Pervijze, den 15 Oogst 1944.
TRAGISCH VERSCHEIDEN.
weer-
gewonen
viel ten offer aan
gehouden in 1
danig dat zijn achterstand wat kon aan
gedikt worden. Proficiat!!!
echte
recht
ver-
ons
i hoeveel
wanneer een handje
thuis toe-
HOUTULST.
Terug uit het land van den Glimlach.
Ml
der eenigen twijfel het geval,
reldlijk gerecht moet
en de rechtvaardigheid,
langen van ons land, eischen voor Jules
en soortgelijken een voorbeeldige straf.
den „Draaibank”.
1944,
was zeker niet te „Boerenbond”. Bij manier
Was het hij niet, die in de bevrijdings
dagen zei. „Nu hebben we Jules eens
vast, hij zal nu wel zijn straf niet meer
ontloopen”. Of is die persoon reeds
(Vervolg onderaan voorgaande kolom.)j
Houtulstenaar en van iederen
stander uit de streek. Hij
op -
bekomen bij zijn broeder geïnterneerd
te worden, die in zijn armen stierf in|
Groote staat thans vast. Wij bieden aan
den vader, oud-burgemeester Eugeen
de Groote, die in hoogen ouderdom en
bij het doorbreken van de vrijheidszon
nog door dergelijke rampen getroffen
wordt, onze innigste deelneming aan,
alsook aan den broeder van de slachtof
fers, den huldigen burgemeester, heer
Hubert de Groote en de overige leden
van de familie. De heer Georges, sinds
geruimen tijd aangehouden (hij woon
de tijdens de bezetting te Aalst) voor
de tweede maal, werd reeds destijds in
België op onmeedoogende wijze gefol
terd, zonder dat
kregen. Hij werd
uurtje vinden
voor volk en Vaderland als
dappere soldaat uw
i soms
THUISGEKOMEN.
Verleden week hadden we het groote
genoegen onzen besten vriend, Gadeyne
Maurits, in ons midden terug te hebben.
Hartelijk proficiat, Maurits.
Zijn ook teruggekomen en wel van
de.... Junkersschool, de gebroeders Dey-
ger. Hun thuiskomst 1
aangenaam vermits de plaatselijke
Rijkswacht er eveneens onmiddellijk bij
was, om ze te
Later misschien meer hierover.
ADI.
En die mag hij dan ook niet ontgaan?
Wie ook zijn naam geplaatst had,
niemand anders dan hij die destijds
hoog opliep met de belangen van den
-van spreken!
vergeten wat Jules hem aangedaan
heeft? Misschien heeft Jules reeds voor
hem genoeg geboet, maar voor ons heeft
hij nog niet gedaan, want die Engelsche
piloot is nog niet vergeten!
In ieder geval, waar die lijst mag
toekomen, hopen we dat de bevoegde
overheid er niet al te licht zal overstap
pen en Jules een voorbeeldige straf zal
geven.
Dergeiijke lijsten zouden moeten ge-
plubiceerd worden... opdat we de goede
Belgen eens voor altijd van de slechten
zouden kunnen onderscheiden.
wegen. Schietgaten, schuilplaatsen voor
auto’s enz... Wanneer komt ge eens uw
Vlaamsch dorpje bezoeken? We zullen
zoo blij zijn u te mogen groeten en te
rug te zien. Albert Vanlerberghe is
reeds tweemaal thuis geweest. De O.T.
mannen Oswald Deblieck en Jozef Bar
bier zijn ook reeds naar huis gekomen.
S.S. Unterscharführer Gery Verstraete
wordt binnen kort thuis verwacht. We
hopen ook dat het ook met u goed gaat,
want dat is immers het beste nieuws
dat we van u verwachten.
Beste Kameraad, wij blijven u geden
ken; ge staat niet alleen in het harde
die den oorlog ons medebrengt. We
hebben getracht u een stukje Heimat
te brengen en we hopen dat ons briefje
u zal vreugde brengen. Houd moed. In
naam van V.N.V. en nevënformaties,
onze hartelijkste Vlaamsche groeten.
Dietschland Houzee!
L. DUINSLAEGER,
D.M.S. kernleidster.
