Les petits Vicaires SALETTE Op 't Ezelsbankje De raenscti nikt en God schikt De Calvarieberg van e -n Yzei 50 Jaar. - Nummer 37. 30 Centiemen. Zaterdag 15 September 1928. Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper I Maeterlinck, de groote Maeterlinck, boo groot dat hij Ruusbroec heeft dur- fc GEEF AAN C7ESAR.... iict 1HTSC ilollt ABONNEMENTPRIJS 1 Jaar 15 fr. 6 maanden 9 fr. 3 maanden 5 £r. Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel. ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND: 25 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen. BEHEER EN OPSTEL io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER Postcheckrekening 40.201 (j. casier) waar op alle wekedagen alle inlichtingen te bekomen zijn van 14 tot 16 uur. AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst. Alle Aankondigingen moeten tegen den WOENSDAG ten laatste ingezonden worden. Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen den WOENSDAG avond. Deze benaming, die onlangs weer in de gazetten verscheen, heeft mij altijd min of meer verwonderd. Zoo gauw men op priesters wil smalen, heeft men ze bij de werke en men slaat ermeê als met een zwaren doodenden moker om met den eersten slag kapot te slaan. Men meent voorgoed zijnen zeg gezeid te hebben als men dat heeft uitgebracht en de petits vicaires te hebben verpletterd onder zijn hoogst misprijzen. Maar daar is niets van. Eerst en vooral de Vicaires, al noemt gij ze petits, zijn al uwen eerbied waard. En waarom petits vicaires en niet petits avocats, petits docteurs, petits notaires? Gij weet nochtans zoo goed als ik dat er daar ook kleine onder zijn. Maar dat zult gij niet zeg gen, waarom? Omdat in uw misprij zen voor de kleine caplaans er een groot deel anti-clerikale haat en een groot deel lafheid verborgen zit. Die kleine caplaans zullen laten slaan op hunnen kopzij zullen zich niet ver dedigen, dat weet ge en dat men een priester, hoe meer hij priester is, des te vrijer in het aangezicht mag spu wen, onvergolden en ongestraft, des te beter gelijkt hij op zijnen goddelij- ken Meester. Gij weet dat heel goed en des priesters zwakheid aan dien kant maakt u sterk, u, godvergeten lafaard. Er komt misschien een dag dat de priesters zich toch verdedigt en de wapens gebruikt die wet en recht hem ter hand stellen en dan kruipt ge van benauwdheid in uwe schulp, lamlendige mossel als gij zijt. 'k Heb daar eens een voorbeeldje van gezien in Frankrijkeen priester ging door de straat en een opgeschoten melkbaard kwam er achter al roe pend: kwek! dat geheel de straat het hoorde. Hij was zeker dat hij dat mochtte zeker, want al met eens keert de priester zich om en stapt regelrecht op het ventjen af. Maar hij had den tijd niet om drie stappen te zetten, de andere had zijn beenen in zijn nek geslagen en liep al dat hij rekken kon, lijk een hazewind. Zulks is de gesteltenis van de geuzen die roepen op kleine caplaans. Van als er een zijn rugge keert ze vluchten lijk de musschen. Maar dat gebeurt niet veel. Mees tendeels laten de caplaans maar be gaan, en ze hebben gelijk. Petrus sloeg ook met zijn zwaard en de Meester berispte er hem om. Maar waarom, o edelhartige groot- voelende ubermensch, waarom noemt gij die menschen petits en vicaires. Velen onder hen zijn geen vicaires en 't overwegend getal zijn niet klein, in 't geheel niet, zij zijn op zijn minst alzoo groot als gij. In ieder van die mannen zit de vrucht van een twintigtal jaren stu die, genoeg om er een dokter of advo caat of een notaris van te maken, zoo veel als in u dus. In ieder van die man nen zit een dosis naastenliefde en offervaardigheid, veel grooter dan in ii, want zij laten hunnen evenmensch gerust en roepen niet bijvoorbeeld op les petits journalistes, de kleine dag- blaakrabbelaars, zij laten u gerust en gij kunt ze niet gerust laten. Offer vaardigheid zeg ik, want zij zijn van den morgen door den dag en door den nacht, altijd gered,om hunnen even- jinensch dienst te