LOUI BELEEFDHEID HANDEN AF! CANFRANC 50 Jaar. - Nummer 30. 30 Centiemen. Zaterdag 29 Juli 1928. Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper (j. casier) f-fet ypeps(»he Qoll^ Ben verkooper aan vooi deelige voorwaarden van titels, kapitaal, aandeelen der Samenwerkende Maatschappij "Conf;scri: dcsFlan» dres et Cliocolats Chimère Schrijven op bureel dezer onder G. C. D. V. !l Juli - 21 Juli te Yper. fid fiolli ABONNEMENTPRIJS 1 Jaar 15 fr. 6 maanden 9 fr. 3 maanden 5 fr. Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel. ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND: 25 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen. BEHEER EN OPSTEL io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER Postcheckrekeiiing 40.201 waar op alle wekedagen alle inlichtingen te bekomen zijn van 14 tot 16 uur. AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst. Alle Aankondigingen moeten tegen den WOENSDAG ten laatste ingezonden worden. Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen den WOENSDAG avond. VER1 Ik zal slechts weinig zeggen van de reis zelf en niet vertellen hoe onze trein - dezelfde trein van Kortrijk tot in Lour- des ons henenvoerde al slingerend door het heerlijke land van Frankrijk. Hoe wij vlogen door het Noorden tot in de om streken van Parijs waar wij in de verte den Eiffeltoren zagen witblekken tegen den avondduisteren hemel. Noch zal ik reppen van de eeuwig lange Landes noch van Bordeaux noch van de andere streken die wij doortrokken. Ik zal geen woord zeggen van de hitte die ons verlamde en wijn en water deed gloeien in onze veld- flesschen, van het verfrisschend afstappen in de groote statiën en het loopen naar de kraantjes die in de fransche statiën zoo weldoend zijn aangebracht om den reiziger toe te laten hand en mond en keel te ververschcn. Van dit alles hebben alle die gereisd hebben min of meer ond rvin- ding en iemand die te veel zijn eigen reis- ervaren wilt \ertellen wordt vervelenden lastig op den duur. Ik zal zelfs geen woord zeggen van de brutale fransche douane, waar ons alles nauwkeurig afgenomen werd wat wij als ware Vlamingen van rookgerief zorgvul dig haddden weggemoffeld't Was onze schuld, we moesten 't maar verklaren en ervoor betalen, maar het duiveltje van't blauwen zit hem in den mcnsch en wij wilden dat ook eens beproe en maar 't kwam ons bijna slecht te s'aan Gelukkig was er niet veel tijd, en integendeel veel gelegenheid om onze beteuterd heid en onze schaamte te vluchten. Vlamingen zijn overal dezelfde Geen dag waren wij te Lourdes of een van onze groepen had een cafétje ontdekt waar men lekker bier bijna lijk vlaamsch bier schonk in groote glazen Daar was 't nu allen avonde, voor een verbei, bijeenkomst en ik verzeker u dat de stemming daar niet mystisch was, niks tra Angelicos of Memlincks maar alles was er Teniersch en Breughelsch en Brouwersch en Steensch. Maar dat duurde slechts den tijd om eens uit te rusten van de godsdienstige oefeningen. Anders bleef alles in den toon van verheven godsvrucht. We waren daar niet minder dan vijftig duizend bede aarders, immers had de nationale bedevaart van Frankrijk den onzen vervoegd en het wemelde dooreen van allerlei kostummenBretoenen, Bou- lonesen, Provencalers, Normandiers had den elk hun eigen vest voor 't mannevolk en hun eigen coiffe voorde vrouwen. Wij Vlamingen hadden geen nationale dracht maar wij hadden onzen Vlaamschen Leeuw en wees gerust dat wij hem lieten dreu nen. De Franschen reikhalsden al luiste rend daarnaar. Het treffendste, na de grot, zijn de baden en de hospitalen