GODSDIENST Omgang* met kameraden Katechismusonderricht per brief Het hoekje van den Wijsaeus Radio-Omroep Liturgische Kalender Vaardigheid van den Mis dienaar, de Wit Een Katholiek priester, Pater L. J. Kreciszewski is in een dorp in Canada enkele maanden geleden een schriftelijke kathechismus cursus begonnen. Thans na een ha’f jaar b'ijkt dat hierm ide prachtige successen zijn behaald. Dit moet voorze ker toegeschreven worden aan het feit dat psychologisch heel goed verklaarbaar is, dat het voor ieder kind een bu tengewoon verheugend iets is, wanneer het een brief krijgt, die aan zijn persoonlijk adres is gericht en uitsluitend en alleen aan het kind toebehoort. De moeite die de kinderen zich geven om deze brieven te beantwoorden, wijst er op dat ze de inhoud van den brief goed in zich hebben opgenomen en verwerkt. Deze nieuwe methode heeft zich in dit eerste half jaar buitengewoon snel over een groot deel dezer prairie gebieden verspreid. Zooals bij kinderen gebruikelijk is, ver tellen zij elkaar behalve de gewone dingen van den dag ook het buitengewone feit van den katechismus brief Daar in de scholen geen kathechismus-onderrcht gegeven wordt, voorziet dit schriftelijk godsdienst onderricht werkelijk in een lang gevoelde behoefte. De mensch heeft geene ziel Er is geen God, zegt het rot der godde loozen. Wij hebben in de vorige nummers dat verdachte, stoutmoedige, onredelijke en gevaarlijke woord weerlegd. Maar de goddeloosheid randt niet alleen God, maar ook den mensch aan, en dus voegt zij er bij De mensch heeft geene ziel. Ik stel mij thans op die ontkenning te antwoor den. Ik zal kort zijn, en ben voornemens te eindigen met eenige opmerkingen van het hoogste practische belang. Ik zie rondom mij, en ik zeg dat de mensch eene ziel heeft. Wat is er rondom mij Daar zijn onze evenmenschen, daar is de menschheid. Welnu, de menschheid de beschaafde, de eerzame menschheid, he°ft altijd geloofd en gelooft nog aan de ziel, dat wil zeggen aan een geestelijk beginsel, onderscheiden van het lichaam. Zondar twijfel verschijnen er te midden van die menschheid enkele eenlingen, die beweren dat de mensch geen ziel heeft, en die zelfs boeken samenstellen om het te bewijzen. Bossuet geeft er ons de verbor gen reden van De mensch, zegt hij, maakt zich de gelijke der dieren om het recht te hebben evenals zij te leven, gelijk aan iemand van hóoge geboorte, die geen mud bezittmd, zich zijne waardigheid niet wil herinneren uit vrees verplicht te zijn te leven overeenkomstig die waardig heid. Diepzinnig woord. Het materialisme komt niet van de we tenschap, maar van dm hartstocht, die op zijn gemak wil zij.a. Een priester smeek’e een jong mensch weder eerzaam en chris telijk te worden- De ongelukkige boog het hoofd en zeide daanaa op ernstigen toon Ik wenschte dat ik een hond was Wat zegt gij, arme afgedwaalde, riep de priester uit, zoudt gij een onrein dier wil len zijn «Ja, antwoordde de ongelukkige half luid, dan kon ik ten minste het kwaad doen zoader wroeging Zie daar de betreurenswaardige waarheid. Het gewe ten roept. Men moet het dooden, en daar om zegt men De mensch heeft geen ziel. Men wil niets gelooven, om het rechtte hebben alles te doen. Onder de menschen zijn er oitaarde uitzonderingen, die het bestaan van de ziel loochenen. Maar ik houd geen rekening met deze uitzonder in gei, die geen waarde hebben omdat zij zonder adel en zonder eer zijn. Ik zie rondom mij d e gezonde menschheid en ik zeg dat de mensch een ziel heeft. Als gij het katholiek geloof wilt verde digen, verdedig het voornamelijk door goede werken. Het sprak baekdeelen... Van de Arbeidersolympiade te Antwer pen wordt weinig of niet meer gesproken. Dat is de gang van alle aardsche zaken. Buiten een kribbe'partijtje