Les clericaux et la
religion.
Gonseil communal
GeldT ÊeldT Geld
Oorringen en boeren.
Allerhande Nieuws.
Société
des Anciens Pompiers.
puyée au nom de la gauche socialiste,
par M. Léon Defuisseaux, qui a rendu
hommage au caractère defeuCoomans.
Puis la Chambre a abordé la discus
sion de la loi sur les étrangers.
M. L. Defuisseaux la combat. II
rappelle que ceux qui la votèrent en
1835, en lui donnant le caractère pro
visoire qu'elle a conservéj usque main-
tenant par des prorogations successi-
ve3, déciarèrent que si elle devait avoir
un caractère permanent et définitif,
deviendrait inconstitutionnelle.
Tout débat judiciaire doit être pu
blic, et l'art. 128 de la Constitution
garantit aux étrangers les mêmes droits
qu'aux Beiges en matière politique. La
loi fait d'ailleurs juges d'actes posés
par des hommes politiques, d'autres
hommes politiques, ce qui en fait une
loi d'arbitraire.
M. Lorand accuse le gouvernement
d'avoir attiré la Chambre dans une
embuscade, en lui faisant discuter au
pied levé une loi dont il n'a même pas
indiqué l'urgence.
L'état d'insécurité, de menaces de
l'étranger, dans lequel la Belgique se
trouvait en 1835, a motivé alors, mais
non sans une vive opposition, le vote de
la loi. Lors de la prorogation périodique
de la loi, elle a été souvent trés vive-
ment critiqué MM. Coomans et Y.
Jacobs, entre autres, l'ont combattue.
C'est une loi inhospitalière, une pre
mière tentative pour reconstituer un
ministère de haute police politique.
M. Lorand dépose deux amende-
ments a la loi.
M. Begerem, ministre de la justice,
repousse les amendements Lorand, et
declare la loi nécessaire a cause de
nos devoirs vis-a-vis des puissances
étrangères. Pouvons-nous permettre a
des étrangers de venir ici conspirer
contre leurs gouvernements On
riposte en citant le due d'Orléans, le
prince Victor, sur lesquels le gouver
nement ferme l'ceil.
Pour sortir d'embarras, M. Begerem
ne trouve rien de mieux que de provo-
quer un incident au sujet de la coopé-
rative Vooruiten préjugeant de la
culpabilité des administrateurs du
Vooruit dans l'aflaire de falsification de
beurre oü ils ne sont même pas impli-
qués.
M. Furnémont proteste contre les
paroles du ministre, qui a l'air de vou-
loir dicter un arrêt a la magistrature.
M. Anseele demande la parole pour
un fait personnel. La droite tente de la
lui faire refuser. Mais M. Snoy, qui
préside, permet a M. Anseele de se
défendre.
Dans le bruit, on entend M. De Smet
de Naeyer s'écrier Le pays verra
que nous avons raison de vous muse
ier j> L'aveu est la, sur le vrai but de
la révision du règlement de la Cham
brequ'on discutera, soyez-en sur,
avant l'inspection des mines et la re
connaissance légale des syndicats.
M. De Guchtenaere prend la parole
après M. Anseele et l'attaque person-
nellement. La droite vote que M. An
seele ne pourra pas se défendre contre
ces attaques
Après cette belle preuve d'impartia-
lité et de courage qu'a donnée la
droite, on en revient au débat.
M. Furnémont lit une déclaration du
groupe socialiste exposant les motifs
pour lesquels ce groupe votera contre
la loi.
M. Woeste approuve la permanence
de la loi, natureilementtoute mesure
réactionnaire est sure de l'appui de M.
Woeste.
Puis on passe a la discussion des ar
ticles.
Un amendement de M. Lorand et un
de M. Denis sont rejetés ils avaient
pour but de restreindre l'arbitraire de
la loi.
La loi a été votée par 61 voix contre
25 et 3 abstentions.
Dróle de curé s'exclamait der-
nièrement a la Chambre le clérical dé-
puté M. Van Reeth, collègue a la dépu-
tation anversoise de M. Coremans
l'athée, en entendant l'abbó Daens
prendre la défense des briquetiers de
Boom.
M. Hector Planquaert relève l'ex-
clamation dans son journal
Nous savons depuis longtemps, que M.
