Poperinghe.
Cartes de visite.
Gemeente-Raad
Bandes a 5 centimes
Mort de
Md e Co n i nek de Merekem
POPERIITOHE.
peuvent se procurer chez M. Minne
keer, imprimeur, rue de Dixmude E.
DES
vendues au profit de l OEuvre du
Denier des Ecoles d'Ypres.
Ces bandes, affranchies seulement
d'un timbre d'un centime, portent la
mention qu'elles sont vendues d 5 cen
times au profit de l'CEuvre du Denier.
La politesse ou la mode qui exige l'af-
franchissement des cartes de visite au
moyen du timbre de cinq centimes,
recevra done pleine satisfaction de la
part de ceux qui se serviront de ces
bandes et qui, de cette faqon et sans
frais, contribueront a créer une res
source précieuse pour l'CEuvre du De
nier des Ecoles.
Nous faisons en même temps un
nouvel et chaleureux appel a tous les
libéraux pour qu'ils veuillent prendre
soin de collectioneer au profit de
l'CEuvre du Denier des Ecoles les feuilles
d'étain, les bouchons d champagne et les
louts de cigareset les faire parvenir a
Monsieur Arthur Salomé, Café du Sau-
mon, rue du Séminaire, a Ypres.
De Feesten der Philharmonic.
Volgde een drama De Heideboeren
waarin de heerKints ons in de sombere
werkelijkheid het leven in de Kempen
rond 1820 afschetste. Hij is er opper
best m geslaagd en de spelers hebben
al de schoonheden van het stuk eerlijk
doen uitschijnen. Vermelden wij bij
zonder de heeren Van Havermaete en
Vanden Heuvel en Mev. Schauwvlie-
ghe.
Het feest werd gesloten met een
blijspel van J. Alexandre, waarin de
heeren Kingsbergen, Coelingh-Vorder-
man en Vanden Heuvel zich vooral
onderscheidden.
Vooraleer te eindigen zullen wij nog
het aandeel vermelden dat eenige on
zer jongste spelende leden aan het
feest genomen hebben. De heeren De-
clercq, Questroy en vooral Vande-
voorde maken snelle vorderingen en
het zal ons genoegen doen ze nogmaals
te kunnen hooren.
Meer dan 230 dames namen deel aan
het bolspel dat haar 's Dinsdags door
de maatschappij aangeboden werd. Na
een hofïelijken, maar dit jaar weinig
schitterenden strijd, werden de voor
naamste prijzen behaald door Mej.
Van Vexem, Mev. Beheyt en Mej. De-
ryeke.
De danspartij die aan de feesten een
einde stelde was zeer schitterend en
levendig. Het eindigde juist om één
uur tot groot spijt der deelnemers.
sions et diversions n'ont d'ailleurs pas
manqué. Citons, pour mémoire, l'inci-
dent Picard-Petit Bleusur lequelil est
inutile d'insister. car il a tourné en
eau de boudin.
M. Bara a prononcé Mercredi un
discours remarquable, ou il s'est rallié
a la proposition Le Jeune, au nom de
l'intérêt populaire. 11 a conclu ainsi
C'est a vous, assemblee de riches, de dire
que vous voulez protéger le pauvre si les
riches veulent jouer, ils iront jouer ailleurs,
a Paris, a Epsom. Vous aurez refuse au
peuple l'occasion de jouer.
C'est la la plus juste intervention de
l'Etat que 1'on puisse concevoir et elle fera
honneur a M. Lejeune et au ministre, s'il
veut s'y rallier.
Quant au projet du gouvernement, il me
paraït plus execrable que la situation ac-
tuelle et je lui refuserai mon vote. (Appro
bation a gauche.)
II semble que la proposition Le
Jeune ait les préférences de la majorité
du Sénat. Espérons qu'elle sera votée,
et que notre pays aura bientöt perdu
le droit, peu enviable, d'etre surnom-
mé le petit Péloponèse.
Ph. de C.
M. le baron de Coninck de Merekem,
sénateur pour Furnes-Dixmude, est
mort dans la nuit de Dimanche a
Lundi, a, son chateau de Merekem.
M. de Coninck était la personnalité
la plus sympathique de la droite séna-
tonale. U'était un vrai démocrate, un
de ces gentilshommes campagnards
qui passent toute l'année dans leurs
terres et s'occupent activement d'amé-
liorer le sort des paysans qui vivent
autour de leur chateau.
La franchise, la sincérité et les senti
ments démocratiques de M. de Co
ninck lui avaient valu l'estime de ses
adversaires politiques, autant et plus
peut-être que l'amitié de ses coréli-
gionnaires cléricaux de l'avis de ces
derniers, il était 1'enfant terrible de la
droite sénatoriale, et son avis, toujours
carrément exprimé, différait souvent
de celui du gouvernement et de la ma
jorité sénatoriale.
