MENGELMAREN
EERLIJK VOLK
PLAATSELIJK
Liberalen en Socialisten
Becelare
De parijssche Tentoonstelling
Frankrijk
Het Progrés van 19 Oegst laatstleden,
bevat eenen artikel getiteld Coup droiten
geteekend un délégué socialiste (een socia
listische afgeveerdigde).
Dat wilt alzoo zeggen in menschelijk
vlaamsch ten slag vlak in t aangezichte
In wiens aangezichte
Volgens de meening van 't Progrèsin
't aangezichte der katholieken.
Laat ons eens zien.
Die coup droit spant voor den honder-
slen maal de zage Lambot en G'u.
Dus geen bijzonder nieuws, ten zij nog-
tans het slot van den artikel dat alzoo luidt
IVal het verbond aangaat gesloten
tusschen socialisten en liberalenhet
tal nog lange blijven bestaan tot spijt
van het Journal d'Ypres.... IVij zijn
blijde en preusch daarin meegewerkt
te hebben omdat wij al den eenen kant
wisten dat het onmogelijk was éènen
onzer mannen te doen doorgaan,' en dat
wij al eenen anderen kant wisten dat
wij onze eigene zake behertigden met te
stemmen voor mantien wier gedachten
noodzakelijk de ontvoogding van het
menschdom moeten te wege brengen.
Gelijk wij hooger zeggen, die artikel is
geteekend een socialistische afgeveerdigde.
Die woorden en zeggen niet anders dan
hetgene wij zelve zoo dikwijls gezeid hebben,
te weten dat alwie voor de liberale lijste
stemde, in den grond voor de socialisten
stemde.
De liberale leering immers leidt regel
rechte naar het socialismus.
Het Progrès zelve bekent dat met dien
artikel van eenen socialist zonder eenige be
merking op te nemen.
Dus, alwie gestemd heeft voor Nolf, heeft
een steentje bijgebracht aan het politiek ge
bouw der socialisten.
Is het dan niet kluchtig onzen Nolf in eene
gloeiende koleere te zien schieten tegen Ka -
reltje van 't Weeke blad omdat Kareltje in
zijne eenvoudige rechtzinnigheid hem den
radico socialislisclien kandidaat noemde
Zegt nu eens voor wien is die coup
droit
Altrape, Nestje
Pp nieuwe Post
Wij vernemen met vele voldoening en uit
echte bron, dat de plans van het i ieuw
Posthuis in de Rijsselstrate goedgekeuid
zijn; dat men ieverig bezig is met het op
maken van het kohier van lasten en verdee
ling en dat de aanbesteding in 't korte zal
plaats hebben.
Bravo
St Michielsturners
Zondag is onze wakkere Turngilde eene
feeste gaan geven in den hof van 't kasteel
van den heer Baron Surmont de Volsbeighe,
Minister van Nijverheid en Arbeid. Onnoodig
te zeggen dat de genoodigden hun wel ver
lustigd hebben bij het zien van die wel ge
oefende en knappe turners.
De volksvergadering van Zondag laatst
heeft bijzonder wel gelukt.
De zaal was proppende vol en de sprekers
MM. Devisschere en Janssens Bauwens heb
ben veel bijval gehad. Laatstgenoemde heer
handelde over de vlaan sche beweging in
't algemeen, de billijkheid en rechtveerdig-
heid dier beweging, de noodzakelijkheid
van een vlaamsch middelbaar en hooger on
derwijs, de verbastering, die het franse!' on
derwijs van de meisjeskostscholen te wege
brengt. De spreker, die dikwijls door toe
juichingen onderbroken werd, duidde welge
paste middelen aan om verbetering in den
toestand te bekomen, zonder het fr. sch
lecren te willen beletten. Hij wees ook op In t
zedenbederf, welk het fransch tooneel en de
fransche lettcikunde medebrengen.
M. Devisschere, advokaat te Brugge, sprak
over den slag der Gulden Sporen, zijne-
oorzaken, gevolgen, alsook over de feesten,
die ten jare 1902 te Kortrijk plaats zullen
grijpen. Hij deed al het grootsche en verhe
vene dier overwinriinge in haar zelve en in
hare kostbare gevolgen voor ons land uit
schijnen onafhankelijkheid, behoud van ge
loof en zeden, enz.
