e
het
te
Schielijk overleden.
van
Krijgsraad te Brugge.
voordeed
Westrooze-
zich nog
katholieken; li-
Het is ook hun
niet ten dien-
in het kamp
hij dagelijksch
te Koningsgezinden”,
zou moeten besluiten dat er ook
„zuivere zwarte koningsgezinden” be
staan. Zoolang de plakbrieven niet
onderteekend worden, nemen wij
aan met „zwarten” te doen te heb-
rechters zouden kunnen verschijnen.
Met een regelmatige tijdverdeeling,
minimum comfort, geen vitamine,
meer dan er noodzakelijk was eni
medisch advies wanneer dit noodig
was hebben sommige gevangenen j
een beter gezondheid verkregen dan
ooit te voren. Ze geven, het dan ook
grif toe vooral de morphine maniak
Goering.
Stoute jongens worden gestraft.
Gedenksteen.
Madona. Op de wijk Madona zal
er een gedenksteen opgericht wor
den ter herinnering aan de helden
die hun leven geofferd hebben voor
het' vaderland in de concentratie
kampen van Duitschland. Een mooi
gebaar van alle Madonanaars die
een blijvende, herinnering willen aan
hun duurbare vrienden. Dat die ge
denksteen een gloed doe opflakke
ren van vaderlandsliefde en echte
naastenliefde.
Reeds vroeger had iemand
Houtulst geschreven dat wij een
„goddeloos” b‘ad waren. Wij vroegen
toen naar bewijzen. Onze naamlooze
aanvaller bracht er geen voor. Om
niet kon! Wij vragen dus
die bewijzen? Zul-
(of oude) naam-
thans gelukkiger
het niet, want
om het even
aan en zal dit
geen schrik hebben de verantwoor
delijkheid te nemen van wat hij
schrijft. Ook wist men niet te zeg
gen wie of wat ONVERDIEND ge
hekeld of afgebroken werd. Volgens
onze naamlooze tegenstrevers is „De
Vrijheidsecho” liberaal., goddeloos
en tegen den koning. Een feit is
zeker: de uitgever van het blad
heeft een politieke meening. Dat is
Zijxa leunt/, uictar uaur neen net otaa iancj)
Verleden, week deed er zich op
vijvertje bijna een smartelijk onge-
I luk voor. Zekere V. uit Zarren ge
raakte in een put
door het aa,n Vanneste, zij
verstrekt en; het nippertje van den
M. en Gunst
van
Nog vier weken en Houthulst ker-
moreel in de beste condities voor hun mis s^aat v09r de deur. En daarom
I doet men er duchtig aan voort -om
1 de cinema „Printania”,, die door de
ontploffing van 24 Maart zoo danig
beschadigd werd, dat ze moest af-
i gebroken worden, weer op te bou-
i wen. Voorwaar het zal een reuzen
gebouw zijn, zeer modern ingericht,
maar of hét zal gereed zijn in vier
weken, is een andere kwestie. Nu,
het is de vurigste wensch van alle
Houtulstenaars en van vele men
schen der omliggende gemeenten' dat
zij binnen zeer korten tijd de mooie
filmen, thans in een schoone zaal
opnieuw zullen kunnen bewonderen.
Dewulf Charles, echtgenoot
Elodie Schacht, zakte plots ineen. De
dood trad oogenblikkelijk in.
Heropbouw. Bijna 5 maand
zijn voorbijgegaan sedert de gewel
dige ontploffing zich
in het munitiepark te
beke. Iedereen herinnert
goed deze gebeurtenis en iedereen
weet ook nog goed hoeveel schade er
aangebracht werd te Houthulst.
Thans is men volledig aan den her
opbouw bezig. Daken worden hersteld,
muren rechtgezet, schoorsteenen her
opgebouwd, enz. enz... Eén ding Ont
breekt echter: glas! Waar blijft het
glas? In de fabrieken! waarom is er
te. Houthulst geen glas? Omdat men
het niet laat verzenden. Moeten wij I
dan gansche dagen met open ramen
zitten of met papier vóór de vens
ters genageld? Weldra staat de
winter weer voor de deur! Beseffen
de heeren van den Wederopbouw dat
niet? Nu, wij hopen dat ze betere
inzichten zullen krijgen en dat wij
weldra van glas worden voorzien!
Bé „concentratie tegen
„De Vrijheidsecho”.
Vrienden vertellen ons
Houthulst een campagne
wordt tegen ons blad, dan nog met
Ontbijt: beschuit,soep. HOUTULST.
Middagmaal: soep, hachee (stoof-,
sel) aardappelen, erwtjes en salade,
koffie.
