D T IS
EN OMMELANDS,
r
B
li
Up Zaterdag, 22en November 1902.
5 centimen 'I biad
37ste jaar. Talmerk 1919
Leve Z. Al. de Koning
Aanslag op het leven
des Konings
li
n
'tl!
H j
Te trekken bij den UitgeverTk 36, in de Boterstrate, te Yper, en bij 's land boodschap toe zen ofte poit, te jen 3 frank, 's jaars.
't Nieuwsblad van Yper verschijnt 's Vrijdags, en 's Zaterdags na
de markt, tegen 3 f. 's jaars; 3 f. en den vrachtloon huiten Belgenland.
Het Mad en is niet min teirekken dan voor een geheel jaar en 't wordt
op voorhand betaald.
l'es moet vrachtvrij ingezonden worden naar de Boterstrate,
Tk 16, te Yper.
Echt en recht, 't oud Volk indachtig;
Kinderlijkniet kinderachtig
Ypersch, Vlaamsch en, bovenal,
God getrouwe ik wezen zal
De bekendmakingen kosten 0,fr.l5 de reke binnen 't blad is 't
0,f.30 van 's Rechters wegen f. 1; overdruk, 5 fr. 't honderd. Ieder
boek, waarvan ons twee afdruksels zijn gezonden, wordt besproken.
De Heeren van de Agence HAVAS.te Brussel, Tk.32,in de Magdalena-
strate, en te Parijs, n° 8, Place de la Bourse, ontvangen bekendma
kingen voor 't Nieuwsblad van Yper, vanj al die buiten Oost- <k
Westvlaanderen wonen.
li jiu^ü luümsiu iiSi i
JlülÜ^Ülillllll^llïï^v-
ra
Z. M. LEOPOLD II
Naar eene onlangs getrokken lichtpr-nt
^iiHïïi^iïïiiiirii^ififiiii^iiii'iiïïi^iifiiiii^ifii^iïïi
do diepste
Met do diepste verontweerdidng
hebben wij vernomen dat, zaterdag
laatst, een laffe aansla* werd -epleegd
op het leven des Konings.
Zulke aanslagen tegen vorstelijke
personen of regeeringsboofden hebben
Wij in Europa, sinds eenigo jaren,
meermaals weten gebeuren. E'-n kei
zer van Rusland, eene keizerin van
Oostenrijk, een koning van Italië en
zelfs een president der Fransche repu
bliek vielen als slachtoffers van anar
chistische moordenaars anderen
zooals de prins van Wallis, thans ko
ning van Engeland, kwamen er
ongedeerd van af.
Tot nu toe waren de Koning en de uit ganscher herte, dat Leopold II eu
koninklijke familie van Belgenland zijne opvolgers, door hun wijs beslier,
van dergelijke snoode aanslagen be- België tot den hoogsten trap van zede
vrijd geblevende vaderlandsche eer- j lijken en stoffelijken vooruitgang eu
bied en genegenhei 1, welke de bel- j vrede mogen brengen.
ze beramen en uitvoeren, ineer nog
gericht zijn tegen het wettelijk gezas
en ;e instellingen waarop het berust,
dan tegen de personen die ze verlegen
woordigen en dat dez laatsten, bijge
volg, enkel gebaat en door geweteu-
looze kerels naar t leven gestaan wor
den, om lat z j de hoogste uitdrukking
zijn van gezag, orde, wettelijkheid, va
derland en beschaafde samenleving.
Verheugen wij ons dus, als goed'
vaderlanders, dat de goddelijke Voor
zienigheid Z.M. den Koning beschermd
heelt tegen het gevaar dat hem be
dreigde; scharen wij ons steeds dichter
rond den troon, die het zinnebeeld is
van onze vrije, volksgezinde en vader
landsche instellingenen wenschcn wij,
gische bevolking baar vorstenhuis
toedraagt, scheen als eene on verbreek -
bare vesting, die zijne leden tegen alle
persoonlijk gevaar beschermde.
Zaterdag echier beeft, te Brussel
ook, een van die aanslagen plaats ge-
Leve de Koning Leve de koninklijke
familie F. V. G.
had, waarvan de dader, een Italiaan- Lijkdienst ter nagedachtenis
sebe anarchist, den Koning tot, mik- 1 - -
punt en tot slachtoffer had gekozen.