Presque toujours, dit la Réforjie on l'a
trouvé du cöté des réformes et des revendica-
tions pour lesquelles nous combattons ce
nous est une raison toute particulière de rendre
hommage a la mémoire de eet adversaire que
nous aurions aisément pu compter au nombre
de nos amis.
Quant a sa droiture, a sa loyauté, a la sin
cérité de ses convictions, il n'y aura qu'une
voix pour y rendre hommage. Ce sénateur-la
était vraiment l'aristocrate intelligent, libéral,
tolérant, l'esprit ouvert a tous les progrès,
c'est-a-dire le contre-pied de ce que sont la
plupart des aristocrates.
On peut Ie comparer, comme opinions, a
Coomans, et l'on peut dire que la droite par
lementaire, dans chaque Chambre, vient de
perdre ie seul vrai ct sincère démocrate qui y
sie'geait. Ils n'y seront pas remplacés par des
hommes de leur valeur, ni de leur espèce
car il n'y a plus ptace a droite que pour les
réactionnaires de bon aloi ou les démocrates
de pure parade. Et le trés regretté baron de
Coninck, pas plus que Coomans, ne rentrait
dans ces categories.
On peut dire du défunt que c'était un libé
ral dans le sens le plus large et le plus élevé
du mot. Nous croyons même savoir que-jadis
(il y a longtemps de cela il était ciassé
comme libéral dans le joli coin de la West-
Flandre qu'il représentait au Sénat avec au
tant de distinction que de vigilance et de dé-
vouement, et qu'il ne s'est brouille avec les
libéraux de Fumes et de Dixmude com-
bien modérés d'ailleurs que pour la pré-
sidence d'une société de musique
Simple question d'étiquette, d'ailleurs, qui
ne pouvait modifier l'homme.
Chose rare par le temps qui court, le baron
de Coninck avait son franc-parler au Sénat
il détonait a droite il disait fréquemment
leurs vérités a nos gouvernants il ruait sou
vent dans les rangs et plus d'une fois ses votes
se rencontraient avec ceux de ses collègues de
gauche.
C'était un sincère, unintègre, un vaillant
c'était un caractère. Ils sont rares les hommes
politiques dont on puisse, sans réserve, faire
un tel éloge.
Puisse le Parlement ne compter que des
hommes de cette trempe Ce serait pour le
pays un bonheur et un honneur.
Nous inforrnons nos amis qui, aux
approches de la nouvelle année, ont
l'habitude d'envoyer a leurs connais-
sances des cartes de visite affranchies
d'un timbre de cinq centimes, qu'ils
De Philharmonie, getrouw aan den
dienst harer patrones, heeft op eene
schitterende wijze het Ste Cecilia feest
gevierd.
De trommels en klaroenen, gevolgd
door meer dan vijftig toortsendragers,
verkondigden sinds den Zaterdag
avond door een fakkeltocht de feesten
die aan de leden der maatschappij ge
geven werden. Niettegenstaande de
bijtende koude werden zij door eene
groote menigte vergezeld.
Het volksconcert, 's anderen daags
op de Groote Markt gegeven, behaalde
een schitterenden en welverdienden
bijval. Het bestond uit verscheiden
lichte, goedgekozen en opperbest uit
gevoerde stukjes en uit een koor met
harmonie-begeleiding. Dit laatste ge
deelte heeft vooral veel bijval genoten
en, zonderling genoeg voor Poperin
ghe... werd op handgeklap onthaald.
Na het concert begaven zich de in
schrijvers op het feestmaal, wier eet
lust door de wandeling en de koele
lucht was opgewekt geworden, naar
het lokaal der Philharmonie. De zaal
was allerfraaist versierd en wel name
lijk met de zeldzame planten uit de
broeikassen van M. Van Merris. Het
uitzicht was oprecht liefelijk en er is
zeker wel geene andere maatschappij
die aan hare leden eene zoo puik ver
sierde feestzaal aanbieden kan.
De heildronk door den onder-voor
zitter aan den geachten Voorzitter der
maatschappij toegebracht, lokte eene
warme huldebetooging uit ter eere
van den heer Van Merris. In dien
heildronk deed de onder-voorzitter
uitschijnen met hoeveel zelfopoffering
en mildheid de heer Van Merris zijn
voorzitterschap waarneemt. De balans
van het genootschap sluit met een uit
ga vencijfer van 13,000 fr. en om die
kosten te dekken was er slechts een in
komen van 2,500 fr. Welnu, de heer
Van Merris heeft het te kort uitbe
taald en heeft zich bovendien nog ge
last met de uniformen der spelende
leden en met de muziekinstrumenten.
Daarenboven heeft hij verscheidene
schitterende feesten gegeven.
