;r
il -
I
si
Öfficieele heiligschenderijen
Sterfgeval
Loting 1905
Eene zalf om vijt te genezen
Wettelijke besluiten
n a R
1
V
a
Tit
r
j
I
-
3
Prins Herhert von Bismarck
oudste zoon van wijlen den rij-sKatiseiier.
is Z-mdag morgend te Friedrichstuhe ovei
leden.
De kroningsfeesten in Servie
De kroningsfeesten zijn Dinsdag te Bel
zrado begonnen. Van 's morgens reeds be
vond z'ch eene groote menigte in d- stad
De straten zijn versierd en bevlagd. Hetss
ttoud en het regent.
De fransche, oostenrijksche, italiaanscb
en duitsche gezanten hebben Dinsdag koning
Peter eigenhandige brieven van hunne
staatshoofden overhandigd, waardoor zij
hijzond r gelast worden deze bij de kro
ningsfeesten te vertegenwoordigen. Het bij
zonder bulgaarsch gezantschap heeft hu
insgelijks een eigenhaudigen brief van prins
Ferdinand overhandigd.
De prins en de prinses Danilo, van Mon
renegro, zijn Dinsdag na-middag ie Beigradt
aangekomen en werden door de koninklijke
familie aan de statie afgehaald. Op den
doortocht van den stoet juichte het volk toe.
Te Belgrado schijnt er nogal eeniger
geestdrift te heerschen, doch op den buiten
13 men zeer misnoegd ea men is er meer en
meer overtuigd dat koning Peter medeplich
•ig was aan den koningsmoord. Men ver wij
•em bovendien niets gedaan te bebbeu or;
den toestand der bevolking te verbeteren,
De wijding der komnklij'-e eereteekens
werd Dinsdag namiddag in de kathedraal vai
Belgr do gedaan door den metropolitan et
de andere Servische schismatieke bisschop
pen.
Het komiteit tot aanmoediging van vrijwil
ligen dienst brengt ter kennis van den belang
hebbenden dat de lotelingen der klas van
1908, die vrijwilliaren dienst nemen vóó
eersten October 1904,bijzondere voordeelen
genieten.
1° Zij mogen bun korps kiezen; 2° Zij trek
ken 30 fr. per maand en daarboven dage
lijksche solde; 3° Zij worden gelijk gesteld
met de milicianen in het opzicht van de ver
lofdagen; 4° Later zullen zij voorkeur heb
ben voor zekere bedieningen; 5° Zij gaan
naar de regimentscholen waar zij geleerd
heid omvangen; 6°Hun diensttijd begint eer
sten October 1904; 7°Zij worden bij de pen
sioenkas onder waarborg van den slaat aan
gesloten.
Men neme eenen lepel groene zeep, een
lepel wit gestampte suiker, eenen lepei olijf
olie en het wit van een ei; men mengt dit
alles wel een half uur lang ondereen en leg
ge deze zalf drie maal daags op den zieken
vinger, en men zal eene verlichting ge
waar worden.
to Roets
up in de
m den schoonen
Den 20 september is in het klooster dor
ongeschoeide Carmeiiten te Gent godvruch
tig overleden Pater Frater Ildephonsus a
oancto Augustine (Constant Van Daele),
provinciale dennitor, jubilaris geboren te
ihieltden 18 april 1832. en geprofest te
Jtper den 28 augusti 1852.
p onder zyn doofd, ter,.ij
den borst gedrukt wis.
MM
M
r j
i
rj?
heeren van Poperinghe, begon weldra zijne
werkzaamheden, en gebruikte in de keuring
de volgende puntenschaal
Rijkdom en fijnheid in hopmeel 40 punten
Kleur 10 P-
Pluk 20 p.
Drogen P-
Onmiddelijk na de beoordeeling mocht
iedereen de zaal binnentreden. Enkele balen
vertoonden een onbezocht uitzicht, of roode
kleur. Doch hoeveel andere waren er met
schoone geelgroene bellen, die kort geplukt
waren en zulken goeden hommelgeur ver
spreiden We moesten bekennen dat de
boeren van Erembodegem, indien zij zoowel
niet droogen als wij, toch meer zorg beste
den aan het plukken en 't bereiden van hun
ne produkten. Hetgeen iedereen van ons
trof, was dat er zoo weinig zaad in de bellen
stak trouwens in die streek worden er geen
mannelijke planten geteeld doch men vindt
er nog eenige in de elshagen.
Vooraleer de uitslag van de keuring bekend
gemaakt wierd, hield een der keurmeesters
eene korte aanspraak hij beoordeelde in
't algemeen de tentoongestelde hop en deed
uitschijnen hoe de landbouwers, met beter
op te passen in 't drogen, weldra uiterst
puike produkten zouden kunnen ter markt
brengen, produkten zoo goed als veel Engel-
sche en Duitsche variëteiten.
Welke gunstige gelegenheid was het voor
die hopplanters hunne verbeterde produkten
te doen kennen en waardeeren door de han
delaars en de brouwers, die nog al talrijk
opgekomen waren Vele balen werden er
volgens kwaliteit verkocht aan 125 tot 135
fr., hetzij 5 tot iS fr. boven den huidigen
marktprijs.
