Ug^Jk *4*
m nae I-
Luttdi 4 Janvier Undi 4 Janvier
AVANT NOTRE INVENTA3RE ANNUEL DE JANVIER
S V
MENGELMAREN
IT
SRIÉT AIRES
J
ir
im
9 X.
Mhflfe «■-• r-rl y ,s j
GRANDS MA GA SI NS DE NOUVEAUTÉS
'11%
U
f
Gezendhsidspillen D teoss
gr
ÉÈ^I. ia t:l df I I r
et pour faire place aux nouveau és de la s-ison prochaine
ff 1
ff»
II pk^f iftfi
BEPROEFT ZE JLfSS&T
Iff, de doos van 30 .pillen
er ie, etc.
7^ exereice social 1908-1909
MLé JÖl.
f£r
'ISr
fe
fa m tlfaas
l'jk few. -omM
LI us Holz,
DE
JIBAÖÖ, Enz.
wesa
Ittas
JU p ItsilKi ié
IliliNïfè
La>/- J®
ttUB. EU R VAXELAI E-CLAES C" BHUX .LLES
-&D
iSMSM
BIJVOEGSEL .A-A-IST
M i&» ffi H3
Cci
si» 13 «Jdaxm ri 1909
m NERINGDOENERS, bestell uwe re
gisters ter drukkerij van het Nieuwsblad,
't Zijn de voordeeligste en de sterkste.
Een Brief van Fritz
p p p p p p pi p p
Allen, d:c een rïr.on.L
alet-aarmiisenden üraak v::s.
lijden aan het hart, de maag, u,
AHen d;e uitputtend-::- i J - --
liebben.
In een woord, allen
can hunne genont:-:c';L
'Mëèéè
die bekommerd I-.J&
Eg
Gvsr.-.' *sr?r-3h!
d B.
J 5 plu-> 0 35 p ur la province
partir de 20 francs.
Jhambre dos Représeruauts Baron de Morbaü,
sonnë, a ocai a ia Cour i'App< 1 de Bruxelles
>e Liedskhbse Gotoio Sr. Visart de Bocarmê
ours if- es :.u pair h quiozième annóe de leur
3öïit (4 p. c.) elle se réserve le droit de les
me, sur warande ypotnéeCire, avec faculté aux
rités extiiictives !u capita!, payables semestriei-
ile puirra prendre de ours en dépói, étabiir
peiiieur emploj des fends on aieurs qui seront
s.)
EISCHT ÖE VERGULDE PLAAT «St
rT I L
- Jfe i „a
gsmaakt \ro mikken 3. S. A. 3 geweren
pijn van" eene ede fabricatie, goede ban- gj
prima toefcehoorten
If - WW^W0WWWW^
ISfdÜBll
iü l
flïIT
IMG
Utf FIJN LINNEN, Nk
uv?e COLS
ets MANCHETTEN
zullen niet meer beschadigd
Van den vcasch terugkomen
als uwe waschvronW
SUNLIGHT ZEEP
alleen za! gebruike».
Weigert
de na
maaksels.
•^*sssaf^'jsatsarsc^KSi.Mus^^as^
Sf-f ■'ijB£&!3!ZiBd8S&g&
X vpg&g.
QJcy. VX&f&ïïif- -Ssö&^SwSjSse
;-T' TT i
MSLÈèli:
Kerstvertetling
,De Hoogmisse was gedaan, en de jongens
stormden de Kerk uit, recht naar de meerschen
en naar de vaart, want er lag ijs op het water.
Een pLeute van een jongen, Frans R. heeft
trouwens verleid dat hij een grootten steen op1
het ijs gesmeten heeft, met een ijzeren roê erop
geslegen en er zelfs al op geweest is, en 't was
sterk genoeg. De wintervreugde was in vollen
gang, schaverdijners en ijspeerden kwamen
voor den dag en 's namiddags na de vespers
krielde het van het volk op het ijs, 'twas ge
lijk een mierennest en gelach en vreugde weer
galmden ten allen kante.