bewijzen en bij te staan waar het heil van lichaam en ziel op 't spel is. In ieder van die man- inen zit een groote dosis christelijke deugdzaamheid, groot genoeg om zonder verpinken uw spot, uw spog, uw kaakslagen, uw beleedigingen en later misschien uwe martelingen en uwen dood te verdragen, zoo Christus die verdragen heeft. Maar in ieder van klie mannen zit een dosis moed en le venskracht en jeugd en jolligheid groot genoeg om uw hoog misprijzen en al uwe benamingen, hoe klein- jeerend ook. royaal aan hunne botten |te lappen. Zij lachen met u, dat doen jde petits vicaires en ze hebben dui- tzendmaal gelijk. I Zij zijn dat zoo gewend van den [haat hunner tegenstrevers te moeten [verbijten. en vertalen en niet eens gezien heeft aar de hoofdstukken van malkander [scheidden. Maeterlinck met zijn Euro- Jpeesche faam, die geen twee priesters kende op de geheele wereld, late varen fin VlaanderenMaeterlinck noemde zie vlaamsche priesters le plus igno- In de XIX eeuw verscheen de H. Maagd herhaalde malen in Vrankrijk, namelijk 18 maal in Lourdes, 1 maal in Pelvoisin, lmaal in Pontmaïn en 1 maal in Salette. De verschijning van Salette gebeur de den Zaterdag van cle quatertemper- week. in September 1846, na den noen, alswanneer de Roomsche Kerk reeds de eerste vespers vierde van den feest dag van O. L. Vrouw van Smerten. Salette is een klein dorp, gelegen 1000 m. boven den zeespiegel in het fransch Alpengebergte. Het dorp be vindt zich in het midden van bergen, die. 800 tot 1000 m. hooge, eenen over- grooten circus vormen. Het land schap gelijkt aan den Cirque de Ga- vernie wel bekend aan al de reizi gers van 't verre Lourdes, met dit dat in Gavernie het al naakte en boomlooze rotsen zijn en dat in Sa lette alles bedekt is met bebouwde landerijen, weiden en kreupelhout. Waarin Gavernie, de groote waterval, de diepte invloeit, daarin Salette, 800 m. hooger dan het dorp en van het dorp niet zichtbaar, staat nu de basi liek der verschijning. In 1846 was daar gelegen de hooge alpenweide, waar in September, twee kinderen, Maximin 10 jaar en Melanie 14 jaar oud, eenige koeien wachtten, den dag door. In die weide was er, ne vens twee fonteinen, eene eerste waar men de dieren laafde en eene tweede waar de herders water putten, eene derde deze gaf maar zeldzaam water, in regentijde en tijdens het smelten van den sneeuw, en dan lag ze droog. Met den noen hadden den twee kin deren geëten en daarna wat geslapen, niet ver van deze laatste fontein. Bij hun ontwaken ontwaarden zij hunne koeien niet meer, die aan 't grazen waren achter een heuveltop. Aan stonds gingen zij op zoek en na ze gevonden te hebben, keerden zij terug naar hunne rustplaats, om hunne knapzakken die ze daar gelaten had den. te halen. Maar van ver reeds, ontwaarden zij op die plaats een schit terende klaarte. Benauwd waren zij niet. tot zij in die klaarte bemerkten eene vrouw, gezeten op den steenen j rant des clergés En hij zegde dat j niet omdat hij dat wist of meende, j neen. hij zegde dat om plezier te doen aan een paar anti-clerikale vrienden die het dan bachten zijnen rug uit proestten van de pret. Daarom zegde hij dat, daarom bedreef hij die reuzen- groote onrechtvaardigheid. Een lid alleen van die le plus ignorant dCs clergés was geleerd en verstandig genoeg om het met den vinger te wij zen waar Maeterlinck gemist was. Ten anderen als men zulk eene faam geniet als die Gentsche godloochenaar van le Temple enseveli, veroordeelt men geen Kaste en Bloc, men weet dat in alle standen er menschen zijn van alle kunne en bekwaamheid. Én Maeterlinck's spreuk, ook al komt ze van hem, is eene colossale dwaasheid. Maar 'l is moelijk om nederig te zijn en niet-christenom groot man te zijn en niet een beetje blagueur. Die vicai res zijn dus niet petits, er zijn er zelf heel groote bij waarvoor gij, dagblad krabbelaar, zoudt dienen uwen hoed af te doen. Zij zijn ook geen grands, vicaires, er zijn er maar een pahr per bisdom. Wat moet ge dan zeggen? Wel