DIT IS EN OMMELANDS, i m m m m I Op Zaterdag, 27en December 1902, 5 centimen 't blad, 37ste jaar. Talmerk 1231 [Sieuwjaardag Bericht Katholieke kring Koninklijke Fanfare Bewindschappelijk Nieuws China Frankrijk Duitschland Engeland Portugal Spanje M. Nolf voor de pinne Le dépité phonographe De pokziekte te Yper Feest in 't katholiek Volkshuis van Yper Poperinghe i 1 Te trekken bij den Uitgever, Th 36, in de Boterstrate, te Yper, en bij 's land boodschap toe zen ofte post, tegen 3 frank 's jaars 't Nieuwsblad van Yper verschijnt 's Vrijdags, en 's Zaterdags na de markt, tegen 3 f. 's jaars; 3 f. en den vrachtloon buiten Belgenland. Het blad en is niet min te trekken dan voor een geheel jaar en 't wordt op voorhand betaald. /.lies moet vrachtvrij ingezonden worden naar de Boterstrate, Tk lo, te Yper. Echt en recht, 't oud Volk indachtig; Kinderlijk, niet kinderachtig; Ypersch, Vlaamsch en, bovenal, God getrouwe ik wezen zal De bekendmakingen kosten 0,fr.l5 de reke binnen 't blad is 't 0,f.30 van 's Rechters wegen f. 1overdruk, 5 fr. 't honderd. Ieder boek, waarvan ons twee afdruksels zijn gezonden, wordt besproken. De Heeren van de Agence ÜAVAs.te Brussel, Tk 32,in de Magdalena- strate, en te Parijs, n° 8, Place de la Bourse, ontvangen bekendma kingen voor 't Nieuwsblad van Yper, van- al die buiten Oost- Westvlaanderen wonen. De zeer Eerweerde heer kanonik De Brouwer, pastor-deken van St Maartens, verzoekt ons te melden dat bij Nieuwjaardag niet en zal ontvangen. Ter oorzake van rouw,zal de heer Colaert, volksvertegenwoordiger en Burgemeester van Yper, op Nieuwjaardag niet ontvangen Nieuwjaaravondzal als gewoonte de punch opgediend worden kwart vóór middernacht. De heer Voorzitter, uit reden van den staat zijner gezondheid en zal de feesle niet kunnen bijwonen, We vernemen dat de Koninklijke Fanfare eene avondfeeste voor Damen geeft, op Zondag 11 Januari 1903, ten 7 ure, in de Iweinszaai. Jufvrouw Gabrielle Callebert, prijs van 't koninklijk Conservatorium van Brussel, violoniste, heer Alb. Dejonghe, de gunstig gekende kunstzanger, en de symphonie «Onderons» zullen hunne meêwerking verleenen tot dit feest. De Venezuelaansche oorlog Het geschil tusschen Venezuela en de Europeescbe mogendheden is nog in 't geheel niet vereffend, maar 't is waarlijk hoop dat het niet lang meer duren zal. Wij geven hier in t korte het vervolg der gebeurtenissen sedert het bombardement van Puerto-Cabello. Eerst zullen wij zien wat de aanvallers uitmeten, daarna wat er zoo al omgaat bij de Venezuelanen. De aanvallers Nauwelijks was het bombardement ten einde, of de Duitschen en Engel sehen deden aan Pres. Castro de mare dat zij vijf dagen tijd gaven aan de Venezuelaansche koopvaardijschepen om de haven van La Guayra te veria ten. Twee oorlogsbooten waaronder een torpedo, wierden nog gekaapt of ge pakt door den Duitschen kruiser Falk. De schepen die met allerhande waren en voorraad de haven van La Guayra zochten binnen te varen, wierden te gengehouden en verplicht terug te keeren. Vrijdag, 19*1, werd de blocus voor al de Venezuelaansche schepen uitgeroe pen en zaterdag is hij begonnen. Dit is te zeggen dat geen een Venezue- laansch schip noch in noch uit mag. Ten gevolge dier blokkeering staan al de beambten en werklieden der ha ven zonder werk en zonder brood. Twee Italiaansche oorlogschepen zijn de macht der aanvallers nog ko men versteiken. Victor