Avondmaal gekookte boenen, kof
fie, brood.
Al het voedsel wordt
Amerikaansche leger 1
wordt door gecontroleerde Duitsche door Pollet
koks klaargemaakt. Zij krijgen cn
niet te veel van en ook geen dubbele' naar den
portie. 17 jarige meisje in
De bevelhebber over het kamp ver-' toestand aantroffen,
telde dat hij er voor zou zorgen dat
zijn „gasten” zoowel geestelijk als
dat te
gevoerd
plakbrieven, geteekend „Zuivere Wit-1 enr^^a
dat hij
weer: waar zijn
len onze nieuwe
looze vijanden
zijn? Wij gelooven
nooit viel ons blad
welken godsdienst
ook nooit doen.
Na ons uitgemaakt te hebben voor
„blauw”, wordt dan gezegd dat wij
op sleeptouw genomen worden door
de „rooden”! Wat is het .dan feite
lijk?
De bevolking van Houtulst weet dat
ons blad zoo min met de blauwen en
Wanneer Goering
aankwam nam hij dagelijksch 40
pillen morphine-mengsel (hij had er
20.000 in zijn valies). Geleidelijk
heeft men zijn dosis herleid zoodat
hij er nu nog 10 per dag inslikt.
Weldra zal hij er volledig zonder
kunnen leven. Qsychiaters van het
Amerikaansch leger verklaren dat
hij zich in heel goede conditie be
vindt, niettegenstaande, of misschien
dank zij... een gewichtsverminde-
ring van 20 kg.
Streicher is de eenige van de ver
zameling die 100i% Nazi gebleven is.
Ribbentrop ontsnapte onlangs op het
nippertje aan 14 dagen opsluiting
op water en brood. De gevangenen
mogen geen brillen bij zich hebben
maar ze mogen ze leenen voor het
gebruik in de bibliotheek indien ze
lust voelen om de weinige boeken die
beschikbaar zijn te lezen. Ribben
trop dacht dat hij den bewaker kon
bedriegen en wandelde weg met een
monocle in zijn zak. Het pakte ech
ter niet! Labër gaf de bevelhebber
hem een uitbrander dat hij er van
sidderdeen de bedreiging vair 14
dagen.
Volgens de laatste berichten zou
Goering met zijn handlangers naar
de gevangenis van Nuremberg zijn
overgebracht.-
teZsnder Heeren Roger’ levenslange, hech-j ben, want wie werkelijk wit is, moet
niets mee te maken. Onder de me-
j dewerkers zijn er
beralen en. anderen.
recht. Het blad staat
ste van om het even welke partij,
noch nu noch in verkiezingstijd.
Het maakt gebruik van het recht
van kritiek en de persvrijheid. Daar
voor werd' er gedurende vier jaar
gestreden! Andere bladen en andere
menschen mogen dit ook doen, wij
hebben er niets tegen. Wij kunnen
de strekking van een blad bekampen,
doch zullen nooit iemand aanzetten
het niet te lezen.
Dit is bekennen dat men niet bij
machte is de bewijsvoering van een
tegenstrever te weerleggen! En het
is vooral anti-democratisch!
-Wat de koningskwestie aangaat,
wij hebben BEWEZEN niet geleid te
zijn door partijdigheid. Wij bekam
pen al wie van deze kwestie een
twistappel wil maken en vooral de
zen die hopen de zuivering naar het
tweede (of twintigste!) plan te ver
dringen, dank zij de huidige grond
wetten jke crisis. Het is niet onze
schuld zoo men van de koningskwes
tie een straatkwestie gemaakt heeft,
waarbij de verdedigers, zoowel als de
bekampers van Leopold III, maar
vooral het vaderland, van hun plui-1
toebehoorende
werd echter op
dood gered
M. die op
e.en buurvrouw,
put toesnelden en het
i bewusteloozen
krijgen er verwittiging
naar
cis rooden als met de gelen iets te
het heeft en ze zal het naamloos ge-dragen,
schrijf weten te waardeeren.
heeft
volgende
personen
STAD VEURNE.
Zondag 2 September
ACHTBARE FA
ME VROU-
er zich bij
bijzondere groote
op schitterende
manier, had liij,
maar ’t is troostend ail’s
dat hij gestorven is
nagedachtenis altijd
ven! Wij allen, die
die getuigen
Op Zaterdag 1 en 7 Z. r-.
in het St. Walburgapark
fancy fair
Programma volgende week.