Gemkkiglijk heeft hij zijn plan zoo
onbehendig uitgevoerd, dat niet alleen
Z. M. gren het minste gevaar heeft
geloopen, maar dat zelfs niemand, wie
het ook zij, geraakt werd door den
kogel,die voor den vorst was bestemd.
Deze misdaad, juist gepleegd op den
naamdag des Konings, heeft niet enkel
in de hoofdstad, maar he* gansehe
land door, groote opschudding en ont
roering verwekt.
Wat ons betreft, katholieken, die de
der twee koninginnen
Zaterdag laatst, 15 November, was hel
de feestdag des Konings. In plaits van het
gewoonlijk Te Deum», wierd er, te dier
gelegenheid, in de hoofdkerk te Brussel,
een plechtige lijkdienst gezongen, ter nage
dachtenis van HH. MM. wijlen tie Konin
ginnen Louise-Maria en Maria-Hendrica.
Geheel de koninklijke familie woonde den
lijkdienst bij. Al de heeren van 't Hof, de
atgeveei'digden van Senaat en Kamer enz
waren er tegenwoordig. De toeloop van
volk, groot en klein, was ongehoord.
Ten 12 ure werden de laatste gebeden
aan de praalbaar gezongen en, tien minuten
overgroote meerderheid der bevolking jater) |jep de roerende plechtigheid ten
uitmaken, wij moeten, na ons afgrij
zen voor die euveldaad te kennen ge
geven te hebben, den Hemel danken
omdat zij geen noodlottige gevolgen
gehad heeftWtj moeten God danken
omdat zij door geenen landgenoot
maar door eenen vreemdeling werd
gepleegd en ons troosten met de ge-
dacbie dat de Belgische grond, neen,
niet geschikt is voor het kweeken van
dergelijke wangedrochten.
Wij zullen ons des te meer verheu
gen over die afwending van een drei
nend gevaar, daar wij weten dat die
einde.
De Koning en de Koninklijke familie ver
lieten de kerk.
Drie hofkoetsen stonden gereed.
De Koning klom in de eerste, met den
graaf van Vlaanderen en Prins Albrecht. In
de tweede, de prinsessen. In de derde, de
Hoogweerdigbeidsbekleeders van het Hof.
Eenige oogenblikken later reden de drie
nofkoeisen met het eeregeleide gidsen in
vollen galop langs den Treurenberg naai
het paleis terug.
De moordpoging
Toen de stoet aan den hoek van de Ko
aanslagen, in de plannen van hen die J ningstraat en Warandegang, rechtover het
Park, gekomen was, waar zich eene groote
menigte op de gaanpaden verdrong, kwam
plotseling een kerel uit den eersten rang
nieuwgierigen, deed een paar stappen in de
richting van de laatste koets, haalde een
revolver te voorschijn en loste twee revol
verschoten. Men hoorde het gerinkel van
glasscherven die op den grond vallen, en
uien Kon bemerken dal de ruit der derde
noGoeis verbrijzeld was. Was er iemand
getroffen
De woede des volks
De aanhouding
Men oordeele over de ontroering die zich
van het volk meester maakte, doch deze
ontroering maakte bliksemsnel plaats voor
eene zoo gewettigde als groote verontweer
diging.
De ellendeling, die geschoten had, werd
door het volk vastgegrepen, ontwapen i en
net stokken en vuisten geslagen. Policie-
agenlen in burgerkleeding, die tusschen
kwamen om den kerel uit de handen te halen
en aan te houden, werden een oogenblik
aanzien voor makkers van den dader, en
kregen hun deel van de slagen.
De vergissing werd spoedig bemerkt. De
menigte jouwde den schurk, die door de
policie in hechtenis genomen werd, duchtig
uit; men hoorde roepen: Ter dood! Slaat
nern dood En nog steeds vielen siokken e.<
vuisten op den ellendeling, die, slechts met
de grootste moeite, door talrijke agenten,
middelerwijl langs alle kanten tuegeloopen.
ui de Banque Auxiliaire gesleept aon wor
den. Een eiodelooze, geestdriftige kreet van
Leve de Koning steeg uit de menigte op, en
luidop hoorde men roepen uit de volksklas
en den wensch uitdrukken, den moordeuaai
voor lien minuten cader de handen te mogen
(lebben. De verontweerdiging over den laf'
ten aanslag was algemeen.