Emmanuel heeft aan de Venezuelaansche regee ring ook een vermaan doen geworden dat nog meer gepeperd is dan dat der Engelschen en Duitschen. Hij is van zins nog drie oorlogschepen te zenden. Twee oorlogschepen van de Veree nigde Staten zijn ook nog bij gekomen. Waarlijk 't en zit niet goed voor de Venezuelanen. De Venezuelanen De Venezuelanen zitten in slechte lakens maar geven nog niet toe. Schrikkelijk verbitterd zijn ze tegen de Duitschen en de Engelschen, dat spreekt van zelf. Geen een winkelier wil iets verkoopen of leveren aan een Duitschman of Eugelschman die in 't land woonachtig is; maar deze zijn bevoorraad door het gezantschap der Vereenigde Staten. President Castro weet niet meer waar zijn hoofd staat. Hij had gere kend op de Vereenigde Staten, maar deze erkennen dat de eischen der Europeesche mogendheden echt en recht zijn. Hij had ook gerekend op rgenti- nn, Chid en Peru en gehoopt een machtigen bond tot stand te brengen onder de Zuid-Amerikaansche Repu blieken. Inderdaad in al die landen is 't volk uiterst veronlweerdigd over de handelwijze der Duitschen en En gelschen, maar zij zullen algelijk niet tusschen komen, dat hebben ze ver klaard. President Gastro had eindelijk ge rekend. dat de opstandelingen, hunne ouden veeten vergetende, met hem zouden meegedaan hebben om den gemeenzamen vijand te bestrijden. Maar neen! Generaal Malos, zijn te genstrever, heeft de stad Ci»dat-Bol- livar ingenomen en er zijn hoofd kwartier gevestigd. Hij maakt hem gereed, zoo 't schijnt, om met tien duizend man de hoofdstad Caracas te gaan overrompelen. Ja, 't zit scheef voor President Castro. De schuldeischers Al de mogendheden die wat te goed hebben van Venezuela komen nu te gelijk op om bungeld terug te krij- 't Ware bijna kluchtig, ware 't niet dat 'tons ook aangaat. Engeland vraagt de kleinigheid van 18 tot 20 miljoen. Duitschland eischt 13 miljoen. Frankrijk heeft ook veel te goed, maar de som is niet gekend. Italië ook verscheidene miljoene u, De Fereenigde Staten slechts 500.000 frank. Denemarken rekent op 45,000 frank Spanje heeft insgelijks zijne rechten doen gelden. Holland is nog bijgesprongen. En BELGIE, eindelijk, ons eigen vaderland, is sedert eenige dagen ook op het tooneel verschenen. Wij weten niet juist tot hoe hoog ous tegoed be loopt, maar 't is zeker dat verscheidene miljoenen op 't spel zijn en dat het gouvernement reeds herhaalde malen doch vruchteloos de betaling er van gevraagd heelt. In die schuldvordering is begrepen deeisch der stichters van de naamlooze maatschappij fVateren van Caracas een Belgisch vennootschap dat destijds gesticht wierd door M. Carlier van Bergen. Nu, men weet dat die onder neming, twee iaren geleden, door de Venezuelaansche regeering werd over genomen tegen eene reeks gewaar borgde actiën, maar waarvan intrest noch dividende tot nog toe niet wer den betaald. België ziende dat alle mogendheden op den hals van Venezuela vallen en de betaling eischen van wat hun te goed komt, heeft gedacht dat het zijn plicht was ook zijne rechten te doen gelden, en daarom vraagt het aan de Venezuelaansche regeering, dat, in geval er eene overeenkomst wordt ge sloten tusschen Venezuela en devreem de mogendheden, ook België zou be handeld worden op den voet der meest bevoordeeligde natie. Kwestie en zullen wij ook nog geen oorlogschepen moeien zenden Hoe zal het eindigen President Gastro beeft laten