Vrijzinnig volksgezind weekblad van Ieperen en bet Arrondissement De rijschool vertrekt naar Tervueren. Verval der Heiligen. Waarom hebben wij geene handelsvloot Zaterdag, 18" November 1899. Zesde jaar. Nr 5. Rleri kalen en Rristen-Demokraten. Een wraakroepend vonnis Verschijnende des Xalerdags. EENDRACHT MAART MACHT. INSCHRIJVINGSPRIJS voor stad, Een jaar 2 franks, v' de provincie, Een jaar fr 2-50. Wanneer zal men ein delij li beginnen aan liet verteereu der 264,000 franken die voor het herstellen onzer bij school bestemd zij n Een persoon die zeer goed 't huis is in de Kristene demokratische kringen gaf ons gister de volgende inlichtingen over de onderhandelingen die de kleri- kalen nog altijd voeren met de aan hangers van Priester Daens. Wij hebben ze belangrijk genoeg ge vonden om ze aan onze lezers mede te deelen Men weet dat op het laatste kongres van den Belgischen Volksbond een wensch gestemd is, de Kristen demo kreten toe te laten hunne vertegen woordigers te hebben in den schoot van den bond Vele kringen en groe pen waren zeer ingenomen met dit voorstel en drongen aan om zoo spoe dig mogelijk de eendracht te bewerken tus.-ctien de partij en de aanhangers van Priester Daens. Immers het behoud der konservatie- ve partij hangt af van het al of niet overeenkomen met de Kristen-demo- kraten. De laatste gemeenteki''zingen hebben het bewezen lti de meest ka tholieke steden zooals Brugge en Kor- trijk zijn de Daansisten tot een ware macht geklommen. In alle gemeenten van het Vlaamsche land hebben zij menigvuldige aanhangers reeds op verscheidene plaatsen zijn de gemeen tebesturen in hunne handen, en de tijd is nakend dat hunne vertegenwoordi gers in het Parlement zullen zetelen. Het gevaar is dus groot en er moe ten volstrekt en met de haast maatre gelen genomen worden om het te keer te gaan. Daarom heeft de Volksbond den moed gehad die stemming toe te laten, hoewel verscheidene leiders er zich heftig tegen hebben verzet. Maar of de Kristen-demokraten zich aan den welwillenden wensch zullen laten vangen, dat is een ander paar mouwen. Zijn er eenige groepen, onder andere die van Antwerpen, welke ge negen zijn en dan nog maar een deel dier groepen den wensch van den Volksbond te beantwoorden, de meeste leiders, met Priester Daeus en zijn broeder Pieter aan het hoofd, zijn totaal tegen elke verbroedering. Zeker is het dat de groepen van Brugge, Kortrijk, Aalst,. Niuove, Au- denaerde, Temsche, Wetteren, Den- dermonde, Denderhautem, S1 Niklaas, Sotteghem en van verscheidene andere belangrijke gemeenten van Vlaanderen geen overeenkomst genegen zijn. Zij weten dat zij eene wezenlijke macht vormen waarmede de behouders moe ten afrekenen, willen zij zelf niet bij draaien. Ook is de kloof die tusschen de vrienden van Priester Daens en de katholijke partij bestaat nog veel grooter geworden door de laatste ge beurtenissen en voornamelijk ten ge volge der laatste straf aan Priester Daens opgelegd door den bisschop van Gent. De ontroering door dezen hatelijken maatregel veroorzaakt in de kristene demokratische rangen is nog niet ge stild, en eer6t zal Priester Daens gansch in zijne eer terug hersteld moe ten worden, alvorens zijne partijgan gers de voorstellen der katholieken zullen willen in aanmerking nemen, en dan nog zullen zij onderzoeken of- hunne tegenwoordigheid in den Volks bond hun eenig voordeel kan opleve ren. Goliath Men schrijft in bij den Uitgever Dixmudestraat, nr 51, ta Ieperen. De aankondigingen van beideVlaanderen evenals deNotariale en Rechterlijke aankondigingen voor gansch België, mogen gezonden worden ten bureele van dit blad. De andere aankondigingen voor België en het buitenland, uitsluitelijk in het Agence Havas Magdaleaastraat, Brussel. AANKONDIGINGEN Aankondigingen 10 c. den drukregel. Reklamen 25 Rechtrelijke aankondigen 1 fr Of men het geloove of niet, maar wij bestatigen met innige droefheid dat het geloof erg verflauwt in ons land, tusBchen de bij uitstek zoo katholieke bevolking van België. Waar blijft het zoo vast en vurig be trouwen van vroeger in de macht van den Heiligen Hubertus Sedert maan den woedt in ons land de gevreesde ziekte: de razernij. Tal van ernstige gevallen hebben zich voorgedaau. Hoe veel personen werden er te Brussel, te Antwerpen en in de omstreken dier steden niet door razende honden gebe ten En hoeveel heeft men gehoord, dat zij om hulp gegaan zijn naar S' Hubertus? Iedereen wendt zich in die gevallen tot de gestichten van Pasteur, te