Yoorloopig onderzoek
Eene afdeeling gendarmen te peerd kwam
ui volle vaurt afgereden om een deel der
Koningstraat te ontiuimen. Het gewoel in
gemelde straat was een oogenblik onbeschrij
teiijk. Eenige minuten later hield een huur
rijtuig voor de Banque Auxiliaire stil. De
nestuurder dezer Bank stelde beieidwillig
eene zaal ter beschikking van de policie
laar werd de aangehoudene, die er 45 tot
50 jaar uitzag en gekleed was als een wer*
man op zijn zondags, onderzocht. De kerel
/vas doodsbleek en beefde geweldig met
verdwaasde blikken zag hij rond.
De enkele woorden, die men hem hoorde
uitspreken, deden vermoeden dat hij een
vreemdeling en meer bepaaldelijk een ita
liaan is.In zijn bezit vond men een bankbiljet
van 20 fr., papieren, een neusnijper, eene
sigarenbuis en een zakdoek.
INaar het commissariaat
Ten 12 1/2 ure werd de dader stevig
geboeid, door de policie in de huurkoets
geleid.
Uit de menigte steeg er opnieuw een
gejouw, gemengd met doodsbedreigingen
op, terwijl men ook onophoudend Leve de
Koning hoorde roepen. Het rijtuig, om
ringd van tien gendarmen te peerd, reed
in volle vaart naar het kommissanaat der
I!t0 afdeeiing, Regenciesiraat.De gendarmen
moesten met den sabel zwaaien om door de
menigte te kunnen geraken.Zeker is het dat,
ware de schurk in handen van het volk ge
vallen, hij er niet levend zou uitgekomen
zijn.
Ondervraging
In het policiebureel der Regenciestraat,
waar hij naartoe was gebracht, heeft hij ge
zegd dat hij zekere Rubini is, geboren te
Btnardo, bij Napels, in 1859.
Hij is dus 43 jaar oud.
Hij beweert dat bij als spioen in dienst
geweest is te Londen voor rekening van hei
Italiaanseh gouvernement.
Dat is echter sterk te betwijfelen; gouver
nementen kiezen geene anarchisten voor
nunne agenten.
Hij zou over veertien dagen naar Brussel
gekomen zijn om den Koning der Belgen te
dooden.
Hij had eerst getracht te schieten in de
kerk, maar de koning was te gued omringd
en hij heeft het niet gewaagd.
Hoe Rubini gemist heeft
Daar de koningsmoorder in de kerk
achteruit gestooten werd, heeft hij niet
iunnen 2Üen uit welk rijtuig de koning stapte,
eu daarmede heeft hij moeten schieten op
goed valle 't uit.
Daar Robini een vreemdeling is, kent hij
net koniuklijk rijtuig niet dat nochtans zeei
merkbare kenteekens draagt.
De kerel dacht dat de koning in de laatste
hofkoets zatzooals men weet, had de grijze
vorst met zijn broeder, den graaf van Vlaan
deren, en zijn neef, prins Albert, plaats
?°nomen, v Igr^s hQt gebruik, in de eerste
koets.
Wanneer de Koning zich naar de St Gudu
takerk begaf, zat hij in de derde koets,maar
hij den terugkeer hevond hij zich in de eerste
en aan die bijzonderheid is het te danken dai
de anarchist op hem niet heeft geschoten.
In de koets waarop de dader geschoten
heeft, bevond zich, onder andere, M. graat
d'Oultremont, groot maarschalk van 't Hof
De kogel vloog den graaf rakelings ondei
de km door Niemand werd gelukkiglijk ge
treffen. In het zelfde rijtuig bevonden zien
eveneens generaal Strauch en graat d'Assctie,
groot-ceremoniemeester van het Hof. Een
der ruiten van de koets werd door den
kogel verbrijzeld. Men heeft den kogel tus
schen de bekleeding van de koets terugge
vonden.