Duitschland was hij opgesloten geweest,
te Brugge en er in geslaagd den revol-j
ver, dien hij bij zich had, in de cel te
verstoppen. Dit wapen 1
ruggevonden door zijn broeder Hubert, 1
bij een bezoek aan de gevangenis. De
heer Gauthier de Groote stierf op zijn
beurt den 25 Maart j.l., t.t.z. den dag
na de vreesdijke ramp die zijn dorp in
het verre vaderland trof. Op dezen
zelfden dag was de heer burgemeester
zoo vriendelijk ons in de geteisterde ge
meente rond te leiden en ons den|
noodigen uitleg over de noodlottige
ontploffing voor onze lezers te geven.
De familie de Groote stond en staat be
kend als een patriotische familie van
het allerzuiverste water, waarvan de le
den zich steeds ten dienste van het va
derland stelden zoodra dit noodig bleek
en die gevaren wisten te trotseeren. In
den vorigen wereldoorlog was de heer
Eugeen de Groote één der oudste vrij
willigers van het Belgisch leger. Ver
scheidene zijner zonen volgden zijn
voorbeeld, o.a. den huldigen burgemees
ter, die als invalied terug kwam. Ook
deze laatste kon slechts op het nippertje
en als bij mirakel aan de razzia van
November 1943 ontsnappen en aan het
lot dat zijn beide broeders thans zoo
wreed getroffen heeft. Zijn zuster Mej.
Tita de Groote, die thans in geallieer
den militairen dienst is en als zoodanig
reeds gekwetst werd, was ook het voor
werp van een aanhouding vanwege de
Duitschers, doch werd gelukkig vrijge
laten. Zoo Houtulst op gebied van va
derlandsliefde een model-gemeente ge
noemd mag worden, dan is dit voor een
groot deel te danken aan de familie de
Groote en aan den huldigen burgemees
ter, die na zijn vlucht in 1943 er in geluk
te Engeland te bereiken en als Hoog
Commissaris voor ’s Rijks Veiligheid te
rug te keeren. Houtulst zal met onroe-
ring het aandenken van beide helden in
eere houden.
PERVIJZE.
Hier geven wij den tekst van den door
Laura Duinslaeger, ALS KERNLEID-
De bevolking van Houtulst mocht den STER der Dietsche Meisjesscharen, ge-
aangehouden arbeider ES ROGER uit' schreven brief naar de vrijwillige en...
de Jonkershovestraat, verwelkomen. Hij' onvrijwillige kameraden, ver van dë
zag er nog tamelijk goed uit, niettegen- „Heimat”.
staande het magere rantsoentje van de
Fritzen. Doch Roger wist nu en dan
wat te gappen bij de landbouwers, zoo- Gewest Nieuwpoort
- Heimatbrief VII
gang in Pervijze. ’t Is
Doch nu
door een
beurt wel eens dat
getroffen wordt, en
hoor! Put, put, put,... boem. Daar ligt
hij en in de lucht hangen opeens 5-6
mannetjes aan een wit „chamber
gain je te bengelen, tot ze op den grond
of in het water terecht komen, zooals
voor een paar weken gebeurd is. Kaas-
Lerke heeft ook in de laatste week en
kele bommen gekregen. Een gansche
weide werd omgekeerd en het klooster
werd nogal deerlijk toegetakeld, vooral
het schoolgebouw had het te lijden.
De V 1 vliegen nog steeds in snorren
de, vaart voorbij. Lieve Tommies hebben
de gemeente gebracht. Ze
eerste Oorlogsslacht-
Deze week hebben ze
ver van de Rijkswacht te
geworpen. Het negentienja-
Markey
een
was,
een verdriet
waar hij thans nog op 1__1
zit te wachten. De laatste tijden
ten toch droevig geweest zijn, te meer
daar menig boezemvriend mocht
naar de „Heimat” terugkeeren. Alles
werd in het werk gesteld maar niets
mocht baten. Hij was en bleef geïnter-
neeid. Een laatste middel werd gepro
beerd, namelijk een lijst met handtee-
keningen. Maar wie zou het aandurven
zich daarmee te gelasten?
Men zegt steeds dat een goed gebuur
meer waard is dan een ver familielid
en in zijn gebuurte zou er ook wel
iemand te vinden zijn om zich hiermee
te bemoeien, nietwaar Romain?...
