Pervijze, den 15 Oogst 1944. TRAGISCH VERSCHEIDEN. weer- gewonen viel ten offer aan gehouden in 1 danig dat zijn achterstand wat kon aan gedikt worden. Proficiat!!! echte recht ver- ons i hoeveel wanneer een handje thuis toe- HOUTULST. Terug uit het land van den Glimlach. Ml der eenigen twijfel het geval, reldlijk gerecht moet en de rechtvaardigheid, langen van ons land, eischen voor Jules en soortgelijken een voorbeeldige straf. den „Draaibank”. 1944, was zeker niet te „Boerenbond”. Bij manier Was het hij niet, die in de bevrijdings dagen zei. „Nu hebben we Jules eens vast, hij zal nu wel zijn straf niet meer ontloopen”. Of is die persoon reeds (Vervolg onderaan voorgaande kolom.)j Houtulstenaar en van iederen stander uit de streek. Hij op - bekomen bij zijn broeder geïnterneerd te worden, die in zijn armen stierf in| Groote staat thans vast. Wij bieden aan den vader, oud-burgemeester Eugeen de Groote, die in hoogen ouderdom en bij het doorbreken van de vrijheidszon nog door dergelijke rampen getroffen wordt, onze innigste deelneming aan, alsook aan den broeder van de slachtof fers, den huldigen burgemeester, heer Hubert de Groote en de overige leden van de familie. De heer Georges, sinds geruimen tijd aangehouden (hij woon de tijdens de bezetting te Aalst) voor de tweede maal, werd reeds destijds in België op onmeedoogende wijze gefol terd, zonder dat kregen. Hij werd uurtje vinden voor volk en Vaderland als dappere soldaat uw i soms THUISGEKOMEN. Verleden week hadden we het groote genoegen onzen besten vriend, Gadeyne Maurits, in ons midden terug te hebben. Hartelijk proficiat, Maurits. Zijn ook teruggekomen en wel van de.... Junkersschool, de gebroeders Dey- ger. Hun thuiskomst 1 aangenaam vermits de plaatselijke Rijkswacht er eveneens onmiddellijk bij was, om ze te Later misschien meer hierover. ADI. En die mag hij dan ook niet ontgaan? Wie ook zijn naam geplaatst had, niemand anders dan hij die destijds hoog opliep met de belangen van den -van spreken! vergeten wat Jules hem aangedaan heeft? Misschien heeft Jules reeds voor hem genoeg geboet, maar voor ons heeft hij nog niet gedaan, want die Engelsche piloot is nog niet vergeten! In ieder geval, waar die lijst mag toekomen, hopen we dat de bevoegde overheid er niet al te licht zal overstap pen en Jules een voorbeeldige straf zal geven. Dergeiijke lijsten zouden moeten ge- plubiceerd worden... opdat we de goede Belgen eens voor altijd van de slechten zouden kunnen onderscheiden. wegen. Schietgaten, schuilplaatsen voor auto’s enz... Wanneer komt ge eens uw Vlaamsch dorpje bezoeken? We zullen zoo blij zijn u te mogen groeten en te rug te zien. Albert Vanlerberghe is reeds tweemaal thuis geweest. De O.T. mannen Oswald Deblieck en Jozef Bar bier zijn ook reeds naar huis gekomen. S.S. Unterscharführer Gery Verstraete wordt binnen kort thuis verwacht. We hopen ook dat het ook met u goed gaat, want dat is immers het beste nieuws dat we van u verwachten. Beste Kameraad, wij blijven u geden ken; ge staat niet alleen in het harde die den oorlog ons medebrengt. We hebben getracht u een stukje Heimat te brengen en we hopen dat ons briefje u zal vreugde brengen. Houd moed. In naam van V.N.V. en nevënformaties, onze hartelijkste Vlaamsche groeten. Dietschland Houzee! L. DUINSLAEGER, D.M.S. kernleidster. Duitschland was hij opgesloten geweest, te Brugge en er in geslaagd den revol-j ver, dien hij bij zich had, in de cel te verstoppen. Dit wapen 1 ruggevonden door zijn broeder Hubert, 1 bij een bezoek