Het levend model
Profeten=Beelden
Uit onze kerkregisters
Waarschijnlijk kent ge allen wel de beroemde schilderij,
voorstellend het Laatste Avondmaal het meester
werk van Leonardo da Vinei. Daar zit nog een leerrijk
verhaal aan vast.
In het jaar I 480 kreeg de beroemde schilder de op
dracht in het Dominicanenklooster te Milaan een schil
derstuk van het Laatste Avondmaal te maken.
Met heel zijn kunstenaarsziel gaf da Vinei zich aan dit
eerlijke werk....
Overal zocht hij naar teekenmodellen. In het klooster
zelf, zegt de legende, vond hij een jongen monnik, zedig
en rein, die zijn Christusideaal het meest benaderde.
Op zekeren dag ontmoette de schilder in een der
straten een anderen frisschen jongeling. Onschuld spran
kelde uit de heldere oogen en een fijn-reine glimlach ver
tolkte de ongerepte schoonheid der jongensziel.' Deze
knaap diende als model voor den beminden leerling van
Jesus, bint Jan.
Jaren gingen heen op pleinen en straten had de schil
der zijn voorbeelden gevonden voor de verschillende
apostelen. Het meesterwerk was bijna voltooid. Alleen
Judas ontbrak, de ellendeling.
Op een avond loopt hij rustig te wandelen en daar
komt hij iemand tegen, slordig in lompen gekleed, met
grimmigen blik van verwildering en zinnelijkheid.
Een levende Judas flitst het da Vinei door het
hoofd. Huiverend voor de lugubere verschijning vraagt
Leonardo of de man zou willen poseeren voor een schil
derstuk inhetSanta-Maria-klooster. Spoedigwas de zaak
beklonken en de volgenden avond klopte de man aan de
kloosterpoort.
In de eetzaal der monnikken gekomen ziet hij de schil
derij van het Laatste Avondmaal en begrijpt dat hij
voor Judas moet dienen.
Hij verbleekt en plotseling luid snikkend roept hij uit
«Kent gij mij niet Daar sta ik, zooals ik vroeger
was, daar zooals Joannes en nu ben ik een Judas
Men begrijpt de geweldige ontroering van den kunste
naar. Op zijn vraag hoe zoo iets mogelijk is, sloeg het
antwoord weer M'n hartstochten en vooral de on
zuiverheid hebben mij zoo verlaagd».
Zeker, zoo'n sterke verandering is buitengewoon.
Maar beleven we niet dagelijks zulke gevallen Fiksche,
ferme jongens worden in korten tijd ellendige manne-
kes d'r zit geen cadans meer in hun sloffenden pas d'r
zit geen staalkracht meer in hun hangerige ledend'r fon
kelt geen moed meer in hun doffe oogen d'r parelt geen
geestigheid meer in hun flauwe grappen.
Was het een slepende ziekte, die hun lichaamskracht
en hun zielevuur zoo droevig vernielde, o, ik zou willen
deelnemen met heel mijn hart in hun harde lijden. Dan
treft hen geen schuld, en zij zijnde lieve vrienden van God.
Maarik roep neen, Jezus roeptaanhet hart van die
arme dwazen, die spelen met hun gezondheid, die spe
len wat veel erger is met Gods rijke genaden
«Kom, mijn jongen, durf edelmoedig, frisch en rein
te leven».
De serie is thans volledig boven de kapiteelen der
kolommen van den middenbeuk, prijken de zes heerlijke
steenenbeelden, welke wij te danken hebben aan de vro
me vrijgevigheid van adellijke familiën uit ^per.
Zij stellen zes profeten voor, die een voorname rol
gespeeld hebben in de geschiedenis van het Joodsche
volk. met betrekking tot den toekomstigen Verlosser.
Vooreerst de profeet Elias een buitengewone figuur
uit de 10' eeuw vóór Christus dan komen de schrijvers
van de vier groote profetische boeken Isaïas (8e eeuw)
Jeremias (7e eeuw), Ezechiel (6e eeuw) en Daniel (6"
eeuw) eindelijk, op den drempel van het nieuw Var-
bond, de HJoannes de Dooper, voorlooper van onzen
Goddelijken Zaligmaker.
In kunstopzicht, naar het getuigenis van alle kenners,
zijn die zes profeten-beelden echte meesterstukken: even
statig en oorspronkelijk van opvatting als smaakvol van
uitvoering. Zij geven aan den middenbeuk onzer kerk een
schitterende voltooiing. De Gentsche beeldhouwer Sinia
haalt oprecht eere van zijn werk.
In welke rangorde staan onze profeten-beelden
Als ge de kerk binnenkomt langs het zuidportaal (Halle),
dan ziet gij
aan den Epistelkant (links) het beeld van Joannes de
Dooper,'t is een geschenk van Weled. Mej. Alice Vanden-
pe-reboom; aan den Evangeliekant (rechts) Elias,
geschenk van Weled. Heer Georges Tack, voorzitter van
den kerkraad
daarna, links, Daniel gegeven door Weled. Heer Daniel
Coppieters de Gibson; en recht3, Ezechiel, gegeven door
Weled. Heer Charles Van Elslande
vervolgens, links, Jeremias, gifte van Weled. Mej. Alice
Vandenpeereboom, ter nagedachtenis van haar familielid
Z. Hoogw. M81 Malouen rechts, bij de doopvont, Isaïas,
gifte van Weled. Heer Ridder Hynderick de Theulegoet.
In naam van al de parochianen bieden wij die milde wel
doeners van St-Miartensonzehartelijkedankbetuigingaan.
Door het doopsel herboren
1 Nov., Georg-s Verfaillie z. v. Gaston en Maria
Coffyn, Surmontstraat.
23 Nov. Eliane Janssens d. v. Jozef en Maria Moer
man, Kalfvaart.
26 Nov., Elisabeth Davis, d. v. Herbert en Germaine
Willems, Boterstraat.
Door het huwelijk verbonden
7 Nov., Henri Vercamer (Boesinghe) en Helena
Messiaen, wed. van Cam. Larnou, Bruggesteenweg.
7 Nov., Armand Dossaer en Celine Dezeure,
Boesinghestraat.
10 Nov., Georges Leroy (Westvleteren) en Marg.
Meerseman, Boomgaardstraat.
14 Nov., Leonard Pottel en Mathilde Vermeer8ch,
Dixmudesteenweg.
28 Nov., Jozef Coussement (Roeselaere) en Marie-
Henriette Declercq, Rijselstraat.
In den Heer ontslapen
12 Nov., Emilie Bataillie (1860), wed. van Henri
Vierstraete, Rijselstraat.