Daens est un dróle de curé et il ne nous
étonne pas que le peuple le juge ainsi.
En effet, que voyons-nous Que beau-
coup de nes ecclésiastiques se sont mis du
cöté des riches, et que ceux d'entre eux qui
intérieurement se sentent portés en faveur
de la cause du peuple, n'osent et ne peuvent
le montrer.
Eh bien, le peuple quia toujours considéré
les prêtres comme les solides piliers, et mê
me les seuls, du parti conservateur, qui a
toujours entendu outrager et vu poursuivre
de la manière la plus brutale tous ceux qui
sont favorables a la cause populaire, le peu
ple a été tout a coup frappé par la venue
d'un prêtre, qui, comme Notre Seigneur,
prend parti pour le peuple, souffre la perse
cution pour le peuple, et néanmoins persiste
a vouloir aller au peuple. Le peuple trouve
cela étrange, et pour quelqu'un qui sait
comment va le monde, cela est étrange en
effet.
Mais ce que le peuple trouve encore plus
étrange, c'est que les prêtres, du moment
qu'ils ne consentont pas a être de dociles
esclaves, sont injuriés et conspués par les
catholiques eux-mêmes et le peuple finit
par acquérir cette conviction que nos con-
servateurs catlioliques ne se servent de
la religion que four tromper le peuple et
s'en faire obèir.
Faut-il done s etonner que beaucoup de
gens se désintéressent de la foi Partout
nous voyons que les vrais chrétiens sont
poursuivis, et c'est une poignée de comé-
diens qui se fait protéger partout sous le
couvert de la religion.
Comédie 1 Comédie Comédie Le parti
catholique if est plus qu\me vaste société
cooperative pour Vexploitation de nos braves
campagnards
Allons! chrétiens, tombons tous a genoux
et disons cette prière
Des riches catholiques sans foi et des
catholiques qui persécutent nos prêtres, dé-
livre ta Sainte-Église, Seigneur.
Quand les campagnards auront-ils
perdu toutes leurs illusions au sujet
des cléricaux conservateurs, grands dé-
fenseurs de la religion (qu'ils ne ména-
gent que si elle sert leurs intéréts), de
la familie (qu'ils aiment au point d'en
avoir parfois plusieurs), de la proprié-
té (de la leur, bien entendu) et de la
patrie (qu'ils font défendre par les
pauvres)
Les membres de la Société des An
ciens Pompiers de la ville d'Ypres sont
priés de vouloir assister a l'assemblée
énérale qui aura lieu au local, rue du
émmaire, le Dimanche, 24 courant, a
11 heures precises du matin.
ORDRE DU JOUR
Comptes et budgets.
D'YPRES.
Séance publique
du Samedi 23 Janvier 1897
a 5 heures du soir.
1. Communications.
2. Règlement sur la circulation des vé-
locipèdes.
3. Fabrique d'église St-Jacques:eomn-
te 1895.
4. Bureau de bienfaisancecompte
1895 et budget 1897.
5. Chemin de f'er vicinal Ypres-Neuve-
Eglise-Warnêtonconstitution d'une
société intercommunale pour l'ex-
ploitation de la ligne.
Hoe meer men de clericale bladen
leest, hoe meer men tot de overtuiging
komt, dat zij of naïef, of onbeschaamd
dit laatste veeleer dan het eerste
- zijn.
Te dikwijls, inderdaad, toonen zij
hunne ware inzichten onder hunne ge
veinsde onnoozelheid, te dikwijls komt
de wolf onder de schapenvacht uit-
gluren, dan dat die verraderlijke op
rechtheid niet het gevolg zou zijn van
naieveteit, of van brutale onbe
schaamdheid.
Herhaaldelijkach hoe dikwijls
reeds werd de Kerk hare schraap-
zuch verweten
Het geld, de klinkende, blinkende
munt, het verderf der wereld
prediken de gekrumden, de arme
centjes der dompelaars, en de soliede
karrewielen der christene bezitters,
schijnen op de kerk, op hare bedie
naars van alle slach, den zelfden in
vloed te oefenen, dien het zeilsteen op
het ijzer oefent.
Geld!