tusschen het roods dagblad en een zoogenaamd neutraal blad, die naar aanleiding van een vecht partij op de Olympiade Zondag aan het vechten zijn gegaan. Ze spelen zoowat voor pot en ketel die elkaar het zwart zien verwijten, want ze zijn op het terrein van volksopvoeding terecht gekomen. De eene verwijt de andere dat hij niets als ongezond proza en sensatie opschept, etc Zoo zien we dus dat ondanks de crisistijden de hu mor nog niet uitgestorven is, da-r die twee bladen op punt van volksopvoedingen aangebrande sansatie elkaar wel de hand kunnen reiken. Och ja, ieder meent dat hij de ware Jacob is en de alleen ge’ukkigma- king verkondigt. Toch schijnt het bij de roode vrienden heel goed en gelukkig te zijn, want ziehier een staaltje proza van een der deelnemers aan da Olympiade, die thu;s zijn bevindin gen op papier heeft gezet Pr pier is gedul dig en verdraagt veel. Hij schrijft over een groep deelnemers en meesters ie na ont binding der Olympiidestoet in hui lichte sportkleedij naar hun kamp trokken. En letterlijk gaat hij verder Daar kruisen zij een groep stroeve bleeke j mgelingen, die achter hun strenge pater triestig op stappen. Bedeesd slaan de schuchtere jongens de oogen neer, maar wagen toch terzijde een «oogje». De dartele sport- meisjes slaan er geen acht op. De tegenstelling dier twee groepjes was treffend. En ik betreur alleen dit tooneel- tje niet op de gevoelige plaat te hebben kunnen overnemen. Want het sprak boek- deelen.,. Wij betreuren het evenzeer, doch voor den opsteller van dit zeer romantisch geschrijf, die in zijn ijver voor de goede zaak vergeten heeft dat hij over Zondag i Augustus schreef. Bij mijn weten hebben de katholieke gestichten waar yolgen§ onzen póëet bleeke, str oeve jongelingen wonen met stenge paters, de goede ge woonte om rond de i5e of 20ste Juli hun bleeke schaapjes met vacantie naar huis te sturen. Dus het is jammer dat de talentvolle schrijver geen toestelleke bij had om zijn ingebeelde groep bleeke jongelingen op de gevoelige plaat vast te leggen, wij zouden hem nu niet van leugens moeten beschul digen. Bij het ontwikkelen zou hij gemerkt hebben dat hij droom e toen hij zooge naamd bleeke jongelingen zag. Want een foto liegt niet, menschen kinderen wel. En liegen is m sschieu gemakkelijk, maar zoo liegen dat menschen zonder rood verstand het gelooven moeilijker. De op steller van bovengenoemd epistel deed beter wat te stoefen over de schitterende kleedij der sportmeisjes, want die hadden wel een romantisch kleedje noodig daar de werke lijkheid maar kaal was, zoo kaal dat huis vaders, dus geen bleeke jongelingen, er schande over spraken. Intustchen draag ik dit proza op aan zoogenaamde bleeke jongelingen van onze Katholieke Studenten Actie, die nu sterk en tuchtvol hun geestdriftige gouwdagen beleggen in dienst van Christus Koning. Wijsneus. Christus in het H Sacrament ter eere Hongarle-Budapest Allen spie ken nog van het recente Inter, at’onale Eucharistisch congres te Manilla en reeds worden in de stad waar het volgende con gres zal plaats hebben, alle schikkingen getroffen tegen mei van het volgend jaar. Dan zal ’t te doen zijn in Budapest, hoofd stad van Hongarije. Zoo worden reeds de uitnoodigingen verzonden tot de groote kerkvoogden en maatregelen voorbereid voor het uitreiken van de communie aan de geloovigen. Dit congres grijpt aldaar plaats ter gelegenheid der nationale feesten ter eere van Sint Stefanus. van Donderdag 26 Oogst Gedurende de middaguitzending hoeren wc een mooi gevarieerd fonoconcert, ge volgd van een concert, door het radio- orkest en het salon orkest, waarna opnieuw een reeks aangename fonoplaten volgen. Te 17 u. wordt de uitzending ingezet met een concert door het licht orkest, gewijd