Na ons bezoek aan de tentoonstelling,
keerden we naar Aalst terug t middaguur
naderde snel en eetlust prikkelde reeds onze
maag. Onderweg gingen we nog eenige
droogasten of keeten bekijken. Omtrent
overal bestatigden we 't zelfde gebrek geen
trek of luchttocht genoeg.
In stad namen we te zamen een vriende
lijk eetmaal daaronder vond onze achtbare
heer burgemeester de gelegenheid om den
onvermoeibaren heer Miserez te bedanken
die ons zoo gulhertig geleid had en nog
voort ging geleiden.
Nogmaals op weg! Nu naar den slede
lijken proeftuinOnder het bestuur van
Mr Reyniers worden hier belangwekkende
proeven genomen over 't aankweeken van
verschillende hoppesoorten en op de doel
matige bemesting van den hommel. Daar
zijn ook twee modelhasten opgetimmerd,
volgens het Duitsch en volgens het Engelsch
stelsel. In beide hasten werkt alles mede om
den luchttocht te bevorderen overvloedige
toetreding van buitenlucht in de verwarm-
kamer, eene droogtafel of vlaak in gegalva
niseerde ijzerdraad en eene hooge schouw
die de met waterdamp bezwangerde lucht
optrekt.
In 't midden van de stad, bevindt zich de
hoppeschaal of stadswaag. Daar wordt de
hop gewogen en gekeurd, doch niet geperst
zooals het te Poperinghe gebeurt. De
keurmeester leveren bijzondere getuigschrif
ten af aan de boeren, die in plaats van
a belleken tros belleken één geplukt
hebben. Deze minderachtige inrichting, die
op geen tiende paart aan onze voortreffelijke
hommelschaal kan vergeleken worden, zou
bij ons voor het laatsten eenen slechten in
druk gelaten hebben, hadden wij daarne
vens niet eene ruime halle gevonden, die
tot hopmarkt dient.
Hier brengen de boeren van't Land van
Aalst telken marktdag hunne hopbalen en
stellen ze te koop, zoodat de handelaars er
goed kunnen oordeelen over de marktwaar.
Hier ook zal Zaterdag eerskomende een
gewestelijke tentoonstelling van hop gehou
den worden. Trouwens de plaatselijke ten
toonstellingen, die de Vakvereenigingen,
gelijk te Erembodegem, nog op 21 andere
gemeenten ingericht hebben, dienen enkel
tot voorbereiding van den grooten prijs
kamp te Aalst, waar de leden der hoppe-
bonden 1000 frank premies kunnen win
nen.
Weldra was de tijd gekomen om terug
op den spoorwagen te stijgen en naar onze
westvlaamsche stad weder te keeren. We
waren tevreden zoo goed den Aalterschen
hoppekweek te hebben kunnen nagaan dank
zij de tusschenkomst van onzen werkzamen
heer Burgemeester. Vele leden van 't gezel
schap namen het besluit, aan de Gentsche
tentoonstelling van hop deel te nemen, ten
einde onze goede Poperingsche hommel
soorten te doen kennen. De heer Henri
Beck, lid van 't bureel der hoppeschaal, en
de E. H. DeJaegher, namen op zich al de
beloopingen te doen en schikkingen te ne
men opdat de Poperingsche hopplanters
ponder onkosten zouden kunnen mede
werken aan deze hoppemarkt van icn Oc
tober.
D. J.
M. Baudet, lid der fransche Kamer en
hoogweerdigheidbekleeder van de loge, is
burgemeester van de gemeente Caulnes, in
het departement der Cotes-nu-Nord. Die
Baudet nu heeft de kruisbeelden, in de ge
meentescholen afgerukt, aan een paal op de
speelplaats doen nagelen, en daar zijn eer
looze kerels er komen op spuwen, waarna
tebestuur van Reernem in 1856 eene gemeente
school voor knechten inrichte, wierd iiy er aan
het hoofd van benoemd.
't Is in deze hoedanigheid dat wij het geluk
gehad hebben hem eerst als opvoeder en als
onderwijzer te leeren kennen en hoogschatten,
ja. onder zijne le -rlingen geteld te word 11, die,
allen, in hem het toonbeeld van den volmaakten
volksonderwijzer zagen.
De minzaamheid, de rechte vaderlijke goed-
h 'id, met welke nij zijne nieu 8 leerlingen ont
ving die hij reeds van te vooren leerde kennen,
de liefde,die in ga isch zijn onderwijs doorstraal
de, in zijne raadgeiingen zoowel als in zü ie
vermaningen en bestraffingen daarby eene
uiterlijke deftigheid, eene eenvoudige en na
tuurlijke waardigheid boesemden aan eenieder,
zoo ouders als leerlingen, zoo overheden als
medeburgers, achting en eerbied in, die zij
vertolkten met hem den naam van Meester
Louis te geven.
En zoo ooit een onderwijzer de naam van
Vleester heeft v> rdiend, zoo was het wel de hoer
1 ouis Roels wantMeester was hij in zijne school,
meester over zich z tven meester over zijne
leerlingen, meester bij de ouders zijner leerlin
gen een meester was hij in 't onderwijzen.