Bij dit woord spitsen alle zwartge-
rokten hunne ooren. Hunne vingers
krommen zich als van zelfhunne
handen tasten uit eigen beweging
rond, grijpende naar het metaal.
Geld Geld
En monnikken en kluizenaars, mi
niemen en jesuieten, pastoors en ka-
pelanen, kosters en stoeltjeszetters
grijnzen en watertanden, lijk de uit
gehongerde werker voor de heerlijke
uitstalling van den grooten vleeschver-
kooper.
Geld Geld Geld
Welkom is het 't goud en 't zilver
en het gemeene koper ook weze het
dan de vrucht des diefstals, weze het
dan de prijs der verklikking, 't loon
der verworpelinge, die haar lichaam
veil heeft voor den geil en drift van
den minsten voorbijganger.
Het geld heeft geen geur, altoos is 't
welkom in den nooit verzadigden
geldzak der Heilige Roomsche Kerk.
Dat bij haar de geldinzamelingen
die niet haar approbatur dragen niet
in geur van heiligheid staan, hoeft
nauwelijks gezegd.
En toch pocht zij luide op hare on
baatzuchtigheid tot dat eene naïeviteit
van een harer scribenten, ons haar
waar karakter toont.
Over een drietal weken gaf een kle
rikaal Leugenblad een artikeltje a
propos van die twee valsche nonnen
die aangehouden werden, waarin het
de catholieke jufier op haar hoede
stelt tegen de geldinzamelingen ten
voordeele van goede werken, en haar
tevens ten zeerste aanraadt daarin
voorzichtig te zijn en aan geene wer
ken ondersteuning te geven dan aan
die, welke door de geestelijkheid aan
bevolen worden.
De aap met lange ezelsooren die
in dat leugenblad schrijft komt
hier eens te meer uit de mouw
Geeft christene zielen, geeft maar
geeft uitsluitelijk aan de Kerk en hare
dienaars
Ja, beminde parochianen geeft
maar geeft alleen aan haar die in het
geld alles ziet, voor geld, alles doet,
alles verkoopt, alles ruiltgeeft
geeft zonder ophouden aan de Kerk.
Doch tot onze vrienden roepen we
Handen op de zakken, als men zulke
lieden ziet voorbij gaan, want de pa
pen zijn de grootste geldwolven.
Een dezer dagen kreeg een boer van
Dhet bezoek van den ringer, ver
gezeld door den veldwachter. De boer
was beleefd en vriendelijk en schonk
hun elk 'nen druppel. Ringer en veld
wachter wilden zich daarna naar de
koestal begeven om hun werk te ver
richten, maar dat viel in den smaak
van den boer niet. Hij zegde ik ver
zet mij geenszins tegen het ringen,
maar eerst moet gij een papier teeke
nen, waarbij gij instaat voor schade
vergoeding als er iets aan mijne beesten
overkomt.
De veldwachter begon daarop te
dreigen met wet en boete. Waarop de
boer antwoorde Ik sta niet op tegen
de weten ik ben in mijn recht. Maar
laat ons scheiden als vrienden en kom
nog een druppel drinken, ik heb ook
nog hesp in huis.
Ringer en veldwachter waren te ver-
bawereerd om hespe te eten en ze dro
pen af met een bedrukt gezicht.
Dit feit is te D.... gebeurd en geval
len van denzelfden siimmen tegenstand
zijn ook nog in andere aanpalende ge
meenten aangestipt.
Onnoodig te zeggen dat vele boeren
dit voorbeeld zullen navolgen, te meer
omdat het bewezen is dat een persoon
die eenen besmetten stal bezocht heeft,
bekwaam is de microben der besmet
telijke ziekte over te brengen in de
stallen die hij bezoekt.
De weinige menschen, die een gelde
lijk belang hebben in de toepassing
van het reglement, vinden alles opper
best maar de boer welke die heeren
moet betalen, om zelf ge... kuld te
worden, vindt dat eenvoudig belache
lijk, tergend en ondoelmatig.
En inderdaad tot wat dient het rin.
gen Is het om de beesten te kennen.
Neen, want na zekeren tijd vallen de
ringen uit de ooren. Is het om de plaag
tegen te houden. Nog min, want in al
de streken, zoowel hier als op de Hol-
landsche grenzen heerschen muil-
plaag, pootjesplaag of longonsteking.
