van
NIEUWPOORT
KANTON.
VLAMINGEN!
VELDCORNET FOSSAERT
Derde Jaargang
27.
Zaterdag 8 Juli 1905.
Inschrijvingsprijs op voorhand te betalen
3 fr. per jaar voor België.
Prijs per nummer 5 centiemen.
"Weelitolacl. verscliijnende ellsexi Zaterdag.
N°
Provinciale Raad.
God voor bake
Recht voor stake
Vlaamsch voor sprake.
75e Verjaren
Onafhankelijkheid van Belgenland.
I
1 ïeheer Opstel
2, IJperstraat,
N I E U W P O OR T
De provinciale raden van het land zijn
Dinsdag bijeengekomen.
In het gouwhof van West-VIaanderen
was de vergaderzaal op zijn beste op
den achtergrond tapijten, langs de muren
trofeeën, driekleurige vaandels met de
wapens van het land, al boven driekleur-
o
De September clagen.
De aanzienlijkste Belgen besloten naar
’s Gravenhage te gaan om op de zitting
van de algemeene Staten tegenwoordig te
zijn. Zij werden door het Hollandsch volk
slecht onthaald en de koning liet in zijne
openingsrede blijken dat hij zinnens was
de muiters streng te straffen (12 Septem
ber 1830).
Evenwel begreep men in Holland ook
de noodzakelijkheid inschikkelijk te zijn
en iets toe te geven en de Staten-Generaal
gaven hunne goedkeuring aan de bestuur
lijke scheiding den 28 September met 50
stemmen tegen 44.
Gansch Belgenland viert opgetogen
75 jaren eigen volksbestaan
75 jaren vrede en vrijheid
75 jaren rust en welvaren
Doch velen vergeten dat de grondvesten
van het prachtig gebouw dat wij Belgen
land noemen, gelegd werden niet in ’t jaar
1830 maar over ruim 600 jaren, toen de
Vlamingen op Groeningerveld de macht
knakten van ’s lands erfvijand, en hem
beletteden hier in ’t vervolg nog vasten
voet te krijgen.
Groeningheveld gij zijt de bakermat van
Belgies zelfbestaan.
Reuzen van 1302 gij zijt het die het
hedendaagsche Belgie schraagt. Daarom
op 11 Juli aanstaande den Gulden Sporen
slag herdacht
Met wapperende vlaggen, met gezang
en gejuich, met muziekenklank en klok
kengeluid uw vlaamsche vreugde lucht
gegeven.
Op dien dag, God bedankt over de toen
gewonnen vrijheid waarvan wij nu de
vruchten plukken.
Op dien dag in volksvergaderingen ge
sproken van vrijheid en vrede, heerlijk erf
goed gekocht met het leven en bloed van
de helden uit 1302.
HEIL DE HELDEN VAN 1302
HEIL ONS DIERBAAR VLAAMSCHE
VADERLAND
Binst deze onderhandelingen gerocht
het Belgiesch volk al meer en meer ver
bitterd.
Den 16 September verbrandde men op
markt te Brussel het verslag van de eerste
zitting der Staten.
Het volk liep te zamen overmeesterde
de burgerwacht en geheel Brussel stond
weldra in rep en in roer. Prins Frederik
besloot dan de hoofdstad te bezetten.
Den 23 September 1830 trok eene leger
bende tot aan het Park. Een andere
aanval aan de Vlaamsche poort wierd af
geslagen.
Door dezen goeden uitslag aangemoe-
digd, trokken de vrijwilligers naar het
Park en omsingelden de Hollanders. Vier
dagen lang wierd er gevochten. Toen de
27" ’s morgens de scherpschutters het
geweervuur wilden herbeginnen bleef
alles stil en rustig. De Hollanders waren
binst den nacht gevlucht.
Naar het voorbeeld van Brussel stonden
al onze steden op om het juk van den
vreemde af te schudden. Vrijwilligers
kwamen van alle kanten samen. Overwin
naars te Waelhemte Berekent, te Borgerhout
dwongen zij den vijand onder de muren
van Antwerpen te schuilen. De inwoners
openden hun de poorten der stad, en de
generaal Chassé trok de stadsvesting in.
Den 27 October werd op zijn noodlottig
bevel de stad met bommen beschoten en bijna
gansch in assche gelegd.
Een algemeene kreet van verontweerdi-
ging weerklonk door geheel Belgie. De
gematigsten verklaarden dat aan eene
verzoening met Holland thans niet meer
te denken viel.
Schrikkelijke strijd.
VerkooperJULES DANGEZ,
IJperstraat, 2,
NIEUWPOORT.
draperijen, die tot in de steekbanden van
het gewelf voortloopen, ’t Is ter gelegen
heid der nationale feesten.
M. de baron de Bethune gouverneur
der provincie komt binnen in officieele
kleedij. Al de leden staan recht en j'uichen
den vertegenwoordiger toe des konings.