Bij het nazien van de lijst zagen we
dat ze reeds versierd was met menigen
(leeuwen) klauw! En „De Weekpost” of
den bordschrijver uit Houtulst mogen
het ons niet ten kwade duiden en be
ginnen roepen dat we den godsdienst
aanvallen, want het gaat hier niet om
het zieleheil van Jules of Romain noch
om de. belangen van de religie maar
het moet er toch uit een Merkemsch
priester stond daar goed en wel bijDat
men de poorten van den schaapsstal
ook voor Jules openzet, nemen wij aan,
doch dat men hem zijn verdiende peni
tentie laat volbrengen! Dat een priester
doet wat hij kan om de ziel van een
gedetineerden te winnen, niemand kan
het hem ten kwade duiden, maar dab
men zijn lichaam in de gevangenis late
zoo hij dat verdient en dat is hier zon-
Het we-
zijn gang gaan
alsook de be-
Madeleine Ledoux, over wie we het
hier reeds gehad hebben, verscheen
verleden week opnieuw voor den krijgs
raad, die thans het vonnis zou uitspre
ken. De vaderlandslievende bevolking
hoopte op een strenge straf, wat zeker
voor een gekende pro-Duitsche, die re
gelmatig het bezoek van de Moffen
kreeg, goed te pas zou gekomen zijn.
Haar verklikking van onzen veldwach
ter De Ceuninck heeft zeker voor hem
geen gevolgen gehad. Men moet ech
ter een dergelijke zaak niet beoordeelen
naar de gevolgen die ze had, daar dit
dan den verklikker of verklikster niet
meer aangaat. De Duitschers hadden
even goed De Ceuninck kunnen veroor-
deelen tot een gevangenisstraf en hem
naar Duitschland sleuren. Zou hij er
na zijn straftijd uitgekomen zijn? Te
Belsen, Euchenwald, Oraniënburg, Da-
enz. zijn ook personen aangeland
voor u de heimkeer die om nietige feiten veroordeeld wer
den. Daarom blijft verklikking voor ons
een vuige daad, welke de gevolgen er
van ook mogen geweest zijn! En het is
ongelooflijk dat de krijgsraad, die na
het getuigenis van Georges Claeyssens
het feit als bewezen moest aanzien, ver
mits getuige zelf de aanklacht vertaald
heeft op de Feldgendarmerie, Madeleine
slechts tot drie maand gevangenisstraf
en 100 fr. boete veroordeeld heeft. Zeker
loog Madeleintje alles af, doch vermits
een veroordeeling uitgesproken werd
moeten we toch aannemen dat de rech
ters van haar schuld overtuigd waren. De
krijgsauditor had twee jaar gevraagd,
maar Meester Kervyn schijnt veel ver
zachtende omstandigheden te hebben
kunnen doen gelden. Laten we opmerken
dat de straf... voorwaardelijk is! Hopen
we dat auditor Ronsse in beroep gaat
ook rouw in
hebben hier een
offer gemaakt,
bommen niet
Diksmuide g
rig dochtertje van Jerome 1.2
heeft er den dood gevonden. Dat het
ontzettend nieuws op Pervijze
hoeft niet gezegd. En wat
voor de familie.
In de laatste drie weken zijn Mevrouw
Cyriel Hosten, Weduwe Kamiel Scheir-
sen, Arthur Demolder en Jozef Vercruys-
se ook gestorven. Anders niet veel bij
zonders op het „Westfront”! Wanneer
ge terug naar Pervijze komt zoudt ge
misschien best een bootje meebrengen.
Langs de kanten van Nieuwpoort, Veur
ne en over het station staan veel
landerijen onder water (dat zult ge
waarschijnlijk reeds vernomen hébben)
Veel muggen en vliegen doen nu de
ronde en laten niemand met rust. Ze
vermenigvuldigen zich zoo snel. Geluk
kig dat deze ongewenschte geboorten
niet in de burgerlijke stand hoeven op
genomen!
De militaire werken gaan door. We
zien nu een beetje van alles langs onze
MERKEM.
Handteekeningen
of nieuws van
O schoone Septemberdagen
waar zijt ge naartoe getrokken?
Toen verkeerden we in een
feeststemming, wat maar met
was, gezien de vervloekte Moffen
trókken waren. Ook in dien tijd was heb
dat de „Zwartjes” hun kalvarieberg
zouden bestijgen. Alle wegen leiden
naar Rome, maar dan leidden alle Mer-
kemsche wegen ook naar zwartjes
want, spijtig genoeg, we telden er ook.
