Crédit Anversois
Handelsbank
DERTIENDAG
de eerste Vlaamsche Bank
boekt,
NA OPSLORPING VAN ANDER? BANKEN
40 millioen Frank
Kapitaal en Reserven
54! 4ar - Nummer 1.
35 Centiemen
Zaterdag 2 Januari 1932.
Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper
0- casier)
j
Dixmudestraai, 18, YPER
BANK
WISSEL
Leergang over Bieëntee
MENGELWERK
ZITDAGEN
ROND CANY
N. V.
Hoofdzetel GENT, Kalanderberg, 1.
253 Agentschappen en Kantoren
in Oost- en West-Vla nderen en Brabant.
Agentschappen te leper, Poperinge, Nieuwpoort, Komen, Wervik,
Wijtschate, West-Nieuwkerke, Proven.
IKantoren te Alveringem, Beselare, Beveren-IJzer, Krombeke, Geluveld,
Kemmel, Leysele, Loo, Merkem, Passchendale, Pervijze, Poelkapelle,
Stavele, Vlamertinge, Westouter, Westvleteren, enz.
BANK BEURS WISSEL
ABONNEMENTPRIJS
i Jaar 18 fr. 6 maanden 10 £r. 3 maanden 6 b
Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel
ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND
28 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen.
BEHEER EN OPSTEL
io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER
Postcheckrekening 40.201
waar op alle wekedagen al'e inlichtingen te bekomen zijn
van 14 tot 16 uur.
AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst.
WOENSDAG
Alle Aankondigingen moeten tegen den
ten laatste ingezonden woraen.
Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen
WOENSDAG avond.
den
DE RELIKWIES
VAN DE DRIE-KONINGEN
Volgens eene legende stierven de
Drie-Koningen als martelaars en
j vergoten hun bloed op 1, 6 en 11 Ja
nuari. Op dezen laatsten dag wordt
hun feest te Keulen (Duitschland)
gevierd. De Drie-Koningen werden
priesters gewijd ofwel door St-Tho-
I mas, dien zij hielpen in zijn aposto-
I lische werkzaamheden, ofwel, door
St-Paulus die hen zou bezocht heb
ben in Arabië.
Ste-Helena bracht hunne relikwies
uit het Oosten naar Konstantinopel,
nadat zij hun een altaar had opge
richt te Bethlehem. De relikwies be
rustten geruimen tijd in de Ste-So-
phiakerk te Konstantinopel; later
werden ze overgemaakt aan St-Eus-
torgius, aartsbisschop van Milaan,
stad waarheen ze ten jare 330 over
gebracht werden. De aartsbisschop
bestelde ze aan eene kerk, welke van
dan af de Drie-Koningen-kerk werd
geheeten, maar rrderfeaud St-Eus-
torgiuskerk werd loemd,- omdat
het stoffelijk or i van den hei
ligen aartsbisschop er was bijgezet.
In bedoelde kerk is er nog een
praalgraf te zien, waarin de rijve der
Drie-Koningen bewaard werd en
waarop te lezen staatSepulchrum
Trium Magorum(Grafstede der
Drie-Wijzen). Tot op heden bestaat
er te Milaan ook nog een vroom ge
bruik op Dertiendag namelijk komen
de groote families der stad voor die
grafstede, goud, wierook en myrrhe
offeren.
Ten jare 1163 werd Milaan ver
overd door den duitsehen keizer Fre-
derik Barbarossa, die de relikwies
der Drie-Koningen nam en met dien
schat naar zijn land terugkeerde. Te
Remage werden de relikwies overhan
digd aan Philip von Heinsberg,
proost van 't Kapittel van Keulen, die
ze binnen deze stad bracht den 23 Ju
li 1164. Van toen af, tenzij in den
franschen tijd, bleven ze in de ka
thedraal welke sedert dien herbouwd
werd tot een der schoonste ter wereld.
Ze worden er bewaard in een gouden
fierter, een meesterstuk uit het ein
de der jaren 1100 dat Philips von
Heinsberg deed vervaardigen toen hij
bisschop geworden was.