De gevierde spreker wakkerde de men-
schen van de streke aan, ten feestedage, in
ontzaglijke drommen naar Kortrijk te trek
ken, om daar op weerdige wijze de inhul-
ding van 't gedenkteeken van Groeninghe bij
te wonen. Hij gaf ook de vierige begeerte te
kennen, dat die feesten een groot uitwerksel
voor de herwording en opbeuring van den
vlaamschen stam zouden hebben.
Keurige zangers van Gheluwe sloten de
vergadering met hunne lied iren, die geest
driftig nagezongen werden.
Df volksinschrijving, die er op volgde,
lukte goed. Geheel den avond werd er geestig
gezongen.
Hulde en dank aan de geestelijke en
wereldlijke overheid van 't dorp dank aan
de talrijke vreemdelingen van Dadizeele,
Gheluwe, Gheluveld, Zillebeke, Hollebeke,
Langemarck, Moorslede enz. en aan de Bece-
laarnaars, die zoo talrijk opgekomen zijn.
Vlaanderen den Leeuw
De tentoonstelling is nu driemaanden en
half open, en zij heeft den helft van haren
lijd gehad. Vele van hetgene men ervan ver
wacht had, is niet gebeurd, wel integendeel.
De inrichters hadden gerekend op 60 mil
joen bezoekers, uit het buitenland en de
departementen. Maar, het legt aan, van nu
voort, om al niet veel over de 30 miljoen
bezoekers te gaan. De vreeselijke hitte van
den laatsten tijd. is ook niet geschikt als
bloeimiddel voor d'expcsitie. Het getal be
zoekers nam af, naarmate dat de thermo
meter in graden klom.
De ticketsdie over tijd 60 tot 60 centie
men verkocht werden, zijn op 30 centiemen
gedaald.
In alle soorten van aanloksels is er eene
somme gesteken geworden van alzoo een
34 miljoen. Maar 't meeste deel der onder-
nemers, zien van nu af reeds, dit zij er
diepe gaan inzitten. Zij h bhen hunne «coii
cessie» vreeselijk hooge betaald, rekenend
op eenen eindeloozen toevloed. En die toe
vloed is op verre na zoo groot niet, en velen
die komen gaan hunne attractie voorbij.
Wie ook niet afkomen naar do expositie
dat zijn de Engelschen en de Amerikanen.
De Engelsche - komen niet inel den oorlog
in Tiaansvaal, met de miserie die daaruit
spruit, en dooi dien de lusten in hun land
zooveel verhoogd zijn. De Engelschman is
niet feesigezind.
De Amerikanen komen niet, doordien zij
nog onlangs de groote expositie van Chicago
gezien hebben, en toen ook, daar de kies
campagne in vollen gang is, wegens eenen
nieuwen president.
Alle magazijnen van weelde, voelen meest
ran al deze afwezigheid van Eugelschen en
Amei ikaneti.
Neen, de wereldtentoonstelling gaat niet
zijn wat men ervan verwachtte, en voor
zekere ondernemers kan zij eene ware ruine
worden.
Schrikkelijk ongeluk
in de Tentoonstelling
Zaterdag avond gebeurde in de Tentoon
stelling van Parijs een erg ongeluk. Ter
wijl een venitiaansch feest bezig was en
een vuurwerk afgestoken werd, hoorde men
opeens een ijselijk geschreeuw. Een deel
van de leuning der houten brug, die over de
Avenue de la Tour-Maubourg ligt, was door
hel gedrang der menigte gebroken en een
dertigtal personen waren van eene hoogte
van vier meters op de straatsteenen geval
len. De ongelukkigen waren opeengestapeld
en de ondersten werden letteilijk door de
bovensten verpletterd.