Na menig aangenaam bezoekje be
landden we ook bij onzen vriend Jules.
Niettegenstaande hij niets misdaan
had en dus ook niets te vreezen, was
hij toch niet thuis. Echter geen moed,
verloren en hem werd een tweede be
zoekje gebracht. Nog niets. De derde keer
zou het wel goe keer zijn en zoo gebeur
de het dan ook. Was hij niet thuis, dan
zat hij op de stroomijt. Denkelijk moet
hij dan verrast geweest zijn, want hij
wou juist naar beneden komen...
Aan zijn leven onder de bezetting
zullen we niet veel woorden verspelen,
want een dergelijk V.N.V. man, verklik
ker van een geallieerd piloot is zulks
niet waardig. Immers zijn daden zijn
I te Merkem genoeg gekend. Echter wil
len we er aan toevoegen dat hij ’s
avonds zelden alleen er op uittrok. Lie
ver liet hij zich vergezellen door een
grooten waakhond. Hij zal misschien
vergeten hebben dat ik hem dan eens
ontmoet heb in de stationstraat en dat
ik vroeg of hij schrik had ’s avonds uit
te gaan.
Na enkele dagen bij Moeder-Overste
vertoefd te hebben, hebben we hem
Merkem weten verlaten met bestem
ming Veurne. Voor niet lang, want te
Oostduinkerke ging hij beter zijn. Van
daar nog verder en wel naar St. Kruis,
waar hij thans nog op zijn belooning
zit te wachten. De laatste tijden moe-
ad, in de cel te! *astl2 ziyn, maar moeilijk gaat ook, en Belsej
werd thans te-’ oe lastiger de strijd, hoe schooner dej chau,
hmoriar TTnhprt. ,riomt. —.ens komt voor u de heimkeer ut,a m
en dan zal het thuis nog zoo heerlijk
zijn,.
Intusschen gaat alles zijn
-s er rustig en stil,
en dan wordt de rust verstoord
vriendelijk vliegertje, ’t Ge-
zoo een machientje
dan is er gerucht
Beste Kameraad,
Heerlijk! Een briefje uit de Heimat.
De dood in de Duitsche hellekampen Ge ziet dat onze kameraden toch niet
van de heeren Georges en Gauthier de I vergeten worden, he! Neen, u vergeten
11754 aan doen we allerminst, want juist de schei
ding laat ons voelen hoezeer menschen
van een zelfde volk, van een zelfde
stukje grond, van elkaar houden. Bij
ons Vlamingen, is niet het gevoel die de
hoofdrol speelt in ons leven maar wel
de daad, en dit is de hechste snoer die
ons allen samenbindt.
Zoo zijn we, zoo leven we.
Ditmaal zijn het de meisjes die de
handen uit de mouwen steken en hei-
matbneven schrijven. Onze grootste be
kommernis gaat naar hen die nu ginds
ver van huis leven: S.S. soldaat, O.T.
de Moffen hem klein mannen arbeiders in Duitschland. We
J. naderhand naar zullen het maar aanpakken om onze ka-
Duitschland gesleept. De heer Gauthier meraden de zoo graag verwachte nieuws-
viel ten offer aan de razzia te Houtulst' les te laten geworden. Enkele onder
gehouden in November 1943, die nog hebben op school ondervonden
versch in het geheugen ligt van iederen vreugde er kwam, -
de langverwachte brief van tl
“XV “V kom toen hij reikte. Alzoo begrijpen we best hoezeer
zijn beurt in het nazirijk belandde, aen woordje uit het verre dorpje welle-
:omen bij zijn broeder geïnterneerd ls- z°° znllen we regelmatig een
re worden, die in Hjxi armen stierf in| rt^ ™nden voor U, beste kameraad,
December 1944. Vóór zijn vertrek naar; of
plicht volbrengt. Ja, het leven kan
MH
ROUWBRIEVEN van Hitler, met laatste com
muniqué uit het hoofdkwartier van den Führer,,
ter drukkerij V. Decan, groote markt 4, Dik-
smuide, te bekomen. Opbrengst gedeeltelijk ten
voordeele van, de geteisterden te Houtulst.