Keulen beschouwt die relikwies,
gevolg, als hare grootste schatten,
alsmede deze van Ste Ursula en haar
De drie kronen van de Drie-Koningen
pralen op den top van het Sanktus-
Torentje, dat op den kruisbeuk der
kathedraal staat. In het wapen der
stad prijken ook de drie kronen, be
nevens elf vlammen die Ste Ursula
met hare elf duizend maagden moeten
verbeelden. De gouden fierter staat
in de schatkamer achter het altaar
in den noordkant van den kruisbeuk.
Achter het altaar zijn twee glazen
deuren, waardoor men den fierter
kan zien.
De inwoners der stad hebben veel
eerbied tot die relikwies en de geloo-
vigen hebben de gewoonte, alvorens
de kathedraal te verlaten, ervoor een
of drie weesgegroetjes te gaan lezen.
Volgens Gezele meedeelt in Rond
den Heerd 1873, waaruit wij deze
bijzonderheden putten, werd daar al
le dagen, ten 7 ure 's morgens, op
een altaar voor een afsluiting van het
koor, te midden der kerk, de mis ge
celebreerd voor de schoolkinderen.
N'a de mis kwam een kapelaan en
ging knielen voor het altaar der Drie-
Koningen. De glazen deuren werden
dan geopend en de kapelaan bewie
rookte, met driedubbelen zwaai, de
heilige overblijfsels. Daarna las hij
geknield drie weesgegroetjes, er bij
voegende, de eerste maalHeilige
Gaspar, bid voor ons; de tweede
maalHeilige Melchior, bid voor
ons; en de derde maal: Heilige
Balthasar, bid voor ons. De aanwe
zigen antwoordden luidop. Na den
derden weesgegroet werden de glazen
deuren terug gesloten.
De Drie-Koningen, die van zoo ver
re kwamen om het Kindeken te zoe
ken in een kribbe te Bethlehem, zijn
de beschermheiligen der reizigers.
Christoffel-Colombus vrkoos hen voor
patroon, toen hij heenvaarde om de
nieuwe wereld te ontdekken. Allen
zijn wij reizigers op deze aarde en
't eeuwenoude gebedHeilige
Koningen Gaspar, Melchior en Bal
thasar, bidt voor ons, nu en in het
uur onzer dood, amen wordt op he
den nog door duizenden gepreveld.
En het reisgebed der bisschoppen in
het Roomsch pontifdcaalboek luidt:
«O God, die aan de Drie-Konin
gen de sterre gezonden hebt om hun
den weg tot U te openenverleen ons
een gelukkige reis en een gerusten
tijd, opdat wij ter plaats waar wij
naartoe gaan, en eindelijk in de ha
ven van de eeuwige zaligheid, geluk
kig mogen toekomen 't Is wat
wij al onze lezers en lezeressen toe-
wenschen.
BEURS
Ministerie van Landbouw
Door de zorgen van het Ministerie
van Landbouw en onder de bescher
ming van den Provincialen Bieën-
bond van West-Vlaanderen, wordt te
Roeselare een gewestelijke leergang
van Bieënteelt ingericht. De lessen
worden gegeven in de Landbouw
school van het Klein Seminarie op de
volgende dagen, telkens te 2 uur na
middag: 17 en 31 Januari, 14 en 28
Februari, 13 Maart, 3 en 17 April,
1, 16 en 29 Mei en 12 Juni.
De theoretische lessen worden ge
volgd door praktische oefeningen.
Opening en eerste lessen op 17 Ja
nuari, te 2 uur namiddag.
Nu er in alle bedrijven crisis
heerscht en in den landbouw niet
het minst! komt het erop aan
geene enkele bron van winsten te ver-
waarloozen.
De bieënteelt wordt niet genoeg
beoefend, omdat ze niet voldoende ge
kend is.
In de leergang, gegeven te Roese
lare, verkrijgt ge op aangename en
doeltreffende wijze de vereischte
kennis en zoo wordt de bieënteelt eene
bron van rijke winsten!
Warm aanbevolen aan de heeren
Onderwijzers, Landbouwers, Hoen
derkweekers, Moes- en Fruitkwee-
kersl
Alwie wat liefde gevoelt voor die
zoo keurige bietjes, kome de lessen
ï-egelmatig bijwonen!
Zoohaast mogelijk zich laten in
schrijven bij den heer Rob. Pauwels,
rijkslandbouwkundige te Thielt, of
bij den heer Ed. Lobel, schoolbe
stuurder te Roeselare.