Wat hem bijzonder kenmerkte was eene
wonderbare bedaardheid, eene kalmte des
gemoeds, zooals men er nooit bij eenigen arsde
ren onderwijzer heeft aangetroffen.
Hij was altijd welgezind, nooit ongeduldig,
nooit bits g of gram. Nimmer ontvielen grove
woorden zijne lip> en.
Streng was hij nogtans, als 't zijn moest. Ge
treurde het bijvoorbeeld, dat een erns-ig mis
bruik onder de schooljeugd dreigde binuon t
sluipen, of eenig groot kwaad was bedreven, dan
werd eene openbare vermaning gegeven. T
midden de' plechtigste stilte, waarschuwde hij
de leerlingen, wekte de plichtigen tot beternis
op en bedreigde met schandelijke wegzending,
zoo 't kwaad niet terstond oph eld. Ho I dan
durfde niemand deoogen opslaan naar den mees
ter i" wiens wezen benevens vastberadenheid,
medelijden met de plichtigen te lezen stond.
Die meest rschap over zich zeiven droeg niet
weinig bij omzijn meesterschap, zijn gezag over
zijne leerlingen te bevestigen, dat enkel op
wedeikeerige liefde gesteund was.
En inderdaad, zijne leerlingen, overtuigd dat
hij hen oprecht, bemir.de droegen hem ook eene
echtzinnige wederliefde toe, eenen diepen eer
bied en eeri oprecht vertrouwen en wediever-
den om hunne schoolplichten zoo goed mogelijk
te vervuilen om hem aangenaam te zijn, zoodat
de bestraffingen uiterst zeldzaam waren. En cli-
gelukkige gesteltenis maakte da onderdanig
heid licht en gemakkelijk.
Onder al hetgeen ik zou kunnen zeggen om
zulks te bewijzen wil ik slechts het volgende
feit aanhalen
Het was aan de leerlingen der hoogere klas
sen opgelegd fransch te -preken van zoodra zij
zij ze met steenen en stokken verbrijzelden. I op[den grooten weg naar school waren hewei
1 -nmI zij deden het, de Meester had het zoo bevolen
Maandag laatst had alhier in de kerk van
St-Pieters de begravenis plaats van den
alom geachten Schoolopziener M. Louis
Roets, wiens afsterven wij in ons vorig
nummer aangekondigd hebben.
Zelden zagen wij hier in stad zulke aan
doenlijke plechtigheid.
Een aanzienlijke stoet van geestelijke en
wereldlijke overheden, van oud- leerlingen
en vrienden uit alle standen der maatschap
pij en van al de onderwijzers van zijn gebied
volgde met aandoening en ingetogenheid de
lijkbaar.
De zeer eerweerde heer kanunnik Luys-
sen, algemeene schoolopziener des Bisdoms,
M. Reder, wereldlijke schoolopziener te
Kortrijk, M. Desaegher lid der kerkfabriek
van St-Piete'rs, en M. Haliaert, onderwijzer
te Voormezeele, hielden de hoeken van het
baarkleed.
Na de godsdienstige plechtigheid werden
op het graf vier lijkreden uitgesproken
door den zeer eerweerden kanunnik Luys-
seiis, namens het schoolopzicht door M.
Decock wereldlijke Schoolopziener te Brug
ge, namens zijne kollegas door M. Dewis-
pelaere, kantonale Schoolopziener te
Kortrijk, als oud- leerling en door M.
Haliaert, onderwijzer te Voormezeele na
mens de oud- leerlingen, de oud- ambtge-
nooten des overledenen, en namens de
onderwijzers van zijn gebied.
Wij geven hier deze laatste, die als de
beschrijving is van het verdienstelijk leven
van M Roets.
Moge de familie van M. Roets en bijzon
derlijk zijnen geachten broeder die met zoo
veel ijver en zellsopoffering in St Michiels-
school hier ter stede werkzaam is, in die
heerlijke begraving troost scheppen bij het
pijnlijk verlies dat zij 0 dergaau.
Lijkrede van M. Haliaert
Eerweerde Heeren, Achtbare Ambtgenooten,
Lieve Vrienden,
Vooraleer dit graf zich sluite over de stoffelij
ke overblijfsels van den dierbaren overledene,
dien wü bier naar zijne laatste rustplaats verge
zeilen, zij h-t mij toegelaten den last te vervu"
had
en zoo werd het uitgevoerd.
De ouders zijner leerlingen erkenden in hem
den grootsten weldoener hunner kinders en
schonken hem dan ook hunne dankbaarheid
hunne liefde en hunne volle m-dewerkirig. Hij
ging hen van tij 1 tot tijd bezoeken, sprak hun
over hunne kinders en wees met de noodtge
omzichtigheid hunne goede en slechte hoedanig
heden en beraamde met hen de gesctiikste
middels om hunne gebreken uit te roeien. Hoe
veel goeds de heer Roets in zulke omstandig
heden heeft gedaan aan de zedelijke vorming
der kinders, die hem toevertrouwd - werden is
iet te beschrijven.