Mirakelen, echte of zoogezeide, heb ik niet te zien gekregen, maar daar kwam ik ook niet voor, mirakelen heb ik niet vandoenalhoewel ik veel rond het con- statatie bureau gewareerd heb, want ik hield ervan om de zes of zeven fransche dokters die daar l ijeen waren ter gelegen heid van den nationalen bedevaart, te hooren babbelen en redetwisten al in hun prachtig fransch Treffend zeg ik, zijn de hospitalen om dat men ze hier bijeen heeft, liggend op rijen, al de ellenden van de menschelijke geschiedenis en hoe fier is men als men als brancardier een van die wagentjes te trekken krijgt waarin een van die bepro f- de is gezeten of gelegen. Een dankbare blik uit de oogen van die lijders betaalt u ruimschoots voor uw stof en uw zweet. Want stoffig en warm is 't er onder dat zuide sche zonnebranden. Langzaam en met gemeten stap kuiert men zijnen zieke naar het terras waar de baden zijn en daar gaan ze 't water in rOLG Men gevoelt zijn beendermerg zinderen als men die arme menschen hun betrou wen ziet en de onwankelbare hoop waar mede ze die proef ondergaan. Meesten deels komen uit het bad zooals ze erin gegaan zijn en ik herhaal het, ik heb geen wonderbare genezing mogen zien met mijne eigene oogen, al zeiden ze dat er verscheidene geweest waren bij de Fran schen. Maar die moeden dat betrouwen zinken niet, als de proef in 't water vruchteloos blijkt, integendeel, zij flakke ren weer op, taaier en geduldiger dan ooit, bij de processie met het H. Sak ra- ment. Want, en dit denken onze moderne twijfelaars en loochenaars niet, die men schen die naar Lourdes gaan steunen niet zoozeer op Onze Lieve Vrouw als op God zelf, die toch de gever is en de bron van de macht der Heilige Moedermaagd. Het brandpunt van de Lourdesche devotie is niet het beeld van Maria, maar het Heilig Sakrament van haren Goddelijken zoon de H. Hostie. De gebeden die aan de grot gestort worden houden slechts den tweeden rang Eerst gaan alle smee kingen regelrecht naar God in de gedaan te van brood en wijn in de H. Mis en in de Heilige Nutting. Dat is het secreet van Lourdes, dat is waarom bij die arme zieke gebrekeiijke menschen hunne moed nimmer weifelt of faalt Zij steunen niet op Maria alleen, maar zij steunen op God, die niemand onverhoord laat heengaan, die niet altijd geeft wat men vraagt, maar altijd geeft als men vraagt, 't geen best is voor onze zielezaHgheid. En daar komt ten slotte toch alles op aan. De ziel Aldus krijgt de dev otie van Lourdes eene ved ruimere, veel meer orthodoxe betee- keris, zoo is ze niet alleen een nationaal fransche vereering van de moeder Gods, zij is mede een deel en het middenpunt van geheel den christenen godsdienst. De processie met het II. Sacrament is dus het voornaamste te Lourdes, is ook dit waar aller verwachtingen naartoe gaan, zoowel van gezonden als van zieken, zieken naar het lijf, zieken naar het hart, zieken naar de ziel Want wie zal zeggen hoeveel harteleed daar in die basiliek en bij die grot gesust en geholpen wordt, wie zal zeggen hoe veel bittere tranen hier komen opdrogen, hoeveel zondarigheid hier verwisseld wordt tegen onschuld, hooeveel wonder bare bekeeringen hier in 't stille voltrok ken worden onder den zoeten bescher menden blik van de Maagd van Lourdes? Lourdes ei mijn ongeloov ige reis gezel al droomend Lourdes Als er eene verschijning moest plaats hebben dan kov ze nievers beter geschieden dan hier, in 't hartje van zuid Frankrijk de franschen zijn r>.eds van eigen het geestdriftigste volk van Europa en van de wereld. Ik liet hem razen, en v an Scherpenheuvel en van Oostacker dat is nu te midden