weten dat hij bereid is geheel de zaak over te laten aan de beslissing van een scheidsgerecht. Hij stelt geene voor waarden, uitgenomen dat er geen sprake mag zijn van een afstand van grond. Jamaar Gastro zou president Roose velt van de Vereenigde Staten willen hebben voor scheidsrechter, en deze is daarmeê nie+ gediend omdieswiüe da! de Vereenigde Staten zelve schuld- eisehers zijn tegenover Venezuela. President Roosevelt zou dus liever ebben dat het geschil onderworpen zij aan het scheidsgerechtshof van den Haag (hoofdstad van Holland). Engeland en Duitschland zijn ook wel bereid de zaak te laten vereffenen door een scheidsgerecht, zij zeggen het toch maar zij vreezen ook dat Presi dent Castro die aanvraag gedaan heeft om tijd te winnen. 't Ware toch alleszins te wenschen dat het spel alzoo konde eindigen, zon der oorlog. Vooreerst 't en zou zoo veel meoschenlevens niet kosten,daar bij 't ware schrikkelijk veel geld ver spaard en eindelijk de mogendheden zouden alzoo nog gemakkelijkst aan bun geld geraken, want 't schijnt dat de douanen in Venezuela zoodanig 'eel opbrengen dat al de schulden in twee, drie jaar daarmeê zouden kun nen betaald worden. De christenen zijn nog niet gerust gelaten in China. De apostolische vi caris ven Setchoau, M. Dunand, heeft aan den onderkoning dier provincie een verslag overhandigd over de on- usten die aldaar plaats gehad hebben. Te Sou-Kia-Wau wierden de gebou wen der zending en de huizen der christenen geplunderd en in brand gestokende zendeling M. Dupuis,zijn helper Houang en een duizendtal christenen wierden vermoord. De zendingen van Tsi Toni-Wa en van Tsuen-Ghoni-Keou werden ver nield, evenals 200 huizen van christe nen, een honderdtal christenen wer den vermoord. Op. verscheidene an dere plaatsen nog zijn er vernielingen en moorderijen te betreuren. Verscheidene duizenden christenen, van alles beroofd, zwerven nu rond, ten prooi aan de diepste ellende en nog altijd opgejaagd door de chinee- sche rooversbenden. 't Groot nieuws van den dag is de aauhouding van de Humberts. Daar over meer bijzonderheden verdeiDie scuurken waren de meeste aftrogge- laars van de wereldverscheiden mil joenen hebben zij weten te ontvreem den en 't schijnt dat sommige groofe mannen onder de radika'en en de francs-macons in die zake betrokken zijn. De Humberts waren sedert lang op de vlucht en 't radikaal ministerie van Frankrijk werd beschuldigd hun ne vlucht bevoordeeld te hebben, 't Nieuws dier aanhouding is in 't mi nisterie toegekomen als een donder slag. Wij zouden kunnen van aardige dingen hooren. De laatste zitting van den Rijksdag heeft negentien uren geduurd zonder staan. Zij begon ten 2 ure namiddag en wierd slechts geëindigd 's ander daags 's nuchtends ten 9en. Ten slotte wierd de wet op de douanen- of tol tarieven gestemd met 202 stemmen tegen 100. 't Is een harde slag voor de socialisten. John Buil, de Eugelschman, hóeft het lastig voor den oogenblik. Hij komt nog maar versch uit den bloe digeu oorlog in Transvaal en nu nog kost het onderhoud van de Eugelsch garnizoenen in Zuid-Afrika, weke- Tijks, de kleinigheid van 250.000 fr. Hij zit dan met zijne moeilijkheden in Venezuela. Hij heeft nog eenen oorlog op den nek in Indië en eenen in Somaliland, waar de landvorst of mullah nog verre is van hem over te geven. De slimme mullah zou wel willen vrede maken maar niet als overwonneling. Hi eischt immers