nie mendal laat die menschen ongestoord hunne wegen gaan, zoo zij het doen met u en indien het zicht van eene toog u de oogen uitbrandt wees dan toch in Gods naam hoog genoeg van gezindheid, breed genoeg Van opvat ting en vrij genoeg van denken om elders te kijken en cle kolommen van uw nieuwsblad waaraan gij werkzaam zijt, niet vol te stoppen met onzin, ingegeven door blinde priesterhaat en verwoede papenvreterij. Nooit een van die kleine caplaans heeft u een stroohalm in den weg gelegd, integen deel, 't is misschien nog van hen dat ge uwe eerste opvoeding ontvangen hebt met alles wat er nog goed is in u. Laat die menschen ongestoord een voudig hun wonderlijk werk doen tot het heil der zielen en laat de uwe ver loren gaan als gij wilt. Verdraagt dat de zon in 't water schingt en, vrijden ker als gij zijt, wees vrij genoeg om te denken dat er op de wereld plaats genoeg is voor twee voor u en voor les petits vicaires. bank nevens de fontein, de ellebogen steunende op de knien en het aange zicht gedoken in hare handen, als iemand die grootedroefheid lijdt. Dan zagen zij die Dame rechtstaan op hen afkomen en zij hoorden Haar zeggen Kinderen, vreest niet, Ik kom hier om u nieuws mede te deelen Die zoete hemelsche stem stelde de kin deren gerust en zij bewonderden de heerlijke Dame, die voor hen stond, wat boven den grond. Melanie zag haar weenen, terwijl Maximin haar schitterend aangezicht niet kon aan staren en de overvloedige tranen, die nedervielen, veranderden in vurige edelgesteenten vóór zij den grond ge naakten en zij verdwenen in de om vattende klaarte. De verschijning verborg hare handen in de wijde mou wen van haar bovenkleed; het hoofd deksel. de doek die over hare schou ders lag en gekruist was op de borst, alsook de schoeisels, waren omzoomd van veelkleurige rözen, waarvan het hertje schitterde. Op den borst hong een crucifix en de voorschoot, han gende boven haar kleed met sterren bezaaid, was van goudénkleur. De hemelsche Vrouw heeft, daar omtrent eene halve uur, gesproken met de kinderen en gezegd dat groote onheilen de wereld bedreigden, uit reden van het Zondagverzuim en het godslasteren. De aardappelen zullen lijden aan cle plaag, het graan zal zeld zaam wezen en weinig, dat er zijn zal, zal vergruisen; hongersnood zal heer- schen en de druiven der wijngaarden zullen bedervenvele kinderen zullen sterven. Maar indien men zich bekeer de», zegde de H. Maagd verders, «men zal overvloed hebben in graan en aardappelen Daarna sprak zij rekewijs Maximin en Melanie alleen aan, zoodat het een kind niet hoorde wat gezegd wierd aan het ander. Eindelijk vroeg zij aan cle kinderen of ze wel hunne gebeden deden. Zij moesten bekennen van neen, waarop zij antwoordde: «Dagelijks, 's mor gens en 's avonds, bidt ten minste een Onze Vader en een Wees Gegroet en als ge beter onderwezen zijt, bidt meer Na nogmaals aan de kinderen aan bevolen te hebben, van hare verma ningen aan 't volk over te zetten, zweefde de verschijning boven het grastapijt, opwaarts naar den heuvel top toe. De kinderen liepen ze achter na, zagen ze zich wat hooger verhef fen boven den grond en welhaast ver dween voor hunne oogen eerst de Hemelsche Vrouw en daarna de glans, die ze omstraalde. De uitgedroogde fontein was aan 't vloeien gegaan en sedert dien heeft zij nooit meer droog gestaan. In de kapel der Arme Claren, te Yper, op Woensdag 19 dezer, verjaar dag van bovengemelde verschijning, begint de jaarlijksche noveen, om ons aan Maria, die in Salette het mensch- dom kwam aansporen tot boetveer- digheid, aan te bevelen, ten einde ge leid te worden tot berouw onzer zon den en gespaard te blijven van de tijdelijke pijnen, die wij er door ver diend hebben. In het nummer van 9 September van De Werkman lezen we met verwon dering de nieuwe fransche spelling door gezel Messiaen gehuldigd. «Democratie» wordt \oortaan geschre ven Democrassie In ons aanstaande nummer openen we een inschrijvingslijst om voor den redak- tieraad van De