van uw eigen koud stijfhoofdig volk en Ste-Anne de Beaupré, dat is b" de Cana- deezen en zooveel andere Mariaoorden waar de geestdrift aleven groot is al zijn de menschen al geen Franschmans. Mijn ongeloovige vriend moet eene hem zeer onaangename reis gedaan hebben. Er was niets maar niets in geheel de Mariastad dat hem kon voldoening geven; niet alleen waren de kaarsen niet naar zijne zin, maar de medaaltjes, de kruisjes en paternosters, de brochjes en andere bibelots, alles viel hem tegen; 't geheim daarvan, daar ben ik later achter geko men hij had vooraleer te vertrekken Lourdes van Zola gelezen en ik geluk- kiglijk niet. Het bidden, het smeeken, het roepen zelfs aan de grot dat kan men allemaal best begrijpen, als men zich stellen wil in de lucht van de plaats. Hij noemde dat allemaal fanatisme, ik heette dat god vruchtigheid. Immers hoe kan iemand die ternauwernood nog meedoei aan de be oefening van den christen godsdienst, oordeelen over toestanden van diepe gods vrucht. En nochtans dat willen ze allen doen die zoogenaamde vrijdenkers. Hun denken is zoo weinig vrij dat ze niet in staat zijn om onbevangen te oordeelen over den simpelsten toê?rand wanneer het godsdienst geldt. L De roode Baas Mcssiaen heeft nog veel te leeren Nochtans degenen die hem met zijnen onbegrijpelijken en onmeetbaren duif ofte (i culot aan den Heer Minister Jaspar hoorden toeroepenWij hebben uwe lessen niet noodig zouden daaraan tot nu toe kunnen getwijfeld hebben Immers in een der jongste vergaderin gen van onze gemeenteread, waarin Na tionalisten en Socialisten, comme larrons en foire, in eene gemoedelijke en vertrou welijke stemming hunne luidschreeuwerij bot vieren en het weerstandsvermogen van hunne stempezen (cordes vocales) ten proeve leggen, vroeg de roode volksver tegenwoordiger Mess'aen, geheel onnoo- zel weg, welk het criterium was van de beleefdheid Ge moet daarvoor in de Kamers zetelen om dat niet te weten 't Is gek maar 't is toch zoo. Dat verwondert ons in het geheel niet vaneen persoontje dat tusschenonbeleefd heid en onbeschoftheid tot nu toe geen het minst onderscheid wist te maken Gezel Messiaen htótft inderdaad gedu rende de laatste kiesperiode voor de werkrechtersraden in zijne hoedanigheid van hoofdopsteller van het orgaan van de socialistische partij De Werkman en kele stalen van zijne pseudo-beleefdheid gegeven en voorden dag gebracht. Daarom antwoorden wij aan gezel Mes siaen op zijne nuchtere vraag het vol gende Beleefdheid is geene kwestie van kleederdracht of modezaak. Vele lieden loopen in fijne en weeldrige kleederen- dracht met bonte jassen en halsbanden, mooie hoeden en fijne schoenen. Nochtans is hunne handelwijze en hun gesprek grof en onbeschaafd. Het zijn geene beleefde lieden. Er zijn er anderen die denken dat het genoeg is hun knevel te laten knippen op zijn amerikaanssh of zelf te laten afsche ren op zijn Engelsch om eenen beschaaf den draai aan hunne sympathieke physio- nomie te geven en zoo als een Londener gentleman door te gaan. Daarmee noch tans zijn ze geene beleefde menschen. Neen. Beleefdheid is geene kwestie van mode. Beleefdheid is eene hoedanigheid van 't verstand en 't gemoed. Ze bestaat in een onverpoosd streven naar immer meer geestesvolmaaktheid, in een strerg beteu gelen, en bekampen en vermijden in den alledaagschen levenswandel van alle grof heid en brutaliteit die, helaas, in alle men- schennatunr schuilt. Noemt gij. Heer Missiaen, ons blad de vuilbak der kaloten dat is gemeen, onbeleefd en grof zelfs in kiesperiode. Schrijft gij van uwe tegenstrevers ze doen mij walgen dat zij