et
BEURS - BANK - WISSEL
Tïf
EU
BV Jaar. - Nummer 34.
30 Centiemen.
Zaterdag 24 Oogst 1929
Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper
HULP-BISSCHOP VAN BRUGGE.
os
)0kl,
len
ckel,
Bisschoplijke Wijding
Aan deYpersebe Bode,,
DE VERGETEf4EN
CDeet ge cuat
Voor uwe Geldplaatsingen wendt U in volle vertrouwen tot de
Bijbank VSPJESS, Groote Markt, 9. - Tel. 304-334
Filiaal der Groep Handelsbank - Fondsfnbank - Noordstar.
Kapitaal-Concentraties 300 Millioen.
Brussel, Gent, Antwerpen, Kortrijk, Brugge, Oostende,
Thielt, Iseghem, Lichtervelde, Poperinghe,.- Wervik,
Komen, Yper
Voorwaarden voor de Zicht-en Termijnrekeningen
Zicht alle dagen beschikbaar 3
Veertiendaagsche Rekening 4.50
Spaarkas Zicht5
Kasbons aan toonder op 3 maanden (vooraf bctaalb.) 4 netto
G maanden
I jaar
id.
id.
4.50% netto
5 netto
OBLIGATIEN op 5 JAAR aan drager 6 NETTO.
Rente betaalbaar met zesmaandelijksche Koepons.
:t«ü.
be»
9d|
EN
tlpcvöcljc
ABOXNEMEXTPRIJS
1 Jaar 15 fr. 6 maanden 9 fr. 3 maanden 5 fr.
Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opste'bureel.
ABOXXEMEXT VOOR "T BUITEXLAXD
25 frank. Op het Upsteihireel alleen te vrapen.
BEHEER EX OPSTEL
io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER
Postcheckrekening 40.201
(j. casier)
waar op alle wekedapen alle inlirhtineen te bekomen zijn
van 14 tot 16 uur.
AAANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst.
Alle Aankondigingen moeten tegen den WOENSDAG
ten laatste ingezonden worden.
Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen den
WOENSDAG avond.
ZITDAGEN.
D' BRUTSAERT, Kamerlid, is spre-
kelijk voor iedereen:
Te POPERINGHE, in zijn huis,
's morgens, den Maandag en Vrijdag.
Te YPER, den 1* en 3" Zaterdag der
maand, van 9 J4 tot 12 uur, in den
Katholieken Kring.
Te WERVICK, den 2' Zaterdag der
maand, van 9 ]/2 tot 12 uur, in Het
Kapitel
HANDELAARS
vraagt eene aankondiging in
«HET YPERSCHE VOLK»
"•ijzer
Tel
-
1de!
ne
Zeer Eerw. Heer Henricus Lamiroy,
roopstor-deken van St Mairtens, is door
'ne Heiligheid den Paus benoemd
ieD ts hulpbisschop van Monseigneur
'affelaert, bisschop van Brugge, met
lit van opvolging,
fi En is niet noodig U te herinneren
Hij geboren is te Heitrne, O -VI.,
129 Augustus 1883, dat hij schit-
ende studies deed in 't bisschoplijk
foüegic van Kortrijk. in 't gesticht
tii wijsbegeerte te Leuven, waar hij
I den titel van Dokter verwierf en
un de Katholieke Hoogschool, waar
lij Dokter en Meester uitgeroepen
rerd in de Godsgeleerdheid, Daarover
Ulperd breedvoerig gehandeld, nog geen
far geleden, als Eerw. Heer Lamiroy,
u Monseigneur, naar Yper kwam als
leken. Enkele maanden heeft hij on
er ons vertoefd, genoeg nochtans op-
it eenieder zijne menigvuldige talen-
tn op hunne juiste mate zoude kun-
tn schatten Minzaamheid, geleerd-
eid, welsprekendheid, grensiooze
rerkzaamheid.
't Is naTvtürlïJk met spijt dat wij
Itm zien vertrekken; maar wij ver-
Ipen dat Hij, zooals zijne voor
gangers: Mgr Malou, in Yper geboren
n Mgr. Waffe'aert, die in Yper stu-
fl[ eerde, nooit Yper zal vergeten en
lat wij dikwijls de eer en het genoe-
[en zullen hebben. Hem in ons midden
jj-ieer te zien.
