Rubriek van Ulticul. Ulticul Kortewagtraeme. LOO. Een Vogel voor de Kat. Vooruit Léon, geen onder de ware pa triotten telt ge nog veel vrienden.. Er zijn er wel die met modder gooien en beweren dat men de menschen kan werk bezorgen zonder de tusschenkomst Wanneer komt Richard terug? De glorietijd van den Volkssturm be- verleden en we leven hier weldra onzen ersatz-schepen, goud- diamantbaas terug te fameuzen Hij was „Het Volk apostel der en volksvertegenwoordiger, afwisselend gekozen op een katholieke lijst of op één van het V.N.V. Een idealist! Maar dat hij steeds Mof geweest is, bewees hij ten overvloede gedurende de bezet ting. Hij werd ersatz-burgemeester, ter vervanging van oud-minister E. Soudan, die sinds enkele dagen uit het beruchte concentratiekamp van Buchenwald (bij Weimar) teruggekomen is. De eerste schepen (de wettelijke, natuurlijk!) van Ronse werd door V. bij de Moffen aan geklaagd en vertoeft nog steeds in Duitschland. De heele familie Vinde- vogel werd reeds, al of niet bij verstek, door den krijgsraad van Oost-Vlaande- ren veroordeeld. Het laatst de vier doch ters. (Men spreekt van de verloren scha pen naar den schaapstal te brengen. Het is dus logisch de verloren (Vinde) vogels in de... kooi te stoppen!) In de dagbladen werd uitgeweid over het proces Vindevogel (hoewel een paar bladen hun kolommen verkiezen te vullen met onzin over een dwaze betoo- ging te Aalst, liever dan over deze be langrijke zaak te gewagen. Of is het omdat het hier over een ouden vriend gaat?), dat ons één der meest walgelij- Wie herinnert zich den den Vindevogel, uit Ronse, niet maar een bende vóór den oorlog uitgever van zich tijdens de Van Ronse”, apostel der concentratie i aange- Aan den Schrijvelaar uit „De Vrijheidsecho”! Mijnheer, Met uw voddeblad ben ik niet gediend, alleen reeds omdat het eerlijke men schen aanval; die nooit iets meer ge daan hebben, dan zich, tijdens de be zetting en cok in andere omstandighe den van het leven, aan zekere toestan den en feiten aan te passen, ik weet echter da; ge mijn proza zult opnemen omdat ge dit beloofd hebt: het zal het éénige goede zijn tusschen al uw vuilig heid! Iedere week moogt ge iets van mij verwachten: het zal een tegengift zijn dat uw lezers best kunnen gebruiken bij al uw onzinnige verdachtmakingen. U kunt dus een speciale rubriek voor mij openen. Ik druk er op dat ik een mensch ben die met geen herrie gediend is en niet beter vraag dan dat er rust zou heerschen in het land. En hoe kan er beter rust heerschen dan wanneer ie dereen met rust gelaten wordt, ook de arme verdoolde zwarte schapen? Met dank bij voorbaat en de meeste minachting. the King”, maar geen.... Belgisch volks lied! Daarna werd in vlug tempo naar het kerkhof gemarcheerd, waar een korte godsdienstige plechtigheid plaats had en verder bloemen neergelegd wer den bij de graven van de gesneuvelde geallieerde soldaten en die van onze eigen jongens. Op de markt terugge komen hield burgemeester Titeca, van op het perron van het stadhuis, een korte rede. Hij was zoo vriendelijk ons den tekst er van te laten geworden: (Vervolg). Och, Führer, ik had uw soldaten zoo lief als mijn fruit en mijn bloemen wa ren voor hen. Ik ging zoo graag gearmd wandelen met een grijsje, die zijn vrouw ging verlaten om met mij te trouwen. Waar zou hij nu zitten? Führer, ik heb alles W3,t ik kon gedaan om mijn nazi- vrienden te helpen aan boter en kaas, desnoods ten nadeele van de boeren of eigen „volksgenooten” om alles aan U en uw volk te kunnen leveren, Führer mijn vriend. Henri was zoo verstandig een ledige radio-kas voor zekere doel einden te gebruiken. Alma ging er naar toe als een zwart gezin, bijv. Aimé, in ellende gedompeld zat, want nazi- jongen moeten goed gevoed zijn! Füh rer, ik heb opk goed mijn best gedaan. Van uit mijn cel roep ik u toe: alles heb ik voor U gedaan, gij hebt mij wel goed betaald, mijn kinderen hebben met uw bloedgeld hun studiën gedaan, ze staan nog altijd ten uwen dienste. Ik zucht hier met andere nazi-vrienden en moet u zien ten onder gaan! Führer, liefste, ik heb alles voor U en uw vrien den gedaan. lederen dag kwamen uw grijze onderdanen mij inlichtingen vra gen welke ik hun graag gaf, ik vond geen tijd meer om iets anders te doen en nu moeten wij uw laatste stuiptrek kingen zien. Führer, wanneer uw trouwe vrienden hun eenigen zoon en hun man opoffe ren en hun haren er bij wit worden, wan neer zij hun ambt verliezen, alles uit liefde