Niet aleen als opvoeder, maar ook als onder
wijzer had Meester Roets zijn gelijsen niet. Dank
aan de goede orde die hij in alles aan den dag
legde hield hij met groot gemak een honderdtal
leerlingen aan den gang, die in 3, soms 4 afdee-
lingen verdeelt waren.
Hij bezat de kunst om op klare, eenvo dige
wijze de kinders kennissen mede te deolen.Prac-
tiscü was zijn onderwijs en vooral nuttig voor
het later leven, Voordragen en uitleggen deed
hij maar, voor zooveel het noodig was maar
integendeel hij toonde aan zijne leerlingen hoe
zij moesten werken; hij w ocht met hen, hij
deed hen zelf werken en zoo bekwamzijn onder
wijs de beste uitslagen zelfs in die vakken waar
in iijj zelf weinig ervaren was.
En wanneer ik nu de vergelijking make tus
scheu "-etgeen wij leefden en het tegenwoordig
schoolprogramma, zoo zwaar zegt men moet ik
bekennen dat, het programma dat -eester
Roets afwrocht met zijne gewoone leerlingen
van 13 a I4jaar nog zwaarder was, den landbouw
daargelaten. Immers bij leerde bet uittrekken
van den vierkanten en kubieken wortelzijne
leerlingen kenden de groote fransche spraak
kunst van M BH- ck, lazen en verslonden zoo
goed als vlaamsch den Télémaque en de Vrais
ornements de la mémoire, spraken zoo goed
Fransch als Vlaamsch op de speelplaa s en
langs de straat.
Getuigen daarvan de wedstrijden van dien tijd
waarin meester Louis met zijne leerlingen de
beste en de meeste pi ijzen weghaalde
Getu gen daarvan het groot getal vreemde
leerlingen die dagelijks- van u en ver. zijne les
sen kwamen bijwonen en aan den ouderdom van
16, 18, 20 ja 30 jaar oud- evens ons. kleine jon
gens van 10, 12 jaar oud op de schoolbanken
kwamen zitten;
Getuigen daarvan al die leerlingen, die zonder
en met verdere studiën zich eene heerlijke loep-
baan hebben weten te maken in alle standen
der maatschappij;
Getuigen daarvan den spoedigen aangroei
zijner school die van rond de 450 leerlingen zij
bij zijn aank men telde, na een tiental jaren door
rond de 400 leerlingen werd bijgewoond.
En wilt gij nu, achtbare Heeren den sleutel
Ion die ik op mij genomen heb, van hem in naam kennen van het geheim, dat het welgelukken
van Meester Roets a'ls onderwijzer omsluiert, ik
zal het u zeggen
En vooreest, bezield met eene uitstekende
liefdevoor zijne leerlingen, die hij niet aleen
binst de speeluren waak/.aam gadesloeg, maar
ook na de klassen met zijne kommervol e be
zorgdheid vervolgde, had hij zelf voor zyne
ambtsplichten den grootsten eerbi- d. Die eer
bied deed hem de hooge weerdigheid van zijn
ambt beseffen en alles mijden wat aan die weer
digheid zou kunnen schaden. Die eerbied deed
hem de veelvuldigheid on da uitgestrektheid
zijner phch'en nauwkeurig nagaan, en vervol
gens nog tijd nog moeite sparen om dezelve zoo
volmaakt mogelijk te vervullen en alzoo te be
antwoorden aan de verwachting ;n zijner over
heid. E11 die plichten volbracht hij in alle oot
moedigheid mot eene onbaatzuchtige meening.
Geen winstbelang of eer en roem had hij u,
d'ooge. maar om in de eenvoudigheid zijns her
ten God zelf te kennen en te dienen en te leeren
kennen en dienen cn alzoo den Hemel te win
nen. Vandaar dat gedacht dat hem nooit verliet:
Ik heb nog niet genoeg gedaan. Vandaar die
voortdurende streving tot zelfvolmaking, die
onvermoeibare werkzaamheid die aanhoudende
studie, die hem tot in de laatste dagen zijn by
gebleven. Vandaar die voorkomende dienstveer-
digheid om zijne medeburgers ten allen tijde
met raad en daad bij te staan. Vandaar dien min-
zamen en vrienJelijken omgang met iedereen:
a men ais rijden. Vandaar die groote iielde die
hij voor de armen gevoelde, en voor wien hij
zelf bij meer begoedeu hulp en bijstand vragen
ging of middelen verzon om er te krijgen zoo
hij zelf geene hulpe bieden kort, Vaudaar zijue
ouvoorwaardeljjbe medewerking in het stichte-
en bestieren van liefdadige genootschappen, zoo
als de maatschapnij van onderlinge.' bijstand
voor werklieden, die al vroeg tot stand kwam
en het nooit volprezen werk van denH. Vincent
a Pauio.
Waarlijk men mag van hem zeggen Hij zocht
vooral het rijk Gods het overige wierd hem dau
ook toegeworpen.
Maar vooral de heer Louis Roets was een man
van' godsdienst en geloot', een man van gebed.