Rijssel en te Parijs. Hoe komt het toch dat de Heilige Hubertus zoo iu ongenade gevallen is Of zou het dan toch waar zijn, dat het geloof stillekens aan om zeep gaat en het bijgeloof en het fanatismus langza merhand moeten wijken en de plaats inruimen voor de wetenschap. Het feit dient aangestipt te worden en is verheugend voor de toekomst. Want, gelijk het betrouwen in S4 Hu bertus te loor is gegaan, zoo zal het ook gaan met alle wan- en dwaalbe- gcippen, mirakels, eerediensten der Heiligen, verschijningen, enz., enz. De wetenschap moet en zal het ge loof onttroonen Goliath. De reis der Belgica heelt nogmaals de kwestie eener Belgische handelsvloot op het tapijt gebracht. De verklaring van kommandant de Gerlache dat in sommige havensteden van Zuid-Ame- rika onze vlag met eens bekend was en Antwerpen daar aanzien werd als een Duitsche of Fransche haven, heeft de Belgen uit hunne onverschilligheid geschud en nu is iedereen er weer over 't akkoord dat er zoo spoedig mogelijk naar middelen dient uit te zien, om aan dien recht beschamenden toestand een einde te stellen Verwonderlijk, zegt hetHandels blad a, wij zijn altijd een zeevarend volk geweest dat naam had tot in de verste landstreken. Waarom zouden wij dien naam niet terug eischen iu 't belang van onzen handel, nijver heid en scheepvaart Welnu, ja, waarom doen wij dat met, of beter, waarom hebben wij dat ai lang Diet gedaan En waarom heb ben wij het zoover laten komen Waarom Omdat wij door den band te veel praten en te weinig handelen. Omdat wij ons eigen niet kennen en zelfvertrouwen te kort komen, juist daar waar wij dat het meest noodig hebben. Wilt gij den Belg gelooven, dan is er geen verstandiger, geen meer ondernemend en vooral geen prakti scher mensch dan hij. Ongelukkiglijk verzuimt hij geen enkele gelegenheid om van al die kwaliteiten zoo weinig mogelijk terecht brengen. Zeg geen kwaad van zijn land, hoor Hij zat dat zelf wel doen Overal waar bij geweest is, is het schooner, grooter, beter dan hier. Hij laat alles uit Duitschland, Vrankrijk of Engeland komen. Hij kan zich maar niet inbeelden dat een Belg in staat zijn zou om, al was 't slechts de helft, te doen van hetgeen hij in den Duitscher of in den En- gelschman zoo geestdriftig bewondert. Kortom, hij legt het er in elke omstan digheid op aan om zoo weinig mogelijk Santen te kweeken in zijn eigen land. De tocht de Gerlache levert daar weer een treffend bewijs van, Toen er voor 't eerst gesproken werd óver een ontdekkingsexpeditie naar de Zui jke IJszee hebben de groote massa a Bü'gen, naar weinig loffelij ke gewuou, ongeiöqvig de schouders opgehaa 't Zou w l zou!- en luitenant van de maalboouüi den Zuidpool met een scheepje, een oilenblok groot, een citroenkist om met een pennemes door te snijden Toch ging het ontwerp door. De vastberadenheid en het vertrouwen der inrichters van de reis hadden op slot van rekening hun indruk niet ge mist en menige Belg voelde toch zijn hart kloppen en warm worden toen, bij den 15" Augustus 1897, de kleine bark met haar ton in de mast achter de bocht van Austruweel zag verdwij nen. Zoo Dat was toch ernstig Die ont roering duurde echter niet lang. Veer tien dagen nadien sprak niemand meer over de Gerlache en zijne gezellen, tenzij om te verzekerendat zij nooit den Oceaan zouden over geraken Intusschen drong de Belgica tot ver binnen den onmetelijken ïjsmuur die het Poolland omsluit, overwinterde er voorbij den 70e breedtegraad, kwam terug naar Zuid-Amerika en werd te Montevideo en te Buenos-Yaires op alle mogelijke eerbewijzen onthaald. Denkt gij nu dat het vertrouwen bij de massa veld won Dat de Belg trotsch begon te worden op hetgeen zijn landgenoten hadden ten uitvoer gebracht met de recht armzalige hulp middelen waarover zij beschikten Ge zijt er wel mêe Zondag, 5" dezer maand, is hij naar Antwerpen gekomen, is naar de Schel de gegaan, ja, om het poolschip te zien binnenkomen. Dichterlijk en licht be weeglijk als hij is, heeft hij zich dade- lij k voelen medeslepen door het prach tig panorama van de stad en den stroom, door het gebrom der klokken, het klingelen van den beiaard, het donderen van 't kanon en 't geschetter der trompetten. En hij heeft gejuicht, en Leve de Gerlaehe geroepen, dat 't een plezier was om zien Doch, eenmaal die eerste omwelling voorbij, is de ongeloovige, de sceptie- ken bij hem weer bovengekomen en hij is zich aan 't afvragen gegaan Maar wat hebben die mannen nu eigenlijk ginder uitgericht De Belg begrijpt