Ie JAAR. Nr. g. PRIJS 1,5G Fr. ZONDAG 6 MEI 1S4S. Feiten en Personen. heeft, het recht VOOR HOUTULST. Fier als dan ook beter geweest had het weekblad zijn onschuld kan bewijzen, door dik en! V.N.V.! Wij vroegen, von de ev. IN ONS 1 ren. W’j vragen niet blad niets mee te betreuren we dat onze een kwestie zouden weer we hem te bij het 1ste gedreven door D.G. moeten bevonden 1 maar volgens zijn daden! Wij! ONAFHANKELIJK WEEKBLAD (Vervolg). We kennen Maurrrrice sinds lijd. Vroeger was hij als „Wolberrrr”. zeven maand aan mogelijk, maar dan gen smulde gevestigd agent van IIERZL1CH WILLKOMMEN HEIMAT, LIEBER MAURÏTZ! goca ixis.--’.,”inoen yxer boter ?U'ker, kruidenierswaren, chocolade, enz. aan trekken en dat doet reeds zijn menig vuldige vrienden groot genoegen. De naam „Maurrrritz”, zelfs met vier r’s, werd steeds door de Moffen aanzien als een Joodschen naam. Werd hij ons daardoor teruggestuurd, niettegenstaan de de zeer groote diensten aan de zaak der Europeesche kuituur bewezen In ieder geval: hartelijk welkom, Maurice, groet voor ons Coutteau en de andere vrienden, alsook de fezante. Die bewo nen nu allemaal hetzelfde hotel! Jam mer dat je niet eens tot Diksmuide of Loo gefahren bent! Wij kennen niet goed dit deel van je leven in deze laatste gemeente doorgebracht, doch hopen dat je in de melkerij een „echte” chauffeur zijt geweest, die geen „krisen” ha,d, nooit in de gracht reed en bij het de- panneeren op de hulp der anderen niet moest rekenen, zooals bij den troep. Veel kans heb je in je leven niet gehad: al wat je verricht hebt liep steeds uit op een.... strop! Het weze je een troost dat velen die je achternaliep zich thans ter beschikking van je vrrrrienden zul len stellen om eens een, aarrrrrdig woordje mee te prrrraten!... doen voor een liberaal, socialist of kom- munist. En ook zullen we de laakbare feiten, op patriotisch gebied begaan, door om het even welk ambtenaar, door om het even wie het wenscht te worden, door om het even wie een rol bij de zui vering, enz. wenscht te spelen, bekend maken zoo men ons de bewijzen ter hand doet! Zoo onze confrater er zelfs oo_. (Vervolg op 2e blz. Ie kolom.) vaarrrrdigheid intervieuw af te ne- punt staat het sommige fragmenten van een 15 1/2 jaar, verschijnen, dwaling! Nu, hij is geborgen, moet zich Dit gezegd zijnde, grond der zaak behandelen. „De Weekpost” neemt het publiceeren van een brief, door den heer conducteur van Bruggen en Wegen De Geyter aan den Duitschen Ortskommandant te Veurne in 1940 gericht, te baat om te gen ons ten strijde te trekken! De heer De Geyter is gekend als een vriend van opinie, naar de katholieke bladen die in denzelfden we er ons ook te toonen vreezen, maar onderpastoortjes” noemde of die 1- - andere lieve namen naar het hoofd - pver een brief van toon, net lijk we de katholieke bladenVermits nu „De Weekpost” nevenpa- veroordeelen die in denzelfden trant rjen bewandelt, willen over hun concurrenten schrijven. Wan- eens op begeven, alleen om dat we geen polemiek alleen ongepast vinden! Laten we eerst opmerken dat we, met den besten wil van de wereld, niet een half nummer ineens aan den heer D. G. kunnen wijden. Dit is ook voor anderen het geval geweest. Zoo de vertaling niet onmiddellijk verscheen, dan werd den inhoud toch begrepen, want genoeg personen