Hier volgt de tekst van de rede, uitge
sproken door den heer Faucounier namens
de W.B. van Oostende bij het graf van den
hëer Michel Van Robaeys, politiek gevange
ne uit Houthulst.
vooral het vaderland, van hun plui-| Hoe is het mogelijk dat menschen!.. ja,
men laten.. Wat wij daarover schre- I menschen! (als wij ^ze nog menschenmogen
ven in 1945,. zegde» wij den 28n Mei
1940. Wat toen waar was, is het nu
nog. Wij zijn, niet zooals zekere
heeren die den koning te Limoges
verketterden en hem nu ophemelen.
Ook niet zooals anderen die hem
eerst aanvielen, later hun veront
schuldigingen aanboden en hem nu
opnieuw aanvallen.
Van den dood gered.
te Koningsgezinden waaruit men ..hier aan den rand van zijn graf, een laatste
vaarwel toe te sturen, aan den voorbeeldi-
gen jongeling, Michel Van Robaeys, wiens
afsterven de geheele streek met rouw heeft
.geslagen, op wien zooveel hoop was geves
tigd en voor wien- de schoone toekomst
openstond.
Gij allen, die mij omringt en aanhoort,
zult mijn woorden bevestigen. Miehel Van
Robaeys, militair, oud-leerling der Vlaam-
sche Militaire E’jpillenschooï te St. Trui-
den, student der Universiteit te Gent,
(Politiek gevangene, Overste der „Doodsibriga-
de” Houthulst, Sectie-Overste van het Ge
heim Leger, geboren te Houthulst, op 16
April 1922, en glorierijk gestorven voor het
vaderland, in het Militair Hospitaal, te
Doomijk, op 12 Juli 1945, slachtoffer der
Duitsche barbaarschheid in de gevangenis
sen, uitmoordingskampen van Gros-Strelitz,
Zijn recht, m^77aa7h^^ en Neu-Brandenburg. (Duitsch-
ma- I geacht den. naam
I Ofschoon, hij ons verlaten heeft en het ons
voortaan niet meer gegund zal wezen aan
gename en opbeurende stonden van weleer
in ons midden door te brengen, toch zal
steeds onze geest bij hem zijn en de her
innering aan hem zal onuitwischbaar in ons
geheugen geprent blijven. Mochten de woor
den van zijn strijdmakkers een troost we
zen, voor zijne dierbare ouders, zijne geraak
te familiemochten zij hun bewijzen, welke
plaats van eer wij uw zoon toekennen en
hoe rechtzinnig onze genegenheid voor bent
is gebleven.
Ziedaar Ihoe hij getrouw is gebleven je
gens zijne strijdmakkers, waar eer en deugd
gepaard gingen en* wiens naam uit het ge-
slachtboek van een familie niet zou mogen
verdwijnenHij stierf, fier als een soldaat,
voor zijn dierbaar vaderland, waarvoor hij
alles geofferd had, zijn leven, zijn toekomst,
zijn ouderlijk huis En wie onder U, zou
hier zijne laatste woorden kunnen herhalen
1. Aan zijn geliefden' Vorst U hebt ons
gezegd op 28 Mei 1940; „Morgen zullen wij
terug aan den arbeid gaan, met den vasten
wil, het land uit zijne puinen herop te bou
wen”. Voor mij, was morgen, die' jaren van
onderdrukkende bezetting, waarin ik de toe
komst van mijn land voorbereidde. De vij
and belette mij, dit gedenkteeken der toe
komst te voltooien, maar ik heb mijn plicht
gedaan. Uw volk, dat ik zoo beminde, zat
ons land verder opbouwen, naar Uw woord,
naar Uw hart! Vaarwel, ik sterf met Uw
beeld voor oogen, met Uw woorden in heit
hart, voor dit land, dat ik zoo beminde
2. Aan zijn Strijdmakers Vaarwel
Bouwt mijn ideaal verder op. Bemint Uw
Vaderland uit het diepste van Uw hart; daM
kunt u in vrede leven en glimlachend, spijttt
ACHTBARE OUDERS,
MILIE, STRIJDMAKKERS,
WEN, MIJNHEEREN,
Vergeef mij als ik’ onvolmaakt de taak
vervul, die ik als vriend, met'fierheid op
mij nam en als mijn t oespraak al te zeer
mijn diepe aandoeningen en. verkropt
De krijgsraad
veroordeeld
HOLLE VOET, aannemer, collaborateur, St.
Andries. Hij wordt veroordeeld tot 5 jaar op
sluiting. De Belgische staat bekomt 2 millioen
frank schadevergoeding en de N.M. van
Buurtspoorwegen 3.400.000 fr. en terugbeta
ling van 7 millioen aan de schatkist.