aan werken van Theo Luys*erburg. Gedurende het kinderuurtje bezoekt Oome Piet de haven van Antwerpen samen met enkele lu’stervinken. Het kwartiertje met opnamen van be roemde zangf rs wordt dezen keer gewijd aan Jan Kiepura, Te ï8,45 u spreekt de heer C. J. Staes van de Vlaamsche Katholieke Sportfede ratie, over Wij en de Katholieke Sport- idee Da vooravoidu’tzending wordt dan besloten met fonoplaten naar den zin der luisteraars. De avonduitzending wordt verzorgd door het radio-orkest o. 1 v. Paul Dculiez Het eerste gedeelte is gewijd aan werken van Aug. De Boeck het tweede gededte brengt ons werken van Bizet, Chabrier, Jacques Ibert, Massenet. Na het avondgebed volgen dan nog en kele dassnummertjes voor de liefhebbers van Jms msalek, Moskow. Een speciale commissie werd in de Russische academie voor we tenschappen ingesteld ©m een nieuwen ka lender te bestudeeren, welke beginnen moet met October 1937. De namen van de dagen zouden veranderen ondtr andere zou de Zondag Stalin noemen en de Zater dag Lenin. De periode na de geboorte van den Zaligmaker krijgt den vleienden titel van Periode van het kapitalisme De kalender zal worden verdeeld in tijdper ken van dertig dagen die de namen zullen dragen van groote revolutionaire gebeurte- Zondag 22 Augustus 14* na Pinksteren (Protector) Halfd. Ged. v.d. Oktaafdag en v.d. HH. Timotheus en gez. Wit Vespers van den Zondag. Maandag 23 Augustus H. Philippus Benitus, bel. (Justus) Dub. Ged. v. d. Vooravond v. d H. Bartholo meus Wit Dinsdag 24 Augustus H. Bartholomeus, apost. (Mihi autem) Dubbel 2e klas Rood Woensdag 25 Augustus H. Lodewijk, bel. Halfd. 2egeb. A cunctis 3' vrij (Votief en Requiemmissen Wit Donderdag 26 Augustus H. Zephyrimus paus en mart- (Sacerdotes Enkel, 2' gebed A cunctis, 3e gebed naar keuze (Votief en Requiemmissen) Rood Vrijdag 27 Augustus H. Jozef Calasanctius, bel. (Venite) Dub bel Wit Vleeschdervea Zaterdag 28 Augustus H. Augustinus, bissch., bel. en kerkl. (ïn ptediol Dubb. Ged, v.d. H. Hermes, mart. it De weldaden van de akolietenaktie voor de parochie en de familie. De grootste verovering die het chri stendom heeft behaald, schrijft Kard. Pie, heeft het aan zijn eeredienst te danken De taal van den cultus is een prediking die recht naar het hart gaat. Dat alles natuur lijk veronderstelt een liturgie die de ziel beweegt en sticht, wel geordende ceremo niën, godvruchtig uitgevoerde gezangen, diensten die waardigwordengeceiebreerd, heilige bedieningen die met bescheiden statigheid worden uitgeoefend, die de geloovigen aantrekken en diepen indruk maken, ze stemmen tot ingetogenheid en gebed. Opdat nu de liturgische plechtigheden een dergelijke suggestiekracht en weldoen de uitwerking op de geloovigen zouden hebben, is het noodig dat de bedienaars zouden zijn gevormd en onderlegd, stipt, nauwgezet en godvruchtig hun taak zou den volbrengen. Alleen een degelijk inge richte akolietenaktie kan een dergelijke vorming aan de misdienaars verzekeren. Moet het gezegd dat een dergelijk gevormd kind onzeggelijk veel goed sticht in zijn huiskring Hier mag gerust gespro ken worden over esne werkelijke opvoe ding der ouders door hui kinderen misdienaars. Betrouw vol en expansief van aard, zal het kind aan zijn ouders alles mededeelen wat het voelt en v. at het doet, wat hem bezig houdt en wat hem bekommert, wat het heeft gezien en gehoord. Aldus wordt de thuis van den misdienaar als een soort uitbreiding van de pastorij, van de sakristij en van de kerk. Een heel bizonder atmosfeer wordt daar geschapen want men is er onvermij delijk toe gebracht alle uitingen van het kerkelijk leven en alle oefeningen van den eeredienst «enigszins mede te leven. Bi soudere vriendschapsbanden ontstaan tusschen den priester en de ouders