En toch ontbrak de grootste leutemaker
onder de dorpsjongens, de geestigste van allen,
hij die steeds de aanvoerder van alle jongenspe-
len was.
Waar was de kleine pleute gebleven?
Was hij ziek, de vriendelijke Fritz? Of wat
was er met hem gebeurd?
Och neen, ziek is 't ventje niet, want daar
komt het juist naar het ijs, met zijn zustertje
aan zijn hand, bezorgd als een moedertje.
De kleine Fritz kijkt eens naar zijne makkers,
stapt op den boord van 't ijs, maar weerstaat
aan de bekoring en met betraande oogen treedt
hij verder. Het is alsof een band zijn hertje
toesnoerde. De tranen door de koude in zijn
zustertjes oogen opzwellende vaagt hij zorg
vuldig af, trekt heur halsdoekje wat hooger,
en nadert nog altijd hand en hand de Kerk, die
hij binnentreedt. Fritz neemt vaders kerkboek
van onder zijnen arm en, het openslaande,
vond hij een bidprentje zitten aan het gebed
ter eere der Goddelijke Voorzienigheid. Vader
bidt zeker ook dikwijls dit gebed, en dat zal
wel het beste zijn, daar vader daarin toch niet
missen kan, denkt de knaap.
Fritzje verstond toeh den zin der woorden
niet, maar zijn Engelbewaarder zal niettemin
elk woord in een gouden schaal voor den troon
des Allerhoogsten hebben aangeboden.
De oude Siska was ook in de Kerk aan het
bidden en ging te zelvertijde als de twee klei
nen de kerk uit, en zei bij het uitkomen: Ge
hebt zoo schoon gebeden, vriendje? Is vader
weer ziek misschien? Fritz snikte, en slikte,
maar er zat iets in zijn keel, en tranen sprongen
uit zijne oogen. Enkel stamelend, zei hijOch
Siska, We zijn zoo arm geworden en vader vindt
nergens werk. In de fabriek mag hij niet te
rug van den dokter, en iets anders vindt hij
niet. Moeder zei dezen morgen dat wij het
moesten vragen aan den goeden God, dat Deze
met alles middel wist!
Alzoo is 't, zei Siska, morgen zal het Kin
deken Jesus op aarde komen. Vraag hem dat
het als Kerstgeschenk vader werk zou bezor
gen.
Daar komt Fritz iets in het gedacht: Het
Kindje Jesus zou vader helpen cn hem werk
bezorgen!... Als hij eens een brief schreef
aan het lieve Kindeken!... Hij zou wel geero een
nieuwe schooltasch krijgen, maar werk voor
vader ware toch veel beter!...
T'huis gekomen vraagt de knaap papier en
een omslag en kruipt in een hoekje der kamer
om te schrijven: 'een brief aan 't Kindeken
Jesus. Van den eersten dop ligt een groote
kladder op 't papier, maar dat is niets, rap
lekte hij ln n af. Dan begon hij snel het vol
gende brie: ken te schrijven, dat wel wat ge
krabbeld, r. aar toch zeer leesbaar en zonder
fouten gesc! ireven was
Lief kindje Jesus,
Ik schrijf U vandaag om te laten weten dat
ik dit jaar voor mij niets vragen wil, ook geen
boekentasch, al is de oude geheel versleten.
Ik dank U wel omdat gij vader hebt laten ge
nezen, maar de doktor zegt dat hij niet meer
naar de fabriek mag gaan, anders dat hij woel
ziek worden zal, en vader vindt nergens ander
werk. Lief Kindje, gij kunt alles, want gij zi.jt
de lieve Almachtige God, zegt onze meester in
de school. Maak toch dat vader opnieuw werk
vinde, want wij zijn toch zoo arm. Ik zal altijd
goed oppassen, en nooit meer met sneeuw-
bollen smijten naar de groote menschen en dan
van achter eenen muur ze uitlachen, dit be
loof ik U. En mijn zusje moet ook geen nieuwe
pop hebben indien vader maar werk vindt.