aan de gevangenis. De heer Gauthier de Groote stierf op zijn beurt den 25 Maart j.l., t.t.z. den dag na de vreesdijke ramp die zijn dorp in het verre vaderland trof. Op dezen zelfden dag was de heer burgemeester zoo vriendelijk ons in de geteisterde ge meente rond te leiden en ons den| noodigen uitleg over de noodlottige ontploffing voor onze lezers te geven. De familie de Groote stond en staat be kend als een patriotische familie van het allerzuiverste water, waarvan de le den zich steeds ten dienste van het va derland stelden zoodra dit noodig bleek en die gevaren wisten te trotseeren. In den vorigen wereldoorlog was de heer Eugeen de Groote één der oudste vrij willigers van het Belgisch leger. Ver scheidene zijner zonen volgden zijn voorbeeld, o.a. den huldigen burgemees ter, die als invalied terug kwam. Ook deze laatste kon slechts op het nippertje en als bij mirakel aan de razzia van November 1943 ontsnappen en aan het lot dat zijn beide broeders thans zoo wreed getroffen heeft. Zijn zuster Mej. Tita de Groote, die thans in geallieer den militairen dienst is en als zoodanig reeds gekwetst werd, was ook het voor werp van een aanhouding vanwege de Duitschers, doch werd gelukkig vrijge laten. Zoo Houtulst op gebied van va derlandsliefde een model-gemeente ge noemd mag worden, dan is dit voor een groot deel te danken aan de familie de Groote en aan den huldigen burgemees ter, die na zijn vlucht in 1943 er in geluk te Engeland te bereiken en als Hoog Commissaris voor ’s Rijks Veiligheid te rug te keeren. Houtulst zal met onroe- ring het aandenken van beide helden in eere houden. PERVIJZE. Hier geven wij den tekst van den door Laura Duinslaeger, ALS KERNLEID- De bevolking van Houtulst mocht den STER der Dietsche Meisjesscharen, ge- aangehouden arbeider ES ROGER uit' schreven brief naar de vrijwillige en... de Jonkershovestraat, verwelkomen. Hij' onvrijwillige kameraden, ver van dë zag er nog tamelijk goed uit, niettegen- „Heimat”. staande het magere rantsoentje van de Fritzen. Doch Roger wist nu en dan wat te gappen bij de landbouwers, zoo- Gewest Nieuwpoort - Heimatbrief VII gang in Pervijze. ’t Is Doch nu door een beurt wel eens dat getroffen wordt, en hoor! Put, put, put,... boem. Daar ligt hij en in de lucht hangen opeens 5-6 mannetjes aan een wit „chamber gain je te bengelen, tot ze op den grond of in het water terecht komen, zooals voor een paar weken gebeurd is. Kaas- Lerke heeft ook in de laatste week en kele bommen gekregen. Een gansche weide werd omgekeerd en het klooster werd nogal deerlijk toegetakeld, vooral het schoolgebouw had het te lijden. De V 1 vliegen nog steeds in snorren de, vaart voorbij. Lieve Tommies hebben de gemeente gebracht. Ze eerste Oorlogsslacht- Deze week hebben ze ver van de Rijkswacht te geworpen. Het negentienja- Markey een was, een verdriet waar hij thans nog op 1__1 zit te wachten. De laatste tijden ten toch droevig geweest zijn, te meer daar menig boezemvriend mocht naar de „Heimat” terugkeeren. Alles werd in het werk gesteld maar niets mocht baten. Hij was en bleef geïnter- neeid. Een laatste middel werd gepro beerd, namelijk een lijst met handtee- keningen. Maar wie zou het aandurven zich daarmee te gelasten? Men zegt steeds dat een goed gebuur meer waard is dan een ver familielid en in zijn gebuurte zou er ook wel iemand te vinden zijn om zich hiermee te bemoeien, nietwaar Romain?... Bij het nazien van de lijst zagen we dat ze reeds versierd was met menigen (leeuwen) klauw! En „De Weekpost” of den