Gtcdeyacrt nat'** N<-M i!chaci
t,C BfiososM'Es^t'B*!;.
Verleden Zondag, 6 October, was hel In
Rousselaere do bedevaerl an al de parochiën
der nieuwe dekeny naer den II. Aertsengcl
Michael, patroon derslad Rousselaere. Zvne
Hoogw. de Bisschop woonde die plegligheid
by.
Onmogelyk is liel liynn om cen Begin le
nemen mei hel verhael dezer grooteen slali-
ge geloofsbelniging. Een waer christen leger
was daer bycen, een leger van christcne
helden, nieuwe kruisvaarders, echte pel
grims uit de eerste en vurige dagen der
Kerke. Hunne 'hanniere was hel kruis,
hunne uitrusting waren geloof en lief
de, hun wapen was hel gched hun
wachtwoord was hier een Onze Vader,
een Wees Gegroetdaer een Magnificat,
ginder een Miserere, somlyds ook het
een en het ander; wal te veroveren en in te
nemen was. waren Gods genade en hermher-
ligheid voor de vervolgde Kerke, voor den
bedrukten Paus en voor de zieke sa menie-
ving.
Om 2 1/2 ure moest de hedevaerlaengaen,
en kwart voor den twee ure zag men langs
alle straten de hedevaerders talryk opkomen.
Het processiekruis ging telkens voorop,
somlyds ook al omringd van pauzelyke
vanen; al biddende en zingende kwamen
de pelgrims de slad binnen, en langs alle
kanten hoorde men het galmen en dreunen
van de lofzangen des Heeren, welke door
forsche mannestemmen en zoele vrouwen
stemmen hemelwaerls werden gezonden.
Voor de kerke begon de stoel zich (e vor
men en op le trekken. Vooreen gingen al de
mannengenootschappen van de verschillige
parochiën, de dekeny van Rousselaereuitma-
kende, na de manncngciiootscliappen van
Rousselaere, al mei hunne vanen en eeretee-
kens. gevolgd door hel heeld van den H. Mi
chael, door de geesielyklieid en door Mgr
den Bisschop. Daerachter kwamen de ver
schillige vrouwengenoolschappen van Rous
selaere en der Rousselaersclie Dekeny loebe-
hoorende parocliicn
Geheel den omgang van den Stoet is in de
beste orde gebeurd, en overal heer,schlle
eene diepe eerbiedigheid.
'T was kwart na den twee ure wanneer
hel hoofd van den stoot voorhv do drukkerv
van den Landbouwer trok. en kwart voor
den vier ure trokken de laatste vooihv.
zoodal de stoel eene lengde had van zeven
kwartier uers of een tier en 45 minuten; en
die cindeloozc menigte, dat aenhoudend
gezang en gebed, die ingekeerdheid, die
eenheid van gevoelens die op aller wezens te
lezen stond, dit alles ontroerde diep en trof
zelfs de onverschilligsten.
T was kwart voor den vyf ure als Mon
seigneur wederopopde groóle markt aen-
kwam en de estrade heklom welke men er
voor de omstandigheid opgetimmerd had.
De lange stoel van hedevaerders bevond zich
reeds daer, en den vrouwenstoet kwam ook
nog gedurig aon.
Al spoedig, was de markt met volk opge
vuld. Het was eene menschenzee, en 't was
regt zielverheffend om al die ontdekte man-
nenhoofden en die vrouwen te zien die geko
men waren om opcnllyk geluigenisse af le
leggen van hun geloove. Zonder overdrv-
ving mogen wy zeggen dat er daer voor
't minste dry-en-twintig duizend persoonen
waren, onder mannen en vrouwen.
Ry het zigt van al du; menschenhoofden,
die zich even gclyk de köornaren van eenen
wvden akker, soms ligtelvk en golvende
bewogen, kwam er ons een lachje van com
passie op de lippen voor die ongelukkige
potters die dag in, dag uit, praten dat de J
erke op sterven ligt en dal 'l geloove weg- l
kwynt. Ach arme! en de flauwste katholie- 1
ken zyn nu helden geworden, en de ver-
(I wadden keeren hy menigte lot den school
der Kerke weder, omdat zy verstaen dal er
door den heilzamen invloed der Kerke alleen
nog redding voor de samenleving mogolyk
is.
