van
II Juli.
NIEUWPOORT KANTON.
De Kermis.
Elfde Jaargang
Nr 27.
Zaterdag 5 Juli 1913.
God voor bake
Recht voor stake
Vlaamsch voor sprake.
Weekblad verschijnende eiken Z^vtojrclcLgr.
Inschrijvingsprijs op voorhand te betalen
3 fr. per jaar voor België.
Prijs per nummer 5 centiemen.
Hoogstraat, 97, Nieuwpoort.
luister en
't een hoogdag
De
Aankondigingen 15 ct. den drukregel. Rechterlijke bekendmakingen 50 ct. den drukr. jVerkooper KAMIEL HILLEBRANDT,
Oostduinkerkscben Steenweg, 38,
NIEUWPOORT.
we m
i over-
Eereteekens.
Fanfaren van 't Davidsfonds
De Zeewijding
had buitenmate vele volk aangelokt.
Hoe plechtig die stonde. Op de booten
wapperen wimpels en een haag van
j groen, doorvlochten met pauselijke
kleuren, geeft een feestlijk uitzicht aan
de kaaie. En ’t wordt al stille binst de
priester d« zee zegent met een weidsch
gebaar en voor de visschers en allen
die hun leven aan het verraderlijke wa
ter toevertrouwen, den zegen van hier
boven afsmeekt waarin alles is gelegen,
't Is deugddoend aan 't herte te besta-
tigen, dat die jaarlijksche plechtigheid
meer en meer toeneemt in luister en
ingetogene instemming.
Niet vele zal ik zeggen
van de Concerts, gegeven door ons ka
tholiek Stadsmuziek, in de bovenzaal
van Stads-Halle. We zouden immers
in herhalingen vallen. Toch mogen wij
erop drukken dat, volgens getuigenis
van vreemden, de uitvoering prachtig,
welgelukt en onberispelijk mag ge
noemd worden. Dit heeft ten andere
het overvloedig publiek ten volle be
wezen met luide toe te juichen hun
muziek, dat niet alleenlijk lieve wijs
jes speelt, maar ook ons vergast op
waarlijk hoog muziek van gekende
meesters. Dat strekt tot eer van den
bestuurder M. J. Huyghebaert, die im
mer zijne mannen weet te brengen naar
beter en hooger.
BEHEER OPSTEL
Hoogstraat, 97,
NIEUWPOORT.
tig zal herdacht worden.
Een Concert, gegeven door de Fan
faren van ’t Davidsfonds, zal plaats
hebben op dien dag, om 8 1/2 uur
's avonds, in de bovenzaal van Stads-
Halle.
Na het concert, voordracht door de
vermaarde spreker Dx G. Lefevre,
voorzitter van 't Davidsfonds en leeraar
aan ’t Atheneum, te Oostende.
Een fakkeltocht zal de feeste slui
ten.
We wenschen nu maar een dingen
Dat de bovenzaal van de Halle zou
brobbelen van 't volk, vrijdag toeko
mende, 't volk dat toonen zou alzoo
zijne gehechtheid aan de zaak van 't
edele en zijne warme instemming met
de herboring van zijn eigea wezen.
We rekenen daarop. Iedereen helpe
een handje en 't zal schoon zijn en
heerlijk en verheffend en 't zal een
uiting daarstellen van trotsche fierheid
en macht. x
We verzoeken .ook alle medebur
gers die over een vaandel beschikken,
dit te willen laten wapperen dien dag.
Geen onthouding, allen meê. Dan zal
men mogen zeggen dat 't Nieuwpoort-
sche volk zich weerdig weet te too
nen van 't volk dat gegeven heeft nu,
't huidige uitzicht van ons Vlaanderen.
En 't Vuurwerk
was nog al wel, maar ’t kon beter zijn.
Er zouden minstens nog zooveel mo
lens moeten zijn en een veel zwaarder
vuurwerk.
Welk een menschenzee stond er dien
zondagavond dit spel van tintelend
licht in donkere lucht te beschouwen.
Een dingen alleen hebben we betreurd,
en ’t is dien eeuwigen Bon Soir als
afscheid te moeten zien prijken. Kan
de vuurwerkmaker er niet voor zorgen
dat er in plaats van dat Bon Soir
een vlaamsche Goeden avond of
nacht komt Dat ware nog maar re
delijk.
