Rubriek van Ulticul.
Ulticul Kortewagtraeme.
LOO.
Een Vogel voor de Kat.
Vooruit Léon, geen
onder de ware pa
triotten telt ge nog veel vrienden..
Er zijn er wel die met modder gooien
en beweren dat men de menschen kan
werk bezorgen zonder de tusschenkomst
Wanneer komt Richard terug?
De glorietijd van den Volkssturm be-
verleden en we leven
hier weldra onzen
ersatz-schepen, goud-
diamantbaas terug te
fameuzen
Hij was
„Het Volk
apostel der
en volksvertegenwoordiger, afwisselend
gekozen op een katholieke lijst of op
één van het V.N.V. Een idealist! Maar
dat hij steeds Mof geweest is, bewees
hij ten overvloede gedurende de bezet
ting. Hij werd ersatz-burgemeester, ter
vervanging van oud-minister E. Soudan,
die sinds enkele dagen uit het beruchte
concentratiekamp van Buchenwald (bij
Weimar) teruggekomen is. De eerste
schepen (de wettelijke, natuurlijk!) van
Ronse werd door V. bij de Moffen aan
geklaagd en vertoeft nog steeds in
Duitschland. De heele familie Vinde-
vogel werd reeds, al of niet bij verstek,
door den krijgsraad van Oost-Vlaande-
ren veroordeeld. Het laatst de vier doch
ters. (Men spreekt van de verloren scha
pen naar den schaapstal te brengen. Het
is dus logisch de verloren (Vinde) vogels
in de... kooi te stoppen!)
In de dagbladen werd uitgeweid over
het proces Vindevogel (hoewel een paar
bladen hun kolommen verkiezen te
vullen met onzin over een dwaze betoo-
ging te Aalst, liever dan over deze be
langrijke zaak te gewagen. Of is het
omdat het hier over een ouden vriend
gaat?), dat ons één der meest walgelij-
Wie herinnert zich den
den Vindevogel, uit Ronse, niet
maar een bende vóór den oorlog uitgever van
zich tijdens de Van Ronse”, apostel der concentratie
i aange-
Aan den Schrijvelaar uit
„De Vrijheidsecho”!
Mijnheer,
Met uw voddeblad ben ik niet gediend,
alleen reeds omdat het eerlijke men
schen aanval; die nooit iets meer ge
daan hebben, dan zich, tijdens de be
zetting en cok in andere omstandighe
den van het leven, aan zekere toestan
den en feiten aan te passen, ik weet
echter da; ge mijn proza zult opnemen
omdat ge dit beloofd hebt: het zal het
éénige goede zijn tusschen al uw vuilig
heid! Iedere week moogt ge iets van mij
verwachten: het zal een tegengift zijn
dat uw lezers best kunnen gebruiken bij
al uw onzinnige verdachtmakingen. U
kunt dus een speciale rubriek voor mij
openen. Ik druk er op dat ik een mensch
ben die met geen herrie gediend is en
niet beter vraag dan dat er rust zou
heerschen in het land. En hoe kan er
beter rust heerschen dan wanneer ie
dereen met rust gelaten wordt, ook de
arme verdoolde zwarte schapen?
Met dank bij voorbaat en de meeste
minachting.
the King”, maar geen.... Belgisch volks
lied! Daarna werd in vlug tempo naar
het kerkhof gemarcheerd, waar een
korte godsdienstige plechtigheid plaats
had en verder bloemen neergelegd wer
den bij de graven van de gesneuvelde
geallieerde soldaten en die van onze
eigen jongens. Op de markt terugge
komen hield burgemeester Titeca, van
op het perron van het stadhuis, een
korte rede. Hij was zoo vriendelijk ons
den tekst er van te laten geworden:
(Vervolg).
Och, Führer, ik had uw soldaten zoo
lief als mijn fruit en mijn bloemen wa
ren voor hen. Ik ging zoo graag gearmd
wandelen met een grijsje, die zijn vrouw
ging verlaten om met mij te trouwen.