bordschrijver uit Houtulst mogen het ons niet ten kwade duiden en be ginnen roepen dat we den godsdienst aanvallen, want het gaat hier niet om het zieleheil van Jules of Romain noch om de. belangen van de religie maar het moet er toch uit een Merkemsch priester stond daar goed en wel bijDat men de poorten van den schaapsstal ook voor Jules openzet, nemen wij aan, doch dat men hem zijn verdiende peni tentie laat volbrengen! Dat een priester doet wat hij kan om de ziel van een gedetineerden te winnen, niemand kan het hem ten kwade duiden, maar dab men zijn lichaam in de gevangenis late zoo hij dat verdient en dat is hier zon- Het we- zijn gang gaan alsook de be- Madeleine Ledoux, over wie we het hier reeds gehad hebben, verscheen verleden week opnieuw voor den krijgs raad, die thans het vonnis zou uitspre ken. De vaderlandslievende bevolking hoopte op een strenge straf, wat zeker voor een gekende pro-Duitsche, die re gelmatig het bezoek van de Moffen kreeg, goed te pas zou gekomen zijn. Haar verklikking van onzen veldwach ter De Ceuninck heeft zeker voor hem geen gevolgen gehad. Men moet ech ter een dergelijke zaak niet beoordeelen naar de gevolgen die ze had, daar dit dan den verklikker of verklikster niet meer aangaat. De Duitschers hadden even goed De Ceuninck kunnen veroor- deelen tot een gevangenisstraf en hem naar Duitschland sleuren. Zou hij er na zijn straftijd uitgekomen zijn? Te Belsen, Euchenwald, Oraniënburg, Da- enz. zijn ook personen aangeland voor u de heimkeer die om nietige feiten veroordeeld wer den. Daarom blijft verklikking voor ons een vuige daad, welke de gevolgen er van ook mogen geweest zijn! En het is ongelooflijk dat de krijgsraad, die na het getuigenis van Georges Claeyssens het feit als bewezen moest aanzien, ver mits getuige zelf de aanklacht vertaald heeft op de Feldgendarmerie, Madeleine slechts tot drie maand gevangenisstraf en 100 fr. boete veroordeeld heeft. Zeker loog Madeleintje alles af, doch vermits een veroordeeling uitgesproken werd moeten we toch aannemen dat de rech ters van haar schuld overtuigd waren. De krijgsauditor had twee jaar gevraagd, maar Meester Kervyn schijnt veel ver zachtende omstandigheden te hebben kunnen doen gelden. Laten we opmerken dat de straf... voorwaardelijk is! Hopen we dat auditor Ronsse in beroep gaat ook rouw in hebben hier een offer gemaakt, bommen niet Diksmuide g rig dochtertje van Jerome 1.2 heeft er den dood gevonden. Dat het ontzettend nieuws op Pervijze hoeft niet gezegd. En wat voor de familie. In de laatste drie weken zijn Mevrouw Cyriel Hosten, Weduwe Kamiel Scheir- sen, Arthur Demolder en Jozef Vercruys- se ook gestorven. Anders niet veel bij zonders op het „Westfront”! Wanneer ge terug naar Pervijze komt zoudt ge misschien best een bootje meebrengen. Langs de kanten van Nieuwpoort, Veur ne en over het station staan veel landerijen onder water (dat zult ge waarschijnlijk reeds vernomen hébben) Veel muggen en vliegen doen nu de ronde en laten niemand met rust. Ze vermenigvuldigen zich zoo snel. Geluk kig dat deze ongewenschte geboorten niet in de burgerlijke stand hoeven op genomen! De militaire werken gaan door. We zien nu een beetje van alles langs onze MERKEM. Handteekeningen of nieuws van O schoone Septemberdagen waar zijt ge naartoe getrokken? Toen verkeerden we in een feeststemming, wat maar met was, gezien de vervloekte Moffen trókken waren. Ook in dien tijd was heb dat de „Zwartjes” hun kalvarieberg zouden bestijgen. Alle wegen leiden naar Rome, maar dan