DE TUINKLOKKE
PAROCHIEBLAD VAN YPER
1930
u:::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ZONDAG 13 JULI
Ypers Kathedraal
wordt geconsacreerd
De Kerkwijding
NUMMER 6
EERSTE JAARGANG
inzonderheid van Sint-Maartens
Op Dinsdag 1 5 Juli aanstaande zal de Sint-
Maartenskerk, onze heropgebouwde kathedraal,
gewijd en gezalfd worden door
Zyn Hoogwaardigheid Msr Lamiroy,
Oud-Deken van Yper.
Iedereen wordt uitgenoodigd tot die grootsche
plechtigheid.
Zij begint met gesloten deuren, om 8 u.
De overbrenging der Relikwieën zal plaats
hebben om 9 1/2 u. en dan worden de geloo-
vigen in de kerk toegelaten.
Om I 1 u. zal de Plechtige Hoogmis opge
dragen worden door Z. Eerw. Heer Kanunnik
DELAERE, oud-deken van Yper, met Pontificale
Assistentie van
Zijn Hoogwaardigheid M81 Waffelaert,
Bisschop van Brugge.
15n Juli begroeten wij als een hoogfeest en
een zegen.
Heel de Ypersche bevolking zal er aan houden
met vrome geestdrift mee te vieren en de huizen
te bevlaggen.
De plechtige Consecratie van Sint-Maartens-
kathedraal luidt de geestelijke herleving in van
onze aloude roemrijke stad
De Kerkraad van Sint-Maartens
J. Antony, Z. E. H. Vermaut s. t. d., G. Tack,
Schrijver. Pastoor-Deken. Voorzitter,
M. Cocle, Dr Dochy, F. Haus, leden.
Bij dit nummer van De Tuinklokke komt een
hijblad.
Onze. prachtige herbouwde Kathedraal wordt gecon
sacreerd op Dinsdag 15 Juli.
t' Is een indrukwekkende, maar lange en ingewikkelde
plechtigheid. Daarom een woordeke toelichting.
I. Bestanddeelen der ceremoniën.
In het thans gebruikte ritueel zitten drie oude kerkwij
dingsceremoniën dooreengevlochten, en alles wordt
duidelijker als we dat willen onthouden.
Deze drie handelingen kunnen weals volgt beschrijven
1° In de oudste tijden bestond de wijding hierin, dat
men op het altaar het H. Misoffer opdroeg. Door die
handeling werd het altaar als geheiligd, en die heiliging
ging over op het gansche kerkgebouw dat het altaar be
schut. Daarvan is overgebleven de plechtige Mis die de
ceremonie bekroont en op het geconsacreerd altaar wordt
opgedragen.
2° Later kwam nog iets anders in gebruik, iets dat we
zouden kunnenheeten kerkdoop. Niet hetsacramentdes
doopsels, dat wordt slechts aan menschen toegediend
maar een plechtigheid die uiterlijk veel gelijkenis heeft
met de ceremoniën van het doopsel, nl., met de afwas-
sching en de zalvingen. Zoo wijdt de bisschop tweemaal het
water eerst met de gewone wijding, nl. het water waar
mede hij uitwendig drie maal de kerkmuren besprenkelt,
daarna het gregoriaansch water, waarin zout, assche en
wijn gemengd wordt en dat dient om het altaar en 't ge
bouw van binnen te besprenkelen den vloer en de
muren. Na die talrijke besprenkelingen die de reiniging
van 't gebouw beteekenen en uitwerken, komen de tal
rijke zalvingen van het altaar en deze van de muren, bij
den hoofdingang, buiten; en daarna op twaalf plaatsen
van binnen, plaatsen die aangeduid worden door kruisen
die men noemt consecratiekruisen, of apostelkruisen.
3° Eindelijk, in nog latere tijden, vindt men kerkwijdin
gen bij wijze van het overbrengen van relikwieën van
martelaren. Die jongste wijdingsvorm ontwikkelde zich
uit de oeroude gewoonte het Misoffer op te dragen
in de Catacomben op de graven van martelaren. Dit
begon in de eerste eeuwen, tijdens de vervolgingen. Het
volk was er zoo aan gehecht dat, toen de vrede aan de
Kerk geschonken werd, en men groote kerken in de stad
bouwde, men uit de Catacomben of kerkhoven lichamen
van martelaars in triomf naar de nieuwe kerken overvoer-