die evenals de priester belang hebben bij den vooruitgang en den waardigen altaardienst van hun kind. Door zijn dienst aan het altaar, zal de jonge akoliet Jezus beminnen en dienen ook leeft hij in nauw contact met den priester. Zou het dan te verwonderen zijn dat bij hem de begeerte en het verlangen zou ontstaan voor het priesterschap waar van hij, meer dan gelijk welk ander kind, de grootheid inziet en de weldaden onder vindt. Ook is het niet zelden gebeurd dat uit de godsdienstig gevormde misdienaars de beste seminaristen zijn gegroeid. Voor den priester zal de akolietenaktie een niet geringe hulp daarstellen om de roepingen te ontdekken en te leiden die een zeer kostbare aanwinst kunnen worden voor de priesterschap. Om te eindigen doet Mgr Louis een dringend beroep op de medewerking van de ouders. Hij* verdedigt de misdienaars tegenover al het kwaad dat men er over zegt. Als er onwaardige misdienaars ge vonden worden, dan is dat meestal te wijten aan de gebrekkige opleiding. Hij verheugt zich over de flinke inrichting van dat werk in zijn bisdom, verhoopt verdere uitbreiding, bedankt de priesters vooral hetgeen ze reeds in die richting deden, moedigt ze aan opdat ze met nog groota- rtfö ijver zieh zouden toeleggen op dat Er zijn veel jongelingen en mannen, die in ’t ouderlijk huis een zeer christelijke opvoeding genoten hebben en die onfeil baar een zaligen dood zouden gestorven zijn, hadden zij kort na hun eerste H. Kommuiie de wereld mogen verlaten. Sommigen onder hen leidden nog een tijdlang na die gelukkige gebeurtenis een vroom en geregeld leven, doch geraakten later in ’t v-rd erf en vielen af van ’t geloof hunner kinderjaren. Wat is daar de oorzaak van Groo- tendeels de omgang, het kameraadschap, die zij in hun jongelingstijd gehad hebben. Menigeen scheen vroeger een andere Aloysius te zijn, en thans is zijn ziel als leeggepompt van allen godsdienstzin, dank aan het slechte gezelschap. Daarom komt er oneindig veel op aan, dat gij slechts kameraadschap zoekt bij zulke lieden, die zelf een christelijken, eerzamea levenswandel hebben. En beeld u maar niet in, dat gij ook met slechte mackers kunt omgaan zonder 't miós’e gevaar voor uw ziel, vermits ge vast ge noeg in uw schoenen staat! De mensch is meer geneigd tot het kwade dan tot het goede en zoo komt het, dat slechte voorbeelden en liederlijke gesprekken zoo verderfelijk op een jeugdige ziel kunnen inwerken, ook al is zij tot dusverre onver dorven gebleven. Leg een gezonden appel in een mand vol rotte appel in, de rotte zullen er niet frisch door worden, maar wal omgekeerd zullen de frisiche beginnen te verrotten. Wanneer er in uw verblijfplaats een christelijke vereeniging bestaat een jonge lingenpatronaat bijv., laat u daarbij inlij ven ge zult er zeker wel goede makkers vinden. Is zulks het geval niet en kuit ge niet heelemaal buiten gezelschap blijven, dan moogt gij u gerust bij een of anderen jongenman aansluiten. Bij een persoon van zijn stand kan men op korten tijd allicht merken, mei wat voor een geest bij bezield is. Ingeval zoo iemand 's Zondags geregeld naar de kerk gaat en onder 't spreken nooit ontuchtige! of ongodsdhnstigen praat vertelt, dan kunt ge doorgaans gerust aaunemen, dat uw omgang met hem niet schaden kan. Toch moet gij op uw hoede zijn vooreen soort huichelaars en verlei ders, die den mond gaarne vol hebben van vrome zaken, maar die achter uw rug den spot drijven metal wat eerbiedwaardig is zij schimpen op de H Misse, belasteren de Biecht en de H. Eucharistie, en zoe ken met hun giftige tong de H. Moeder Gods in de hielen te steken door eenvou dig de vereering belachelijk te maken van Haar, die het hoogwaardigste der schepse len in den hemel en op aarde is de gena- devolle Moeder