Uit den dagboek van een aalmoeze
nier der Franschmans
Dr BRUTSAERT. Kamerlid, is
sprekelijk voor iedereen:
Te Poperinge, in zijn huis, 's mor
gens, den Maandag en Vrijdag.
Te Wem-ik. den 2" Zaterdag der
maand, van 9 4 tot 12 uur, in «Het
Te leper, den ln en 3° Zaterdag der
(Seine Inférieure.)
Slecht weder. Terwijl ik deze re
gelen schrijf, zitten de Vandecande-
laers met de Van Colens te spreken
over de erbarmlijkheid van 't bee-
tenvervoer in den regen. Tot nog
toe was het goed geweest, maar
thans...
Het is in 't huis van de kinders
Vandecandelaere te Cany. Ik kom te
rug van een omreisje gedaan om de
Belgen te bezoeken.
Dezen morgen heeft André Van
decandelaere mij gevoerd langs Bar-
ville, waar de kasteelheer van Dadi-
zeele, weledele heer Graaf d'Hunol-
stein, een zomerverblijf heeft. Het
xs een betoovegend landschap, gele
gen in eene rijke vallei, tusschen hoo-
ge beboomde oevers. Daar staat het
lieve gehuchtje Barville, waar in de
Meimaand het feest van den H. Si
meon, den profeet uit het Evangelie,
iruk gevierd wordt voor de kleine
kinderen. Dan komen er de ouders
net hunne kleinen van Oost en West
op alle mógelijke voertuigen. Wat
ieflijk kerkje verdoken tusschen het
geboomte gelijk een nestje in de
tronken.
Het peerdje draft met vasten tred
en wij komen in Grainville, waar
door het riviertje, genaamd Durdent
kronkelend en dartelend henenspoedt
om weldra te Veulettes in de zee te
spoelen: een klein clul riviertje, het
welk te Grainville, en op gansch zij
nen doortocht ontelbare watermolens
draaien doet om stuwkracht te geven
.ran zwingelmachienen( er is een Swe-
/eghemnaar besuurder te Grainvil-
e) bloemmolens, naaischolen, zage
rijen, smissen, enz. een dul spook
van een riviertje hetwelk rijkdom
roegt bij de schoonheid van het dal.
Dan rukken wij op naar Hanouard
bij Jules Capelle, die een paradijs
goedje beboert met zijn zuster Ade-
'ine. Tusschen de vele oude Norman-
dische pachthoeven in plak en stak,
staat hun hoeveken te prijken in roo-
de baksteen tuschen frissche dahlia
struiken, terwijl de zwijntjes rond-'
loopen in de uitgestrekte vochtige
weiden, en de hennen op de appe
laars vluchten, voor de natte.
Wij meenden, om reden van de
kortheid der dagen ons bezoek kort
te maken, maar Jules is menschen-
zot en wij plakken aandoor noen
en door al.
Daar stond ik voor twee menschen
die, onder de ontelbare menigte Bel
gen voor goed in Frankrijk geves
tigd, blijde zijn naar hun land terug
te keeren (naar Moorslede) waar de
bekomen schadevergoeding hun zou
toelaten hun doeningske van voor den
oorlog te herbouwen en te hernemen
nu nog, in 1924, menschen die
smachten naar het Rapatriement
in den echten zin. De oorlog heeft
een langen steert...
's Namiddags trokken wij op naar
de beide families Van Colen: Achiel
en Camiel. Zij wonen op eene hoog
vlakte waar een panorama van
pachthoeven eigen aan het land van
«Caux» voor de oogen openligt. In het
wijde landschap onder den wijden
hemelkoepel liggen hier en daar als
brekken boschage, bestaande uit he-
melhooge boomen beuken, olmen en
soms eiken. Maar dat zijn geene
boschages het zijn omheiningen van
hofsteden gevormd door drie en soms
vier reken dicht geplante reuzenboo-
men, die de boerderijen moeten be
schutten tegen den wind. Deze kan er
immers geweldig loeien van uit de
nabij liggende zee over die hooge
vlakte.