I Ad nntltos annos
l)e wijding wordt toegediend door
n Bisschop-Zalver. bijgestaan door
■vee Bisschoppen, die men de Peters
i n emt van den nieuw-uitverkoren.
Tweg. altaren moeten, gebruikt wor-
i{i.pe:i. Het Hoog-altaar, waar zeven
eersen branden; een bij-altaar waar
keersen ontsteken zijn.
He Bisschop-Zalver zit op den leun-
itftoel, geplaatst op den vloer van
t Hoog-altaar en draagt den Kasuifel
fan 't Kleur van den dag, (wit, rood of
Rroenj, en een versierden mijter. De
;:.pi>schoppen-Peters, dragende eene
tiorkap van 't kleur van den dag en
n witten myter, leiden naar den Bis-
wchop-Zalver den nieuw-uitverkoren.
pie aangekleed is als priester, dragen
ie een witte koorkap en op het hoofd
e priesterlijke barette, met vier vleu-
e!s. Xa eene buigings-groet, klein
.ban wegens de peters en diep van we
tens den priester, zetten zij zich neder
|'n leunstoelende priester recht over
Wen zalver. de peters links en rechts en
pich elkander toeziende. Een der pe-
s zegtHoog Eerweerde. onze
^loeder de H. Kerk vraagt U de wij-
ping toe te dienen aan dezen gekozen
Bisschop. Hebt gij daar nopens een
pauslijken brief, als bewijs? Ja. -
Lees diep. s Eu na de lezing der paus-
[l'jke hulle. de Bisschop-Zalver zegt
'Deo Gratias Men plaatst dan op
Pe knieën van den Bisschop-Zalver een
openliggend Evangelie-boek. De te
kalven Bisschop, leggende zijne han
den op het Evangelië. moet dan zwe
ren o. m. dat Hij alle drie jaar zich zal
I egeven naar Rome bij Zijn Heiligheid
den Paus. om rekenschap te geven van
zijn bestuur, dat Hij in geval van alge-
meene Kerkvergadering naar de plaats
reizen zal waar de Bisschoppen van
geheel de wereld samengeroepen wor
den en dat Hij, zelfs niet levensgevaar,
z'.ine kudde zal bijstaan in geestelijken'
stoftelijken nood.
Volgt daarop een soort examen of
1 ndervraging, eertijds noodzakelijk,
'nu niet meer)... om te weten of de
nieuw-uitverkoren geen schismatieke
of kettersche gedachten aankleeft.
Hierna vangt de mis aan, aan het
Hoog-altaar en de drie Bisschoppen
samen met den Priester, bidden de
voorafgaande gebeden met den con
fiteor en bewierooken bet altaar.
Daarna gaat de Bisschop-Zalver
naar zijnen troon, opgesteld in het
koor langs den evangelië-kant om er
de gebeden voort te zetten en de Pe
ter's geleiden dén Priester haitr' hét
klein altaar, waar zij Hem de bisschop
lijke gewaden omhangen, den Kasuifel
aandoen en met Hem al de gebeden
der mis opzeggen tot aan het Evange
lie. Dan worden de gebeden der mis
geschorst en de Peters leiden den
priester tot den Bisschop-Zalver, aan
het Hoog-altaar. De zalver zegt
Broeders laat ons hidden voor den
nieuw-uitverkoren De Bisschoppen
knielen vóór hunne zetels, de gekozen
strekt zich uit op de trappen van 't al
taar en men zingt de litanie van alle
4e -Heiligen- -- --
Dit gedaan zijnde, geschiedt de Zal
ving. Een evangelië-boek wordt ge
plaatst en behouden op de schouders
en achterhoofd van den priester, zoo
dat de kruin zichtbaar blijft; üe drie
Bisschopnen leggen hunne handen op
het hoofd van den Priester en men
hoort de woorden Accioe Spiritum
Sanctum... Ontvang den H. Geest...
Daarna onder het zingen van den Veni
Creator, de Bisschop-Zalver zalft den
ïrivverkoren Priester op de kruin en op
de handen... waarna aan dezen over
handigd wordt de bisschoplijke staf,
de ring en het evangelië-boek, dat men
nu van zijne schouders verwijderd
heeft en toegedaan.