der groote ka’holieke familie. Wolven in schaapsvellen dus Ingeval het u overigens niet ge’ukt, één of meer goede vrienden aan te treffen, en gij ook allen omgang met onchristelijke lieden niet vermijden kunt, dan moet ge weten blijk te geven van moed en karakter vastheid. Blijf ernstig, wanneer men in uw bijzijn schandelijken praat of gemeene grappen uitkraamtwie daarom lacht, spant aan met den duivel, die daar oak pleizierin vindt. Blijf kalm en onverzette lijk, wanneer ge bespot of uitgescholden wordt door kerels, die godsdienst en goe de zeden haten... Ik ken een man, die zelfs als soldaat geen merschelijk opzicht kende. Eiken avond, alvorens in de kazer ne slapen te gaan, knielde hij op den grond neer en deed zijn avondgebed. Natuurlijk werd hij door andere soldaten daarom begekt en uitgelachen ze heetten hem den heiligen kanonnier Nu, wat heeft het hem geschaad Hoegenaamd niets. En wat heeft hij erbij gewonnen Een uitzonderlijk loon in den hemel, dat de Zaligmaker beloofd heeft aan hen, die om zijnentwil smaad en vervolging lijden. Overigens hebben de vijanden van den godsdienst zelve meer eerbied voor iemand, die onbewimpeld met woord en daad voor zijn geloof durft uitkomen, dan voor een zwakkeling, die wel christelijk leven wil, maar het niet aandurft, zich ook christelijk voor Jan en alleman te toonen, Toch moet gij het nog verder brengen. Zooa’s een bedorven mensch ook anderen zoekt te bederven, zoomoet gij omgekeerd er op uit zijn, bij gelegenheid propaganda voor ’t goede te maken. Gij kunt bijv, leerlingen en onderhoorigen voor de ver leiding vanwege anderen waarschuwen, somwijlen ook een diepgezonken mensch op den goeden weg terugbrengen, of ook een persoon, waarover gij zeggenschap hebt, ernstig aanraden, zijn plichten op nieuw te vervullen, met u mee naar biecht of preek te gaan enz. Niet zelden maakt het veel meer indruk, wanneer een jonge ling een goed woord spreekt dan wanneer het van een geestelijke of een ouderling of een godvruchtige vrouw komt. menschen broeders zijn. Ze vergeet, dat de verstandhoud ng tusschen Karei de Groote en d® Kerk het mogeiijk maakte het groote rijk van den Keizer van het Westen in eenheid te bewaren, dank zij wijze wetten, doordeesemd van godsdienstzin. Heeft de godsdienst dm niets te zien met de kruistochten die vrede brachten in vreemde landen en het kleine Europa met het Oosten in betrekking bracht. Of wie bracht er den eersten Volkeren bond tot stand Was het niet de Kerk door haar Godsvrede I Of was de godsdienst niet de oorzaak van het tot stand komen van eeuwig- schoone monumenten en schilderijen, de wereld door bewonderd Of was het de godsdienstzin niet, die onze Vlamingen van i3oz naar Groeninghe dreefWas de godsdienst voor hen niet hun sterksten steun Moet ik verder gaan Heeft de gods dienst dan niets te maken met deze bede vaart Zoo neen, neem dan maar die mis weg, dat Vader ons, kap dan maar het krms van den toren, en je hebt een plech tigheid zonder zin noch beteekenis, je hebt een klok zonder klepel. En dit alles leert de neutrale school juist niet Wordt zóó de geschiedenis van den Gul- densporenslag niet een geschiedenis van vechtende mannetjes Wordt zóó de geschiedenis der kruistoch ten niet een geschiedenisje van dwaze glo betrotters Wordt zóó de geschiedenis van den Boe renkrijg niet een geschiedenis)e van ver waande boerenjongens Inderdaad zei Staf, en 'k zal er eens over nadenken, vooralleer ik m’n zonen naar zoon school zend. De tandem ronkte over den macadam. De beenen gingen op en neer. In de verte hoorden ze Nele brommen. En Staf dacht na over klokken zon- der klepels, en hoe geschiedenis een geschiedenisje wordt.

HISTORISCHE KRANTEN

Parochieblad van Diksmuide (1933-1940) | 1937 | | pagina 2