M. de gouverneur houdt de gebruike
lijke openingsrede. Als onderwerp heeft
M. de Bethune gekozen Den 75s4™ ver
jaring van ’s lands onafhankelijk bestaan.
’t Is feeste in Belgenland, zegt de heer
gouverneur. En ’t is niet zonder reden,
voegt hij erbij, want de vooruitgang die
wij sedert dien gedaan hebben is reus
achtig. Vrede en ruste heerschen. Daarom
is ’t feeste.
En. M'est-Vlaaii<leren
zal niet achterblijven. Den 30 Juli komt
Z. M. de koning naar Brugge. Dien dag
moe t geheel de provincie te Brugge zijn,
om in een gevoel van verkleefdheid aan
het vaderland en dankbaarheid voor den
koning te roepen dat het galmt Leve
Belgie 1 Leve de Koning 1
Als de achtbare gouverneur die woorden
uitspreekt, trilt zijne stem van vader-
landsche begeestering en ontroering.
Geheel de raad zoo groot hij is, juicht
jubelt, het handgeklap duurt lang. Men
voelt hetde vaderlandsliefde bruischt en
borrelt uit het herte. Wat zal het dan niet
zijn, allichte
Hoe het was in ’t jaar ’30.
M. de gouverneur is kenner in zake van
geschiedenis. Weinig van meer.
Nu geeft M. de Bethune de geschiede
nis van onze provinciën rond en achter de
jaren ’30 tot op onze dagen.
In 1830 was hier gouverneur graaf
Ferdinand de Baillet.
De provinciale staten, nu provinciale
raad, bestonden onder den Hollander, uit
drie soorten van gekozenen 14 vertegen
woordigers van den edeldom, 33 vertegen
woordigers van der steden en 36 van den
buiten.
schouwburg te Brussel werden de gemoe
deren door Vaderlandsliefde ontstoken en
een opstand was er het gevolg van.
Bij het verlaten van den Schouwburg
trok eene volksmenigte naar de bureelen
van den Nationaal, en naar de woning van
den minister Van Maenen, en gaf daar hare
woede lucht.
Den volgenden dag wierd er eene bur
gerwacht ingericht onder het bevel van
Emmanuel d’Hoogvorstoveral wapper
den de Brabandsche kleuren en vaandels.
Bij het vernemen van dezen oproer,
zond Koning Willem een leger van 5 tot
6000 man in Belgie onder het bestier van
den prins van Oranje en van prins Frede
rik. Zij hielden stand te Vilvoorde.
De prins van Oranje achtte weinig
dezen opstand en hij meende dat zijn
verschijnen voldoende zou geweest zijn
om de heethoofden te doen zwichten.
In antwoord op eene proklamatie die hij
afkondigde brak het vertoornde volk de
straten op en verschanste de doortochten.
Toen de prins de maatregelen van het
volk vernam besloot hij zonder leger noch
gevolg de stad binnen te gaan, maar het
zien van de verschansingen, de bra
bandsche kokarden, en de burgerwacht
trok hij ijlings naar zijn paleis terug.
Weldra trok hij naar den Haag terug
met den wensch van den koning de be
stuurlijke scheiding der twee landen te
verkrijgen.
(Wordt voortgezet.)
van de
ie Vervolg.
1>c Oproer.
De misnoegdheid der Belgen tegen het
landsbestier werd aangeblazen door den
wind van oproer die in Frankrijk losge
broken was. Den 26 Augusti bij het op
voeren van de Muette de Portici in den
Aankondigingen 15 ct. den drukregel. Rechterlijke bekendmakingen 30 ct. den drukr.
—o
DrukkerPRUDENS FLOUR, Appelmarkt, 7, Diksmuide.
Kraamstcsi
VERBODEN NADRUK.
IOQ
Geschiedkundig verhaal
uit den Heldenstrijd der Boeren 18991902
door FRANZ HECKNOLL.
vernietigd door de Bleekbekken, eene afdeeling
vrijschutters, die als verkenners het leger van
Botha, voorafgingen. Hoe jammer dat Fossaert niet
wat vroeger te Blesbeck-Fontein aangekomen was!
De uitmoording der bevolking zou niet gebeurd
zijn.
Fossaert vluchtte met zijne manschappen en ver
wittigde zonder uitstel zijnen generaal. Botha nam
in |illerhaast de noo lige maatregelen, want de tijd
was kort. De Bleekbekken vlogen in de richting
van de Vaal.
Pieterke Goole, die tusschen Fossaert en den
Parijzenaar reed, zag er weemoedig uit en liet het
hoofd hangen. De krullenbol daarentegen was ver
rukt over de nederlaag van Colville, den zoo ge-
haaten major der lansieren, en schuifelde van blijd
schap de marsch van zijn schadron.