- Man van geloof, zag hij in zich zolven den on-
^eerdigenjj^fvolger van ons ai er toonbeeld den
GocTiïtt&teSnZ- Hgniaker, die g -zegd heeft Laat
de Kleine kinderen tot my komen, liy annzag
zi hals eene flauwe maar toch noodige hulpe
vnnr de treeste-lijke 0 v et heid, aan welke Chris*
tus den last heeft opgelegd alie volkeren te
onderwijzen enjbun te leeren a wat Hij geleerd
had Hu besefte de weerdigheid van 's kinds
ziele en de strenge plicht voor hen van die ziel
ijnsr oud leerli gen, zyner oud ambtgenooten
en m name der onderwijzers van het 3de 8e trek
des Bi doms eene laatste hulde van kinderlijke
dankbaarheid, van broederlijke liefde, een
laatste vaarwel toe te sturen.
Die last valt mij dubbel zwaar
Zoo dikwijls reeds weergalmden de boorden
van een graf van den lof eens overledenen en
wierden zijne deugden en verhevene werken ii
boeiende en klinkende tale verko digd en ik,ik
vind mij onbekwaam U naar behooren don
talentvollen schoolman te kei schetsen Den
rechten volksonderwijzer af te maken, den eer
biedweerdigen en verdienstelijken schoolopzie
ner te beschrijven, die de heer Louis Roets is
geweest.
Ten anderen de nauwe betrekkingen die
mij aan den heer Roets sedert meer dan 45 jaar-
verbinden, —hij was m[j steeds oen wjjze raads
man, een trouwe vriend, ja, een tweede vader,
maken dat zijn afsterven mij zoo pijnlijk aa
grijpt, dat ik vreesden aangenomen last niet ten
einde te kunnen vervullen.
De heer Louis Roets wierd geb ren te Beer
nem den 3 Mei 1833, van d-ugdzame en deftige
ouders, in eene echt c :ristelijke e.-i godsdiensti
ge familie zooaD er dan veel op Vlaanderen?-,
bodem werdrn gevonden, en wier getal, helaas,
gedurig dreigt te verminderen.
Zijn vader, die aangenomen onderwijzer was,
leidde hem op met het inzicht er ook een school
meester van te maken. Nauwelijks elf jaar oud
stond hij reeds zijnen vader ter zijde als moni-
teur, er, aan den ouderdom van 13 jaar trok de
jonge 1.odewijk naar de Normale School van
Thourout die pas was ingericht door zijne Hw
den Bisschop en door het taatsbestuur was
aangenomen kracthens de wet vau 23 September
1842.
Na er dry jaar later met de grootste onder
scheiding zijn diploma van lageren onderwijzer
te hebben bekomen, hij was dan 16 jaar oud.
ging de heer Louis Roets eerst vcor korten tijd
te Vlamertinghe, daarna te Hctathem bij Veurue
het ambt van hulponderwijzer Waarnemen.
Het zou mij te ver leiden moei^t ik u de eers|e_
onderwijzersjaren van M.Roets Taf'schildecénen
de vergelijking maken tussclier,^ het levfen van
den jongen onderwijzer van dient^Ud en hau he
den. Zeg-en wy alleenlijk ged achtenis
van de j ugdigen hulp- Blfcp ■fSoets bij
ouden van jaren te Vlar cT l Routhem
is bewaard gebleven.// r/ M." - v i,1
zijn ma.-
eu gods-
„pvarpn tel Deze beminde hij met ee/-e oprechte vaderlyke
zuiver te bewaren tegen alle gevare I dhejd pij verheugde zich over hunne goede
God en zuuö kerk op tt! £,tsiagtin èn trok zich hunne tegenslagen of we
derwaardigheden grootelyks ter herte. Bij hem
mochten zij altijd aankloppen om raad en bulpa
e vragen 111 de moeilijkheden van hun ambten
^'"Lijne rijke ondervinding in zake van onderwijs
u- ,len in alLs wff het schoolleven aangaat, kwam
n nen meermalen te stade om raad en hulpe te
bieden.
Hij kende geen «rooier genot dan zijne scholen
- uezoe en Na eenige korte ondervragingen
jv-r nen gang d r klas. begon hij zelf les te ge-
zen 0111 alzoo aan de onderwijzer-: te tooneu hoe
/.ij moesten lesgeven. Even als hy vroeger zijne
eeilingen had leeren werken, leerd hij nu zijne
onderwijzers werken hij gaf hun tev ns prati-
•iie raadgevingen en eindigde nooit zyn b-z<,ek
/onder eene aanspraak te richten tot de kinders
mi hem aan 'e sporen tot werkzaamheid en tot
n-fde e 1 dankbaarheid voor hunne meesters
,n '1 was dan Mr de Inspecteur wann er zien
vvij ii terug 1 Ho! deoitderwyzer die met zooveel
no iüjkhadeu te kampen heeft, waarvan de
i. gewijde zich geen gedacht kan maken, ver-
langt zoo'dikwijls een aan oedigend woord van
iji 1 overheid te ontvangen en dn Heer Roets die
zulks ook had ondervonden wanneer hij onder-
wyzer was,liet nooit na het verlangen der onder
wijzers daarin te voldoen Geen wonder dan, dat
le onderwijzers van zijn gebied hem als een
vader eerden en beminden en naar zyn bezoe
ken verlaugdeD.
