de geboden en raden denzelfden maaltijd, niet alleen op de dagen van
ider H. Kerk over het hoofd zien; nooit den veertigdaagschen Vasten, de Zondagen mede
mogen we, 't zij onder welk voorwendsel, begrepen, maar ook op alle andere vastendagen van
over het recht zulks of
tholieke turners krapuleuze manieren hadden,
maar a propos, waren het treffelijke manieren van
uwentwege, toen gij en een medegezel op 15 Okto
ber laatstleden, tijdens de gemeenteverkiezingen den
spot dreef met een kruisbeeld En deze socialist,
die op zelfden 15 Oktober, 's avonds bij de Broe-
dersschool, alwie had durven roepen Vive la Ca
lotte met zijn mes bedreigde, had hij deftige
manieren En dan deze bedronken socialisten die
's avonds der betooging van onze K. J. W. als een
zulks tc pebieden I jaar.
'J V. Men is verplicht drie maal te lezen den Onze
Willen zelve Uitspraak doen, Ot, met dit ot yager en den Wees gegroet, en eens de akten van bende bezetenen, al huilen en al tieren de straten
dat onderscheid te maken, onze gehoor- Geloof, Hoop, Liefde en Berouw, iederen dag datvan onze stad rondliepen en twist zochten met de
zaamheid aan de voorschriften onzer gees- men za' gebruik maken van de bovengemelde dis-katholieken, hadden zij misschien ook treffelijke
telijke Overheid onttrekken; als kwame 't denPensatie van vI,ee^h te ,eten- Men fzich nochtans manieren
van deze verplichting kunnen ontstaan met eene - Ziet gij nu, katholieke turners, hoe de vijanden
zijne godvruchtigheid, in van God en Vaderland, u durven aanvallen omdat
den offerblok van den Vasten te storten. gij uw geloof niet wilt verzaken, omdat gij weigert
VI, Aan de militairen van allen graad, aan hun-de -valsche leerstelsels van het socialisme te aan-
ne huisvrouwen, kinderen en dienstboden, alsook veerden, met een woord omdat gij u als deftige
Hp kWk als Mnedor macr creene wp- aan de andere personen die dadelijk in militairen katholieken durft gedragen, niet alleen in uw pri
j dienst zijn, staan Wij het gebruik van vleesch toe naat, maar ook in uw openbaar leven. Ook moet
derspannigheid, geene beknibbeling, zelfs op ai|e dagen van het jaar, uitgenomen op Goeden-gij u niet bekreunen om de laffe aanvallen van een
Vrijdag. Het gebruik van eieren is hun toegestaan
alle dagen zonder uitzondering.
Met de [militairen stellen Wij gelijk de gendar
men, de douaniers en de stadspolitie-agenten in
werkelijken dienst zijnde, de boschwachters, dezen
die in dienst zijn op de treinen van ijzerweg en
tram, of werkzaam langs de baan aan telegraaf- en
telephoonstelsel, alsook de briefdragers, de bedien
den der accijsen in werkzaamheid en de schippers.
Wij vergunnen dezelfde toelating lo aan degenen
die, tijdens de krijgsoefeningen of in andere geval
len van dien aard, de soldaten herbergen of voeden.
2° Aan de arbeiders die in smeltovens, bij de ovens
van glasblazerijen, in mijnen en steengroeven
werkzaam zijn.
blad dat voor het gerecht gedagveerd is wegens
lastertaal en eerrooverij. Dit bewijst reeds genoeg,
niet waar dat al hetgeen de socialisten in hunne
roode vodde gedrukt hebben, niets anders is dan
leugen en lastertaalVraagsteertje.
's Voormiddags om 9 u, werd eene plechtige mis
gezongen, waarheen een groot getal eereleden en
deelgenooten zich in stoet begaven opgeleid door
trommel en vaandel.
Om 10 ure namen deze leden waarbij zieh een ze
ker aantal vrouwen en dochters hadden gevoegd deel
aan de algemeene vergadering in de congregatiezaal.
Verslag van de ziekengilde Willen is kun
nen voor het jaar 1911.
Eerweerde en Achtbare Heeren, eerzame Vrouwen en
dochters, Goede vrienden,
Iedere maal, dat ik op dit feest het groot getal
liefdadige personen bemerk, die zich hier met de
nederige werklieden in eene vergadering als vereen
zelvigen, ben ik gevoelig aangedaan.
De aandoening zou mij wellicht de tranen in de
oogen doen opwellen, omdat ik besef met wat al
weldaden deze meerdere lieden hunne minderen
bejegenen.
Met even gewettigden innigen dank waardeer ik
ook het lastig werk der inzamelaars, die spijts moei
te en onaangenaamheden, rondreizen en bezoeken
doen om de beurs van onze ziekengilde te bevoor
raden.
Ik aanzie het als eene plicht eene bijzondere mel
ding te maken van onzen achtbaren Heer Onder
voorzitter, Teophile Vandëvelde die 238 franken
heeft verzameld bij 56 personen en 4 nieuwe leden
aangeworven.
De Heeren wijkmeesters Secretaris Boone, Henri
Cordenier, Mr Doise, Louis Lejeune, Romain Van-
cryzeele, Georges Vaneecke, hebben ook dit liefde
werk met veel iever en opoffering aanveerd en 'onze
kas doen vermeerderen, door die milde aalmoesen
der eereleden.