leidden alle Mer- kemsche wegen ook naar zwartjes want, spijtig genoeg, we telden er ook. Na menig aangenaam bezoekje be landden we ook bij onzen vriend Jules. Niettegenstaande hij niets misdaan had en dus ook niets te vreezen, was hij toch niet thuis. Echter geen moed, verloren en hem werd een tweede be zoekje gebracht. Nog niets. De derde keer zou het wel goe keer zijn en zoo gebeur de het dan ook. Was hij niet thuis, dan zat hij op de stroomijt. Denkelijk moet hij dan verrast geweest zijn, want hij wou juist naar beneden komen... Aan zijn leven onder de bezetting zullen we niet veel woorden verspelen, want een dergelijk V.N.V. man, verklik ker van een geallieerd piloot is zulks niet waardig. Immers zijn daden zijn I te Merkem genoeg gekend. Echter wil len we er aan toevoegen dat hij ’s avonds zelden alleen er op uittrok. Lie ver liet hij zich vergezellen door een grooten waakhond. Hij zal misschien vergeten hebben dat ik hem dan eens ontmoet heb in de stationstraat en dat ik vroeg of hij schrik had ’s avonds uit te gaan. Na enkele dagen bij Moeder-Overste vertoefd te hebben, hebben we hem Merkem weten verlaten met bestem ming Veurne. Voor niet lang, want te Oostduinkerke ging hij beter zijn. Van daar nog verder en wel naar St. Kruis, waar hij thans nog op zijn belooning zit te wachten. De laatste tijden moe- ad, in de cel te! *astl2 ziyn, maar moeilijk gaat ook, en Belsej werd thans te-’ oe lastiger de strijd, hoe schooner dej chau, hmoriar TTnhprt. ,riomt. —.ens komt voor u de heimkeer ut,a m en dan zal het thuis nog zoo heerlijk zijn,. Intusschen gaat alles zijn -s er rustig en stil, en dan wordt de rust verstoord vriendelijk vliegertje, ’t Ge- zoo een machientje dan is er gerucht Beste Kameraad, Heerlijk! Een briefje uit de Heimat. De dood in de Duitsche hellekampen Ge ziet dat onze kameraden toch niet van de heeren Georges en Gauthier de I vergeten worden, he! Neen, u vergeten 11754 aan doen we allerminst, want juist de schei ding laat ons voelen hoezeer menschen van een zelfde volk, van een zelfde stukje grond, van elkaar houden. Bij ons Vlamingen, is niet het gevoel die de hoofdrol speelt in ons leven maar wel de daad, en dit is de hechste snoer die ons allen samenbindt. Zoo zijn we, zoo leven we. Ditmaal zijn het de meisjes die de handen uit de mouwen steken en hei- matbneven schrijven. Onze grootste be kommernis gaat naar hen die nu ginds ver van huis leven: S.S. soldaat, O.T. de Moffen hem klein mannen arbeiders in Duitschland. We J. naderhand naar zullen het maar aanpakken om onze ka- Duitschland gesleept. De heer Gauthier meraden de zoo graag verwachte nieuws- viel ten offer aan de razzia te Houtulst' les te laten geworden. Enkele onder gehouden in November 1943, die nog hebben op school ondervonden versch in het geheugen ligt van iederen vreugde er kwam, - de langverwachte brief van tl “XV “V kom toen hij reikte. Alzoo begrijpen we best hoezeer zijn beurt in het nazirijk belandde, aen woordje uit het verre dorpje welle- :omen bij zijn broeder geïnterneerd ls- z°° znllen we regelmatig een re worden, die in Hjxi armen stierf in| rt^ ™nden voor U, beste kameraad, December 1944. Vóór zijn vertrek naar; of plicht volbrengt. Ja, het leven kan MH ROUWBRIEVEN van Hitler, met laatste com muniqué uit het hoofdkwartier van den Führer,, ter drukkerij V. Decan, groote markt 4, Dik- smuide, te bekomen. Opbrengst gedeeltelijk ten voordeele van, de geteisterden te Houtulst.

HISTORISCHE KRANTEN

De Vrijheidsecho (1945-1947) | 1945 | | pagina 3