Geen wonder dan, dat men onder hen zooveel
werkzame meesters vindt, ook manm,-n van
studie, die al hunne krachten wjjden aan den
groei en bloei hunner scholen.
rein en
wapenen en zoo voor
leiden.
Man van Godsdienst was hij zelfs van jongs
een levend voorbeeld van nau vgezetbeiu in
vervullen zijner christelijke pliciiten; hy
overtuigd dat alle onderwijs otn derge
vruchten ai te werpen op den Godsdienst n
alleen moet gesteund, m ar ervan moet doo
drongen zün; dat de school met anders
dan de vooi tz -tting van hetch tstelyk
dienstig huisgezin.
En daarom, min st un de op zyne
ervarenheid da op de voorschriften en In
vingen der kerkelijke overheid, g-b-uikie y
zijne schitterende talenten en rijke onder v,ndinr
- eerst en vooral om zyue loei
den catechismus e-
hunnei
als onderwijzer. 1
lingan grondig de geb ,den.
de gewijde gesc indenis aan te le r
-S - en te stel k UJ. I
Ten j are 1853 stieri<&<!
en de zoon Louis volgttc-
aangenomeue schooleu
dieustlessen bepaalde zich zijn god/dien.- i;
onderwijs niet. In zijne lessen van de ander-
vakken vond hij altijd eene geschikte gelegen
heid om zijne gen -geilheid of het goed eu af-
chrik van het kwaad in te prenten.
Wel wetende ten anderen dat - lie werk Gods
zegen behoeft om vruchtbaar te zyn. zon vroeg
en vond hij in 't gebed en voornamelijk in 1
dagelijks bijwonen der II. Mis den zegen God-
overzynen irbeid; den moed en de sterkte om
zyne plichten te vervuilen, den troost in zijne
w, derwaardigheden Hij wekte met zyne woor
den- maar zjjn voorbeelden trok de leerlinge,,
tot navolgen aan. Treffend en stichtend was het
voor degansche parochie, troostend en aanmoe-
nigend voor de geestelijkheid, die lange rijen
van kinders te zien kerkewaarts trekk n ter-
misse, komende van uit de verste w -ken en
spijts het slechiste weder om dan zegen Gods
over hen zeiven, hunne ouders af te smeeken.eri
onder het geleide hunner meesters, die altijd
eerst ter kerke waren, te zien blij en welgemoed
ter schole w der te keeren.
Doc'n de werking van Meester Roets bepaald
zich niet bij de school Ook da leerlingen, die de
school verlieten, bleef hij in 't oog houden om
hen te geleiden eti met raad en daad bij te staan,
aan te moedigen of te vermanen.
Door zijne veelvuldige betrekkingen met per
sonea va aanzien, doorzijn persoonlijk gezag,
kon hij aan velen zijner oud-leerlingen aanzien
I jjke diensten bewijzen en zoo natuurlijk bleet
hij zijn gezag op de jonkheid der gemeente e«
op de ouders behouden.
Daar hebt ge, achtbare Hoeren, eene korte en
flauwe schets van hetgeen Meester Roets te
Beernem was en wat hij deed Moet i t daarbij
voegen dat Meester Roets als de god was van
sranscb de gemeente, en dat geestelijke en
w -reldlijke overheden hem bijzonder hoogach
ten en ondersteunden waar zij konden
Gelukkig de kinders, dia zulke meesters
hebben 1
Gelukkig de ouders, die hunne lievelingen aan
zulke meesters kunnen toevertrouwen 1
Gelu'i kig de overheden, die in zulke meesters
trouwe helpers vinden om te arbeiden aan hei
geestelijk en tijdelijk welvaren der schooljeugd!
Gelukkig de dorpen, steden en landen die
met zulk eenen geest bezield zijn
Aan zulke meesters zija zij dan ook de grootste
dankbaarheid schuldig, t.ze bleef to Beernem
niet achter, en u.tte zich op eene gansch bijzon
dere manier, ten jar; 1875, t en de gansche
gemeente mot. den grootsten luister het vijt' en
twintig jarig jubelfeest vierde van Meester
Roets als ouderwijzer.
Was Meeste- Roets gezien en geëerd op zyne
gemeente hy was het niet min bij zijne ambig -
nooten. Deze kende en beminde Dij. Hun bjjziji-
was voor hem eene ware verkwikking In hen
zag hij niets dan vrienden, met dewelke hij de
gelukkige hoedanigheden van zijne minzaam en
altijd vroolijk karakter deelde. Zijne talrijk-
vrienden, deze van bij, g lijk die van verre,
vonden in h -m eenen waren Meester-Vriend,
altijd gereed om dienst te bewyzen, altijd blijd
over 't welvaren van eenen ambtgenoot, maar
't herte bloedend, zoo het met eenen soms uie
wel en ging.