Werkman een woor denboek te koopen. V Iksvertegenwoor- diger Messiaen en zijne medewerkers hebben dat tel van doen. De grootsche betooging der V aamsche Jeugd te Antwerp n heeft de redaktieraad van de Ypersche Bode 'k zal maar zeggen verdonderd. Ze schijnt me door Gods hand getroffen. Daar ze den uitslag niet kan kroppen vind ze niets beter dan deze betooging als eene nationalistische betoogi g oor te stellen. Volgens haar zouden deze jonge ing n maar vragen om te helpen 't rijk van Christus uitbreiden». Dat is juist maar waarom erbij cc Christus Rijk dat zich absoluut niet vereenzelvigt met de-op een poot springende Katho ieke partij van 't uitterende Belgie En daarmee is 't Amen en uit. Hoe de Ypersche Bode kan aaneen- knoopen dat deze zoogezegde Nationalis ts che betooging ingericht was door de Bisschoppen die de Nationalistische be weging veroordeelden dat is den Heere wijs. Dat de lezers van de «Y'persche Bode» dat kunnen kroppen gaat ons verstand te boven. 7e hebben er al andere moeten slikken, de sukkelaars Dat weze gezegd te hunner ontlasting. Het dagboek van de Vlaamsche Kloos terzuster is er een slaande bewijs van. Al liep de leugen. De Yrpersche Bode heeft nooit iets juister gezegd. Overheerlijk was het de/er dagen in Australië, ter gelegenheid van het wereld- landscli Eucharistisch Congres. Vee' volk komende van dat land en van alle wereld- deelen, ceel godsvrucht, geen de minste stoornis, 't Was de eerste maal dat in 't openbaar een IISakramentsprocessie gehouden wierd, niettegens'aande de be dreigingen van dweepzuchtige protestan ten. En zeggen, dat ocer twee honderd jaar de katholieke godsdienst in dat land totaal onbekend w;.s Indien er nu boven het miljoen vurige katholieken wonen, 't is dank aan de 750 lersche katholieken, die pas 100 jaar, naar daar verbannen wierden, door het p»otestantsch engelsch gouvernement. En als die eerste katholie ken toelating bekwamen van een kerkje te bouwen, hun wierd aangewezen om het op te richten, een vernepen en verdokene plaats ver buiten de t enmalige stad. Sedert is de stad geweldig aangegroeid en de St-Maryskathedraal, die het eerste kerkje vervangen heeft en die dezer dagen door Kardinaal Ceretti geconsacreerd wierd, staat nu zoo in het midden der stad, in eene buitengewone scho ne lig ging- Iets dergelijks gebeurde met New-York in Amerika. Het midden-kwartier dezer stad is een eiland, tusschen Hudson- en Oostrivier, meer dan vier uren lang. Over honderd jaar bekleede de stad slechts het oostelijk uiteinde ervan en de iersche priester, die aan 't hoofd der katholieke gemeente stond, kocht grond, twee uren tea westen van de stad, in de bosschen, om daar te kunntn niet tijd eene Kathe draal bouwen. Velen loechen er mede. Maar die plaats is nu 't center van hei Mahatan Kwartier en de prachtige Kathe draal, die er gebouwd staat, wierd oo'. geconsacreerd door 's pauzen legaat, Kardinaal Vanutelli, tijdens het Eucha ristisch Congres van Montreal, in 1910. Binnen enkele dagen zal eene groot sche plechtigheid plaats grijpen, aan de boorden van den Yzer, de inhuldi ging en de wijding van den Kalvarie berg van den Yzer te Caeskerke-Dix- mude. Sinds verschillige jaren is een komi- teit aan 't werken, om dit gedenktee- ken op te richten. En juist omdat in de naaste omgeving een ander ge- denkteeken in wording is, wordt wel eens eene verkeerde opvatting geop perd over den Kalvarieberg van den Yzer Wat is dan eigenlijk deze Kalvarie berg? Met welk doel werd hij opge richt De Kalvarieberg van den Yzer neeft alleen ten doel. al de soldaten, tot welke nationaliteit, tot welken godsdienst, zij ook behooren, te ge denken in onze gebeden, zonder reeds bestaande inrichtingen in het minste te willen schaden. Vier lange jaren streden alle solda ten, niet alleen de Belgische, maar ook de Fransche, Engelsche, Ainerikaan- sche en zooveel ander soldaten ver woed op deze plaats; zij streden daar, trotsch op de akelige brokke gronds, door den dood bestendig bedreigd, op