De policie en de ambulanciers kwamen
met de wagens van het Rood Kruis. De ge
kwetsten werden naar den policiepost van de
Invalieden gebracht en daar door verschei
dene geneesheeren verzorgd. Het tooneel in
dezual der gekwetsten washartverscheurend
De ongelukkiger pgen op berries, op tafels
en zelfs op den grond. Men hoorde niets dan
gekerm en geween. Er waren gekwetsten
die de verplegers smeekten inlichtingen te
geven over hunne kinderen of bloedverwan
ten die zich met hen op de brug bevonden,
op het oogenblik der instorting.
Negen en twintig personen waren ge
kwetst en twee gedood. Deze laatsten ziji
M. Edmond Brass: rd, 30 jaaroud, wonende
te Parijs de ongelukkige gat den geest
terwijl men hem naar de Irivaleiden over
bracht mad. wed. Regagne, 50 jaar oud,
juweelierster, eveneens van Parijs.
Zoodra de president der Republiek de
ramp vernomen had zond hij generaal Dubois
om inlichtingen over den toestand der ge
kwetsten deze ongelukkige werden even
eens bezocht door den minister van handel.
Algemeen gelooft men dat liet ongeluk
veroorzaakt werd door den schrik. Iemand
die de leuning der brug voelde wankelen,
had geroepen Opgepast het kraakt
redde zich wie zich redden kan De ver
schrikte menigte drong dan zoo geweldig
vooruit dat de leuning brak. De policie en
de experten bouwmeesteis hebben een on
derzoek geopend.
En derde gekwetste van het ongeluk dat
zaterdag in de Tentoonstelling gebeurde, is
maandag morgend overleden.
VLAMERTINGHE. Zondag avond woedde
een hevig onweder. Do donder viel op een huis
slaande op liet gehucht de Landing, toebehoo-
rende en bewoond door J. Lenoir. In min dan
een kwartier uur stond geheel het huis en de
stallingen in volle vlam. Door gebrek aan water
is alles de prooi der vlammen geworden. Ge
lukkiglij k was alles verzekerd.
VALSCH ALARM. -- Maandag avond kwa
men drie personen met Oostersch uiterlijk, aan
eenen commissionnaire der statie van Oos
tende bet adres vragen van een hotel, nabij
Palace Hotel gelegen, ten einde zoo dicht
mogelijk bij den Shah te zijn.
Gezien het uiterlijk dezer kerels, verwittigde
de commissionnaire onmiddelijk de poli
cie.
Een geheim policieagent deed hun naar het
policie-bureel leiden,waar men ze dragers vond
van verscheidene wapens.
Geen twijfel, men had gevaarlijke kerels vast.
Een onderzoek werd onmiddelijk geopend. De
aangehoudenen brachten echter in dal zij Per-
ziërs waren en uit Parijs kwamen, waar zij als
handelaars in de tentoonstelling al hun geld
verloren hadden.
Zij waren nu gekomen naar Oostende om aan
den shah een#verhoor en tevens geld te vragen,
om naar hun land terug te keeren.
Men telegrafeerde naar Parijs en al hunne
gezegden werden waar bevonden.
Zij hadden enkel wapens bij hen wegens hel
gevaar bij dergelijke lange reizen.
De drie Perziërs werden Dinsdag morgend
ontvangen door hunnen vorst, die hen onmid
delijk het noodige geld gaf, om naar Perzië
terug te keeren.
ANARCHIST TEGEN DANK. Een dagblad
schrijver van Brussel M. Jos. D..., bracht eenige
dagen vakantie om te Oostende.
Terwijl hij rustig zijne uren sleet in gezelschap
van zijne brave vrouw in eene kleine villa,werd
naar den groot-vizier van den Shall eenen brief
gezonden, in welke M. Jos. D..., hoofd van eeri
inlichtingsagentschap, die reeds belangrijke
studies deed over hel Perzische rijk, een gehoor
vroeg aan Z. M. den Shall, om te spreken over
belangrijke nijverheidsondernemiiigen, die hij
voornemens was, te Teheran tot stand te bren
gen.
De groot-vizier overwoog de zaak en besloot
den shah te gaan vinden.