Het wanen der misdaad
De revolver waarmede Rubini geschoten
heeft en welke in het gedrang verloren was,
is teruggevonden en naar het policiebureel
gebracht. Het is een revolver bull-dog, van
Engelsch fsbrikaat.
Ik heb het wapen te Londen gekocht, zegt
Rubini, om hier den koning of den prins te
komen dooden.
Nog de ondervraging
Rubini heeft rechtuit verklaard dat hij
een strijdend anarchist is en opzettelijk naar
België is gekomen om den Koning te doo
den. Het spijt hem, zegt hij, niet gelukt te
zijn.
Sedert zijne aankomst te Brussel, ging hij
dagelijks naar de statiën om te zien of de
Koning niet afstapte.
Rubini heeft met veel overvloed van woor
den den lot gemaakt van de koningsmoor-
ders Gaserio, Bresci, Gzolgosz, Luccheni en
Angiolillo.
Nadere bijzonderheden van Rubini
De naam des daders van den aanslag op
den koning is eigenlijk Genuaro (Januari)
Ruoino, alias Rubini, geboren te Bmionto,
Aoninkrijk Napels, op 23 November 4859.
Hij heeft het uiterlijk niet van een moor
denaar. Hij is een klein ineengedrongen
kerel, die eetder een lastig innerlijk heeft.
Hij is kaalhoofdig, draagt een dikken afhan
genden Knevel en heeft eene dubbele kin.
De neus, zeer dik, gaat bijna rechtaf; de
donkere blik is hard, maar doordringend
soms schittert dit oog onder de dikke wertk-
brauweu.Het overige van het gelaat is zacht
en glimlachend.
Rubini lacht soms zonder ophouden. Hij
jokte met de magistraten, die hem onder
vroegen, jokte met de bijzondere agenten
die hem in hel kommissanaat onderzochten.
En toen de agenten, na zijne kleedeten te
hebben doorzocht, de meening uitdrukten
dat hij ergens wel iets zou kunnen verborgen
nebben, trok de Italiaan al schaterlachend
zijn wit hemd open en toonde zijne borst.
Het voorgaande van den anarchist
Tijdens eene kortstondige afwezigheid
van het parket, werd, in het komissariaai
aan Robini een ontbijt opgediend dat hij met
veel eetlust verorberde.Middelerwijl vertelde
nij eenige voorvallen uit zijn voorgaande
icven.
Hij zegde dat hij anarchist werd in het
regiment. Hij diende als sergeant-majoor bij
het 50e linie, in garnizoen te Fiorencië, en
bevond zich op het punt te worden in vrijheid
gesteld, toen hij zekeren dag, verontwaardigd
over wat er rond hetn gebeurde, aan een
socialistenblad der stad, een artikel zond
tegen zijnen generaal.
Het artikel verscheen. Rubini werd ver
volgd en tot 5 jaar opsluiting veroordeeld
door den krijgsraad. Toen hij liet gevang
verliet, werd hij socialist. Hij verkocht de
kleine eigendommen die hij bezat en deelde
het geld uit aan boeren der omstreken van
Napels. Toen hij niets meer had, verliet hij
zijn land en begon te reizen. Hier en daar
werd hij boekhouder om in zijn onderhoud
te voorzien.
Over 7 jaar ontscheepte hij te Londen en
vestigde er zich.Na eenigen tijd trouwde hij,
hij kreeg een kind, nu 4 jaar oud. Hij woon
de te Londen met zijne familie en de zuster
zijnrr vrouw. Hij kwam er in betrekking
met de Londensche anarchisten, die hem
weldra in hunnen kring opnamen.
Hij was nog lid van dien kring toen hier
in België in April de onlusteD losbraken.
Hij zond alhier geld henen om de werksta
kers te steunen, maar was razend kwaad
toen de socialistische leiders bevolen het
werk te hernemen.
Eenige weken nadien werd Rubini uit den
narchistischen bond te Londen verbannen,
daar men beweerde dat hij een mouchard
was.
Toen zwoer hij dat zijne daden de be
schuldiging, tegen hem ingebracht, zouden
logenstraffen. Hij koesterde nog slechts een
droom eenen koning te dooden. Leopold II
vooral, daar men over hem veel sprak in de
Engelsche bladen.
