WEEKBLAD. PRIJS 1.50 Fr.
Ie JAAR. Nr. 15.
ZONDAG 21 JUNI 1945.
Onweerswolken.
b) monarchisten, die den troonafstand
(Wordt voorftgezet)
In de Gruwelkampen van het
FCukuurland.
dernomen tot een S.S.-patroelje bij
kachelfornuis een bevend jongetje
SPORT.
De kampioen van Belgie en Europa (al
le kategorieën) Karei Sys, uit Oostende,
werd door den Brugschen krijgsraad
vrijgesproken; wij leveren toekomende
week onze commentaar!
Een week geleden werd officieel be
kend gemaakt dat Z.M. Leopold III be
sloten had terug maar het land te ko
men en het bewind in handen te nemen.
Dit besluit heeft het land ontegenspre
kelijk vóór de ernstigste politieke cri
sis gebracht, die het sinds 1830 heeft
beleefd.
Verleden week betreurden we dat
in beide kampen goede patriotten voor
kwamen, die. elkaar heftig bekampten.
We zegden toen reeds: de hoofden koel
houdenWe voegen er heden bijiedere
agitatie of liever: zekeren vorm van
agitatie kan doodelijk zijn voor het
land. Wat ook onze persoonlijke mee-
ning over deze kwestie moge zijn, wij
hebben als plicht hier geen stelling te
nemen. Wij willen zijn en blijven: een
volledig onafhankelijk blad! Toch vin
den we het onzen plicht enkele objec
tieve beschouwingen ten beste te geven.
Afgezien van dezen die de zaak niet,
ter harte nemen (en er zijn meer dan
men denkt!), zijn de Belgen verdeeld in
drie groepen (voor wat de koningskwes
tie betreft)
a) monarchisten, die Leopold III als
idling willen behouden;
voortvarendheid van de concentratie-
bladen, die hun laatste troef willen uit
spelen en niet zouden aarzelen een
laatste kans te wagen, zelfs ten koste
van de monarchie? Voegen we daarbij
dat andere voorname kwesties op den
achtergrond zouden gedrongen worden
en men zich geen idee zou kunnen vor
men over de opinie van het land tegen
over deze problemen. Hoe zou bijv, een
Lecpoldist moeten stemmen, die tevens
voor de zuivering is? Ofwel moet men
het door de kommunisten gevraagd
referendum inrichten. Het zou doodelijk
zijn voor het koningdom, wat ook den
uitslag weze. Want geen der beide kam
pen zou een overweldigende meerder
heid behalen. In de veronderstelling dat
Koning Leopold III het haalt, wat ge
dacht van een vorst die 40% van de be
volking tegen zich heeft? Wij denken in
alle objectiviteit de zaak te hebben be
licht, zonder een oordeel te vellen over
den persoon en de handelwijze van den
koning zelf. Met kalmte moet den toe
stand beschouwd worden: hij is zeer
ernstig en wij moeten vermijden dat er
voor het land gevaarlijke avonturen uit
voortspruiten, die doodelijk zouden
kunnen zijn voor oris land en ons volk.
F. WILLEMYNS.
en
TEGEN HEM stem
den? Dit om aan te toonen dat niet
steeds zuivere middeltjes gebruikt wor
den! Ook langs den anderen kant vin
den we dergelijke voorbeelden. Zoo zien
we het O.F. namens zijn leden stelling
nemen tegen, den terugkeer van den
koning, niettegenstaande de vroeger af-
gelegde belofte geen partij te kiezen in
deze zaak. De comité’s van Brugge en
Waalsch Vlaanderen maakten zelfs on
middellijk bekend dat de koningskwes
tie voor hen een vrije kwestie bleef en
ook elders, o.m. te Diksmuide, zag men
leden in pro-Leópoldistische stoeten op-
marcheeren. De waarheid verplicht ons
ook, langs een anderen kant, te beken
nen dat alle zwarten, gestreepten, ver
dachten, anti-zui ver aars en amnestie-
ijveraars zich pro-Leopoldist verklaren
en dat zij inteekenen op lijsten, portret
ten uitstallen, enz. En de katholieken
doen geen enkele poging om zich van die
voor den koning compromitteerende
bondgenooten te ontdoen! Verleden
week zegden we reeds dat de groote
meerderheid van de bevolking op louter
emotieve redenen steunt om zich een
opinie over deze kwestie te vormen.
Doch laat ons de zaak nader beschou- j
wen!
