LOUI
BELEEFDHEID
HANDEN AF!
CANFRANC
50 Jaar. - Nummer 30.
30 Centiemen.
Zaterdag 29 Juli 1928.
Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper
(j. casier)
f-fet ypeps(»he Qoll^
Ben verkooper aan vooi deelige
voorwaarden van titels, kapitaal,
aandeelen der Samenwerkende
Maatschappij "Conf;scri: dcsFlan»
dres et Cliocolats Chimère
Schrijven op bureel dezer onder
G. C. D. V.
!l Juli - 21 Juli te Yper.
fid
fiolli
ABONNEMENTPRIJS
1 Jaar 15 fr. 6 maanden 9 fr. 3 maanden 5 fr.
Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel.
ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND:
25 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen.
BEHEER EN OPSTEL
io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER
Postcheckrekeiiing 40.201
waar op alle wekedagen alle inlichtingen te bekomen zijn
van 14 tot 16 uur.
AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst.
Alle Aankondigingen moeten tegen den WOENSDAG
ten laatste ingezonden worden.
Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen den
WOENSDAG avond.
VER1
Ik zal slechts weinig zeggen van de reis
zelf en niet vertellen hoe onze trein -
dezelfde trein van Kortrijk tot in Lour-
des ons henenvoerde al slingerend door
het heerlijke land van Frankrijk. Hoe wij
vlogen door het Noorden tot in de om
streken van Parijs waar wij in de verte
den Eiffeltoren zagen witblekken tegen
den avondduisteren hemel. Noch zal ik
reppen van de eeuwig lange Landes noch
van Bordeaux noch van de andere streken
die wij doortrokken. Ik zal geen woord
zeggen van de hitte die ons verlamde en
wijn en water deed gloeien in onze veld-
flesschen, van het verfrisschend afstappen
in de groote statiën en het loopen naar
de kraantjes die in de fransche statiën
zoo weldoend zijn aangebracht om den
reiziger toe te laten hand en mond en keel
te ververschcn. Van dit alles hebben alle
die gereisd hebben min of meer ond rvin-
ding en iemand die te veel zijn eigen reis-
ervaren wilt \ertellen wordt vervelenden
lastig op den duur.
Ik zal zelfs geen woord zeggen van de
brutale fransche douane, waar ons alles
nauwkeurig afgenomen werd wat wij als
ware Vlamingen van rookgerief zorgvul
dig haddden weggemoffeld't Was onze
schuld, we moesten 't maar verklaren en
ervoor betalen, maar het duiveltje van't
blauwen zit hem in den mcnsch en wij
wilden dat ook eens beproe en maar 't
kwam ons bijna slecht te s'aan Gelukkig
was er niet veel tijd, en integendeel veel
gelegenheid om onze beteuterd heid en
onze schaamte te vluchten.
Vlamingen zijn overal dezelfde Geen
dag waren wij te Lourdes of een van onze
groepen had een cafétje ontdekt waar
men lekker bier bijna lijk vlaamsch
bier schonk in groote glazen
Daar was 't nu allen avonde, voor een
verbei, bijeenkomst en ik verzeker u dat
de stemming daar niet mystisch was, niks
tra Angelicos of Memlincks maar alles
was er Teniersch en Breughelsch en
Brouwersch en Steensch.
Maar dat duurde slechts den tijd om
eens uit te rusten van de godsdienstige
oefeningen.
Anders bleef alles in den toon van
verheven godsvrucht.
We waren daar niet minder dan vijftig
duizend bede aarders, immers had de
nationale bedevaart van Frankrijk den
onzen vervoegd en het wemelde dooreen
van allerlei kostummenBretoenen, Bou-
lonesen, Provencalers, Normandiers had
den elk hun eigen vest voor 't mannevolk
en hun eigen coiffe voorde vrouwen. Wij
Vlamingen hadden geen nationale dracht
maar wij hadden onzen Vlaamschen Leeuw
en wees gerust dat wij hem lieten dreu
nen. De Franschen reikhalsden al luiste
rend daarnaar. Het treffendste, na de
grot, zijn de baden en de hospitalen
Mirakelen, echte of zoogezeide, heb ik
niet te zien gekregen, maar daar kwam ik
ook niet voor, mirakelen heb ik niet
vandoenalhoewel ik veel rond het con-
statatie bureau gewareerd heb, want ik
hield ervan om de zes of zeven fransche
dokters die daar l ijeen waren ter gelegen
heid van den nationalen bedevaart, te
hooren babbelen en redetwisten al in hun
prachtig fransch
Treffend zeg ik, zijn de hospitalen om
dat men ze hier bijeen heeft, liggend op
rijen, al de ellenden van de menschelijke
geschiedenis en hoe fier is men als men als
brancardier een van die wagentjes te
trekken krijgt waarin een van die bepro f-
de is gezeten of gelegen. Een dankbare
blik uit de oogen van die lijders betaalt u
ruimschoots voor uw stof en uw zweet.