dien grond, in de beneveling van den rook der bestendige ontploffingen. Hoeveel duizenden en nog duizen den zijn daar niet gevallen; 't is een overgroot kerkhof; de bodem dekt er duizende helden. En op dit enorme kerkhof, op dien gruwelijken dooden- akker, behoort de Kalvarie Christi. Heden, tien jaren na de gruwelijk heden van den oorlog, geraakt zooveel vergeten; de streek is opnieuw groe nend en vruchtbaar, de egge door ploegt onbekende grafsteden. Hier en daar een enkel afzonderlijk gedenk- teekenveel opzoeken aan de overge bleven puinen worden gedaande daar gevallen helden worden soms wel, ter dier gelegenheid, herdacht, doch wordt er gebeden? Wordt wel eens gedacht aan de zielen der gesneuvel den? Dat te verkrijgen is het groote doel der stichting van den Calvarieberg van den Yzer. In 1922, dus zes jaren geleden reeds werd het komiteit gesticht, dat zich beijverde om het beoogde doel te verwezenlijken. Zes jaren zeggen we, dus vóór er sprake was van het nabijgelegen Huidemonument; zulks alleen getuigd reeds dat er geen ver band, geen naijver kon bestaan tus schen beide; alle werking om onze gesneuvelden als Christenen te geden ken,, wordt geëerbiedigd. Ook heeft 't komiteit zich wel gewacht vóór de laatste plechtigheden van Diksmude iets te willen doen voor hare plechtig heid, ten einde geen nadeel te berok kenen aan het eerstgenoemde. Het komiteit van den «Kalvarieberg van den Yzer» staat onder de hooge bescherming van Z. D. H. Mgr Waffe- laert en had als werkdoel zich inge beeld langs den Yzer, tuschen de Mi- noterie, den bloemmolen en den Loop gracht der Dooden een gedenkmaal op te richten dat een blijk zou wezen van erkentelijkheid voor de gesneuvelde soldaten en tevens een oproep tot ge bed voor hun zielerust. 't Zou een Kalvarieberg zijn levend en wel sprekend zinnebeeld: de groote Mar telaar, het Christikruis zou zijne ge benedijde armen uitstrekken over de duizende martelaarseen Kalvarie berg zou zich te midden van dit uit gestrekte Kalvarie verheffen. Over deze roemrijke plek zou de Kalvarieberg van den Yzer uitstralen in een gebaar van opperste zegening. En voor allen die daar rusten zonder kruis, zou zich een reusachtig kruis verheffen; in zijn vreedzame groot heid en schoonheid, zou het de eer biedwaardigste der doodensteden be- heerschenhet zou den laatsten wil verwezenlijken van deze groote doo den, die, vooraleer zich te slachtoffe ren op het altaar van het Vaderland, begeerden te rusten, zooals hun vade ren, onder de schaduw van het kruis. Daarom is deze Kalvarie-bedevaart van grootsche en diepe beteekenis en eene uitsluitelijk godsdienstige bede vaart. Het worde de uiting van de Belgische volksziel, de uiting van me degevoelen in al den rouw, in al de smarten onzer gesneuvelden, de uiting van dankbaarheid om het gebrachte offer, de uiting eindelijk van de smeekbede aan de Moeder der Smar ten, om bij haren Goddelijken Zoon ten beste te spreken voor de duizende zielen, die, mogelijks, om erbarmen roepen. Thans is dit doel bereikt geworden. Over de brug aan den Yzer rechts, een 200 tal-meters ver, op hoogstens 10 meters van den Yzer zelf, staat de Kalvarieberg gereed. Hij heeft 13 me ter hoogtebeneden eene soort kapel of bidplaatsboven deze kapel een overgroot kruis, van 8 meters, waarop een bronzen Christus van 2,50 meter hoogte. Het geheel is gemaakt naar de plan nen van den bouwkundige Beyaert, van Iseghem het werd uitge voerd door de heeren Lapeire en zonen, van Roesselaerede groote bronzen Christus is het werk van Al. De Beule, kunstenaar te St-Amands- berg. Het Christibeeldhet initiatief en de uitvoering zijn het merkwaardig en het eere-werk van den grooten kunstenaar, die er zijn gansche ziel in uitstortte, wij zeggen van M. Al. De Beule. Dit prachtig werk zet de kroon op de gansche verzameling kunstwerken door M. De Beule tij dens zijne lange loopbaan gemaakt.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche Volk (1910-1915, 1927-32) | 1928 | | pagina 1