Hij kwam daarom te Brussel aan op 28
O&tober. Sinds dien dag was hij zonder geld
*n leefde van aalmoezen. Hij kreeg onlangs
5 fr. in het Italiaanseh konsulaat. Dan ver
kocht hij nu en dan kledingstukken hera
den, schoenen, scheermes, enz. Steeds
koesterde hij zijnen droom een koning
dooden.
In het gevang
Daar men vreest dat Rubini zich in het
gevang zou kunnen zelfmoorden, zal hij het
voorwerp zijn eener bijzondere bewaking.
Geene medeplichtigen
Het is nu bewezen dat Rubini te Brussel
met niemand in betrekking stond.
De Koning
Het is de baron Goffinet die den koning
alle mogelijke uitleggingen heeft gegeven
over den aanslag.
De Koning heeft naar de namen doen
vragen van degenen, die tot de aanhouding
bijgedragen hebben.
De Koning scheen niet ontroerd. Hij heeft
genoenmaald en is dan per automobiel naar
de Luxemburg-statie gereden, waar hij den
trein heeft genomen naar Groenendaal,
zooals vooraf geschikt was geweest.
Tijdens heel de wandeling, maakte de
Koning niet de minste zinspeling op de ge-
ueurtenis van den middag.
Om 5 uur kwam Z. M. in het kasteel te
Laken aan.
Verklaring van graaf d'Oultremont
Graat d'Oultremont was in het 3de rijtuig
van 't Hof met generaal S^raueh aan hel
spreien, toen plotselings de rechter ruil
van het rijtig in siuküen vloog.
Graaf d'Oultremont ontving eenige glas
scherven in t gelaat,doch werd niet gewond.
De ru'iten van de galarijtuigen zijn van zeer
dik glas en geslepen. Bij het aflaten van het
raam, om te zieii wat er gebeurde, werd de
ruit gaoseh verbrijzeld. De kogel werd in
de houten omlijsting van het raam gevonden.
Graat d'Oultremont verklaarde niet de
minste ontroering te hebben beleefd. Eerst
dactu hij dat men met steenen wierp naar
de galat ij tuigen. Hij is zelfs tevreden dat de
d - der op hem geschoten heeft, want hadde
hij het tweede rijtuig gekozen, daar kon hij
princes Clementina, princes Elisabeth en
de gravin van Vlaanderen hebben getroffen.
Prins Albracht
Prins Albrecht, die met den Koning en
den graaf van Vlaanderen in 't eerste rijtuig
zat, had de losbranding gehoord en meende
vooreerst dat geschoten werd op het tweede
rijtuig waarin zijne gade zich bevond. In
het paleis gekomen was hij gelukkig te zien
dat allen ongedeerd waren gebleven.
Gelukwenschen
Toen de koning in het paleis terug kwam,
werd hij door de prinsen en prinsessen,
alsook door de hooge personnagiëu van het
Hof, geluk gewenscht over de mislukking
van den aanslag.
Van zijnen kant heeft de Koning eraan
gehouden graaf d'Oultremont geluk te wen-
schen, die aan den dood ontsnapt is door een
louter toeval. Talrijke voorname personen,
onder andere, de leden van het diplomatiek
korps, hebben zich naar het paleis begeven
om Zijne Majesteit geluk te wenschen.
Eene verklaring van Rubini
Rubini heeft zondag aan eenen zijner
bewakers verklaard
Het was Koning Leopold niet dien ik
het inzicht had te treffen, zeide hij, o neen!
Te Londen, zeide hij, wilde ik Koning
Edward VII dooden. Het is het volk van
Londen dat mij belet heeft zulks te doen.
Dat volk is zoo beest.dat het mij zou dood
geslagen hebben, indien ik hunnen Koning
had moeten dooden.
Ik heb het niet durven doen. Mijn
droom was den koning van Italië te dooden.
Zijn vader is vermoord. Hij zal hetzelfde lot
ondergaan. Doch ik had geen geld om naar
Italië te gaan. Daarom had ik besloten dezen
koningte treffen.
li
HH
T'!
1
II
II
fitst
SP
III:
lp!
kd
EP
li
B H I
NIEUWSBLAD VA
m
1... hnn rlin
M.
i:J
Mt,;
4':
I
tl'
"0 vi!
In
HI
HM i
11
iji
V 1