niet, dat, al hadde de Gerlache nu in de Zuider-Uszee nog memendalle gedaan en geene enkele waarneming medegebracht die der wetenschap zou kunnen nuttig zijn, het feit dat een Belgisch vaartuig die onbekende streken bezocht en ons vaandel doen wapperen heeft waar het tot nu ter nooit werd gezien, alleen reeds ee: m voor ons land en onze nij verheid daarstelt, die honderd voudig de moeite joont en de opoffe ringen die de inricht' rs van dezen tocht zich hebben getroost. En juist omdat de massa die waar heid niet gelooven wil, zal het nog lang duren eer zij ervan overtuigd is, dat België zoo goed als welk ander land ook een eigen vloot hebben kan, wan neer iedereen maar een handje mêe uit wil steken. (Joliath. Dinsdag morgend verscheen voor de derde boetstraffelijke rechtbank van Antwerpen eenpersoon beticht van diefstal met inbraak en andere bezwa rende omstandigheden- De misdadiger was een kereltje van zoowat elf tot twaalf jaren oud. Gij zoudt hem er echter hoogstens acht of negen hebben aangegeven, zóó bleek, zóó mager, zóó ineengedrongen, zóó deerniswaardig zag hij er uit. Toen het manneke de zaal bi ge leid werd, knikten zijne kniëu n klap perden zijne tanden. Schuw keek hij links en rechts, sloeg dau den blik neer, trok zijn voetjes zoo stil en voor zichtig mogelijk uit zijne bollebloks- kens en kwam dan zachtjes op zijn dood versleten kousen voor zijne rech ters staan. Een dief Een inbreker Noch minder, noch méér. Ed. V.... stond terecht om, bij mid del van inbraak, een houthaugaar van Mexikodok binnengedrongen en daar door eenen waker betrapt te zijn op het oogenblik dat hij eene plank aan 't klieven was om die mede te nemen. De waker in kwestie kent geen woord vlaamsch. Al het smeeken van den kleinen hielp dus niemendal. De...mis dadiger werd aangehouden en in de handen der politie geleverd. Bij de ondervraging bekende hij dat hij hout wilde stelen, voor zijne moeder die het in busseltjes verkocht Hoewel wij stellig het recht hebben van den waker in kwestie en van de politiebeambten die de eerste onder vraging deden, wat méér menschlie- vendheid te eischen, willen wij toch nog aannemen dat zij hier gedaan heb ben wat de plicht hun voorschreef. Er was gestolen. De misdadiger werd op het feit zelf gevat. Er moest gestraft worden. Geen reden was er opdat zij aan de verklaringen en de verontschuldigin gen van dezen kwaajongen meer geloof zouden hechten dan aan de duizenden uitvindsels van alle slach, waarmede ieder dief altijd op zak loopt. Feiten van dien aard gebeuren overigens bijna alle dagen aan de dokken en, met de geloofwaardigheid van het kinder woord is 't, eilaas, al vergekomen Doch al die verontschuldigingen gelden niet voor den rechter. Deze toch is aangesteld om beter en verstandiger te zijn, om méér doorzicht te hebben en méér zielenkennis dan de gewone mensch. Eu bij gebrek zelfs aan dat alles, heeft hij de meest uitgebreide macht om zich alle inlichtingeu te be zorgen, welke hem eene zaak kunnen duidelijk maken. Welnu, niettegenstaande het uiter lijke van den armen sukkelaar alléén reeds bewees dat hij hier niet geen bedorven, geen reddeloos verloren ziel te doen had, niettegenstaande geburen onder eed kwamen verklaren dat lei vader van den kleinen Vzijn zoon tje tot stelen dwong en het slagen gaf in plaats van eten, wanneer het, bij onge luk zonder hout 't huis kwam, niette genstaande de moeder er zich brutaal weg van af maakte met te zeggen dat zij geen tijd had om naar ien ongeluk kige om te zien Niettegenstaande, of misschien wel.... aangezien dat alles heeft de rechter het kind tot negen jaar opsluiting in een verbeteringsgesticiit veroordeeld Wij hebben ons hart voelen toenij- pen, ons het bloed naar 't hoofd voelen stijgen, als wij dat vernamen. Negen jaar gevang voor eenige splin ters hout! Een arm, mishandeld schaap van zijne kostelijkste jaren beroofd Vóór het ooit den tijd, de gelegenheid heeft gehad om de menschen en de wereld te leeren kennen en 't goede te onderscheiden van 't kwaad, van de straat opgeraapt en in die kweekschool van misdadigers geworpen, welke door wie weet welken akeligen spotter verbeterings-gesticht werd gedoopt Een kweekschool van misdadigers, ja Want wij zouden wel eens willen weten, wat goeds er nog groeien kan uit de rampzalige kinderen, die daar, buiten alle moederzorg, buiten elke edele genieting, buiten alle ernstig onderwijs, onder het oog van rum

HISTORISCHE KRANTEN

De Strijd – La Lutte (1894-1899) | 1899 | | pagina 3