De koning komt terug. Een nieuwe
regeering zal gevormd worden en onge
twijfeld door het parlement omver ge
worpen. De koning zal zich verplicht
zien de kamers te ontbinden en verkie
zingen volgen binnen de veertig dagen.
Maar wie is kiezer? De lijsten dateeren
van 1937, zoodat alleen de mannen van
minstens 28 jaar stemrecht hebben! De
jonge lui van den Weerstand zouden
dus niets te vertellen hebben, maar
wel de zwartjes, die nog Steeds van hun
burgerlijke en politieke rechten genie
ten. Begrijpt men nu het gevaar en de
van Leopold III, met uitzondering van
de kristen democraten van oud-minister
Delfosse, die zich afgescheiden hebben
van de oude partij. Socialisten, kom
munisten en de overgroote meerderheid
der liberalen wenschen den troonafstand.
Zeker gaan een aantal liberalen in het
Vlaamsche land daar niet mee akkoord,
doch een greater getal Waalsche ka
tholieken volgen ook hun mandatarissen
niet en zijn anti-Leopoldist. Een hevige
perspolemiek ontwikkelt zich. Wij zullen
er ons buiten houden en alleen opmer
ken dat ze én Leopold III én ons
prestige in het buitenland kwaad doet.
Nu klagen rechtsche bladen, als „De
Nieuwe Standaard” en „Het Volk” dat
de linksche partijen van de konings
kwestie een straatkwestie gemaakt heb
ben. Zijn zij echter met geen straatbe-
toogingen ten voordeele van den koning
begonnen? Hebben zij zelfs geen dwang
middelen gebruikt om rnenschen te ver
plichten portretten van den koning
vóór hun venster te hangen? Wat den
ken van volksvertegenwoordiger Porta,
die den telegram zond naar het paleis,
zeggend dat IEDEREEN in het arron
dissement Oostende-Veurne-Diksmuide
den terugkeer van den vorst wenschte?
Welk mandaat had deze katholieke af
gevaardigde dan ontvangen van de on-
geveer 20.000 socialistische en liberale
j kiezers dis in 1939
aan te
van Leopold III verkiezen;
c) republikeinen.
De derde groep heeft ongetwijfeld
minder aanhangers dan beide andere....
tot heden. De terugkeer van Leopold III
zou echter kunnen tot gevolg hebben
dat veel koningsgezinde anti-Leopoldis-
ten naar het republikeinsch kamp zou
den overloopen, wat den toestand heele-
maal zou wijzigen.
Hoe paradoxaal het lijkt: de terugkéer
van den koning zou uiteindelijk den val
van de monarchie kunnen met zich
slepen. Wij zeggen: „kunnen”! Wij den
ken nochtans dat den republikeinschen
regeeringsvorm theoretisch gespro
ken de meest rechtvaardigen voor
België ten zeerste ongewenscht. is. Ver
geten we niet dat de dynastie na de
omwenteling van 1830 en ook later
ons land van den ondergang heeft gered.
En thans leven we in een toestand die
onder veel opzichten te vergelijken is
met deze van de troebele dagen uit de
eerste periode van onze onafhankelijk
heid. Ook was in België de koning steeds
een bindteeken tusschen Vlamingen en
Walen. In alle objectiviteit moeten we
er bijvoegen dat Leopold III dit niet
meer is. Wie den toestand in het
Waalsche landsgedeelte eenigszins kent
zal dit moeten toegeven (zooals het
katholieke „Burgerwelzijn” onlangs dan
ook bekende)Het is niet uitgesloten dat
misschien in een al of niet ver verwij
derde toekomst de kroon den meest
hechten en wellicht onontbeerlijken
band zal zijn tusschen het moederland
en de kolonie, zooals dit het geval is in
het Britsch Imperium. Vergeten we
daarbij niet dat Kongo een geschenk
is van Leopold II aan het land! Nog an
dere redenen pleiten voor de noodzake
lijkheid van de monarchie in België.
Welk Is nu het standpunt der partijen?
De katholieken zijn voor den terugkeer
Onafhankelijk Informatieblad. Voor Nationale Democratische Samenbundeling. Voor Zuivering en Recht*
mütliche” bevolking, in het land van
Goethe en Lessing, het land waar eens
Nathan der Weise” werd geschreven,
met de parabel der drie ringen!
En DAT WAS AUSCHWITZ! En daar,
kwamen de gebroeders Dehaemers te
recht en de jongens uit het maquis van
Cély en Bière!