Want stoffig en warm is 't er onder dat
zuide sche zonnebranden.
Langzaam en met gemeten stap kuiert
men zijnen zieke naar het terras waar de
baden zijn en daar gaan ze 't water in
rOLG
Men gevoelt zijn beendermerg zinderen
als men die arme menschen hun betrou
wen ziet en de onwankelbare hoop waar
mede ze die proef ondergaan. Meesten
deels komen uit het bad zooals ze erin
gegaan zijn en ik herhaal het, ik heb geen
wonderbare genezing mogen zien met
mijne eigene oogen, al zeiden ze dat er
verscheidene geweest waren bij de Fran
schen. Maar die moeden dat betrouwen
zinken niet, als de proef in 't water
vruchteloos blijkt, integendeel, zij flakke
ren weer op, taaier en geduldiger dan
ooit, bij de processie met het H. Sak ra-
ment. Want, en dit denken onze moderne
twijfelaars en loochenaars niet, die men
schen die naar Lourdes gaan steunen niet
zoozeer op Onze Lieve Vrouw als op God
zelf, die toch de gever is en de bron van
de macht der Heilige Moedermaagd. Het
brandpunt van de Lourdesche devotie is
niet het beeld van Maria, maar het
Heilig Sakrament van haren Goddelijken
zoon de H. Hostie. De gebeden die aan
de grot gestort worden houden slechts
den tweeden rang Eerst gaan alle smee
kingen regelrecht naar God in de gedaan
te van brood en wijn in de H. Mis en in
de Heilige Nutting. Dat is het secreet
van Lourdes, dat is waarom bij die arme
zieke gebrekeiijke menschen hunne moed
nimmer weifelt of faalt Zij steunen niet
op Maria alleen, maar zij steunen op God,
die niemand onverhoord laat heengaan,
die niet altijd geeft wat men vraagt, maar
altijd geeft als men vraagt, 't geen best is
voor onze zielezaHgheid. En daar komt
ten slotte toch alles op aan. De ziel
Aldus krijgt de dev otie van Lourdes eene
ved ruimere, veel meer orthodoxe betee-
keris, zoo is ze niet alleen een nationaal
fransche vereering van de moeder Gods,
zij is mede een deel en het middenpunt
van geheel den christenen godsdienst.
De processie met het II. Sacrament is
dus het voornaamste te Lourdes, is ook
dit waar aller verwachtingen naartoe
gaan, zoowel van gezonden als van zieken,
zieken naar het lijf, zieken naar het hart,
zieken naar de ziel
Want wie zal zeggen hoeveel harteleed
daar in die basiliek en bij die grot gesust
en geholpen wordt, wie zal zeggen hoe
veel bittere tranen hier komen opdrogen,
hoeveel zondarigheid hier verwisseld
wordt tegen onschuld, hooeveel wonder
bare bekeeringen hier in 't stille voltrok
ken worden onder den zoeten bescher
menden blik van de Maagd van Lourdes?
Lourdes ei mijn ongeloov ige reis
gezel al droomend Lourdes Als er eene
verschijning moest plaats hebben dan kov
ze nievers beter geschieden dan hier, in
't hartje van zuid Frankrijk de franschen
zijn r>.eds van eigen het geestdriftigste
volk van Europa en van de wereld. Ik
liet hem razen, en v an Scherpenheuvel en
van Oostacker dat is nu te midden van
uw eigen koud stijfhoofdig volk en
Ste-Anne de Beaupré, dat is b" de Cana-
deezen en zooveel andere Mariaoorden
waar de geestdrift aleven groot is al zijn
de menschen al geen Franschmans.