Xa de vredé-kus ontvangen te heb
ben van den Bisschop-Zalver en van
zijne twee Peters, de nieuwe Bisschop
gaat met zijne peters naar het klein
altaar en vordert de mis tot aan het
offerandegebed. Aan het Hoog-altaar
geschiedt hetzelfde. Met het inzetten
der offerande-gebeden, de nieuwe Bis
schop draagt als offer naar den Bis
schop-Zalver Twee brandende keer
sen, twee hrooden, twee vaatjes wijn,
waarvan het eene verzilverd en het
ander verguld is. Xu beklimt de nieu
we Bisschop het Hoog-altaar en
staande aan den epistelkant, tusschen
zijne twee Peters. Hij bidt, samen met
den Bisschop-Zalver alle de gebeden
van de mis, ook de woorden van de
Consecratie. Aan de Xutting. de Bis
schop-Zalver neemt een deel der H-
Hostie en reikt het ander deel toe aan
den nieuwen Bisschop :daarna nut Hij
een deel van 't H. Bloed en de nieuwe
Bisschop neemt het overige.
Xa het Ite missa est op het einde
der mis. de Bisschop-Zalver, zittende
op den zetel, geplaatst op den vloer
van hef* Hoog1-altaar, zet den nieuwen
Bisschop den mijter op en geeft hem
de handschoenen. Dan. samen met een
Peter, heemt Hij den nieuwen Bis
schop bij de hand en leidt Hem naar
zijnen troon, waar Hij Hem ook den
staf overhandigt én Hij vangt den lof
zang Te Deum aan.
Gedurende den Te Deum. doorwan
delt de nieuwe Bisschop, samen met
zijne Peters, de kerk en zegt het volk.
Bij zijne terugkomst aan het Hoog
altaar. de Bisschop-Zalver en de Pe
ters, zonder mijter, scharen zich op
dep vloer van het altaar, langs den
Evangelië-kant, en de nieuwe Bis
schop. blijvende staan beneden het al
taar schenkt aan 't volk. zijnen eersten
pontificalen zegen. Daarna knielt hij
op den eersten trap van het altaar, aan
den Epistelkant en zingt als bedanking
voor den Zalver: Ad muitos annos. Hij
staat recht, knielt op den zelfden trap
maar in 't midden van het altaar en
zingt een tweede niaal. met hoogere
stem «Ad muitos annos»; Hij staat
nogmaals recht om te gaan knielen
aan den Evangeliëkant en zingt een
derde maal: «Ad muitos annos».
Eindelijk na dat de nieuwe Bisschop
den vrede-kus ontvangen heeft, van
wegens Bisschop-Zalver en Peters,
eenieder legt de pontificale gewaden
af en de ceremonie is ten einde.
Wij geven hieronder de welgepaste
Aanspraak van E. H. Onderpastor De
Coninck in de parochiale Hoogmis van
St Maartens-Kathedraal, op Zondag
18 Oogst 1.1.
Vrijdag namiddag kwam ter stede
de blijde tijding aan dat het Z. H. de
Paus had beliefd onzen zeer geleer
den en hooggeachten Heer Deken Kan.
Henricus Lamiroy, Dokter in de Wijs
begeerte volgens St Thomas, Dokter
en Magister in de Godgeleerdheid te
verheffen tot de bisschoppelijke weer-
digheid en hem aan te stellen tot hulp
bisschop van Mgr Waffelaert, bisschop
van Brugge, met recht van opvolging.
Mgr Lamiroy wierd geboren te
Heurne (Oost.-Vl.) den 29 Aug. 1883,
studeerde aan het College te Kortrijk
alwaar hij primus perpetuus werd uit
geroepen d. w. zeggen altijd de
eerste zijn in uitmuntendheid in de
6 latijnsche klassen deed schitteren
de studiën aan de Ploogeschool van
Leuven tijdens dewelke hij werd pries
ter gewijd in 1909. In 1919 wierd hij
benoemd tot leeraar in dogmatieke
godsgeleerdheid aan heet Groot Se
minarie te Brugge, in 1927 tot de
weerdigheid van Kanonik verheven
kwam hij den 12 September 1928 naar
Yper als Pastor van St Maertens en
Deken- der |vristenheid Yper.
Geen mensch van goeden wil kan er
gevonden worden die niet de buitenge
wone bekwaamheid, de diepe gods
vrucht, het gulden hart en den grooten
eertveJud van Z. E. H. Lamiroy hoog
schatte. Geern zullen wij ons dien ge
liefden Deken herdenken en wij dur
ven verhopen dat hij ook een aange
naam herdenken van onze stad zal be
waren. Met leed zien wij hem heen
gaan, maar iedereen was toch in de
overtuiging dat de uitstekende be
gaafdheden die Z. E. H. Lamiroy ken
merkten, hem tot hoogere bediening
zouden roepen en dat zijn arbeidsveld
alhier niet ruim genoeg was.