Fossaert keek dikwijls om, en onderzocht de ge
westen, waar in de uiterste verte meer en meer
zwarte lijnen opdaagden. Zoover het oog reiken
kon, strekte zich het vijandelijk leger uit.
Verduiveld! ’t zal er stuiven! sprak Fossaert
totzijn eigen.
Hewel Pieter, zegde de krullenbol tot Goole,
die voort in mijmering bleef,... Doet uwe oogen
open, kameraad, en ziet eens ginder. Wij zullen
weldra slag te leveren hebben.
De jongeling ontwaakte uit zijne gedachten, en
keek zijnen vriend met eene uitdrukking van treur
nis aan.
Ja, antwoordde hij, de slag... het zal de laatste
zijn!
He?... Wat?... de laatste?...
hebtonderbrak Pieter Goole die bleek van woede
tot bij den zieltogenden major genaderd was.
Fossaert hernam
De ellendige rechters, die hem veroordeelden,
zijn onder mijne slagen gevallen. De kolonel hertog
de Richmond, de kapiteinen Russel, Harden en
Adams zijn dood... uwe beurt is gekomen, gij hebt
maar eenen stond meer te leven
Wie weet... men komt van vei re weder!
gromde Colville met uitdagenden blik.
Ik zou dat willen zienantwoordde Pieter
Goole.
En koelbloediglijk, zonder de minste aarzeling,
douw de jongeling den loop van zijn geweer tegen
het hoofd van den major en schoot.
De schedel sprong in stukken en de hersenen
vlogen in alle richtingen rond.
Er zijn van die dooden, die men doodigen
moet! zegde Pieter op kalmen toon tot Fossaert.
Men riep daar buiten den muur
Let opLet opDe vijand
Dc Boeren verlieten in allerijl de hoeve, zonder
zelf den tijd te hebben de begrafenis te kunnen be
zorgen aan de onschuldige slachtoffers der Engel-
sche veroveraars.
Zij vervoegden hunne gezellen, sprongen te
peerd en trokken achteruit vooi de legerbenden, die
als donkere lijnen, aan den gezichteinder, opdaag- j
den.
XXIII HOOFDSTUK.
Het schadron lansieren van Colville was gansch
NIEUWSBLAD
-1-I
.JAAR.
Ja> vervolgde de jenge Boer op somberen
toon, de laatste... ten minsten voor mij... want ik
zal gedood worden
Verliest gij uwe zinnen 1 Wat gij nu denkt!
’t Is een voorgevoelen... iets zegt mij, dat ik
mij niet bedrieg!..
Ja, ’tzal gedaan zijn... de moordenaars van mijn
vader zijn gevallen... Mijne taak is volbracht... Ik
zal het veld niet meer zien... De grond van het be
minde vaderland, dat wij voet voor voet verdedigen,
zal ik niet lang meer betreden... Ja, Frans, beste
vriend die ik als broeder min, weldra zullen de
vriendschapsbanden die onze herten aan elkander
echten door mijne dood gebroken zijn... Ik zal de
zege over den vijand niet meer beleven.
Kom, kom, Pieter., mijn lieve., om de liefde
Gods zwijgt toch!.. Ik hoor u aldus niet geern
spreken, ten anderen wat beduidt een voorge
voelen
Ik zal gedood wordenherhaalde jongeling
zuchtend.
Neen, zeg ik u!
Ho, ik vrees de dood niet... ik beklaag maar
eene zaak, en het is dat, wanneer ik er niet meer
zijn zal, ons volk een strijder voor zijne vrijheid ver
liezen zal
En een goede strijder! voegde er de krullen
bol bij. Een strijder, die nog meer dan een khakie
in het stof zal doen bijten.
Goole schudde het hoofd en keek met zijne
schoone oogen droevig naar zijnen kameraad, 'die
ook in treurige stemming geraakt was.
De mausers klonken een laatste maal. De over
levenden van het Engelsch schadron vielen als
doodgebliksemd te midden hunne vlucht.
De moordenaarsbende was, op hare beurt uitge
roeid.
Een twintigtal jonge Boeren, die de voorwacht
uitmieken, drongen het voorhof der hoeven binnen.
De anderen, die het gros der legerbende vormden,
bleven voor alle zekerheid, buiten de omheining
wachten. De voorwacht kwam op de plaats, waar
het schadron stond, toen het door de eerste los
branding der Mausers getroffen wierd.
Bij den gedooden sergeant en de twee doode
trompetters, wentelde de majoor, met doorboorden
boist, vloekende, met volle mondsvollen bloed
brakend en bijna versmacht.
Hij herkende den aanvoerder der Boeren, en met
den doodsreutel in de keel riep hij, met eene gods
lastering
Fossaert 1... wees vervloekt, gij, duivel!
Ha, ja, ik ben het, major Colville... En ik ben
man van woord! Ik heb gezworen de dood van
Jacob Goole te wreken....
Mijn vader, die gij, hond die gij zijtvermoord