Mijn ongeloovige vriend moet eene hem
zeer onaangename reis gedaan hebben.
Er was niets maar niets in geheel de
Mariastad dat hem kon voldoening geven;
niet alleen waren de kaarsen niet naar
zijne zin, maar de medaaltjes, de kruisjes
en paternosters, de brochjes en andere
bibelots, alles viel hem tegen; 't geheim
daarvan, daar ben ik later achter geko
men hij had vooraleer te vertrekken
Lourdes van Zola gelezen en ik geluk-
kiglijk niet.
Het bidden, het smeeken, het roepen
zelfs aan de grot dat kan men allemaal
best begrijpen, als men zich stellen wil in
de lucht van de plaats. Hij noemde dat
allemaal fanatisme, ik heette dat god
vruchtigheid. Immers hoe kan iemand die
ternauwernood nog meedoei aan de be
oefening van den christen godsdienst,
oordeelen over toestanden van diepe gods
vrucht. En nochtans dat willen ze allen
doen die zoogenaamde vrijdenkers. Hun
denken is zoo weinig vrij dat ze niet in
staat zijn om onbevangen te oordeelen over
den simpelsten toê?rand wanneer het
godsdienst geldt.
L
De roode Baas Mcssiaen heeft nog veel
te leeren
Nochtans degenen die hem met zijnen
onbegrijpelijken en onmeetbaren duif ofte
(i culot aan den Heer Minister Jaspar
hoorden toeroepenWij hebben uwe
lessen niet noodig zouden daaraan tot
nu toe kunnen getwijfeld hebben
Immers in een der jongste vergaderin
gen van onze gemeenteread, waarin Na
tionalisten en Socialisten, comme larrons
en foire, in eene gemoedelijke en vertrou
welijke stemming hunne luidschreeuwerij
bot vieren en het weerstandsvermogen
van hunne stempezen (cordes vocales) ten
proeve leggen, vroeg de roode volksver
tegenwoordiger Mess'aen, geheel onnoo-
zel weg, welk het criterium was van de
beleefdheid
Ge moet daarvoor in de Kamers zetelen
om dat niet te weten 't Is gek maar 't is
toch zoo.
Dat verwondert ons in het geheel niet
vaneen persoontje dat tusschenonbeleefd
heid en onbeschoftheid tot nu toe geen het
minst onderscheid wist te maken
Gezel Messiaen htótft inderdaad gedu
rende de laatste kiesperiode voor de
werkrechtersraden in zijne hoedanigheid
van hoofdopsteller van het orgaan van de
socialistische partij De Werkman en
kele stalen van zijne pseudo-beleefdheid
gegeven en voorden dag gebracht.
Daarom antwoorden wij aan gezel Mes
siaen op zijne nuchtere vraag het vol
gende
Beleefdheid is geene kwestie van
kleederdracht of modezaak. Vele lieden
loopen in fijne en weeldrige kleederen-
dracht met bonte jassen en halsbanden,
mooie hoeden en fijne schoenen. Nochtans
is hunne handelwijze en hun gesprek grof
en onbeschaafd. Het zijn geene beleefde
lieden.
Er zijn er anderen die denken dat het
genoeg is hun knevel te laten knippen op
zijn amerikaanssh of zelf te laten afsche
ren op zijn Engelsch om eenen beschaaf
den draai aan hunne sympathieke physio-
nomie te geven en zoo als een Londener
gentleman door te gaan. Daarmee noch
tans zijn ze geene beleefde menschen.
Neen. Beleefdheid is geene kwestie
van mode.
Beleefdheid is eene hoedanigheid van
't verstand en 't gemoed. Ze bestaat in
een onverpoosd streven naar immer meer
geestesvolmaaktheid, in een strerg beteu
gelen, en bekampen en vermijden in den
alledaagschen levenswandel van alle grof
heid en brutaliteit die, helaas, in alle men-
schennatunr schuilt.
Noemt gij. Heer Missiaen, ons blad
de vuilbak der kaloten dat is gemeen,
onbeleefd en grof zelfs in kiesperiode.
Schrijft gij van uwe tegenstrevers ze
doen mij walgen dat zij smeerlap...,
dompers, dommerikken zijn dat is geene
beleefdheid.