Als de stilte wat -hersteld was en dat een
ieder een slacn had kunnen vinden, ving
Zyne lloogweerdigheid een pontificaal Lof
aen, waerna hv het woord nam. en hield
met krachtige slem eene zielroerende aen-
spraek tot de vele duizenden. De eerbied-
weerdigc Kerkvoogd nam voor tekst: Eert
uwen Vader en uwe Moder. Zyne lloog
weerdigheid he ft getoond dat wy voor hel
gecstelyke, voor de ziel, ook eenen vader
en eene moeder hebben, dal het is om die
moeder, om dien vader le vereeren dal de
gcloovigen van de dekenv Rousselaere zoü
talryk zich in hei gebed veroenigd hebben,
omdat lieden, hier ook, ontaerde kinderen;
die sehynen aen hun doopsel verzaakt te
hebben, de II. Kerk. hunne moeder, lasteren
en vervolgen, en eenen allerhesicn vader,
eenen eerhiedweerdigen grysaerd, die nooit
niemand geen kwacd deed, te keere gaen,1
mishandelen, gevangen houden, en hem
misschien de dood bereiden!... En wnerom
hebben wy dien dag g-kozen voordie schoo-
ne bedevaart"? Vooreerst omdat liet deoclaef
was van den heiligen aartsengel MicliaëE
beschermer van Rousselaere, en beschermer
ook der II. Kerk. en dan de feestdag van
O. L. V. van den II. Roozenkrans, feestdag
die vele iniraken herinnert, bekomen door
de voorspraak van O. L. V. en met die devo
tie... De gcloovigen kwamen, om de be
scherming van den aartsengel Michaël en de
htilpe van Maria af te smeeken voor onzen
grooten en zoo onderdrukten Pius IX. Paus,
Vader en Koning, opdat hy welliaest moge
verlost worden en de H. Kerke zegepralen..
Zy zvn in ontelbare menigte gekomen, en
daeroni bedankt hen Zyne lloogweerdigheid
uil gansclier lierle, en na allen de Pauzelvkc
benedictie beloofd le hebben,geeft hv aen de
ingetogene scharen zynen bisschoppelyken
zegen.
Daerna scheidde die ontelbare menigte
zeer le vredon uiteen.
Nooit zal men dien schoonen dag verg 'tcn
en vast zeker zal St Michaël hem ook aller
best onthouden, en voor Rousselaere en om
streken eene kloeke beschermer, voor Paus
en Kerke een mngtige voor-preker zyn.
Leve Pius IX. Pans en Koning!
Eene depeche is naer Roomen gezonden
om aen Zyne Heiligheid den Paus, die
schoone plegligheid mede te deelen.
Lijst der Jureën van het arrondissement
Y/terenwelke geroepen zyn om te zete
len in de 1 serie der 4<" zitting van 1872,
van hel Assisen hof van Wrslolaendcren,
welker opening den 4 November zal
plaets hebbenonder het voorzitterschap
van M. Meghehjnck.
MM. A. Donck, brouwer. Yperen.
Van der Stiehele de Mailbus, grondei-
naer, Yperen.
A. Struye-Vandenpeereboom. id. Ype
ren.
A. Lambin, notaris, Yperen.
B. Botave, notaris, Meessen.
Men schryfl ons uil XVervick dal M. Vuyl-
steke-Tack, oud-notaris, Zaterdag 5" dezer,
aldaer godvrochtiglyk overleden is. M.
Vuylstoke was in ons arrondissement wel
gekend en vereerd om zyne verkleefdheid
aen de goede zaek. Langen tvd. zoo lang
immers als hel zyne licliaemskraelitdn toe
lieten, was hv Voorzitter van hei katholiek
kieskomiteit van Werviek; en in die hoeda
nigheid heeft hv niet weinig meègeholpen
om de bewarende party te doen zegepralen
in zyne stad en in 'l arroddisscment van
Yperen.