Uw Fritz.
Daar valt nu juist nog een grooten kladder,
maar dit wordt ook seffens weer opgelekt. Nu
j nog het adres op den omslag en dan is alles
weer in orde.
«Aan het lieve Kindje Jesus
in den Hemel.»
Fritzvingertjes zien er uit als die van een
moriaan, maar wat kan hem dat schelen,
zijn hertje is voldaan. Blijft alleen nog den brief
te bestellen. Hoe dit gedaan? In de brieven
bus? Ja, maar moest hij eens niet terecht ko
men Het beste ware den brief afgeven aan den
postmeester op het kantoor.
Zoo gezeid, zoo gedaan.
Jamaar, Vriendje, zegt de heer Postmees
ter, een brief voor den Hemel moet toch ge
frankeerd zijn en gij hebt vergeten er een ze
gel op te plakken.
.Fritz had daaraan niet gedacht en hij keek
heel beteuterd naar omleeg. Al zijn hope was
vervlogen en tranen kwamen reeds te voor
schijn!
't Is niets, mannetje, ik zal zelf cr een zegel
opplakken en zorgen dat de brief vandaag nog
besteld worde, zei de vriendelijke man.
Stralend van blijdschap, die door de opwel
lende tranen reeds heenschitterden, ging
Fritz naar huis. Hij zou nu wel geen nieuwe
boekentasch krijgen en zijn zustertje geene pop,
maar vader zou opnieuw werk vinden, en
moeder zou dan zoo dikwijls niet meer zit
ten weenen als de kinderen een boterham vra
gen. De knaap was zoo verblijd dat hij niet
kon laten in 't voorbijgaan nog een paar baan
tjes te slijderen op het ijs.
De postmeester had intusschen den brief
geopend en gelezen, want hij kende den weg
niet dien hij moest volgen om den brief in
den Hemel te doen aankomen. Vol onlroc-
ring las hij 't geschrevene en 's avonds in het
gezelschap van ecnige voorname heeren van
het dorp vertelde hij wat hem gebeurd was
en liet i edereen den brief lezen.
Ieder bofte om ter meest met het goedher-
tig kind en men beraadslaagde onder elkaar
hoe men aan het verlangen van dat gulden
berte zou voldoen.
Wie is dan de vader, vroeg de Heer Ba
ron, die in de vergadering ook aanwezig was?
- Een doorbraaf huisvader, die jarenlang
in de fabriek wrocht, antwoordde de doktor.
Kon hij ergens eene plaats van hovenier krij
gen? Hij kent dat vak, want zijii vader was
hovenier en hij heeft ook langentijd dat bedrijf
uitgeoefend.
Dan kan er misschien middel gevonden
worden om den kleine te voldoen, wedervoer
de heer Baron. Mijn hovenier is een oude man.
Sedert lang zou'k hem op pensioen gesteld heb
ben, had ik maar een plaatsvervanger gevon
den die schikte...
De avond vóór Kerstdag was aangebroken
en de dokter kocht bij den bloemist het laatste
sperreboomtje dat er nog voor handen was,
en nadat het versierd was, werd het bij de
oude lieden gedregen, die hetzelfde huis be
woonden a!s de ouders van den kleinen Fritz.
De heeren hadden al het noodige gezonden om
een kerstboom in orde te krijgen en die brave
ouderlingen verzocht hem ter bestemming te
dragen met alles wat er bijgevoegd was.
Maar waarom brengen die heeren dat
alles zelf, vroegen de ouderlingen?
Zij willen niet dat dienstboden de zaak
zouden uitbellen want dat ware min aange
naam voor de brave ouders.