Beleefdheid, Waarde Heer Volksverte
genwoordiger, is, (laat ons toe u daarover
definitief in te lichten en u ervan het cri-
rerium duidelijk te maken) het tegenover
gestelde van hetgeen gij tot nu toe in uw
blad geschreven hebt of toegelaten hebt.
Verbrand wat gij tot nu toe vereerd hebt;
vereer wat gij lot nu toe verbrand hebt...
En ge zult. God geve het U. beleefd zijn.
Het BESTE en ZEKERSTE middel om
regelmatig het blad te ontvangen, is een
abonnement vragen in de post op
In het liberaal weekblad «De Vrijheid",
uitgegeven te Kortri;k, verscheen veriede-
ne week een artikel geteekend Rastout
Deze Rastout beschrijft op eene
humoristische manier een deel van de»
stoet van 15 Juli te Yper.
Wij zullen ons niet onledig houden
mat dezen artikel te bespreken of te ont
leden. Eikendeen die hem gelezen heeft
zal dat voor zijn eigen gedaan hebben.
Maar wij kunnen het laatste gedeelte van
dezen artikel, daar waar deze schrijver
zijne gal uitspuwt tegenover de priesters,
niet laten voorbijgaan zonder aan Ras
tout te zeggen
GIJ LIEGT wanneer gij zegt dat E. H.
Onderpastor Roose in de kerk in zijn
sermoen aangeraden heeft dezen stoet
geldelijk te ondersteunen.
GIJ LIEGT wanneer gij zegt dat voor
noemde Heer de minste reklaam miek
voor dezen stoet, en wij verwittigen u dat
indien gij u nog aan laster tegenover onze
priesters laat begaan wij uwen laff n mas
ker van 't aangezicht zullen afrukken om
u aan den schandpaal der lastertaal te
nagelen.
En 't zal niet moeilijk zijn u te vinden
de kring van zulke schaamtelooze schrij-
velaars is gering gering ook de kring der
mannen die zoo goed de gewoonten van
de lager gemeene buizen van Oostende
kennen en in deze kringen zullen wij u
gemakkelijk ontmaskeren en aangezien
gij bevuilt al wat gij raakt of nadert raden
wij u aan uwen verdoken naam wat uit
te langen en in 't vervolg in plaats van
«TTa stout teTéekencïïA Encrassê-'töut
Dan zullen uw klein getal lezers weten
waaraan zich houden alvorens zij uwe
ellendige proza zullen lezen.
«VERITAS
De bijval der Guldensporenfeesten heeft
de verwachting hunner inrichters niet
overtroffen. Verre van daar.
Aan het koncert, op 11 Juli gegeven,
was er maar weinig volk en de stoet van
i5 Juli heeft maar weinig volk buitenge-
lokt en weinig geestdrift verwekt.
't Is jammer De Guldensporenfees
ten zijn een beter lot waard. In een woord,
min geestdrift dan verleden jaar.
In tegenstelling daarmee, werd de 21
Juli in onze stad met ware geestdrift ge
vierd. Aan bijna alle gevels wapperde de
driekleur. De kerk van St Pieters was
gedurende de Te Deum bomvol en
's avonds gedurende het koncert, gegeven
door de harmonie Ypriana krioelde
het van volk op de Groote Markt.
De Brabanconne werd op eene
onvergetelijke wijze toegejuicht. Besluit
veel, veel meer geestdrift dan verleden
jaar.
In alle Vlaamsche steden ging het zoo.
Dit verschil in de houding van de be
volking tegenover deze beide feesten is
zeer symptomatisch.
Het is vooral te wijten aan de houding
van de Vlaamsche Nationalisten (in stad
gaan ze gemaskerd onderden bedrieglijken
deknaam van Vlaamsche Katholieken) die
den Vlaamschen Let uw als hun nationaal
lied en hunne nationale vlag huldigen en
monopoliseeren. Dat dit met de geschiede
nis overeenstemt is eene andere zaak.
Op den 11 Juli verliezen de Vlaamsche
Nationalisten alle zelfsbeheerschingsver-
mogen. Zij loopen, gejaagd, de eene straat
in, de andere uit tellen de vlaggen ken
nen en groeten hunne andersdenkende
vrienden en kennissen niet meer schuilen
samen in luidsprekende en rumoerige
groepjes.