smeerlap..., dompers, dommerikken zijn dat is geene beleefdheid. Beleefdheid, Waarde Heer Volksverte genwoordiger, is, (laat ons toe u daarover definitief in te lichten en u ervan het cri- rerium duidelijk te maken) het tegenover gestelde van hetgeen gij tot nu toe in uw blad geschreven hebt of toegelaten hebt. Verbrand wat gij tot nu toe vereerd hebt; vereer wat gij lot nu toe verbrand hebt... En ge zult. God geve het U. beleefd zijn. Het BESTE en ZEKERSTE middel om regelmatig het blad te ontvangen, is een abonnement vragen in de post op In het liberaal weekblad «De Vrijheid", uitgegeven te Kortri;k, verscheen veriede- ne week een artikel geteekend Rastout Deze Rastout beschrijft op eene humoristische manier een deel van de» stoet van 15 Juli te Yper. Wij zullen ons niet onledig houden mat dezen artikel te bespreken of te ont leden. Eikendeen die hem gelezen heeft zal dat voor zijn eigen gedaan hebben. Maar wij kunnen het laatste gedeelte van dezen artikel, daar waar deze schrijver zijne gal uitspuwt tegenover de priesters, niet laten voorbijgaan zonder aan Ras tout te zeggen GIJ LIEGT wanneer gij zegt dat E. H. Onderpastor Roose in de kerk in zijn sermoen aangeraden heeft dezen stoet geldelijk te ondersteunen. GIJ LIEGT wanneer gij zegt dat voor noemde Heer de minste reklaam miek voor dezen stoet, en wij verwittigen u dat indien gij u nog aan laster tegenover onze priesters laat begaan wij uwen laff n mas ker van 't aangezicht zullen afrukken om u aan den schandpaal der lastertaal te nagelen. En 't zal niet moeilijk zijn u te vinden de kring van zulke schaamtelooze schrij- velaars is gering gering ook de kring der mannen die zoo goed de gewoonten van de lager gemeene buizen van Oostende kennen en in deze kringen zullen wij u gemakkelijk ontmaskeren en aangezien gij bevuilt al wat gij raakt of nadert raden wij u aan uwen verdoken naam wat uit te langen en in 't vervolg in plaats van «TTa stout teTéekencïïA Encrassê-'töut Dan zullen uw klein getal lezers weten waaraan zich houden alvorens zij uwe ellendige proza zullen lezen. «VERITAS De bijval der Guldensporenfeesten heeft de verwachting hunner inrichters niet overtroffen. Verre van daar. Aan het koncert, op 11 Juli gegeven, was er maar weinig volk en de stoet van i5 Juli heeft maar weinig volk buitenge- lokt en weinig geestdrift verwekt. 't Is jammer De Guldensporenfees ten zijn een beter lot waard. In een woord, min geestdrift dan verleden jaar. In tegenstelling daarmee, werd de 21 Juli in onze stad met ware geestdrift ge vierd. Aan bijna alle gevels wapperde de driekleur. De kerk van St Pieters was gedurende de Te Deum bomvol en 's avonds gedurende het koncert, gegeven door de harmonie Ypriana krioelde het van volk op de Groote Markt. De Brabanconne werd op eene onvergetelijke wijze toegejuicht. Besluit veel, veel meer geestdrift dan verleden jaar. In alle Vlaamsche steden ging het zoo. Dit verschil in de houding van de be volking tegenover deze beide feesten is zeer symptomatisch. Het is vooral te wijten aan de houding van de Vlaamsche Nationalisten (in stad gaan ze gemaskerd onderden bedrieglijken deknaam van Vlaamsche Katholieken) die den Vlaamschen Let uw als hun nationaal lied en hunne nationale vlag huldigen en monopoliseeren. Dat dit met de geschiede nis overeenstemt is eene andere zaak. Op den 11 Juli verliezen de Vlaamsche Nationalisten alle zelfsbeheerschingsver- mogen. Zij loopen, gejaagd, de eene straat in, de andere uit tellen de vlaggen ken nen en groeten hunne andersdenkende vrienden en kennissen niet meer schuilen samen in luidsprekende en