Ie JAAR. Nr. g.
PRIJS 1,5G Fr.
ZONDAG 6 MEI 1S4S.
Feiten en Personen.
heeft, het recht
VOOR HOUTULST.
Fier als
dan ook beter geweest had het weekblad zijn onschuld kan bewijzen, door dik en! V.N.V.! Wij vroegen,
von
de
ev. IN ONS 1
ren. W’j vragen niet
blad niets mee te
betreuren we dat onze
een kwestie
zouden weer
we hem te
bij het 1ste
gedreven door
D.G.
moeten bevonden 1
maar volgens zijn daden! Wij!
ONAFHANKELIJK WEEKBLAD
(Vervolg).
We kennen Maurrrrice sinds
lijd. Vroeger was hij
als
„Wolberrrr”.
zeven maand aan
mogelijk, maar dan
gen
smulde gevestigd
agent van
IIERZL1CH WILLKOMMEN
HEIMAT, LIEBER MAURÏTZ!
goca ixis.--’.,”inoen yxer boter ?U'ker,
kruidenierswaren, chocolade, enz. aan
trekken en dat doet reeds zijn menig
vuldige vrienden groot genoegen. De
naam „Maurrrritz”, zelfs met vier r’s,
werd steeds door de Moffen aanzien
als een Joodschen naam. Werd hij ons
daardoor teruggestuurd, niettegenstaan
de de zeer groote diensten aan de zaak
der Europeesche kuituur bewezen In
ieder geval: hartelijk welkom, Maurice,
groet voor ons Coutteau en de andere
vrienden, alsook de fezante. Die bewo
nen nu allemaal hetzelfde hotel! Jam
mer dat je niet eens tot Diksmuide of
Loo gefahren bent! Wij kennen niet
goed dit deel van je leven in deze laatste
gemeente doorgebracht, doch hopen dat
je in de melkerij een „echte” chauffeur
zijt geweest, die geen „krisen” ha,d,
nooit in de gracht reed en bij het de-
panneeren op de hulp der anderen
niet moest rekenen, zooals bij den troep.
Veel kans heb je in je leven niet gehad:
al wat je verricht hebt liep steeds uit
op een.... strop! Het weze je een troost
dat velen die je achternaliep zich thans
ter beschikking van je vrrrrienden zul
len stellen om eens een, aarrrrrdig
woordje mee te prrrraten!...
doen voor een liberaal, socialist of kom-
munist. En ook zullen we de laakbare
feiten, op patriotisch gebied begaan,
door om het even welk ambtenaar, door
om het even wie het wenscht te worden,
door om het even wie een rol bij de zui
vering, enz. wenscht te spelen, bekend
maken zoo men ons de bewijzen ter
hand doet! Zoo onze confrater er zelfs oo_.
(Vervolg op 2e blz. Ie kolom.) vaarrrrdigheid
intervieuw af te ne- punt staat het
sommige fragmenten van een
15 1/2 jaar, verschijnen, dwaling! Nu, hij is geborgen, moet zich
Dit gezegd zijnde,
grond der zaak behandelen.
„De Weekpost” neemt het publiceeren
van een brief, door den heer conducteur
van Bruggen en Wegen De Geyter aan
den Duitschen Ortskommandant te
Veurne in 1940 gericht, te baat om te
gen ons ten strijde te trekken! De heer
De Geyter is gekend als een vriend van opinie,
naar
de katholieke bladen
die in denzelfden
we er ons ook
te toonen
vreezen, maar
onderpastoortjes” noemde of die 1- -
andere lieve namen naar het hoofd - pver een brief van
toon, net lijk we de katholieke bladenVermits nu „De Weekpost” nevenpa-
veroordeelen die in denzelfden trant rjen bewandelt, willen
over hun concurrenten schrijven. Wan- eens op begeven, alleen om
dat we geen polemiek
alleen ongepast vinden!