eene haven op Engelsch gebied en vrij invoer van wapens. Ja, de Engelschman heeft het lastier; maar hij moet algelijk oprecht mach tig zijn om daar ai tegen te kunnen, 't Zal wel eens een tijd komen dat.de Voorzienigheid aan den hooveerdigen reus zal zeggen 't Is nu genoeg Te Lissabon, de hoofdstad, loopt het gerucht dat Spanje en Portugal de grondslagen beleggen van een weder zij dsch verbond. Spanje zou eene toenadering mri frankrijk betrachten,en daar Portugal eeds de bondgenoot is van Engeland, ?oo zou dit nieuw verbond de betrek- ungea tusschen Engeland, Portugal, Spanje en Frankrijk merkelijk verbe- eren. Onzen groet en bestegelukwenscheD aan M. Silvela, den nieuwen eersten ministèren hoofd der Spaansche ka tholieken. Spanje is sedert verscheide ne jaren diepe vervallen door de schuld en de onbehendigheid der liberaleD die er aan 't roer waren. M och te M. Silvela er in gelukken, zijn schoon en edel land in vollen bloei te doen her even Het is vast en zeker dat ons vlaarnscbe volk houdt aan goede zeden wij doen Nolf de eer aan de vlaanasche liberaler daarin ook te begrijpen. Welnu, M. Nolf, daaruit spruit voor u.een strenge plicht, dien gij, dewijl uwe mannen beweren dat gij fijn zijl, zonder twijfel duidelijk ziet.... en niet vervult Die plicht de schennis der goede zeden zooveel mogelijk te bevechten. En dienzwaren plicht hebt gij NIET vervuld! De katholieken, die gij, als een nieuwe cato, zoo geerne sermoent in uw verwaten Progrès en uw edel defiig «Weke blad», de katholieken hebben eene wet gemaakt en, God zij gedankt, gestemd, zonder u en spijts u, TEN VOORDEELE DER OPENBARE ZEDELIJKHEID. Die wet luidt als volgt Degene, die in openbare vergaderingen of plaatsen ontuchtige kreten, zangen of toespraken doet hooren, zal gestraft worden voor schennis der goede zeden, zooals be paald is door artikel 383 van het strafwet boek. En indien deze gezangen, kreten ol toespraken gehoord worden door minder jarige kinderen, zullen deze straffen verdub beld worden. Dat is onze wet en wij zijn er fier over. Gij, M. Nolfhebt gestemd met de socia listen, tegen het bestraffen der openbare zedeloosheid IEDEREEN OORDEELE Helt ge niet gezien vous n'avez pas vu Hewel wat Dat Mijnheer Van Merris,katholieke volks vertegenwoordiger, in de Kamers de vol looting heeft gevraagd van de vaart Ypjr- Comen. Jawel en toen Wel, Moeheu Nolfhorkte lijk een luister vinke. Hij bewonderde Van Merris' redens en slokte ze letterlijk in zoowel en zooveel dat Moeheu Nolf 's anderdaags in de Kamer, willen of niet, 't zelfde liedje afdopte. Eikendeen schoot in eenen schaterlach Hoe men, ;s. propos van vaarten, aardi? kan varen, nietwaar Moeheu le dépité pho uographe Wij houden alles, alles staan wat wij, in antwoord aan het Weekblad, hebben gezegd en bevestigd. Geen een punt is door het Weekblad we derlegd geweest. Wij wachten nu zijne dreigementen af. Prachtig feest, verleden Zondag, onder alle opzichten. Vooreerst was de keus der stufeken won- dergoed Breidel en De Coninck, een histo risch drama in 4 bedrijven eu 5 tafereelen, tintelend van vaderlandsliefde en boeiend ge en kunt niet meer. Dat stuk van groote gehalte, hebben de leden der bloeiende tooneelgilde Willen is kunnen zonder verder te springen dan hun stok lang is, en zonder het oorspronke lijk gewrocht den nek af te wringen, met welverdienden bijval wedergegeven. Drie koppen voor één Beul, blijspel