De liefde en de dankhaerlieid van alle ka
tholieken volgen hem tol in zyn graf toe.
Eïesiie vreeatélyke zielitc.
Er hcerscht te, Rerlyn eene ziekte, die
langen lyd in Frankryk geheerschl heeft,
nameivk de Jesuietenvrces. De heer von Ris
mark is er zoodanig van aengelast, dat men
ongerust moet worden over zyne politiek.
De ziekte begint met hallucinatie, en kan
eindigen met de gevaerlyke daden van eenen
krankzinnige; dikwyls echter bepaell zy zich
tot het doen begaen van belachelyke daden.
Wy hebben allen te Parvs een man, een
minister, een geletterde, een lid der acade
mie gekend,die nu en dan aangevallen werd
door die vcrschrikkelyke ziekte: de vrees
voorde Jesuietcn. liet was een goedaardig
en «eestig man; maer deden zich de aenval-
len der ziekte gevoelen, dan werd hy on
kenbaar.
Eens was hv een bezoek gaen brengen
aen eenen vriend, die zich op zyn buiten-
verhlyf hevotid, en een beroemd geneesheer
en daerbv hekend was in de wereld en in
alle academiën. Na dat een geheele dag in
feesten was doorgebragt en ieder naer zyne
kamer was gegaan, hoorde men op eens een
groot gedrnish in het kasteel; het werd ver
oorzaakt door den politieker) letterkundige,
die, in plaets van naer bed te gaen, bezig
was met alles overhoop te werpen, de meu
belen van hunne plaets te nemen en alles te
onderzoeken. Wat deert u, rnyn vriend?
riep de geneesheer, die op hel gedruisch
toegesneld was, wat is er gebeurd?
O, cr zyn Jesuietcn in myne kamer,
fluisterde de ongelukkige, doodsbenauwd,
zynen vriend in het oor.
Zoo? antwoordde de geneesheer,
wce> genist, wy zullen de verfoeilyke Je
suietcn welen le vinden.
En ook de geneesheer begon alles ledoor-
zoeken. Na dat hy daerniede eene halve tier
bezig was geweest, en de geleerde inmid
dels uitgeput van vermoeijenis op eenen
stoel gevallen was, riep de doctor: Welnu,
ik ben gerust, er zyn hier geen Jesuieten.
De andere was maer half overtuigd en
zegde zuchtende: eilaes. zv weten zich
zoo goed te verbergen; zy zyn zoo slim!
Echter stemde hy er in toe te gaen slapen;
de koorts verdween, en door geen enkelen
Jesuiet werd die geleerde dien nacht ver
ontrust.
In dien toestand openbaert zich de ziekte,
zoolang zv zich bepaelt tol hel bespotlelyke.
Maer zv kan woedend doen worde, en of
schoon dan nog belaehelyk, is zy zeer ge-
vaerlyk, vooral wanneer de aengelaste mi
nister is van eenig protestantsch of philo-
sophsch ry k.
Dit is hel geval met von Bismark. De ziek
te heeft by hem den hoogsten graed bereikt,
en er is vrees voor den Paus hygekomen. In
dien toestand is de ziekte ongeneeslyk.
Door deze dubbele vrees werpt von Bis
mark Dnitschland overhoopzooals onze
geleerde liet zyn kamer deed. Er zvn voor
hem geen Jacobynen of petroleurs; er is
slechts een gevangen Paus in het Vatikaon.
Dal. is zyn vyand. In eenige kloosters zyn
eenige honderde* priesters, die de jeugd on-
derwyzen en voor het volk prediken, en von
Bismark vraogt hulp hy hemel en aerde te
gen die vreezelyke verwoesters van het duit-
sche ryk.
Is de ziekte tot dien graed gestegen, dan
is zv een vcrschynsel, dat gewoonlyk slecht
eindigt. Het kan gebeuren dal de woede in
idiotisme overgaet: treurig einde van een
genie!