Eenige uren later werd inhei hotel een ex-
pressbrief gebracht, naamloos, luidende nage
noeg als volgt
Een verdacht persoon heeft aan den Shah
een gehoor gevraagd. Oogen open
De hotelhouder sprong op, alsof hij reeds op
een dynamietbora zat, en telegrafeerde naar de
policie, dat er belangrijke gebeurtenissen op
handen waren.
Daags nadien, terwijl Jos D..., in zijne villa
met zijne vrouw aan het ontbijt zat, kwam een
heer met ernstigen, zuren blik binnen.
Ik ben policieoflicier. Zijt gij Jos. D...?
Ja, riep madame D.., en hij is mijn man.
Stil, zegde de officier. En gij herkent, een
gehoor aan Z. M. te hebben gevraagd?
Ik
Speel den verwonderde niet.Volg mij naar
het policiebureel.
En met een droevigen blik op eene schotel
met garnaal, moest hij,terwijl zijne vrouw bijna
in zwijm viel, den policieman volgen naar het
bureel, waar hij, na een paar uren wachtens,
bij den commissaris werd ingeleid.
Zijt gij een Italiaan was de vraag.
ik?... ik ben van Sint-Quinten'sLennick l
Wat
Ziehier.
En hij toondezijne kaart van dagbladschrijver.
zijl gij dan geen anarchist?
Ik een oud soldaat En hij begon bijna
te weenen.
Natuurlijk werd M. Jef losgelaten, en kon hij
een oogenblik latei' zijne wanhopige vrouw gaan
troosten.
De zaak kwam aan de ooren van den groot
vizier en van den Shalt, die beiden niet weinig
plezier in het gebeurde hadden, want de aan
vraag om gehoor en expressbrief waren eene
zwans van eenige Drusselsche confraters.
Het schijnt dat de grap werd verteld aan den
Shall, die er hertelijk om lachte en zelfs gevraagd
heeft om den vreedzamen anarchistte zien.
Waarschijnlijk is deze zwans de oorsprong
van eene II a va s depeche, en waarin heel serieus
de tijding van een nieuwen aanslag op den
Shah tegengesproken wordt.
SMOKKELAARS. - Twee koks van den snel
trein Oostende-Weenen,smokkelden Franschen
wijn in Duitschland binnen.
Het bedrog komt echter ontdekt te worden
te Herbeslal; de twee smokkelaars zijn aange
houden.
De lOjarige B., dezer stad die over twee
maanden van eenen hond eene lichte schrab
bekwam, is verleden woensdag razend gewor
den en zaterdag aan de vreeselijke kwaal over
leden.
HOOGLEDE. Zondag nacht, rond 12 ure,
is boven onze gemeente een hevig onweer los
gebroken. De bliksem is op de wijk Het
Hooge op eene driewoonst gevallen, waarvan
een in stroo gedekt was.
Dank aan de spoedige hulp heeft men twee
der huizen gedeeltelijk kunnen redden, doch
dat in stroo gedekt is ten gronde afgebrand.
Gansch de huisraad is door het vuur vernield,
benevens rond de 400 fr. welke de man dezen
zomer in Frankrijk gewonnen had, welke ook
de prooi der vlammen geworden zijn.
ROUSSELARE.—Sedert meer dan een jaar
was er eene vrouw van Rumbeke, wijk Zuid-
Molen, die het winstgevend stieltje van aftrog
gelares uitoefende. In vele winkels onzer slad
is zij zoo om het een of ander goed gegaan met
een briefje van dien of dezen heer, welk natuur
lijk valsch was.
Verschillige vrouwen waren reeds voor deze
zaak verdacht geworden, doch telkens werd
hunne onschuld bewezen.
De politie heeft nu d' hand op de echte
kwaaddoensler gelegd eu, na door de verschil
lige bedrogene lieden als dedaderes te zijn her
kend, heeft zij volledige tvkentenissen gedaan.
Men heeft in haar huis een klein magazijn van
afgetroggelde voorwerpen ontdekt. Zij zal loon
naar werken outvaugen.