__0nz_e vurigste wenschen en gebeden
vergezellen hem, en daar de groote eer
die Mgr Lamiroy te beurt valt met
zwaren last en verantwoordelijkheid
gepaard gaan, is het voor ons allen die
hem met dankbaarheid bejegenen
eenen ernstigen plicht, hem in onze
gebeden te herdenken. God gave 't dat
hij gedurende lange en vruchtbare ja
ren mocht ten dienste staan van het
belangrijke bisdom Brugge en ge
troost -zijn door het vertrouwen en de
medewerking van al zijne diocesanen,
vertrouwen en medewerking die hij
ruimschoots verdient.
Wij vernemen dat Mgr Lamiroy als
Bisschop van Larno zal betiteld wor
den.
In nummer 138 van 17 Oogst 1929
geeft De YperscheBode een stuk van
een intervieuw met Mgr Szeptychy, Me
tropoliet van Halier en Aartsbisschop van
Leopol en Galice, aangegeven door den
reporter van een te Brussel verschijnend
katholiek franschschrijvend dagblad en
maakt er gebruik van om, naar natio
nalistische opvatting van christelijke
liefde, kinderlijke onderdanigheid en
vooral van fijngevoelde hoffelijkheid/de
Kerkelijke Overheid door God aangesteld
zwart en hatelijk te maken.
Hij doet dat natuurlijk uit echten eer
bied voor dat geestelijk Gezag (waarvan
de nationalisten de trouwste onderda
nen zijn) en ook om dat gezag te onder
steunen en om de eerbied en de gehoor
zaamheid der onderdanen op te wekk&n
en te vervasterr!
Dat is dus een schrijven van bedied.
Ook geren zullen wij de zaak overleg
gen en bespreken zonder voorengenomen-
heid. Doch 'k geloof dat het goed is van
eerst klaar te zien waarover men zal
spreken en hoa het in een zit.
Een intervieuw gehouden in 1925 en
nu in Oogst 1929 aangebracht is voor
zeker niet aangebrand maar kan heel
naar zijn vaa nuttig. alzoo. onhebbelijk
voorkomen
Daarom wagen wij
1.) De nummer en de naam van dat
dagblad waarin dat intervieuw te vinden
is te willen aangeven. Dat moet voorze
ker niet moeilijk zijn, want als de schrij
ver ernstig is heeft hij voorzeker dat blad
en die intervieuw onder zijne oogen.
2.) Welk de juiste streving was van den
strijd in Gallie in 1925. 't Is toch trou
wens noodig van te weten als wij in de
zelfde omstandigheden zijn en als het
doel hetzelfde is.
'j 3.) Wat de handeling onzer Bis
schoppen betreft, schrijver gelieve de
teksten Of reporten aan te geven die
toonen dat onze Kerkelijke Overheid
sedert 1830 steeds stond, en nog staat
aan de zijde van den verdrukkenden Staat
en meespande met hem om onze Vlaam-
sche volksziel te dooden.
Die vragen zijn toch redelijk.
Trouwens dat is een zware beschuldi
ging tegen de Kerkelijke Overheid en dat
mag niet lichtzinniglijk gedaan zijn
Eene bewering tegen eene Kerkelijke
Overheid van zulk gewicht zonder vol
doende bewijs en voldoende redens is een
zwaar kwaad. Het geweten en het
goed gedacht van vele der zielen kan er
van afhangen en er door pijnlijk geschokt
zijn en onthutst.
Wij verwachten dus de antwoorden op
die verschillige vragen. Daarin zal de
schrijver toonen dat hij ernstig is en het
wel meent.
Dan kan ook de zake naar waar
heid en kennis besproken worden en
dus met pit van reden en oordeel
Zie ik sterf en ga den weg van al
het aardsche. Josue 21,14.