Laten we eerst opmerken dat we, met
den besten wil van de wereld, niet een
half nummer ineens aan den heer D. G.
kunnen wijden. Dit is ook voor anderen
het geval geweest. Zoo de vertaling niet
onmiddellijk verscheen, dan werd den
inhoud toch begrepen, want genoeg
personen kennen Duit-sch om hun me
deburgers in dergelijk geval voor te
lichten. Wie het niet begreep en ophel
dering wenschte kon die vlug bekomen.
Dat hebben we ondervonden! Het zal
zelfs nog voorvallen dat in dit blad
Duitsche teksten zullen verschijnen,
waarvan de vertaling pas in een volgend
nummer zal kunnen volgen.
getuige is geweest van zijn onverdroten
ijver bij het opsporen van plichtverge-
ten ondergedokenen, zal dergelijke
kwaadsprekerij wel niet gelooven. Eén
zaak is zeker:
Na onzen stadsgenoot in jaren niet
meer te hebben gezien, stonden wij op
een donkeren avond van het jaar des
heereri 1929 vóór een schildwacht, die
ons op krijgshaftigen toon de gebruike
lijke formules naar het hoofd slingerde.
We hadden nog maar pas die wellui
dende stem gehoord, toen we uitriepen:
Maurice! Wat een rollende „r” toch kan
was dus bij het leger. Wij
zijn gewone
liet het zich
- hij met een
woorden uitleg pas zat hij aan het stuur toen hij door
i een
Ia ons nummer van verleden week
zegden we reeds een afkeer te hebben
voor perspolemieken in de huidige tij
den. Alhoewel de oorlog in Europa
maar niet de naweeën! naar zijn
einde loopt en misschien op dit oogen-
blik reeds tot het verleden behoort, zijn
we nog steeds in oorlog met .Japan,
hebben we nog steeds de uitvoerders
van het testament van Hicler te be
kampen - iets dat we degelijker moeten
voor elkaar brengen dan dit het geval
was na 1918, toen we geen aandacht
hebben besteed aan het fameuze „tes
tament von Bissing”. En we hebben
vooral de groote nationale proble
men niet uit het oog te verliezen, met
de zuivering op de eerste plaats! Dit
schijnt echter geen beletsel te zijn voor
onzen Roeselaarschen confrater „De
Weekpost”, bij wie de rubriek „Diksmui
de” zoo goed als uitsluitend ten dienste
staat van de belagers van ons blad! Wij
weten dat het uitlokken van polemiek
bij sommige bladen, diede traditie
van Pierlala en „Le Pays Réel” wen-
schen te volgen, misschien heel eenvou
dig als een propagandamiddel bedoeld
een wandluis, droeg hij het
Delta-kenteeken van het
met eerbied in de
stem, zoo we hem nu als generrrraal
mochten begroeten. Maar weer had het
noodlot hem te pakken gekregen en niet
zonder ontroering deelde hij ons mede
dat de kolonel van het regiment hem,
niet eens vriendelijk doch zeer dringend,
had verzocht- naar het burgerlijk leven
terug te keeren, zonder dat hij, Mau-
rrrrrtce Lageirrrrrsse, om die gunst had
gevraagd! Een schrrrromelijke onrecht-
l was weer gepleegd ge-
vragen is de zaak
1 ven alleen de noodige besluiten er uit
is. Vóór den oorlog hebben we anti-ka-getrokken te worden. Wij wachten dan
tholieke blaadjes gekend, waar het ging! ook met veel belangstelling op het ant- j soldaat van eerste klas! We lieten niet
na hem toen een
I men, waarvan
na 1
A„.. .L uuDooilje vüch m-rrüiïeu Mnn
Na allerlei tegenslagen, die buiten het
kader van. dit artikel vallen, was Mau
rice terechtgekomen bij het 1ste reg.