BECELARE. Zondag vernielde alhier de
bliksem eene driewoonsl, loebehoorende aan
X. Flaais.
MEENEN. -- Zaterdag namiddag, rond 3 ure,
gingen verscheidene jongelingen nabij de Yper-
poort in de Leie zwemmen. Een hunner, de
lüjai ige Jeroom Tanghe, verdween plotseling
onder t water. Zijne makkers deden al het mo
gelijke om hem te redden, doeh zij gelukten er
slechts in, een kwaart uur later, zijn lijk op te
visschen. Na de gewone bestaligingen van de
politie werd het lijk van den armen jongeling
naar de woning zijner ouders, op 't gehucht
Koekoekgebracht.
MENGELWERK 1
door
ALFOIS 8EVEW8
I
Leontine Hebbelinck zat in het kleine keukentje ne
vens de stoof, met de armen op de borst geplooid Zij
leunde met het hoofd tegen de schouw.
Dit gebeurde slechts eens in de week, en wel 's Zon
dags, rond twee ure 's namiddags, als geen enkel van
hare kinderen te huis was.
Het noentukje van den Zondag bleet het eeuigste ver
maak van die vrouw van twee en veertig jaar, bij wie
alles sprak van zwoegen en ontbering.
Haarlichaam zag er zeer mager uit, haar wezen
was diep ingevallen, hare oogen stonden lletscb. Nog-
tans ia die oogen lag een straal, die getuigde van ge-
durigen ernst, van onophoudende bezorgdheid, van
onafgebroken werkzaamheid.
Men mocht ze heel gemakkelijk leelijk noemen;
maar was ze leelijk van gelaat, ze was eerlijk van
inborst.
Kom, ik zal er niet veel goeds van zeggen, gij zult
dat later genoeg doen.
Daar werd het lage deurtje opengestoolen, en een
knaap van elf jaar stak het hoofd in huis.
Hij had ferm gekleurde kaken en vlijtige oog. n in
den kop.
Moeder, slaapt ge nog? «vroeg hij.
De vrouw opende de oogen, en sprak
Wat scheelt er, Stant? Zijt gij naar de zondag
school niet gegaan dan?
't En is geen vandaag, moeder.
Ha! 't is waar! Waarom speelt gij dan niet op
straal?
Ik heb geen goeste, moeder.
't Is al goed, jongen. Gaat dan naar de eerste
communicanten kijken. Kunt gij mij 's Zondags nog
niet gerust laten
«Ik zou u geerne iets vragen, vervolgde Stant
nog altijd met de deur in de hand.
Leontine bemerkte gelijk dat de stem van Stant,
haar oudsten z )on, heel anders klonk dan gewoonlijk.
Zij sprak
Gij moet daar in het deurgat niet blijven, jon
gen. 't ls te koud, en het trekt hier.
De knaap kwam binnen, stak de deur toe, en ging
nevens de sloof staan, waarin eenige asschen lagen
te bakken.
Hewel, wat is er, Stant? vroeg Leontine.
Moeder, klonk het antwoord, 't is van
daag eerste communiedag.
Ja, dat weet ik. En te naaste jaar, als hel God
belieft, is het uw toer.
De jongen keek verlegen naar de stoof, zweeg eenige
oogenblikken, en zegde dan
Moeder, als de eerste communicanten van den
pastor gekleed zijn, dan roepen de kinderen er achter,
en dan spotten zij er mede.
Hier zweeg de jongen opnieuw.
Hewel? vroeg Leontine om haar Stant te
doen voortklappen.
En in school, moeder, vier weken voor de
eerste communie, vraagt men wie van den pastoor wil
gekleed zijn, en dan moet men den vinger opsteken.
Nu zag de jongen zijne moeder vlak in de oogen en
en mompelde:
Als men dit toekomende jaar in de school zal
vragen, zal ik toch zeker mijnen vinger niet moeten
opsteken?
«En wat ware dat nog?» vroeg Leontine,
terwijl een glimlach op haar uitgemergeld wezen
verscheen.
Zie, moeder, sprak de knaap nu hevig, ik
zou sterven van schaamte. Ik zuu nog liever mijne
eerste communie doen op mijn wekedagscb gekleed.