Het is niet te verwonderen dat die
heildronk een langdurig en geestdrif
tig handgeklap verwekte. Weinige
maatschappijen hebben het voordeel
een voorzitter te bezitten die zijn ambt
met zooveel zelfopoffering waarneemt
als de heer Van Merris.
De liefhebbers van toon- en tooneel-
kunst hebben op het feest van Pope
ringhe een puiken avond kunnen door
brengen. Het feest begon met de op
voering van Jean-Marie door het Ne-
derlandsch tooneel van Gent onder het
bestuur van den heer Gevaert. De rol
len werden vervuld door de beste spe
lers en de opvoering was onberispelijk.
Bij zonderen lof verdient Mevrouw
Steven waar zou men nog eene kun
stenares vinden die zoo goed de in
drukken weergeeft welke zij gevoelt
Wij hebben den strijd bijgewoond
tusschen plicht en liefde en Mev. Ste
ven heeft ons aangetoond hoe moeie-
lijkhetis den plicht te doen zegepra
len over de vurigste drift die het
menschelijk hart bevatten kan.
Verslag
der zitting van 2i November '1896.
(vervolg en einde).
Rekening van den Disch voor J895.
Reserve -fondsen.
M. Lebbe. Ik zou begeeren uitleg te heb
ben over die fondsen.
M. Van Merris antwoordt niet hij be-
ziet M. Vanden Berghe, die zijne schou-
ders optrekt. Eindelijk vraagt M. Van
Merris aan M. Verscheure als hij begeert
uitleg te geven.
M. Verscheure. Komt het aan mij meer
toe dan aan U, M. Van Merris, dien uitleg
te geven
M. Van Merrisschepen. Die som komt
voort van de gemeene fondsen, ingericht
in 1882, en in plaats van telken jare in de
rekening verschenen te zijn, is er, in eene
bijeenkomst van den ontvanger met het
schepencollegie, besloten geweest die som
in eene maal in te brengen, 't geen de ont
vanger gedaan heeft in rekening van 1887.
M. Verscheure. Wilt gij zeggen dat de
ontvanger die som ontvreemd heeft
MVan Merrisschepen. Ah neen. Niet
op al.
M. Verscheure. Hewel Waarom haalt
gij dan dit aan
M. Schabaïlie. Daar die zaak U onrecht
streeks aangaat, Confrater Verscheure, laat
ze mij behandelen. Het spijt mij oude
koeien uit de dijken te moeten halen, om
den oorsprong van die zaak te laten kennen.
Tijdens den strijd in de laatste gemeente-
kiezingen, heeft zekere heer in herbergen,
's avonds in de kleine uren, zich geoorloofd
te zeggen dat eene somme van 5000 fr. 00 c.
aan den Ontvanger van den Disch zou kwijt
gegeven geweest zij n door den Burgmeester.
Die heer, ja zelfs dischmeester, hadde eene
klok hooren luiden en wist niet waar de
string hangde, Daarom geloofde hij dat die
som inderdaad als cadeau aan Henri Ver
scheure geschonken was. Daar die woorden
kwamen uit de mond van eenen dischheer
zelf, heb ik mij naderhand verplicht gevon
den, als lid van den gemeenteraad, die zaak
te onderzoeken.
Na nauwkeurig de rekening van den
Disch van de jaren 1882 tot 1887 nagezien
te hebben, heb ik bestatigd dat er geene
melding gedaan is geweest van 't gedeelte
gemeene fonds voor ieder jaar afzonderlijk,
maar in de rekening van den ontvanger van
't jaar 1887 heb ik de totale som van 1882
tot 1887 erin beschreven gevonden, en ie
dereen kan zich daarvan alle dagen over
tuigen bij den ontvanger. M. Van Merris
heeft gezegd dat er in eene bijeenkomst van
't Schepen Collegie met den ontvanger van
den Disch besloten is geworden deze som in
eens in te brengen in de rekening van 1887,
en die som is werkelijk in die rekening ge
bracht geweest.
Waar is dan die cadeau
M. Van Merrisschepen. Ik zeg niet
dat ermede cadeau gedaan is geweest. In
tegendeel, de som staat wel in de rekening
van den ontvanger van 1887.
Ml Verscheure. Wat is 't dan Is 't eene
vergetendheid Of wilt gij misschien zeg-
gen, gij M. Van Merris, Schepen, dat daa
rin plichtigheid gelegen was Antwoord
maar vrij en vrank. Ik vraag van u geene
verschooning.
M. Van Merrisschepen. Ik beweer
niet dat er plichtigheid in gelegen was. Ik
herhaalt dat 't niets anders was dan eene
vergetendheid.