Tot wat dient dan die maatregel Om
de boeren te beloonen omdat zij zich
altijd deftig in tijd van kiezing gedra
gen met te stemmen voor brave men
schen misschien, maar die twee maan
den na de kiezing hunne hielen aan de
boer veegden, en zich nu nog gereed
maken, om niet alleenlijk eenen ring
in de ooren der koeibeesten, maar
eenen ring in de neuzen van de boeren
te steken, opdat zij dan heel en gansch
zouden meeloopen volgens dat het de
heeren belieft.
Ja, boeren, gij zijt goed geleverd!
zonder u waren de behoudsgezinden
weggevaagd en wat doen zij voor u
In de Kamer bestaat eene zoogezegde
landbouwgroep van 45 leden, het der
de van de Kamer, ;die gelijk de land
bouwgroep van de Fransche Kamer
meester van het land zou kunnen zijn,
maar wat gebeurt er Nu en dan zijn
er een paar leden, gespoord door den
landbouwersbond van Gent, de stem
doen hooren. Baron De Bruyn, de Mi
nister van Landbouw, weet dat het
niet serieus is en strijkt siroop aan den
baard... Wilt men een bewijs
Als M. Maenhout, zijne interpellatie
deed, zat Minister De Bruyn leelijk in
nesten en God weet hoe hij er zou van
af gekomen zijn, want er lag eene dag
orde van blaam en afkeuring gereed,
die zou gestemd geweest zijn. Het was
het ontslag van den Minister. Maar de
45 leden van den landbouwgroep, die
eerst en vooral ministerieel zijn, voor
aleer de rechten van den landbouw te
verdedigen, lieten zich in de doeken
winden en de bespreking werd op eens
gesloten, 't Spel was gespeeld, de
vreemde beesten bleven binnenkomen
terwijl de ringers hunne ronde voort
zetten.
Dat is niet ernstig.
In plaats van te ringen en interpel
laties te doen die op niets uitdraaien,
zou men veel beter doen wat douaniers
aan de Hollandsche grenzen te plaat
sen en eene bijzondere waakzaamheid
uit te oefenen. Dat men het eens wage
een beest al ware het nuchteren jaak
in Frankrijk te blazen. Jaaksken zou
allicht een blauwen pruimsteen in zijn
achterste gevoelen. Welnu als een ern
stig toezicht mogelijk is in Frankrijk,
in België moet het ook kunnen zijn er
heeft men douaniers te weinig, dat mer
er nieuwe aanwerve, want er zijn jon
gens genoeg die niet weten van wat
hout pijlen te maken.
In plaats van nutteloos geld te be
steden om door het plaatsen van oor
ringen den boer den duivel aan tc
doen, zou men ten minste de zeker
heid hebben dat de grens goed zou be
waakt zijn. Onze nationale veestapel
die op een miljard geschat is, is we!
die kleine uitgave weerd.
Maar men zal dat niet doen, omda'
onze heeren van Brussel weten dat di
boeren brave dutsen zijn, die toet
altijd voor hen stemmen. Daarom hou
den zij hen voor den aap, wat het ge
val met is met de werklieden of kapi
talisten. Deze toonen veel eerdei
scherpe tanden, en van scherpe tander
is men gewoonlijk bang.
Intusschen blijft de boer nederge-
drukt onder den last der pachten er
derpandschuldenmoet zij ne voortbreng
selen voor een niemendalle aan der
man brengen en ziet zijn vee door run
derpest aangetast. En hij is de groote
schuldige, want wilde hij zich machtig
vereenigen als zijne broeders van
Frankrijk en Duitschland, om daar
door macht te verkrijgen, het zou ei
anders gaan. Ongelukkiglijk durft de
boer niet vooruitkomen voor zijn brood
en zit liever nevens zijnen heerd den
ondergang van zijn gezin zwijgend ai
te wachten. Het ongeluk zal hem nog
zoovele, zoovele lessen moeten gevea
eer hij zal handelen.
ROUX. E. Sibille, van Bruzo^
wisselwachter in de statie MonceaUi
was bezig met den excentriek in te ve'"
ten toen een wagon, bij vergissing
O R D R E DU JOUE:
!aw«miiii«"
BoEREN VRIEND-