Ze werden geparkeerd, in één blok
duizend man en in een anderen acht
honderd. Tachtig per compartiment.
Het stonk er’ van de vuiligheid. Na deze
vijfdaagschë reis zonder eten of drin
ken in gesloten wagens, na de 4 km.
lange marsch, konden onze jongens ver
der vasten Er werd overgegaan tot de
naamafreeping, die; den heelen nacht
duurde. Wee hem, die flauw viel Na
het afroepen van zijn naam moest An
dré mee naar een anderen blok, waar
hij zich heelemaal moest uitkleeden en
geschoren werd over heel het lichaam...
en niet pijnloos! Daarna moest hij het
bad in en kon dus op die manier zijn
dorst lesschen! Na het bad kreeg hij de
klassieke uitrusting van den politieken
gevangene, een vuile jyjama, afkomstig
van een dooden voorganger! Het hoeft
aanwe
zig was om de maat te nemen! Vergeten
van
den in; den voorarm
getatouëerd kregen! Na het bad mocht
iedereen terug naar den blok! Als rant
soen: schoppen en slagen! Sommige ge
detineerden stierven. Geen dokter was
aanwezig! Het was Maandag avond ge
worden! De Dinsdag middag kregen on
ze mannen eindelijk 3/4 liter gersten
soep. Ze waren te Auschwitz sinds den
Zondag! Er waren dertig gamellen voor
duizend man! Geen enkel lepel was er
te vinden en veel gevangenen waren in
den hoogsten graad aangetast door be
smettel! jke ziekten! ’s Avonds kreeg
ieder man ongeveer 150 gram droog
zwart brood. Enkele emmers waren aan
gebracht om de bewoners van den blok
toe te laten aan hun natuurlijke be
hoeften te voldoen. En dysentherie was
algemeen te Auschwitz. Van slaapge-
rief was natuurlijk geen spraak. Mten
strekte, zich uit, zoo goed of zoo
kwaad als het ging, op den verschrikke
lijk vullen en met een soort schlam be
dekten bodem. En dit leventje duurde
drie weken! Gedurende, dezen tijd ver
keerden ze in het onzekere voor wat de
toekomst betrof: een ander ander con
centratiekamp of.... de gazkamer. De
S.S. hadden het gedurende dezen tijd
echter erg druk om vooral Hongaarsche
en Grieksche Joden, die in rijen moesten
aanschuiven, te verbranden!
Een officier kwam dan ook melden dat
eindelijk een beslissing ten hunnen op
zichte getroffen war.. Ze hadden geluk!
Ze zouden overgebracht worden naar
het beste kamp van Duitschland
Buchenwald
André Dehaemers, uit Vladsloo,
vertelt ons zijn -lijdensweg
(Vervolg).
Vooraleer we het verhaal van André
verder opnemen, willen we hier een pa
renthesis openen, om onze lezers „den
geest van Auschwitz” te leeren kennen.
Het hiernavolgend feit wordt ons uit
Israëlitische bron medegedeeld. Dfe S.S.
bewakers hadden speciaal de feestdata
uit den Joodschen kalender bestudeerd.
In de tweede helft van 1942 werd beslo
ten al de kinderen, die zich te Auschwitz
bevonden, „uit te roeien”! Daarvoor
werd nieuwjaardag van den Israëli -
tischen kalender uitgekozen! Twee dui
zend kinderen moesten omgebracht
worden: zoo luidde het bevel! De on
schuldige slachtoffertjes werden bijeen
gebracht en naar de gazkamers geleid.
Er werd overgegaan tot een laatste tel
ling: 1998 kinderen! Maar het dienst
order sprak van twee duizend en men
moést er dus twee duizend vinden!
Koortsachtige opzoekingen werden on-niet gezegd dat geen kleermaker
een,
I wij niet tei zeggen dat hij en zijn vrien-
hun stamnummer
vijf jaar vond, die krampachtig zijn
tweejarig zusje in, zijn armen omkneld
hield. Nu klopte de rekening en kon tot
de „operatie” worden overgegaan. Twee
duizend kinderlichaampjes werden aan
de afgoden Hitler en Himmler geofferd!
Dit gebeurde 19 eeuwen na Nero, die
men een onmensch noemde. Dit gebeur
de in een tijd waarin hanengevechten
wtettelijk bestraft werden. Dit gebeurde
door de zorgen van ordentelijke „kul-
tuurdragers”, in een land dat, aan de
spits der beschaving wou staan, in het
romantisch Duitschland, met zijn „ge-
De Vrijlieidseclio