MeesterRoets wa3 overtuigd dat ambtgenoote
zich vereeuigen moeten om samen als vriend m
onder elkan er de schoolbelangen te bespreken
en alzoo elkander doo- elks ondervinding t-
leeren en by te staan. Hij vond dan zijn grootste
genoegen zulke onderwijzerskringen te stichten
en liet nooit na, de vergadering bij fe wonen e
van herten het zijne bij te dragen om dezelve
nietenkel leerrijk maa- ook aantrekkelijk te
maken. Want de boog kan niet altijd gespannei
olijven, en na bet ernstige gaf hij het eerl k
verzet ook een deel van zijnen tijd. Was al aan
genaraeuren wij alzoo in zyne bijzijn gesleten
hebben en hoe zijne omgang van iedereen go-
zocht werd, kan ik niet zeggen.
Zoo als Meester Roets met zijne ambtgenooten
in bet B' ugsche was, zoo was hij later in bet
Kortrijksche en wanneer hy later als opzienet
naar Yper kwam en er spraak was van onder d
onderwijzers van 't Ypersche.ook zulke kringen
te sticht -n juichte hy, volgaarne onze ontwerpen
toe totid ons met raad bij en volgde onze wer
kingen met belangstelling tot op zij'ie laatste
dagen.
Doch hernemen wij den draad zijns levens.
1879 nadert en de rampzalige ongelukswet,
die zooveel tranen bij do katholieke onderwij
zers heeft doen vloeien en wier ongelukkige ge
volgen wellicht nooit zu len gansch uirgewischt
worden.
Meester Roets, weet to wel dat die wet voor
doel heeft de ziel van het kind aan den zalige)
invloed der kerk en harer bedienaars te ont
trekken; hij begrijpt dat hy als Katholieke 011
derwijzer zyue ambtsplichten i.iet meer zal kun
nen vervullen zooals hij het vei staat.eu daarom
slecht luisterend naar de stemme van zijn gewe*
ten en vau de geestelijke «verhei j, ondanks de
onzekerheid dor toekomst, niettegenstaande
vleienne beiolton, v-.-riaat Meester Roets, de
school die hy tot zoo hoogeu trap van bloei en
welsta- d had weten te brengen, en schaart zich
in de rangen van de heldhaftige strijders voo-
't behoud en den bloei van den katholieken gods'
dienst in ons gellelde Bisdom, in ons geliefde
Vlaanderen-
De geestelijke overheid tor wiens beschikking
hy zich had gesteld zond hem naar Sweveghem
om er do vrije katholieke'school in te richter
en te bestieren.
Wat Meesier Roo's te Beernem was gewees:
dat was hij ook met hert en ziel in zjjne nieuw-
vet blijf plaats dieet' dezelfde geluk-ige uitwerk
sels van ge,loo'. De school groeide en bloeide en
Meester Louis had daar ook weidra de alge
meene achting verworven, bij zoover dat de ge
rneenteljjke overheid hem in 1889 tot onderwij
zer be tierder hare: genieent school aanstel
de.
Maar zoovee': werken breekt ook de kloekste
gestellen en Meester Louis die eenen ijzsren ce
zondheid jaren lang had genoten, gevoelde zich
onbekwaam nog langer den last van onderwijzer
lo dragen zyne krachten voelende begeven
vroeg en kreeg hij een eervol ontslag en noopte
nu in do jaren, die hem nog overbleven wat
ruste te genieten. Demenscb mikt maar God In
schikt Dat ondervond ook de Heer Roets
In 1889, korts m dat hij zyn pensioen was toe
gestaan geworden, viel de plaats open van
wereldlijke opziener der katholieke scholen van
het ;.de uestrek des Bisdoms en zyne Ho g-
weerdigheid den Bisschop die zich aan mannen
kende, zond den heer Roets om die eervoile
plaats te vervullen.Het stak zijne ootmoedigheid
tegen dat eereambt te moeien bedienen en boven
andere onderwijzers geplaa-.st te worden Het
viel bom lastig vaat wel te moeten zeggen aan
zijne welverdiende ruste, maar zijne overhem
tiad gesproken eu als ootmoedig en onderdanig
kind der H. kerk wilde hij nogmaals gehoorza
men, zjjn eigen gemaü opofferen otn de laatste
krachten van zijne zieln zijn lichaam aan den
groei eu bloei van het katholiek onderwijs to- te
wyden.
De name en de fame van Meester Roets kwam
hem vóót te Yper eu wann -er hij voor de eerste
maal in de Conferentie verscheen, had hij reeds
de herten van ai zyne onderwijzers tot zich ge-
irokken;wat Mr Roelsals ouderwijzer is geweest
ten opzieute zijner leerlingen, dat is hij ais op
zienet ten opzichte zyuer onderwijzers.
Maar wat gezaid van zijne conferentien, di'; hy
met de grootste zorg bereidde en waarvan de
verslagen als met guldon letters gaan geboekt
blijven. Zij munten uit door orde, eenvoudig
heid, vatbaarheid geene overdrevenheid maar
al wat practisch en doenlijk is kenmerkten de
zelve; want de heer Roets, vooraleer iets voor
te houden, vroeg zich zeiven af, als het kon uit
gevoerd worden en hij, man van ondervin ing'
K.011 met zekerheid zich het antwoord geveus'
't Was voor de onderwijzers dan ook een aanga-
namen dag, een dag op welken zy iets <-o^d
I zouden vernemen eu voor de heer Roets was'
net niet min verheugend in 't midden zyuer on
derwijzers te zijn. Hij verblijdde zich warme- r
zij in de verschillige oefeningen der conference
gelukten en was gelukkig zoo hij hen woo'den
van lof mocht toezwaaien.