Waar zou hij nu zitten? Führer, ik heb
alles W3,t ik kon gedaan om mijn nazi-
vrienden te helpen aan boter en kaas,
desnoods ten nadeele van de boeren of
eigen „volksgenooten” om alles aan U
en uw volk te kunnen leveren, Führer
mijn vriend. Henri was zoo verstandig
een ledige radio-kas voor zekere doel
einden te gebruiken. Alma ging er
naar toe als een zwart gezin, bijv. Aimé,
in ellende gedompeld zat, want nazi-
jongen moeten goed gevoed zijn! Füh
rer, ik heb opk goed mijn best gedaan.
Van uit mijn cel roep ik u toe: alles
heb ik voor U gedaan, gij hebt mij wel
goed betaald, mijn kinderen hebben met
uw bloedgeld hun studiën gedaan, ze
staan nog altijd ten uwen dienste. Ik
zucht hier met andere nazi-vrienden en
moet u zien ten onder gaan! Führer,
liefste, ik heb alles voor U en uw vrien
den gedaan. lederen dag kwamen uw
grijze onderdanen mij inlichtingen vra
gen welke ik hun graag gaf, ik vond
geen tijd meer om iets anders te doen
en nu moeten wij uw laatste stuiptrek
kingen zien.
Führer, wanneer uw trouwe vrienden
hun eenigen zoon en hun man opoffe
ren en hun haren er bij wit worden, wan
neer zij hun ambt verliezen, alles uit
liefde tot U, wanneer men twee zonen
aan het (Oost!)front heeft en dan moet
zien dat alles nutteloos was, dan zou
men het uitweenen! Vergeef me, lieve
Führer, zoo ik van sommige vrienden
als van me zelf spreek en „ik” voor „hij”
of „zij” gebruik, maar hun leed, zooals
het uwe, voel ik als het mijne!
Führer, ik zelf was leidster van nazi-
meisjes en onze sectie ging goed voor
uit. En nu zucht mijn Georges in ’t col
lege! Beste Führer ons geloof in U was
zoo groot, maar ons hartje en onze
hoop zijn thans zoo klein.
Voor uwe vrienden uit Loo, uw
RIA.
Beminde Bondgenooten en Medeburgers.
Wij vieren op heden een glorievolle
dag, een dag die in gulden letters in de
geschiedenis der volkeren zal aangetee-
kend staan
Een dag waar gansch de beschaafde
wereld sedert vijf jaar goed heeft om
gebeden in ellende, angst en kommer.
Deze dag van den vrede is eindelijk
aangekomen
Wij hebben thans allen aan den lijve
gevoeld dat vrede onder ae menschen
van goede wille geen ijdel woorden zijn.
Dat Ce vrede voor ons bestaan onont
beerlijk is, dat het bestaan het geluk
en den vooruitgang der gansche samen
leving op den vrede is opgebouwd.
Zonder vrede is er geen geluk, geen
vooruitgang voor de volkeren mogelijk.
Wat zal die vrede ons brengen, heel
zeker nieuwe toestanden die de toe
komst ons zal bekend maken en waar
over ik u niet kan spreken. Maar wat
ik u zeggen, kan dat is: willen wij een
duurzamen en gelukkigen vrede voor
alle volkeren uitbouwen, willen wij ons
eigen bestaan verbeteren en bewaren,
dan moeten wij in den vrede nog veel
meer dan gedurende den oorlog samen
gebundeld blijven en eendrachtig sa
men werken, voor ons welzijn en voor
het bestaan van alle volkeren.
Laat ons nooit onze nationale ken
spreuk vergeten „EENDRACHT BAART
MACHT”! Ze is den sleutel van den
vrede, den sleutel van alle welstand.
Twist en tweedracht leiden onvermij
delijk tot oorlog.
Ik. wil hier.ook een bijzondere hulde
brengen aan de verbondenen die voor
dezen vrede zijn gevallen en ook aan
al de soldaten der verbonden legers, die
door hun heldenmoed, hun taai geduld
dezen glorierijken vrede hebben kun
nen verwezenlijken; aan allen geluk en
dank.