In scharen trokken zij naar de plaats
der dooden en van den dood,daar naartoe
waar zich deze stilte en stomme rijen van
•sHpenden bevinden, bij wie het gerucht
des levens sedert lang gedoofd is en over
wie slechts nog de heilige plechtige rust
der eeuwigheid uitgespreid ligt. Diepe,
diepe zwijgen. Langs de grafheuvels gaan
de levenden, deze die al gauw achterko
men zullen, daar zij zelf de doodeskiem in
zich dragen. Nu en dan blijven zij bij een
der vredige graven staanEen graf als een
altaar. Daar wordt zooveel in verborgene
smart geofferd. Daar worden druppelen
hartbloed vergoten in het wee der schei
ding. Daar begfnt de ziel lijze en-vanzelf
te bidden. Oude herinneringen stijgen uit
den diepen langzaam op gelijk de nevels
in den Novemberavond hoe lang is het
reeds geleden en wat al geschiedde
sedertdien en hoe staat het met het aan
denken aan deze, onze dooden kloppen
de vragen.
Hoe doch de jaren vliegen en vlieden
Het wil ons voorkomen als was het nog
zoo lang niet geleden dat zij den laatsten
kamp daar streden, op hun kruis, het
smartenbed, dat zij ons baden denk op
mij, vergeet mij niet En wij beloofden
het. Dan echter moesten zij den verren
verren weg in de eeuwigheid zoo gansch
alleen afleggen «de bittere dood scheidt.»
Een vriendelijk gebed volgde hen na. Een
vroom aandenken sprak hunnen naam
nog uit. Op het graf stond algauw een
kruis met jaargetal en opschrift. Wij her
haalden het weihoe U zouden we
vergeten Maar algauw hebben hemel
en aarde eenen grooten stap vcider ge
daan. De nacht der vergetendheid laat
zich over de grafheuvels nedergaan
zwijgen hult ze in,en van geen strand heen
waait er nog een warme adem der liefde
over de plaats des doodes. Dit is ja de ge
schiedenis der menschen in de liefde hier
op aarde.
Ik zag er velen onder de graven die nog
frisch getooid waren. Dit had eene zach
te menschenhand vol liefde gedaan. Maar
er waren er daar ook vele die niemand
meer versierde en bezocht, waar niemand
knieide, niemand, om een vrome vaderons
te bidden, vervallende lijksteenen, uitge
sleten, lang verbleekte opschriften, geen
naam meer en geen jaargetal en geene
bloem in het dorre aardrijk. Vergaan, ver
geten. Dat wou ons doen huiveren en
ijzen. Wat zijn wij arme menschen toch,
wanneer wij uit het land der levenden
weggenomen worden, weg uit de zonne
die nu ons toeschijnt in deze wijde we
reldverlorene verten, in de eeuwigheden
Voor de aarde niets. Maar voor het land
aan de overzijde der wolken en dersterren
alles.
Dat juist is het groote onze God ver
geet niemand, vergeet niets, Alle de mil-
lioenen, cie daar stierven en wier namen
hier niemand meer kent noch noemt, weet
hij. In zijne handen hee.'t hij ons geschre
ven in zijn eeuwig rijk leven zij allen.
In zijn vaderhart brandt de eeuwige gelij
ke liefde tot allen, allen. Daar mogen
tientallen, honderdtallen van jaren over
de graven trekken. Die op aarde vergeten
zijn, ze zijn bij God. Ook Godes kerk ge
denkt ze alle dagen en getrouw. Zij be
stijgt het altaar van het verzoeningsoffer
en bidt voor allen, weêr zij hunne naam
kent of niet, waar zij nog maar vóór kor
ten tijd stierven of reeds vóór vele jaren,
zij bidt voor allen om eeuwige rust,
eeuwig licht, eeuwigen vrede daarboven
in Godes rijk. Ook zij vergeet de dooden
niet. Onze God is ons een vader, onze
Kerk is ons een moeder, en vader en moe
der vergeten hunne kinderen niet, nooit.
Denk op ons vergeet ons niet
Neen weest getroost wij vergeten u niet.
Gij zult nret alleenlijk onvergetelijk heeten
gij zult ons onvergeten zijn.
Het Eiia d Madame door de
omwentelaars genoemd eiland Citoy-
enne is een versterkt eiland recht over
de monding van de Charente. Daar wer
den begraven veel der verbannen pries
ters, die in 1792 naar het bijgelegen
eiland Aix overgebracht werden, als
galei-boeven, omdat ze geen getrouwheid
wilden zweren aan den goddeloozeh
grondwet. Dinsdag 1. had de jaarlijksche
bedevaart plaats van veel priesters en
toeristen, die op de graven gingen bidden.