rumoerige groepjes. Zooals de 1 Mei voor de socialisten het symbool der Sociale Omwenteling is, zoo- ook is de 11 Juli voor de Vlaamsche Nationalisten geworden het symbool van hufï onmogelijk en onbereikbaar ideaal Vlaanderen's zelfstandigheid, 't Is te zeg gen de dood van Belgie, zoowel voor Vlaanderen als voor Wallonië. Deze anti-historische opvatting van de 11 Juli feesten, doet alle bedaarde elemen ten van onze bevolking van eene innige deelneming afdeinzen. Overdrevenheid langs den eenen kant baart reactie. Dat heeft de Ypersche bevolking op 21 Juli aan de Vlaamsche Nationalisten ten lijve doen voelen. En 't grinniken van eenen geblackbou- leerden kandidaat voor den Provincieraad op den dorpel eener herberg in de Rijsel- straat op 21 Juli zal er niets aan veran deren. SPECTATOR. Verledene week wierd plechtig ingehul digd door den Koning van Spanje, den Voorzitter der Fransche Republiek enden Aartsbisschop van Saragosse, den tunnel van Canfranc 't is de eerste tunnel die het Pyreneëngebergte doorboort, langs waar de treinen van Pau-Saragosse voorbij zullen stoomen en die de lijn Parijs Ma drid van 100 kilometers zal verkorten. Het Alpengebergte, dat Italië scheidt van Oostenrijk, Zwitserland en Vrankrijk, heeft drie groote tunnels deze van den Cenisberg, geboord in 1861-1870, (dus in 9 jaar) hebbende gekost 70 millioen frank en eene vereenigingslijn daarstellende tus schen Vrankrijk en Italië deze van den St Gcta'd, die men begon 2 jaar na de voltooiing van den voorgaanden, die, ge durende 10 jaar, dagelijks aan een middel mate van 10.000 werklieden werk ver schafte, en die gekost heeft 280 millioen frank deze van den Simplcn, geboord in 8 jaar, die koste 75 millioen, (daaromtrent den cijfer van den Cenistunnel) en opge- m3akt was in 1906. De twee laatste verzekeren de verbin ding van Zwitserland met Italië. Voor wat de verbinding Oostenrijk-Italie be treft, men heeft ze kunnen verwezenlijken zonder tunnel, en de treinen die Venetie verlaten, klimmen langs bergvalleien tot aan den bergpas Brennero, om van daar te dalen naar Insbruck. Om zich nu een gedacht te vormen van het booren van zulke gangen door de bergen, zie hier welke moeilijkheden te overwinnen waren, als men den Gothard- tunnel aanlegde. We zullen niets zeggen van de menigvuldige bruggen, loopgraven en kleine tunnels die te bouwen waren, om met den ijzerenweg te geraken op een hoogte van 1000 meters boven de zee. Daar gekomen, stonden de ingenieurs, ten Noorden en ten Zuiden van den berg, drie uren van elkander, en hebbende tusschen hen rotsen, die 2000 meters hoog waren. Elkander konden zij geenszins ontwaren en men moeste van weerskanten den boor aanleggen enden tunnel bouwen, zoodanig dat men elkander tegen kwam één uur en half ver IN den berg. Daarbij, in de tunnels druppelt er ge durig min of meer w ater en opdat het wa ter niet blijve staan en overstrooming vervvekke, mag men er den ijzerweg niet horizontaal leggen maar men moet hem helling geven. De helling, van het noordelijk gedeelte in den Gothard, was 2 centimeters per meter en dat twee uren ver en de hel'ing van 't zuidelijk gedeelte was 7 per honderd, één uur ver. Om hun ne mate te kunnen juiste vaststellen, heb ben de ingenieurs als basis van hunne berekeningen moeten nemen de lichtstra len van eenige sterren Nu, hunne bere keningen waren zoo juist, dat, als zij in het midden van den berg, hebbende 2000 meters hooge rotsen boven hen en na jaren booren en bouwen, elk.-nder ontmoetten,

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche Volk (1910-1915, 1927-32) | 1928 | | pagina 1