Den Maandag was
voor de boeren.
De Prijskampen van
Peerden en Hoornvee
zijn uitstekend gelukt. Wat een rumoer
in de Westlaan. Wat pracht van die
ren 1 Hondeide en hondeide hoorn
beesten en peerden stonden er gereekt
als een tastelijk zinnebeeld van waren
rijkdom.
Stieren stonden er ontzaglijk. Der
tien honderd en twaalf honderd kilos
per hoofd voor dieren van drie-vier
jaar oud. Koeibeesten bij de vrecht
en een machtig schoon lot peerden.
De oefeningen liepen vlot van sta
pel en strekken ter eere van het inrich
tende Cornice.
Zoo droei de kermis met den dinsdag
naar 't verleden, 's Morgens had om
elf uur de plechtige overhandiging
plaats van de
Vrijdag toekomende vieren we dus
de herdenking van den Gulden Sporen
slag.
Het is een bewezen feit,dat door die
overwinning, Vlaanderen en meteen
geheel België zijne onafhankelijkheid
heeft weten te bewaren, die nu nog
voortduurt, als de heerlijke getuigenis-
se van den heldenmoed, de ware vrij
heid en het wilskrachtige karakter van
onze voorouders. Alle geschiedschrij
vers zijn het eens om te bekennen dat
deze overwinning een. beslissende slag
is geweest voor 't behoud van Vlaan-
derland, voor 't behoud ook van de ze
den en de tale van 't volk, voor ’t be
houd ook van de stoere werkkracht en
manhaftigheid, en den diepgevoelden
godsdienstzin van ons Vlaamsche volk.
't En is dus ook maar met recht en
reden dat wij, zonen van die dapperen,
huldigen degenen die ons dit alles, ten
koste van hun bloed, geschonken heb
ben. 't Zijn maar bastaards of onweer-
digen die hunne weldoeners verschop
pen, en 't Vlaamsche volk en mag of
en wil daarbij niet gerekend worden.
’t En is dus maar met recht en reden
dat wij de dagen herdenken, die ge
schitterd hebben als eene onverganke
lijke glorie in de geschiedenis van onze
grootheid, en daardoor te toonen dat
het leven van voorheen tot ons is over
gekomen en bijgebleven gelijk het al
tijd is geweest vlaamsch en vrij.
De dag van Groeninghe moet voor
ons een hoogdag worden, 't Staat vast
en zeker dat wij ertoe komen zullen als
elkendeen zijn plicht verstaat en doet.
11* Juli moet meer en meer als een
dag van hulde en herdenking binnen
dringen in ’t hart van ons, die zoo zul
len beseffen, wat hij eigenlijk te be
duiden heeft gehad die reusachtige
strijd van onze vrije zonen tegen ver
drukkers.
De dagen van de groote woorden
zijn voorbij. De vlamme en de gloed
zijn gelaaid sedert een tijd over Vlaan
deren en nu moeten de daden komen.
De herboring heeft vele tijd gevergd,
heeft vele tegenkanting moeten verdra
gen maar de stroom heeft de dijken
doorgespoeld en is gespoeld als een
zege over de gouwen.
Over jaren mochten we schaars
smeeken om een beetje recht, en om
een beetje viering nu mogen we
eiscben wat ons toekomt en vragen we
met fiere overtuiging en weerdigheid
het meedoen van alle man.
Vooroordeelen kunnen niet meer be
staan voor menschen die denken willen
omdat iedereen in den huidigen tijd
kan gadeslaan den heerlijken heropbloei
van alles wat ons dierbaar aan ’t herte
ligt, bestraald met het zonnelicht van
de macht van een durvend, zich ont
wikkelend, Vlaamsche volk.
Ons stedelijke Davidsfonds heeft dit
alles begrepen en daarom heeft het ge
wild dat de tl’ Juli, dees jaar, plech-
Als de menschen zaterdag rond den
noene, den beiaard hoorden, kwam een
vroolijke glimp hun wezen verlevendi
gen en zong er een liedje in mm hertje
dat alle jare ’t zelfde is, maar dat ieder
een altijd geerne weer hoort't is
morgen kermis ’’.Immers alleman voelt
daarbij eene groote ontlasting. Drie
dagen dolce far niente dat is nooit
te versmaden, bijzonderlijk nu
een schrikkelijken tijd le^en van
spanning en gejaagdheid.