Toen het eindelijk 7 ure was, waren de klei
ne Fritz en zijn zustertje, aan wie hij alles
verteld had, in de slecht verwarmde keuken
gezeten, in afwachting van hetgeen het lieve
Kindje Jesus zou doen gebeuren.
Vader en moeder hadden de venstergor
dijnen dicht getrokken, opdat hunne kinde
ren de vreugde niet zouden zien bij de geburen,
waar een Kerstboom geplukt wierd. Zij had
den er verdriet in dat hunne kinderen bij dit
Kerstfeest niets zouden krijgen en treurden
hierover sprakeloos.
Daar gaat de deur open en een helder licht
stroomt in de kamer. Op eene tafel wordt
de Kerstboom geplaatst, daarnevens een groot
j pak gelegd. Met luid gejuich begroetten de klei-
j nen die verschijning terwijl de ouders van ver-
j rassing geen woord konden uilbrengen. Het
pak wierd opengedaan en daarin vond de
kleine Fritz eene sierlijke nieuwe lederen
schooltasoh, en eene fraaie pop voor zijn zus
tertje, benevens suikergoed ea andere lekker
nij. Maar geen woord geschrift!... Zou de lieve
Jesus zijn brief niet ontvangen hebben? Hij
heeft dezen nogthans in handen gegeven van
den heer Postmeester zelf, die beloofde dat hij
nog denzelfden dag ter bestemming zou aan
komen!... Zou de briefdrager nog een antwoord
brengen of heeft de kleine Jesus de boodschap
voor vader vergeten, om alleen te denken
aan die der kleinen!... Maar neen, de Leve Je
sus vergeet niets en het antwoord zal zeker
nog wel komen!...
Daar brengt de briefdrager een pak dat aan-
geteekend is, en vader moet eerst af teekenen,
eer hij het pak openen mag... Met bevende han
den worden koord en omslag losgemaakt en
daar valt een bankbriefje van 50 fr. uit... Dan
leest de verblufte vader een brief waarbij hij
hovenier wordt benoemd op het kasteel van
den Heer Baron X...
1 ranen van dankbaarheid rollen over zijne
uitgemergelde wangen, en vader, moeder en
kinderen danken op de knieën den lieven Je
sus, die zoo mildelijk aan de kinderlijke bede
van den kleinen Fritz had beantwoord.
(Voor Onze Jeugd.)
so YPER Vrijdag namiddag had er in de
rijschool alhier een steekspel met den sabel
plaats. De luitenant Durieux van de artillerie,
had luitenant De Neufchatel van het lc regi
ment lansiers, als tegenstrever. Onder het spel
raakte Durieux zijn tegenstrever met zooveel
kracht, dat zijn degen in twee brak, en de punt
terugkaatste die hem in de linkerzijde drong.
De toestand van den gekwetste is nog al ge
vaarlijk.
s.o<
Vil I1V1 l/IWV.
en slijmen welke aanleiding gevea
aan de talrijke ziekten welke LR
menschdom kwellen.
Om sterk en stevig te xijn atosï
men dikwijls purgeeren. De
zijn de eenigste die zonder buikpijn
en zonder eetregel purgeeren en eene
volkomene gezondheid aar» a iea
verzekeren.
den voorrang boven ai de rek
purgeermiddelen overtuigd Zijn.
in ai de apotheken.
mg
;\..i
•JBSSk'ïiv. ..ÏLCK
tvslS bv
it -■■y:»;.
OP D3
ié
59-8 i, Putterij jg^.
BRUSSELS jg£
N Bij alle WEDERVERKOOPERS pl
IN Bij aiie WEDERVER
Pierrot wus ziek, had kou aan de longen,
Hij lei er op de Thermogene Wat
En zie welk zonderling gevolg dit had,
't Vuur kwam uit z'j he.cl lange tor
ange tongen.
■t fc warmte en
eest im een nacht
lij is ss:; COTik!
Tc !;oop in alt
;j Mi veranderd werdon.
V doo. fr. O.^O