Leve de Vrede. Leve België.
Leve de Koning. Leve de Verbondenen.
Deze rede werd, ten behoeve van onze
Britsche vrienden, in Engelsche verta
ling afgelezen door den heer E. Joye.
Het valt te betreuren dat de heer
burgemeester gemeend had bij den hier
boven weergegeven tekst een allusie te
moeten bijvoegen op de gebeurtenissen
van den vorigen nacht, die volgens hem
de feestviering wel wat ontsierd had
den en. die zich niet meer mochten her
halen. Dit had wel op een andere ma
nier kunnen bekend gemaakt worden.
Het publiek reageerde dan ook met de
grootste onverschilligheid op dit.... bij
voegsel.
STAD DIKSMUIDE?
V-Feest.
Op Zondag 20 Mei, (Sinksen) te 5 uur
in zaal Kath. Kring, Woumenstraat,
wordt een prachtig Victorie-feest ge
vierd.
1) Tooneel. Klucht.
„Een Paard op Zolder”.
2) Hitler Revue:
Hitler in de pan.
3.) Prachtig V-BAL.
Gansch Diksmuide en omliggende zal
hier zijn.
Kaarten bij voorbaat zullen ten hui
ze aangeboden worden. 15 en 12 fr.
ten bate van de geteisterden.
Initiatief Gezelschap: Nova-Comedia
Houtulst.
ke individus heeft leer en kennen, die
we ons maar kunnen indenken. Wij
zullen er dan ook niet op terug ko
men. Het land vernam met veront
waardiging dat dit onguur persoontje
slechts levenslangen dwangarbeid kreeg.
Gelukkig is de heer Krijgsauditor
in beroep gegaan en het Krijgs-
hof kreeg de gelegenheid iemand, die
duizend maal de doodstraf verdient,
zijn verdiende loon te geven. Die gele
genheid werd dan ook te baat genomen
en Vindevogel tot den kogel veroor
deeld.
Het door den Oost-Vlaamschen krijgs
raad geveld vonnis had er intusschen
eens te meer toe bijgedragen om ons ge
recht in discrediet te brengen bij de be
volking. In een democratisch land is het
nochthans van het allergrootst belang
dat het volk zijn volledig vertrouwen
in het gerecht behoudt! Of geldt het
hier eens te meer een maneuver tegen
de democratie? Sommige benoemingen
van magistraten, o.m. van een karre-
vracht die onder de bezetting reeds
een aanstelling kregen, komen op zijn
minst heel verdacht voor. Er werden
onlangs enkele magistraten en doctors
in de rechten uit Duitsche gruwelkam-
pen bevrijd. We zijn zoo vrij ze heel in
het bijzonder bij den heer du Bus de
Warnaffe, minister van Justicie, die ons
Verbaet moet doen vergeten, aan te be
velen. Deze juristen zijn uiterst bevoegd
voor wat het werk der adviseerende
commissies, krijgsraden en de behan
deling der veroordeelde verklikkers aan
gaat. Ko.
van Léon, Nestor, Frans of Richard'
Maar hoe dan? Door hun eigendom on
der sekwester' te stellen en de zaak door
anderen te laten uitbaten! Zou men
niet doodvallen? Maar dat is kom-
munisme! Dat is tegen de belangen van
het vaderland! Maar - zonder Hitler te
willen napraten (de man is dood en had
toch cok zijn goede kanten) zou het
dan niet mogelijk zijn dat deze bedrij
ven in handen vallen van Joodsche af
zetters? Niemand beter dan de wettige
eigenaars kunnen het Geschaft (een
ander woord komt me niet te binnen -
uw voddeblad kan toekomende week de
vertaling leveren) verder rationeel uit
baten. Zijn zij ook niet het eerlijkst te
genover... zichzelf? En moet de staat,
na het meubelmaken, zich nu ook met
diamantslijpen inlaten?
Ik waarschuw hierbij alle lieden, die,
zooals ik, met geen kabaal gediend zijn,
zich niet te laten vangen door de vleien
de woorden van „De Vrijheidsecho” en
nog min door zijn lichtzinnige driest
heid of verdachtmaking.