Zulk een leven van toewijding aan de school
verdiende een openbare belooning, m w'ldra
klonk de b'yde mare dat Zijne Maj, M,-it d 1
Kouing, de verdiensten van M. Roets hoog
schatte en hem met het burger kruis van 1" klas
vereerde. Bekennen wij, dat nooit op edeler
borst het eerenruis eens met meer verdien- ten
prijkte.
Viel het den heer Roeis pijnlijk door ziekelijk,
-id aan zyne schoolbezoeken te moeten vaar
wel zeggen en later nog gedwongen te zyn van
de conferentien'thuis te blijven, het viel 1 im
min hard voor - nnH*.».™;:
zy e ouderwuzers zijne tegen
woordigheid te moeten derven al was het dat
hij tot den laatsten dag zijn werk bleef deslaar.
en ons bij schrift® nog wist le onderwijzen.
En nu achtbare amtgenootan.de man dien ik
«/■•h otafo iö mwof ï-7 ii 1 1 U
eenige
afschetste is niet meer. Hy had ons do.
dan
.jaren doorzijn voorbeeld kunnen voorgaan dn™
zijn woord richten en steunen. De Heer heeft het
anders gewild Zyn naam zij gezegend
Zijne edele ziel, die nooit iets ander-
Gods glorie voor oogen had blinkt nu voorn-*™
ils een sterre m alle eeuwigheid want v«i™
heeft hij in de gerecht-gheid MderweSen Z
heilzame gedachte, die zalige hoop zij voor ons
als ooa weldoende balsem op, de dien- wnnd»
door zyn afscheiden aan ons gevo?t T,
oegebracht. In Mijnheer Roets verdwym eene
edele en grootscae figuur uit de schoolwereld
maar hy leeft nog voort en zal nog ia„ge blij ven
voortleven m die talryke onderwijzers d o hfi
tot hun ambt heeft opgeleid, of door zyn voor
OOI' ZÜn lessen an
heeft gericht.
gebeden die zyne
der
d leen'tröSw^"modedüeli
3 ill Zi
maakt.
beeld gesticht of door zijn lessen en raadgevin
gen heeft gericht.
Hem volgen de dankbare gebeden die ziins
lessen volgde 1 en zyne weldaden genoten - der
o idars dm h m hunne kinders toevertrouwden
d roverheden die in hem een trouwen rar-deüel'
per vonden, zyue talryke vriend m die n züne
omgang heel eu tromt hebben g sma' Lt «n
allen die hem hebben gekendlal fyne uagedaci)J
terns in zegen blijven en zijn nsam
By
üh-
eeue zoete
eu
üerinuen g verwekken.
En gij, trouwe vriend, die beter dan
zeggen kan wat al iever voor Gods
al zielesgrootheid, wat al naasten liefdebij'uwen
teerbeminden broeder te vinden was, voo.zeke?
moet de scheiding u hitter vallen u,
tard deze ook wezen moge ar' 1109
Gods raadsbesluits!a uwe bedroe ft ePh.n ,aa"
op het kruis het toeken onzer vrnffing onze
noop op een beter leven in den hemeT en' zoek
daar troost 111 de beproeving. zoel1
Dierbare meester, uwe kostelijke overhIilfs«t«
nen zy ons nog toe te roepen dat wij
bare'meester fUsteu in ™*ie Vaarwel, duur-
Vaarwel geachte ambtgenoot ea opziener.
Vaarweltut wederziens
graf schy-
uwe voet-
Hemel
Het burgelijk kruis van isteklas is verleend
aan M> Thiers Francois, rustend onderwij
zer te I roven, in belooning van diensten in
iet aaet onderwijs bewezen gedurende eene
loopbaan van meer dan 35 jaren.
De burgelijke rnedalie van isteklas is ver-
eend aan Mr Snick Amand, voorzitter van de
er a riek en van het Armbestuur van Pro
ven, in belooning van diensten bewezen ge
durende meer dan dertig jaren.
scire3'1! '3e^en °nze Dertelijkste gelukwen-
Burgemeesters Zijn benoemd tot bur
gemeesters te Dottenijs, M. Poullette
aereghem, M. Bouckaert te Middelkerke
Dogier te Poelcapelle, M.
Nevejan.
Verleden 7n a VLAMERTINGHE
i«opschu,ldinggebrac°hTnWierd gem6ent0
"ers inn VIOegen morgen vonden voorbygaO"
schen de° h^rh raCbt' la"g'' den keize'weg. tus"
b0«wwerkman 23 iaar. AC"'üI L°g'e'
keei^ziffif vZ„yaügezicht naar den grond ge-
den oever naar riieD|,ln d6" g''ac!ltZÜ" h°°^ °l
ar™ den kant van 't land, zijn rechmr
l de linkerhand op