De boomen echter dicht bijeenge
schaard, staan loodrecht en houden
stand tegen de orkanen, terwijl in
West-Vlaanderen de populieren onzer
Noordzeestranden, dunner gezaaid,
al gebogen staan, van het Westen
naar het Oosten, langs de wegen. Die
beschuttingen van boomen in dit deel
d r Seine-Inférieuregeven aan
de hofsteden een uitzicht van
grootschheid, maar zijn tevens mach
tige beschermers van de schalieda
ken tegen den wind, en van de lage
appelaars tegen wind en vorst.
Een wandeling te voet liet mij toe
die pracht van boomen of beter hoo
rn: nhagen in oogenschouw te nemen.
Weldra ontwaarde ik de lage boom
gaarden en de hofsteden van Camiel
en Achiel Van Colen tusschen de
dichte stammen der beukeboomen.
Het bezoek van den vlaamschen zen
deling was overal uiterst welkom.
Er bleef nog eene familie in dat
gewest te bezoekende Debrabander's
van Sweveghem,te Bertreville, Achiel
spande in en bracht mij er bij.
Langs den weg zagen wij eene
groote bedrijvigheid op het land. De
bseten waren weg en de grond werd
beploegd en gerakeld, gereed voor
't zaaien van het koorn. In ander
plaatsen stond de nieuwe tarwe reeds
•te groenen.
Hier en daar vormde de engelsche
klaver een dik tapijt waarboven de
rogge die er tusschen gezaaid was
weelderig opschoot: om in de lente
te dienen als voeder voor het vee.
Kijk, zei Achiel opeens, dat is
iets wat men in Vlaanderen niet ziet
de koeien op stake in de beetenstuk-
ken; de beeten zijn weggehaald;
maar de groeze blijft liggen. Als ze
de koeien ter plaats opeten, moet zs
de boer niet meer naar de hofstêe
brengen.
Wij kwamen op de heerlijke hoeve
van Debrabandere. De vrouw was
alleen thuis met eenige engelschoone
kinderen, die pas van de school ge
komen waren. Daar zijn in 't geheel
tien kinderen, waarvan het oudste
dertien jaar oud is; de drie oudste
zijn te Kortrijk op kostschool om er
in hun Vlaamsch en in hun kristelijk
onderwijs te kunnen blijven.
Ik begon met de namen der klein
tjes te vragen die voor mij stonden,
en bemerkte dat hun namen al met A
begonnen; terwijl ik hun een kruis-
ken gaf.
Ze beginnen alle tien men A,
zei de moeder.
Noem ze dan eens, zeide ik.
André, Adrienne, Agnès, Al-
bert, Antoinette, Angeline, Alice,
Anna, Armand en Aimé.
En de voornamen van de ouders,
a. u b.
Alphonsine en André!
Ah! Ah! Ah! Wat is dat
schoon.
Hier zij het mij toegelaten den al
manak van Vlaanderens Boerenbond
goed aan te bevelen. Daar staat een
schoone keus van heiligen-namen die
men vruchtsloos elders kan vinden,
ten gebruike van onze vlaamsche
huisgezinnen die kindertjes te doo-
pen hebben. Onze menschen moeten
wel opletten dat zij geen theaterna
men, opera- en operettennamen kie
zen voor hun lieve kleinen. Die namen
worden tegenwoordig in Frankrijk
veel gebruikt; maar men vergete niet
dat er in dit land veel kinders niet ge
doopt wordenen dat acteurs- en ac
tricenamen aan de doopvonte niet
aanvaard worden. Dit moge te pas
komen voor ons kroostrijk volk in
't uitstervende Frankrijk: heiligen
namen, heilige kinders, heilige haard
steden en voorspoed in huis onder
Gods zegen.
Wat vernam ik in dat huisgezin
daaromtrent stichtende bijzonderhe
den
De drie oudsten te Kortrijk gaan
natuurlijk dikwijls ter H. Commu
nie.
De drie volgende, te Bertreville,
heben ook hunne eerste Communie
van zeven jaar gedaan. Twee van
deze hadden ze reeds gedaan in Bel-
gie, voor dat de ouders naar Frank
rijk kwamen. Het derde, pas zeven
jaar, werd, op uitdrukkelijke aan
vraag van de ouders, door den Pas
toor ondervraagd en onderwezen en
toegelaten. En telkens zullen de
ouders daarvoor zorgen als een kind
zeven jaar bereikt.