in één bedrijf, is wel het schoonste,het knoddigste, het luimigste blijspel dat er ooit gespeeld werd. Buiten dien welgeluklen keus, ten tweede onberispelijke uitvoering der stukken, ja zelfs, voor wat het blijspel aangaat meesterlijke uilvoeringe. M. De Jaegher, met 5 zulke spelers moogt gij naar een concours gaan Hertelijk proficiat, M. De Jaegher. Hertelijk proficiat ook, gij knappe tooneel- spelers. en dank voor 't verzet ons verschaft. Dank ook aan u,onvermoeibare muzikanten. Eindelijk vele volk, rijk en arm, groot en klein, priester en leek eene ware verbroe- deringe. Hier een woordeken dank, welverdienden dank aan de toehoorders: Nog nooit hebben wij zoo een voorbeeldig auditorium gehad.Op het eerste teeken, algemeene stilzwijgend heid. 't Was waarlijk aangenaam alzoo alles zoowel te hooren en te verstaan. Nu, 't was schoone ook. Niemand die begeerde geruchte te maken of buiten te gaan van vervelinge om daar te staan schilderen lijk sterrelingen. Wanneer het naaste Tooneelfeest Maandag laatst,ia er vergadering geweest van den gemeenteraad. De bijzonderste ge beurtenis van deze zitting is de mededeeling geweest van het ontslag van den heer Berten als Burgmeester. Dit nieuws miek eenen diepen indruk op al de gemeenteraadsheeren die tegenwoordig waren. Iedereen zocht woorden van spijtigheid en jammer, maar de ontsteltenis was zoo groot dat men er geene vond. Sedert meer dan dertig jaar was M. Berten burgemeester van de stad Poperinghe. Geboren den 2 April 1812, hij heeft de jaren van zijnen hoogen leeftijd besteed aan zijne studie van Notaris, maar veel langer nog aan het bestuur zijner geboortestad. Meer dan vijftig jaar heeft hij in den 'ge meenteraad gezeteld en sedert bet jaar 1871 'bekleedde hij het burgemeesterschap. Als notaris, was hij recht en werkzaam ook was zijne studie een der bloefendste die men bier ooit gekend beeft. Als burgmeester was hij onpartijdig, voorzichtig,spaarzaam en vol zelfsopoffering! De geldmiddels der stad zijn zeer be- schrabt en het inkomen gering in verhouding met de noodwendigheden. De godsbuizen en 't bureel van wel dig- beid mneten jaarlijks voor n* gioou öom geholpen zijn dooi tu-i smdso. stUu Daarbij het grondgebied van Poperinghe is uitgestrekt zcodat de behoeften uitnemen de groot zijn voor kalsijïng en onderhoud van wegen. Burgemeester zijn, in deze voorwaarden, en is niet gemakkelijk en, 't en is geen kinderspel van de twee einden aan een te kunnen kroopen. Dit, nochtans, heeft M. Berten binst zoo lange jaren gedaan, zonder eerzucht, zonder eigenbelang, alleenlijk uit genegenheid voor zijne geboortestad. Aan hem de eeuwige erkentenis van alle weldenkende burgers. De ouderdom, die niemand spaart,had zijne krachten gekrenkt, doc'a niemand en was er die niet gewenscht had van hem als eerste magistraat te be houden tot het einde zijner levensbaan, Ook iedereen betreurt zijne beslissing en iedereen zal in hem den grooteri burger eerbiedigen, die, eene halve eeuw lung, in de raadskamer van zijne stad gezeteld heeft en nooit geen ander doel gehad heeft dan het welzijn zijner stadsgenooten. Hij leve immer in het geheugen van alle goede burgers Deze zoo belangrijke gebeurtenis verbiedt ons van te spreken over andere zaken die onze stad aangaan. Het zij voor later. BLAD VAN Y A V A A A LI

HISTORISCHE KRANTEN

Nieuwsblad van Yperen en van het Arrondissement (1872-1912) | 1902 | | pagina 1