M. Verscheure. Op wie draagt die ver
getendheid
M. Schabaïlie. Inderdaad dat is eene
vergetendheid. Dat is gemakkelijk om ver
staan, aangezien die gemeene fondsen vroe
ger niet bestonden. Die vergetendheid heeft,
wel is waar, te lang geduurd, maar is die
aan den Ontvanger alleen toe te schrijven?
zekerlijk neen. De Ontvanger is immers
maar een bediende in 't bestuur van den
disch. De dischheeren moesten dit aange
merkt hebben zoo niet 't eerste jaar, doch
ten langste het tweede jaar. Waarom heb
ben zij dit niet te zamen met hunnen
Sekretaris jaarlijks in 't budget geschre
ven Zij hadden nogtans kennis van de in
richting van 't gemeene fonds.
M. Van Merrisschepen. Dat is de faute
van den Voorzitter.
M. Schabaïlie. Ik betwist dat niet, Maar
boven den Voorzitter en de andere disch
heeren staan Burgmeester en Schepenen.
Immers wat zegt 't artikel 91 van de ge
meente-wet Het toezicht en de bewa
king van Disch en Hospicen behooren uit-
sluitelijk toe aan 't schepencollegie.
M. Verscheure. En, na alle deze uitleg
gingen van weerskanten gegeven, welk is
nu, M. Van Merris uw inzicht in deze zaak?
Is het enkel om die vergetendheid aan te
halen, reeds in rekening sedert 1887
M. Van Merrisschepen. Niet anders
dan daarvoor en omdat het niet regelmatig
was.
MVerscheure. Maar meent toch niet
dat ik zoo onnoozel ben om zulks te geloo-
ven. Ja, een ander doel wildet gij bereiken.
En, schoon gij maar weinig Leuvens-ver
stand hebt, getuige uwe talrijke diplomas
die gij aldaar bekomen hebt, toch hebt gij
droef verstand, misschien zonder het te we
ten, om mij in 't openbaar te schandvlekken
en u alzoo op mij te wreken, en dat met
zaken aan te halen waarin ik voor niets
ben.
En is mijn vader dan zoo eerlijk niet als
g'j
MVan Merrisschepen. Ik heb er nooit
aan getwijfeld. En, indien ik die zaak aan
gehaald heb, 't en is maar juist om u te
herinneren dat gij maar al te dikwijls de
verscheidene besturen van Stad hebt be
knibbeld. Niemand meer dan gij.
M. Verscheure. Ik heb het recht de be
sturen te beknibbeleu, en tot nu toe heeft
men nog niet bewezen dat mijne opmerkin
gen ten onrechte gedaan wierden. Maar
neen, gij denkt mij heden te verpletteren
met eene critique ten laste van mijnen va
der te leggen. Gij meent misschien mij al-
zoo de mond te stoppen. Maar dit zal mij
niet beletten mijne plichten als gemeente
raadslid te vervullen. Mijn vader heeft
zich in die zaak niets te verwijten. Heeft
Stad of Disch iets te goed van mijnen va
der, M. Van Merris
M. Van Merrisschepen. Geenszins.
M. Verscheure. Gij weet wel dat hij er
goed voor is.
M. Van Merrisschepen. Ik geloof 't
wel, hij is rijk geworden door M. Berten.
M. Verscheure. Gij hebt zeker niet verre
gepeinsd vooraleer dit te antwoorden. M.
Berten weet genoeg wat hij aan vader be
taald heeft gedurende de 20 jaren dat hij
zij n werk gedaan heeftvraag het hem
maar gij zult u alzoo kunnen rekening
geven of er middel is om geld te vergaren
met notarisklerk te zijn.
'T geen hij bezit heeft hij met zijn werk
rechtvaardig gewonnen.
En ik herhaal het, mijn vader in zijne
zaken is altijd zoo eerlijk geweest als gij.
M. Van Merris, schepen. Gij moet het
niet herhalen, wij gelooven het genoeg.
Maar indien gij 't recht hebt van te be
knibbelen, dat heb ik ook.
Altijd en overal zal ik de onregelmatig
heden bestrijden waar ik kan. Dat kunt en
zult gij mij niet beletten.
M. Verscheure. Gij zegt dat gij altijd en
overal de onregelmatigheden wilt bestrij
den. 'T is spijtig dat gij niet vroeger zulk
besluit genomen hebt. Alle Poperinghenaars
gingen 't met vreugde zien. De Stad zou
zoo diep in schulden niet gevallen zijn, en
niet verplicht zijn altijd voort munt te
slaan op den rug van landbouwer en nering
doener.
Jaarwedde van den Ontvanger.
M. Vanden Bergheschepen. Wij be-
grijpen genoeg waaruit de strijd, tijdens
de stemming, voortgesproten is. Hadden wij
J'Jl/WvtA.".-
VAN