MAERTENS Hugo, 21 jaar, drukker, -Ich-
tegem. Lid van het V.N.V., Hulpbrigade
en Zwarte Brigade: 5 jaar hechtenis.
COGGHE Miehel, 53 jaar, ersatz burge
meester, Koolskamp en lid van het V.N.V.
2 jaar hechtenis.
Een groep verklikkers uit Rumbeke, liep
volgende veroordeelingen op:
Van Haverbeke Richard: de doodstraf.
Taveirne Oscar: de doodstraf.
Sergeant Valere: de doodstraf.
Vande Casteele Albert 20 jaar hechtenis.
Casteleyn Gustaaf9 jaar gevangenisstraf.
Bardyn Adelson: 7 jaar gevangenisstraf.
Rosseel Gerard, 15 jaar gevangenisstraf.
Botsoen Leonie6 maanden (voorw. 3 j.)
Depuydt Rachel: 3 maanden (voorw. 3 j.)
noemen),
omgaan
Michel Van Robaeys, was een weer»tau-
der, die zijne taak begrepen had, en dit,
reeds het eerste uur. Alles zette hij in 't
werk, om te doen mislukkenwat den.
vijand tot nu kop zijn. Bij het oprichteu
van den weerstand, Was hij een der eerste
om er zich bij aan te sluiten en waar hij
een bijzondere groote rol vervulde. Alles,
heeft hij op schitterende wijze volbracht.
Op die manier, had pij, door zijne open
hartigheid, edelmoedigheid en vriendschap,
het vertrouwen van iedmen gewonnen.
Niettegenstaande alles, werd hij te .Gent
van de schoolbanken afgéhaald en te Brugge
in de gevangenis opgesloten. Op 31 Maart
1944, werd hij naar de gevangenis te St.
Gillis overgebracht, om eindelijk op 1 April
1944, in Duitschland te belanden, waar eigen
lijk voor Miehel, het kalvarielijden begon.
Hij werd gesleurd, gesleept, van het eene
folterkamp naar het andere, tot hij te
recht kwam in Gross-Rosen en Ravensbruek.
Daar werd Miehel verlost door de geallieer
de legers.
Bezield met den grootsten moed en wils
kracht, om op dat oogenblik van een duurza-
men vrede te mogen genieten, is dit maar van
korten duur geweest. D'e voorzienigheid
heeft er anders over geoordeeld, met de-
leuze
„Niemand kan hooger verheven worden,
dan diegenen welke hun leven ten beste ge=
ven voor anderen”.
En in welken staat is Miehel in het ouder
lijk huis weergekeerd Wat moet hij ge
leden hebben 1!! Welke barbaarsche me
thodes passen sommige menschen toch toe,
het menschdom uit te moorden, zooniet het
in een ellendigen staat van ontbering te
brengen
Hoe is het mogelijk
zóó met hun evennaaste kunnen
Hoeveel lijden deze enkele
woorden beteekenen, kan niemand beseffen,
alleen diegenen, die zelf in de Duitsche
hel geleefd hebben, weten wat er van is.
Ook zal de gedachtenis van ^lie strijders
in eere blijven als blijk vdbr hun opofferingen
en vaderlandsche liefde.
Als een rods op wier bladeren nog de
morgendauw schittert, en lachend in de
schoone natuur blinkt, zoo ook was hij aan
den morgen des levens, alles scheen hem
een schoone toekomst te voorspellen, toen
op ’t onverwachts die frissche bloem van.
haren stengel werd gerukt, ’t Valt hard, ’t
is waar, voor ouders hun zoon te verliezen,
-„Is men mag zeggen
in vrede en dat zijne
een zegening zal blij-
hem gekend hebben,
geweest zijn, zijner rijke
deugden, wij verliezen in'hem een wegwij
zer, een ijverigen medebroeder, een mild-
dadigen vriendmen heeft uw zoon aan
zijn vrienden ontnomen. Het is onmoge
lijk u de droefheid te beschrijven, welke
die noodlottige slag in ons midden heeft
gezaaid! Wie zou de hartverscheurende
droefheid van zijne beproefde familie kun
nen afschilderén Wie zon woorden van
troost vinden om haar wreed verdriet
eenigszins te verzachten De vreugde heeft
het ouderlijk huis verlaten, het geluk is
heengevlogen De leden van den weerstand
zullen vooral den schok gevoelen ons door
zijn afsterven veroorzaakt, want hij heeft
zich altijd w’aardig getoond en grootsch
van weerstander te mogen