tot U, wanneer men twee zonen aan het (Oost!)front heeft en dan moet zien dat alles nutteloos was, dan zou men het uitweenen! Vergeef me, lieve Führer, zoo ik van sommige vrienden als van me zelf spreek en „ik” voor „hij” of „zij” gebruik, maar hun leed, zooals het uwe, voel ik als het mijne! Führer, ik zelf was leidster van nazi- meisjes en onze sectie ging goed voor uit. En nu zucht mijn Georges in ’t col lege! Beste Führer ons geloof in U was zoo groot, maar ons hartje en onze hoop zijn thans zoo klein. Voor uwe vrienden uit Loo, uw RIA. Beminde Bondgenooten en Medeburgers. Wij vieren op heden een glorievolle dag, een dag die in gulden letters in de geschiedenis der volkeren zal aangetee- kend staan Een dag waar gansch de beschaafde wereld sedert vijf jaar goed heeft om gebeden in ellende, angst en kommer. Deze dag van den vrede is eindelijk aangekomen Wij hebben thans allen aan den lijve gevoeld dat vrede onder ae menschen van goede wille geen ijdel woorden zijn. Dat Ce vrede voor ons bestaan onont beerlijk is, dat het bestaan het geluk en den vooruitgang der gansche samen leving op den vrede is opgebouwd. Zonder vrede is er geen geluk, geen vooruitgang voor de volkeren mogelijk. Wat zal die vrede ons brengen, heel zeker nieuwe toestanden die de toe komst ons zal bekend maken en waar over ik u niet kan spreken. Maar wat ik u zeggen, kan dat is: willen wij een duurzamen en gelukkigen vrede voor alle volkeren uitbouwen, willen wij ons eigen bestaan verbeteren en bewaren, dan moeten wij in den vrede nog veel meer dan gedurende den oorlog samen gebundeld blijven en eendrachtig sa men werken, voor ons welzijn en voor het bestaan van alle volkeren. Laat ons nooit onze nationale ken spreuk vergeten „EENDRACHT BAART MACHT”! Ze is den sleutel van den vrede, den sleutel van alle welstand. Twist en tweedracht leiden onvermij delijk tot oorlog. Ik. wil hier.ook een bijzondere hulde brengen aan de verbondenen die voor dezen vrede zijn gevallen en ook aan al de soldaten der verbonden legers, die door hun heldenmoed, hun taai geduld dezen glorierijken vrede hebben kun nen verwezenlijken; aan allen geluk en dank. Leve de Vrede. Leve België. Leve de Koning. Leve de Verbondenen. Deze rede werd, ten behoeve van onze Britsche vrienden, in Engelsche verta ling afgelezen door den heer E. Joye. Het valt te betreuren dat de heer burgemeester gemeend had bij den hier boven weergegeven tekst een allusie te moeten bijvoegen op de gebeurtenissen van den vorigen nacht, die volgens hem de feestviering wel wat ontsierd had den en. die zich niet meer mochten her halen. Dit had wel op een andere ma nier kunnen bekend gemaakt worden. Het publiek reageerde dan ook met de grootste onverschilligheid op dit.... bij voegsel. STAD DIKSMUIDE? V-Feest. Op Zondag 20 Mei, (Sinksen) te 5 uur in zaal Kath. Kring, Woumenstraat, wordt een prachtig Victorie-feest ge vierd. 1) Tooneel. Klucht. „Een Paard op Zolder”. 2) Hitler Revue: Hitler in de pan. 3.) Prachtig V-BAL. Gansch Diksmuide en omliggende zal hier zijn. Kaarten bij voorbaat zullen ten hui ze aangeboden worden. 15 en 12 fr. ten bate van de geteisterden. Initiatief Gezelschap: Nova-Comedia Houtulst. ke individus heeft leer en kennen, die we ons maar kunnen indenken. Wij zullen er dan ook niet op terug ko men. Het land vernam met veront waardiging dat dit onguur persoontje slechts levenslangen dwangarbeid kreeg. Gelukkig is de heer Krijgsauditor in beroep gegaan en het Krijgs- hof kreeg de gelegenheid iemand, die duizend maal de doodstraf verdient, zijn verdiende loon te geven. Die gele genheid werd dan ook te baat genomen en Vindevogel tot den kogel veroor deeld. Het door den Oost-Vlaamschen krijgs raad geveld vonnis had er intusschen eens te meer toe bijgedragen om ons ge recht in discrediet te brengen bij de be volking. In een democratisch land is het nochthans van het allergrootst belang dat het volk zijn volledig vertrouwen in het gerecht behoudt! Of geldt het hier eens te meer een maneuver tegen de democratie? Sommige benoemingen van magistraten, o.m. van een karre- vracht die onder de bezetting reeds een aanstelling kregen, komen op zijn minst heel verdacht voor. Er werden onlangs enkele magistraten en doctors in de rechten uit Duitsche gruwelkam- pen bevrijd. We zijn zoo vrij ze heel in het bijzonder bij den heer du Bus de Warnaffe, minister van Justicie, die ons Verbaet moet doen vergeten, aan te be velen. Deze juristen zijn uiterst