En van met dat den zondag morgend,
de zonne haar vroolijk gezichte had la
ten zien, was iedereen op zijn pas. De
gewoonlijke kermisvlage bleef achter
wege en Jt heerlijke weder zou duren
de drie dagen lang. Uit hoeken en kan
ten komen vrienden en kennissen afge
zakt en dien zondags voormiddag
leek de Langestraat een bedrijvig kwar
tiertje van een groote stad, waarin de
trein eene talrijke menigte weerkeeren-
de Nieuwpoortnaars zou hebben afge
zet.
De vlaggen hangen reeds lustig te
wapperen voor de zegetocht van 's ach-
ternoens en op de kaaie wil men de za
ken eens wel doen om nog meer plech
tigheid aan de Zeewijding bij te zetten.
Een goe bloempje voor M. Vanden-
abeele en zijn volk, die met een goeie
intentie en met dispensatie een beet
je slavelijk werk te dier gelegenheid
hebben verricht
Op de Markt is de foor ten volle aan
den gang. De kramen en tenten en
speelkoten staan er opeengetast en 't
volk in heen en wederstroom wandelt
de markt rond, in deugdelijke voldaan
heid.
’t Rumoer zingt en schettert en tuit
en lacht in de lucht, en iedereen heeft
leute. De kleintjes die op 't Pietje...
met zTi peerd hun centjes verteeren,
wijl ze draaen op 't eeuwig afgezaagd
vooiske van een versleten orgeltje dat
met schokjes altijd maar ratelt van
O wee m'n broek valt af.
Moeder 't is me slip
of iets dergelijks.
De grooteren hebben pret in een
groot kot waar een eendelijk wiel da
vert en schijvert en de menschen lijk
zakken langs de planken doet vliegen,
of ze doen een oorverdoovend toertje
op 'nen velodroom eerste klas, de
ronde van Frankrijk is immers aan den
gang, of ze schieten in ’t schietekot
dat ’t al aan stukken vliegt en eendelijk
buischt. Een stoomfluitedoorklieft
binstwijlen de lucht, maar als ze daar-
meê 't volk moeten binnenhouden,God
bewaar-je 1 Ginds aan een hoek hangen
vöör een kot, groote schilderijen waar
op stieren te vechten staan, die veel
gelijkenisse hebben op geiten, en een
man en eene vrouwe in schetterende
kleederdracht om den best uitgedorsten
indiaan te beschamen, tieren en roepen
en slaan op een blekken pulle dat 't
klettert. En omdat 't maar een kluite
kost, hebben ze nog al neering, die la
ter deerlijk verslappen zal. Daar recht
over doet eene heele familie kunsten
in openlucht.Beeldschoone jufvrouwen
in turco-bulgaren kleuren, krinkelen
zich als slangen, en hoog op een trape
ze slingert een slak mensch zijn plooi
baar lichaam in de lucht. Dit alles voor
de globale somme van twee frank, hun
door de toeschouwers toegeworpen.
Verders zien we nog puppekramen,
wafelkramen en een schoon cinema
theater, enz.
Zoo komt de achternoene en meteen
het vrome en het ernstig schoone.
De processie gaat uit,
dat is de roep van duizenden die toege
stroomd,langs de voetpaden te bewon
deren staan. Vreemdelingen bij de
macht die voor de processie naar stad
zijn gekomen. En 't loont de moeite
ook We zeggen niet zonder reden dat
ze de schoonste is van oen omtrek tot
verre in 't ronde. Immers, hoe wel ge-
orderd die ontelbare groepen. Hoe
juist gekozen die prachtige kleedijen
die er altijd even frisch en blij uitzien.
Hoe vroom de houding der deelnemers
en hoe statig-grootsch de ommegang
van Ons Heer door de straten van stad.
Een goê half uur duurt de optocht,
geopend door ons flink katholiek mu
ziek, voortgezet door de groepen der
Eerweerde Damen, der Zusters Arme
Klaren, om te eindigen met God zelf,
begeleid door de gewapende en ge
meentelijke macht.
Hoe schoon zei een braaf boer
tje, ge zoudt daarvoor vier uur te
voete gaan
-o-
Drukksr LOUIS LAMME?!
’'.aiiiiiiiiBüSj
NIEUWSBLAD