't Is al wel, kind, zegde de moeder, en zij
moest zich geweld aandoen om hare ontroering niet te
laten blijken. Gij weet gij wel, dat geen enkele uwer
zusters, die reeds hunne eerste communie gedaan heb
ben, van den pastoor is gekleed geweest. Daaabij, gij
gij spaart gij ook voor uwe eerste communie, niet
waar
Moeder, mag ik eens mijnen spaarpot zien?
vroeg de knaap plotseling.
Vrouw Hebbelinck stond op, ontsloot de bovenste
lade der commode, en haalde er eenen steenen spaarpot
uit.
Is het deze, Stant? vroeg ze.
Ja, moeder, antwoordde de jongen. En hij
voegde er aanstonds bij Wij zouden eens moeten
weten, hoeveel er juist in is.
Leontine sloeg den spaarpot in stukken, en legde het
geld op het net gewasschen ongeverfd tafeltje.
Slant, die mei de handen op het tafelije leunde, keek
een enkel oogenblik de dierbare spaarcenten aan. DaD
seffens sloeg hij er de handen op en begon het geld in
hoopjes te leggen.
Stukjes van tien centiemen bijeen, stukjes van vijf
centiemen bijeen, centen bijeen, centiemijes bijeen.
Er waren twintig stukjes van tien centiemen.
't Is juist, mompelde Stant. «Ik spaar vijf
jaar, en ik krijg alle jaren op Nieuwjaardag een stukje
van tien centiemen van vader, van moeder, van meter
en van tante Charlotte.
Er lagen min nickeltjes van vijf centiemen.
Maar twaalf! zuchtte Stant.
Die had hij gekregen van zijn twee oudste zusters
die in een vreemde stad dienden, en die nu en dan eens
naar huis kwamen.
Hij telde twee en dertig centen. Deze had hij meest
gekregen met commissies te doen voor tante Char
lotte of voor de geburen.
Wat de centiemen betrof, er lagen er een en vijftig.
Centiemijes bekwam hij op do volgendo manierals
hij voor moeder of iemand anders moest een half
vierendeel poersuiker, drie centen snuit, een pakje
suikerij, een kwart kilo koffie of iels dergelijks halen,
en dat er een centiemtje overschoot, vroeg Stant dat
cenliemije. En daar men wist, dat Stant het cenliemtje
vroeg, niet om er eeno spek of eer.e mentebol mede te
koopen, maar om het in zijnen spaarpot (c steken,
kreeg hij het gewoonlijk.
De knaap telde
Twiniig nickeljes van tien centiemen, is twee
fiank; twaalf nickeltjes van vijf centiemen, is zestig
centiemen. Twee en dertig centen
Hij haperde een oogenblik, en vroeg.
Hoeveel centiemen is dat? Vier en zestig, niet
waar moeder?
NatuurlijkMoet gij daarvoor zoo lang naar
school gaan? lachte Leontine.
En dan nog een en vijftig centiemijes, ver
volgde Stant.
Hij haalde een stukje krijt uit den vestzak, en maakte
op het zwart vensterblad de samentellirig.
Drie frank en vijf en zeventig centiemen!
nep hij uit en zijne oogen glinsterden een oogenblik
Dat was toch veel geeld. Norit had hij meer geldstuk
jes bijeen gezien, en die waren allemaal van hem.
Doch aanstonds verduisterde zijn gelaat en hii
zuchtteJ
Dat is bijlang niet genoeg. Ik heb bij Neel, den
klakkenmaker uit de Kerkstraat, gezien dat eene eerste
communieklak alleen twee frank kost. En ik moet daar
bij nog een nieuwe broek hebben, en eene nieuwe vest
en een nieuw hemd, en een wit zakdoekje, er. eenen
paternoster, en eenen kerkboek.
Ja, voegde de moeder er glimlachend bij,
dat ,s ook niet al. Gij moet ook nog een nieuw paar
kousen hebben, en een nieuw paar schoenen, en zelfs
eenen col Als men zijne eerste communie doet, moet
men heel en gansch in 't nieuwe staan.
Wel, toch, zuchtte Stant met de tranen inde
oogen, ik heb nog zooveel te kort!
En hij vervolgde na een oogenblik
(t vervolgt.)
ft