legerartillerie, te Oude God (fort IV) in
garnizoen. Hij deed er dienst als chauf
feur. ’s Anderendaags vernamen we dat
het slechts als hulpchauffeur was, doch
dat is slechts een kleinigheid zonder
belang, want hij mocht toch nevens
den chauffeur zitten en zelfs af en toe
eens rijden. Dat Maurice het niet ver
der bracht was te wijten aan een ziekte,
gevolg van den voorgaanden oorlog. Hij
had heel vaak crisissen en dientenge
volge kon men hem bezwaarlijk als
vast chauffeur aanduiden van een
zwaar tractor. Maar.... hij kende daarom
niet minder den stiel! Wij herinneren
ons zelfs een weddenschap die later
plaats greep. Een onverlaat had het ge-
waagd Maurice in de diepste vezels van
„De aanval tegen den h. D. G. is reeds zijn ziel te kwetsen door te verklaren
den gang”. Het is I dat hij niet eens in staat was een „Latil”
niet van ons uit- 100 m. ver te sturen: De latere Hilffeld-
den gaande. Wij hebben zelfs tot heden nog gendarm liet het zich niet zeggen en
tractor! Helaas,
neer men nu toch aan polemiek wil
doen, kan het even goed in deftigen
stijl gebeuren, vooral vanwege bladen
die schijnen op een zeker „cachet” te
willen aanspraak maken. Uitdrukkin
gen als „voddeblad” en „schrijvelaar”
laten ons Siberisch koud, maar ze herin
neren ons aan den vóóroorlogschen
meetingtoon,, die, zooals we het verle
den week betoogden, schering en inslag
was bij de dorpspolitiek. En vóór 1940
werd er helaas! op groote schaal
dorpspolitiek gevoerd, ook voor wat het
staatsbeleid betrof. Wil „De Weekpost”
daar weer naar toe? Is dat democratie?
Wij hebben tot heden nooit om het
even welk blad aangevallen, ook niet
„De Weekpost”. Niemand ook had het in
zijn privé-leven te ontgelden, tenzij in
betrekking tot den vijand. Het interes
seert ons niet zoo Jef te intiem is met de
vrouw van Jan, zoo Louis naar
Leegeewg gaat bollen of Charel ergens geen aanval tegen den h. D. G. ingezet, i weg was
anders smousjassen of op den vogelpikalleen maar een paar
spelen. Dat is „peiszeden a la Pierlala gevraagd. Dat er nu van „liberale zijde”een crisis getroffen werd en met z’n
kunnen we den of van „katholieke zijde” tegen hem karretje in de gracht terecht kwam!
„gekonkelfoesd” wordt, is iets waar ons Hij had toch bewezen dat hij durfde. En
maken heeft, alleen ZOo werd Lageirsse zijn leven lang door
confrater weer het noodlot achtervolgd.... en achter
op partij-politiek terrein haald. Er zouden weer jaren voorbij-
brengt, die er niet thuis hoort. De heer gaan vóór we hem te zien kregen. Nu
zal niet schuldig of onschuldig 1 was het te Diksmuide en onze held was
worden volgens zijn in burger.
-‘ns daden! wij Fier als
het blad - wat zijn recht is. Het ware zijn steeds bereid een katholiek, die ons beruchte
IN DER 1 worden. Maurice had, als hulpchauffeur,
I tijdens een nachtelijke halte op den
weg naar het kamp van Elsenborn, het
bevel gekregen een aantal tractors te
bewaken. Nu was de kolonel toevallig
in de buurt gekomen toen Maurice een
uiltje aan het vangen was en had daar
om een geweldig kabaal gemaakt, zoo-
dat Maurice, ten gevolge van dit mis
verstand en denkelijk nog een paar an
dere, in onbepaald verlof werd gestuurd-
Alsof iemand nu geen recht heeft op
nachtrust, vooral wanneer hij ziek
is. Maar Maurice zou het zoo niet laten
en die kolonel zou ook uit het regiment
vliegen, want Maurice had machtige
vrrrrrienden gevonden! Het gebeurde
inderrrrdaad zooals Maurice voorspeld
had en korten tijd later werd de kolonel
in kwestie tot generaal bevorderd!
Maar alhoewel onderbroken, was de
militaire loopbaan van Lageirsse daar
mede niet geëindigd en het is misschien
een geluk geweest voor den ex-kolonel
zoo hij zijn gewezen hulpchauffeur
nooit in zijn prachtig grijs uniform ge
zien heeft, thans als hulpfeldgendarm.