kennen Duit-sch om hun me deburgers in dergelijk geval voor te lichten. Wie het niet begreep en ophel dering wenschte kon die vlug bekomen. Dat hebben we ondervonden! Het zal zelfs nog voorvallen dat in dit blad Duitsche teksten zullen verschijnen, waarvan de vertaling pas in een volgend nummer zal kunnen volgen. getuige is geweest van zijn onverdroten ijver bij het opsporen van plichtverge- ten ondergedokenen, zal dergelijke kwaadsprekerij wel niet gelooven. Eén zaak is zeker: Na onzen stadsgenoot in jaren niet meer te hebben gezien, stonden wij op een donkeren avond van het jaar des heereri 1929 vóór een schildwacht, die ons op krijgshaftigen toon de gebruike lijke formules naar het hoofd slingerde. We hadden nog maar pas die wellui dende stem gehoord, toen we uitriepen: Maurice! Wat een rollende „r” toch kan was dus bij het leger. Wij zijn gewone liet het zich - hij met een woorden uitleg pas zat hij aan het stuur toen hij door i een Ia ons nummer van verleden week zegden we reeds een afkeer te hebben voor perspolemieken in de huidige tij den. Alhoewel de oorlog in Europa maar niet de naweeën! naar zijn einde loopt en misschien op dit oogen- blik reeds tot het verleden behoort, zijn we nog steeds in oorlog met .Japan, hebben we nog steeds de uitvoerders van het testament van Hicler te be kampen - iets dat we degelijker moeten voor elkaar brengen dan dit het geval was na 1918, toen we geen aandacht hebben besteed aan het fameuze „tes tament von Bissing”. En we hebben vooral de groote nationale proble men niet uit het oog te verliezen, met de zuivering op de eerste plaats! Dit schijnt echter geen beletsel te zijn voor onzen Roeselaarschen confrater „De Weekpost”, bij wie de rubriek „Diksmui de” zoo goed als uitsluitend ten dienste staat van de belagers van ons blad! Wij weten dat het uitlokken van polemiek bij sommige bladen, diede traditie van Pierlala en „Le Pays Réel” wen- schen te volgen, misschien heel eenvou dig als een propagandamiddel bedoeld een wandluis, droeg hij het Delta-kenteeken van het met eerbied in de stem, zoo we hem nu als generrrraal mochten begroeten. Maar weer had het noodlot hem te pakken gekregen en niet zonder ontroering deelde hij ons mede dat de kolonel van het regiment hem, niet eens vriendelijk doch zeer dringend, had verzocht- naar het burgerlijk leven terug te keeren, zonder dat hij, Mau- rrrrrtce Lageirrrrrsse, om die gunst had gevraagd! Een schrrrromelijke onrecht- l was weer gepleegd ge- vragen is de zaak 1 ven alleen de noodige besluiten er uit is. Vóór den oorlog hebben we anti-ka-getrokken te worden. Wij wachten dan tholieke blaadjes gekend, waar het ging! ook met veel belangstelling op het ant- j soldaat van eerste klas! We lieten niet na hem toen een I men, waarvan na 1 A„.. .L uuDooilje vüch m-rrüiïeu Mnn Na allerlei tegenslagen, die buiten het kader van. dit artikel vallen, was Mau rice terechtgekomen bij het 1ste reg. legerartillerie, te Oude God (fort IV) in garnizoen. Hij deed er dienst als chauf feur. ’s Anderendaags vernamen we dat het slechts als hulpchauffeur was, doch dat is slechts een kleinigheid zonder belang, want hij mocht toch nevens den chauffeur zitten en zelfs af en toe eens rijden. Dat Maurice het niet ver der bracht was te wijten aan een ziekte, gevolg van den voorgaanden