Zooals de 1 Mei voor de socialisten het
symbool der Sociale Omwenteling is, zoo-
ook is de 11 Juli voor de Vlaamsche
Nationalisten geworden het symbool van
hufï onmogelijk en onbereikbaar ideaal
Vlaanderen's zelfstandigheid, 't Is te zeg
gen de dood van Belgie, zoowel voor
Vlaanderen als voor Wallonië.
Deze anti-historische opvatting van de
11 Juli feesten, doet alle bedaarde elemen
ten van onze bevolking van eene innige
deelneming afdeinzen.
Overdrevenheid langs den eenen kant
baart reactie.
Dat heeft de Ypersche bevolking op 21
Juli aan de Vlaamsche Nationalisten ten
lijve doen voelen.
En 't grinniken van eenen geblackbou-
leerden kandidaat voor den Provincieraad
op den dorpel eener herberg in de Rijsel-
straat op 21 Juli zal er niets aan veran
deren. SPECTATOR.
Verledene week wierd plechtig ingehul
digd door den Koning van Spanje, den
Voorzitter der Fransche Republiek enden
Aartsbisschop van Saragosse, den tunnel
van Canfranc 't is de eerste tunnel die
het Pyreneëngebergte doorboort, langs
waar de treinen van Pau-Saragosse voorbij
zullen stoomen en die de lijn Parijs Ma
drid van 100 kilometers zal verkorten.
Het Alpengebergte, dat Italië scheidt
van Oostenrijk, Zwitserland en Vrankrijk,
heeft drie groote tunnels deze van den
Cenisberg, geboord in 1861-1870, (dus in
9 jaar) hebbende gekost 70 millioen frank
en eene vereenigingslijn daarstellende tus
schen Vrankrijk en Italië deze van den
St Gcta'd, die men begon 2 jaar na de
voltooiing van den voorgaanden, die, ge
durende 10 jaar, dagelijks aan een middel
mate van 10.000 werklieden werk ver
schafte, en die gekost heeft 280 millioen
frank deze van den Simplcn, geboord in
8 jaar, die koste 75 millioen, (daaromtrent
den cijfer van den Cenistunnel) en opge-
m3akt was in 1906.
De twee laatste verzekeren de verbin
ding van Zwitserland met Italië. Voor
wat de verbinding Oostenrijk-Italie be
treft, men heeft ze kunnen verwezenlijken
zonder tunnel, en de treinen die Venetie
verlaten, klimmen langs bergvalleien tot
aan den bergpas Brennero, om van daar
te dalen naar Insbruck.
Om zich nu een gedacht te vormen van
het booren van zulke gangen door de
bergen, zie hier welke moeilijkheden te
overwinnen waren, als men den Gothard-
tunnel aanlegde. We zullen niets zeggen
van de menigvuldige bruggen, loopgraven
en kleine tunnels die te bouwen waren,
om met den ijzerenweg te geraken op een
hoogte van 1000 meters boven de zee.
Daar gekomen, stonden de ingenieurs, ten
Noorden en ten Zuiden van den berg, drie
uren van elkander, en hebbende tusschen
hen rotsen, die 2000 meters hoog waren.
Elkander konden zij geenszins ontwaren
en men moeste van weerskanten den boor
aanleggen enden tunnel bouwen, zoodanig
dat men elkander tegen kwam één uur en
half ver IN den berg.
Daarbij, in de tunnels druppelt er ge
durig min of meer w ater en opdat het wa
ter niet blijve staan en overstrooming
vervvekke, mag men er den ijzerweg
niet horizontaal leggen maar men moet
hem helling geven. De helling, van het
noordelijk gedeelte in den Gothard, was
2 centimeters per meter en dat twee uren
ver en de hel'ing van 't zuidelijk gedeelte
was 7 per honderd, één uur ver. Om hun
ne mate te kunnen juiste vaststellen, heb
ben de ingenieurs als basis van hunne
berekeningen moeten nemen de lichtstra
len van eenige sterren Nu, hunne bere
keningen waren zoo juist, dat, als zij in
het midden van den berg, hebbende 2000
meters hooge rotsen boven hen en na jaren
booren en bouwen, elk.-nder ontmoetten,