Voor de Kerk bestond waren de werklie
den, die men dan den iiaem van slaven gal',
toch zoo ongelukkig.
Er waren meesters die uit plezier den ee
nen werkman van den anderen deden om
hals brengen. Hel was barbaerseh en wraak
roepend.
Die ontaerde meesters worden lot heden
toe nog veracht en vermaledyd. Doch men
denkt niet dat cr in deze eeuw ook zulke
wreodc wangedrochten leven. Inderdned, er
zyn meesters en dal groote en magtige
meesters, die niet alleenelyk hunne onderda
nen gelyk slaven, een legen een. twee legen
twee, tien tegen tien, maer die er duizend
tegen duizend, honderd duizenden legen
honderd duizenden lol ter dood toe doen
vechten.
Wat nog erger is: die wreede monsters
geven feesten en dansparlyen, drinken en
brassen terwvl dal zy hunne onderdanen,
erger als wilde dieren, malkanderen doen
verscheuren.
Achtbare lezers, gy slaet hierover mis
schien verbaesd en gy zegt in uw bert: dal
zyn leugens! Dat zyn gcene leugens. Hel is
echte waerlieid. Dn gebeurt telkens dal er
oorlog is. Edacs! men peisl daer niet op.
Verre v.m daer. Men pry st en verheft de ge
neraels die in de oorlogen door branden en
moorden den zegepraal beliaeld hebben.
O, wat zyn de inensclien bv lyd verblind
en boosaardig!
Wanneer zullen zy begrypen en gelooven
dal oorlog voeren eene b.irbaersclie en bees
tige daed is en dat de soldalen menigmael
onredelyker behandeld worden en slechtere
daden moeten uitvoeren als de slaven in de
oude tyden?
Dat de Heer ons beware van dien oorlog
en dat'de wetgevers ons verloss<n van den
slavendienst en van de groote legers!
iSiiifc-iilaittllMcli nieuws.
ROOM EN. Hel frunscli dagblad de Unicers,
deelt een brief uil Roomen mede, waerin
er gehandeld wordt over liet zoo dikinaels
besprokene ontwerp, betrekkelyk liet uit-
wykeu van den Paus, uit de Eeuwige
Stad. Op 29 September, zegt die brief,
ontving Z. II. kardinael Bonnecliose in
gehoon, en ua hern en de gecslelyken die
mede waren gezegend le hebben, zeide
de heilige Vader aen den kardinael dat
hy hem eene gedachtenis wilde mede
geven: hel voorwerp beeft in zyn eigen
kleine weerde, voegde de Paus er by, die
weerde is begrepen ui liet inziglvan den
gever daerna sprak hy over de gezegdens
nopens zyn vetrek uil Roomen.
Als ik daer op nadenk, zeide de II.
Vader, herinner ik my altoos deze roeren
de gebeurtenis uit het leven van den H.
Petrus. Als de prins der Apostelen, om de
vervolging te ontvlugten, uit Roomen
trok, ontmoette hy, nabv de poort Sinl-
Sebaslien, Onze fleer in persoon die ge
heel bedrukt zyn kruis droeg: Heer, waer
gnel gy naertoe? riep de II. Petrus; Ik ga
naer Roomen antwoordde Jcsus-Christus
om op nieuw gekruist te worden. Petrus
verslond wal dit zeggen wilde, zegde de
II. Vader, en hy bleef le Roomen in 't
midden der vervolging. Ik wil het ook
alzoo doen, uil vrees dat de Heer, moest
ik nu Roomen verlaten, my hetzelfde ver-
wytsel zou toesturen. Welnu 't is deze
gebeurtenis die zeker maer eene legende,
docli eene chrislelykc legende is, welke
ik i) ter herinnering geven wil. Daerna
schonk Pms IX een rood donsjen. met
zyne wapens versierd, waerin een kost
baar kunstgevrocht zal,op hetwelk hovcn-
slaende verbad afgebeeld is.
Die brief bevestigd klaer den vasten
Cj
&«9Ü«!ïSaÉ4'!!8.