In Znid-FranRrijk, eenige streken van
Italië, Spanje en. Portugaal, maar bijzon
derlijk in 't Noorden van Afrika is de
Kurken-pluk volop aan gang.
Kurk is hout, namelijk de dikgeworden
schors van den kurken-eik. Die boom,
die ten hoogste 15 meters hoogte bereikt,
maar tot 5 meters omtrek heeft, geeft alle
10 jaar kurken-oogst. Met eene wel-snij-
dende hap, verdeelt men de schors in
stukken van een meter hoogte op 1/2 me
ter breedte die kurkeniagen zijn twee tot
drie vingers dik en boogvormig bij het
afnemen, maar worden daarna langza
merhand horizontaal gemaakt.
Vóór het gebruik van kurken in voege
was, om wijn in rechtstaande flesschen of
kruiken te bewaren, goot men bovenop
den wijn een kleine laag olie. Dan, bij
het verbruiken van dien wijn, men goot
de olielaag af, op den grond of in een be
ker daartoe bestemd, vooraleer degenoo-
digden te bedienen. Van daar het gebruik
als men wijn schinkt, van den top der
flesch te gieten in zijn eigen glas.
Te Woh bij Hoei, een steenkapper
die wrocht op een rotsblok, hangende
boven eene diepte, is met dien rotsblok,
Den Heer Senator G. BRUNEEL
DE MONTPELLIER, zal gedurende
de afwezigheid van den Heer Volks
vertegenwoordiger Dr Brutsaert, op
ln en 3n Zaterdag van elk maand,
zitdag houden in den Katholieken
Kring, telkens van 9 tot 12 ure.
die begaf, dertig meters diepgevallen.
Wat in die streek belangstelling verwekt
bij oudheids-liefhebbers is, dat verschilli
ge dorpen araabsche namen dragen, o.m.:
Moha, Bas-Oha en Ben-Ahin. Het
steen, dat men te Moha uit de groeven
trekt, is donkerblauw, gelijkend aan lei-
rotse. Uit zulk steen is verveerdigd de
trap van den predikstoel, in St Pieters
Kerk, te Yper.
De Eiffel-toren is 40 jaar oud. Hij
was voltooid tegen de wereldtentoonstel
ling van 1889. Twee jaar lang, hadden 40
teekenaars en wiskundigen gew-rocht om
al de stukken te teekenen, waarop de
plaats van ieder klinkbout moest aange
duid worden, opeen 1/2 millimeter naar.
De toren bestaat uit 15.000 stukken,
waarvan velen geheel groot en 2.500.000
klinkbouten houden ze samen. De grond
bepaald door de vier voeten van den to
ren is meer dan een bectaar in oppervlak
te. Die toren werd gebouwd om het
vraagstuk op te lossen Is er middel een
toren te bouwen van 300 meters hoogte
en daarbij om veel volk aan trekken naar
de tentoonstelling. Men was van gedacht
hem na korte jaren af te breken Maar
hij heeft zooveel diensten bewezen voor
wetenschappelijke proeven en bijzonder
lijk voor den T. S. F., dat men hem nu
niet meer zoude willen missen.
Op zonnige dagen de zuidkant zet
meer uit door de zonnewarmte 'dan de
noordkant en met den noen helt de spits
eenige centimeters noordwaarts. Met den
avond, als alles verkoeld is, is de spits
wederom loodrecht op zijne plaats.
Een wereldbeweging is aan den gang
ten einde te bekomen van Paus Pius XI
dat Hij het feit van Maria's Hemelvaart,
als geloofspunt zou afkondigen. Dat
wil zeggen dat men verlangt, datde Paus,
gebruik-makende van-z-ijne-onfalbaarheid,
verklaren zou dat die waarheid deel maakt
van de Apostelijke Traditiën. Zoolang
de Paus alzoo niet gesproken heeft, mo
gen de geleerden, steunende op hun
verstand, over de zaak redetwisten
maar eens de pauselijke verklaring ge
daan, wie nog anders zoude durven spre
ken is als ketter gedoemd.
Te Aarlen heeft men het standbeeld in
gehuldigd van Lenoir Etienna (1822-
1900), geboortig van de provincie Luxem
burg en uitvinder van den gas-motor.
Vóór deze uitvinding, kende men alleen
lijk den stoom-motor De gas-motor steunt
Agentschappen in al de bijzonderste Gemeenten van West-Vlaanderen.