oorlog. Hij had heel vaak crisissen en dientenge volge kon men hem bezwaarlijk als vast chauffeur aanduiden van een zwaar tractor. Maar.... hij kende daarom niet minder den stiel! Wij herinneren ons zelfs een weddenschap die later plaats greep. Een onverlaat had het ge- waagd Maurice in de diepste vezels van „De aanval tegen den h. D. G. is reeds zijn ziel te kwetsen door te verklaren den gang”. Het is I dat hij niet eens in staat was een „Latil” niet van ons uit- 100 m. ver te sturen: De latere Hilffeld- den gaande. Wij hebben zelfs tot heden nog gendarm liet het zich niet zeggen en tractor! Helaas, neer men nu toch aan polemiek wil doen, kan het even goed in deftigen stijl gebeuren, vooral vanwege bladen die schijnen op een zeker „cachet” te willen aanspraak maken. Uitdrukkin gen als „voddeblad” en „schrijvelaar” laten ons Siberisch koud, maar ze herin neren ons aan den vóóroorlogschen meetingtoon,, die, zooals we het verle den week betoogden, schering en inslag was bij de dorpspolitiek. En vóór 1940 werd er helaas! op groote schaal dorpspolitiek gevoerd, ook voor wat het staatsbeleid betrof. Wil „De Weekpost” daar weer naar toe? Is dat democratie? Wij hebben tot heden nooit om het even welk blad aangevallen, ook niet „De Weekpost”. Niemand ook had het in zijn privé-leven te ontgelden, tenzij in betrekking tot den vijand. Het interes seert ons niet zoo Jef te intiem is met de vrouw van Jan, zoo Louis naar Leegeewg gaat bollen of Charel ergens geen aanval tegen den h. D. G. ingezet, i weg was anders smousjassen of op den vogelpikalleen maar een paar spelen. Dat is „peiszeden a la Pierlala gevraagd. Dat er nu van „liberale zijde”een crisis getroffen werd en met z’n kunnen we den of van „katholieke zijde” tegen hem karretje in de gracht terecht kwam! „gekonkelfoesd” wordt, is iets waar ons Hij had toch bewezen dat hij durfde. En maken heeft, alleen ZOo werd Lageirsse zijn leven lang door confrater weer het noodlot achtervolgd.... en achter op partij-politiek terrein haald. Er zouden weer jaren voorbij- brengt, die er niet thuis hoort. De heer gaan vóór we hem te zien kregen. Nu zal niet schuldig of onschuldig 1 was het te Diksmuide en onze held was worden volgens zijn in burger. -‘ns daden! wij Fier als het blad - wat zijn recht is. Het ware zijn steeds bereid een katholiek, die ons beruchte IN DER 1 worden. Maurice had, als hulpchauffeur, I tijdens een nachtelijke halte op den weg naar het kamp van Elsenborn, het bevel gekregen een aantal tractors te bewaken. Nu was de kolonel toevallig in de buurt gekomen toen Maurice een uiltje aan het vangen was en had daar om een geweldig kabaal gemaakt, zoo- dat Maurice, ten gevolge van dit mis verstand en denkelijk nog een paar an dere, in onbepaald verlof werd gestuurd- Alsof iemand nu geen recht heeft op nachtrust, vooral wanneer hij ziek is. Maar Maurice zou het zoo niet laten en die kolonel zou ook uit het regiment vliegen, want Maurice had machtige vrrrrrienden gevonden! Het gebeurde inderrrrdaad zooals Maurice voorspeld had en korten tijd later werd de kolonel in kwestie tot generaal bevorderd! Maar alhoewel onderbroken, was de militaire loopbaan van Lageirsse daar mede niet geëindigd en het is misschien een geluk geweest voor den ex-kolonel zoo hij zijn gewezen hulpchauffeur nooit