Onzen innigen dank aan al deze weldoeners die
ons in 't geheel voor 1911 de somme van 450 fr, en
s -dert de inrichting, 1896, de totale som van 8500 f.
geschonken hebben.
Ik uit den vurigen wensch, dat de werkende leden
of deelgenooten ook steëds hunne erkentenis betoo-
nen, omdat de giften der eereleden ons in staat heb
ben gesteld om voor hen opofferingen te doen zoo
als er in geene ziekengilde hoegenaamd bewerkstel -
ligd worden.
Volgens de standregels der maatschappij is het
beheer alleen verplicht aan de werkende leden de
kostelooze geneeskundige zorg te verschaffen, de
kostelooze begraving en de vergoeding van dagloon
Va.i in het jaar 1900 hebben wij boven dit voor
de werkende leden gestort in de lijfrentkas, om hun
aan 65 jaar een pensioen te bezorgen. Daar zijn nu
personen die, wierd er niets meer toegevoegd, aan
65 jaar reeds alle jare 55,73 fr. zouden trekken. Kon
den wij de menschen verjongen (maar we zouden te
veel werk hebben, we zouden het niet kunnen goed
doen, want elk zou opkomen) dan zou iedereen ook
zooveel cn evenveel recht hebben. Schat eens wel,
Achtbare Vrienden, zulke groote weldaad. Gewis
dat het geld der maatschappij voor de maatschappij
v rorbehouden blijft. Ik had laatstmaal een lid bij de
hind, dat meende of wou beweeren dat dit voorbe-
ouden kapitaal ook aan hen toekwam. Gij begrijpt
wel dat dit niet kan zijn, omdat het reeds zeer veel
is, dat gij werkende leden zulk pensioen zult ont
vangen, waartoe gij niets hebt bij gedragengij die
,kehts uwen halven frank per maand betaalt. Deze
chter, die zelve bijstorten, hebben volle recht aan
hunne voorbehoudene storting. Dit jaar gaf de maat-
chappij hierwegens uit hare kas 901 fr.
Zii ontving als vergelding 404 frank buitengewo
ne toelage blijft eene zuivere uitgave van 497 fran
ken tot het vormen van het ouderdomspensioen. Het
tweede buitengewone voorrecht dat de maatschap
pij aan de werkende leden schenkt is weldaad der
herverzekering.
In de hoofdplaats van het arrondissement is eene
bondskas en eene herverzekeringskas. Onze maat
schappij is aan beide verbonden. Maar in meest al
de ziekengilden betalen de leden daartoe een bui
tengewone toeleg om verzekerd te zijn. Het beheer
dezer maatschappij doet het zelf ten voordeele der
leden. Welk is hiervan nu het gevolg Van af de
vierde maand werkonbekwaamheid, tot het einde der
66e miand, ontvangt het ziek of gekwetste lid 3 fr.
per week. Na dit tijdverloop en tot zijn 65e jaar ont
vangt hij 25 cent. daags. De vergoeding na de 65
jaar kan zelfs tot 1 frank per dag verhoogd worden
als het bezit der herverzekeringskas 10 fr. per wer
kend lid bedraagt.
Onze maatschappij geeft uit hare kas maandelijks
10 cent. of 1,20 fr per jaar voor ieder lid. Waren
wij in staat, de maandelijksche bijdrage tot 20 cent.
per lid te verhoogen, dé vergelding zou ook ver
dubbelen Een frank daags van de 4« tot de 66=
m land 50 cent. na dees maand tot 65 jaar. De
maatschappij kan hare sacrificiën niet meer vergroo-
tenmaar de leden mogen de helft op zich nemen
en derwijze de geheele vergelding erlangen. Wie
lust heeft vraagt uitleg en biedt zich aan. In deze
z lak en in de pensioenaanwinst kan ieder lid te zij-
nenjvoordeele medewerken,
Ondertusschen vergeet de maatschappij hare we
zentlijke en rechtmatige verplichtingen niet. De be
taling der dagloonen en de lijfsverzorging dwongen
ze tot eene uitgave van 1564 fr. 39. De drij groot
ste dagloonvergoedingen door ons gegeven, waren
116 fr. 50, 53,50 en 44,75. De kleinste dezerjvergoe
dingen was 2 fr. Ik moet aan de werkende leden
herinneren, dat zij in geval van ziekte, ten laatste,
den derden dag hunner ziekte, de ziekenkaart aan
den schatbewaarder moeten vertoonen Jen tevens
hunnen naburigen wijkmeester moeten kenbaar ma
ken, dat zij tot staking van het werk gedwongen
zijn. De liefdadige wijkmeesters zullen het zich voor
een aangenaam en christelijk tijdverdrijf rekenen de
zieken te bezoeken en hun eenige woorden van troost
toe te spreken. In 't verleden jaar heeft het herhaal-
'elijkjgebeurd, dat een lid de betaling der zieken-
kiart kwam opeischen, daar het bestuur van niets
wist. Gij begrijpt goede vrienden, dat de raad de
noodige waarborgen moet bij de hand hebben, om
uw geld en dit uwer onderlinge broeders te regelen
te besturen en uit te geven. De uitgaven zijn immers
menigvuldig. Behalve de dagloonen en de herverze
keringskosten moeten wij nog aanstippen voor be-
stierkosten 42,80 fr.als afgestane storting 124 fr.
- -