Daarom denk ik de gevoelens van de
bevolking (met uitzondering van het
krapuul) te vertolken, wanneer ik zeg:
Richard wordt in ons midden met on
geduld verwacht door zijn vrienden en
door onze werklieden, die bij hem hun
brood kunnen verdienen. Hij zou ten
'andere een flinke aanwinst zijn voor de
'kringen der goede burgers en zoo hij
moest mispeuterd hebben kan dit toch
met een gift aan één of ander patro-
tisch of liefdadig werk goed gemaakt
worden. Moest Richard toch ergens in
nesten geraken (want hoeveel onschul-
digen worden thans niet gemarteld in!
Belgische gruwelkampen?) dan kan hij J
op veel pakjes rekenen van zijn oude 1
vrienden uit stad en land, juist lijk den
landheer van den IJzertoren: melk
eieren, enz. Hij zal beter gevoed worden
dan bij den Volksstrum en wij zullen
niet aarzelen rond te gaan met een lijst
om handteekeningbn ten zijnen voor-
deele, zooals voor zooveel anderen.
Maar zoover zal het toch wel niet ko
men. Het ware ’s lands economie in ge
vaar brengen en wie dit doet is een
landverrader en een landverrader ver
dient den kogel omdat hij de inzichten
van den vijand dient. Waarom zou Ri
chard niet terugkeeren? Maar waarom
is hij eigenlijk weggegaan?
Ulticul Kortewagtraeme.
hoort nu tot het
in de zoete hoop
vriend Richard,
smokkelaar en
zien. Laat ons onmiddellijk zeggen "dat
we niet behooren tot de kliek puritei
nen van „De Vrijheidsecho” die Jan en
alleman willen in den bak draaien, zoo
als ernstige brochures en weekbladen
'ijk „Katholiek Verweer” en „De Week-
post” terecht doen opmerken. In ons
hart is geen plaats voor wraak! Men is
kristen of men is het niet en het is niet
omdat Richard een paar onbeduidende
pekelzonden op zijn geweten heeft dat
men iemand, die zooveel diensten be
wezen heeft, zoo maar de kas zou moe
ten indraaien! In denvschaapsstal moet
ook nog wel plaats zijn voor een verlo
ren bok!
Richard is ten andere een zegen voor
Diksmuide! Dit ontkennen is het licht
van de zon loochenen! Want Richard te-
lug beteekent werk voor onze jongens.
Wat zou er gebeurd zijn had Léon
nu nog in gevangenschap ver
keerd? Een bloeiende diamantslijperij
minder en een hoop doppers meer! Deze
beeren verdienen een decoratie voor
hun daadwerkelijke en belanglooze me
dewerking aan de economische herop-
beuring van het land; ze verdienen ze
veel meer dan de mannen van
Weerstand, die toch
oproermakers zijn en
bezetting een heele boel dingen
trokken hebben, waar ze niets mee te
zien hadden en die de rust van de goede
ourgers stoorden. Om maar te zwijgen
over de puriteinschen zuiveraars die
eerlijke lieden een heele massa last be
zorgen. Wat een geluk voor Léon dat
hij vrij is en zijn zaakjes kan oppassen
zooals het hoort. Jammer dat hij
met V-dag niet in den vaderlandschen
optocht mee marcheerde, want hij ten
minste is een. patriot. Het zou ons geen
zier verwonderen moesten wij verne
men dat hij tijdens de bezetting een
dubbele rol speelde! Maar hoe het ook
weze, een nijveraar moet rekening hou
den met den nieuw geschapen toestand
en - zooals Custodes in zijn voor ver
standige menschen lieden geschreven
brochure doet opmerken - een zekere
aanpassing is onvermijdelijk. Daarom
wenschen alle weldenkende medebur
gers dat onze werkgevers zich toonen
waar het hoort!
valsche schaamte,
1
s
HSHE
2ÏÏ“
Wordt voortgezet.)