Zooals men ziet bracht Maurice het
toch nooit verder dan „hulp” in om het
even welk vak! Wij zegden reeds dat
hij steeds het slachtoffer was van mis
verstanden en wij hebben zelfs zeer
sterk den induuk dat hij thans op het
slachtoffer te worden
verschrikkelijke rechterlijke
bijv, een andere vroegere of latere ge- dun te verdedigen, zooals we dit zouden
legenhe’d aangegrepen om tegen ons te ---
keer te gaan, want alhoewel de „hoofd
aanval” niet door „Scrutator” onder-
teekend is, lijkt het nu toch te veel op
een pleidooi „pro domo”. Wij hebben
nochthans reeds menschen van allerlei
opinie geroskamd wegens hun gedrag
tijdens de bezetting en de serie is niet
ten einde! En de heer De Geyter zelf
werd door ons niet eens gehekeld! Wij
I
hadden het alleen over een door hem,
als ambtenaar, enderteekend document
en in zijn antwoord spreekt onze con- I
frater NIET over het DOCUMENT, maar
over DEN PERSOON De Geyter! Het is; kennen Maurrrrice sinds lan-
dus niet onze schuld zoo de heer Degen ;ijd. Vroeger was hij te Dik-
Geyter dieper in de zaak becrokkensmulde gevestigd als rijwielhande-
wordt. Ten andere, zoo deze heer denkt I !aar> agent van „Wolberrrr”. La-
het voorwerp te zijn van ongewettigde i cer verdween hij spoorloos. Hoe beland-
aanvallen van onzentwege, mag hij er j öe als beroepsmilitair
ev. IN ONS BLAD het bewijs van leve- legerartillerie? Was hij
ren. V. j vragen niet beter dat zooveeleen alles verteerende vaderlandsliefde?
mogelijk klaarheid in deze uiterst be- I Kwade tongen beweren dat het uit lui
langrijke zaak te brengen en wie beter beid was, doch wie tijdens de bezetting
dan den heer De Geyter zelf kan ons
die bezorgen?
Het publtek heeft het recht te weten
wat er tijdens de bezetting in de admi
nistratie gebeurde, vooral in deze van
Openbare Werken, zoo belangrijk voor
den vijand!
Het gaat hier in werkelijkheid over
de twee volgende punten:
1. Is het door ons gepubliceerd docu
ment ECHT?
2. Zoo ja, moet de heer De Geyter er
ten volle voor verantwoordelijk gesteld
worden of zijn oversten?
Met het beantwoorden van deze beide ^oen! Hij
vragen is de zaak van de baan en hoe- veronderstellen dat zijn gewone be
scheidenheid hem hier ook poetsen ge
speeld had, want hij was nog steeds
over tegenstrevers die men „bekrompen Woord! Niet over brieven van Dehaene
men yan steenland gaat het hier, maar
den heer D. G. naar i siechts nw
Vviivr zacm onH.oro irvoarrnvo i-F Infovo O’o_ chin 4-z> i^44- ,3 1.
Totaal
De Vr i jheidseclio
140 fr-
50 fr.
50 fr.
50 fr.
25 fr.
20 fr.
15 fr.
10 fr.
10 fr-
10 fr.
5- fr.
5 fr.
5 fr.
9.402 fr.
(Giften te storten op één der postcheckrekenia-
gen nr 393.07 V. DECAN, Diksmuide.
4248.21 F. WILLEMYNS, Diksmuide-
’t vervolgt)
Vierde lijst.
Overdracht 9.007 fr.
M. Denys Adliemar, Merkem, (volgens
omhaling)
M. Secq Nestor. Izenberge
M. Deyen H.J., Merkem
M. Vanbeveren Jozef, Alveringenj
De Familie Lust, Vinkem
M- Esther Marcel, Oostvleteren
M. Dierickx, brouwer, Fortem
Stein en Narden f de cracks v. d. tram)
De Familie Deschilder, Alveringem
Onbekend, Mannekensvere
M. -Maurice Thil, Tzenberge
M. Vanhoutte R., Gijverinkove
M. Schooreel Maurice, Alveringem
- - -u - i V U