in zijn prachtig grijs uniform ge zien heeft, thans als hulpfeldgendarm. Zooals men ziet bracht Maurice het toch nooit verder dan „hulp” in om het even welk vak! Wij zegden reeds dat hij steeds het slachtoffer was van mis verstanden en wij hebben zelfs zeer sterk den induuk dat hij thans op het slachtoffer te worden verschrikkelijke rechterlijke bijv, een andere vroegere of latere ge- dun te verdedigen, zooals we dit zouden legenhe’d aangegrepen om tegen ons te --- keer te gaan, want alhoewel de „hoofd aanval” niet door „Scrutator” onder- teekend is, lijkt het nu toch te veel op een pleidooi „pro domo”. Wij hebben nochthans reeds menschen van allerlei opinie geroskamd wegens hun gedrag tijdens de bezetting en de serie is niet ten einde! En de heer De Geyter zelf werd door ons niet eens gehekeld! Wij I hadden het alleen over een door hem, als ambtenaar, enderteekend document en in zijn antwoord spreekt onze con- I frater NIET over het DOCUMENT, maar over DEN PERSOON De Geyter! Het is; kennen Maurrrrice sinds lan- dus niet onze schuld zoo de heer Degen ;ijd. Vroeger was hij te Dik- Geyter dieper in de zaak becrokkensmulde gevestigd als rijwielhande- wordt. Ten andere, zoo deze heer denkt I !aar> agent van „Wolberrrr”. La- het voorwerp te zijn van ongewettigde i cer verdween hij spoorloos. Hoe beland- aanvallen van onzentwege, mag hij er j öe als beroepsmilitair ev. IN ONS BLAD het bewijs van leve- legerartillerie? Was hij ren. V. j vragen niet beter dat zooveeleen alles verteerende vaderlandsliefde? mogelijk klaarheid in deze uiterst be- I Kwade tongen beweren dat het uit lui langrijke zaak te brengen en wie beter beid was, doch wie tijdens de bezetting dan den heer De Geyter zelf kan ons die bezorgen? Het publtek heeft het recht te weten wat er tijdens de bezetting in de admi nistratie gebeurde, vooral in deze van Openbare Werken, zoo belangrijk voor den vijand! Het gaat hier in werkelijkheid over de twee volgende punten: 1. Is het door ons gepubliceerd docu ment ECHT? 2. Zoo ja, moet de heer De Geyter er ten volle voor verantwoordelijk gesteld worden of zijn oversten? Met het beantwoorden van deze beide ^oen! Hij vragen is de zaak van de baan en hoe- veronderstellen dat zijn gewone be scheidenheid hem hier ook poetsen ge speeld had, want hij was nog steeds over tegenstrevers die men „bekrompen Woord! Niet over brieven van Dehaene men yan steenland gaat het hier, maar den heer D. G. naar i siechts nw Vviivr zacm onH.oro irvoarrnvo i-F Infovo O’o_ chin 4-z> i^44- ,3 1. Totaal De Vr i jheidseclio 140 fr- 50 fr. 50 fr. 50 fr. 25 fr. 20 fr. 15 fr. 10 fr. 10 fr- 10 fr. 5- fr. 5 fr. 5 fr. 9.402 fr. (Giften te storten op één der postcheckrekenia- gen nr 393.07 V. DECAN, Diksmuide. 4248.21 F. WILLEMYNS, Diksmuide- ’t vervolgt) Vierde lijst. Overdracht 9.007 fr. M. Denys Adliemar, Merkem, (volgens omhaling) M. Secq Nestor. Izenberge M. Deyen H.J., Merkem M. Vanbeveren Jozef, Alveringenj De Familie Lust, Vinkem M- Esther Marcel, Oostvleteren M. Dierickx, brouwer, Fortem Stein en Narden f de cracks v. d. tram) De Familie Deschilder, Alveringem Onbekend, Mannekensvere M. -Maurice Thil, Tzenberge M. Vanhoutte R., Gijverinkove M. Schooreel Maurice, Alveringem - - -u - i V U

HISTORISCHE KRANTEN

De Vrijheidsecho (1945-1947) | 1945 | | pagina 1