bevoegd voor wat het werk der adviseerende commissies, krijgsraden en de behan deling der veroordeelde verklikkers aan gaat. Ko. van Léon, Nestor, Frans of Richard' Maar hoe dan? Door hun eigendom on der sekwester' te stellen en de zaak door anderen te laten uitbaten! Zou men niet doodvallen? Maar dat is kom- munisme! Dat is tegen de belangen van het vaderland! Maar - zonder Hitler te willen napraten (de man is dood en had toch cok zijn goede kanten) zou het dan niet mogelijk zijn dat deze bedrij ven in handen vallen van Joodsche af zetters? Niemand beter dan de wettige eigenaars kunnen het Geschaft (een ander woord komt me niet te binnen - uw voddeblad kan toekomende week de vertaling leveren) verder rationeel uit baten. Zijn zij ook niet het eerlijkst te genover... zichzelf? En moet de staat, na het meubelmaken, zich nu ook met diamantslijpen inlaten? Ik waarschuw hierbij alle lieden, die, zooals ik, met geen kabaal gediend zijn, zich niet te laten vangen door de vleien de woorden van „De Vrijheidsecho” en nog min door zijn lichtzinnige driest heid of verdachtmaking. Daarom denk ik de gevoelens van de bevolking (met uitzondering van het krapuul) te vertolken, wanneer ik zeg: Richard wordt in ons midden met on geduld verwacht door zijn vrienden en door onze werklieden, die bij hem hun brood kunnen verdienen. Hij zou ten 'andere een flinke aanwinst zijn voor de 'kringen der goede burgers en zoo hij moest mispeuterd hebben kan dit toch met een gift aan één of ander patro- tisch of liefdadig werk goed gemaakt worden. Moest Richard toch ergens in nesten geraken (want hoeveel onschul- digen worden thans niet gemarteld in! Belgische gruwelkampen?) dan kan hij J op veel pakjes rekenen van zijn oude 1 vrienden uit stad en land, juist lijk den landheer van den IJzertoren: melk eieren, enz. Hij zal beter gevoed worden dan bij den Volksstrum en wij zullen niet aarzelen rond te gaan met een lijst om handteekeningbn ten zijnen voor- deele, zooals voor zooveel anderen. Maar zoover zal het toch wel niet ko men. Het ware ’s lands economie in ge vaar brengen en wie dit doet is een landverrader en een landverrader ver dient den kogel omdat hij de inzichten van den vijand dient. Waarom zou Ri chard niet terugkeeren? Maar waarom is hij eigenlijk weggegaan? Ulticul Kortewagtraeme. hoort nu tot het in de zoete hoop vriend Richard, smokkelaar en zien. Laat ons onmiddellijk zeggen "dat we niet behooren tot de kliek puritei nen van „De Vrijheidsecho” die Jan en alleman willen in den bak draaien, zoo als ernstige brochures en weekbladen 'ijk „Katholiek Verweer” en „De Week- post” terecht doen opmerken. In ons hart is geen plaats voor wraak! Men is kristen of men is het niet en het is niet omdat Richard een paar onbeduidende pekelzonden op zijn geweten heeft dat men iemand, die zooveel diensten be wezen heeft, zoo maar de kas zou moe ten indraaien! In denvschaapsstal moet ook nog wel plaats zijn voor een verlo ren bok! Richard is ten andere een zegen voor Diksmuide! Dit ontkennen is het licht van de zon loochenen! Want Richard te- lug beteekent werk voor onze jongens. Wat zou er gebeurd zijn had Léon nu nog in gevangenschap ver keerd? Een bloeiende diamantslijperij minder en een hoop doppers meer! Deze beeren verdienen een decoratie voor hun daadwerkelijke en belanglooze me dewerking aan de economische herop- beuring van het land; ze verdienen ze veel meer dan de mannen van Weerstand, die toch oproermakers zijn en bezetting een heele boel dingen trokken hebben, waar ze niets mee te zien hadden en die de rust van de goede ourgers stoorden. Om maar te zwijgen over de puriteinschen zuiveraars die eerlijke lieden een heele massa last be zorgen. Wat een geluk voor Léon dat hij vrij is en zijn zaakjes kan oppassen zooals het hoort. Jammer dat hij met V-dag niet in den vaderlandschen optocht mee marcheerde, want hij ten minste is een. patriot. Het zou ons geen zier verwonderen moesten wij verne men dat hij tijdens de bezetting een dubbele rol speelde! Maar hoe het ook weze, een nijveraar moet rekening hou den met den nieuw geschapen toestand en - zooals Custodes in zijn voor ver standige menschen lieden geschreven brochure doet opmerken - een zekere aanpassing is onvermijdelijk. Daarom wenschen alle weldenkende medebur gers dat onze werkgevers zich toonen waar het hoort! valsche schaamte, 1 s HSHE 2ÏÏ“ Wordt voortgezet.)

HISTORISCHE KRANTEN

De Vrijheidsecho (1945-1947) | 1945 | | pagina 2